Dominici Diodati ... De Christo græce loquente exercitatio qua ostenditur Græcam, sive Hellenisticam linguam cum Iudæis omnibus, tum ipsi adeo Christo Domino, & Apostolis nativam, ac vernaculam fuisse

발행: 1767년

분량: 229페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

31쪽

PARS I. CAP. I. PROP. II. 3

Ex Arabis vero innumeras Voces adscive-.runt Coptitae, cujusmodi sunt:

Tomus.

CL Ettamus

Et sexcentae huiusmodi , quae passim occurrunt in lexico Coptorum . Sed praeter has vult Simonius hujus linguae fundamentum fuisse AEgyptiacam. Verum dicat, quae, qualisve fuerit istiusmodi lingua , ut ejus fundamenta in Coptico idiomate videre Simonius possit 8 Aut unde noverit hanc, illamve Agyptiacam vocem esse ρ Ex nubio sane auctore . Quare si ingenue loqui velit , 'ignorare se illam fateatur oportet ; adeo ea de re altum silentium apud antiquos; quod Κircherius ipse non inficiatur, dum ingenue de ea loqui voluit: Quae igitur verba sunt tarcherii fuerit antiqua

32쪽

diis a nitorum lingua, si quis ex me qua-rat , ei facilius quid sentiam respondebo , squam quid scripto prodere debeam; cum nullum , quem in bac vetustatis nebula sequar ,

inveniam. Ita Scriptorum omnium in ea pem videnda caligant ocuti ; ita altum de ea omnium silentium I . Et licet largiamur Simonio voces illas, quae AEgyptiacae creduntur,

AEgyptias esse quae multae quidem non sunt); mirandum non est, si cum antiquiores Egyptii Graecam linguam adsciverint, aliquas primaevas voces retinuerint, easque posteris tradiderint . Sicuti mirum non est, si quae Latinae , aut Hebraeae , aut Samaritana: Voces occurrant in Coptica lingua. Non de Latinis, quas facile exceperunt aegyptii, cum Romano subjecti fuerunt imperio, etsi Graece loquerentur. Non de Hebraeis aut Samariticis; nam cum AEgyptii religionis suae dogmata obscuris, ignotisque populo notis abdere soliti essent; ideo peregrinas voces ab Hebraeis, atque Samaritanis mutuabantur. Hinc hieroglyphicae illae quarum interpetratio, ac lingua peculiarem sibi curam vindicabat. Praeter quam quod fuit id in more positum apud Orientales , qui nescio quid latentis virtutis peregrinis tribuebant vocibus , quas ideo non patiebantur in aliam linguam verti. Qua de re consuli vetus Chaldaeorum oraculum potest,

33쪽

PARx I. CAP. I. PROP. I . Is

est, quod Psellus edidit, atque interpretatus est, cujus quidem oraculi verba reperiuntur quoque in Coptorum libris, & lexico. Praeterea notandum est, Arabes fines suos nunquam praetergressos esse ante septimum Christianum saeculum . Hi enim licet generis antiquitate clarissimi fuerint , attamen in otio semper antea delituerunt; quousque e desertis locis erumpentes duce Omar I. Hierosolymorum , & Syriae, & AEgypti regiones armis invaserunt, innumerabilesque in Asia, atque in magna Africae , & Europae parte triumphos sunt consecuti. His animadversis , colligere licet Copti- cum idioma non aliunde , quam a Graeca

lingua, idque non prius, nisi post Arabum

irruptionem , profluxisse . Graeca enim linis gua, ac litterae, quae in AEgypto profundν egerunt radices sub Ptolemaeis, viguerunt ad septimum usque saeculum. At cum Arabes AEgyptum invaserunt, ejus regionis limguam adeo corruperunt, atque deformarunt, ut novum quasi loquendi genus inde exstiterit. Corruperunt inquam: nam sive ob vi. ctoriarum celeritatem , sive ob paucitatem coloniarum deductarum , linguam Graecam funditus exstirpare non satis fuere. AEgyptii vero Arabum linguam suae adjicientes, unamque cum altera commiscentes Copticam hanc procuderunt. Quemadmodum in Syria a

34쪽

Persis occupata ex Graecae, Persicae, & Arabica linguae commixtione orta est Aramea vulgo dicta , seu nupera briaca, qua hactenus conscripti sunt Maronitarum, & Nestorianorum libri . Neque aliter accidit in Iudaea, aliis. rue in locis. Tunc igitur extincta est in to. ere Oriente Graeca lingua , ac litteratura . Tunc etiam natum nomen illud Coptust, quod nihil aliud est , quam corruptio vocis Αἴγυπτος sive A mrτος , quaeque in barbarum contracta Κοπτος produxit. Tantum abest igitur, ut AEgyptii a Ptolemaeis Graece,& Coptice simul locuti sint, quod Simonio visum est , ut potius ex corruptione Graeci sermonis Copticus iste exstiterit.

PROPOSITIO III.

bros a Seleuco Nicatore Graeco sermone Vos . 9 Ostquam Alexander Syriam occupavit, A in eam Graecas colonias plures deduxit, a quibus , qui apud eam regionem deinceps obtinuit, initium repetendum est. Alexandro vita siuncto, ab amicis ejus imperium omne discissum , ac dilaceratum est ; & Syria quidem obvenit Laomedonti Mytilenaeo , qui eodem cum magna Graecorum copia habitatum contendit I . Cumque

i Diodorus Sie. Lib. 8. Bibl. hist.

35쪽

PARS I. CLP. I. PROP. III. ' II

que in eadem divisione Seleucus Nicator Macedonici exercitus summum tribunatum adeptus fuerit, eo adiutore post multa bella , quae in Oriente gessit, Syriae regnum in suam ditionem redegit. Ac primum statuta ibi sede omni conatu Graecorum linguam ,& instituta invehere, seu potius invecta perficere conatus est. Graecas urbes, quaqua patet regio, multas excitavit; quarum sexdecim a patre, ac filio Vocavit 'Amοχεως;-sex a matre Λαοδαμ- novem a se Σελευκειας; quatuor denique ab uxoribus, tres scilicet 'AπαρἈέας , quartam Στρατον Ac ν .

Aliis urbibus Graeca, Macedonicaque nomina indidit, aut ex aliquo suo facinore , aut in Alexandri Magni honorem γ qno factum est, ut . in Syria , ceteraque mediterranea terra celebrentur multa vel Graeca , vel Macedonica oppidorum nomina, ut videre est apud

modo laudatum Valliantium I . Has

vero urbes habitandas dedit Macedonibus . aliisque Graecis . Quin etiam ad eorum numerum magis magisque augendum,

Athenienses, & Macedones quinquies mille,& trecentos ex Antigonia ab Antigono ibi collocatos Antiochiam transtulit, ut scribit Strabo a ) . Atque ita demum in Syriam , praesertim in inseriorem Syriam B Palae

36쪽

Palastinam dictam de qua hic loqui

volo primum ob Alexandri , tum ob Seleuci, sequentiumque Regum imperium Graeca lingua invecta est; victique populi ob

immensam coloniarum vim Gmcorum instituta, & sermonem amplexi sunt: qui prinpterea annum , & menses Graecis nominibus deinceps appellare , Graecorumque aera uticin perunt. Quae quippe a Seleuco instituta aera Seleucida appellata est. Deinceps etiam in Syria numismata omnia ab insecutis Regibus Graece cusa sunt ut ex sequentibus intelligere licet: apud Ioan . Fcy Vaillant. En ergo Seleuci icon, cujus caput leonina pelle amictum est: in postica autem parte Iupiter sedens cernitur dextera victoriolam tenens, sinistra hastam inversam cum Graeca epigraphe BAΣΙΛΕΩΣ ΣΕΛΕΥΚΟΥ, Regis Seleuci . Similiter Graece numos cuderunt Antiochus

37쪽

PARS I. CAP. I. PROP. IIp. Is

Soter, Antiochus Deus, Seleucus Callinicus, Seleucus Ceraunus, Antiochus Magnus , ceterique insecuti Reges . Quibus de rebus operae pretium est adire prae ceteris

Valliantium si & Eminentissimum Norisium

in eximio opere de anno Syro-Macedonum

et . Atque ex hoc quidem tempore Syros Graece scripsisse compertum est . Atque ut ab ipso Seleuco Nicatore exordiar; is librum composuit περί Ε'λληνισμου inscriptum, idei his Helleni o cujus verba identidem recitat Athenarus ), in quo de singulis vocibus, quae Graeci essent usus, & originis disputa

hal. Posidonius Apameensis vulgo didius , quod Apameae natus esset, scripsit περὶ Ποσειδ εἱ- σχολωι , atque alia plurima 3 . Isaeus item Syrus natione tam venuste Graecas Orationes composuit, ut in iis stili Attici leporem mirati sint veteres. Quam ele ganter, & acute Graece scripserit Lucianus notius est, quam ut hic oratione mea edisseram ; hunc ipsum autem Syrum fuisse nemo est, qui nescit. Denique, ne longum se, clam, Graeco sermone scripsere Iamblichus. Nicomachus Arimedeus, S. Lucianus Antiochensis , Meleager, Lucas Evangelista , aliique, quorum nomina si recensere velim,

B et con

38쪽

concubium sit noctis prius, ut ait Plautus, quam ad postremum perveniam.

Sed dicet hic sortasse quispiam, quid Τ S.

Ephremus nonne natione Syrus fuit Z atquiis tamen Syro , non Graeco sermone scripsit: quod testatur Hieronymus si), & Photius a). Praeterea Antiochi IU, ae Demetri II Syriae Regum numos , quos aut Phoenbeii cuderunt, aut ipsi sibi cudi jusserunt, non omnes Graece inscriptos videmus , sed par tim Graeca, partim Phoenicia lingua sunt, qui Phoeniciis tantum characteribus imsigniti sunt; cujusmodi nonnullos proserunt

sime elatissimus Abbas Barthelemy, qui nuper Parisiis observationes quasdam super e

iusmodi numis vulgavit sue) .

Sed neutrum horum quidquam nobis negotii facessit. Hic enim de Syria Palaestinae cis Euphratem sermo nobis est: quam ad septentrionem claudebat Cilicia, & Cappadocia , ad ortum Euphrates amnis, ad m,sidiem Arabia Petraea, & Iudaea, ad Occasum mare Mediterraneum. Hanc itaque utpote

39쪽

PARI I. CAP. I. PROP. III. 2I

pote quae Graecis coloniis frequentata erat, suscipiendi Hellenismi Iudaeis caussam fuisse dicimus. Quod infra pluribus persequemur. S. Ephremus autem natus est Edessae in Mesopotamia trans Euphratem; quae regio etsi Syriae item nomine veniret , parsque ejus olim omnino esset; tamen a Syria, de qua loquor, non parum aberat. Quare quid mirum, si in eam Graecus sermo non tam facile penetraverit P ejusque. regionis incolarum nonnulli Syriace tantum locuti sint Graecae linguae ignari Et quidem in actis synodi Chalcedonensis legere memini postulationem , quam clerus Edessenus miserat ad concilii patres; eique major cleri pars Graece

subseripsi ; sed plures Presbyteri, Diaconi,& Subdiaconi Syriace subscripsisse leguntur,

η υπογραpti Συρομο I) . In iisdem actis legimus interfuisse concilio Uranium Episcopum Mesopotamum, cui is qui aderat interpetrabatur Syriace quidquid a patribus Graeca lingua proserebatur sa). Et Theodoretus iam dat Abrahamum quemdam Charrarum in eadem Mesopotamia Episcopum, qui se intelligere quidem poterat linguam Graecam 3 . Quid ergo mirum, si S. Ephremus Edessenus natione Syriace multa scripserit 3

40쪽

22 DE CHRISTO HELLEN ISTA

Ad numos quod attinet, vix equidem per

suadere mihi possum, qui duplici lingua , &

charactere Graeco, & Phoenicio , sive uno Phoenicio inscripti reperiuntur, genuinos esse . Postquam enim Alexander Macedo, ac successeres ejus Phoeniciam tenuerunt, priscus Phoeniciorum sermo prorsus evanuit, & in ejus locum Graecus successit, ut alium Omnino nullum exinde Phoenicii adhiberent, praener Graecum . Qua de re testem appello praeclara duo illa monumenta apud Gruterum , in quibus habetur epistola Phoeniciorum Puteolis degentium , quam ordini, populoque Tyri miserunt , & horum responsio ad illos; quae non aliter quam Graxe scriptae sunt fa). Praeterea innumeros invenimus Tyriorum , Sidoniorum , ceterorumque Phoeniciorum nummos apud rei nummariae sic iis

sa) Monumenta haec pluribus mendis inqui ἀnata habes in Gruteri Thesauro fr). Sed ea oppido quam emendata, ac Latine insuper versa rein

peries in quantivis pretii opere . cedroque linenis do , I Ferucii primi abitatoνi H Napoli sal , nuper edito a Duce Michaele Vargas Macci ucca nobilissimo juvene , longeque ornatissimo , qui vestigia clarissimi patrui Equitis Francisci Varis gas Macci ucca viri de literis , de literatis hominibus , deque re Neapolitana omni publica optime meriti premens, diuturno labo. re , summoque studio illustrat decoratque.

SEARCH

MENU NAVIGATION