장음표시 사용
21쪽
las illas Ioannis&Iustiniani excipiet, cuius Hottomannum, eas supposititias esse. Sed non ante fidem faciet, quam si prius,fideliter dissoluerit argumenta, quae pro harum epistolarum authoritated bb. vi parerg μ' - adducunt Alciatus 4, Cuiacius , Illustrissimus Ba- ibis. Obse9.1s. ronim , Fachineus g, &alij. Praeterea, nisi prius fumo I. ann. cbri- ipstim Iustinianum falsi arguat, cum se ad Iohan'
egue et bis, bia, . nem scripsisse testatur his ad Epiphanium Con-
ruru. cop. L stantinopolitanum verbis, in literis eo iplo annob' l. p. c. 4e 6 ' datis hi corusscere volentes tuam Sanctitatem ea omηia,
si ορ-l - qua ad Ecclesieumst erunt latum, necessarium d imus, ne dum, aπηρ i IZε- ωG ia eam υti diuinis compendiis ac per ea mani UAE idem facere, quae iam moueri coeptasiunt, quanquam oe illa eandem cognostere siumu persuasi. cum ita comperissemus quo am alienos a sancta Catholica oe Apostolica Ecclesia 'i impiorum Nesorij s Est ebetissecutos deceptionem, diuinum antehae promulgauimmedictum quod π tua nouit Sanctitas per quodhaereticorufurores reprehendimu :
mus, aut praetergressurisumus,eum qui nuncus, adiuuante Deo struatus eis, Ecclesiasticum statum, quemadmodum s rua nouit sanctitas ,sed in omnibusseruato statu Ῥnitatis sanctistimarum Ecclesiarum cum ipse Ianctissimo Papa Teteris Romae,adque imitabifice perscripsimus. Nec enim patimur, Ῥt quicquam eorum, qua ad Ecclesiasticam flectant alum, non etiam ad eiusdem referatur beatiturinem, cἡm ea sit caput omnium sancti morum Deisacerdorum : Ῥeleo maxime,quod quoties in his locis Hareticipul- Llarant, ententia π recto iudicio illius PenerabilisSe is correcti sint. I Vide utὸ Samnium Α vero respondent i; Iustinianum has te'
22쪽
ges tulisse consensu Epistorum, maxime Epilianis Archiepiscopi Constantinopolitani, & eius quem successorem habuit,liscnnae,quas libentius illi edi Voluerunt, nomine ipsius Imperatoris, ut validi ris obseruantiae essent: Ita quod per Iustiniani os, Episcopi Constantinopolitani locuti sint,"quot de fide catholica & disciplina Ecclesiastica
Iatae leges a Iustiniano reperiuntur,tot sint eorundem Antistitum dccreta. Verum enimuero, Vt
hoc de quibusdam decrctis.de constitutionibus Iustiniani vere affirmetur;attamcn de omnibus id verum este, nunquam mihi quisquam persuaserit: nisi Episcopos Orientis, prauertim qui Sedem Constantinopolitanam tenuerunt vivente Iustiniano, aut ignorantissimos, aut intollerabilis c iusdam adulationis, vel potius timiditatis reos facere velimus. Quis enim credat, nonnulla, quae Iustinianus sanxit circa matrimonium, iuri diuino& SS. canonibus aduersa, Episcoporum consensu promulgata, probata & firmata fuisse Qui repudium inter coniuges, non modo tolerauit de permisi i tanquam minus malum, d & certas causas constituit,ob quas repudium alter alteri comiugum mittere posset; missoq; repudio Matrimonium vere dissolui credidit: Ut si maritus contra Imperium consilium captauerit, vel captantibus aliis Imperatori non prodiderit: si uxoris vitae insidiatus fuerit, vel etiam castitati, alteri,videlicet cam adulterandam tradendo: si de adulterio in scripserit uxorem, sed probatione defecerit: si cumstia muliere domi vcl. ris rem habuerit, &B 1 monti
23쪽
monitus non destiterit. Ex his enim causis mulieri a marito siso diuertere licebat ex lege Iustiniani. Idem ius erat marito in uxorem suam; si i- pia vel adultera esset, vol conscia eorum, qui contra Imperium aliquid moliebantur ,& marito non indicasset, vel vitae mariti insidias struxisset, vel inuito marito conuiuia instituisset, siue foris per- . h. noctasset, aut ludis circcnsibus siue theatralibus jur is 2 sis , is interfuisset . Et licet ante Iustinianum plures hu-Qν quia verὸpluri- iusmodi causas repudij induxerint Theodosius&Valentinianus Impp. i nemo tame non videt, quine e. hae omnes cum lege Euangelica pugnent . ς.M V et ergo paucis rem absoluam,falco r me nonen Marrisi ιν. inuitum ire in illorum sentcntiam, qui dicunt Iustinianum in legibus Ecclesiasticis condendis nimium fuisse', & terminos iurisdictionis suae exces.sisse,dum tulit huiusnodi leges,aut ex earum praescripto sue per se, siue per alios magistratus vel prouinciarum prςsides,lites enatas diremit. Quod vel ex ignorantia rerum Ecclesiasticarum, vel ex nimio gelo, sed non secundum scientiam accidiose, omnino crediderim. Vel certe Tribonianum, cuius in condendis legibus opera,vel praecipue Iustinianus usus est, effectum fuisse; qui, ut Suidas re Hesychius auctores sunt, homo Ethnicus fuit; ac
subsequenter res Ecesesiasticas more Ethnicorum ad Imperatoris tribunal reuocabat.
L o M o R vero de illis legibus,quae ordines
Ecclesiasticos, Sacramenta, aliasq; res spirituales. & sutaequenter Matrimonium Concernunt quae
iure diuino a potestate&iurisdictione Principum
24쪽
di magistratuum secularium exemptae sent, sed ad solam Ecclesiasticam potestatem pertinent, sicut
pluribus docent Bollarminus D & Did. Couarru- n 55. iae cleris . . uias'. Nam aliae leges quae agunt de rebus Eccle-sarum temporalibus, vel etiam de personis Clericorum, non negauerim tempore Iustiniani, alio. bicr Marsit, ratrumque Impp. constitisse&vigorem suum habu- ille, quamuis ab iliacm variis immunitatibus do. explosam restatur . natae sint. Hodie vero beneficio subsequentium Impp. & SS. Canonu prorsus exemptae sunt. Quod hic non attinet persequi, sufficit enim nobis probasse Matrimonii causas, cum spirituales sint, ad Ecclesiasticum non seculare tribunal pertinere p. p
re ae ruramento suuru. Ergo etiam de Matrimonio. - De usuris res ut scis controuersa est apud Doctores quorum alis asserunt, ath negant carum cognitionem ad Magistratum secularem pertinere: alij vero distinctione utuntur'. Quoad iuramentum, q 'imidere essapud apud nos exploratius est, notionem eius ad solum Did. Couis mi .
Ecclesiasticum iudicem spectarex; licet executio A. . rataἱDiatam Vsurarum quam iuramenti ad utrumq; forum 3 . ext. de electio.
referri possit'. Absolutionem quoque a iuramen 'η Lui ext emat to propius cxistiinamus a solo Ecclesiastico iudice e. a. deiureiurando. impetrari debere . hb. LQVI D si demus usuras esse mixti fori Item y ς si vener Rque Magistrarum secularem habere ius relaxandi iuramentum quoad effectum agendi. Quid tum postea 3 Insers: Ergo etiam in latrimonio. At in nis haec consequentia est, quae aliter tibi probanda est. Matrimonium Sacramentum est cerib apud
25쪽
Christianos, res sancta; unde ad prophana tribunalia nullo modo trahi potest,sicut nec alia Ecclesiae Sacramenta. Quod cum testatissimum sit &u sus ex Concilio Tridentino R ; reddonda crit tibi ratio 3 - - que intei Concilium Chalcedonente, quod libeΠxςς amplecteris: eo quod approbatum sit lib. I. Cod.& Concilium Trident. in quo tota haec disputatio sublata est de Matrimonio; cur stari non debeat hac in re & Concilio Trident. In quies, Marti num Imp Concilio Chalcedonensi interfuisse.
Esto. Sed audias contestationcm ciusdem Martiani. Nos adsidem, inquit, eonfirmandam, non ad ρο- tentiam ostendendam exempti religiosissimi Principiu Con- flamini J nodo interesse voluimus, τtinuenta Neritatex ea tartu mi O A' nou misa multitudo prauis doctrinis attracta distorδες - .ςm 4 δρε' Meminisse te oportet, quod antea recitauimu ς Iustiniani Novella Sacerdotium diuinis siue sp ritualibus rebus a Deo praepositum est e, Imperia
stri ior, inquit Ambrosius Valentiniano Imperatori, ut putes te in ea qua diuina sunt Imperiale aliquod ius habere, noli te extollere, seisi τὰ diutius imperare, esto Des subditus. Scriptum e C, qua Dei Deo, qua caesaris G ri. Ad Imperatorem palatia pertinent,ad Sacerdotem Ecclesiae. Ptillicorum tibi moenium ista commissum e c , nou
uenior. s. allegasur, Iacrorum .
- Qv x x et v M argumentum. Principe citii rausis s controuersiis Matrimonialibus, non abdicarunt ast eam curam, sed has causes s qualuis alias ad compe- rexIem iudicem remi erunt,cuius porroselertia causis ma-
26쪽
minatis , vel conferebantur Matrimonia , NId uidebaniatur. Pertinent ergo cause Matrimoniales ad Princia 'pes Magistratiupoliticas. Respondeo, hoc argumento tantum probari, quid Principes fecerint de facto, non quid de iure. At in ea quaestione versamur , quid de iure possint Principes. Deinde quaero, Vnde scit Aduersarius, Principcs semper aditos fuisse , cum contrauersiae . Matrimoniales extiterunt. Certe'Apostolu, a ' ' causam Matrimonialem inter fidelem & infidelem, non reiecit ad Magistiatum politicum, sed ipsemet cognouit. Hymcrius item Episcopus Tarraconcnsis non adiit Impcratorem, quaesitum , num puellam alteri desponsatam alter in Maiarrimonium acciper p it, scd adiit Siricium Papam. Hic vero non consuluit Imperatorem, scd sua auctoritate quid iuris esset, ipse rescripsith h- ' i β. x7. Euaristus Papa scribens ad Episcopos Atticae, Imperatorem non adiit, ut cius iudicium postularet de clandestinis Matrimoniis , sed ipsemet tanquam logislatorid definiuit M. Vt S: Hor 'misda Papa, qui de Matrimoniis clandestinis,
neque Iustinum , neque Iustinanum tunc aulae Constantinopolitanae adhuc procerem, consuluit , sed ipsemet hoc decretum tulit: Nulli fidelis euiuscunque , eonditionis fit, occulte nuptias faciat , Ied benedictione , accepta a Sacerdote publice nubat in Dominod: Et Nicolaus Papa ad con- d c. nu M e ad. q. Ffulta Bulgarorum : Ita , inquit, diligero debet
27쪽
Eet interstatres oesilios firituales, gratuita oesancta
communio qua nones dicenda consanguinitas,stdpotius habendas iritualis proximitas; Ῥnde inter eos non arbitramur posse fieri quodlibet tale coniugium φ. Ecce Bulgari Pontificem,non Imperatorem adierunt. Evitat de Gregorij epistola ad Mauritium Imperato- rem, de quodam Comite, qui nepotis sui mortui desponsatam,duxerat in uxorci in haecverba:stur des onfatam puellam proχimi sui acceperit in coniugium, anathema fit ipse, s Omnes consentientes ei, quia secundum legem Dei mori decernitur. Et infra: Sicut nulli chrissiano licet desua consanguinitate, vel quam cognatus δενσ
ω -ru Addo Seram Nicolai ad Carolum Regem: Scripsis nobis Thielberga Regina; Ie regia dignitatevel maritali copula velis exui, sola Ῥitapriuata esse contentam desiderare. Cui nos scripsimus,non aliter hoc fieri posse,nisi eandem vitam coniunx eius Lothartus elege mg. Innumera alia cxempla huc adferri polsent,si necesse esset, quibus aperte cuincitur,Principes in causis Matrimonialibus,non tam aditos suille,qua ipsos potius adiisse Pontificem. Quod & hodiemnus usus comprobat inter Principes . Falsum igitur est quod assumis, Principes aditos in causis oecon-ποurisiis Matrimonialibus, eos ad es etentes iudices remi se, er eY horum consilio, Matrimonia vetcontulise vel diuisisse. Cum haec res semper fiterit Concilio- rum & Pontificum, quorum Canones &responsas innumera extant in decreto Gratiani h. Nec hi se .erob dor responderunt ut Consiliaris Imperatoris aut AD '- festores,sed partim ut iudices,quidnam secundum - legemi es 'μποM .Q
28쪽
legem diuinam & Canones Maiorum faciendum esset, partim ut legislatores sancientes nouos Canones vel statuta, sicut patet ex can. eoniunctiones 3 s. q. a. tum ex aliis locis infinitis apud eundem Gratianum. Adeoque responderunt victiam illa,quae a Principibus constituta essent, ipsi auctoritate suarciicerent vel immutarent, uti constat CX e. qaadam uri'. q. r, m. 3 Idque suo iure facercpOrueserunt, cum cun Sacramentorum non Principibus,
scd D. Petro eiusque successoribus Summis Pon tificibus commissa sit a Domino. Paste Oues meas . , sibon ἐν an Ruod vero Ecclesia nonnullas Principum rege,suc constitutioncs in causis Matrimoniorunum tineat, veluti in cognatione legali id non examctoritate Principu fit, sed ex benignitate de appro batione Ecclesiς,cum videat cas a Christianismo
in s N T v M argumentum. In tota titulo de Et vortis audientia oe diu/rsis capitulis, quae ad curam: p sev mmminent, nihilpsnitus agitur de causis 'Marrimonialibus , quasi ad Episcopos sectent. Non stertinent ergo ad Episcopos. Respondeo , argumentum ab au qtitate negativa duetiam nullius esse momemti; uti apud omnos in consesta est. Quod siquis ira
argumentaretur: Iu ianus non attribuis Osevis
curam audiendi s definiendi causas Matrimoniales, P longitur ad illospertinet ; Is adhuc ineptior elici. Quas vero Episcopi a Iustiniano potestatem spiritua' ses&Ecclesiasticas controuersias eognoscendi es diiudicandi accipere debuetitit. A quo, qu iis, habuerunt suam potestate 'antequam Iustinia-
29쪽
nus titulum de Disivali aurientia ederet, & velut pensum cuiuis suum distribueret. Quid Z quod in hoc ipso titulo Iustinianus causas Matrimoniales ab Episcoporum audientia non ablegat. Quia ad Episcopum pertinet cognoscere,si sponsus aut sponsa post sponsalia arrhasidatas conditioni re-ll. si legib- e- em nunciare velit, ob religionis diuersitatem i. Re- o. e. De Disi. spondor Aduersarius, speciale esse in istis causis, victram Epicuo potius , quam coram praside expediantur. propter causam haereseos, rem notionis Ecclesiastica, ct ob conditionem Anachi r. Fateris ergo rem spiritualem ut est crimen haereseos, &status Monasticus, non pertinere ad Iudicem politicum. At Matrimonium apudChristianos etiam res spiritualis est, quia Sacramentum. Non ergo pertinet ad Iudicem politicum, sed ad Ecclesiasticum. Deinde si Iustinianus ideo ad Episcopalem audientiam a-δ mandauit quaestiones de diuersitate Religionis& statu Monastico, quasi ad suam iurisdictionem
non spectantes, cur tot constitutiones de Haereticis, cur tot Novellas de Monachis & Monachorum disciplina sanciuiti Aut igitur aeque ac Matrimonij, notionem haereseos de Monachismi ad suum tribunal pertinere putauit,aut certe in illis constitutionibus plus Episcopis tribuere voluit, quam tu velis. Quo D autem in L 23. c. de nuptiis. Praesidibus& Antistibus locorum facultatem concedat, ut
ipsi de dote filiae hominis furiosi, constitvcre poΩ
30쪽
rcpotuisse. Cum quaestio constituendae dotis politica sit. Quod si voluisset, Episcopum non posse facere potestatem Matrimonθ' ineundi liberis stiriosi vel amentis, nisi prius potestate a se accepta, vehementer deceptus fuisset; siquidem neclegos diuinae nec Ecclesasticae Matrimonio huiuimodi liberis interdicunt, ita ut non opus fuerit decreto Imperatoris, multo p minus, ut cius coi cedendi vel coniungendi Episcopus facultatem
ab Imperatore acciperet m. - 'is c. . de mia
OEXTUM argumentum. Aconstantino Magno
qu/ad Iustinianum, oe abboe raque adposteriores Principes 3 -ὸ adcarolum 'Magnum usque moru fuit, ut de G tibiali contractu Principes ferrent legem, quod No uel Leonu Imper. testatum faciunt, τι s leges Carolisne Longobardicae s Gothicae. Non igitur ad Ecclesiasticos haec potestas pertimet. Tulerint, quid tum Z.Sed iure eos tulisse demonstrandum esset. Ego non a Constantino, sed ab Apostolis & Pontificibus Constantino antiquioribus, usque ad posteriora tem -POra, argumento ducto, multo firmius ratiocinabor, hunc in modum. Antiquissimi Pontificcs usque ad illos,qui temporc Caroli Magni, Gothorum & Longobardorum Ecclesiam administrarunt, responderunt de causis Matrimonialiabus ut iudices, & decreta ediderunt ut legislatores ; Ad illos igitur potius censendum est,hanc curam pertinere, quam ad Principes politicos. A n- recedens probatur ex D. Paulo ti Corinth. 7. & ex canone Apostolorum quinto,supra a me citato,excarude propinquis. n. qui propria. I. q. a. ex Cam