장음표시 사용
61쪽
accipientis cum sicut late disponendi pro libito in quoscumque usus etiaprofanos , ut potest secularis de sibi vere proprio,de quo agiti occap. di princ. d. cap. Cum ad, & princip. d. c. a. de regul .sessi as. Concit. Trissitis. Quod haec peculia interdum conceduntur iusta de causa, interdum sine illa, ut monstrat expetientia quae est rerum magistia cap. in sit, de Eleet. lib. 6. Ad Primum igitur respondeo, quod contextus huius cap. dc princi Leap.Cum ad , qua parte probant quod nihil habet, nec potest habere regularis, intelligenda sunt de omnibus tam beneficiariis quam simplicibus quoad proprium primi generis, cuiuscumque iuris pecuniarii, ut supra dictum est, de etiam de simpliet,quoad ius administrandi nomine suo, de
etiam quoad utendum eo etiam usu facti sine extrema necessitate sua vel alterius, de sine iusta licentia praelati. Notabile autem cum suis confirmationibus loquitur de eo quod regularis habet nomine alieno, de licentia iusti, expressa, vel tacita praelati.
Ad ii. Quod praedi*nm cap. Monachi,& praedictum. cap. Cum ad, in princ. inteli genda sunt de peculio tertii generis de supra dictis, de
etiam de secundo sine iusta causa concesso, non autem de primo, neque de secundo iusta de causa concesso, quia illudniet cap. Monachi in fine, habet posse peculium concedi alicui in administrationem iniunctam illi, de connrmatio ultima nostri notabilis irrefragabili ter probat.
Ad III. Quod verba illa d. F. fin. d. c. Cum ad monasterium, inteli genda sunt de proprio primi generis, non enim potest praelatus, lino nec
Papa sacere, ut regularis fiat verus dominus alicuius rei pecuniariae, state voto paupertatis solemni. Notabile uero nostrum, & ei concordantia lo
quuntur de proprio secundi generis, hoc est de concessione peculij primidi secundi generis. Ad Il M .Quod principium cap. et Concit. Trid. in eo allegatum ess est gloss. huius cap.in i. arg. citati quatenus habet, peculium nemini regularium permittendum. & ita eodem modo potest solui ac illud,qua tenus enim nabet,quod nemini regularium liceat habere aliqua bona tanquam propria , est glos. huius cap. dc princip. d. c. Cum M. de intelligi . . tur ut illa de proprio primi generis, dc quatenus habet quod non liceat etiam alieno nomine, est gloscyraedicti cap. Monachi. Et ita intelligendum est, sicut illud de proprio secundi generis tertiae speciei, dc etiam se .cundae sine iusta causa concesso, quia alioqui contradiceret. ConciL illi Lateranen. dc expedit iura iuribus concordare, cap. Cum expediat , de Elin. lib. 6. de l. i. C. de inoff. dotib. dc non est recedendum ab antiquo, nisi quatenus cossit nouum l. fin. C. de Appeli. Ad V. Quod etiam illa pars praedicti cap. r. Concit. Trid. qua prohibet superioribus concedure bcna stabilia alicui regulari etiam ad usum suctviri vel ubim o administrationem tau o .cndam, aut noui ruris
62쪽
videtur inducere, sed solum videtur continere declarationem principi j d. e. Cum ad monasterium, & d. f. Gles, sicut illa declararunt cap. n silium, de ita intelligenda est illa pars de proprio secundi generis, siue pesculio tertiae species, & etiam secundae sine hvssa causa concesso, de non depeculio primae species nec secundae iusta de cissa concesso. Ad Vl. Quod etiam videtur declaratorium iuris antiqui de quo in
hoc cap. de in princip. & d. f. tales, Acap. Cum ad monasterium, de consequenter videtur intelligendum de concessione peculii tertiae speciei de secundae sine iusta causa facta. Ad V l l. Quod etiam finis ille d. cap. a. de regul. Concit. Trid. vid tur continere ius commune, solum enim continet essectu non debere praelatum concedere simplici regulari peculium mobilium superfluum, quod nec antea ei licebat. Quoniam non licebat antea dare peculium socundae speciei sine iusta causa, de videtur repugnantia quod sit iusta causa dandi, de datum superfluum, quia si est iusta causa concedendi, no est superfluum, nec contra, si est superfluum,causa concedendi erit iusta. . Ad VI l l. Concedimus omnem regularem esse voto paupertatis solε ni astrictum, dc quod sic astrictus iure diuino prohibetur habere, imo de capere proprium primi generis, hoc est aliquid pecuniariu quoad verum dominium, usumfructum, vel usum, aut posscinonem iuris nomine suo, dc sibi, dc etiam proprium generis.a. tertiae jeciei, de etiam secundae sine iusta licentia praelati, sed non prohibetur ha re proprium secundi generis primae species, nec secundae de licetia praelati iusta de causa concessum, de quo loquitur nostrum notabile cum suis confirmationibus.
Regularis etia hodie de causa pon professionem potest manere insua domo cum bonis; tiis de sicentia ad nutum reuocabili sui praelati. nu. q8. mpa non potes dispensere cum regulari visante γοω paupertatis solemni ha beat proprium, imo neq; liberare eum ab illo aliqua de causa, bcet posset M
berare amoto castitatis. nu. 49.
si paupertatis solemnis tollendi nulla iusta causa inuenin posse ridetur, si axotisolemniscatitaris.nu. 'λ norum etiara stabilium administiatio concedi potest etiam sedis lassa de causa
Inteste Ius cap. a. de ReguL SUI as. Concit Trid - so. - InrelucIM cap. .em demtit. OS V .ss. . Dcentia tacita suscit quo Regularii retineat aliqua propria quoad usum, modo . 23 subsit causa n. 3 a. o modo seu approbatoria ct non hium permi ria, s . , 'stituere non tenetur capiens alienum, quod petitum ens libenter daret, licei
A capiendo clam modo ingrato ei, Venialiter peccaret, m. s l . si a Proprietatis
63쪽
Proprietaris peccatum peccat qui etiam eon sente priam tenet aliqua iusta causa , licet non incurrat poenam proprietari' s 3. Regularis licet testari non possis, potest tamen verbo verscripto precari , visua peculiaria bona in certos pios Has impendantur. nu. sq. E egularis donare potest sua peculiaria de licentia praelati in eoi UM in quos ipse pr Autus poteti, non autem in alios. m. Regulari qua de causa iusta dari potes licentia habendi proprium. nu. σε. R gulari non concedit Papa tam libere Iacultatem disponedi ad pia tuter rivos,
ac pratatu eius potest. nu. 77.
pa n solet tu libere dissonere de reditu EG inferioris ac de si .. U.n s 8. 63 Lx his insertur primo ad quaestionem quotidianam quae fixi. μα Pio:
V. Pont. Max. nuper occurit, de nobilissima quadam Hispaniae virgine, quae propter fornicationem, vel adulterium Spons, per verba de praesen- , D, nolebat consim mare matrimonium, volebat autem illum liberum fieri ad ducendam aliam, quo periculum sornicationis , ob quam relinquebat usi vitaret, r deoque volebat profiteri aliquam religionem approbatam remanens extra monasterium cum dote sua una cum matericra religiosis si ma& sene dum illa viveret , quod certum amicuisse ante praedictum Conc . Trid. per d. cap. De viduis, a7. q. a. & clarius perci cap. Insi- .nuante. Qui cler. uel uouent. supradicto modo inductum. Certum estitem etiam id nunc licere si praedictorum capitulorum de Viduis, vi insinuante, determinatio non est sublata per praedictum cap. a. de Regul. Concit. Trid. Qi od Vcro non sit sublata videtur, Tum quod ut proxime dictum est,correctio iurium vitanda est. Et quod non est recedendum a iu re antiquo nisi quatenus cogit nouum, quod in hoc casu non cogit. Tum quia licet etiam hodie concedere religioso iussa de causa proprium, siue peculium secundi generis primae, vel secundae speciei per praediista, & per concessionem praedictam illud tantum videtur concedi, quoniam ea lege illa volebat manere, ut nisi ampliorem gratiam saceret Papa ad nutum superioris posset ei tolli peculium sicultas manedi extra Monasteri uinci concutiebat valde pia, & iusta causa id faciendi, scilicet liberatio viri nobilissimi fornicationis vitio notorio laborantis , qui ni j per prostilio ... nem sponsae non poterat illa vivente aliam uxorem ducere. Tum quia si occurreret hodie virgo. aliqua nobilis iam senior ditissima, similis illi de. qua in cap. Insinuame , volens profiteti in aliouo Monasterio pauperendiecto modo manendi in sua domo cum suis bonis, ad nutum tamen , piaelati, vel praelatae, ideretur admittenda in subsidiu paupertatis Mon sterii fututum post vitam quidem eius sine ulla querela, & etiam ea via uente, si praelato placeret cum aliqua ineficaci querela eius, quia posset cogi relinquere bona& intrare Monasterium per dictum Pan. A aliorum iu d. cap. Edoceri ct in d c. insinuante, supra ci tatorum, nisi Papa ex ce
64쪽
tissentii confirmaret illani pactionem. Itaque arbitramur hoc etiam hooelicere, non tamen esse satis cautum quoad totam vitam, nisi author
os Papae intercedat. Quare in casu praedicta: virginis nobilissi mae cons Ivimus ut Sactitas sua oraretur pro confirmatione praedictae pactionis caclausula, Ne reuocari pol sit per laseriorem, quod oratus benigne ob pra dictam causam concessit. it . Insertu r, quod nulla potestate Eumana etiam Papae fieri potest, ut aliquis regularis stante voto eitas paupertatis solemni integro habeat promtu in primi generis, siue ut fiat verus dominus alicuius rei pecuniariae. Tum quia implicat contradictionem, quod quis teneatur toto lemni integro quoa facit quem ic pacem dominii rei pecuniariae, ut praedictum est, & quod fiat dominus talis rei contra l. ubi repugnantia, T. de Regul iur.& cap. Cum rea unciatur 32, q. i. Tum quia non potest facere ut licite ducat uxorem stante voto castitatis selemni integro per praedictuin g. 5 n. d. cap. Cum ad monasteriuro, Sc per eum haec duo vota in hoc exaequatur. Quaestionis tamen est grandis. An Papa possit liberate a tali voto, vel tanta parte voti regularem aliqua de maxima causa, ita ut fiat vetus domi'us Micuius rei pecuisiariae, sicut potest libetari a voto sole uni castitatis,
ut fiat vetus maritus alicuius sceminae, secundum innoc. glossi & comm.ind. cap. Cum ad monasterium in fin. contra S. Doctoris opinionem in r. a. q. 88, art. I l. contra quam tenet etiam ibi Caiet. dc quidem par
tein affirmativam tenet innoc. cum quo transcutu communiter omnes
vi d, g. fin. dc Dec. in consit. Do. num. i T. quia eadem ratio persuadet utrumq; , mihi tamen rern altius consideranti,negativa placuit in Repeti
Rubri de stat. monach. n quidem eo quod putarem Papam id facere noposse, si aliqua iusta in id causa ozcurreret, sed quia nulla talis occurrere posse videatur, ea consideratione quod cuilibet, dc quantaelibet necessi tati, de utilitati cui posset prouideri per concessionem faculiatis habedi dominium, & proprium primi generia , potest Pan uideri per concessionem sicultatis haludi proprium secundi generis, id est administrationem quae
sine sublatione voti competere potest, vide iacto competit Pontificibus Max. de religionibus probatis assumpti, in administranda monarchia se culari quam habent tanquam Reges Romae, & totius status Ecclesiastiaci sine ullo vero dominio ullius rei pecuniariae . Nec obstat ratio,& exemplum innoc. de populo infideli qni vellet conuerti ad Cristis Tu M si Papa dispensaret, ut aliquis filius imperatoris, vel Regis monachus, dare ut illi Rex, quo casu videtur ei dispensari posse, sicut & si Rex aliquis infidelis cnm toto Regno conuerti vellet, si Papa dispensaret, ut aliqua filia imperatoris, vel Regis Monacha et nuberet. Non enim haec obstant, quoniam licet in posteriori exem o inueniatur iusta causa dispensandi super oto castitatis, quia non poni in eo aliter prouideri. In priori tamen non inuenitur cauuiusta dispensandi super proprio, ita ut fiat verus Rex, . de Domia
65쪽
& dominus Regni quia satis prouideri potest ei concedendo sacultateni
habendi ius administrandi illud, regaliter dc recte . Nec obstat dicere, quod non prouidetur successioni. Tum quia illa prouisio non est necessoria in Imperio, dc Regno cui non prouidetur per successione, sed tantum per electionem quale est Imperium Germaniae oc Regnum Poloniae. Tum quia etiamsi Regnum dandum esset per successionem, dari potest lice
tia relinquendi Monasterium cum solancultate regaliter administrandi,
quoad ipsum cum quo dispesit, de habendi successorem qui fiat verus do minus Regni: quod placuit praedicto sanctissi Pio. cum aliquando eius
sanctitati hoc incidenter dixissem.
Q. IlI. Quod etiam hodie post Concit. Trid posset pridiatus cum suo c5
uentu iusta de causa magnae necessitatis, vel magnae utilitatis Monasterii ec ordinis concedere administrationem aliquorum bonorum stabilium ad nutum an ovibilem, nam etiam post Concit. liceret mittere unum Regularem industrium & ad id valde utilem, ad regendam aliquam villam, vel domum ad nutum reuocabilem. Quin de credo id passim fieri, saltem
tempore messis, vindemiae, de sementis,ad hoc enim non solent mitti c&ciarii ordinarij puta, oeconomus, Cellatius, Camerarius, Theetaurarius , siue Sacrista, dc Infirmarius . illi. Quod d. cap. a. de ReguL Sess. Concit. Trid. non inducitius nouum, sed tantum renouar, dc reuocat ad memoriam antiquum istius capituli, de praedictorum capitulorum Monachi, dc Cum ad monastetarium, praelatis Regularium, ne sine iusta causa propter limportunitatem, vel propter solam singularem utilitatem, vel utilitatem aliquorum regularium varijs modis id procurantium concedatur, ut vidimus pridem c cedi etiam apud nostram Roncam uallem. se i V. Quod videtur praedictum cap. insinuante, singulanter limitari, vel λ declarari cap. s. eiusdem it. de Sciae quo cauetur, ut nemini Sactimoni lium liceat post prosessionem exire a Monasterio nisi dcc. ut procedat in sanctimoniali quae iam ingressa est Monasterium, de coepit vivere cum liis, dc non in ea quae iusta de causa extra Monasterium professa, nondum est illud ingressa, nec coepit conuiuere sororibus suis. Tum quia verba illius cap. quae loquuntur de e eunte, non conueniunt ei quae non intrauit, cum priuatio presupponat habitum. l. Decem, fissi de vel b. oblig. de cap. Ad dissoluendum de desponsar. impub. Tum quia non est eadem rotio , siquidem cessat scandalum , dc occasio quam exiens praestat socijs ad exeundum, cessantct aliquot im sat, dc pericula honestatis quae directε, vel indirecte in tali exitu contingunt, dc ita non est locus extensioni ratione identitatis ob quam iura extendi solent l. non possus i st. de 'eg. dc cap, a. de Translat. prael
se , V I. Quod dubitari potest,an quibus casibus est necessiaria licentia, ut 'tegularis possi habere, vessicere aliqua ex praedictis, quae sinualla non
66쪽
rirent , debeat esse evresn, de specialis, an sussiciat tacita, dc generalis. Et x pondetur sussiicere incitana, dc generalem, saltem quoad Deum, sciarum conscientiae quam praesumptam appellat s. Thom. 2. sec.quaest. 3 a. art. 8. dicens sussicere etiam ad dandum eleemosynam sic etiam appellateam Turrecrem. hic art. s. & tacitam Alexandrinus, dc probatur eo quod regulariter eade virtus est taciti, & expressi, l. cum quid fis de Reb. cred. α cap. a. de rescript. de glo L l. expresse fi.de Regub iur. ubi pet Dec. de Mos. Per quae respondi pridem cuidam monachae, non fuisse obligatam a d reddenda Absacisi, quaedam munera, a quodam viro accepta, quoruaccipiendorum licentiam iuste de libenter concessisset Abbatissa si eam peti; siet ab ea arg. l. Inter omnes f. Recte ff. de sitit quatenus habet non tarni itere furtum, cuira qui clam capit alienum quod scitum domino et ceret, & quod ut in Man. cap. 17. num. a' dixi accipiens alienum clam domino qui libenter daret illud a se petitum, non tenetur restituere illud. Imo quod non peccauit si probabiliter credebat quod non dipsticuisset Abbatissae acceptio illa clandestina, secus si credebat quod displicuisset illa quamuis licentiam petitani non denegasset, arg. l. qui vas, vetare is. eod. Νt sentit gloso in d. RectE. Peccat enim saltem venialiter qui clam contra talem voluntatem domini accipit, quamuis non mortaliter, sicut filius, de famulus accipiens clam sibi aliquid quod petitum parens, vel dominus libenter concederet, peccat quidem venialiter capiendo modo ingrato patri vel alij domino, sed non mortaliter, eo quod placeat ei, ut eam habeat, licet modus habendi displiceat, ut ubi supra significauimus
Caiet. in Sum. verb. surtum,idem sentientem a. a. q. 66. art. s.
5 a V sl . od licet non requiratur quod licentia sit expressi. requiritur
tamen quod sit iusta, hoc est iuste iusta de causa cocessa. nam si vi, metu, vel dolo concederetur, non excusaret a peccato, arg cap. Abbas, cum glos. α ei annot.de his quae vi, dcl. t .ss. de Dolo, nec si sponte sine iusta causa. cap. Requiritis, β. Nisi rigor, de cap. Exigunt 1. q. T. Tum quia nec ex pressa aliter concessa ratione praedicta siissiceret.
v l l l . Quod regularis habens aliquod proprium de licentia iniusta
prietati, licet peccet, non tamen videtur peccate peccatum proprietatis secundum Alexandrinu col. q. sequutum Hupertum & Turrecrem . modost paratus reddere communitati, vel praelato simul ac suerit requisitus . contra quod saeir primo,quod ipsi de oes confitentur eum in eo aliquod peccatum peccare, dc non aliud quam proprietatis,ergo peccat illud. ii. Quod religiosu in peccane peccatum proprietatis,est peccare coira vo' tum paupertatis. At hic coni votum paupertatis peccae, ergo peccatric Luna proprietaris. III. Quod eiusmodi religiosus non videtur in ioc peccare contra castitatem, neq; contra obedientiam, ergo peccat cono paupertatem . IIII. c d is peccat eo quod proprium tenet sinpausta licentia, ergo ratione proprietatis peccatis V. Quod px
67쪽
prium sine licentia peccat peccatum proprietatis. At licentia iusta non ex
cusat, quia talis licentia videtur dispensatio contra otum paupertatis quae sine iusta causa etiam a Papa iacia non excusat glosI. cap. Non est devoto, & cap. Quanto, de iureiur. Vi. Quod alioqui sequeretur quod non peccaret peccatum proprietatis Regularis qui de licentia praelati teneret, & dispenderet, vanc, vel profane omnes vel bonam partem redituubsonasterii, quod est absuidum, dc ita non dicendum cap. Dudum, in a.
de praeb. lib. 6. vlla Quod Abbas Monailerii prodigens reditus eius,
in malos, vel vanos usus videtur cfle maxime proprietarius, ut ait Maior in A. dist. 3 8. col. 3. q. amrmans euita, de eos qui male ab eo recepeiur, nisi probabilis ignorantia excuset, tcncri restituere, &non alia ratione
quam quia contra Regulam bonis Monasterij utitur. Quum ergo Reg laris de iniusta praelati licentia viens rebus Monasterij utatur mala, consequitur eum peccare peccatum proprietatis. Vlli. Quod solutio quam sentit Alexandrinus, scilicet, quod peccat peccatum auaritiae, de non pr6-prietatis, refellitu r eo quod non potest assignari ratio enicax quare peccat peccatum auaritiae, plusquam alius non habens votum, nisi quia conti a votum paupertatis facit tenendo sine iusta licentia praelati. t X. Quod ipsemet Alexandrinus ait non tantum ipsum qui de licentia iniusta tenet proprium , peccare per auaritiam, sed etiam concedens eam per abusum potestatis, α quod peccat qui tenet libros, quum sit ignorans, de non rutatur eis ad studendum, docendum, vel ptirdicandum, eo quod contra Regulam ienci bona Monasterij sibi sine iusta causa appropriata.
Quare videtur dicendum primo quod huiusmodi regularis peccat pecκatum proprietatis 'si non est paratus ad reddendum comunitati simul ac fuerit requisitus, ut etiam ipsi sentiunt, adeo quod si eo retento morer tur, incurreret poenam ne sepeliretur in sacro, sed in sterquilinio iuxta d. p. Super eo, de cap. Cum id, de stat. monach.
, al. Q d si est paratus relinquere, pecca: quidem peccatum proprie ' tatis , sed non incurrit illam poenam, quippe quae non imponitur contra omnem proprietarium, & peccantem peccatum proprietatis, sed contra illum solum qui clam sine scientia, & licentia saltem iniusta utitur bonis cibus, vel retinet ea sibi sp propriata, ei laqlio dusum tanto, quia multo plus peccat hic si ille,& me ito poena contra hanc posita tio extenditur ad
illum arg. l. Praesessi de poen. c. Poenae de poenadiit. n. An autem consue- tudo antiqua valeat a peccato excusare, tangetur in c. Nulla II.q a. a n. 2 si X. lnsertur id quod praedicti Cardinales tenent, puta, taciturnitatem praelati, qua religiosus tenet aliqua lucrisaeia suo artificio, non excusare illum a peccato, intelligendum este de taciturnitate permissiua tantum sne consensit approbatiuo, hoc autem de permissione approbatoria iuxta
distin h. gloss cap. Denique n. dist. vel de taciturnitate iniusta, non sulta honesta causa in id consentiendi . . a z
68쪽
2 T od praelatus inferior Papa,non potest suo religioso sacere secuta talem teliandi etiam ad pia, quia id est prohibitum res iose dcpraelato iure communi cap. a. de Testam. Quareinutilis videtur esse icentia quam solen taliqui praetati regulares, vel caeitula regularia si bentia bona diu sa a praelato cocedete canonicis vel religiissis particularibus aegrotis relin- quendi peculia, uri supellectilia su ,ves aliquam partem illorum pauperi sus, vel famulis. lino praedi s lo. Trullus sentit peccare canonicum re liquoi his qme post mortem suam fieri de illis desiderati it dvidetur restri lateri qui morte instante Onscit memoriale aliquod voluntatis. siue dum ad eum qui fecit illud, ea mente, ut memotiale illud habeat vim obligatoriae dispoutionis Arbitrox enim non esse illicitum cosolari eum .
dicendo, i ii t bona spe, quod fient de illis illapi quae ipse cupit & perit, dc quod verbo vel scripto petat quod cupit Neq; videt it prohibitum id .signis re post velante illam spem datam nulla promissione amplioti cω sequuta Tum 'Ria nec praelatu capitulum raciunt illi ccultatem di
quam putet ede talem,sed lotum, precatoriam,quam si voluerint sol sunt oriὸ, ii ipse sarit dispositionem vere obligatoriam,nec
iuste implerequi sibi se runt, qualem scere nec regula,nec ulla iura pr'hibent, & ideo nec nos debemus dicere esse prohibitam. p. Consuluinia, q. 4 c. de trans prael. Tum quianti: praelatus, nec opitulum obligan. Oper ipse pe*LTun, quia id quod facerent, non acciperet vires ex illius peritione, nec ex spei datione, ted ex liberalitate t nium insorunt, qui cum possent disponere de illis in sitos 'el alios pios Vsus, d spo unt in petitos ab eo, quod est quotidianum, de nullo iure prolabitu. 3 X l. Quod praelatus vel capitula praedicta ossunt facere ocultat religi se ut in vita donet, vel di bonat aliqua in eos usus, α eo modo in quos ει quo modo ipsi posses nqn alias , nec aliis modo arg. cap.
test quis facere per diu a , quod potesiper se ipsis , Rigin tuti tibia
X l . odito possunt praelatus de pitula raedicta sacere resigioso facultatem, videt alteri aliqua quae di te et indirecte non versuri inutilitatem monasterii , velao eleemos nani, 'ul remunerationem quam ipsi sacemnon possunt, quia non possunt dare quod iiqn habent c. Rivid nitem, de dure patro. l. si uniuersa C. de legar. s X i Il. Quod causa iusta concedendi huiusmodi licentiam est duplex, necessitas, dc utilitas, de rursus 'traque illarum duplcx,pitu ta dc publica. Priuata necini rus, est indigentia personae particularis,qualis est victus
de vestitus petibnalis,qualem quisq; habet cum ci communitas non m uidet. Publica vero necessitas est necessi as com nitatis,qualis est nec ossitas ad ictum, dc vestitum communitatis ob quam licet ossiciariis Μο-
69쪽
animi per lectionem tib oriani quos retinet . publica vero quam praetem dit sacere Reipub. docendo,vel praedicando alijs e libris quos retine ex mente utriusque Cardinalis ubi lupis, quae omnia satis probantur per d. Tales & f. nisi rigor,adiuncti glo magistra sub cap Requiritis, 1. q. 7 i xilit quae causa sit iusta concedendi huiusmodi licentitam re
linquitur arbitrio Doni viri, de prudentis, quia illis relinquuntur termiananda quae iure non sunt deterna inata l. i . m de iur, delib. cap. De causis de oss. deleg. dc ita consideranda sunt persena, locus , tempus, finis in quem conceditur, oc quantitas rei concesse, de id genus alia . Per qui alias respondebam licere, decereque concedere ficultatem dandi aliqua cognatis pauperibus, vel se iis amicis,& semulis de se bene meritis, resiagioso cuius intuitu aliqua bona notabilia ab initio ingressiis vel post obuenerunt Monasterio per successionem, artem , vel industriam eius, vel aliqua munera quae gessi , ut Dominicam S. Stephani salinanticae solent magistris eiusdem ordinis Chathedras magnorum redituum ibi re gentibus permittere, ut ex illis cognatis pauperibus subueniant.
3 8. XV. Quod Papa non solet nec debet sem per, de tam libere concedere eligioso tantam facultatem disponendi de quaesitis Monasterio,quantam dc quam libere potes concedere Abbas, de Praelatus eius. Tum quia ut
probauimus in Comment. cap. Non liceat 1 a. q. a. Papa necdebet
nec solet tam libere dispotiere de fructibus, ad ecdesiarum , & benefici xiorum inferiorum sustentationem deputatis, quam libere disponit de deputatis sustentationi sedis Apostolicae, nec iam libere quam possunt ipsi. praelati de benefici ij eorum per d. cap. Non liceat. Tum per rationem reruosissim am in d. j. 3. redditam, quae si datur in quasi contractu qui inter Ecclesiam de benisciarium contrahitur quo ipse seruiat ei, & illud in sustentet, cap. Nisi cum pridem de renunciat' de in deputatione bonorum, de fruouum illorum per ipsummet Papam immo sate, uel mediate ipsis factam, cui velut cuidam quasi contractui, non debet eius sanctitas libere,& sne aliqua causa,& consensu eorum contrauenire. prae lanas autem inferior potest sine alterius consensu facere religioso sicuti aem disponendi de fructibus suis tantum, quantum, de quomodo sibi li- . cet, ut dictum est per potestatem quam ab ipsomet Papa immediate, vel .
ri a re inti A latem debentur alimenta a Monasteris. nu. o. ' ' ' egularis quare non peccat Iaciendo eleemosynam extremd egenti. m. G. Iecesilias non facit dominum necessariorum extreme egentem, fedficii in
70쪽
to s , qtimarob. ii testum per cap. pari de accus.&cap. Non magnopere, ne cleric. ruel monach. apte quidem per cap. Ex parte, uatenus habet, monaesium nil promium habere, sea contra licere videtur in duobus. Primo, quatenus habet regularem posis Musare prilatum sine ipsius licentia, quod contradicit fini huius cap. continenti monachum renuticiare uoluntati suae, ade' quod dicatur non habere uelle neq; nolle, i dereq; exarbitri' hi bii cap. Quorundam,
α o. si religiosus, de eleeh. lib.6. Midie in est nu. 3. repetitur in s
sqnotab. ubi ad Loc responsum est. I i. Quatenus habet rc lari acculanii praelatum dandas esse impensas de reditibus Monasterii durante lite faciendas , de quod respondetur per adiecta notis. q. scilicet, quo g laxis potest habere proprium quoad usum tantum de iusta praelati licetia, uel legi, quae non potest ρsse iniusta ualem habet re 'laris accusaris, de petens aliqua contraria uoluntati iure idei concedenti cap. Cum l . de A. cum ibi notat . per Innoc. & alios de re iud. cap. autem Non magnis peie, iliacit contra princi huius cap. pro cui concordanti citatur a glos nisi riuatenus habet, regulatem a enumelle debereis actionibus mundanis: Et ideo trion debere exire claustrum ad discendam medicinam,' quae ibi ap'Hipellatur physica. Nec ad discendas leges ciuiles, sine licentia Papae,etiam in Enon curandis os, ct tractandi opportunius clesiae nNotia, licet le secclesiasticas. dc ius Pontificiunxaudire,& dis et possit,iuxta notate
Panor, ibi, dc pereundem de melius Felyn.in c. super specula, se Magist,
X gloc colligitur primo ruularem iuste posse sicere eleemosynam egentiexus e absque piae quae est prima limitatio posita supra n l. 3. nu. o. illius conclusionisquae habet regularem hoposse regulariter largiri eleemosyna ne lioenita praelati. Cotta dhi, ponit cap. Non est putanda i. q. i. quateriu&habet de illicitὸ acquisitis, non fieri iustε eleemosynam . praesuponendo quod imularis uidetur illi cia accipere de rebus Monastarij sine licentia praelati, de respondet quod Eisu extremae necessi intis, quilibet tenetur ad su urrendum , dc quod lupernua damu sunt pauperibus, quae solutio non est se alis, ontra