장음표시 사용
51쪽
empus militia . non tempus primum . Haec ille , cui de praedictis
addo hanc efiicacem rationem quod minus videntur deberi monasterio quaesita aliunde , quam quaesita ex opera ipsius monachi, dc fructibus beneficii manualis, quam quaesita aliunde, quoniam haec quaeruntur ex re ipsius monasterii cuius eii persona, de opera ipsius religiosi, & etiam bona saltem mediate per iura praedicta,alia vero aliunde, puta ex successione legitimi. vel testamentaria,& ita ex re aliena, de certum est eum qui potest quaerere alii, sortius ei quaerere ex re sua si ex re aliena, na seruus cois duobus, in esse ju solu quaerit ei cuius ex re quaerit t. si ex re,cum L seqv.ff. desti p. seruo,& L Acquiritur 6. De his, ff. de Amu. rer dom. Addo, quod Decaate sequitur praedictum Feder. in cap. In praesentia a nu. I. poti medium cum alijs citatis ab eo. Nec Aret. 5c alij quos ipse ibi citat, & addutio Ludovici Rom. in sing. ss. Statutum Vrbis veteris, dicunt quicquacontra seder.quatenus dicit id quod nos dicimus, scilicet, prioratum debere succedere priori reuocabili etiam in quaesitis aliunde quam ex opera sua & priora tu, sed solum quatenus ait quod filius legitimus habitus ante monachatu,debet succedere in poena praedicti statuti, de no praedictum monasteriu, etiamsi esset simplex monachus eius, opinio aute Bart. posset procedere in monacho cui suus Abbas comittit regimen alterius Ecclesiae vel capellae per simplicem commissionem sine titulo beneficiario. Necoia stat quod Bartol. idem videatur sentire de omni monacho qui non est trastatus omnino ad aliam Ecclesiam, de liberatus ab obedientia primi sup'aioris, quia non iidetur legis se praediistam Clement. r. de supplen. negli. iPrael. vel certe, non satis ponderasse quae supra nos ponderauimus in ea . IX. Ex hoc octauo sequitur, quod regularis habens beneficium m nuale, quam ample potest disponere de fructibus sui benefici, manualis, tam ample potest de quaesitis opera sua, vel alias undecunque, quia ut nihil eorum est suum quoad dotainium, ita illa omnia sunt eius quoad ius. administrandi de dispensandi. X. Quod qui religiosus habet duo, tria, vel plura beneficia, videtur ea quae acquirit ex scuctibus illorum, quaerere unicuiq; secundum quantia ratem fructuum, quos ex illis percipit, plus quidem ei unde plura percia
Pit, minus autem eis unde pauciora, ut expresse videtur determinare Bartol. in l. sed et si quis f. interdum n. de usui rueh. faciunt l. seruus communis, de l. proindefl. desti p. seruo, quatenus habent seruum coem plurium dominoru, acquirere omnibus domanis pro his partibus pro quibus sunt domini eius, & l. Si ex re, eod. tit. quatenus probat seruum id quod quaerit ex te unius domini , quaerere quidem omnibus dominis , sed iudicio communi diuidundo dominum rei id consequuturum. Idem videtur dicendum de ijs quae quaerunt opera, dc industila sua, quia quodam odo eo plus esse videtur minister, vel operarius, de administrator unius benefici j quam alienus, quo maiora stipendia percipit ea uno quam alio, algume o PIa-
52쪽
to praedictarum te m. Idem videtur dicendum de quaesitis afunde quam fructibus beneficiorum& opera, &industria, quia supra conclusum fuit ita eum illa quaerere beneficio vel beneficijs suis, acalia supradicta. ergo &e. Quaedam alia de acquisitione monachorum, subhcientur insta
XL Quod supradicta intelligenda sunt de aequisitione aliarum rerum quam titulorum beneficia totum, hos enim non monasteths,sed sibi querunt. os autem horum quaerere sibi possint, dc quos non, praesertim mendicantes transeuntes ad non mendicantes, tradetur sub finem Commentarii Cap. Nullam i8. q. a. quem cum hoc edimus. Σ - S V M M A I V M.
Zona regularium omnia i communia eis, ut singuli sed ut vivuersis n. in Regulari simplex car incis distensandi. benJcirimipotest largiri sine sui. praefecti licentis,etiam in eleemosnamnis in 3. casibus, etiamsi habeat aliud p v σι ium: nisi c. nu. Ao. Regul habens peculium Volum potes di*endere quae adrei stratio istis r
Tecu* concedendi Regulari duplex modus, Nerque hodie liceat nu. qt. Regularis beneficiari aperinde potest dioendere de stactibusμi beneficis,ae clericus secularis de Iut, etiamsi beneficiumst manuale nu. qa. Beneficiarius Regularis ut potest domere de inbur beneficis, ita potest de . quaesitis perse illisua opera, vel alio modo nu. 4 a. sine alter us licentia vel . confesu, nisi natuto speciali aliud caueatur nu. 4 3. Regularis halens beneficium in quo dissert ab habente peculium etiam quasi si,
Literas dare, vel recipere sine superioris licentia, cur no liceat Monachis n. Regulari licet habere aliquid pro ri' de licentia superioris , non quidem quod proprietate seu dominium, Nel ius aliquod verum, sed quoad Num simplia. cemActi tantum , non de qualibet licentia ,Ied de data iusta de caus4.
num. 46. Negativa dictio contradictorium sequentium ponit. nu. V .. correctio iurium Nisa a. num. s.
ΑΟ Π l. Principaliter nota, quod oninia sona petaniaria thonasteiij sunt communia, non quidem ut singulis, ita quod singuli conuenius sintdo mini aliquo tarum partium eorunt, qualiter est fundus communis pluribus haeredibus aequalia ςr institutis, vel emptoribus ex aequo pretium conferentibus, de quali tam muni agiti. Per fundum si de sexu. praed.rustiq. l. Sabinus fI. comm. diuid. de glos cap. Cum om nes,de constit. sed communia vi Vniuersis, de quali communi agit S. Qui manumittitur, i a. q. ι F a. &
53쪽
a. de praedicta glos & cap. Quod omnes cum sua glos de Reg. iuride ita singuli regularium non habent dominium verum alicuius illorum etiam tale quale potest conuenire homini in bonis ecclesiasticis Dei, quia aliud singuli, aliud Capitulum siue Collegium , de uniuersitas l. Aliud Reserturii. de Reg. iur. cap. eam te, de Rescripti ubi late id post alios tractat Felym de ut habet textus,omnia Monasterij bona sunt communia. Ad cuius notabilis ampliorem declarationem, insero ex eo primo, quod nullus Regularis simplex carens officio impendendi de administradi, potest quicquam dispendere etiam in pias causas de eleemosynam sine superioris assensu, secundum glos hic de in Clem. a. Sed de tales, per illum textum de vita dc honest. cleri adeo quidem, quod rem quam tenet, iussam lege dari pauperibus, non potest dare sine superioris assensu, ut probat praedictus I. sed de tales, quatenus habet, quod simplex regularis non potest erogare pauperibus suum epy togium nimium breue, quod il-
la Clem. iubet et erogare, quod confirmat Thom. in a. a. q 32. artas.ad
I. in haec verba. Regularis si babet dispensationem a praelato commissam, potest eleemosynam facere de rebus Monasseris, prout sibi est commissum. Si ero non babet dispensationem, quia nihil proprium habet, tunc non poteItD-cere eleemosynam sine licentia Abbatis, vel expresse habita, vel probabiliter
praesumpta. Haec ille. quod tamen sallit primo cum pauper ege textr me iuxta eum ibid. de glosi recepti hic de in d. Clemen. a. ll. ndo debita cum licentia longe a Monasterio degit causa studiorum, vel alia honesta,quia tunc posset dare eleemosynam de suo viatico, tantam quantam suae qualitatis seculares dare solent. Tum quia licentia ita se absentandi videtur tacite ad id extendi arg. l. a. ff. de iitris. omn. iudici de cap. Praeterea, de ossic. deleg. sicut de videtur habere mandatum tacitu agendi pro suo viatico Ad alijs rebus si eis spoliaretur iuxta glos. hic & text. in In longius 3. filius similias is delud.&l. fin. is ad Maced. III .rivi ind. Apolog. Mon. 77. q. i. dixi, potest largiri eleemosynam de eo quod per parsimoniam reliquat de his quae sibi dantur in impe fas quotidianas,
menstruas, vel annuas pro itinere saciendo, vel negotio aliquo agendo, lege ut nil amplius teneatur Monasterium ei dare, nec ipse rationem re dere, sed quod suo commodo vel damno id impendat . I I. Infero quod etiam liabens ossicium Sacristae, Camerarii, cantoris, organistae, vel aliud simile cui non inest facultas dispendendi, non potest quicquam de bonis Monasterii sibi accipere, quia tale officium non im- portat necessitatei' impendendi por praedicta, quod videtur fallere quum et ilignatur salacium quo rem diligentius agat, quia tunc tacite videtur
ei dari licentia in suos vel pios usus di pendundi, quum alioquifrustra ei daretur, quod in dubio non cli praesumendum l. i. ff. Ad municip. cap. In his, de priuileg. Si autem non daretur salarium,nihil ut dixi posset aecipere de communiiquia omnis opera regularis est debita monasterio ciusecu'
54쪽
se cum os ranibus suis pes prosussionem dedidit cap. In praesentia, O pto-bat.& Auiti. Ingressa, G de sacrosanct. Eccles ai. 1ll. Infero, 'u'd etiam regularis habens peculium etiam iuste sibi co missum, non potest impenderede illo & circa ill*d , nisi ea quae ratio re' administrandi peculii requirit, illa veto sic. Tum quia c0cesse aliquo,
coceduntur ea sine quibus id nequit expediri c. Praeterea, de ossi c. Delera. dein terminis propriis c. Exiit f. Porro, & se l. deverb. signis lib. s. Tum quia seruus qui aequatur in hoc tegulari, id facere potest circa peculium, sim ei comimissum ff. de Peculio, per totum, & si est exercitor, praepositus nauit. i. 3, Non autem, is de Exercit. act. vel institor, praepolitus tabernae vel negotio st. de instit. act. l. quicunq; s. si ei quem, quod procedit cum simpliciter datur peculium ad administrandum illud in solam utilitatem Monasterii, secus autem si tradatur illud quasi locatum, ut quum' alicui regulari traditur aliqua villa vel domus cum suis bonis accestarijs administranda ea lege, ut certam pensione soluat Monasterio, vel aliquod melioram en tum faciat, de reliqua suo usui cedant. Is enim poterit soluta pensione,& expleto onere meliorandi, vel aliud faciendi disponere do re- Iiquo modo quo pollet legitime praelatus eam concedens sine ullo proprietatis vitio, quia id expresse, vel tacite continetur in tali concessione. An autem hic posterior modus concedendi peculium, hodie sit licitus post cap. a. de regular. SesI. as. Concit. Trid. dicetur infra, prior enim videtur clare licere. Tum quia ille nil aliud est quam constitutio quaedam procuratoris ad administrandum illud cum obligatione reddendi iustam rationem de recepto, dc impenso, quod non intendit prohibere Conciliu. Tum quia capitula, & conuentus, qui suis impensis colunt vineas, ct agros, seminando in illis, non possent satis fideliter, & saciliter id facere,u non haberent laicos conuersos in id susticientes nisi mittendo ad illam fratres aliquos industrios, de fideles', qui eorum nomine regerent impe
dendo , & recipiendo necessaria, dc utilia, quamuis melius esset, si pari, vel quasi pari cura, impensa,& fidelitate per alium secularem id sacerent. 4 et illi. Insero, quod haec no procedunt in regulari beneficiario, quia olibeneficiarius regularis perinde potest disponere de frustibus sui beneficii ac seculares de fructibus sui, secundum Cyrd. in d. g. sed & tales, quod est firme tenendum. Tum quia licet quidam recentissimi sine textu, de
ratione nescio quo spiritu nuper cotradicere ausi sint, nemo tamen alius
id iacit. Tum quia efficaciter probatur in d.f. sed Sc tales,inducto ut sup.& ut ante paucos dies inducebam in Propugnaculo d. Apolog. num. I a. per quem& alia ibi id efficaciter probamus, monstrando quod uterque potest disponere ad se decenter sestentandum, & ad pia opera, de neuter ad alia, iuxta ea quae late tradimus in eadem Apolog. quaest. r. Monita, . & 37.& seq. quod procedit etiam si sit benenciarius Manualis. Tum per ea per quae supra a. I.& seq. pzobauimuβ, quod regularis habens, bo
55쪽
nesicium manuale quaerit ei, de non Monasterio principali , quicquid
quaerit de fructibus eius vel sua opera, vel alias contractu, vel uli a V luntate, nam ut ibi latius probatur, etiam ille est proprie beneficiarius, ut efficaciter probat praedicta Clem. i. de supplen. negli. praelat. de pra dictum cap. Ad nostram, & Porrecta de confir. viii. vel inutil. Tum quia eadem est ratio de hoc sicut de alijs habentibus alia beneficia quoad quia pro tempore quo beneficium manuale tenet, perinde haliat administrationem fructuum eius ac alii, fructus enim illi, & alia illi quaesita, ut supra dictum est per praedictam clem. I. non pertinet plus ad Monasterium ubi professus est, quam fructus aliorum beneficiorum, de alia eis per suos laeneficiarios quaesita V. Insero, quod omnis beneficiarius regularis siue beneficij seculatis, siue regularis , siue manualis, siue non manualis , quoad quaesita opera
sua, vel aliunde perinde potest disponere de illis ac de quaesitis ex frum- . bus sui beneficii. Tum quia quicquid ita quaerit, quaerit Ecclesia, vel beneficio suo eo modo quo potest aliis quaerere, de quo fructus sui beneficii quaerit, & ratione sui tituli canonici ipse est omnium eorum administrator, & dispensator.
V Insero, quod hinc sumitur ratio quare quilibet regularis factus
Abbas, Prior, Administrator, Comenda tarius, Praeceptor, de quicuq; alius habens titulam aliquem canonicum, quocunq; ille nomine vocetur, potest iurecon iniunt solus dispendere fructus bonorum illius iuxta contextu cap. Nullam I 8. q. a. nam per proxime dicta habetur quod quilibet beneficiarius regularis potest fructus sui beneficij solus sine alterius consensu impedire, M constat Abbatiam, Priora tum Conuentu alem,
re alias praefecturas praedictas esse beneficia Ecclesiastica, per definitionem beneficii Ecclesiastici prosundius quam ab alijs recentioribus collectam a nobis in Rubri de praeb. ex Hostien. Fel. & alijs in cap. Postulasti, de R
script. & Anchari in Regula I. de Reg. iur' lib. 6. N aliis relatam in co-ment. c. Non liceat g ra. q. z. Nec obstat quod alij singulares conventuum suorum non possunt etiam eleemosynam dare, ut praedictum est, quia illi sunt simplites Regulares, hi vero sunt beneficiarii qui ratione suorum tutulorum canonicorum habet illam facultatem generalem a canonibus de Ruthoribus eorum eis factam. Dixi iure communi in Tum quia multora ordinum peculiaribus statutis cautum est, ne praelati eorum possint vltra certam quantitatem disponere de illis, absq; consilio de consensu certi numeri icligiosorum quos alibi consiliarios. alibi discreto , alibi assiste tes, alibi, aliter appellant. Tum quia in plurimis Ecclesiis ne praelati praesertim Comendatarii pro suo Qto nutu impendendo reditus suorum Mo nasteriorum, capitula sua, dc Hospitalia eis adnexa necessariis alimentis destiudarent, satia est diuisio illorum authoritate Apostolica confirmata,
de quibus totum capitulum, vel conueritur partem suam , de sabricaeae
56쪽
Hospitalis sine authoritate alia praelatorum ministrant, reddituri tamen illis de administratione sua rationem, quod etiam authoritate ordinaria simi posset per c. Edoceri, de Rescripti sed non adeo firma ob ea quae scripsimus in Clypeo diuisionis Illustris admodum praedicti Monasterii S. Mariae Roncaeuallis, cuius summam in Commentatio d. cap. Nullam,
qq VH. lnsero, quod regularis habens peculium de iusta licentia praelati concessiim etiam ea lege sitora dicta, ut seluta pensione vel expleto onere imposito, reliqua suae dispositioni cedant, de habens beneficium canonice, etiam ab eodem praelato collatum, longe differunt, quia hic omnia quae quaerit, beneficio suo quaerit, in suos usus , de alios pios impendere potest, ut praedictum est. Qui vero habet praedictum peculium, quaecunque ipse quaerit per illius administrationem, de aliunde siue per contractum, siue successionem ex testamento vel ab intestato, quaerit ipsi Monasterio & non potest dispendere in alia quam circa illud peculium , dc ejus administrationem conuenientem. Tum quia nullibi hoc a regula primi dicti superiorum excipitur, ergo standum est illi iuxta cap. Dominus, 3 a. q. T. & glos celeb. l. omnis dissinitio st. de regul. iur. dc i nRub. eod. tit; lib. 6.Tum quia illud peculiu est ipsius monasteri j de cuius
praelati facultate administratur per eum cui est concessum, dc ita non potest eius administrator de illo nec de pertinentibus ad illum disponere latius quam facultas ei concessa extenditur, dc ideo omnia, ut ita dixerim, melioramenta ab administratore adiecta, redeunt una cum ipso ad Monasterium. Quam ob citusam frequenter sblebant cocedi magna peculia immobilia ante Concit. Trid. quod an vetetur hodie fieri, etiam iusta de causa per illud in cap. a. de regul. seiI'. x . insta dicetur.
43 i rii. Nota quod peccat regularis accipiens vel dans literas ab alio sine superioris consensu, quod probat hic textus in illis verbis c Quicumlue autem in tantum progrespis fuerit malum, ut occulte literad ab aliquo, vel quodlibet munus accipiat oec.9 dc in illis Cerrum est eos nihil habere, possidere, dare, vel accipere, sinsuperioris licentia debere I dc videtur peccare contra votum paupertatis , ut significat 9. c. d. Reg. unde hoc sumitur, ibi. Q odsi aliquis rem sibi collatam celaverit, furti iudicio condemnetur oec. 2Contra quae tamen facit primo, quod literas dare, vel accipere non vid tur de se commodum pecuniarium, cuius solius appropriatione frangiatur votum paupertatis per supra dicta. ll. Quod in dicta regula cap. 9. videtur permitti muneris uel uestium
acceptio manifesta, quia solum uetatur occulta.
III. Quod literae de nuntia aequantur. cap. Vbi periculum, S. Nulli, de Elect. lib. de l. i. ff. de procurat. At recipiens nun tia, non uidetur peccare, ergo nec recipiens literas .
57쪽
i l HI. Quod in omnibus monasteriis, saltem vitorum, videmus regu- secreto de palam accipere literas, de aliquot munuscula. Ad horum primum responderi potest, negando quod literarum datio& receptio suapte natura non sit bonum pecuniarium, quia etiam episto la est res pecunia a stimabilis, etiam quoad suam materiam, de ipsam p pyrum, ves membranam, vel tabellam ut palam est. Et, contra votum paupertatis est dare, vel habere, vel velle dare vel habere rem pecuniariam ctiam minimam, ut supra dictum est, & ideo Regula adiunxit duo illa,
Ad Il. Quod datio vel acceptio literarum sicut dc caeterorum bon rum, non est bona vel mala eo quod fiat occulte, vel manifeste, nisi quatenus censetur fieri contra vel secundum voluntatem supelioris, de ideo Dcculta damnatur, quia praesumitur fieri contra eius xoluntatem, & non manifesta, quia videtur heri secundum eam, unde si vere utraq; esset co ira eana, seior esset manifesta, quam occulta c. Quam sit graue, de excessi prael. & u utraque fiat secundum eam, utraque erit bona. Ad lII. Respondeo primo, quod licet sere in omnibus aequentur literae de nuntia, quia sere in omnibus est eadem ratio, no tamen quoad hoc in quo est diuersa, nam nuntium osse non ei es pecuniaria, Epistola vero sic, licet parua. II. Quod si literarum datio, vel acceptio prohibetur etiam aliar 3ione quana quod sit contra votum paupertatis, puta, ne dissuadeatur bona, ves suadeantur mala, vel ne inquietentur, Vel occupentur rebus pro . fanis animi sacris dicati, etiam nuntia erunt illicita, dc ita videmus pro .
hiberi noui rijs. Ad illi. Concedimus omnes sere religiosos accipere, imo & dare luteras & munuscula palam de occulte, sed negamus id fieri sine consensit saltem tacito de praesumpto superioris, imo & multae sanctimoniales quarum virtuti atque probitati fidunt earum praesectae, accipiunt illa de t cito consensu earum, quod est licitum per praedicta de eleemosyna sepra notabili 3 de dicenda insta notabili seq. post 5.Thom. a. sec. q. 32. art. 8. de
utrumq; Card. hic. Aduertendum tamen, quod Card. Alexandrinus alissat cap. Nemo lueras , 3 a. quaest. q. pro cap. Nemo sibi blandiatur eadι caus. de quaest. dc licet allegeti illud contra hunc textum de hoc not
bile A. nil tamen facit contra ea, sed contra id quod Archid. notat, scilicet, magis peccare qui occulte peccat, quam qui palam, praedictum enim cap. Nemo, habet quod tolerabilior est culpa si lateat, quod est verum in se Sc quoad Deum iuxta d. cap. mam sit graue, de excessi praeli sed non quoad homines,apud quos saepe praesumitur culpa cotra occultὸ
agentem aliquid contra quem agentem idem manifeste,no praesumeretur, cap. i. vi eccles. benefic. dc l. Non existimo ,' de adminiit. tui. Aduer
etendum ite in , quod hoc notabile procodit in literis quae accipiuntur vel
58쪽
dat tur cotura utilitatem vel honestatem Monasterij vel contra salute spi . rituale, vel corporalem singulorum regularium, & alijs literis, quae con tinent inutilia , vel imperii nentia praedictis, non autem de literis necessarijs vel utilibus quas iuste secundum iura possunt ipsi sine superioris voluntate dare vel . accipere , quales sunt illae quibus regularis costituit procuratorem contra praelatum, vel denunciat cius delicta, quibus casibus id licet sacere, vel accipit literas impetratas a Papa, vel alio superiore super huiusmodi rebus iuxta cap. Cum l. & A. de ire iudi c. ubi hoc notat Innoc. recepi. ab omnibus, & cap. Ex parte, & cap. penult. de accusat. de hoc est quod obscurius significant Archid. de Alexandr. hic. Per quae nuper respondimus licuisse Capitulo Roncaeuallis sine licentia Prioris dare de accipere literas publicas, quibus procuratores in Curia dc alibi constituebat, dc priuatas quibus informabat, dc informabatur, dc acqipere Apostolicas, , alias ad suas respondentes super administratione duarum tertiarum redituum monasterii sibi, hospitali, de fabricat aphlicatarum a
Sede Apostolica cum iacultate administrandi eas, nec potuisse illis suum Priorem id prohibere. 6 V. nota, quod licet regulari habere aliquid proprium de licentia superioris, quod colligitur ex illis verbis occultd uteras ab aliquo, vel quodlibet mimus accipiat dc ex illis nihil habere, possidere, dare, xel accipere, senesuperioris licentia debere quibus significatur palam de cum licentia sacere posse. Idem probatur in '. cap. praedictae regulae, de concilium lateranen. relatum in cap. Monachi de stat. monach. in fin. permittit habere peculium de Abbaos licentia, pro iniuncta adni inistratione, facit c. De uiduis, a7. q. a. quod habet, oc viduas, dc virgines posse fieri tegulares, de manere in domibus suis secundum intellectum gloll. dc certum est eas in eis non posse absque proprio peculio vivere. Et quamuis posset re ponderi aliqualiter illi textui, eli tamen textus singularis, de irrefragabilis in cap. Insinuante, , qui cler. Vel vovent. primum quidem, quatenus habet, foeminam fieri posse vere religiosam vovendo regulam in Monasterio virorum, non intrando illud, dc manendo in domo quae sua erat ante professionem, quo casu necessarium est, eam habere aliquod peculium proprium quo te sustentet. II. Fortius facit quatenus probat valere pro- sessionem factam, cum pacto ut vivat extra Monasterium cum bonis quae ante professionem erant sua, sustentando se de illis, ubi, de ind. cap. M nachi , de cap. Cum d monasterium de stat. in Onach. Panor. recepi. sequitur Battol. etiam comuniter recepi. in Auth ingressi C. de sacrosanct. ecclec dicente valere professionem qua quis profitetur adiecto saltem per viam modi, oc non per viam conditionis actum suspedentis, ut relinquatur ei administratio bonorum suorum ad se sustentandum, cui pactioni
licet successor praelati sic recipientiis vel mandantis recipere, possit licite traire, oc etiam de iure stricto ipsemet pratatus qui eam fecit My notan
59쪽
in e. edoceri, de Rescript. per pan. recep. communitet ibi praesertim mmc. n. s. licite tamen etiam potest eam seruare, quod est huius notabilis intentum. Facit item decisio illa lora. And. in Merc. reg. Non est obligatorium de resetur. lib. s. quod valet statutum iusta saltem de causa factiuvi Monasterium solum det victum monialibus, dc pro vestitu habeant ea quae labore manuum sitarum lucramur, quod in multis Monasterijs usitari vidimus. Per quod Pan. in d. c. Cum ad monasteriu, ait, satis licitam esse constitutionem, vel consiletudinem qua religiosis certum quid annuum pro annuo vestitu traditur, quod etiam dixit in alijs locis citatis per Dec. in d. n. s. reserentem alios idem tenentes. Facit deniq; quod nubia religio tam ariste seruatur, in qua de licentia praelati expressa vel tacita religiosi non habeant aliquod proprium peculium suis usibus peculia ribus deputatum, saltem calceos, vestes, breuiarium, rosarium,sue calculos precatorios, lectum, stragula eius,& aliquot libellos, imagines, vel reliquias: praeter quae oes sere habent etia cellulas priuatas, dc claues earum. Α7 Contra tamen hoc notabile iacit inprimis principium huius cap. qua tenus uniuersaliter habet , Non dicatis aliquid proprium habere, negativa enim illa non) praeposita illi verbo saliquid) idem sonat quod nihilarg. glos solem.c. Cum dilectus, de consuet. quatenus habet, negationem omnia quae sequuntur destruere, & eorum contradictorium ponere, quod sentiens generale Conciliu in princip. d. c. Monachi, ait ne quis pc mittatur habere peculium, hoc est ullum proprium ut declarat innoc. in princ.d. c. Cum ad monasterium, quod est glos praedicti c. Monachi, tacut illud est glos istius cap. At notabile praedictum cum suis confirmationibus probat regularem posse habere aliquid proprium: Ergo, &GII. quod Concit. Lateranen. relatum ind.c. Monachi, de statimonach. habet haec verba Monachi peculium non permittantur habere quod repetitur in d. c. Cum ad monasterium in principio.
Ill. dc sortius quod d. s. Cum ad , expresse habet praelatum non possedare licentiam habendi aliquid proprium, in haec verba. Nee animest Abbas , quod super habenda proprietate ροσι cum aliquo monacbo dispensare,
quia abdicatio proprietatis sicut oe custodia castitatis, adeo est annexa regula Monachali: νt contra eam necIummus Pontifex post licentiam indulsere. li l I. quod Coc.Trid. nuperrimu in princ. c. r. de Reg sessas. sic habet. 2 emini igitur regularium tam virorum, quam mulierum, liceat bona immobiada, et mobilia, cui cunq; qualitatisfuerint, etiam quouis modo ab eis acqui D, tanquam propria, aut etiam nomine conuentus, postire, vel tenere, sed starim ea superiori tradamtur, conventuis incorporentur. t , V. quod idem Concit. Trid. ibid statim subijcit haec. 2 ee deinceps liceas seuperioribus bona stabilia alimi Regulari concedere , etiam ad Humst ctum, vel usum, administrationeni, aut commendam. haec ibi. Per quae clare videtur statui contrarium huius notabilis quoad bona immobilia . iVI. ouod
60쪽
Vl. Qilod idem Concit. statim subisicii thare. Administratio autem
bonorum Monasteriorum siue conventuum adsolos ossiciales eorundem ad nutum superiorum amouibiles pertineat. Haec ibi. In quibus pondera uerba G- . los ossiciales ad nutum amouibiles in per quae di bonitur non posse etiam
administrationem comitti alijs quam eis, nec eis nisi ad nutu superioris .
V Il. Quod finis praedicti cap. a. sic habet. Mobilium vero Ham ital superiores permittant , ut eorum suptaex statui paupertatis,quam professisunt, conueniat, nihilq; superflui in ea siti Per quae uetatur dari peculium etiam
a mobilium ultra certum modum .
V ta l. Et sortissime oppono radicem praedictorum statutorum dicto- . rum Conciliorum scilicet quod omnes religiosi emittunt votum pauper ciatis solemne expresse, vel tacite quo tute dimino vetantur, non solum habere, sed etiam velle habere aliqua bona ut supra dictum est nu. 3L & novidetur illud restringendum, solum quoad verum dominium, de veram proprietatem illorum, sed etiam quoad usu infructum, & vsum, ut ibi di- cium est. At habere aliqua bona in peculium, est habere illa quoad usum fructum vel usum, ergo est contra ius diuinum, quod non solum praelati inferiores, sed etiam Papa tenetur usque ad sanguinem seruare cap. sunt quidam et s. q. i. . Pro clara horum concordia, praemitto primo, quod supra dictum est iram. ro. quod proprium in hac materia est duplicis generis . Alterum riuod est proprium quoad verum dominium, dc veram proprietatem, qua .lem habent homines seculares tum cap. Quo iure 8. disi. de tot ri t. ss de M. rer. dom. Alterum , quod est proprium alicuius quoad ecclesiasti clam & liberam administrationem, qualem habent beneficiarii ecclesiastia ci , & alio nomine dicitur peculium in Rubr. de pecul cler.
II. Quod proprium secundi generis siue peculium est triplicis speciei,
Primae est quod conceditur ad administrandum illud in v tilitatem dc da,mnum concedentis tantum, quale est quod conceditur ossicialibus Moia Masterij,& obedientiariis quibus comittuntur aliquae villae vel domus ataministrandae nomine monasterii reuocabiles ad nutum superiolis, de quibus agit d. p. Monachi in fin. & d. cap. Cum ad monasterium s. Tales. Secundae vero speciei est, quod conceditur in utilitatem & damnum acci- sientis sine ulla pensione, de onere, vel ita ut certam pensionem soluat, aut aliquod onus expleat, & reliquum commodi vel damni ei cedat ad disponendum de eo in suos honestos, ct pios usiis taptum, qualis gen sis proprium habent beneficiarii, & multi iam senes, vel infirmi bene me .riti de religione, quibus aliquae domus salubriores concedi solent ad n tum reuocabiles, de quibus videtur a te praedictus 3. Tales,ibi.
alicui committatur aliqua obedientia perpetua possidenda tanquam in se sibi ri. aa locetur ed quum oportuerit amouerisne contradictione qualibet reuocetar.eid Il. Aurem speciei est quod conceditur in commodum, vel damnum