장음표시 사용
151쪽
χὶ Amans omnium temporum esse potest, testae
Iustino Martyre in Admonitione ad Gentes. QuandI- quidem, inquit, hinc ollaba ων, id est, Gu, vel eaistens,
non unu Ir duntaxat, Sed tria innuit tempora,
teritum , Praesens , futurum : sic enim Plato ύν , ad futurum retulit tempus, etc. Cicero , IO. Epist.
terea patet inde , in istiusmodi
Constructionis ratione indaganda non esse habendam rationem Significationis Activae , quae sit in istis Nominibus, quum aeque illa Constructio reperiatur in Passivae significationis vocabulis: immo
Vero , quod omnino hic obser-Vandum , Constructio non pendeat a significatione vocabulorum , .sed a natura eorum Gram-rnatica , ad quam significatio nihil pertinet; licet ipsi Scriptores , quum jam maximam partem in desuetudinem abiisset Elliptica illa Constructio Accusativi
cum Nominibus , eam retinuerit, tunc tamen potissimum , quando
inerat Nominibus signifieatio quaedam Aetionis , quod forte
naturam ejus Constructionis ignorantes ipsi existimarim . quidam certe , significationis istic rati nem esse habitam et hahendam. Plane sicuti , ut eX geq. cap. patet, nonnulla Adverbia , quae significatione conveniebant cum quibusdam praepositionibus ,
ita frequenter Accusativo . 4anquam si enent et ipsa verae Praeis positiones , et eum casum regerent , iuncta reperi uulur , lut pene putem ipsorum Veterum non nullos intercedentem Ellipsin non perspexisse. Nos vero hic quaerimus , non quid e Xistimatum aut
factum sita quibusdam, sed quid existimari aut fieri debuerit pro
natura artis Grammaticae. Verum tamen omnia haec de Participiis, utrum per se, aeque' ac ipsa Verba , regant Accusativum, nec ne . ira disputavi, ut nolim cum quoquam ea de re conten dere , inprimis , quum non multum intersit , quomodocunque haec accipiantur , si usus sit certus et constans, ut est, et quum in aliis Linguis, etiam Graeca . et nostris Vernaculis, Participia
tionem sequantur , ut iam in Praefatione nuperrimae editionis palam monui. Sed tamen aliam esse in his Linguae Latinae Analogiam puto , culus, in indaganda constructionis vi et narura . praecipua est habenda ratio , et ad quam usus, nisi in abusum de- Leuera Verit , revocari debet. Ejus
autem certas esse Leges oportet , quas inter vel praecipuam
esse reor , quae rectionem ca-
Suum constituit. Non putem igitur Analogiae istius legibus con- Venire , ut Accusativus , aeque m Genitivus , ab Nomine regatur. Accedit , quod frequentiMimus . et antiquissimis maxime temporibus , fuerit Accusativi per Ellipsin . Nominibus, cum Substantivis tum Adjectivis , et Varbis , etiam Neutris ac Passivis , juncti
usus. Si quis tamen usum post rioris temporis tantum Spectet, et
ideo Ellipsin inde excludete, azParticipia Aetiva ab istis legibus excipere . vel omnia Participia pro minio quodam ac medio inter Verbum et Nomen VCcabulorum genere habere malit . Deile patiar. At Gerundia , quinita dicuntur, quin aeque ac omnia Passiva , Accusativum sibi per Ellipsin adsciscant. nullus duhito. et Amans omnium Temporum .ete. J At reVera Participia apud Latinos, aeque ac apud Grae CC s. singula proprium habere Τempus, quod adsignificent, ubi tem-
152쪽
bEt abfui proficiscens in Graciam. Caesar I. Civili Suos ab urbe discedens Pompejus erat adhortatus .
est, quum discederet. Terent. Sed Postquam iamans
accesset , pretium pollicens , id est , Accessit et polo licitus fuit. Idem ; Ultro ad eam Menies , indicans re amare , id est , venies , et indicabis. Cicero Coelio ;De provincia decedens questorem Coelium prι oscis rOνinciae , id est, quum decedere vellem. Plautus :poris distinctio renutritur , docet
clarissime Vossius in Addestilis ad Anal. IV. Io. Accedit et Varro , qui lib. IX. de L. L. quatuor constituit genera vocabulorum . inque iis tertium genus , quod Casus et Tempora hanet, ut docens, fa ciens ; inque eo suffragantes sibi habet omnes veteres Grammaticos. Vide Priscian. lib. XI. Pag. 9II. 9la. Sed et liquet illud ex appellatione Partiemiorum , quae ita dicta, quod Nomina sint, sed verbi quasi partem aliquam capiant , quae noΠ alla esse pO est, quam adsignificatio Temporia. Adde, quae sti'. eapite , Verbis infinitis quoque Temporum distinctionem asserens contra Sanctium , monui. Horum autem Participi rum magis promiscuus aliquando est usus , eum quia Nomina sunt, et saepe adhibentur sine ull9 tem poris respectu aut designatione , quando scit . ejus .distinctio nitIla requiritur : tum etiam , Quia non ita manserunt in usu propria singulorum Temporum Participia in utraque activa et passi Va declinatione , et proinde quae manserunt , aliquando alcerius , quod defieere coeperat, Vie m explere debuerunt. Nam trium Tempo- tum Participia, Olim certe, in activa Forma vere fuiMe purem .
Amans , Amatus , Amaturus. Verum . quum haec forma . Amartis . licet olim aeque Activa , ac Passiva , tamen paulatim iri Ver his plane Activis ad Passivam significationem ferme in perpetuum et unico fuisset tran1lara , tunc Ρraesens illud Amans coepit etiam adhiberi aliquando in V qu et Sensu Praeteriti , qualis est sensus in
Aor istis Graecis Tale illud Psinit .
VIII. 32. Apri inter se dim cant ,
indurantes attritu arborum costa I i
h. e. Ut recte eaeplicat Sanctius . post quam induravere. Vide omnino Vossium Anal. IV. I . Sed et animadvertendum est , uno in commate saepe diversa notari tempora , atque adeo praesens vere Participium posse acceder
omnibus omnino periodis , in quibus etiarn de praeterita et futura re agitur, quia in praeterita illa re , quum gesta es , praesens luit, et in futura item praesenserit, id, quod Participio enunciatur. ita ut plerumque etiam per Praesens vel Imperfectum Indieativi aut Subiunctivi possit eraferri. Recurrendum denique auillud etiam . quod jam supra dIXr, Praesens haberi pho extremo Praeteriti Temporis puncto , et prDmo Futuri r Veluti apud I.iviunt
Romanis echibuit Sictilos , h. equi iam incipiebam deficere , et
in eo jam erant, ut re ipsa deficerent. Vide et Supra I. I 3. 4. p:9 a Contra advenientes dicuntur
non Uli tantum , qui in itinera sunt. Sed et qui jam pervenerunt in locum , ad quem tendebant ι
et spectem advi nieettis adhuc retinent. Eo usque enim se extendit adveniendi significatio. Uida loca paulo post a Sanctio ala
153쪽
Amphitruo cum uxore modo ex hostibus Abeniens voluptatem capit , id est, postquam advenit: nam in itinere voluptatem cum uxore non capiebat. Idem di, Poen. Patruo advenienti coena curetur Dolo , id
mest, ei qui jam advenit. D Terent. mendi adveniens , quicum Volebam , collocatam filiam , id est,
postquam adveni, non in itinere. Plaut. Most. Pater hie me ostendet miserum adpeniens ebrium, id est, quum advenerit: Ibidem ; Satin habes, si advenientem patrem faciam tiatim , non modo ne introeat ,
Hrum ut fu iat. Et Men. A. 2. . Sce. 3. Herus' emit me dicto audientem , non imperantem sibi , D id est, qui futurus esset dicto audiens. J D Horat. Veniens in aeνum , id est, in futurum. Plin. Inde eductum e custodia bibere jussit , illico vitantem , id est, qui statim spiravit. Idem Tum spri inter se
dimicant indurantes attritu arborum costas , id est, postquam induravere : nam dimicantes non indurant. Plaut. Bacchid. Credo hercle adveniens nomen commutabit mihi , id est, quum advenerit. Cicero Balbo ;Non dubito quin . te legente has literas confecta jam res friura sit. Virgil. Turnum fugientem hac terra
i'idebit λ id est, cum fugiat. Livius; Annibal
ν, exercitum in tectis Capuae habuit adversus omnia ν, humana mala sinpe ac diu durantem , bonis exstem
D tum , atque insuetum , id est, durare solitum. Idem ἔ,, Ea res defcientes a Romanis cohibuit Siculos , id ,, est, qui defecturi erant. Virgil. Romanos, νODen- ,, ribus annis , Hinc fore ductores Pollacitus , pro , I annis venturis. J o Est, ubi hoc participium conatum quendam significat : AEneid. 6. Agnoxit pax'itantem , et dira teΠntem supplicia : id est, qui conabatur tegere , nec tegere Poterat truncis manibus. Idem 9. Nec nos νia fallet euntes , id est, si ire conemur , aut quum ibimus. Ianeid. 2. Et terruit Auster euntes , id est, ire conantes. Cicero ; Nec hoc scribunt vitupe-ν1 rantes , sed Potius ad laudem , id est, animo , dia consilio, aut conatu vituperandi non scribunt , sed
1, potius laudandi. Idem 3. de Finib. Quod si face- .
154쪽
ret, omnibus temporibuS n m adjungeretur : quare a
verbo personali omnia participia deducunt suam signi- sicationem ; ut , Profectum cibi dedi litteras , profec- iuro tibi dabo litteros. Item ἔ venturo Coesare Roma trepidat ; Mentum GPSare trePidaνit; Henturo Casarere idabit. Et Sic per Omnia tempora. Itaque hoc participium junctum praesenti, aut futuro , fere servatiumri significationem ἰ ut, facturus sum , facturias ero b cum aliis temporibus variat. Curtius lib. q. cap. 9.Mareus, qui , si trianaeuntibus flumen Superνenisset , haud dubie onressurus fuit incompoSitos in ripa. Cicero pro Milon. Vos Visuros fuisse. Idem q. enistol
Eum magis communem centemuS in victoria sti urunt
suisse, quam incertis in rebus fuisset. Idem I. de
divin. An tu censes ullam anum tam Heliram futuram fuisse, ut d Omniis crederet. Idem in Antoni nitam sententiam se dicturum Isse. Seneca epistol. I9.
Ingeniosus ille vir fuit, magnum eloquentiae Romanast daturus eaemplum , nisi enemasset felicitas , id est,
qui dedisset. Ρlinius lib. 3. epist. Librum , quo nuper
Amaturus , si omnia , etc. JIneptissima haec est ratio. Nam et sic adhibere queam triplici modo verba etiam personalia , in Laudavit promiscentem Ilium , et profectum jam fliam, et mo-fecturum fium. Et Trepidavit
Roma venturo Caesare , veniecte carrare. et quum imu vetiisset Cue.
sar. Manifesta utique in his diversitas quaedam temporis, neque illa inest in unico Verbo personali, sed in variis Participiis. An erso recte cQucludam, unum ilIad personale verbum , non unum proprie Tempus, sed omnia adsignificare , qNia omnibus Temporibus Participio de elatatis adjungitur I Scilizet , ut iam saepe dixi, eodem commate saepe duplex tempus significatur , , inrum verbo finito alterum
infinito , vel participio. Immo
vero aliquando etiam triplex . veluti , se dicturum fuisse ait. Aliud etiam est, Sum dicturus , aliud , Fui dicturus et in qua lO-cutione utroque Futurum e notatur unice Participio : at prior. locutione dicitur consilium it ulfaciendae Futurae rei in me essu
praesens . posteriore, illud iam
praeteriisse , atque adeo rem ipsam tunc non amplius esse Futuram , sed fuisse antea , nisi impedimentum aliquod Obveuisset. ConsiIium ergo meum est Praegens vel Praeteritum Nat Res facienda considerarur , ut Vere .
Praeterito iam tempore , Futur1ώVide et Vosa. in Add. Anala
155쪽
optimo Principi gratias egi, misi exiginti tibi, misissurus etiam si non eaegiSses , id est , quem miSissem.
Cicero, Α. Ρhilip . Non sine exitio nostro futurum
Antonii reditum fuisse. Idem s. de Finibus ; Ne
manum quidem versuras fuisse. Nugatur igitur Valla , quum dicit lib. I. cap. 26. duo futura jungi non posse.
Martiat. Mergite me suctus , quum rediturus er . Cicer. in Rhetor. Demonstraturi erimus. I. de ora rore ἰ Erit acturus. Ovid. Tu ρrocul absenti cura
futurus eris. Idem Metam. Si quis forte Deum doliturus eris. Ρrop. Et si quid doliturus eris sine testibus illis. ε) Amatus non solius praeteriti est, sed omnium:
at vero quia omnia verba in or carent praeteritis,
riti , etc. J Immo Vero , quando tempus aliqnoa adsignificat
est Fraeteriti, et manet, etiamsi iungatur sum , vel eram , vel fui, Vel ero et cui postremo recte et proprio sensu iungi potest. Etenim si mandanti, quod Priscianum adtulisse diximus austra
pondeat quis, aperta erit Porta . quum redieris, non S:gn.ficat Is .
fore , ut aperiatur porta eo ipso demum tempore, quo redierit , sed in et ante id tempus fore iam apertam. Vide et infra IIIIo. Aliuuando tamen futurum
quid intelligitur hac Participii
Forma , licet ipsa tamen significet non nisi Praeteritum in illo Futuro , ut apud Livium
cladis forte Gallico bello MecepIa , h. e. si forte clades in Ganteo bello. quod imminebat, sit accepta. De Signatur enim conditio rei futurae . sed adhuc inceriae, et quae tamen facta latri es aede beat. antequam culpa eius et causa in e tigetur Vel aceUScit r.
Ceterum Forma haec aeque fuit olim Verbi Activi ac Passivi, licet in singulis verbis iam non sit utroque in Esu. In quibusdam nunc est soIum Activat seu Neutrius significationis , in quibus
ponentibus , quae dicuntur , hanc sormam esse significationis Α -t Vae , nemo ignorat, sed et inplerisque esse etiam Passivae singillatim ostendit Vossius Anal 1 F. II. et diserte tradit Priscianus Iib. XI. pag. 927. At Ursinus Seer. VI. p. 88 I. haec a Communrhus Verbis arcessenda ait, seu a Verbis, quae sub terminatione Passiva utramove ha- huisse significationem reperiantur. Agnosco equidem lubenx talia dari Verba : sed tamen non debebat Ursinus hoc argumento magnopere uti, quum ipse Sect. V. pag. 436. ubi dehisce Verbis erit, agnosce ultro debuerit , Partieipia Praeteriti temporis , et 2 empora .
quae inde nascuntur , esse usitata
ria duplicem in sensum , quam sint ipsa 'Verba, ut B deo multa in hanc classem relata sint verba , quae non ipsa, sed quorum Participia sola , utramque habent significationem. Porio pἰeraque Neutra hanc forma in recipiunt , et quidem ejusdem si niticationis, cuius ipsa sunt Verba
156쪽
DE PARTI cIpIIs' o Grammatici inculcarunt pueris hoc participium pro
praeterito perfecto unde creditum est esse praeteritum Passivum : sed revera , sum iamatus , Praesentis e St eram amatus , imperfecti; jiai amatus , praeteriti, ero amatus , suturi : nam si semper praeteriti esset ,
tastis , Quirites . successis Bonis, h. e. non, ut vult Taubmannus , Per bona , quae bene successerint Quiritibus , sed Bonos , ait tantum , successisse Natis hominibus , qui fugati erant. Sic jura tua , rebellatus , etc. cujusmodi quamplurima collegit pro solita sibi industria Vossius Anal. IU. x . Cavillatur hic Ursinus , quando ait , me debuiςse non Plcraque . sed multa , dixisse :quum utique haec duo ejus ciem sim significationis, ut Vel eX unius Suetonii quamplurimis locis constat. Et sufficit argumen-rO meo, Multa talium Participiorum ab Neutris reperiri, quod manifesto est indicio, illa ergo habere eandem significationem , quae ipsa Verba in o exeuntia, Iicet omnium Partie. ea significatio in Auctoribus, qui supersunt, nobis nunc non Occurrat. Adde his etiam illa , quae Grammatici dicunt ex Participiis in No.
Iuri , caurus , qui Sibi cavere solet , Circumspectus , Desperarias , conspirari, Effusus , frofusus , Tacitus , concideratus , Consultus, Promptus , etc. Omnia haec habent Activam significationem , quasi .ssent ab verbis in in o formata. Sed minus hona fide agit Ursinus, quando e X Partiet piis a Vossio allatis eXCipit non pauca , ut ait, qua noRncariam . sed paSalvam notionem sustineant : e Xcipit autem duindecim , et inter illa refert Iurarias , quod ipse dein p. 892. CX- Ponit , qui juravit, et inter Participia neutralis signiscationis numerat. Tum Potus , quod Vossius docuerat, ctiam eT comporitis, et Activum et Passivum esse et cuius Activam seu Neutralem significationem , quae una hic quaeritur, satis probat Terent. Hec. I. a. cum k ira indi Adolescens cubuerit plus potus. Sed et M' Obitus pro co positum , qui obiit, Vossius non e X Appu- .leio tantum , sed et eX Laeva O . antiquissimo Poeta', eruir. NON debuisset ergo haec Ursinus inleeeπcipienda mihi obiicere , sed ex iis potius probabilitatem me magnoscere sententiae , tunto magis , quoniam ipse dein pag. 89 r. et plura quam Vos Sius, et quidem XXX. numero , Participia Neutralium illo sensii prcferi. Denique Rebellatus hic a me
productum Bit p.. 893. Sed sine auctore. Verum quem ipse in Addendis agnovit dein esse Valer. MaX. IX. I . I. prout editus est et emendatus a UOrstio , quem istic vii s velim. Porro autern quadam Neutrorum s ans, quae aliam Praeteriti, etiam Finiti et Acti vi , formam nullam habent, ut audeo, Caudeo , maereo, etc. ut adeo Participium hoc cum Verbo Suhctantivo illius vicem in Sensu Activo vel Neutro suppleat. Immo etiam , quando Ρraeteritum forma: Acti ae reperitur, invaluisse tamen hoc Participium supra illud aliquando. cognoscitur. Sic a Meres et compositis habemus non modo Merui . sed et Meiittis sum. Similitera confdo legimus quidein apud Livium XLI v. 13. Confiderunt , sed longe frequentius es tu. illo Activi Perfecti sensu Usi sunt. Et Priscianus aielib. VIII. p. 838. antiqaissimos dixisse etiam cust et .gaviri.
157쪽
Latine non diceretur , amatus etsi set Cicero dirae lib. I1. Fam. Eho M Antonio loquuIus fuero
et rim tecum copulatos fore. Idem lib. 2. quibus osmciis Atticum adstrinxeris , iraeem me tibi obligatum
in Perfecto Aetivcl. sed quibus
deinde non Mantur veniquet ipsa illa extra conti oversiam Αctiva verba hanc formam Participii an eadem significatione itidem 'dmiserunt. Velitri punitus, apud Cicer. et Inv. ΙΙ. 2 . Communieatus LiU. 'IV. 24.. Muletatus Suer. Aug. II. Dissimulata Deam , vid. Fast. VI. 3e7. Disertius. Idem in Arte t. 69C. Turpe ,
nisi . hoc matris precibus tr buisset, gehilles Veste νἱrum longa dissi mutatiis erat. 'concerta alvus ,
p:rd Festum in V. Esteria. Dc-r oratus sili. Ag. xc . ubi Vide Rivinm. Sed et haec reiicit Ursinus , et in loco Sal ustii legi iubet Doreeasus . quod et nonnulli cdiderunt. At in Festo eX
mera conjectura' cum Cl. DtIct- Tio vulnatam exturh2t lectionem. Iegisve conceptum alvo egerere ro coneepetum alvum ego. In Livio quo Ve contra omnes
ad iii conjecturam communicari non rixerint, quam ipse sensus er ratio plane respui . Nec
enim istic dicitur, quid illi non siverint ab aliis fieri, sed quidiosi non fecerint. Ergo ista qui dem rejiciendi violentia nimium declarat Ursini studium abeundi In contrarium. Tu vero addaillis , quae attuli , eXempla ah Lipsio ad Tacir. An n. I. s. et a Salmasio ad Solinum pzg. b. prolata. Quid vero de loco
serat. Certe Victor Giselfhus expoPressa est , Synecdoch ce pro pressit. Sed et si aliter eYponas, multas e it utendzm amhpgibus :nempe, illa est' pressa suo, ipsius poplite . et quidem xαγx Iistum genu. Similiter huc possis referre illud Terentii Hec. v. I. I I. Nam
jam ea Ortate sum , ut non in Pe- .eato mihi ignosci aequum', h. e
minis, si peccavi. Ubi vide Notas Cujeti. Alibi, fateor , ' non
legitur eo senitI peecatus seu neque mutitatus , et reliqua , quae ex antiquitate obsoleta remanserunt I pleraque tantum
alia. unius formae vocabula, duplicem tamen, nim Acrivam . tum Passivam , habentili signis cariorvem , veluti Adjectiva tii BILIS exeuntia. De quo pa siva significatione nul um ' est dubium. De activa haec exempti Ioco habe. Immemorabit si , q nihil memoret, Plaut. Cist. 11.2. 2. Orator imprimabure v. a. c. Vincibilis eatisa. Ter. Ρh m. I. q. 49. Plae ilitis est nosiuet id indieare. Ibid. U. I. 68. Venere bilis in Deos, Valer. II X. I.
milia passim apud Poetas. Iniri quum soret postulare, ut de omnibus hoc ostendatur.' m cenim omnis omnόiam vocabulorum usus in reliculis verustae , Antiquitaris nobis occhisit. Satis est , ostendisse .illam formam utra oce significatione saepe praeditam. Eodem ξ go modo et in . hac Participii forma re rem ha-sterem putem, atque adeo εzim,
quia ver iam est Nomen ' . cue usurpasse Veteres , modo in acti ne, modo in passione notanda. Quin imimo exis rimem
pene, fuisse eam pHhiitus vel maxime Acti xam . itim quia des- ndere videtur a pixaeritψ αρ-
158쪽
DE PARTICIPIrs. II9fore. Livius , Paratos fotu curtius lib. q. Hoc quo
que acceptum fore Iovi Datex respondit. Virg. AEneid. 3 Desertas quarere terras Auguriis agimur diνum , id Est, deserendas. Idem ci Ineid. I. de Cycnis; Auecvere aut captas jam despeccare Midentur , id est ,
rivo , veluti amatus ab amavi, quasi amavitus, et sic in cet ris 3 eum quia et ipsa manifestam dat originem , nulli passi-VO , sed accivo vero Participio,
amaturus. , ut et Verbalibus Nominibus , tum rei, tum personae , actionem tantummodo Significantibus , ut Leotio, Lector. Conjunxi haec duo quasi in unum argumentum, quia prius illud per se solum nou magni est ponderis, at tanto validius Putem posterius. Sed Ursinus Omnia fixe rejicit aequaliter, et hoc posterius nihilo validius pri Te pronunciat. Verum nihil ille in contrarium profert , praeter
inania verba. Debuis et exemplum produxisse ullum Acti via Passivo derivati , quod esteontra Naturam Latinae Grammaticae. Neque vero a Supinis
Participia . sed ab His Supina sunt deducenda , quippe quae
sunt Casus Nominum a Participiis ortorum. De Nominibus Verbalibus satis quoque speciosa est mea ratio. De his ramun unum, quod ille non animadverti , mihi, ut verum fatear, dubitationem quandarii parit. Scitieet quod in Lingua Graeca omnia ejusmodi Verbalia a Praeterito Passivo indicativi manifeste formentur. Quod si ita se habet . nihil tum causae superesse Videtur, quo minus a Passivis quoque in Latina Lingua derivari queant haec Nomina. At longe alia ratio es: Participii Acti vi , quo a suam
formam et significatio dem a Passivo ut acci 'iat , ab omni ab narret veri sim litudine. Denique con ni eu3 Videt Id . ut .
victu in verbα Inli uitru forma Activa habuit tria olim Tempora
tuis terminationibus distincta ,
amare , amavisse , amassere , Sic et
in Ρarticipiis itidem tria habeat ,
amans , amatus , amaturus. Pos
tremo multa etiam sunt hujus generis Participia , quorum Verba Passiva nulla sunt, nec dari possum. Unde V ossius AnaI. IV. 33. ea ab Impersonalibus passivis Praesentis Temporis deducere conatus est ; licet ipse fateri coga ur , etiam horum nonnulla prorsus nullo es e in
usu. Talia sunt occasus , obgOἰetus I re cindatus, gavi us , etc.
quorum nulla Passiva, nec Ρersonalia nec Impersonalia in Venias, quum Verborum ipsa significatio respuat vassivam formam.
Quae ratio ergo ab Impersonali bus , cum quibus insuper, utpote Praesentibus, nihil commune est Participiis Praeteritis et Personalibus , deducendi ea, et nore potius ab activis Frarieritis ' Μul tis haec quoque verbis e Nagit de Ursinus, et tamen nihil dicit. Incusat me , quod hic dicam , quorundam huius generis Participiorum Passtra nuIIa esse , nec dari posse , et eorum ipsam signi- feationem respuere Passivam formam. Nonne ergo verum est
An dici potest , Ego gaudeor ,
Tu gavderas , IlIe gaudetur Auipsa significat lo Verbi has Iozutiones non respuit Sed ipSe
alibi ad Lib. III. cap. a. di Xi ,
ab omnibus verbis , quae Neutra dicuntur , formari posse Xertiam Personam Pa s vre forma. Qui ου- nil quum hae a loeturio Impersonalis dicatur , et ipsam actionem simpliciter notet. Et tamen
ea ipsa impersonalia in lilia .
159쪽
capiendas. Ibidem; s) Submersasque Obrue puppes, id est, submergendas. et Georg. I. Quam quibus
M in Patriam MentoSa Per arquora νectis Pontus , et
αν ostriferi fauces tentantur Abdi. Ubi Servius : Vic-υ ris, his qui vehuntur, quia Latina locutio non νγ habet prasens participium passii re significationis. νγ Prop. Quandocunque igitur nostros mors claudet D Ocellos , Accipe qua Serves funeris acta mei , Pro
agenda. J D Lucanus lib. I. Cresosque duces , et funera Eegum , id est, caedendos. Terent. Andria ; inam aut hic surdus , aut haec muta facta sit , id est, fiat. Idem; Cape quicquam admiratra Sis ,rν qua causa id fat, pro , admireris. J D Lucanus a. Victis bona spes partibus esto ς id est , vincendis. Catuli. Brixia Verona mater amata mere ς id est, quae amaris a Verona. J D Causam vero quare hoc participium magis videatur perfecti, et praeteriti esse
quae memora i , Occasus, etcVerum est utique , quod non facile inveniantur. Ipse autem mavult in his decurrere ad quandam vel credere isthaec Participia esse olim a Verbis Deponentibus , quae eXOlerint
Postea , formata. Quod quid est aliud , quam dicere , potius et fingere quidlitet, quam alterius in
sententiam concedere , velle. Neque Vero OpUs, ut noVam Participiorum istorum appellationem Comminiscamur, sicuti fecit idem Ursinus in Obserν. Philol. cap.
XI. diligenter observandum censens, inobservatum adhuc ipsi Vossis , hac participia vero nomine dici debere Deponentia , ut quae Pere pia sivam: signifeaιionem deposuerint.
Nam quid opus est singere depositam ab iis Passivam significatio Mem, quam nunquam ha-huerunt , aut habuisse probantur. Agitur enim du Ρarticipiis ,
Occaatis , etc. Quorum Verha formae passivae nullo sunt in usu , sive Activo sive Passivo sciaSu.
At mihi miscit, quod manifeste adeo multa horui: participiorum Activae tantum sint significationis. ut ipse Ursinus Passivamea penitus deposuisse suspicetur. 3 Eubmersasque obrue , etc. JProxime superiora , desertas et copias, proprie , et ut vere Praeterita. esse eriplicanda, e ins
pectis locis abunde patebit. Idem certum est de hoc ipso, lices peculiaris sit locutionis. Nam Submersas Obrue puppes , idem CSt , ac si dicere: ur, perfice caeptam jam submersionem, et porro Obrue prorsus puppes iam coeptas subsidere et submergi , ne denuo emergant. Sic Cic. Famil. XIV. I. Ne puerum Per
sic satis vostra calamitate periit. Male Scholius tu Nodis cicer. ΙΙΙ. r. hunc locum tanquam
male habitum emendare nititur. Sic pro Cluent. c. 26. Pincipiιaa tem igitur impellamvs , ct perditum
prosternamus. ad Hereri. IV. 3I. I, oit extinguere ex tinctos. Petron. Gentia perseverantis amplector , ne morientes velἱιι occidere , et merι to ,
160쪽
DE PAR ΤI C I PII S. 12 I emporis , videtur assignare Priscianus, inquiens lib. 8.Itaque praeteriti quoque perfecti Vim habet verbum , Est, quod Ostenditur , quando participiis prateriti junctum ineio fungitur Prorteriti perfecti , Per passisorum declinationem , Vel Srmatium Passiνis. Haec ille . Mihi tamen alia videtur potior ratio ς solet enim contingere saepissime, ut narrando praesentibus utamur pro praeterito. Terent. Andria. ubι te non invenio, ibi ascendo in quendam excelsum locum , circumsPi-
proditum ostendere , h. e. si , Postquam eum prodidisti , et quaerentibus indicavisti eum hic esse , posses etiam ostendere , Mbi iam esset . quoniam, qui hic
modo erat, inter turbam ausu - git. Plaut. Capr. II. q. II. at que hunc inventum inveni . h. e.
acientia latius sumpta, ubi loc Tum sit, atque adeo, qui eXParte jam est in Ventus, porro operam da , ut coram invenias, et inde patri suo reducas. Nulla filaque in istis locutionibus significatio est Futuri ; sed quam . saltem aliqua eκ parte , forsan Teperires in his . In quibus eo ipso , quod dicitur aliquid nunquam vel non temere factum . significatur simul non solere , vel non debere fieri. Velutiquum Gell. II. 6. Illaudatus e X- Ponit esse quasi illaudabilis, qui
neque mentione aut memoria ulla Alanus , neque unquam nominan
dus est. Arque ita Sall. orat. I. ad Caesarem , Tacro et inspoliato fano. Et in Iug. cap. I. uhi corporis et animi - bona opponit,
IIIa ait omnia orta occidere , et . aucta genescere; animum incorrup-rum , aeternum , agere atque habire' cuncta , neque ipsum haberi. Et mavi me cap. 9 I. Genus hominum
mobile, infdum , nequa benescio ,
neque metu coercitum , q. d. havd remere unq/ιam eoercitum, et proinia
de neque facile deinceps coercendum. Non intellexere hoc Libra- rii et Ecliores nonnulli, qui idcirco de suo addiderunt ante , sed quam vocem abesse deprchendi ipse a duobus ΜStis, altero Daventriensi , quem Pater meus quondam istius urbis Bibliothecae comparavit , altero Viri Amplissimi, et vere optimi, quum viveret , Theoph. IIogcrsit. Idem de praecipuis stiis testatur Gruterus,sed qui male item reponi
voluit eoereendum. Retinenda lectio praestantissimorum codicum , et eX ponenda. sicut a me factum. Nam et Graecis eadem locutio eodem sensu est usitatissima. Ael. Har. Hist. XIII.
qtiam deinceps reprehensam. Ant. Liber, fab. 3O. υπς , nun quam dictus Vel auditus, et idcirco infandus amor. Epic . 2nchir. cap. a. et a μεν ..' ἡμῖν ἐτι
sunt Vel nunquam , Vel saepe ab aliis inhibita , atque adeo quae x et non facile , vel etiam faeite inhiberi queant. Ιnnuunt haec aliquo modo futurum , sed tamen proprie et primitus praeter tum norant, seu eo quod vel factum saepius, vel nunquam factum , tacite quasi significant, etiam deinceps vel faciendum vel xoniaciendum. Sed quia haec consequentia aliquanio validior est in negativis, idcirco et in iis longe frequentior est haec uJ-