Franc. Sanctii, Brocensis ... Minerva, seu De causis linguæ latinæ commentarius, cui inserta sunt, unicis inclusa, quæ addidit Gasp. Scioppius; et subjectæ suis paginis notæ Jac. Perizonii

발행: 1789년

분량: 915페이지

출처: archive.org

분류: 어학

121쪽

faciam. Varronis verba sunt ex lib. 9. pag. t 32 Tertia species declinationis in verbis rogandi ; urscribone t legone i scribisne i legisne t Quarta respondendi; ut fingo, pingo, fingis, pingis. Quinta Urandi p

ut , dicerem , facerem. Vides confusionem Grammaticorum , qui in Modis explicandis nullum modum

tenuerunt. Ego certo Si Modos statuissem , quaedam tempora aliter ordinassem. Nam amabam , et ama-x eram , quis non videt ita imperfecta esse tempora

a) ut Subjunctivi voces esse omnino fateare t Nam 'si dicas; Cicero scribebat carmina ς et Cicero Scri serat ἰ suspensum habe I auditoris animum , donec

n eXtremo pag. sa*. ante utinam recte intelligi , atque adeo prae-:mitii quoque , το Helim , quia Utinam eri UT sit factum , addita scilicet particula nam , quae et aliis voculis addi solet, ut 'ostendimus infra ad lib. II r. eap. I 3. Haec si Vera Sunt , ut sunt, nulla tunc est haesitatio, quare non vecte secundum naturam linguae ita distinguatur Terentii locus, ut a me tactum , et similiter suppleatur illud Virgilii, est eur velim , ut me voeasses. Sed de ipsis Supplementis nolim cum qu O- quam litigare , quum Varia possint dari , et alterum altero melius. Quando dicitur ego illud non facerem , ille hoe faceret , diversa in liversis locis ex sensu adferri

possunt at supplendam Ellipsin ;Eam vero inesse omnino istic locutionibus : satis liquet ex Τerentii Andr. III. 3. 4s. Num censes , Iareret , nisi sciret et C. Hinc saepe etiam nullo commate praecedente, praemittitur Subjunctivis Vocula V r. Terent Andr. III. S. I a. Tibi ego ut eredam ' Plaorm. II. I. Tq. illam cum illo ut patiar nuptam ' Manifestum desiderari in his aliquod comma , unde puri lea' , ut credam, ni Pa Par. At ea tem Iz3 foret, si magisne auessot ro UT. Veluti ibidcin v.

' t. antcs ita ect , u: Ego illi zonsuccenseam Nam saepe etiam illud Est praemittitur in dis ant, UT , Adelah. III. 3. 4. Si eδt sfacturus ut sit officium suum. I ea. III. s. 31. Si est , reducere ut νςliauxctrem. Et IV. I. 4 . Roga e c. Sieri , ut dieae veIle , Reide : Sin eo autem , ut nolit , recte Ego eonsuluEmeae. Saepe etiam praemittitur Fae Adelph.III.6. I. Bono animo, fac,sis, Sostrata, et istam , Fae, console vis Ovid. Arte Am. I.V. 38 s. et U9.Fas. Domina potiare prius , comes ill

sequatur. scit. Ancilla , Et dein et Aut non tentaris, aut perfice , ubi manifeste id est explendum, Auefac , ut non tenteris , aut perfice. Adde his ipsum Sanctium in fra IV , s. ad Uerba Esto vel faeet Oro . Maneo. Liquet hinc ratio supplendi Ellipses , et sic in reliquis se res habet. Supplementae ipsa incerta sunt, et Varia e S possunt, at certum haberi debet . naturam Subjunctivi eam esse, ut subjungatur per suas particulas coniunctionum aliis Hodis, eri aiuparticipiis , utque ii . si non fuerint expressi , per Eἰlipsin intelligi , et ad eam e plendam revocari in ratione Constructionis indaganda dubeant . quod unum sui Sse controversum. et iam satis a me probatum puto. 13 Vt subiunctivi voces , etc. JInripti' sane huc cst. Nam Sub-je nativi eo se nequit'. quod a

122쪽

verbum aliud adjungas, quo .ensus ab olvatur. Ha

genia mire offuscant: et M pδuca pro ercempl9 adducamicujusmodi erit Livii l . 6. c. I . Tunc Pero ego aequicquam Copitolium c cmiue se νῶν crim si opem ιn semisutem duci Mideam. Virgil. Nec Vos assiue Iim, Teucri. Terent. Denique hercis au Verim POIrus , quam. Virgil. At tu dictis , Albuae , maneres. Idem ,

Eadem me ad fata Mocasses. Et si ego admonerem

Aliquem , dicens, cara cadas , et reiponderet ille , 3) cadam , cujusmodi diceres esse tempus illud tTempora finiti verbi natura tria sunt; sed disseis sentias undEcim facimus: duas praesentis; ut amo ,

amem e duas infecti; ut amabam , amorem e duas I erfecti ; ut amaMi, amaMerim : duas plusquam perfecti . ut sim*Metiam, amavissem : tres futuri ut amabo , amaVero , ama vel amato. Illud tamen acriter

advertendum , so omnia tempora Secunda pro futuro posse ponit quod sigillatim conabor ostendere. Amem ,

Constructione nihil ante se agnoscit, unde pendeat; sed primitivi revera illud est ordinis seu Hodi, licet aliquid desideret amplius adsibsolvendum sensum , quod plexumque est otum stesignatio temporis. Quod Vnro ita aut ungitur . id demum foret, et est saepe, . . Su, junctivi. Veriti, Cicero scri-MMa .epi3LMam , quum alia inser niret. Sed de nis temporibus,

Imperfecto ea Piusquam perfecto Indicativi in superiore Nota Oag. 9 I. jam egi. Μallem vero dixisset Sancrius , Futurum Indicat vi

secundae personae babere aliquan- do usum et vim optativi , aut Im- Perativi. Cic. famil. VII. aQ. Sed νMebis . meaqus negotia vi his , meque e vectialis. IS. 22. Tu me diligas et valabis. Terent. Heaut. - . II. 1. . Sic me Dii amabunt, ut

tuarum miseritum est fortunarum.

Ei. IV. s. I. Ita me Dii amabunt, ut nune Menedemi vicem miseret me.

Sed in his intelligitur, Sicut vero, at opto. At Scns,ia LIt plane idem, ac si diceretur , Ita me Dii ameax. 3 cadam , ς usmodi . ets. Dieerem eme vel Futurum Modi Absoluti seu Iudicativi; vel Pra Seus Subiunctivi, quod quidem

supplementum hocce requipat , Esco ita , tit casam , vel Rea imerit , ut cadam. De cuiusmodi supplementorum Ellipsi vide Μiriangelum in Auetario Epist. 3. 4 Omnia tempora secunda. J Iatelligit tempora Subiunctivi Modi , quorum usus , quia est Sub junctivus priori commati, et quia Optando, Ium finem ac eonditionem e ponendo, maxime inservit, ad rem quidem Futuram . cuius rei pleraeque sunt illius Modi locutiones , aliquando adhibetur, sed tamen etiam in illa te futura Praesentis et Praeteriri tε-poris distinctionem servar, ut Pa tet ex eo . quod Subiunctiva sola per se Futurum tempus nunquam denotant. Nec enim pro , Ero

donabo tibi hune librum , Simplica

tor potoris dicere . Ego donem, erea

123쪽

84 LIBER PRIMUI, CAP. XIII.

doceam , et similia, iuncta particula suum , praesentis 'habent significationem. Horat. Quum tot sustineas , et tanta negotia solus. In reliquis sere semper futuri. Terent. Furom me λ laterem larim. Atquει adeo

cum particula, quum, aliquando futurum est. Virgil. Quum faciam Mitula Pro frugibus, ipse venies. optam do duplex suturum significatur : propinquius ut Μυ-ties. Tabescas utimam Sabelle belle: Idem , Pereat,

Quapropter etiamsi saepe inserviant enunciandae rei futurae , non tamen propter ea magis ipsa Futuri sunt Temporis in ratione Grammatica , quam et. Sum in sum facturust Ubi futurum rei latet in τω facturus , non in πω aeum, quod etiam in illa locutione manet Praesentis Temporis , aeque ac Diςitω in his Planci apud Cic. Fami. X. a 3. Et adhuc vivit , et dicitur victurus. Ergo in his Virgini , Quum faciam vitula pro fragibus , ipse venito , si modo τω faciam revera est Subiunctivum et non potius Futurum indicativi, quod putem et sed tamen, si maxime ita sit, futurum rei non latet in τά faciam , sed in Verbo erit, per Ellipsin suppresso , quasi dictum esset, Quum erit, ut faciam, vel etiam simpliciter in T. Ouvm. Nam hoc ipsum aeque in Indica.tivo , et quidem Praesenti Grammaticis tempore , possis efferre, Quum facio vitula pro frugibus, ipse venito. Atque it a faeio non tamen esset. Futuri temporis. sed tempus , quo praesens iam erit illud facere , designaretur ran umper particulam Quum. Quid i quod per Praesens AbsoIuti seu Indica.tivi modi simpliciter aliquando designatur Futurum Plaut. Caris. II. 6. 33 comprenant paιma , an porrecta ferio ' respondente altero, age , ut vis. Sic. II. 8. 69. jam ne abeo ' resp. volo. Bacchid. IV. 6. 6. Quam mox navigo Ephesum y Cistel. II. q. 86. Lis domum,

arque ad parentes suos reduco Si

lonium. Ratio autem harum loeutionum est , quod Praesentis temporis momentum habetur pro extremo Praeteriti, et primo in iatio Futuri, ut adeo tempus, qu. actioni futurae jam quasi praepara mur, etiam ipsi futurae actioni a scribatur. Veluti quum ait Obsequens c. 76. Promiscens , quum immolaret . n. e. Profecturus, et jam profectioni se aecingens. Et Ioan nes Evang. XIII. II. ηδει γαρ Φαναραδιδο τα αυτον, h. e. qui Prο-diturus erat ipsum, iamque id ag bat , ut eum proderet, et dederet inimicis. Certe in Futuro dein daeffertur v. a I ge ὐμουν πανσδ σειριν. Sic ibid. V. 27. ὁ .eiope. ποώ ν -λιον, quod facis , fas cito , h. e. quod facturus es, Vel potius.

uod jam incipis facere , et cuius aciendi consilium jam cepisti. Et

sic in Praeterito etiam tempore se res habet, quod , et cuius perse-Veratio, aliquando etiam Praesenti Grammaticorum denotatIvidetur. Plaut. Sticho IV. I. 23. Quam dudum in portum νenia ycas. II. 3. 9. postquam amo C sinam. Epid. III. 4. 63 plus jom

sum libera quinquennium. Men. Vω9. τη. Hunc censebat te esεε, quum vocat te ad prandium. Cic. Famit.

IV. I 3. Quarenti mihi iamdiu , quia

ad te seriberem. Simile est . quo a Auctor cap. seq. ex Cicerone ad Atticum adfert , cupio , et iampridam evpio , AEgyptum Visere. Sic et quum Terent. in Adel. III. 3. 26. ait, Et ciam O laepe, Praesens illud clamo refertur ad diversos Praeteriti temporis actus.

Vide et infra cap. XV. Nivit it

124쪽

qui erastina curat : remotius ; ut Cicero , Utinam

aliquando dolor populi Romani pariat, quod jamdiu

Parturit. Idem Attico, De qua utinam aliquando tecum loquar. Ρarticula , si, suturum denotat. Terent. Si sumas in illis eaercendιs , Plus agas. Idem . Quod si omnes omnia sua consilιa conferant , atque huic mala salutem quaerant, auaitii nihil asserant.

ue mirum , si Praesens Tempus etiam in Subjunctivo ad Furu Tum . sed et in Infinito ad Futurum et Prae eritum deuotandum videatur adhiberi. De Infinito .Rgemus cap. seq. De Subjunctivo clarissima sunt exempla haec, Livi XLV. a . Vos judieate , sit Rhodus in terrie , an funditus deleatis, h. e. utrum erit, seu utrum vetitis , ut sit, etc. Sall. Catil. cap. 32. Ubi socorsia te tradideria , ne quicquam Deos implores , idem est, ae si dixisset, implorabis, Vel nequicquam erit , si tunc implores. Sic eap. 18. Quem neque glo-

is , neque pericula excitane , ne-luisquam hortere. Nep. Eum. cap. . Quod si quis illorum veteran rum ieeat faeta, paria horum cogno cae , neque rem uIlam nisi tempus interesse udieet. Liv. Praefata Si in ranta Scriptorum turba meum nomen in obscuro sit , nobilitate eorum , eui nomini meo efficient, m. con soler. Plaut. Baeehid. IV. I. 4. Percunctarier , utrum aurum reddat , anne eat seeum simul. Cic. Famil. XVI. s. Nane quidem non dubito , quin re neque navigationi, neque vicecomisteas. Intelligi tamen in his plerisque potest , ut et in allatis a Sanctio, res ita est , Vel erit, ut , atque adeo ipsum Futurum ita non inesse proprie subjunctivo, sed in Ellipsi latere suppressum videtur. Fateor tamen in quibusdam Iocutionibus Subiunctivumma sis propendere in Futuri temporis significationem, quam in iisdem Indieativum. Aliud enim est , Crerit et siquidem tit illud dia sis , aliud , siquidem tu illud dicas. Ista enim locutione conditio et ratio rei iam praeteritae , seu quae hoc ipso momento fit, et fieri perseverat, Hac rei adhuc futurae vel adhuc faciendae , significatur. Sed tamen et illud accidit tarsan , non per naturam Subiunctivi, sed per causam Ellipseos, quae in Indiis cativo nulla , in Subjunctivo sole unis et ordinaria. atque adeo hic quoque statui potest . quasi

scriptum sit , siquidem erit, ut ruid dieas. At mi atur Urs tuus pag. 8 I. me Praesens Subjunetivum spoliare Futuri significatione , quam tamen concesserim Praesenti Indicativo. Ego vero huic non aliter concessi illam Futuri significationem . quam ut a Praesentirempore eam deducerem. Neque Subjunctivum ea plane Spolio.

immo simile Indicativo in hac temporis significandi parte , judico. Uerum ad vitandam confusionem , Osrendo ,. etiam tu

Subjunctivo distinguenda Tempora , quod ratio Grammatica postulat , idque fieri per Ellipsin Subjunctivis frequentissimam commode satis posse. Nihil tamen repugno , si quis in Ioeis Ciceronis , Plauti, et similibus

percontarier utrum reddat non dabito , quin re non committas, Praesens illud , ut in Indicativo, absque Ellipsi pro Futuro, reddaturus sit , commissurus sit, pOsitum accipiat. Porro Ursinus sta. iudicate , utrum Rhodus sit ,

percontarier utrum reddat, comm

dius censet ita eapienda et eπ- plananda , utrum Rhodus e se debeat , utrum reddere velis. At vero πρω ν est Viri optimi .

quod non distinauit sensum, qui

125쪽

inustrem , docerem , ) passim in futuro imoriun

tur : quam uno Τerentii loco contentus ero , quod Uultorum vicem supplet, in Adelph. Seni animam primum extinrueterea ipsi , qui illud prosiaeie scelus drum statem Syrum i Alsorem , vah , quibus illum

iacerarem modis sublimem medium arriperem, et castite primin in terram Statuerem, ut cerebro dis- sergat viam ς adolescenti ipsi eriperem oculos, post aac praccipitem darem : cete F ruerem , agerem, Perem , tunderem , et prosternerem. Si deniquo

optamus, semper laturum innuimus ; ut, Utinam

hoc contingeret.

6) Amaνerim , docuerim , saepe in seruro leges.

Terent. And. ea lege , atque omine , Ut, si re inde exemerim , ego pro te molam. Idem Adelph. Ne mora ait, sι innuerim , ςmn pugnus continuo in mala hareat.

Idem, , ιι quid puululum te fugerit, ego Perierim. Livius lib. 7. Iussu tuo imperator extra ordinem nunquam PVnaverim, non 3i cmrtiam Dictoriam

sape ex ipsa oritur Ellipsi . et

nationem Grammaticam Iocutionum , quam unam hic quaerimus. Quin 4pse mox pag. 38 a. rradit, uamvis Praesens Sa unetivi ex usula Futurum aliquando extrahatur , in ratione tamen Grammattea Praesens non esse ideireo definit. Si ve-kum hoc est, ut est, tum vero

Non video , quare superiora mihi opponat, qui nihil aliud utique volo. Nam quia Tempus hoc in allatis a me Iocis in Futurum quoque sit eXtrahendum, nuIIum est dubium ; ῆd tantum quaeritur, quae ejus expositionis ratio sit Grammaticam Temporis Praescutis Verbo. 1 Passim in Futuror I Sed tamen hi in Praeterito. Sueton. Tib.

62. Scriptaque abolita , quamvis robarentur aliquot rerite ann . Sall. U. 39. Neque diutius Numida resistere quivissent , ni pedites magnam eladem in congressu facerenr. Plaut. Rud. II. I. 32. Si invitare nos

Τουιiver pergeret, ibidem obdormiaremus. Cic. Famil. vI. To. Anin reis misiissem literas , si genus scribendi m nirem. Intestige . xi retita Disset, ut invenirem. In significatione Futuri clarior multo est locns Ueeronis Fama. XV. 4.

Qvumque magnum bellum in Cappadoeia concitaretur , xi racertas ur-rnis se , quod facturus putabatur defenderet. Sed eXpone , quum res

eat hoc Tempus eriam orsolum . seu id quod fieti deberet. Cicero FamEl. II. t 6. Quid enim stiir in i

iis , praeter querelam temporum, quae non animum meum magis sollieirum haberent, quam ruum , h. e. habere deberent.

6) Amaverim , doeverim, ν Pein Futuro , etc. J Convenit Sane ea forma in omnibus praeter Primam Singit Iarem Personis cum il-Ia rituri exaeti . quomodo appeialantur eXeuntia in RO . ut amavero , doctaero , diversa ab Indieativi Fumris, quae rem simpliciter fuIuram notant , quum ista

126쪽

DE MODIs ET TEMPORIBVs VIRB MIM. la, videam. Tacitus in Agricola ; Ego facilius crediderim

naturam margaritis deesse. Columella ; Non vi averim. Sallust. De iis haud facile compertum narra-Merim. Apud poetas faenius : Virgil. lib. 3. Nec vos arguerim , Teucri. Tibull. lib. 3. Nec tibi crediderim votis

contraria vota. Ρropert. lib. 3. Sic ego non ullos jam norim in amore tumultus , μc Meniat sine te

rem faetam in fututo signent, et ideo a Forma Prael. Perfecti deriventur. Aliud enim est, quum nobo , aliud , quum cania vero. ide Uossium de Anal. III. II. tque ilia de causa saepissime confunduntur haec cum praeteritis

Perfectis Subiunetivi, ut quae et

ipsa simul ad rem futuram proi su subjunctivae constructionis adhibe4ntur . et rem factam , utpote Praeleri:a, significent; plane ut Prisci anus lib. 8. de Graecorum Prαt. Perfecto Imperativi obser-Vat , simul praeteritum et Futurum pot/re. Apud Graecos, inquit,

tars praeteriti temporis sunt Impe. Miua , quamvis ipsa quoque ad Fώ-suri semporis senaum pertineque, ut,

ανυλη aperta ait porta.

Videtiar enim imperare , ut in Fu-1μνο tempore ait Prateritum. Simi.

uter se res habet in hisce locuti nibus . si te inde exemerim , etc. quod idem est, ac si dixisset , si

Ter me inde eris exemptum In qua certe locutione utrumque tempus

ma , Q. Scaevola , prurit , et M a. nilius , ad verba lepis Atiniae ,

uod su reptum erit, clus rei aeterna aeuetoritaν esto. Vide Gellium

XVII. . G Ursinus p. 387. malit

Usum hunc subjunctiva construc

tionis , qui ad rem futuram adhibe-mν , .x ae et suapte vi . De eeterisae porthus . εic Praeterius perfectis nuνmre , immo hoc tempus abso-ti te positum aliqvando mutata quasi Ionia plane ad Indicae ivum transisse videri censer, ut in eo , pace tuaixerim , quoa interpretatur,

lo dixisse. Id vero quid e t , . nisi miris modis confundere omnia , et spectare tantum Senium locutionum en illo usu . at ejus Rationem n0n indagare nec intelligerer Etenim Subjunctivum tradit ipse in eo potissimum dis i re

ab Indieativo , quod de rebris in- eertis maYime adhibeatur. Ad hac incerta re scri quoque Futura, quae Lic ex se et suapte vi notari eo putat. At vero in futuris rebus requiruntur Saepe etiam Verba, o lactnotent facta tunc jam praeterita EX. gr. Ego cras, postquam Frahdium sumrreris , veniam. In his

tota res , quae dicitur, est quidem iis tura etiamdum , ad Verbum nullum est futuri temporis , nisi Veniam. Nam sumrseris nihil notat per se . nisi tunc jam praeteritum, nihil erpo c. uod Futuri millie taurum inest in Re ipsa. δεμ que adeo eiusdem in re Uramma-tiea tem poris et signiscati Ohis est, cuius bumpsisti, quod utique dicere eodem sensu potuissem, et quod tam eo nemo ex se et suapte si Futurum notare automabit, licet de re sutura adhibeatur. Aliud enim est edhiberi de et in re futura , aliud per se nntare futurum tempus. .Rque putidum est, quod hoc Tempus plane αε In ieativum

cio quo piae judicio auitatur Vie Doctissimus contra Ellip es, quas

tamen vel sic agnoscere debet. E enim. quod pace tua dixelim, Vere est

et plane Subjunetivi Vtidi, sed Eul: plice, pro, quod rogo, Vel volo, ut pace tua diaerim. Sic passim pro quid Deiam ' occurrit plenius pau-.

127쪽

88 LIBER PRIMUS, CAP. XII Lar οχ νigilanda mihi. Cicero Ρhil. 2. Citius dixerim jactasse se aliquos. Idem lib. 9. epist. Videor sperare duere , sι viderim. Idem in Lucullo , Ilvi x ero

non censuerisi , Ut Gus auctoritate moveatur. Terent.

Hecyra Denique Hercule aufugerim potius, quam redeam. Gellius lib. I 8. cap. 2. Postrema , inquit, quaestionum omnium haec fuit, Scripserim , venerim , legerim, cujus temporiS Verba Sint, printeriti , fusuri,

s. 8. 23. et Iseaur. 4. g. s. quid igitur vis , tibi: dicam Heaut. 4. 6.14. quid, vis , dicam 3 Hec. s. 4. za. At quum dicitur . Non speraverim, non negaverim illud intellige , non ast nos sitiam , propter quod sper. Vel negaverim RIud. Sic pro eo , quod passim h reviter dicitur , die , quid me velis , plenius ait Ter. Andr. I. I. I 8. dio , quid est, quod me velis. Maut. s. Nihiι est, quod de argento sperem. Sed quid dicam de Futuro Exacto amavero , quod Vir Doctissimus omni conatu et

studio penitus ferme excludit Subjunctivo , et ad Indicativum

refert pag. 346- et Seqq. atque in eo praeter suum morem se-e edit prorsus ab recepta et Vulgari sententia. Et tamen rectum videtur ac naturae Verbi conveniens, ut sicuti indicativus, sic et subjunctivus , suum Praesens, Praeteritum et Futurum habeat, quum cetera Omnia eadem Tempora pariter hi Nodi habeant. Accedit quod manifeste Furu -xum illud controversum a Pra terito Perfecto Subjunctivi derivetur , et ita ut in omnibus re-1:quis Ρerso Dis . praeter Primamringularem , eandem prorsus habeat formam , sed et ipsa Verba eadem . quae illud Perfectum. At ero neutiquam probabile est , Indieativi Modi et Usus Tempus formatum fuisse a subjuncti O. Sed utitur Vir Doctiss. auctoritate Varronis , qui lib. 8. de L. Lat. Tempora dividens in Infecta Et Perfecta, eorum eXem pia sumit omnia , praeter hoe Unum, eX Indicativo ; Nempe Infecta sunt, Discebam , diaco , discam , Perfecta , didiceram , didici, didiceνo. Videtur ergo eae sententia Ursini illud didieero ejusdem esse Nodi, cuius reliqua

omnia. At voluit Varro tantum de Temporibus agere. et GStendere tria esse in Infecto , et tria in Perfecto. Sumsit autem eXempla ex Primo potissimum Modo , Verum quum ille non haberet, nisi quinque Tempora , seu non haberet Futurum Perfecti, arripuit illud ex Secundo seu subjunctivo Modo. Nec ratnen in d sequitur , esse ergo illud Indicati,i quoque Modi, quam de Modis non agat Varro. Et illud Tempus communiter ab aliis ad Subjunctivum referatur. Certe Ueteres quique Grammatici . Charisius, Diomedes . Priscianus, etc. diserte illud Subiunctivo

tribuunt. Probare porro studet Ursinus suam sententiam eX eo , quod desideretur exemplum hujus Temporis in prima Persona cum UT 1 et expresso vel intellecto constructi. Nam in reliquis Personis res est incerta , quum eaedem sint etiam Praeteriti perfecti ; Dmnia autem Subjunctiva tempora , non quidem Futurum per se notent, sed tamen ad rem futuram saepissime adhibeantur, ut adeo eX sensu parum distingui queat inier Praesens . Perfectum Let Futurum subjunctivi , atque

ideo , ubi talis constructio Os

128쪽

DE MODII ET TEMPORIBUS VERBORUM. 89 7) Amaxissem , docuissem, etiam ipsa in Futuro

usurpantur. Caesar I. Gallico : Nonnulli etiam Cresari nuntiabant, quum castra moVeri, aut signa ferri jussisset, non fore dicto audientes milites. Cicero. Σ. Offic. de Mario : Si se consulem fecissent, breνi temPore aut vivum aut mortuum Iugurtham se in P gestatem populi R. redacturum: et sub finem lib.

Irit ille tibi ingressus rat, confestim gladium dis

currir eum reliquis huius Futuri Personis , tuto eam ad Prael. Eerfectum semper rejiciat Ursinus. At vero iniquum est, to tum tempus loco seu Nodo suo movere . quia in promptu non sint Ioca , in quibus Occurrat constructio illa cum unica illius Temporis persona, Dissicile immo foret, talia quoque ostendere exempla in variis seu pluribus Fersonis Plusquam- perfecti , et tamen neque ipse illud Subjunctivo propterea eXcludet. Accedit quod frequentissima sit Ellipsis illius voculae ante Tempora reliqua , atque adeo etiam ante hoc Futurum, Subjunctivi. Cerre quando Cicero est , Age res.sitere Peripateticis , qui , etc. Sus-ginti ero Epicureos , Diodoro quid faciam Stoico non possunt haec aliter accipi, quam ut per Ellipsin dicta, et cum incerto eventu rquod Subjunctivis ipse Ursinus Pag. 376, 377. proprium adeo esse contendit , ut laeertia de re-

hus eum sermo est, vix Iocum esse

nisi Subjunetivo posse censeat cum Corrado. Sensus autem est Ver- horum Ciceronis , age , e/to, ut . Festitero , etc. Et ita passim , νμdero , dia ero , et similia, immo in reliquis etiam Personis , Uideris , Viderit, Viderint, haud dubie sunt explicanda , quand absolute posita occurrunt. Denique pro Indicativo Ursinus haberi illudostulat etiam ideo , quia cum uturo Indic. per simpἰicem copulam aliquando conjungitur. At nullὰm esse hanc Illuonem vel

ex iis liquet, quae ipse pag. 3 1. ex Auctore Methodi adfert , et in quibus itidem per copulam Verba Indicativi et Subjunctivi Modi iunguntur, Ueluti Eloquere , quid 2 ibi Est, et quid meant Velia operam : Quia Tibi aurum reddidi , et quia Te non defraudaverim. Si manent haec tamen Subluuctiva , etiamsi cum Indicativo per copulam conjungantur , quidni et Futurum exae tum per eandem rationem manebit

Subiunctivum Modestius egit Vossius de Ania. III. I 3. qui astutrumque Modum referri vult hoc Futurum. Sed neque id approbaverim , quum sic latissima Confusioni in indaganda Linguae

natura et Grammatica ratione aperiatur fenestra. Quando rein peritur ita positum, ut Sensu possit absoluto et directo exponi, id vero per usitatissimam Ellipsin , aeque ac in Prael. Perfecto, abunde expediri potest. Saepissime aurem occurrunt Subjunctiva per hanc Ellipsin iuvanda , quae Videntur ceteroqui , quod ad sensum , absolute, seu prorsus eo dem sensu , quo Indicativa , fuisse posita, sed quae ideo per se non habent Indicativi vim et constructionem et non magis , quam Secunda Persona Futuri Indicativi , et Praesentis Subjunctivi . quia in imperandi usu et

sensu saepe reperitur adhibita. idcirco Imperativi esse modi a quoquam statuitur.

Amavissem , etc. J Hata forma etiam in istis Sanctii

129쪽

tranxit, jurat is se illam statim interfecturum , mist jusjurandum s ibi dedisset , patrem missum eSast

Cicero ad Trebatium : Rescripsi quam gratum mihi esset futurum , si quam plurimum in te studii, incii , Iberalitatis contulisset. Virgil. Verum anceps fuerat

belli fortuna , fuisset. In futuro tertio, Imperatisum vocant , 8ὶ barVoces , ama , et amato , non disserunt: nam vulgo Putant, ama , praesentis esse, et amam , laturi rem

tissimi ; quasi vero possimus, nisi de futuro, imperare. Lucanus de longissimo tempore dixit ; Totum sis

empIis longe praecipuam Praeteriti vim et significationem habet prae Futuro, in iudicat aliquid tore , sed non nisi postquam praeterierit jam tempus factae ejus rei, quae Verbis ipsis notatur et atque adeo res futura , quae aliis Verbis inest et signi-Beatur , in eadem periodo retro respicit as significationem Prae teriti Perfecti, quae huic formae inest. Sic ergo . si ra consulem fecisaent, idem est, ac si diceretur , po3tquam se Consulam fecissent , tum demum

illud fore. Si enim hic idem

pene notat, quod Psσtquam ,

nisi quod insuper desis uel insertam adhuc rei, quam factam volumus , conditionem , ut adeo, quicquid futuri in tota hac inest locutione . oriatur eri ocula at , Eu ex altero commate , quod aperte xem futuram

Promittit , modo δlia res prius sit

facta.

fiunt Imperativi π es . per duas PerSOnas. Secundam et Tei iam ,

Utriusque Numeri. de quibus , ut et His ipsis, Vide Vossium

de AnaI. III. I 4. et Ursinum Seet. V. cap. I. pag. 6 ιγ , etc.

vii et ipsi rejiciunt distinctiosenem Praesentis et Futuri in Im- Perari Vo , suamque se tentiam A Variis Auc:orum locis satis

superque probasse sibi videntur. Sed tamen quum duplex ii Iaterminatio Seeundae personae constanter in Singulari pariter et PluraIi, in Aetivo itidem et

PassiVO , reperiatur, Recesserim

fere Mario Corrado, de Ling. Lat. lib. 7. P. 244. et aliis, qui priorem formam, Amo, ad pr.-sens fururum seu It3tim faciendum , posteriorem amato ad re motius et postea futurum referunt, sed ita, ut hac distinctio aguoscatur tantum, si causam duphcis istius termiuationis quat-rimus , at non, si usum spectamus , qui postea eas etiam proinmiscue prorsus adhibuit. Virgilius ramen in Eclogis re ver videtur distinxisse , quum Rit , Piyllida mitte mihi , meuβ eει natatig , IὐIa et Quum faciam vi tuta pro Istigi ε , ipse vcnito.

Ubi certe Ese Indicativi Fraesens eum MYtre, at Futurum Ind. Faeiam eum Veiato, jungitur. Non alienior ergo est haec distinctio ab hisce Imperativi formis, ac illa, quam ipse Ursinus pag. 36o. tradit, posteriorisci I. forma exprimi potissimum permissionem , quod utique est non modo remotius aliquid , sed et incertum Futurum , ut

si voIel , lavato et si placuerit , Deiote et Phormionem , qui νοια ,

130쪽

Tatias leges cum miseris orbem, In te Perte manus rei Propertius utramque vocem in eodem Sensu conia

iunxit : Aut si es dura, nega ς Sin es non dura , x enito. Virgil. Et potum paSmS age, Tityre , reanter agendum occursare curo cornu ferit ille cai eis. Idem G org. Nudus ara , sere nudus : et subdit; Primus humum fodito. Laudam ingentia rura, eriguum colito. Ridiculum igitur fuerit dicere , Ama, ama tu luto et Amato , ama tu despues.

est. Tempora Personalia explicantur. Esse, et Fore omnium temporum , ur Amare , et AmaViSSe : ven turum fore.

INFINITU verbum est, fr) quod personas, modos .

et tempora non finit, sive quod personis , mimeris , et temporibus non definitur; aut quod certam M et definitam personam , certum numerum , et ceI-

c x Quod ureronas , moras et rempora non mir. I Gravissima occurrunt passim in hoc opere Errata, Seu pam: re, ipsius Anc- oris , ,eu typographica. Certe et hoe loco nullus dubitem . Iieet omnia eadem praeferant Salmanticensis et Patavina editio , voluisse ramen Sanctium , Ferforas, Numeros , er empora , sicuri Supra cap. ga. de Infini roweutus est. Accedit, quod mox de Personis et Numeris jam dixisse se ditat, et rautum Superesse quaestiouem de temporibas , nulla Modorum, qui et alieni ab hoc Oeo, facta mentione. Sed et Seloopius tiate brevirer exponens recte non Mostos, sed Numeros nominat , quasi et Auctor ita ripsisset. Ceterum ego Ins nita iλnnis Personer et Numeri dicenda potius putem , quam μι-ἐlas, 'qura cum omnis personaret numeri nominibus cons muri rur, nullamque Terminarionum istis de musis habent limereniariam et atque ae Adjectiva quaedam , veluti Felix, et . quae nullam itidem habent respecm Generum , nec tamen idcire Genera illis magis negantur , quam alἱis. Nullius Putem Pet sonae aut Generis Vocabula sunt, quae nihil ejus rei habent, neque in terminariooe sua , neque in Usu aut Construetione Gram matica. Id tamen verum e dicta haec ideo Insnita , et Insonita , et Perpetua . qnis nulla Terminationum divexsitate definiuntne in unum certum Numerum antPersonam , sed sBb lana ac per perua Terminatione Variis seu omnibus Nominum ac Pron minum Personis et . Numeris iunguntur. At vero cum Gm-rorum re pectu in vagias ἀlscreta

SEARCH

MENU NAVIGATION