BhagavadGita, id est Thespesion melos, sive Almi Krishnae et Arjunae colloquium de rebus divinis, Bharateae episodium. Textum recensuit, adnotationes criticas et interpretationem Latinam adjecit Augustus Guilelmus a Schlegel

발행: 1823년

분량: 222페이지

출처: archive.org

분류: 어학

171쪽

BHAGAUAD - GITA, 55. sensuI euilibet subiectis propensio et aversatio insident: utriu que ad nutum ne quis praesto siti etenim hae sunt eius adiaversuriae. Satius est suo ossicio, cui deficientibus viribus, tangi, quam alienum ossicium uocurate implere; in suo ometosatius est, mortem oppeteret alienum ossicium sormidinem affert.

. . ARI As loquitur: A quonam vero instigatus ille, peccatum admittit homo, etiamsi nolit, Uristin ida, vi quasi impulsus AI.ΜuΜ ΝUΜΕN loquitur:

Cupido is est, Furor iracundiae is est, ex impetuosa qualitate progenitus, vorax, nefastus; hunc cognosce in hoe aevo inimicum. Sicuti fumo involvitur flamma, speculumque aerugine, sicuti utero involatus foetus, sic isto Universum hoe involutum. Involvitur scientia isto, sapientis pertinaci inimico, versiformi, Κuntidis nate, et igne insatiabili. Sen- . u. 4ri. 4 4. La sus, Rnimus , mens, eius ditio sertur: hisce insatuat iste --diat 4 .. scientia involuta, mortalem. Quapropter tu, sensibus as principio coercitis, Bharatidarum optime, nefastum illum repudia, scientiae et iudicii pessumdatorem. Sensus pollentes aiunt, sensibus pollentior animus, animo autem pollentior mens; qui vero prae mente pollet, is est. Sic supra mentem pollere eum intelligens, te ipsum tecum confirmans, Prinnisa hostem, o heros, versiformem, intractabilem. M. D.

it. Hanc devotionem Vivasvanti ego declaraveram perenis nem, Vivasvati Manui effatus est, Manus Ixvukui memora-

172쪽

LECTIO IV.

a. vit. Sic per manus traditam eam reges sapientes cognove qrunt. Hace devotio diuturno tempore in hoc mundo periit, 1. hostium vexator. Eadem illa devotio antiqua hodie a me tibi declupata est. Tu cultor meus es utque amicus: mysterium hoc scilicet praestantissimum.

4. Posteriores sunt natales tui, priores Vivasvuntis natu lea; quomodo istud intelligum, quod ais: ninitio dec iuraveram Za

ALMUM NUMEN loquitur:

5. Plurimi iam praeteriere mei nutales, tuique, o Ariu nulΠosce ego universos novi, tu vero haud nosti, hostium vexa-6. tor. Quanquam innutus sum, incorruptibilis, quanquum unimantium sum dominus, naturus meae imperans subinde . . nascor, praestigiis mihi insitis. Quandocunque scilicet pietatis Iunguor exsistit, o Bliurata, et incrementum impietatis, - 8. tunc me ipsum ego Procreo. Ad vindicationem bonorum adeo et ad eversionem scelerutorum, pietatis stabiliendue gratia,

s. nascor per singula secula. Geniturum et opus meum di via inum qui sic ponitus novit, Corpore relicto non ad novam ge-to. nituram regreditur, ad me accedit ille, o Ariunal Soluti ub assectu, terrore, ira, mei similes, me confisi, multi scienti. tiue custimonia lustruti in meam essentiam transiere. Hi quemudmodum ad me convertuntur, itidem eos ego colo. Meaia. vestigia sectantur homines, Prithae sit, omni modo. Quὲ taeupiutit operum successum, ii Divis in hoc orbe litant. Brevhi I. sane in vita mohtali successus obtingit opere partus. Quaternorum ordinum stirpes a me creati sunt secundum qualitatum operumque distributionem; harum me ipsum scias aucto

173쪽

i 4. rem, auctore carentem, incorTuptibilem. Nec me opera

polluunt, nee in operis fructu mihi est stimuluar qui talom mer 5. cognoscit, is operum vinculis haud constringitur. Sic statuto opus peractum est a priscis, emancipationem assectantihus; quamobrem perage tu opus, quale a priscis olim pera- 16. etum. Quid ait opus 7 quid otium λ quaeritur. Hae in re vel vates trepidavere. Eiusmodi opus tibi declaraho, quo e tr. gnito a malo liberaberis. Ad ipsum opus est attendendum, attendendum quoque ad secessionem ab opere, attendendum i 8. tandem ad otium; obscura est operis ratio. Qui in opere . . otium cernit, et in otio opus, is sapit inter mortales, is dem 39. . tua emnetis operibus peragendis aptus est. Cuius omnia in-eepta segregata sunt a cupiditatis instinctu , eum, operibuaseientiae igne consumtis , doctum pronunciavere sapiendio. tes. Proeul habita amsitione in fructu operum posita, qui semper hilaris Est, non egens Patrocinio, is, etsi in opere o ai. eupatus, nihil tamen omnino agit. Nulla spe erectus, cogitationes suas coercens, dimisso omni emolumento, eorporaliduntaxat ministerio opus peragens , Peccato haud imbui dia. tur. Qui rebus sponte sibi oblatis contentus est, gemino affectu superior, neutiquam invidus, et aequalis in successu 25. prospero vel adverso, is ne operando quidem implicatur. II minis ambitione vacui, exsoluti, intellectu in scientia defixo, sacrificii gratia sese accingentis, opus integrum quasi evaneseiti Numen est in oblatione, numen in oleo sacro, numen in igne, numine litatur: ad numen iturus est ille, qui numen 25. operando meditatur. Divorum porro alii devoti religionem colunt; in theologiae igne alii religionem ipsa religione d 26. nuo sacrificant; auditum ceterosque sensus alii in conti- non tiae ignibus sacrificant; sonum ceteraque sensibilia alii in

174쪽

a . sensuum igniIrus sucriscant; Cuncta ministeria eorporaliaue vitalia porro alii sacrificant in igno mystico continentiae, 28. scicut tu uccenso; opum sacrisci, castimoniac sacrifici, devotionisque sacrifici porro sunt alii, tacitae lectionis ac scien-29. tiuo sacrifici, temperantes, propositi tenaces. In exspiratione sacris eunt spiritum, in spiritu exspirationem similiter alii, spiritus et exspirationis meatibus praeclusis, spiritus rotinendi si So. diosi. Alii cibo abstinentes vitalia in vitalibus fueris cunt runiversi hi quoque sacrificandi sunt gnari, ac sacrificiis Pe 5 t. cata sua dctent. Qui vescuntur dapibus ambrosiis e sacri- scio reliquis, ii transeunt ad numen aeternum. Non est hic mundus irrcligiosi: quomodo tandem alter, Κuruidarum opti-5a. me' Tum varin sacrificia propagata sunt e numinis ore toperibus comparata scias haec univcrsa; sic cognito, libera-55. beris. Praesint opum sacrificio scientia o sacriscium, o h stium vexator; cuncta opera integra, Prithae fili, scientia com-34. Prohenduntur ci consummantur. Hanc tu quaere, genibus proVolutus, percunctatione, reverentia. Monstrabunt tibi scien-55. tiam sapientes, veritatem rerum porspicientes e quam edoctus non iterum ad crrorem perinde redibis, Panduida, qua 16. entia universa conspicies in te ipso, deinde in me. Si vel maxime omnibus peccatis sis coni minutus, universalis scien-S . tiae saltu tamen in sernum traiicies. Perinde uc ligna uc-Census ignis in cincrem vertit, o Artuna, pariter scientiue ignis 58. omnia opera in cincrem vertit. Haud sane scientiae simile lustramen in hoc orbe exstitit id homo devotione consumma-59. tus ultro, temporis progressu, in se ipso invenit. Qui sidum bubet, adipiscitur scientiam; huic intentus, sensibus coercitis, scientiam adeptus, ad summum tranquillitatem perve-4o. nit. Ignarus autem, fideque carens, dubitationi indulgens,

175쪽

BI AGAVAD -CITA, pessumdatur: neque hic mundus, uec ulterior, nec felicitas 4 t. eius est, qui dubitationi indulget. Eum qui in devotione opera sua deposuit, qui scientia dubitationcm discidit, spiritalem, non constringunt vinculis opera, o contemtor opum. 4 a. Quapropter ex ignorantia progenitam cordi infixam dubitati nem ense scientiae tuae discindens, ad devotionem Conversus,uge e surge, o Bliura tul

r. Ahdicationem os,eruin, Κristina, Et ultera PT parte exerci-lutionem laudasi utrum lio in sit molius tinum, id inibi doctum hene deliberatum.

α. Abdicatio et exercitatio operum, utrumque beatitudinem parit; horum tamen prae operum abdicatione exercitatio ope-S. rum aestimatur. Iudicandus est is constans abdicator, qui neque aversatur nec desiderat f qui autem a gemino umetu Mi . -a 4. immunis est, o heros, nullo neuotio vinculis exsolvitur. Di - sciplinam rationalom et activam' seorsum nuncupunt pueri, non itidem docti: alterutri duntaxat deditus simul utriusque di percipit fructum. Quae disciplinis rationalibus Oecupatur statio, ad eundem quoquo devotionibus pervenitur. Unam eandemque esse disciplinam rationalem ct devotionem qui 6. Cernit, is vere cernit. Abdicatio autem, o heros, dissicilis est ad adipiscendum sine devotionei devotioni devotus una r. choreta ad numen haud longo tempore accedit. Devotioni devotus, mente castus, sibi ipsi imperans, sensuum d

176쪽

mitor, omnium animantium communione animalus, vel agendo 8. non polluitur. Nihil equidem ago; a sic arbitretur devotus, veritatis gnarus, Cernens, audiens, tangens, Morans, edens, s. ambulans, dormiens, spirans, loquens, dimittens, ---prehen-

is. dens, intuens et connivens quoque; a sensus in rebus sibi subinio. tectis versantur; a ita persuasus. Qui agit, operibus suis in e numinis sinu depositis, ambitione dimissa, is peccato non polit. luitur, sicuti nec toti solium aqua . Corpore, animo, mente, cunctisque sensibus etiam, devoti opus peragunt, ambitioneta. dimissa, semetipsos lustrandi gratia. Devotus, operum Ductu dimisso, tranquillitatem adipiscitur internam; devotione destitutus, cupidinis impetu fructum ambiens vinculis cout 5. stringitur. Cunctis operibus animo dimissis commode aedet temperans mortalis in urbe novem portis instructa, i. e. in 4. comore neque ipso agens, nec ugendi auctor. Neque sucul- tatem v gendi, neque opera mundi dominus ereat, neu uppli- cutionem ad operum fructum: cuiusque autem indoles praevertitur. Non accipit ullius peccatum, neo vero etiam bene factum omnipotens. Ignorantia involvit acientiam i hinc ermat genus humanum. At scientias ope haec ignorantia e quorum animo sublata est, eorum scientia solis instar collustrat summum istud. Huius memores, huc sese transferentes,' huius eonsortes, in hoc intenti, ingrediuntur viam irremeabit 8. lem, excussis scientia peccatis. In Brachmane doctrina et . modestia praedito, in bove, in elephanto, tunc etiam in cune, atque in homine, qui canina carne vescitur, sapientes idemas. cernunt. In hac ipsa vita ab iis natura devicta est, qui inaequabilitate perstant. Noxa vacuum nimirum et aequabiledio. Est numen e ideo hi perstant in numine. Non exultet gratum uliquid nactus, nec moereat nactus ingratum, animo om s. o. 6,ώ. in f τρνι- t a. Α, Δ ais si - , , -α --. M. a.' Aeiι ol Avio. Nu G- , ἔς' ιμεν, - α u

177쪽

firmatus, imperturbatus, numinis gnarus, in numine perstans. Externis contactibus haud addictus in semet ipso invenit, quod volupe est; is divinito devotioni devoltis, volutintute infinitu fruitur. Quae vero n contactibus prodeunt de-

liciae, eno ulique o doloris ut cro pariuntur: initium habent et finem, Κuntidis nate: hisce non gaud ct prudens. Qui in hac ipsa vita perferre vulci, ante liberationem a corpore, impetum e cupidine et iracundia ortum, is devotus, is vir beatus est. Qui intus delectatur, intus gaudet, quique perinde intus illuminatur etiam, is devotus ud exstinctionem in numine, divinitatis particeps, pervenit. Adipiscuntur exstincti nem in numitio sancti, deletis peccatis, ancipiti contentio noexemti, sui compotes, omnium animantium bono guudcntes. Qui a cupidine et ira segregati sunt, temperantes, temperatis cogitationibus, propc eos exstinctio in numine ve satur, sui sibi conscios. Contactibus cxternis exterminatis, obtutu in confinio superciliorum defixo, spiritu gemino, qui per narium meatus hauritur et enlutur, aequabiliter moderato, Coercitis sensibus, animo, mente, una choreta unice in mancipationem intentus, qui semper vacat desiderio, ira et metu, is re vera iam emanciputus est. Me tunquam perceptorem sacrificiorum et enstimoniarum, universi mundi magnum dominum , amicum omnium animantium qui cognovexit, As ad tranquillitatem pergit.

veragit, is et abdicator est et devotus; non quicunque sine ii

178쪽

igne sacro et caeremoniis vivit. Quam abdicationem nunc u Pant, eundem esse devotionem scias, o Panduidat Haud

sane nisi abdicatis consiliis devotus evudit quisquam. At initentis unaetiore tae opera pracdicantur subsidium; eiusdem vero ad devotionem iam enisi tranquillitus praedicatur subsidium. Quippe quando nec in rebus, quae sensibus obve fautur, nec in operibus suspensus hac ret, omnibus consiliis ubdicatis r tune enisus ad devotionem dicitur. Exuleet semet sua ipsius ope, nequaquam ipso semet deprimat. Homianis spiritus tum suimet est socius, tum quoque suimet inlini-eus. Socius est suimet spiritus eius hominis, qui sua ipsius ope semet ipsum vicit; inimicitia uulcm erga id, quod noli spiritale est, spiritus inimici more se gerere potest. Suimet domitoris, placidi, spiritus summum locum obtinens in se Te- colligitur, in frigore et culore, in voluptate et dolore, similiter etiam in honore et ignominia. Cuius spiritus gaudet scientia et cognitione, in sustigio stans, scnsibus perdomitis, is devotus dicitur, devotioni initiatus . cui nihil interest inter globum, lapidem et aurum. Inter amicos, sumiliares, hostes, ulic nos, neutrarum partium homines, ita sensos, socios, inter binitos quoauo ne improbos nequii nimiis magni ucsti muttir. Dc-votus semper ipse se exerceat, secretum petens, Soliturius, Coc

citis cogitationibus, nulla spe erectus, sine comitatu . In regione pura figens sibi sedem sint, item , non nimis sublimem, nec nimis humilem, nebride ac verbenis constra lam, ibi animo in unum intonio, coercitis cogitationibus, sensibus, actibusque, insidens huic sedili exerceat devotionem, lustr tionis suae gratia. Αequabiliter corpus, caput cervicemque immota sustinens, firmus, inluens nasi sui apicem, nec Plagus diversas circumspiciens; placatus, timore excusso, in ομ

179쪽

BitAGAvΛD - GITΛ, . siciis studiosi rerum divinurum perseverans, unimum coercens,l5. me meditans, sedeat devotus in me intentus. Sic semet . Ipsum exercetis, devotioni initiutus, animo coercito, ad tranquillitatem exstinctioni proximam, mecum consociatam peri 6. venit. Nec nimium edentis est devotio, nec omnino cibo raro ph Gisia abstinentis; nec nimio somno adsueti, nec pervigilantis etiam,

i . o Ariunal Qui devotus est in cibo snmendo atque in recreatione, qui devoto operibus tangitur, qui devotus est in dormiendo ac vigilando, eius est devotio, quae aegritudinem i8. depellit. Quando plane coercitam eogitationem in semetipso defigit, nullis cupiditatibus stimulatus, tunc demum de-I - r9. votus dieitur. Sicuti lucerna eitra venti impetum positi , t haud vacillat, haee similitudo memoratur devoti, coercitis co-ao. gitationibus, qui suam ipsius devotionem exercet. Ubi requiescit cogitatio, constricta devotionis cultu, et ubi, mentisar. oculis se ipso adspiciens, sibimet placet; ubi voluptatem infinitam, quaecunque mente capitur, ultra sensus posita, Com-aa. perit ille, neque defixus dimovetur a vera essentia; quo bono quaesito nullum alium quaestum Porro egreglum ducit; in quo permanens ne gravi quidem dolare labesaei 25. turr hane seiunctionem a doloris Coniugio sciat devotionis nomine designari. Haec devotio e decreto exercenda est cetera-as rum cogitationum oblito. Ex arbitrii Robilitate ortas libudines dimittens omnes omnino, animo sensuum Compugem a5. i. e. corpusὶ compescens quoquo versus, sensim sensimque quiescat mento persevcrantiam amplexa; animo ad secum 26. commorandum assuesueto, ne hilum quidem cogitet. Quo-.tiescunque quopiam evagatur animus mobilis, infirmus, toties α'. hinc eo cohibito, ad suimet obsequium cum reducat. Trum quille animatum utique illum devotum summa voluptas subit,

180쪽

57. 58. sedato utactuum impetu in numinis essentiam conversum, d - suo imc a . ε 3 .i ηιν βμ' . he csc . nnocuum. Sic semper sese ipse devovens devotus, i pecca- tis exsolutus, commode ins nita voluptate e numiuia contactu fruitur. Qui spiritum omnibus animantibus immorantem, et omnia unimantia in spiritu contuetur, devotioni deditus, ubique idem conspiciens, qui me cernit ubique, et Universum in me cernit, ex eo ego non evanesco, neque is ex me evanescit. Omnibus unimantibus immorantem qui me colit, unitati intentus, quocunque tandem modo versetur, devotus ille mecum versatur. Qui sui ipsius similitudine ductus ubique idem cernit, o Arjuna, volupe sit illud vel molestum, is devotorum princeps habetur.

. Illa ipsa, quae a te declarata est devotio aequubili tute, o Madhu is intersectori huius eluidem haud video propter mobilitatem humani ingenii stabilem conditionem. Nobilis fiune est animus, o Mistinu, turbulentus, vehemens, pertinax: eius ego coercitionem arbitror, sicuti venti, valde dissicilemiae tu

Sine dubio, o heros, unimus difficilis est ad coercendum, mobilis; exercitatione tamen, Κuntidis nate, usi tempe-a rantiu coercetur. Ei, qui sui haud eompos est, devotio dissicilis est ad adipiscendum, meo quidem urbitrio; a mori- sero autem et annitente obtineri potest industria quadam. An IUNA A loquitur: In temperans, sed side instructus, declinante a devotione animo, haud adeptus devotionis consummationem: quam num viam, o Mistina, ingreditur 7 Nonne utrinque deiectus

SEARCH

MENU NAVIGATION