Infallibilitatis pontificiae justis terminis circumscriptae explicatio atque defensio, dissertatio apologetica : adversus novissimum privilegiorum pontificiorum vindicem, typis Bartholomaei Giavarina Venetiis publicatum

41쪽

persentiri volo ; ut latum a Pontifice iudicium , consiliariter , canonice, rite, atque exsormula pronunciatum censeatur, utque ipse tamquam Pontifex caputque Ecclesiae locutus agnoscatur i atque ita adpromissae a Christo Domino infallibilitatis gratiam accepisse, certissime constet. Cum nonnisi iis subintellectis conditionibus adpromissa sit illa gratia

Successoribus Petri IV. Quid ergo suas in me unum vertunt iras morosi Censores, ac non in eos potius squos ea in parte secutus sum doctrinae Magistros Cur non in Cardinales Eminentissimos Ioannem de Turrecremata & Stanislaum

Flosium , in Cherubinum Romannm , Christianum Lupinu. . Ah hun sum de Castro , Ioannem Viguerium, Dominicum Gravinam, Andream Duvallium, Dominicum a S. Thoma , Alphonium Cupersium, Sylvestium Prieratem, aliosque supra laudatos Theologos, qui Pontificiam indeficientiam , cujus defensores

ac vindices extiterunt, iisdem ac ego terminis circumscripsere Verum ut video , quid ego, tot illis praeviis doctrinae Magistris, de

ea Romanae Ecclesiae seu Cardinalium necessaria consultatione , quaerendoque consensu scripserim , quid docuerim, nequidem intellexere Aristarchi illi mei, aut certe se non intelligere simularunt, ut suam in me fiden-

42쪽

tius virgam censoriam eXercerent. Quod emponere modo opem pretium est, ut omnem illis temerarii judicii excusationem abscindam. Sic itaque se res habet. uamquam eam peritorum , Sapientum , Cardinalium, Clerum nunc Romanum constituentium, consultationem praemittendam, eorumque consensum necessario quaerendum

dixerim , ut Pontificis de fide judicium in. fallibile sit, imo quamquam de fide judicium fallibile fore dixerim , si & consultatio, &consensus non praemitterentur , Pontifices tamen de fide solenniter judicantes, consulta tionem aliquando neglexisse , consensumque non quaesiisse, suisque idcirco partibus defuisse, nec asserui, ut fingunt Aristarchi illi mei, nec asserere potui. Cum enim Romanos Pontifices, in serendo de fide judicio, in fallibi tes tota Dissertatione docuerim , Pontifices quoque eas semper conditiones posuisse do. cui, a quibus judicii indeficientia penderet , suasque idcirco partes, ubi de sanetenda fi de aetiim est, semper implesse , pro certo posui: etsi non ita forte , ubi non de fidei dogmate, sed de facto, aut de quaestionibus praeter fidem agebatur. Uno verbo, quid iis positis conditionibus consequatur, quid iis non positis secuturum esset, unice dixi : illas tamen non fuisse positas conditiones, contra-

43쪽

riumque effectum fuisse aliquando conticii tum , t errorem scilicet Pontificis solenniter judicantis admissum) nequaquam asserui, ut imaginati sunt Aristarchi, ut aliqua veritatis & aequitatis specie me carperent, & tamquam infallibilitatis Pontificiae quam tueri ac defendere aggressus eram, impugnatorem traducerent. Imo in eadem cum Melchiore Cano sententia sui semper, lib. s. de Locis The logicis inscripta: Praestat semper Romanus Pon

tifex quod in se est, dum de fide pronunciat. aemadmodum enim si Christus Petro dixisset ,

ego rogavi pro te ne dejiciat Charitas tua , ceraro eertius inteuigeretur, dialentiam, curas, vi filias , preces, caeteraque auxilia opportuna illi

nem necessaria et ita eum dixit Christus, ego rogaυi pro te ne dejiciat sides tua , proculdubio intelligimus , id a Patre suo consecutum esse , ut quae ad rectum de fidei quaestione iudiciam necessaria essent, ea adessent Petro omnia , Inve a Deo, sive ab homine experirentur. - uae cum ita sint, tam inique me carpunt, ac veluti promissae Divo Petro infallibilitatis os rem ac depressorem traducunt, quod eam iis conditionibus illigarim , & ab illis pendere dixerim e quam inique me carpe rent , & veluti datae Divo Petro, caeterisque Apostolis potestatis Clavium osor atque de

44쪽

pretar traducerer 3 si solvendi dimittendi que peccata potestatem, certis sin Episcopiu& Sacerdotibus) conditionibus illigassem, &ab iis pendere dixissem , ut rata validaque

peccatorum absolutio conseratur. E. G. si in solvendis dimittendisque peccatis Sacros Ecclesiae Canones servent, dc poenitentium dispositiones explorent . Has enim conditiones nemo non judicat necessarias omnino, ac jure summo. l

I. T Eque vero ex illa a nobis statuta defensaque doctrina, de Consilio, ct assensu Ecclesiae Romanae, seu D. D. Cardinalium, ad serendum judicium infallibile, Pontifici necessario, consequens est , quod Artistarchi fidenter obijciunt et Romanum Pontuficem, suam a Consiliariis, & Cardinalibus infallibilitatem habiturum, istosque illo infallibiliores suturos. Sed illud ut summe sequitur, judicium summi Pontificis ab illa peritorum , Sapientum , ac multo magis Cardinalium facta consultatione, quaesitoque consilio , habitoque assensu pendere , tamquam a mediis ad obtinendam a Deo infallibilitatis gratiam necessariis 3 quae, ut sapienter o, servat Melchior Cano, laudato superius loco,

45쪽

non dormitantibus θ oscitantibus Pontiscitur δε-tur a Deo, sed diligenter , ct humana via stratione quaerentibus rei de qua disseritur ver tatem . Nec est illa Romano Pontifici inde-eora , ut ajunt, depenuentia. Unaquaeque enim Creatura , quantumvis sublimis & excellens iis mediis uti debet, seu a divina providentia definitis, seu ab humana prudentia dictatis , ad fines suos seu naturales , seu supernaturales obtinendos , eaque sumendo media, nec vilescit, nec abijcit se se deprimitque . Unde & nemo unquam inventus est, ita hebes , qui ex Theologorum E. G. Congressibus Consultationibusque , in Confilio Tridei lino fieri solitis, antequam Episcopi ad condendos fidei aracines se accingerent, int

Ierit aliquando, Theologos illos, Consultores,& Consiliarios , toto Episcopali ordine in- fallibiliores fuisse , istosque suam ab illis in-

fallibilitatem , ad condendos fidei canones accepisse, aut etiam Episcopos Canonum conditores, a Τheologis Consultoribus, tamquam in fallibilitatis gratiae largitoribus pependisse . . Nemoque ita deliravit ut diceret, Ecclesia Sacramenta vilescere , illorumque divinam virtutem & efficaciam extingui ac deperire, si ab humana Ministrorum intentione pende- Te dicantur, ut divinam suam efficaciam habeant, gratiamque suscipientibus conserant.

46쪽

m ia ea Ministrorum intentio, medium 'dumtaxat est, conditioque a Christo Sacramentatorum auctore praefinita, non caussa effectrix& operativa gratiae Sacramentalis. 7II. Hinc videas hallucinari turpiter novissimum illum Pontificiorum privilegiorum vii dicem , dum me hallucinatum inclamat 3.m, hique perperam assingere, quod putem pomtificiam in fallibilitatem ab Ecclesia Romana promana e , Clerumque Romanum consensu suo jndiciis Pontificiis dato , infallisititatis eo-pIementum Ponti cibus dare. Id nusquam mihi venit in mentem, . nec eX Doctrinae meae principiis sequitur . Quamquam enim Ecclesiam Romanam matrem & magistram Caet rarum omnium Ecclesiarum, centrumque u

nitatis Ecclesiasticae appetu Veris P .illiusque assensum necessarium dixerim,i ut infallibit, talis privilegio judicia Pontificia perfruam

tur ue assensum, tamen illum, non sontem, non originem , non caussam effectricem im

fallibilitatis Pontificiae dixi , sed medium

dumtaxat , & eonditionem , quibus dumtaxat positis Deus indeficientiae privilegium subinde largitur; cum sit ipse solus illius Scali 2 r, & sens, & origo. Quare aerem Verberat novissimus ille Pontificiorum Privilegiorum vindex , inutilique labore paginas implex , ut probet, Pontifices summos, Eccle-

47쪽

sae Romanae Pastores esse , doctores atque magistros s ut vel hinc colligat , non posse illos ab ea doceri, dirigi, & judicii infalib. bilitatem accipere . Quandoquidem & ego Pontifices ab ipsa Ecclesia Romana doceri, dirigi, & judicii infallibilitatem accipere no- Io , dum illius assensum necessarium dico ,

tamquam medium conditionemque necessariam , ut Pontifex interius dirigatur & doceatur a Deo, & ab illo judicii insallibilitatem

accipiat. Eo plane modo, quo Ecclesiae Sacramenta virtutem & efficaciam ad gratiam susci- ipientibus conserendam, a Ministrorum intentione, uti caussa effectrice minime suscipiunt ssed a solo Christo Sacramentorum auctore smedia---α illa Ministrorum intentione, a Christo Domino ut conditione praefinita III. Frustra vero reponit ille, Christi promissum Petro datum , Rogavi pro te ut non deficiat fides tua , nulla fuisse expressa conditione suspensum . Sunt enim nonnullae conditiones promissorum, quae se ipsis intelliguntur, etsi distincte non exprimantur. Ad eum sane modum, quo absolutum, nullisque e pressis conditionibus pendulum suit alterum

Christi promissum Petro datum , Tibi dabo elaves regni Caelorum, ct quodcumque ligaveris super terram, erit ligatum ct in Caelis , ct quoi cumque solveris super terram , erit solutum o in

Coelis δ

48쪽

Coi s r item alterum illud universis Aposto lis datum : Quorum . Temiseritis Reccata rem Giuntur eis , ct quorum retinaeritis, retenta sunt squin inde colligere liceat, re ipsa in Coelis esse soluta , quaecumque , quomodocumque ,& ubicumque in terra Pontifices solvunt 3 aut re ipsa apud Deum remissa esse peccata, quomodocumque & ubicumque ea remittant Episcopi vel smplices Sacerdotes , incircumspecte licet & imprudenter , nec attentis poenitentium dispositionibus. Quia illa: ipse conditiones, s etsi a Christo nequaquam expressiae, dum solvendi remittendique peccata potestatem Petro & Apostolis dedit , se ipsis tamen intelliguntur e si nempe rite prudentemque poenitentiae Sacramentum administraverint . Id ni placeat, probeturque novissimo Pontificiorum Privilegiorum vindici, quid illi quaeso reliquum est, nisi ut infallibiles et iam esse Pontifices dicat , ubi forte de fide iudicium tulerint dormitantes aut somniantes s quod eis in Persona Petri, absoluta ,

nullisque conditionibus illigata infallibilitas a Christo promissa sit.

49쪽

VN. I. Α T inquiunt professi eavillatores a cor I A. tingere potest, ut quo tempore Se tentiam in materia morum Se fidei laturus est Pontifex, haec ipsa quae dicimus media, a Divina providentiae definitae, aut ab h mana prudentia dictata , adhibere omnino non possit. Si nempe in exsilium per fulminam tyran idem sit deportatus , aut in Cai Cere detentus, procul a Ciero suo, procul a Cardinalibus, procul a quibusvis Consiliariis& Consultoribus . Ergone tunc , inquiunn, in serendo de fide mortusque judicio, falli poterit Romae Ponti sex, aut judicate omnis.

no non poterit 3 i . . iLepide sane atque subtiliter disputatum tEt nonne, inquio ego, contingere etiam potest, ut quo tempore Sententiam ira materia

morum & fidei laturus est Ponti sex, morbo aliquo corripiatur, quo mentis inops fiat, de expers Ergone , si superis placet , inserena illi, non esse summo Pontifici praesentiam animi absolute ac simpliciter necessariam , sanumque caput, ut de fide moribusque insalis libiliter iudicet 3 Illud itaque alta mente defixum habeant importuni Cavillatores, ad Dei

50쪽

in Ecclesiam sitam providentiam, iis in casibus pertinere, ut vel Pontificem a ferenda sententia deterreat, vel judicii insallibilitatem, extra ordinem ac praepter solitum Iaragiatur ue effectum finemque sine mediis, ubi impossibilia sunt, concedendo ad eum sane modum , quo sacrum Baptisma medium est ad salutem aeternam prae caeteris necessarium, ubi tamen vel desectu ministri, vel desectumateriae, conferri omnino non potest, ex Divina misericordia solo desiderio suppletur smo scilicet Baptismatis effectit in , gratiam scilicet & salutem aeternam, absque Baptismate liberaliter conferente. De caetero ex doctrina D. Augustini Lib. 22. contra Faustum Manici mina Cap. 36. & D. Thomae a. a. quaest. 97. art. I. generatim & universe Deum tenistat, quisquis humanis & ordinariis mediis non destitutus , ea sine caussa omittit ac negligit, seque exponit errandi periculo, qui non adhibet. Quod autem Cardinalium omnium absentiam fugam desectionem, possibilem dicunt osores nostri, quos idcirco consulere nequeat Pontifex ue dudum est a Sylvestro Prierate occupatum, laudato iam loco, dum ait susumque Papa bona fide accersit pro eo Iis , sunt pro tune Cardinales re se a Bι, es non nomine OeI habitu . Nam quod Papa habeat in ar-

.ui3 assidentes, esi di iure divino s quod autem':