Palamedes, dissertatio philologica

발행: 1836년

분량: 85페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Eratosthenis discipulum, quern S lid. Commemorat s. F. 'BIρατοσθένης, et ad eundem Mnageam referendam esse notitiam nostram docere videtur Arnob. udv. genit.

IlI, 3T, qui eius de Musis auctoritatem laudat. quamquam enim ibi Telluris et Coeli filias quattuor Musas tradidisse dicitur, potuit tamen eo loco illud quoque commemorare quod hic legimus. Distinguendus vero ab hoc alius Mnaseas, quem inter rei rugiscae auctores refert Colum. R. H. I, 1. XII, 4, quia Milegium vocat 'quod neglexit mr in. l. l. Praeterea alius fuit cuius

p. 5l. Ποeckh. iid C. I. II, I, p. 320. Lobeck. Ag I. II, p. 12δι . Uterque coniungitur etiam ab Clem. Alox. Strom. I, p. 13 Sytb., nam rectissimo ibi 'Aγίας pro Aυγίας, CAγις est apud Euseb. prae p. evang. X, 292 qui Clementem exscripsit , legunt mich. ad Eur. Phoen. p. 5 ντ et Loeckh. C. I. II, I, p. 329. De Dercyllo Argolicorum scriptore cf. Valch nil S e h o l. Ε u r. P li ο e n. P., ud Theocr. Adon. p. 2M. Schneidewin. Zeit schr. . A. W. I 835, n. 53. IVelcher. e p. CF cl. p. 279. eLIagia quid sintvendum nescio. Posset aliquis cogitare do,ostorum Ructore, quem Augiam quidem vocat Pro eius secundum Siebenkeesii up 3graptium, sud Hagiani in cod. legi docuit Thiersch. Act t. phil. Μοnne. t. II, p. 583 sqq., quod recepit L Bekkerus in ed i. S c li v ll. Ue n e it., IIegiam n Paris. I, 2, 1 vocari putant VI . DD. cf. melcker. Schulgi g. 183I n.τ. p. 53b, quamvis diversum putet Hierach. I. . Similiter urtifex idem vocatur IIegesias et Agasius, CLSillig. cuta l. artis. p. 223. Obstaret non in m argumentum otium nuctor Iliadis par ne tempus Troiae raptae nccuratius tradidit, Seli Ol. Eur. II e c. 892. , qualiaconi unctio cum Dorcyllo. quare posset ille quoque Pausaniae Hegias

diversus u nostorum auctore idem eum nostro habere. Nunc tarnen probis sententiam, quam mecum communicavit Vitzschivs, videri Dercyllum Hagiae, nostorum auctoris, testimoniis usum fuisse. - Ceterum rem eandem tradit Paus.

52쪽

- 35

Relaesitis iam V V. LL. t II, 3, p. 384 mentionem iniecit

Mnaseas grammaticus, de quo ita Suid. s. V. Byρυτιος εγραφε τεχνην ρητορικἐν και περὶ 'Aττικων ουοικάτων. IIuic igitur non sine veri specie notitiam tribuere . possumuη de litterarum invenit One, de qua in arte rhetorica commodo potuit disserere, quae sub auctoritate Mnaseas

traditur in Be heri A n e edd. i. i I, p. M. τΝ6. Nulla vero idonea caussa Reine8ium l. l. e J o s e p h ο e. A p i o n. I, 23. Anit. Jud. I, 3. Mnaseam Phoenicem ab hoc diversum finxisse, cum Eberto statuo l. l. p. 211 sq.; sine dubio de Berytio sermo ibi cst; B e ry t i enim tempori hus

Imperatorum Romanorum schola fuit litterarum celeberrima, es. Menagius, amoenia. iur. civ. c. 24, p. lal sqq.

et L Hasaeus, de Berytensi ICtorum a cade mi ain Neinii) nova lihrorum rariorum e o n l e e i i o sas c. V Hal. 1 16), p. 11 sqq. , unde plures seriori ου temporis docti commemorantur Beotii e. g. Nerone imperante P. Egnatius Celer, v. Dio C. LXII, 26. Juv. III, 116 sqq. de quo, neglectis Hasast l. l. e. 4, P. 35 sqq. nugis, es. V. D. in ind. lecti . Gr3phis . IS27-2S. Madvig. opp.

p. 45 sq.; Valerius Probus, circa Eadem tempora grammaticus celeberrimus, v. Suet. ili. gra Inm. 24, cuius auctoritate saepius utitur Go i lius, quem respicit Martiat. III, 2, 12, cl. Fabric. B. L. t. III, p. 3, 1 sq. Et Anatolius sub Constantio, cf. I v. Ep. urit. p. 19 sq. Lips., Nicias. pro legg. ad Geo Ρο n. p. XLVIII sqq. Ad

hunc Mnaseam Berytium, quem MaraaSSUm proprie vocatum putat, Gutberleth. de mγster. De Or. Cahir. P. I 03 sq. reseri, quae de Cabiris a Mnasea traduntur apud Schol. A poli. Rh. I, 91τ, minus recte, ut videtur. Ab omnibus vero, quos reccii Suimus, diversus est Mnaseas medicus, quem Galen. εἰσαγ. 8 ἰατρος t. XIV, p. GS4 Κuehit. inter methodicos resert. 2. De nominibus propriis muliebribus in - ω exeuntibus cf. Passovius opp. P. 115. 3

53쪽

3. CL Albertrandi diss. de Musis. Vars. 1MI Cl. Hecki, Co na m. s o c. p li i l. L i p s. li I, p. 43 sqq. Petergen ., d e M u s a r u in a P v d G r a e e o s origine, numero . nomi ii ibusque in Misce ll. II avn. l, I. Hermann., de Musis fluvialibus Epicharmi et Eumelip. 3 sqq. suger., Symb. i. III, p. 278 sqq. 4. Cum a TZet g. ad Hesiod. ἐργ. p. si Heliis. II omer i recentioris, BJEantii, Andromachi filii, qui e tragicorum pleiade fuit, cf. Naskii sched. crit. p. 2. s, Eurr alea vel EurFpFlea asser rei ur, huius Palamedeam quoque esse possit aliquis suspicari.

5. Cum Cercops secundum Apollo d. II, 1, 5, 14 Hesionam matrem Palamedis narraverit, videtur hoc probabiliter ad Aegimium reserri posse, quod carmen ab aliis Hesiodo, ab aliis Cercopi Milesio tribuebatur, de quo es. V Ich. ad Eur. Ρ Iio e n. p. zaa, Mulier. Dor. I, p. 28, cuius probo sententiam Pro Ieg g. E. e. Wis s. Myth. p. 399 propositam, Cercopem fuisse sub Pisistrato interpolatorem huius carminis. Nauplius Eniin

Πerculis aequalis fuit, A p o ll. Il, π, 3. III, 9, 3, 4, et

secundum quosdam Hesionam in matrimonium accepisse videtur, quae vulgo Telamonis perhibebatur cf. Fucha. de var. Lah b. Troic. p. 3I Sq., quod in Aegimio carmine in honorem Herculis composito, sacile potuit narrari. Apollodorus autem Aegi inium Cercopi videtur iri huisse, es. Gottling. praes. Hesiod. p. XXVIII. Est vero memoratu dignum, Hesionam a V. αδειν, secundum

melckerum, die SEngerm , et Clymenen a quibusdam Promethei tradi uxores, cui in haud paucis perquam similis est Palamedes, cs. Melcher. Τ r i l. p. 12. Nach tr. a P. 53, V. infra n. 64. s. CL Apollo d. II, 1, 5, 14. cl. Νitzsch. de A r i s t. e O n t r. IV o I s. p. 36. melckerua vero S o h u l a t g.

54쪽

1S31, II, n. τ, p. 52, in nevia , de qua es. Naasch. I. l. p. 39 sqq. , de Palamedis matre narratum putat. . Luc. do m. 30. Serv. ad Virg. A en. II, St. Lact. ad Stat. Ac hi l l. I D4, qui S o rv i ii in exscripsit,

ex eoque multi sariam emendanduη est, Eudoc. 321.

ΙIer. X, 2 totam hanc fabulam conficiam esse contendit. l. l. l. επειτα ἐστι ΓΙαλα 1δους Θανατος. 12. Similem simplicitate de morte Palamedis narrationem exhibet Dict. Cret. II, 15, persuasisse Ulixem et Diomedem Palamedi, ut in puteum descenderet, in quo thesaurum repertum aiebant, tum lapidibus Obruisse, quo modo Atreus quoque fratrem Chrγου ippum necasse traditur, v. S c h o l. Eur. O r. Sos. Et similem certe narrationem in illa tabula ex pregsam fuisse putandum est, de qua Ptol. II epti. I, p. 53: ξε περὶ 'Aλεξανδρου του βατίλεως φησι, , ως εἶ, 'Εφε τω Θεασαμενος ΓΙαλα- δολοψ ονουμ ενον ἐν πDακι εθορυβήθη, διοτι ἐρυκει τω

quo es. Athen. I, p. 19 . Certe v. δολοφονουμένω non satis apte positum videri posset de eo, qui iudicio populi, quamvis iniquo, lapidaretur. Posset huc gemma quoque Bero ii nensis II, u. 148 trahi, modo cerium CSSet,

schr. l. l. p. 56.

55쪽

husii ad Luc. ivd. voe. 5, t. I, p. 303Bi p., Euripidem primum hanc inventionem Palamedi tribuisse, quam iure reiecit Wolf pro leg g. p. LI, quamvis firmare studeat 38. de Gorg. p. 104, qui nimis cupide hoc testimonium in suspicionem adducit.

εφην, στρατηγον Ἀγαμέμνονα ἐν ταῖς τραγεὀίαια Παλα

οσους ποδας εἰχεν εἰδοτος, εἴπερ αριθμεD μi ηπι rατο, quem locum ad verbum sere exscripsit Theo Sinyrii. p. 5 ed. Bull. et respexerunt Dio Chrys. XIII, p. 428 Reisk. et Ari si id. or. XLVI, t. II, p. 340 Dind. . ad quem locum cum Scito l. p. vi 2, 3 annotet, esse ita cc petita ex Aeschyli Prometheo, posset uliquis coniicere, in animo habuisse Platonem Aeschyli Palamedem, cf. p. 5 sq. Sophoclis putavit nullialdus ad Thoo ii. Simyrn. p. 193 sq.; quae res ad liquidum perduci nequit; illud certe commentum de inimicitia inter Platonem et Sophoclem , cuius vestigium hic teneremus cf. Valck. ad Eur. Ρlioen. 1 Sm. p. 54 . Nuhnk. ad Tim. p. D, re sutavit Boeckh. ad Plat. III in. p. IM et trag. Gr. prius. p. 123.

scriptorem suadet.

56쪽

em. : Καὶ ταε καὶ ε κατονταρχας στρατί0; POrSO : καὶ τα χα κατονταρχας στρατF. 22. Ita Valck. l. l. pro τρία. 23. Προσαπτειν usitatum in hac re verbum CL

24. Cf. praeter multa alia, exempla propo Sila a Pass. ad Per s. p. 133. Osann. auctar. I ex. GIL p. 40. 146. 25. De hac modestiae formula es. Heind. ad Plat. Theae t. p. 3l1. Aliter vero intelligendum duco, quod vulgo huc trahitur, Euripideum illud in Medea G25:Dως γαρ, σ υ ν Θ ε ω es εἰρησεται,

ubi est, non sine Dis dico, quod dico h. e certo eveniet, es. quae collegit Baehr. ad Pi u t. Philo p. II, p. 63, quo ducit iain partic. idque egregie Cou venit totius loci rationi. Dissentiendum igitur puto a DP. ad Ρhoen. G15, p. 232. 26. In eadem sententia fuit iam Malig. ad Man. p. 319, qui tacite uirumque fragmentum coniunxit, quod factum tamen improbat Nemst. ad L v c. t. I, p. 306.

57쪽

runt, et Patis. X, al, I. Quod vero narrant Ρhilog tr. II er. X, T. I E et g. Vnte ho m. 386 sqq. , Sepultum Esse Palamedem ab Aiace, quamvis vetasset Agamemnon, id Sophocles certe non tractasse putandus erit, nimium simile argumentum iis, quae in fine Aiacis Sophocleae

aguntur.

transpositionibus emendationibusque Maligeri ad Manil. Astro n. p. 319 et Heathii. Ceterum arcti inventio Nauplio alias tribuitur cf. Sc Ilol. Λrat. Pliae n. 27. 29. TZet g. ad Lyc. 3So. 30. Ita censet etiam Huschkius an all. crit. p. 241. 31. Tget g. ad L Fc. 386. Tοτε δε μαθων την του

υιου αναιρεσιν ὁ τουτου πατηρ Ναυπλιος επλευσε προις τους Ελληνας καὶ την του παιδος ἀπyτει ποινθν . απρακτος Ζευποστρε ραις. ώς παντων χαριζομένων τω βασιλει 'Aγααέμνονι, αεθ ου του Παλαμηθην ανεῖλεν o 'Oθυσσευς , περιπλεων λοιαον τας 'Ελληνιδας παρεσκευασε ταις των 'Ελληνων γυναι)ιας μοιχευθῆναι, οἷον Κλυταιμνηστραν την του Aγααέανονος Αἰγίσθω, Αἰγιαλείαν τὴν Διομηδους τωυιω του Σθενελου, Myδαν την 'Iδομενεως υ πο Aευκου, ην καὶ ανειλε Λευκος καὶ Κλεισι Θηραν τηκ Θυγατερα αυτῆς ἐν τω ναω καταφυγουσας ' καὶ των λοιαων ομοιως ' καὶ δέκα πολείς της Κρητηις αποσπασας, ἐτυραwνησε καὶ ιαετα τον Τρωικον πολεμον καὶ τον 'Ιδομενέα τῆ Κρ τν καταίροντα ἐξηλασε ' ταυτα παντα ταῖς του Ναυπλιου συσκευαῖς. Eud C.

p. 321. 32. Statuunt tamen hoc tragoediae argumentum Brunc . ad Sopli. frgm m. Lennep. ad Ρ ha lar. epi'. p. os, in eademque sententia esse videtur Velcher. Λ e s c Ii. Τ r i l. p. 46 .

58쪽

33. CL Lennep. ad Plial. epp. p. au. 34. V. Herm. ad Aris i. poet. 4, p. 10. BD . praef. Aes cli. Agam. p. IX. Melcher, Nacti tr. E. Tri l. p. m. 35. Ita Polydorus Euripidis pro Hecuba citatures. Melcheri Aescii. I ril. p. 611 sq.; Hecuba pro Troadibus cf. Memestia quaesit. scenia. III, p. 36; Electra pro Oreste cf. Valch. dia tr. p. 16; Phaedra pro Hippolyto v. Valcst. praes. XVII, quae nulla

Cati Spa est, Cur cum inanno ad Philem. p. 3τ statvamus, hoc esse verum huius iragoediae nomen; Ρ entheus pro Bacchabus v. Valch. dia tr. p. IG. Ehnsi. ad Eu r.

Baeeti. p. I. Pierson. Veris i m. I, 10, p. 120. Eodem modo tactum est, ut Arist. pol. ll, 1, 16 citaret Aristophanem ἐν τοις ἐ ρ ωτ οι οῖς λογοις, nempe apud Platonem Symp. p. 192 D. Similiter Socrates laudatur, scilicet Platonicus, o. g. TE et Eae ad II esto d. p. 16. 5T. 6 , D. II ein s. Ex hoc citandi more male intellecto affictae sunt tragicis fabulae, quae nunquam fuerunt, V. Brunck. ad Soph. frgin m. t. II, p. 100 sq. Ed. Both. , melcher. Nach tr. p. 63 sqq. 36. Huc respiciunt Anecdd. Bekk. t. II, p. TM. De toto vero lagm. post Malig. ad Manil. Astr. p. 31s v. Hemst. ad Luc. t. I, p. 305 sq.

20 cl. Spenget. συναγ. τεχν. P. G Sq.M. Verba haec sunt:

59쪽

Θανατον αυτου, ἴνα φερουιεναι εαυταις ελθωσιν εις Ναυπλιον

39. Hoc aliis quoque locis ab eo iactum videtur. CL Schol. Arist. Avv. S l. Itan. 14M. 40. Ita hos uss. restituit Valch. ad Phoen. f. 321, p. 112, qui corrupti ex parte leguntur apud Diog. L. II, 44. Philostr. II er. X, 12. TE et g. ad L Fcophr. 3Ν4. exeg. in I l. p. 44. Argum. Isocr. Busir. p. 24 Be h. 41. Cf. nottigeri Furien maske p. 2 sqq. Noeckh. t r. G r. pr. p. 3T sqq. mrmann. Opp. t. lI, p. lin sqq. Passovii Opp. P. ST. 42. Videtur enim liaec res mihi ut Boeckhio tr. Gr. Ρ r. p. sis admodum dubia, quamvis veram habeant Melcher Schulgi g. 1M2 II, n. 23, p. 1 T. Passovius Opp. p. 3 sq. Similiter ad Themistoclem relatum

esse Sophoclis versum, narrat Schol. Arist. Eq. Ν4. 43. Parmeniacus, grammaticus, cuius liber primus προς Κρατητα laudatur a Schol. Ven. I l. Θ, Gla, studia posuit in Ilomero, cuius vestigia colligere licet e Schol.

quem locum adnotatio invenitur etiam apud Et γ m. M. s. v. ''Aρεω , 514. 515. et e Schol. Odrss. 8, 242. Levem eius memoriam iniecit OV. pro leg g. p. CCXLl V. Grammatici eius studii testimonium exstat etiam apud Varr. L. L. X, 10, p. 162 Bip. Praeterea ex historia

fabulari narrantur quaedam sub Parmenisei auctoritate, quae num Proprio quodam opere tractata sint, an in commentariis poetarum, nescimus. Citatur Vero, quantum ego inveni, StepIi. BFE. s. v. Aλος. 'Εφυρα. Schol.

60쪽

Ηyglia. astron. II, 2. 13. Mentionem eius fecit Vossius, de histor. Graec. III, p. 313.

44. Ita A ristophanem, ut Nubes contra Socrui mducerct, ab A nrto pecunia esse eorruptum, suerunt qui Contenderent, es. Horm. prae L ad Nubb. p. XXX lI, et Herodotum et ipsum ab Anyto quodam decem talentis es8e corruptum, ut Athenienses laudaret prae caeteris, Diritus narraverat, cf. Dahimann. Forach. II, 1, p. 32 sqq. , qui alia quoque affert. Omnino vix est insignis vir inter Graecos, cui non haec macula aliquando adspersa fuerit. CL Boecu. Siaatsh. I, p. 412 sqq. 45. Xen. apolog. g 2iI: ΙΠαρχαυλιται δ' ετι με καὶ IIαλανα, ὁ παραπλησεις εμοὶ τελευτήσας' ετι γαρ νυν πολ υ καλλίους υμνους παρεχεται του αὀικως

αποκτειναντος αυτον.

4 I. Plato A pol. 32, p. 41 B.: Θαυααστη αν εἴη η διατριβη αυτο Θι, οποτε ἐντυχοιm Παλα δει καὶ Aίαντι τω Τελαμωνος και εἴ τις αλλος των παλαιων δια κρωιναδικον τέθνηκεν, quem locum latine vertit Cic. Tusc. I, 41, DS, respexit Aristi d. or. XLVI, t. li, p. 339. Inde sua duxit Lucianus quoque D. M. XX, 4: Mσα N εστορος και Παλαμηδους εγιεινος Σωκρατης ληρεῖ ταπολλα. Ver. II is t. II, 1τ: Εἶδον ξε καὶ Σωκρατγην του ΣωφρονΘκου αδολεσχουντα μετα Νέστορος καὶ ΙΠαλαμηZους.

47. Liba Ii. pro Socr. p. 242 Mor. : 'Εγενοντο ποτε καὶ προτερον αδικοι κρωις ' εδοξε καὶ ΓΙαλα Σηδην τοLσοφωτατον των τοτε 'Ελληνων παρα δικην αποθανεῖν 'ησαν γαρ ἐν Γλίφ τινες 'Aνυτοι καὶ Μέλητοι ' αλλ' 98s ἐκεινος προ του Θανατου Mωπαν Εκελευετο, αλλ' ἐξῆν αυτωκαὶ λέγειν καὶ γραφειν, καὶ γρα ρας ἐπὶ του λου του ναυτικουτην -εαυτου τυχην, επεμψε τω εαυτου πατρὶ Ναυπλιω τηνεπιθανατιον επιστολην, quibus Euripidem respexisse videri potest, es. Supra P. 9 sq.

SEARCH

MENU NAVIGATION