Libelli de ecclesiastica et politica potestate. Elenchus. Pro suprema Romani Pontificis in Ecclesiam authoritate ... Authore Andrea Du Val doctore Sorbonico, ..

141쪽

Soerates tales Epist pos, quod ipsum ad: '' Concilium non vocassent , cum Ecclesiasticus canon rubeAt , ne 'absque lententia Romani Pontificis, Canonici conuentus habean- ε' δ' tur. Concili; Chalcedonensis, ubi dicitur nunquam licuisse, nec contigisse. ut Concilium sine consensiu summi Pontificis indiceretur. Itaque etsi legamus quosdam Impe-

se,ut C5stantinum, qui Nicenum, M artiani & Muuanum qui Chalcedonen- -4Lς'ης se coegit S: alios quosdam; id ramen nunquam fecisse absque aut ho citate au i cons ensu se m morum Pontificum certu certius est. Concilium enim Nicenum non a solo Constantino , sed a Sylvestro aut Iulio indictu est,' t expresse habetur 6. Synodo act .as. quod clarisses me annotat Rustinus cum ait C5- stantinum illud conuocasse ex sen-

142쪽

I3rtentia sacerdotum ; Secunda etiam Synodus nepe Costantinopolitana, indicta est a Damaso ope Theo- Theodo-

dosij Imperatoris ex Theodoreto:

Ephesina a Coelestino cui' le atus fuit Cyrillius Alexandrinus, ut constat ex epistola Coelestini ad inrit-lum. Quarta denique nempe Chalcedonensis, a Leone i. ex epistola Martiani Imperatoris,. ubi gratula tur Leoni, quod Concilium necessarium iudicarit, unde Lep Potifex ita loquitur, literιμ dedimus ad fratres x Coepiseopos nostros, Afue Concilium generale indiximus. Rationes autem ob quas summi Pontifices authoritatem Impera toru illis teporibus inter poneret, hae fuerunt. Prima, ut Episcopis Imperatoria authoritate fultis nullum ab ethnucis in itinere crearetur periculum. Secunda, ut publicis sumptibus transueherentur: Tunc enim Epi D

143쪽

copi magna paupertate prem bamur, nec poterant tantos sumptus sustinere ex Theodoreto. Tertia quod ciuitates in quibus commode poterat celebrariConcilium subditae essent Imperatori. Vnd absque illius consensu generales conuentus haberi non poterant: ut neque hoc tempore in ulla ciuitate absque consensu Principis possent celes rari: cum generales conuentus Principibus suspecti habeantur. Denique etiamsi Imperatores interdum authoritate propria Concilia congregarent, ius tamen propterea ad illa conuocanda fibi acquisiuisseno est existimandum, hoc enim ex co sensu Pontificu se. Cerunt: quae aute ab aliquo cum al. terius consensu fiunt nullum plane

ius proprium illi tribuere possimi. Quis enim dicet, ut exemplum domesticum producamus, Carolo

144쪽

quinto in regnum Galliae ullum ius fuisse quaesituὶ cum Franciscus primus Galliae Rex edixit ut in omnibus Galliae ciuitatibus per quas iter haberet claues illi a ciuibus offer-xentur , ut lites omnes decideret, extremoque quod aiunt, statuto terminaret, atque etiam capitali supplicio condemnatos regia au thoritate absolueret, & pro arbitrio indulgeret. Haec enim cum Rege volente ac consentiente fierent, nullum plane ius Gallicanae Monarchiae in Carolum quintum

trafferebant. Sic sane licet Imper, tores olimCocilia generalia coegerint quia tamen id volente, consentiente , approbate summo Pontifice praestabant, nullum propterea proprium ius ad ea conuocanda ubi potuerunt acquirere.

stum, Petrus autem per propter

I iij

145쪽

Ecclesiam, sicut oculin per propterbo ne subsistit. 'Quod de summo Pontifice antea falso de temere pronuntiauit, nunc de D. Petro pronuntiat, eum scilicet esse per Ecclesiam. Quod

tamen non minus quam alterum facile refellitur i Ecclesia enim D. Petrum non elegit, neque Vnquam illi dixit , pasce oves mea aut tibi dabo claues regm coelorum,

sicut fecit Christus, ergo ab eo non ab Ecclesia est electus. Forte dicet cum Almaino Christum, in electione D. Petri Ecclesiam pra uenisse, quandoquidem si no fuisset ab co electus, infallibiliter post

ascensionem eum erat ele inara.

Sed hoc gratis & absque ration: dicitur. Quis enim primo Almaino reuelauit euentum illum conditionatum 3 quod nempe in fallibiliter Ecclesia D. Petrum elegisset, ma-

146쪽

xime cum rationes dubitandi multae sint. D. enim Andreas erat D. Petro aetate & vocatione senior: D. Io r. &Ioannes discipulus unice a Christo dilectus, & cui reu elata fu erant secreta coelestia: Iacobus Alphei erat frater Domini. Ideoque si Christus non elegisset D. Petrum, fortasse hos aut alios in electione ei prae tu lissent. Dicamus ergo D. Petrum esse quidem propter Ecclesiam, ut

praemonuimus,non tamen per Ec

clesiam, sed per Christum a quo

clathes regni coelorum immediate accepit.

Qui contrari sententiam, id est , id

abolutam Papς potestatem sequutur, num. 34. primo statum Ecclesiiς cum eius regimine confundunt.

Sibi profecto non constat Anonymus,nec quid ipse velit satis per- pectium habet: statum enim ®imen ut res multum diuortis hic se-

I iiij

147쪽

parat &distinguit, cum tamen statum prout a regimine distinguitutnon possit definire. Necesse enim est statum esse potestate aliquam

supremam, quae cum ad actum gubernationis necessariΘ,& per se referatur, non potest non esse regi-m en. aut si non sit potestas,erit inanis&otiosus quidam titulus, nullius iurisdictionis per se exercendae capax. Respondebit forte statum esse id a quo tantum unitas,& Ordo Reipublicae petitur,non autem gubernatio, seu potestas iurisdictionis in alios ; ut videre est in Republica Venetorum in qua Dux licet sit omnium primus, per se tamen nullam habet potestatem, aut iurisdictionem in alios, sed tantum

cum optimatum seu Patriciorum

consilio: & hoc est quod praecipue toto suo libello intendit Anonymus.Ρ8ntificem nempe esse in Ec-

148쪽

clesia, quod Dux ille est in Veneto, rum Republica. Itaut Pontifex sit

quidem omnium primus, ut ab eo unitas& ordo inferiorum & superiorum desumatur, nullam tamen sine Aristo cratico consilio gubernandi potestatem habeat. Quod certe non solum est iniuriosu Ponfici, sed etiam prorsus haereticum. De fide enim est statum Ecclesiae esse Monarchicum , & Ecclesiam habere unum supremum in terris , visibilem Monarcham a quo gu

bernetur, ut contra nostrae aetatis nouatores luculenter demonstrant omnes melioris notae Theologi.

Atqui posito quod ille Monarcha

non possit absque optimatum consilio Ecclesiam regere,status Ecclesiae non magis dicetur Monarchi- , cus, quam status Venetorum, qui solum ut norunt omnes,est Aristo craticus;hoc autem de Ecclesia dis

149쪽

ν parte

I38eere temerarium est&h aereticum: cum Papa ut iam ostendimus, per se Ecclesiam regat, leges conde do, eas iuridice interpretando,consilia

generalia indicendo,excommunicationes latae sententiae decernendoin alia id genus quae a Duce Uenetorum absque optimatibus prς- stari minime possunt. Manifestum igitur est errasse Anonymum, ubi statum a regimine distinxit,&vnu

Monarchicum es e voluit alterum Aristocraticu : maxime cum in eo

Parisiensium Thaeologorusente-tia aperte recedataAlliacensis enim ita loquitur: Dico quod iura quaelo

quuntur de plenitudine potestatis n-telliguntur de plenitudine iurisdi tionis, stes non de plenitudine ordimis quod haec plenitudo iurisdictionis residet in Romano Pontifice CPetro succedente: Atqui plenitudo iurisdi ictionis nihil aliud est quam regimen; Igitur illud erit Monarchicu

150쪽

l39 in uno scilicet Romano Pontifice. Almainus, hristus, inquit , uiuis Depotost. pienti mus,quia plenus j ι entia, ses eap. 4. quod instituerit optimam politiam. Sed optima politia, inquit,rui debet regimine regali, ut docet Aristoteles in politicis, hoc est, ut sit unus qui in unumquemque authoritate habeat, & nullus alius in eum. Ite sub finem capitis, Ideo , inquit, resolutorie dicendum est,quqd quantum ad iurisdictionem quae resticιι forum exterius,non est in omnibus Sacerdotibus

aequalis, sed est mna suprema in ipso P ontisice etiam ex institutione Christi ην non fiam humana. Clim ergo potestas suprema sit in ipse Papa

suprema, ab eo non solum ordo de unitas, sed etiam authoritas gubernandi desumetur. Tertium m quartum,inauit,non Pag α

Hae scilicet duae propositiones:

in Diuit iroo by Corale