Libelli de ecclesiastica et politica potestate. Elenchus. Pro suprema Romani Pontificis in Ecclesiam authoritate ... Authore Andrea Du Val doctore Sorbonico, ..

121쪽

tu thinc patet, quod disciplina Ecclesiassica per quam mores instituuntur& formantur ad salute hominum pertineat: cum experientia constet morti deprauationem proximam esse ad errorem dispositio nem. Ncque error peccatum , Ut do-D.Cypr. cet Cyprianus, potius peecatum D Α.st e rorem Lignit: Nec ex aliis homini

ies. I,' D t,bςrct ci, quam ex ijs qui si iu Ecclesia permansissent nihilominus peri ent. Item, side ola adia lutem non est satis nisi cum charitate boni

que operibus coniungaturfrustra enim D. Bςxv. desola side blanditur, qui bo nis operibus non ornatur: Cum ergo boni mores ad salutem sint nece L

larij, & hi per disciplinam Ecclesia

sticam habeantur & conseruentur illius ignorantia non potest no esse Ecclesia perniciosissima, ideoque falsum est,&haeresim sapies totam

Ecclesiam a Gregorij septimitem

122쪽

poribus ea ignorantia in summo gradu, ut ait Anonymus laborasse. Caeterum hic omnibus Pontifici

bus qui poti Gregorius illum Ec

clesiam gubernarui, grauem infert iniuriam; dum tyrannice&absolute ius omnia decernendi stibi usurpasse comminiscitur, cum tamen multi sanctissimi Pontifices ab eo tempore in Ecclesia floruerint Innocentius 3. Eugenius 3.Celesti- Τnus 3.&alij. Pro Gregorio septimo . duo illi maximum odium conflauerunt: renouatio coelibatus sacerdotum qui suo tempore varijs in locis minime obseruabatur,& ab- logus dicatio Herici 3 alias . a cuius fau- ς' , ' toribus nulla non conuitia passus est. Sed Catholici scriptores sy n- cap. 4.chroni optimum & sanctum eum ad an. nobis exhibent Monachum nem '' '

ph Cluniaci Professum, de rebus Ecclesiet impcnse sollicitum Ponti-

123쪽

III.

scem voce generali populi acclamatum , iurium sedis Apostolicae

defensorem magnanimum , mira culis tar n vita .quam post mortem clarum,&in album sanctorum statim ab obitu relatum : Ne ita que unum Onuphrium Pontifici bus plus aequo infensum tantis scriptoribus Anonymus antepo- .

Ecclesiam sumptam pro cari delium, et nico areolo capite essentiali ae Pag is, fundamento Christo esse contentam, 'μφ' ' nihilominus in ratione exerciti, atq*ς ecutionis, regiminis a duobus P onti- se Icilicet politico CPrincipe νι-

bernari.

Modum istum loquendi quo

perniciosa trahitur consequentia, nepe Ponficem non fore Ecclesiae necessarium , iam satis explosimus unicum hic restat animadueisione dignissimum: cum enim dicit Ano-nImus

124쪽

nymus Ecclesiam sumptam pro R; tu fidelium unico ac solo capite eL sentiali Christo Domino conten tam esse, Poti ficem supremum Ecclesiae esse superfluum videtur adstruere: Quorsum enim dicit contentam esse eo solo capitcὶ Si con tenta est, ergo Pontifex est omnino superuacaneus. Quod sine impietate sustinere non potest. Un

de , quamuis Christus per pote

statem quam vocant excellentiae,

absque alicuius auxilio Ecclesiam ossit regere nihilominus voluit omines ab homibus gubernari, non miniis quam inferiores Ange los per superiores; ttim Vt potentia sapientia , bonitas , & caeterae aliae eius perfectiones in ea superiorum& inferiorum distinctione magis

relucerent, tum ut magis edoma

retur hominum superbia, 'quando

125쪽

. II libus gubernatur, & sic in scriptu obseruamus spiritu Prophetarum Prophetis subiectu esse debere. Potest quidem, Deus vino tantTheologi homines absq; sacramentis iustificare, chim virtus diuina non sit his alligata : Quis tamen Catholicorum audebit assirmare homines contentos esita redemptione Christi, & facramenta ad salutem esse superuacua Z Dicamus ergo stante lege Euangelij Ecclesiam non posse proprie dici unico ac solo capite Christo Domino conis tentam ; Alias enim contra suam

naturam esset corpus informe &monstruosum. Caeterum non miniis est reprehendendum quod ait Ecclesiam sumptam pro coetu fide- Christiana a re politico gu-uia in neutro canone id expresse habetur. in priOlium seu republica Pontifice, & Principbernari. primum, q

126쪽

re enim tantum dicitur mundum non Ecclesiam a duobus differenter gubernari: in posteriore principibus quidem incumbere, tueri Ecclesiam non tamen regere. Palatia Regum sunt, templa merosau π- dotum. Imperatores huius secubi it

se γ ontiscibus sui esse non praeesse. Secundo quia ut planius ex infra dicendis constabit , differentiam ' ' '' - . regiminis Ecclesiae inter pontifi- . cem & principem statuit in eo quod ille in internis. conscientiae motibus, & eis quae ad animam

immediate referuntur totuS Occupetur : Princeps vero politicus exteriorem Ecclesiae disciplinam praescribat quod certe integra Prς- latorum iurisdictionem euertit.

municationem,olim absque consilio my n gi moderatione Aristo cratica Presbyterj non licebat distringere. Idque inquit

127쪽

natura regiminis Aristocratici postu

lata

Hoc profecto temerarium, erroneum, Praelatisque iniuriosum. Temerarium, quia sine lege & teste saltem omni exceptione maiori Libris de alseritur. Quinimo pugnat coni Eeae. tra Gersonem & Almainum, qui V absolute & sine ulla conditione

P ranatis & summo Pontifici po

testatem ferendi excommunicationes etiam latae sententia , Ut Vocant, tribuunt, illudque patet, I. quaest. I. de quodam qui ediderat libellum famosum.Vbi D. Gregorrius motu proprio sine ullo consi-i q. t. lio Aristo cratico dixit, ni italis con- Iesim fuerit,i sum priuam in perceptione corporis myanguinis Chris Domini,insi humat a corpore Ecclesiae sit diuisus. Erroneum, quia pugnat

contra communem omnium Ca

tholicorum sensum, qui hanc ex-

128쪽

communicandi facultatem absolute Pontifici & Praelatis tribuunt, unde Canone duo sunt, refertur Ambrosium non tamen uniuersa

lis Ecclesiae Episcopum, pro culpa

quae aliis Sacerdotibus non adeo grauis videbatur, Theodosiu Imperatore ab Ecclesia ex chisisse. Vbi notandum est D. Ambrosium eum exclusisse non solum sine Aristo cratico consilio , sed etiam contra illud. Praelatis denique & Pontifici iniuriosum,quia in dies pro casibus

occurrentibus monitoria absq; Paroecorum consilio, quos Dioecesis optimates putat AnonymuS, decer. nut. Qua in re sibi pro more suo co- , tradicit author. Nam excommunicationis arma ad executionem Ca-

nonum spectant, atqui Canonum executio ad summum Pontificem,& ad Praelatos pertinet ; igitur &districtio horum armorum. Venit - H iij

129쪽

ceste mihi in mentem ista pauloyttentius considerant1 consilium

Aristo craticum,quod ipse pro his armis distiingendis postulat, esse

vel Principem, aut secularem magistratum: nam pluribus locis sta- risit Princiris esse executores Ca- nonum , & ad eos Conciliorum congregationem spectare, atqui excommunicatio absque Concilio Aristo cratico ferri minime potest, ergo nec sine principis aut magistratus secularis authoritate, quod certe dignitati &: officio Praelatorum& Pontificis maxime est iniuriosum: & quamuis haec recepta sit in Gallia consuetudo,ut ad instantiam secularis magistratus pro rebus occultis excommunicationes decernantur , non tamen sequitur

Prςlatos sine Principe, aut Magistratu seculari ullas ferre posse. Experientia enim illud lucalenter do-

130쪽

cet. concludamus ergo Praelatis smritalium armorum districtionem siue usiam ita competere, ut per se absque Aristocratico consilio Paroecorum ea possint distringere. Ioann. I 8. Regnum meum non es de hoc mundo. Lucae 9. vulpes fo-Pλg-π- vem habent lius autem hominis non ' η' 'habet ibi capulsuam reclinet. Quod

idem est ac si perh=beret Ecclesiam,

neque territoriu,neque ius gladij, e. Quis ista legendo non facile in feret authori fuisse in animo,ab Ecclesiasticis bonorum possessionem adimere Zerat certe ipsissimu Messalianorum, Bohemorum,&paupe- rum de Lugduno argumetum, qui cum Christi, & Apostolorum paupertatem Pontifici Pra latisque op ponerent , eos ne quidem suorum bonorum usufructuarios esse iactabant. Scio equidem authore /de eo minime cogitasse,quippe- cui