장음표시 사용
541쪽
esse uellem ι nisi viis sacrificaveritia , malὰ peribitis. CuἰSaxnae rmors nos est, inquiaut, sed vita pro Gripo mori. Eadem dixit o Lγcarios adolescens Monaehus, qui eum τινginibus virtute eertabais adjecitque , Graecorum Deos simulacra inania esse, eorumque tu hores miseros Cr infelices. Iratus igitis Praefessus praecepit militibus , ut eos interficerent : qui Sanctas quidem in Crucem actas gladiis conis fecere ι Monacham autem Dearionem decollarunt. E stque in hunc modum vitε functi, asimas suas Domino tradiderunt. Haec Graeci,
Latinis, qui volunt, utramque in pace quievisse, adversantes. 29od autem de Lycarione dicunt, novum est ι imo incredibile, quod tunc extarent Monachi.
q. II. De Adsemu S. Mariae Magdalanae cum Lazaro fratre Martha sorore in Gallias. I. A B implexa quaestione de identitate Mariae Magdalenae
ix cum Maria sorore Marthae & Lagari ad aliam magis i tricatam vocor, nimirum, an haec post Christi Ascensum una cum Lagaro fratre & sorore Mart lia in Gallias appulerit . Cujus quaestionis dubietatem maximh parit priorum seculorum Patrum altum silentium. Nihilominus quia Schedat veteres Provincia rum Galliae huic Traditioni testimonium praebent, aliqua ex eisdem &subsequentium seculorum Scriptoribus proferam . I l. Prim. ergo occurrunt Acta SS. Tutelarium Ecclesiae Tolonensis piis curis Desiderii Episcopi anno s7 a. conscripta, quae sic habent: Gemens fuit avus ex 'a. Discipuiis Christi, est
B. Petrus Apostolus Decialiter commendavit beatam Mariam Magdalenam , sicut Mater Chrisi γοanni fuerat commendata. Cism rei ηιur post lapidationem S. Stephani, Pudaeorum perseestio in Discis pulos ebulliret, Pudaei Mariam Magdalenam , Maribam cum Mameella pedissequa , Lazarum, Maximinum , Odonium, qui cacus eraιὼ natisitate , re alios plares navicula imposit os , sive remige, mari exposuerunt, ut sic undis necarentur. Idua, Deo Duce, omses iuc Iumes Massiliae applicuerunt, ubi praedicantes uuiterfam Provinciam
eo ueterierunt. Ex his fort. descripsit Sigebertus Gemblacensis Nonachus , qui seculo decimo floruit, in Chronico ad an. 74s.
ubi ait : Perseeutioue post lapidationem S. Stephaui Protoma νιγrirmota, Maximinus unus de septuaginta Difeiputis ad Gallias tra flens Mariam Magdaleuam fecum adduxit. Quod ex Manu scripto Vaticano refert etiam Baronius ad annum 3 s. num. s. s addens,
542쪽
eos comitem habuisse et tam Josephum ab Arimathaea nobilem Decurionem, quem tradunt e Gallus in Britanniam Evangelium asportasse. III. Secundo occurrit antiquus Codex MS. Ecclesiae Sani-eiensis vulgo Senezὶ qui ad seculum nonum refertur, in quo
haec leguntur : Rualiter Magdalena, Diviva ordinause Gemeisiae, cum S. Maximino mare transierit, cy' is ae uetjem Regui Provincia Argiovem peroenit &c. Idem ervitur ex Tabulario Ecclesiae Sancti Salvatoris Aquensis,de.cujus Consecratione facta anno I O3. haec reteruntur: Sed quoviam earumdem Ecclesiarum , quas supcriiss enumeravimus, B. Maximinus oe B. Maria Magdalana primi Fuudatores extiterunt: i, eadem Ecclesia Saloatoris d I upradictis religios fisis Viris tu honorem Beati Maximini O' Beatae Maria Magdalesae Ahare dedicatum es Ecc. Hoc monumentum reserunt etiam Sammarthani fratres tom. i. Galliae Christianae.
IV. Tertio adest Epistola Michaelis de Morisio Episcopi
Arelatensis anno circiter rao 3., in qua commendans restaura
tionem celebris Coemeterii dicti Altiscampus svulgo les Champso eui maxime quod a S. Maximino Aquarum-Sextiarum Episcopo, & ab aliis sanctis Christi Discipulis fuit sanctificatus:
dmirandum illud miraeutam Coelo te eapprobatum , qaod praedicium Caemeter,um Viri Apostoliet Apostolorum imitato-ης , Discipulι septem , opbivius scilicet 3 Beatis Petro re Paula postolis Arelati pro olfus is ordisatus Episcopus eum Sergio Paulo Nurbovens , Maximino Aquens , Saturuitio Tolofauo , FroNtoua Prorogoricensi , Murtiale Lemotieeusi , Eutropio Ara cavo Epi- fcUi3 Diviso oraculo admonitis , heuadixerist, ct Domino Iesu Corasto praesente es' ibidem corporaliter apparente. Accedit Chartularium Cariusiae Molitis- rivi Massilieti sis Dioecesis , in quo de consecratione facta anno 1as a. dicitur : a Iara consecratum fuit . . . . in honorem Dei Genit νicia *' B. Laetori, quem vomiuus Yrfui Cori tui quatriduanum mortuum suscitavit, qui faiι pyi us Episcopas Massilietisis, & Durandus in rationali Divin. Ossic. . . rubrica 8.: In comitatu , inquit, Proviueia in Castro S. Ma-νia de μνi es altare toreum , quod ibi fecerunt Maria Magdal Maνia Iacobi σ Maria Gloma. Floruit Durandus au-
V. Qii arto : Huic Traditioni adhaeserunt Summi Pontifices Benedictus X. in Diplomate dato Romae a o. Januarii Iaas. , ii quo de antro i dicto Saliue Bau me Balmae loquens ait , in qMaegit paruit eutiam Magdalena. Eugenius IV. anno I 4 a. 4. Se membris Fidelium pietati S. Maximini Ecclesiam dc Coeuobtutu Base Diuiti by Goral
543쪽
Balmense incendio vastatum commendans se habet: E, is Deo Ealmae Mas ensis Dioecesis,in quo Sas post Resurrectiouem Christi , mira Dei dispensatione , triginta duos annos iis arcta solitudinacaelibem eum Angelicis eonsolationibus re .isitationibus dueendo vise tam Magdalena paenitentiamperfecit., VI. Quinto : suffragantur historici. Vincentius Bellovaincensis in Speculo Historiali L.9. cap.94., Bernardus Guido in Chronico, quod Joanni XXII. nuncupavit, Philippus Forestius Bergomensis Augustinianus in suo Chronicorum Supplemento
anno I 436. scripto, Mombritius tom. a. de Vitis Sanctorum
edito anno I a. , S. Antoninus tom. I. tit. s. cap. I9. & tit. I .
cap. . l. , Sabellicus Lib. a. Enneade FI., Silvester Prieras in Rosa Aurea in Expos Evang. seria f. infra octav. Paschalis, Baronius aum in Annalibus , tum in Notis Martyrol. , Surius ad diem et 1. Julii, & Molanus in Notis ad Martyrol. Usu ardi. Adeoque firma apud Provinciales est haec Traditio, ut cum Launojus primus eam impugnare austis fuerit in suo Libello, quem inscripsit: Di uisitio diJquisitionis de Magdalena Massilii usi admena, Facultas Theologica Aquarum-Sextiarum Libellum
censera notatum damnaverit die a. Martii I 6 44.: Ut eontinentem multa contra bisoria σ Traditionum Provinciae veritatem , falsa , temeraria, pietatem Grifianam in his partibus oppugnantia, Summorum Ponti um, oe Regum nostrorum ae Comitum Frovinciatesimonia , eultum oe' pietatem illudentia , nee non etiam multa f.
ditiosa , pacem ct tranquillitatem totius Ecclesiae ct praesertim Gaia ιieanae destruentia. Firmata est haec Centra decreto Supremi Senatus Provinciae, quo idem libellus perpetuis tenebris damnatus fuit. VII. Hisce ergo statutis, quibusdam recentioribus Criticis assentiri non possum , qui Traditione contemta, Historicis eam tuentibus nihili aestimatis , unicum Launotum veluti veritatis per tot secula opertae detectorem latis ulnis amplectentes, adventum Magdalenae in Gallias ad aniles fabulas amandare non
larmidant. Nec tamen propterea circumstantiaS Omnes adopto,
quibus talis adventus ab aliquibus describitur , ut quod Magd lena & socii navigio sine velo ac remige impositi tu Gallias a ventarint, sicut & alia, quae talem adventum comitata fuerunt: haec nec probare nec improbare ausimi Ceterum incredibile non est, Judaeos in odium Christi, sicut Stephanum lapidaverunt, Paulum flagris caeciderunt, Jacobum fratrem Domini Occiderunt , sic Lagarum Mariam & Martham cum aliis exterminare tentast eδε ad fugam compulisse,juxta Christi praedictionem
544쪽
Matth. Io. v. IT.: Tradest evim vos iu Conciliis ct is onagogii fui, flagellabant vos sed quidquid de hoc fuerit, substantiam adventus Lagari Mariae N Marthae in Gallias Traditio me docet,& ab hac non audeo resilire . VIII. Respondendum modo est Launoli contrariis obiecti nibus. Prima est. De appulsu sanctarum sororum cum fratre Lazaro in Gallia , nullum in veteri historia est testimonium . Nemo Gallorum Scriptorum, Cassianus , Salvianus , Victor Massiliensis, Euchetius Lugdunensis, Caesarius Arelatensis, ad ventus Magdalanae LaEari in Provinciam mentionem facit: numquid autem primos suae Gentis Apostolos vel ignorassent, vel rem adeo ipsis gloriosam omisissent Numquid Franco Aquensis Episcopus, qui Metriae Martyris nomen invocavit in suae Ecclesiae tutelam, Maximinum & Magdalenam non invocasset e & tamen Gregorio Turonensi teste Lib. de Gloria Confessi. cap. I. horum nec meminit. Accedit, quod antiqua Martyrologia Bedae. Usu ardi, Freculphi, Adonis maxime , qui u pote Viennensis Provinciae finitimus erat, nullam de Magdalenae in Provinciam appulsu mentionem faciunt. IX. Respondeo , quod etsi adventum Magdalenae in Provinciam nemo veterum Scriptorum affirmet, nemo tamen illum negat: unde argumentum hoc mere negativum est: cumque in contrarium pro tali adventu stet earum Ecclesiarum Traditio, superius allatis monumentis & Summorum Pontificum testimonio roborata, tutius tenenda est , sicut multa licet in Sacris Libris non scripta , quia tamen Ecclesiae Traditione accepta, religiose observamus . Addo, Veterum scripta multa interiisse , vel de hac re mentionem non fecisse, quia nulla eis se praebuit occasio. Sic S. Antoninus, quamvis mirabili Domus Lauretanae Translationi sere coaevus,eius tamen non meminit.Ruoad Franconem dici potest, eum S. Metriam potius invocasse, quia erga illum Martyrem, utpote recentiorem, Fideles, ut moris est,
magis affecti erant. Nec etiam SS. Maximini & Magdalenae meminisse, quia eorum Reliquiae in Ecclesia Aquensi amplius non erant, sed annis antea multis ad Oppidum S. Maximini
Quoad Martyrologia dico , eorum Scriptores antiquos multa vel oblivione vel data opera brevitati studentes, ex iis maximE , quae totam Ecclesiam non spectabant , praeteriisse. Testis est Usuardus antiquus in hoc genere Scriptor in Epistola nuncupatoria ad Carolum Magnum dicens: Venerabilium Hi rondimi cT Beda Presbterorum piis quamvis succi vitii super boe pr Tom.V. XXX o Disitiroc by Corale
545쪽
Ooeabar seriptis, quorum prior bremitati studens, aIter Oreb quam. pIures Calendarii dies intactos relinquevs, inulta iuveniunιαν hujus operis praeteriisse necessaria. Αdo Vienneiasis vero multa praeteriit
etiam ad Gallias pertinentia, ut S. Pontium, qui Galliam Na honensem praedicatione imbuit, S. Bassum Niciensem Episcopum, S. Veranum Venciensem Antistitem , & alios. Iidxssio mirum, si de Ma dalena circumstantiam adventus In Gallias siluerit, qui plurium etiam sirorum nec nomina indicavitὶ Quod
tamen caeteris Martyrologiis deest, sapplet Romanum die a a. Julii dicens: e pad Massiuam natalis S. Maria Magdalenae &c. Die asdulii: t Tarasei in Gallia Narbonens Sanctae Maribae Oi ginis hospitis Salsatoris nostr ct fororis B. Puariae CMagdaleuae S. Lazari. Et die I . Decembris: ψ liae tu Galila Beati Lazari Episcopi, qaem Dominus tu Evangelio is mortuis fusitasse
X. Secunda obiectio est: Magdalena, Martha, Laetarus RMaximinus in Gallias adventare non potuerunt nisi post Martyrium S. Jacobi Minoris , cujus caput Maria Iacobi&Salome secum attulerunt, & post earum mortem juxta earum sepulcrum conditum suit in Ecclesia S. Mariae de Mari, ut monumenta illius Ecelesiae & Scrinia Regia Aquarum-Sextiarum s e cx testantur, & proinde eorum in Gallias adventus , nisi post ann.6 a. contingere non potuit. Cum ergo teste Epiphanio haeresi Lazarus jam ageret annum trigesimum, clima Christo suscitatus est, & trigilata pariter annis Massiliensem rexerit Ecclesiam , fieret, ipsum centum annos vixisse, & Magdalenam ejus sororem, quae triginta duobus annis Massiliae poenitentiam egit, centenariam pariter obiisse, quod vix credi potest . XI. Respondeo primo , quod si attendimus antiqua supra relata monumenta, adventus Lagari Magdalenae dcc. contigitando Christi 3 s. paulo post lapidationem Stephani, &ad hunc annum consignat Baronius ibi n. f., cui praeivit Eugenius IV. supra relatus. Deinde qu5d Maria Salome bc Maria Iacobi una cum Maria Magdalena & Lararo venerint in Gallias, &qutio ibi usque ad mortem permanserint, incertum est. Quinquaginta annis Mariam Salome in Italia moratam, Verulis obiisse, ibique sepultum ejus Corpus adhuc jacere contendunt Verulani, inter quos Necchia rotius in suo libro Salome Ia Santa. Martyrologium Romanum utramque in Iudaea decessisse asserit. Dato etiam , utramque in Galliam adbentasse , ibi obiisse, sepultam fuisse, bc juxta earum sepulcrum conditum fuime Caput S. Jacobi Minoris , non proinde sequitur, eas, etiamsi derosolymis discesse-
546쪽
rint ι discessisse post mortem ejus, oc secum illius eaput det uislisse post annum Ea. maxime quia relarente Eusebio L. a. Hist. cap. a 3. Iacobi sepulcrum intacium mansit usque ad Jerosolymorum eversionem anno Io.
Secundo respondeos dato, quod Magdalena una eum Lazaro h Judaea discesserit solum post Jacobi Minoris obitum
post annum a. s sequi dumtaxat, quod sa. aut s4. annos attigerint aetate Laetarus 8c Magdalena, quod in verisimile non est, cum Joannes Evangelista ad centesimum, & Simon Ierosolymitanus Episcopus ad centesimum vigesimum pervenerint, ut supra dixi, ordinante sic Providentia Dei, ut qui cum Domino fuerant conversati diutius vivendo, testimonium de eo praebere possent multitudini, de visu veritatem annuntiantes. XI i. Tertia objectio est: Lazarus obiit in Cypro, ubi fuit Episcopus . Ita Honorius Augustodunensis in Sermone habito Dominica Palmarum : Ec in Prosa, quae canitur in Ecclesia S. Laetari Parisiensis&Bellovacensis dicitur: Discedit Lazarus. deferiι Patriam , mare transiit timens saevitiam Iudaeorum, devenit citisti in Curum Iusulam, laudem per Marurium es 4 Deo
' XIII. Respondeb, Honorium t si tamen ejus est ille sermo,
quem multi supposititium habent id non asserere ut certum, ait enim : Fertur, quod postmodum triginta annis is C ro Eeelesta Episcopas prafuit. Dato tamen , in Cypro S. Lazarum Episcopatum triginta annis gessisse, non dicit tamen in Cypro eum obiise se, sicut nec Prosa allata. Sare utrumque cum nostra opinione concordari potest, dicendo: quod La arus ut declinaret saevitiam Judaeorum , de quibus Joann. ia. v. Io. dicitur : Cogitav ravi Principes Saee, uosum, ut o Lazarum tuterficerent, paueto post Christi mortem, Patria relicta in Cyprum se contulit, ibi que Ecclesiam triginta annis, idest usque ad annum 63. rexit, Deinde Ierosolymam remeans , ac secum sanctis sororibus abductis ς Maximino, in Provinciam appulit, Massiliensem Ecelesiam fundavit, eamque usque ad obitum gubernavit. Graeci tamen volunt, Lazarum in Cypro obiisse: aiunt enim in suis Menaeis i . Octobris,&Zonaras L. f., Lazarum cum ad vitam revocaretur, egisse annum aetatis 3 o. , Iotidem que dehinc annis sit pervixisse, unde ejus obitus ad annum FI. consignaretur. In Cypro diem suum obiisse, ibique juxta moenia Urbis sepultum fuisse, ejusque tumulum in honore habitum. Ferunt, quod Leo Sapiens Imperator, cum Templum ejus no nori Constantinopoli erexisses circa annum 8so., tu Cyprum misAxx a sit. Diuili od by Cooste
547쪽
sit, ubi In sepulcro marmoreo ejus Corpus inventum est, addita hac inscriptione, nempe, hunc virum fuisse Lazarum, Christo carum , & post quartum ab obitu diem ab eodem ad vitam revocatum . Sed haec dubia mihi sint: maxime cum in Martyrolo- aio Romano die x . Decembris legam: gis assiliae in Gallia beati Laetari Episcopi, quem Dominas in Gangelio fuseitasse legitur. XIV. Mitto, quod Flodoardus L. I.deTriumpho Sanctorum Palaestinae dicat: Hic prope Bethaniam tibi, Laetare fancte, sepularum quasi in Bethania, non in Gallia mortuus fuerit. Nam cum LaZarus bis mortuus fuerit, duplex sepulcrum habuit: unum quidem in Bethania , in quo quatriduo jacuit, & a quo a Chri-BO excitatus fuit: alterum vero in Provincia, ubi adhuc jacet. De primo autem, non de secundo; loqui Flodo ardum constat, quia in sequentibus loquitur de domo ejus ac sororum,conversa in Ecclesiam:
Unde quaterno postquam te Sole retentat. Haee domus Ecclesia es tua sororumque tuarum . .
Loquitur ergo de sepulcro, quod quaterno Sole idest quatuor diebus, ipsum retinuit. XU. Quarta objectio est: Maria Magdalena obiit Ephesi: non ergo in Provincia. Probant hoc ex Modesto Patriarcha J rosolym. Serm. iu mulieres unguenta sereuter apud Photium Cod. a s. sic dicente et Historiae traduuι, Magdativam bane de qua Dominus septem Daemonia ejecit) virginem fuisse, ET Mur
orium ejus memoratur, ubi dieitur, propter summam illius virgin rotem oe puritatem, illam tamquam Oitrum param tortoribus visum
esse. Post obdormitionem Sauctissimae Dominae nostra Deiparae profe- ira es Dbesum ad dilectum vine utam, ubi eursum Apostolicum per quar rium unguentifera Maria perfecit, uolens ad extremum sisque Diritum d Beato Ioanne Esangelista Ο mirgine separari. idem eruitur ex Anthologiis seu Breviariis Graecorum, quae in ossicio S. Magdalenae die a a. Julii ajunt, ipsam obiisse Ephesi his verbis : me oria erat ex Magdalis suibus Θria a septem Daemouiis turbata. Pos Diuiuam igitur π fantiam Asce sonem , dum Ephesi eum beato 2oanne Theologo π ψοlo vers retur , ibi santiὸ obdormiviι, er in ingressu Delai Speluncae eolioeata es , in quo Sancti S' Beati septem Pueri quiescunt. P sea veris cum Leo felleibus auspieiis imperasset, illius ablatum inde Corpus, tu eodem eum S. Laetari Reliquiis Templo, quod Imperator di caverat, repositum es, ubi quotas is fesivitas illius celebr Iur . Ita inaeci.
548쪽
XVI. Sed hoc dicunt ex sua opinione de duplici Maria Magdalena, una virgine, altera peccatrice. Unde ad primamrespondeo: Modestus, cum dicat, eam quae Ephesi obiit, fuisse Virginem & Martyrem, nostram non excludit, quae nec virgo nec Martyr sed olim peccatrix fuit. Sicque licet illa Ephesi obierit, ista tamen non Ephesi sed in Provincia obiisse potuit. Haec ex sententia Graecorum antiquiorum dici possunt. Caeterum si Cyprios recentiores attendimus, isti ingenue fatentur, ex veteribus monumentis Ecclesiarum Graecarum constare, Mariam Magdalenam una cum Martha sorore dc Lararo fratre in Provinciam appulisse . Ita P. Betan S. Jesii in sua Epistola data I . Aprilis I o. ad P. de Gourdan ejusdem Instituti in domo Aquensi degentem, in qua scribit, sis in collatione haede re habita eum Cypriis Monachis audivisse, illos ingenue prolatas, Magdalenam sororem Martha: ta Lagari in Provincia sepultam . Quod autem additur ex Graecorum ossiciis, in primis pugnat cum eo quod dicit Modestus. Nam iste Magdalenam suam acit virginem & martyrem, illa autem Magdalenam suam in pace obiisse volunt. Procedit ergo hoc ex praeconcepta Graeco rum opinione de duplici Magdalena, una virgine & martyre quae obierit Ephesi ; altera peccatrice &poenitente: nisi dicamus , eos aequivocatione lapsos Sanctam nomine Magdalenam temporibus Evangelicis longh posteriorem pro Magdalena Evangelica sumsiste, quae Ephesi obierit, & cui tribuerint ea , quae Evangelicae conveniant,ejusque Corpus pro Corpore hujus suppositum Leoni imperatori obtulisse. Caeterum quod Magdalena Evangeliea, seu Maria soror Larari Ephesi non obierit, aut ibi sepulta non fuerit, non leve asumentum exhibet Polycrates , qui secundo seculo Ephesinae Ecclesiae praeerat. Is enim in Epistola ad Vlastorem I. Papam, cujus fragmentum recitat Eusebius L. f. hist. cap. 23. commemorans magna lumina, quae in Asia extincta sunt, & in die adventus Domini surrectura sunt, nominat inter alios Ioannem Evangelistam, qui Ephesi extremum diem obiit, Philippum Diaconum, qui mortuus est Hierapoli, duas ejus filias, quae virgines consenuerunt, δc aliam quoque ejusdem filiam, quae Spiritu Sancto amata vixit, REphesi requiescit: Mariae autem Magdalenae seu Mariae sororis Lagari non meminit , illam utique tam opportuna occasione commemoraturus, cum ad illustrandam Ephesinam Ecclesiam ejus obitus & sepulcrum magis conduxisset, quam unius e filiabus S. Philippi. Signum ergo est, quod seculo secundo ignotum
549쪽
erat Ephesinae Ecclesiae , quod Maria Laetari soror seu Maria Magdalelia thi mort na ac sepulta esset. Haec pro tuenda Traditione de S. Mariae Magdalenae in Gallias adventu ejusque ibidem obitu probabiliter dixi. q. I I Ι. De Loto, in quo B. Mariae Magdalenae, Marthae, O LazarICorpora modὸ requiescunt.
solum cum Graecis, qui ex dictis contendunt, primo conditum fuisse Ephesi, ubi obiiste volunt, ac inde anno 886. justii Leonis Imperatoris Constantinopolim translatum , sed etiam cum aliquibus Gallorum, volentium Corpus Magdalenae ab an no 8 s. VeZeliaci Burgundiae Urbe adhuc requiescere. Discunt enim primo, ex antiquissimo Ecclesiae Narbonensis monumento haberi, Baldilonem Monachum Aquis-Sextiis ex tumulo marm oreo illud clam noctu raptumVeZeliacum transtulisse. II. Secundo: hoc idem asseri a Sigeberto in Chronico ad annum s. scribente: inquens veris Urbe d Saraeenis desolat corpus ejus B. Mariae Magdalenae d Geraris Comite Burgundia ad Caenobium I egellaeam dI e eonstructum transfertur. x Umquam aliqui scribaut, quisu apud Epbesum quiescas, ualium super se tegmen babeus. III. Tertio: id confirmare nituntur tum Histori 'rum te stimoniis s Hugonis Pictavini Veteliaeensis Monachi in historia illius Monasterii anno ri 6o. circiter scripta ι Vincentii Bellovacensis in Speculo Historiali cap. 1sa. quod inscribitur: De Traus- Iatione Corporis Misariae inagdalenae, &cap. Isa. , ubi plura miracula Ueaeliaci facta per ejusdem sacras Reliquias enarrat sS. Antonini tom. I. tit. 34. cap. a. s. 8c s.; Petri de Natalibus L.ε. cap. 1 14.s Jacobi de Voragine in Legeuda Sanctorum: Tum Summorum Pontificum, Innocentii III. Epist.ad Gerardum A hatem VeZel iacensem, quae extat L. r. Decretalium ejusdem Pontificis, qua concedit, ut in solemnitate Translationis beatae Mariae Magdalenae quotannis in Quadragesima celebrari solitae, Gloria in excelsis Deo recitare valeant: item Clementis an . I I9o. Urbani II. ii 86., Lucii II., & Martini IV .anno 1a8I., qui unam ex costis B. Mariae Magdalenae sibi a Monachis Veget iacensibus donatam misit ad Archiepiscopum Senonensem . Demum testimonio Breviarii FF. Praedicatorum, quod
550쪽
anno Ias . conscriptum asservatur in Biblioth. Conventus Parisiensis ejusdem ordinis, in cujus Lectionario pro festo S. Mariae Magdalenae Lect.6. haec habentur: Travitatum est Corpus
B. Maria Magdalenae eo Ioeo praedicto ad Monasterium , quod diiscitur Vegeliacam, anno Domini septingentesimo quadragesimo nouo quens Urbe a Saraeeuis devastatά.
IV. His tamen non obstantibus probabilior sententia est , Corpus S. Mariae Magdalenae in Templo S. Maximini asservari. De hoc amplum praebent testimonium duae auit quae schedulae in pergameno scriptae, quae anno r66o. Ia. Februarii praesente Ludovico XIV. Galliarum Rege in theca, ubi positae ferebantur sacrae Reliquiae, repertae sunt, ut constat ex Actis ab Archiepiscopo A venionensi de Marinis ea de re consectis, qui easdem sacras Reliquias transtulit in urnam porphyreticam ab Urbano VII l. Pontifice Maximo antea dono datam & benedictam , tota Regali Curia spectante. In cuius facti testimonium Litterae Regiae sigillo Regio munitae datae fuerant, quae simul cum sacris Reliquiis in urna ipsa ad posteritatis memoriam reclusae sunt. V. Hae vero duae schedulae antea detectae fuerant anno Ia s. in uno ex monumentis terrae abditis, justii Caroli II. Salerni Principis ac Siciliae , deinde Jerosolymorum Regis, cujus facti meminerunt Bernardiis Guido ordinis Praedicatorum in Chronic. Romanorum Pontificum, Jordanus & Ptolemaeus Lucensis in historiis manu scriptis, quas ad annum ia79. num. a. laudat Odoricus Raynaldus. VI. Prima ergo scheda undique cera illita haec continebat: Hic suus RHiquiae S. Mariae Magdalesae. Hanc ad quintum circiter seculum esse referendam colligitur;quia de ea ita scribit Besenardus Guido Lodevensium Episcopus qui florebat anno 13aQ.:
vcta' reperta fuit per eandem Carolum cum 'alatia in tumulo memorato scriptura alia vietustissima is quodam charteIIo eerεuud que exteris s cooperto, quae vitae prae vetustate tegi potuit , qua talis erat: Hie requiescit Corpus Mariae Magdaleuae. Porro morem
scribendi in tabulis cera illitis quinto seculo viguisse constat, postea vero in usu fuiste non legitur . Quinto seculo viguisse testatur S. Hilarius Arelatensis , qui in vita S. Honorati Lirinensis Monachi, & decessbris sui in laudem ejus ita scribit: Uude
ab ipso degens Iusula, liιteras ejus suscepiser: Mei, inquit, suam