장음표시 사용
131쪽
Iar es ante one eadem continentur. Non igitur sunt de rebus tuis homonym. V. Platonici neg.tiit antecedens intc rideam 4em,idem, quod inter veritatem iei itatis imaginem, discrimen faciunt. Ipse homo est divina hominis Idea: Homo est homo ex materia&forma compositus.
inter ipsum igitur hominem 5e homi-
non tantum interest, quantum inter simplicem naturam Sc compositam, inter expertem materiae naturam cmateriatam, inter per se bonam, turam de cum bono communicantem,inter Exemplar διγμα denique&rem factam A bi Plato enim species rerum omnium in Deo ponebat, ipsemq; Dei sapientiam omnes ideas complexam esse volebat;
quas, cum causae essent ante res omnes creatas in Deo sepiterna , icci
co sibi boni nomen magis vendicare confirmabat, Deum cujus υλπο- έα .est apientia privilegio quodam Nominis dici Bonum statuebat, quias sum in bonus de fons ac origo omnium bonorum. In disputatione de summo Bono seu de Boni non locutus est Plato de humanis Ideis seu speciebus de notionibus humanae menti impressis. Κοιν ν interdum distinguitura καθαλου sicut commune Scotus distinguita universiali, ut illud generalius sit, hoc specialius. Erientia divina communis
est communitate reali non universali non est universalis, hoc est non divisibilis, nsi plurificabilis. VideDa
poni vocem seu verbum communiter ad plueta membra periodi. Joach. Camerar. Dicitura conjungere verbum cis τὰ κοινοῦ cum superiori vel superioribus &eκ τοῦ vin repetere verbum aliquod.
Communes sententiae aut sunt Topica , aut Problematicae, aut apodicti cael septilemonicae Ex illis verum probabile eissicitur It iq; sunt loci communes,ex quibus argumenta in utramq; partem ducuntur. Sunt pronuntiata
quaedam maximae seu generalia de indefinita ad quodvis problema lo-
sicui confirmandum de infirmandum. Hae vero sunt propostiones necessiariae,qualia sunt axiomata principiatiκῶα atq; immediata ex natura
cujus a subjecti de attributi deprompta,&quibus propria attributa subjectis suis necessario connectuntur, de quibus indoctrina de demonstratione agitur. Vid. Gasp. Laurent . inobserv. de Theolog Dis puta
Κώ, Aristoteli est idem quod universes
&c. Ac de virtutibus quidem uni er-sca nobis dictum est. λω: apud Arist. est lib.eod.c. I. propter b c adeo peccatum homines inciuntur iniustis nisu id est, .ut semel dicam, mali; Ita recte vertit D. Lambinus. Qui de rebus ionem & ultis, id est,&ut semel dicam, de civilibus utiliter aliditurus est. lib. i. Et h. c. 3. Potest dici, Acut in universum dicam: Sic Zuinger loquitur post aliquaru in specierum enumerationem, in fine Schol. in c. Eth. Facit haec loqtiendi
ratio λογον συν relat Προν, i. e.orationern breviorem.
Oratoribus de Lot icis X uri est judicatio, udicium. Medicis nolo est praeceps
132쪽
ceps subita morbi,pr. aecipue sebrilis,vel acuti, in statu eius ad salutem vel perniciem permutatio 'umor is peccantis excretio vel est Naturae cum morbo pugna; est morbi resolutio seu reλυσις. Nam Κοίνει, Gracis
etiam est separare, velut per cribrum excernere aliquid, decertare pugnare. Pii rida κρ ινξEM. Hippocratili η. de artic est putrida excerni, Momero e i E V est praelio decernere Vid Joh. I. ang. epist. lib. . Gale- aus tamen lib. 3. Prognost Cristi ake m dictam ait sit nisi cato ii dicit- cinis. Hunc sequitur Nicol I. dom- nus. Hic si laec iC. iii i ii at Censores xjudices alienorum opsum Dies critici sunt dies
judiciat ii quos inlidam vocant De creto itas,de morbis. Fortunat Cret- litis in comm. in . Aristot.ὐ ζρας. Pag.
o. habet sequentia. Dic criticus hoc est judicans, in quo critis seu sudicium fit Crisis autem est subiti morbi mutatio Translatavo a foro ad morbos est. Sicut enimii foro atrocillima inter eum, qui ac-cta .it cla qui accusati ir, pugna est Sic. ii iiii, sive die critici, accerrime . nam Hlo natura, ct cibus cum . tura conpli tatur, ut subinde quasi latentia aegr tanti de morte, alit vi- sit expectanda. Fit alitem haec mutatio quatuor in odis. quidem certis diebus aut enim confestim a morbo aeger liberatur,aut eviden in melius nutatio fit, aut statim moritur, aut in deterius res vergit, ut in primo Epidem. tradit Hippocrates. Prima inuta in simpliciter Crisis nominatur Altera imperfecta crisis Tertia malas trema imperfecta e mala: de aqua re Galenus in lib. de critibus. Rante T 23 Dies critici ut Hippocrates A Galenus tradunt septimus, quartus decimus, vices mus alii sunt,quibus si mutatio conting t, naturali modo,ut ais
let contigisse dicituri, sin alio die,prae.
ter naturam , quia praetae ordinem consuetiam. Critica κ .iκ doctrina vel facultas est
3udiciaria, i. e.de judicio. Haec est tum simplicium tum compositorum, de dispositorum. Interdum Critice usurpatur pro altera logicae parte qu. Opponitur inventrici: Et idem est quod collocatrix. Sic accipiunt Ramaei,
quitur Cicero, Seneca, circumvenires in medio concludere,vin bring
I S. iles . verbum circulari de circu
latore dixit, seu circum foraneo, impostore e praestigiatore, qui Graecis
tio.Cicero in Bruto Circulantem dixit pco eo, qui in circulo caput confert, id est, cum aliis colloquitur,ci, judicium est auditoris animum orationi non advertentis Circuli autem Ciceroni. s. de Finibus sunt coetus hominum in orbem collectorum de inter se fabulantium Semicirculi iunt sessiones canita conserentium cc colloquentium.
Aristoteles τα κυκλω vocantes quae rei naturam non constituunt, sedsunt externacla accidentium more circumstant. 2. quae ad finem tendunt lib. . Eth .capi .Xύκλω δεδάσκειν est nihil O. mittere in docendo, perfecte docere, recti tractu ordine docere Sic Ast
133쪽
az ante ιδία est omnium artium disciplina. Cyclica Poetis est, quae rem totam n ipsis initiis ad finem usque ordine
υκλος i. ponitur pro circulo Plat epist. T. 2 per globo apud Aristotelem de imindos. πυκλος ab Oratoribus graecis sumitur pro figuraRhetorica, quae Epanalepsis dicitur. 4'. Item procoetu hominum in orbem collectorum.quae maliquando corona dicitur . Dialecticis est argumentatio Cyclica, id est rediens in orbe s. Hi 'pocrates κύκλους vocat locu sub oculis, qui in speciem mali extuberat . Qia 'dam etiam sic vocarunt quadras.
in mensi Tl κα- primo significat ipsam rem'
tubstantiam urciis, me χοντα , id est quicquid est in bonis 1 acquisitionem rei eu bonorum . Pollessionem
bonorum quae finis est e Fit II κ
Kr Iκ, est ratio rei procurandae Latine
pecuniaria Differunt autem τισι.
partes. Nam κτῆ est multitudo κτη- ρ ιτων, id est eorum quae habentur in bonis est res de substantia universa, quasi unum corpus. α τψατα siundvelut membra& partes illius singulae Ant. Montecatinus .comm. in lib. I. Civit Aristotelis. κοαι est res necessa ria ad vivendum instrumentum ad Vitam, pars, D:σιος seu quod . τῆ κτῆσει
ante Xenophon in principio Oeconomici
m τι iaαm vocat quae cuique utilia sunt, amicos potissimum.
x υαν i. significat proprium. 2.Principale seu potissimum seu praestantissi
ceps causa, quod etiam dicitur αλον ἀυτουρ ον, cui opponitur α.etio seu principium minus principale, πουν -
πα ς,quod est in universo praestantissimum, Arist. die ibi A de Coel Idem usus Demosth Legim etiamκυ-
cauia impropria, sed etiam aula non primaria,sed feci indaria. Vid. Scal in lib. de Plant. p. 3 9. Κύριον δεκτήν vel obiectum est vel proprium, ικειον, seu adaequatum: vel principale. Proprie In virtute videtur
Nascitur ab ea actio. Quod obti-
tum veteribus Philo. sophis. Kυωωmme δογα- sunt vel decretae principaliari ratissima maxime rata , vel sententiae maxime select P. Ciceroni κυ uti δοξα. Epic uri ignificant
ejusdem ratas sententias Ramus. κυρώι- ο lib. 2. Metaph Schol. interpretatur selec as breves lasenteti
134쪽
In L A Lino sunt Platoni cortim κιρι- i. e. maxime selecta propria, nec tamen iisdem maxime rata, quia ex his pleraq; A inous non ut rata Proponit, sed dubitando selegit tanquam maxime probabilia , ex Jac. Carpentarii judicio. Ni O vimis,id est persecta, longo usu de
exercitatione confirmata acquisita quae alias Aristot di i r απλως s. Eth. Nicom& ult. opponitu risi σικῆ,
idest naturali, seu nobis congenitae quada tenus. id estquod ad semina&rudimenta quaedam attinet. LiTER A. A. Aliud est Λ D, M alii x: λαι,νερα. Illud est latere, αδηλον, obscurum&incognitum Te . ut μὴ λανθανάτω n tacite. Eth t. c. 3. Topic. i. Sed hoenos non lateat, id est non debemus dic ignorare. Hoc vero est obIivisci, ii irine more elle.Joach perionius igitur rem reprehenditur a Lambino quod λα νε ta verbo obliviscendi reddidit. A m ιιι cum Genitivo unctiIm idem est quod superari,inferiorem ei se A
ο. . Bona consultatio cogitatione seu mente eli inferiora. de anima. Aliter etiam hunc locum verteruntassea vitioses E, μὲ - ς χλαις P σεολο reta via γων. Elian de orsiam Protagoia. 8δε σοφία - τον ἐμμαντο tantum superantur cibo, A. δώῶν παῖδες quantum pueri a viris. absolute positu in cum particula a . nota conclusionis est ut, ante E Irs Relinquitur situr. Apud Aristotelem.
cata. munus seu curationem seu ministerium in genere. Ita etiam aturae convenit, ut haec sit Dei, hominum iii . in c. Sic Arist. s. de pari. λειτουργιαν oris dixit a munus publicum. seu quod publice mandatur alicui ad obeundum, exequendum. Ita λειτου γειν est muneribus publicis fungi Aristoteles a. polit κ Ῥινας λειτουο-γita habet. De diversis ei turgiis Athenensium vide Joach. Camera
3. In Ecclesiastica disciplina vocarunt
λειτουργια sacrarum rerum publicas actiones, quas interpretantes issicia dixeriit, inquit Camerarius. 2. Cultus
Dei dicitur es ta se a Graecis Theologis, imbab Aristotele etiam ipso Atim, autem idem quod publicum est seu δημο- Alias λυπι solutione Ionica, qua voce significari aedes publicas seu curiam seu minmνη - ον,ait Herodotus. υσία ἀλ- γυπι4de est, quod bona libera ab onere publicorum munerum, quae una voce est immunitas.
ctionarii, utSuidas, qui ita dicitur κατ'εξα per Synecdoch 2 est sermoa cutio. oratio, elocutio. U εξις- ς,-- ratio soluta seu pedestris s. est dialecturi ut ληιζαiῖκ l .est character dicendi seu styl'. Opponitur τὸ μνωα, cum dicitur quasdam figuras ecte IN
vid in lib. De copia uti b. de re ruam Exalmi.E quibus haec valde trita est. λ, e est propesia, id est vernacula vel
135쪽
vel αο λ.vel ra: A 'ῶς ut ιμο n Dein 3. epistola Johannis pro Miti ὸνα triet. epistola Petri pyri, pro Q α-zoόγκου vel o proe νη. Apud Pati emit, externa, id est latina sed tum haec ita consuetudo usurpata fuit, ut vicissim Graeco sermone latina verba frequentarentur quemadmodum olim Graecis verbis latinus sermo auctus suerat. A pud eundem μοι λω Graeci dicitiat, εοπωλίω. Est enim externum vocabulii in consus, linguis illo tempore. Apud eun dem Joachimo Camerario. E cujus sontibus hi sunt rivuli , β βαci redictio dii unc ι. Nam ut, inquit, Graeci, ita latini cives dixe
runt, non eminet: τας, neq; concives,
sicut neque contribules aut cpncuriales . Sed cum Plato dixerit συμπιλι-
πυεργιυ, συυ λι- quoq; pro Graeco habeo.
δρον est quadrans. Taxatio videtur mihi eis ejus imodi vox Gallica eniim sorte ex graeco ταις.Ta- are estαξ. -stariindicare pretium.
Litotes in Ethicis significat simplicitatem de tenuitatem in victu Eam interdum alteri lex sumptuaria. In Oratoria&Poeti a significat extenuationem rei magnae, quae modestiae
causa interdum fit Vel ipsam figura, qua dicitur minus plus significati,
quae interdum dicitur exen: ι a ς. PIO Rege Dejotaro Cicero dicit: Minime stultu ι- ο ιδεκῶς seu per λ' τημ seu imminutionem. Sic ad Brutum Cedebatis vos,profugiebatis. quia iugere Stoici neganteit sapientis. Sic secessio profuga frequentatur. Alba ligustra cadunt, vaccinia nigrὴ leguntur voce cadunt plus signi licatur, ante onempe etiam neglecta pereunt.Vide N. Fris chi Paraph in Bucol. Caeli iuri secundi in explicat Orat. pro R. Dejota Alii vocant Liptote uio, L.
Haec voce senis cari modo sermonem,
verbam, ratione ni modo rationem,
notum est. Interd:.m signi incat nugas , sermonem sabulos uin, inane in cum si aude coniunctum, verba in Theologiasingularis ejus usus est. i. de infra tabulεm ex Damasc.
γοιο μεταρ rei sint argumentationes immobiles; sicut sciens dicitur
Ποῦ ω αμετήριο ς, quod non solum
in principiis non ballucinetur, ted vera sentiens sic sit animo confirmatiis, ut rationiblis oppositis non moveatur mearum salinatem videre&coarguere possit. Ita Jacobus Schegkius: non solum ea quae sciuntur firma Iabilia esse, sed eum, qui
scit,ita animo arseetum esse oportet, ut contrariis rationibus a sua neque at dimoveri sententia 2. demonst. lib. At λογοι με πιπι αντε su nisi logismi erroris, scientiae oppositi, ut cum rur- suadetur alicui opposita veris principiis esse veriora. Λόγοι Rr μονινι ι sunt argumentationes seu rationes scientificae iis opponuntur xκας cojecturales&parientes opiniost in . Λόγοι 1εικτοι - ωκειοι sciat ratio iusdemonstrativae M vernaculae, id st
propriae alicujus scientiae. Qisebi a
ne verisimiles , commirnea, petita e et siοδου,alienas, non apposite translatas, deceptorias, .sophisticas, quod discrimen non noss. est ά . - . Cum communes rationes pro
136쪽
perfectis imperseeti: atq; hi illis sunt priores. Nam discendo subinde,
V .r καθ κώεα, qua prius suerunt inco-
H r, Perinductionem sev x dos , tu, alii nos subiiciuntur. Sic discedo pervenimus ad Syllogismum perfectum, nempe AmMονικῶν, quo jam non discere, sed scire aliquid judicamur: Cujus partes comparantur λα λίν πυτ ολον sit totum ad totum cum ibi tinctii lio non minus καλχλου q iam pr.imili. okomnes inter se terni in i Syllogismi demo astrantis sunt
demonst. At in mαγωγ si Syllogismis parte Syllogismi comparantur, ante o 27 interseti ζιλαν πρου, ut totum ad partes). In pagogicosyllogismo, major est praecognita quae anticipata notitia dicitur : minor inductione sensius noscitur, quae pars est Majoris. λογοι πολυγimi, λογι ἰ, νον ιαῖκα sunt Syllogismi notio tales, cui constant notionibus secundis, et quorum propositiones maiores sunt Canones logici e Scholasticis dicuntur
Intentionales. His opponuntur Reales, qui constant ex meris notionibus primis. Prioris exemplum. Nulla causa est posterior et sectu Sol est causa diei. Ergo Sol non est posterior
die. γ 'o γ 1- dicitur, qui commovendi vim habet. Sic Ioachimus Camerarius inexplic Muraenianae: Itast λίγ ἐμπαγε igdi ad permovendo Ianimos judicum, benevolentiain ac favorem invidia nimie insuta laborantium convertendOS.
λόγCP raxe, oratio per quam aguntur gratiae. λους στεινος cognovit Adam Evam uxorem suam: quo scriptura honeste coitum solet innuere η. Genes 8.:' i ta est , praedicatorum alii
sunt et iam Aristoteli , qui sunt
κσιωδm, a Phys Aristot. Hic λαγ significat definitionem , quae prima est vel ultima. Vid. . dem6st, Schegk. pag. ιι8. Ex Damasc.
Increatus o ἐνδον, intestinus ,οεσω, ternus,ut hypostaticus , τω τατο μειαλυσπιζ . Verbum Divinum. ἔν' τ .ec καπα λαλουαε γ, sermo quem in corde loqui Cre Mus, mur menti conccptus, id quod quis intus sentit. Acciden.
137쪽
ειδον, qui intus est Angelicus Creatus
A FO υ, λογίζω. Si inificationem habent decreti . arbitrii, reputationis, cogitationis, imputationis. Sic accipit Aristi t. r. Oecon. supputationis Ita Arithmetica dicitur Logistica Ratiocinationis seu conclusionis seu συλ ισυῆ.
Rom. s. λογί id est concludi mus, firmiter inserimus in igitur si de justificari hominem absq: operibi is legis Conclusio hic Apodeletica est.
Seb. Casteli vertit censemus Rom. 8 6.'Eλογι ιμμεν. habiti sumus aesti. mati sumus oves destinatae mactationi. Idem Apost hoc verbo utitur Rom. . dejustitia imputata, cum dicit imputari fidem in iustitiam decim. putari justitiam per fidem . Pro cogitare accepit Apost. Rom. 2. v. .
Paulus in propositione de justificatione hominis coram Deo utitur verbo λογίθo M. E. Paulus non allerit hominem fide justificari, sed putat solummodb. Resp.ex vivocabuli: λαγι- dici non apud Paulum solum, sed in universum apud scriptores Graecos significat non solum .putare,sed ratiocinari seu rationem deducere,v vphlagen collectis rationibus firmiter concludete seu asseverare. Theophylactus legit συλλογιζουεθα quod facem allucet Paulino verbo. Ἐθ αγε ιγ uestest in ratione haberiali cujus rationem , reputata seu existimari seu udieari se haberi pro aliquo. Interdum opponitur τὼ inoia. e. Esse . Rom. . Peccatum non λογῶ πιι non reputatur utim non est lex. peccatum tamen erat tum cum nondum lata ellet Lex.)
Logotropus est argumentationis compositae forma compediosa, ut, si vivit, spirat , τε δε πω ν atqui primur αυτοδ.ύn- , id est . igitur secundum
Inventa haec ratio compendu gratia.
Suidas usus ejus est in Syllogismo connexo: disjuncto.
Λογim ei significat cogitationem conliderationem κε ιν 2 ratiocinationem Syllogismum .dicitur etiam interdum Epilogismus. q.imputationum.Logismus est Phylicis sensus communis interior, qui de aliquando γνωαν dicitur. Materiam primam cognosci, Θ λογισ- μω seu Πω λόγω est cognosci ratione seu intellectione non recta, obliqua, obscura, umbrabili, adulterina leuspuria. Etsi Jurisper spurii ac nothiclistinguantur. Spurii enim iis sunt quorum pater ignoratur Nothi vero qui non sunt ex Justis nuptiis procreati, quamvis pater eorum notus sit. λογισμος ἐςωςPolybio est costans&6rma rationatio. In Rhet quid Logininum a dialogismo distinguunt,ut illesia sine collocutione, hic v. constet
138쪽
interrogatione responsione, cujusmodi est communicatio Audomar. Tal.
Logicum l. generalissime accipitur pro eo quod estGrammaticae, Diale uicae.
Rhetoricae, ut cum dicuntur tres artes logicae. a. Strices pro rationali ratione praedito, pro eo quod est organi rationis, ut homo est animal natura logicum. 3. StrictisIime pro probabili, non necessario, non apodictico , minus exquisito communi, vel etiam vano κενῆ ut rationes logicae seu dialecticae. Homonymi aut genus logicum,
aut genus exquisitum evertit. Sic res est Homonymum, quod genera summa logica Categoriarum confundit. sic spiritus est Homonymum, quod genera exquisita confundit. Quamvis n. logicEdicatur de Deo&despiritibus creatis,tameDeus a spiritibus creatis plus quam genere exquisito distat Claudius Alberius in Categ. Aristotelis. Idem Quaedam sunt homonymiae. quae genus logicum evertunt, sunt etiam quibus genus exquis tum obscuratur. Ita etiam sunt synonymalogica quae interdum loco exquisitorum generum in accuratis tractationibus necessario usurpantur : Sunt quoq; synonyma exqui- sua. Rationes logicae, id est communes,opponuntur proprii, realibus. ut physicis.
λυ Nee veteribus uer ut α-να.quae tamen
vox magis Poetica est. Est autem lytrum pretiu liberationis seu redempti captivi. Λ rami proprie est redemptio seu liberatio captivi, qui redimitur pretio aliquo impenso, quod est anteo Iro
λi 4 ον. Aristoteli Nicomach: λυαλιξ αμνας est redimi mina: Platoni in Theaeteto λυ rem in ματα ν est pscunia redemptum liberaret. A, . λυπον etiamdicitur,cum caput capite,
vita vita redimitur Christus dedit se pro nobis ανὶ λυτρον pretium rede ptionis nostri est apud Paulum ubi in habet significatione: τῆ pro vicis, paritatis a G2λυποιου. Λίαα autem latinis est libra, tam numi, quam ponderis significatione.Joli: Evange usus
LITER A. M. r. Margites nobili patre natus eversa Troja suppetias laturus Priamo venustam, uxoiemduxit virginem, neq;
tamen illi se commiscere ausus est. Astuta virgo, viri appetens, se vulneratam in pectine alserit neq; alia ratione qua virilis membri immissione linamet loco se curari posse conqueritur: uxoris igitur salute pellectus Margites dum Chirurgum se praestare cupit,e mariti ossiciosunchis
1. Hinc Margites accipitur pro nobili homine ignavo vel per se ad nihil utilis que D. Mel vocabat Schiungeli
ctae stabo de εργον vel pro inepto ad Arithmetica capienda Nam scribitur Margites ultra quaternarium numerando progredi non potuisse. Fuit &μαργε της Margites; titulus operis,quod a nonnullis tribuiturHomero, a nonnullis Pittaco Erasi Roter: in ptov ex Eustathio ultra quinata u. Sic accepitArist. l. 6 Eth.Nicomach: car. I.
139쪽
cap. .Vide Lambini annotat ad hoe, aput.
M ω,suturus sum, habet saepe significationem rei voluntate de studio eventu suturae , ait Camerarius, ut
μελω λέγειν. In eo sum, ut dicam. λεβίων κτανῶν σου γατὰ Hoc ago ut interficiam tuam zliam. M.A ων γα - διαν
sub tantialis. M ante EM: V. Aliquid ille semper agere
volens se acturus seu ut ita dicam, acturiens corrumpit universam spem meam praesentem e absentem Estque omnino in verbo significatio
conatus cum mora. Teμλον. Boia est eventus rei.Interdum tiέλω estdebeo.
disse, haec par est vos cognoscere a pud Homer: cidentalis vel artificiosa
Utraque est Extra ordinaria se u divina, Conversio unius eleTranselementati i menti in aliud. 1 Resolutio missi in es Naturalis substantialis di- menta. citur, in με--d biri ut est Mors anici aci. Corrupti ope Putrefactionem,l ositiva Tranς lubstantiatio,ias τὰ ora αἱ e transitus seu convellio totius lubilantiae in totam substantiam. Extra or-
Kα, ι, conversio sormae manente materia ut cur aqua mutatur in vinum Prorsus negativa Annihilatio ου; linoe, δε-α, OMNIMODA , qua in
Circularis, id est mutua vicissitudinatia. In uni ersa natura
140쪽
Βελτ ωine correctio& mutatio in melius. Melioratio Hus species m :m rei in aliam conditionem
Beatorum transfiguratio. translatio seu λεβ' concut cum panis mutatur e cibo corporeo inspiritualem seu sacramentalem. Mειωσisi ut cum e valente fit aegrotus.
Impropria scaligeri naturalis trans substantiatio quae est transitu sub tantiae in substantia. per rarefactionem. Exer. 8.Has non fit propriae forinae mutatio: alioquin esset.mωδω.
Moesim est alicujus in melius mutatio, resectio, reformatio, exornatio, trian , formatio, in melioris status qua-l: tatim provecti , evectio in altiorem rradum seu di nitatem , exaltatio p. sublimatio. Iii Theologia cum agitur de Christo distinguitur ab . ιν et seu οικειωστι de ν λ: m. στι. . de ion: heri: eu οικο . 1 est appropriatio vel alternata attributio Dominum, quae vocatur κρινωνια ἰλω-
ματων:ut Deus est passus carne. Κοι- νοπ o est operationum subdi ad effectum unum Θεαι res, ut Christu est redemptorri viviscator, se-
cui tum utram linaturam per Ui -πά . v. Meet taeea uis est carnis Christi majestas dignitas laminentia ex unione cu fonti bi hypostatica, unetione e merito obedientiae, excelletia donorum habitualium, μεταχη, id est societas honoris, αποθεωm με-δρασdivinorum attributorum, evectio ad thronum majestatis. Haec ριετοι οὐκ m est interna vel Externa. Interna, ut summa cum Deo consormitas, tum ma sapientia. Externa, cultus qui exhibetur ei, ut claritas corporis,de qua Augustinus, quod impii in forma servi claris eatajudicantem
Idem Tra'. in Joh. 78. Naturae humanae gratulandum est, eo quod sic astum pta est a verbo unigenito, ut immortalis constitueretur in coelo, at l, ita seret terra sublimis, ut incoiruptibilis pulvis sederet ad dextram,
tris. Erathesis et rammatura i , carismon Metatheticum.
i. Est metatbesis Grammatica literarum: unus e Metaplasmis , ut κω pro καρδrae.
i. Est Merathesis logica transpositio assumptionis in locum propositionis,&contra, in convertione Syllogissimorum .dc fgurae, vel in Syllogismi Crypsi. 3. Rufino Metathesis est figura, cum quod ante dictum est, postponitur,ac quod post dictum est anteponitur, ut eripis, ut perdas, perdis ut eripias. Haec figura alias videtur dici Q ut ' . Oratoribus etiam Metathesis Emi est translatio causae facti, quae color alias dicitur Donatus in Phorrni. t. Malathesis clavis in alium ineum