Petri Costalii Pegma, Cum narrationibus philosophicis

121쪽

istatuam Bacchi.

πολυσαρκους iudices,pretio positos Bacche pater, udex viana inlimnis iu uua, Patritios inter dinumerate fres: Disce corona is modice crateri π Ῥti, Non ea in multo mens bene ricia mero. Ioa

122쪽

pampineis Lenaee pater redimite corollis, Fasicia cui longum cingit odora caput:. Cui ρbilira intextκροκci unt tempora νittae, Insicit cir rubea: Nua F aterna gma :Cusque graui exundat pedes abdomine veter,

iurequelaetitia diceris obe dator: Quae te adlegerunt nostris Iustagia romisequae tibi in orchesti a fata dedere licum' Quae rita in Arum te conscripsere senathmi Vnde tibi latus clauusAν Ῥnde t ME Te imi ara latenisan Ri consulta senatus, et e legum iuris pagina sacra fugit: Quid disicn noni cessis Chia*ma Falernis Ergo tibi vitae sit natus ille tuae. n te patritium resisa peciniast iis . . I lla magistram una creare pο esto. Nostra quoque enaui βμbsessis copter m is, Et Peritur popu in iura de6be sibi. Ecce ititur stomachans rubrica tendis pelleri Nefutor soleas egrediare tuas. - si

123쪽

SEMEL E s filium non solum noua vinearum descriptione,sed & ADicar Asiaeque triumphis clarum Indi apud Nysam,beneficiorum memores in templis suis,deinde &nostri in subselliis locauerunt:in quo quanquam ea corporis forma eluceat, quae procul ab omni studiorum contentione nullam scientiae doctrinaeque significationem habet, credendum est tamen illi aut pecunia, aut gratiosorum suffragiis, tantum dignitatis gradu inter suos obtigisse.Cui enim plus palatum quam cerebrum sapit,cui in immanibus poculis & epulari conuiuatione omnia sunt, qui iuris sorbendi magis quam dicendi peritus est, qui denique nulluscientis genus cognitione attigit,is aliqua sita excellenti virtute , aut priuatis in remp. benefactis tantum in senatu locum videatur esse consecutusλQuod si aliquis nostrum forte miretur,quo tan' dem modo elusinodi homines eum vitae cursiam tenere potuerint,vi tandiu nullo aduersante munus illud tueri possent: est certὰ qudd miretur m gas,aliquos ex eo numero esse inuentos, qui sorte lites de controuersias longo tempore termin

rent: quibus si impune nullo usu , nulla subiecta 1cientia in illis honoribus versari licuit, quin tanta in obarsis & bardis hominibus impeditio est,

quo minus eas munerum renuntiationes quas per

coemptionem cre & libra factam sibi parauerunt, obire possint Nam cur reddendi iuris necessit tem pretio non proscribant,quam summa pecuma sibi prensaverut Cur eas leges in officij administra

124쪽

iistratione diligenter colant,quae si suissent obsergatae , in magistratu illo nunquam essent designatiὶ Neque vero in litibus finiendis ius consiliariucoguntur adhibere,in quo illi nihil operae & laboris positerunt.Si enim antiquitus antequam ullae populis leges essent descriptae, qui sententias ferebant,bene ad aequitatem,& ad litigantium leuationem apposite putantur iudicasse, cur non isti homines principem illam naturae legem sequentes , optime rem quaecunque in quaestionem cadet poterunt explicare

125쪽

ill,

In rabulas m operarios lingua ce Ieri. Parce & ad clepsydram loquendum

Oranti clepsydra modum praescribit hora

Declamatorem fixa tacere iubet:

sedulaponatur celeri custodia linguae, Saepe loqui necuit, sed tacuisse iuuat

126쪽

ROCLAMATOR Es & rabulae de soroquos λογοδαιώλους, & artifices sermonis Pla- vocat,plur1mum se facultatis ad iudicia afferre utant si eas causas quae ab aequitatis rationibus pSe sunt positae, verborum vel inanium strepitu,& quodam quasi sono apud iudices tueantur. quo non vident homines veteratores id natura partum esse, ut quo res aliqua 1 veritate & aequostoboto longius absit, hoc dicendo & eloquendo lagis sordeat dc inquinetur. Quis enim verbo tum impetus , quis splendor Orationis tantus

re potest nisi penitus apud homines insipieni ij ij mos sit dicendum qui iniustitiam ad prae, scium aequitatis deducere, aut impurum ali quod facinus adumbratione honestatis possit praettiere 3 Vnde dc vetus mos ille fuit ad clepsyciam declamandi, ne longius extra pensum mutasque suum oratores excurrerent. Quo in ge-itare qui offendissent,poena pro sedentis arbitratultabantur. Ex quo & illud profectum est, bos, , ,

per linguam. Iam vero, ut Cicero author est, state sua amplissimus ille ordo iudicum tantum me exteras nationes,ob iudiciorum corruptela uidiae contraxerat, ut ei qui eloquentissimum sortem ad resistendum oratorem , aut etiam cuniae stibsidia maxima haberet, causa cade-ido liceret.Itaque referente Pompeio lex lata est,

is cui ad agendum potestas facta esset, ternis horis

127쪽

horis causam peroraret .Na si veritas una in iudiciis dominari debet,amputanda est illa verborum luxuries,quae se magis δc magis profundit.Et pro secto preclarissimu fortitudinis & libertatis testi monium ab omnibus Graecis Vlyssi redditum est, quod Thersitem in concione liberius agentem,&quasdam veluti verborum faces Agamemnoni admouentem dicendo repressistet, & hominis importunissimi loquacitatem praesenti iracundiae retardasset, μὴ δ εγι,inquit ille apud Homerii Παλεμ οππα-

Neque eiam ferendi sunt illi qui ex conuiciandi licentia,&flumine orationis in causis agendis gratiam & momenta aucupantur,aut cum causae su

iudices parum propitios senserint, dicendo diem

eximunt.

128쪽

Iusimulachrum dea . enserae Silentium. sui nequis indomitae praebere repagula lingua It sutilem multo scommare Nincis anum, si usque tui demens prociis consuli enatus, Si sapis a nosyra disce tacere dea.

129쪽

AGε Nio Rabi silentij deam veteres summi

obseruantia in templis suis coluerunt. illis enim rerum caelandarum gloriam tantae digna tionis elle sunt arbitrati,ut eam numinis alicuim praesidio & tutela consecrarent .Quo in genere ta .

ta in Pythagora valuit religio, ut discipulos suo potius tacere quam loqui doceret: neque quen l . quam pro discipulo agnosceret, nisi qui quin . quennium tacuisset. Quis enim probe loqui po- test nisi diu multumque siluerit ξ Vnde & exta

si vetus illud, semper esie tacendum nisi cum iaci m turnitaς nocet. Et Cneus Pompeius cum piratice bello a Getio rege interceptus,secreta populi Romaniproferre iuberetur , digito ardenti lucerne,, admoto constantissime renuit,inquiens,se potivi eiusmodi cruciatu vitam, quam senatus secretis, profusurum.Metellus quoque tam sancte laudem illam coluit,vi se non dubitanter vestem incensu rum affirmaret, si eam suorum consiliorum partu

cipem esse posset se spicari.Iam & Romani, iuuenes suffragio & senatus ingressu prohibuerunt, quod aetas illa ad detegenda senatus acta inuit re videretur.Quo magis nonullos miror qui apud nos consiliorum in republica socij amplissimas dignitates gerunt,iusiurandum illud quod magistratum suum primum ineuntes praestiterunt,tani parui facere, ut ei parti cui ossiciosi esse volunt, collegarum sententias & senatus propensitatem renuntient .Quod etsi decretis principalibus satis

prohibitum est,eo tamen est detestabilius quot is

cuius

130쪽

cuius res agitur de senatus voluntate certior factus, id contendit, ut eos quos sibi in eo ordine aduersantes cognouerit, de sententia deducat, &quacunque ratione causis adiungat suanqui si nullum tot precibus δc concursationi suae locum relictum esse videt,illos pecunia & gratia non de Stait oppugnare.In quo admonendi sunt,ne priu tas necessitudines & amicitias senatus grauitati,dignitati ordinis & iudicandi religioni anteponat meVe committant,Vt eos quibus hoc offi-ch praestiterunt, aliquando facti

sui insectatores habeat.