장음표시 사용
371쪽
ALEXIUS MANUELIS OMNENI P. 345
δι τε κἀκεῖ των χλαμυδων λαβί/ιενοι περιέφερον του αν-lo Duomst οβρεως, ως μολις ἐκφυγειν τὸ θανεῖν τουτο δ'ειοσας Ανδρονικος τοῖς πιστασι ετέπειτα ἐπεφυετο οἱ ο δι ιυς οὐκ νεκτα τὰ τοιαυτα εογα φοράμνοι καὐτὴν Κυκλωnε:ον αντικρυς προ φθαλμον χοντες καταθυίνησιν, αλλήλοις πίστεις δόντες τε καὶ λαβοντες, κα τὴν ὁμονοιαν κρατυνώμενοι καὶ ορκοις, ομοπνουν φρικώδεσιν unεdωσαντες, συνέθεντο ' δουναι πνον τοῖς ὀφθαλμοῖς, μηδὲ τοῖς κοο-io τάσοις, εἰ δυνατον, παρασχμσθαι ἀνάπαυσιν, ως ο θανειrαι Ἀνδρονικος καὶ τὸ τουτου αιμα προ του τῆς κίγχος χρώσειεν αντον, ἐξ ης βαφαι τ' οἰκείαν στολην αειροιιενος- σαν την βασιλειον φυταλιαν ἐκριζοῖ καλώ μονιος διαλυχιαίνεται γριος ῆσαν δε υτι συνοι οσαυενοι - ονικος dis υἱὸς του Ἀγγέλου Κωνσταντίνου , ὁ μέγας μιξ υνδρόνικος ὁ Κοντοστέφανος , κα οἱ τουτων υἱεῖς εκκαίδεκα οντες, πάντες tatiαῖοι κα ρομφαίαν ἐσπασμένοι προς-ολεαον, ὁ του P. trado κου ποθόπης ὁ Καuατορος Βασίλειος , καὶ συχνο ετ ροι κατῶ γενος αυτοῖς συναnτομενοι κα αλλως το ἐπίσηριον Io M. OVτες. λλ' ου ελαθε το συστρεμμα τον νδρόνικον, οὐκ εἰς τέλος ἄφθεγκτον καί κρυφιον διαμεῖναν διο καὶ αυτίκαπε κατα του ψου του ' γέλου θαησας, ιιικρον ποθεν αυλώγμένου των χερσαίων πυλων τῆς πόλεως τονικαυτα,
humeris sustinebant in illos vibrarunt; et populus clamydibus eorum aPPrehensis viros per contumeliam huc et illuc traxit, ut mortem aegre essugerent his peractis Andronicus proceres invasit; qui cuiue saei nora serenda non ducerent, et Crclopiam coenam ante oculos haberent, idem inter sese dederunt et acceperuut, et concordiam, sanctissimo iureiurando firmaverunt, pacti se nec oculis somnum vi- auros nec capitibus quietem daturos, ni prius Andronicum, si fieri posset, sustulisspnt, ut suopte potius quam conchae sanguine qua ve- tem suam tingere cupiens, omnem imperatoriam stirpem evellere et tanquam immanis hellua devorare conaretur purpurasceret coniurati orati Andronicus Angeli Constantiu filius , magnus dux Andronicus Contostephanus, et horum silii sedecim, omnes viri robusti et bellicosi Logotheta Dromi Camaterus Basilius, et alii complures iuncti senere eis , viri illustres sed ea onspiratio prodita non diu latuit
Andronicum i qui impetu facto in Andronicuin Angeli silium, tuin
372쪽
πέτασαν, ἐκ του μολις κατια περιτυχεῖν μφορέων πληοεικενων, καὶ αυτ πιν ἐκτιναζαι εἰς θάλασσα οσα καὶ ἀυτι- βληστρου σκυβαλα αυτον δ' ἐν τουτω διεκπλευσαι μετώ των Snαίδων μολις τον κίνδυνον τὰν δέ γε Κοντοστέσανον συνεμλληφιος καὶ τέσσαρας των παίδων καὶ τον αματηρον Βασίν i λειον πάντας ἐξουριατοr, προ δε α αλλους, ποσους υ
ρ ετ ελεγχον προφανῆ ἀλλὰ κατα φῆμην φιλ ήν, καὶ ταυτην
λαι με συλλαβεῖν οδινεν εἰς καιρον δ' νεβάλλετο τὴν ἐπίθεσιν, τινὰς δε καὶ δεσμωτηριοι παραὁους, τῆ περορία da καταδικάσας τέρους κα αλλους αλλως διαφθείρας, ορων δεκα οσοι περ κατελείφθ' - ευγνωστοί τε κα ευαρίθριητοι, εἰς Sτου ιπαλιν ἰέναι πρωον τοῖς πλείοσιν ἐπιχειρουντες, κατὰ τους πλωνι ιδεους των ἀστέρων κἀκείνους μεταθεμένους τως
cyνωμα καὶ το αυχένα παρεχομένους Ἀνδρονίκq πατεῖν κώτω ἐκείνου ει συμφερυιένους Iονι τον τῆς δεσποίνης ἐπέσπευδεν ολεθρον, καὶ διαφορους αἰτίας ἔτι θοιενος τέλος ποκα προδοσίας κρίνει τὴν ανθρωπον, συναγαγών τυ ἐκείνον
φίλον συνέδριον καὶ των δικαστω or κατακρινεῖν, ου κρινεῖν - ἀμφορέων ἔπερ αγαρικὰ ἔγευεν B. 4. ἴσα καq σπερ A.
in exilium agit nam sagena satellitum Andronici cupi lissi in evitata, conscensaque cum siliis navicula, vacuis amphoris quae tu ea erant eiectis, perieritum vix evitavit. Coulostephanus cuin IV siliis et Camaterias Basilius coni preticus omnes excaecantur item alii non convicti , ex fama duntaxat eaque ambigua con in rationis, easdem I Oenas dederunt ad hune nodum iis quos olim comprehensos cupi iat, Per occasion in in potestat in v lactis, et aliis in carcerem eo lectis, aliis in exilium actis, aliis liter militatis, cum Paricos adm
dum reli quos ess c rneret, ii omissa Pertinacia, errantium stellarum Oro, Cursu in contrarii in nutato sibi studerent, dominae e niciem molitur ae post varias criminationes nil seram ni illierem con
cilio auorum, et eorum iudicum coetu coacto qui uo iudicaturi Dissiligo by Ooste
373쪽
καιρος ουπι πολυς καὶ τοι ζωσιν τι συνεστι δυσχεραίνωνωθροιζε πάλιν τους τῆ ἀδικια βραβευοντας δικαστάς, καἰων ἡ δεξιὰ δεξια δικίας, καὶ ἐρωτησιν προτεινάμενος ποια ora εκ νομιον ἐπ ρτηται ποινὴ τοι προδοται πολεων καιχωρων, καὶ ἀποφασιν γγραφον θανατω ποδικάγυσαν τους Oureo δρωντας ἀνῶ ῖρας δεξάμενος, ἐν το ἐκ τουτου κατατῆς ἀνάσσης σχετος τὴν ριμην τοινον καὶ τὴν φωνὴν μνωσάντων καὶ διατυρ ω βοησάντων των παρανομων ἐκεινοον ήνη-a φηφορων δειν ἐκ του μου γενέσθαι τὴν δυσποτμον ἐκείνην
ἐν βασιλίσσαις, χάρτης uste παοὰ του παιοῖς καὶ βασιλέως
urματος, ταυτην μετατιθεὰ τῆς ζωῆς ἐκλέγονται τοίνυν εἰς το
sed damnaturi erant, proditionis aerusat eam ad Belam ungarlao regem, sororis maritiam, crebras dedisse liti ras, et magnis pollicl- lationiblis eum impulisse ut ranietobam et selligradum vastaret. itaque in augi stissimum carcerem propo S. Diomedis monasterium Igtiominiose abducitur tibi et custodia in ludibriis ac contumeliis et fame sitique amicta, saevissimi carnifieis manum contineuter expecta-tia Andronicus vero nihil imminuta feritate, nihil nisi atrox et crudele cogitans et vivere illam graviter serens , non multo post iniuriariam ministros iudices convocat, quae lioena logibus in urbiuru et provinciarum proditores statuta sit rogat accepto scripto, quo spondebatur capitalo id esse laciniis , cohiberi non potuit quin im- Petra tu imperatricem serretur eum autem iudices illi iniqui clara voce exclaniassent iniserrimam illain inperateieein e medio tollendam
esse, oratim cliartae ab imperatore, silio eius, quasi gutta materni Dissiligo by Ooste
374쪽
P. ij καθυπουργῆσαι τῆ ινσαρα ταυτη καὶ ἀνοσίτ πραν ὁ του --δρονι κου ποωτοτοκος ἱὸς Μαν η καὶ ὁ σεβαστος Γεωργιος ὁ τῆς του Ἀνδρονικου γυναικος dελφος α επω δὲ καὶ προς μονον ἀπεπήδησαν την ἐπιλογον ταυτην δυσχεραναντες, καὶ το του βασιλέως ἐςεφαυλισαν δογμα, εἰποντες μετε προτερον 5
τῆ ἀναιοέσει τῆς βωσιλίδος συνευδοκῆσαι λως, ἀλλὰ τας χεῖρας φέρειν γνας του μιάσματος , καὶ νυν-πολ πλέ
ον μὴ ἀνέξεσθαι αυτῶν λωιιένων σωμα διεκσπασθαι δικαιον, καν Ἀνδρονικος ως σκηπτρο τοῖς λεγομένοις τουτοις πληγείς, παρα οξαν πασαν ἀπηντηκόσι τα τε του γενείου τρι- οχας πυκνὰ περιείλισσε τοι δακτυλοις, υρ των δριμύτων
βλέπων, καὶ το καρη κλίνων τε κα ἀνάγων ἔαυτὸν κανως ἐταλάνισε καὶ ι θ' ωχθοσε πολλάκις οἷς ου ειχε το φίλιον B υἰριπαρὸς καὶ προς φονουργίαν μονι ἐκπυρουμενον νευματι. τοτε μὲν οἶν τῆς ρμῆς ἀνασειρασθεῖς υσε κα λγος θερ is ριος καὶ δυσκαθεκτος, η μα καὶ καπνὸς φλογα περ αυτην εἰληθείς, τον οἰκεῖον ἀποσβέσας ιν υπεξιυντ λ μον, περ θετο την ἀναιρεσιν μετὰ δὲ βραχείας ημέρας - διὰ πνιγριονῆς λεεινῆ μορω ποδικαζε τὴν κακοδαίμονα, Πιστατη-
τὴν τῆς ταιρειαοχείας ζωνην ειχε, καὶ του ἐκτομίου Πτερυγιονίτου, ς διεθρολλεῖτο παρα πασι καἰ τὐ τῆς πορφυ- ρπεο μου μωρίας διὰ φαρειάκου κακουργῆσαι θάνατον κώ
et osarii lacinoris ministri Manuel primogenitus Atrilronici, et eo gius Augustus Andronici assinis, deliguntur ii vero ad solatu eius rei mentionem consternati, neglecto imperatorio mandato, libere dixerunt se nec ante in imperatricis necem consensisse, et ab O. Piainculo puras habere manus, et nunc multo minus ommissuros rit iuconspectu au corpus innocens lanietur quibus verbis Andronielia plane inopinatis turbatus barbam digitis subinde implieuit; et aedetilibus eiilis caput subinde attollendo et demittendo Luam miseriam deploravit, crebro indignatus, quod amicissimi sui a crudelitate a horrentes solo nutu ad facinus utrocissimum non impellerentur aclum represso impetu, ut e litat ferox et contumax, supressaque ira eundia, ut ignis suino involutiis occillitur, paucis diebus post nitieram suffocari iubet, eius mandati Constantino Trips3cho etaeria
375쪽
ριας, κατα νωιιον δήπουθεν Ἀνδρονικου καν περιέκρυπτε
extinctam esse supra dixi, expetitoribus si illi d eximIum formae decus iucundissimae lucis aspectu privatum in littor arena obruitur. heia tantum nos a solem intuerit o dei verbiim omni principio prius, eamne esse tuam lenitatem neredibilemqt8. Andronicus vero exultabat ac laetabatur, cum familia Manuelis exscinderetur et imperatorii horti arbores exseinderentur, quasi solus omanis provinciis potiturus et imperium sine ullo perieulo occupaturus igitur Septembri mense, indictione II anno a muniti exordio sexies millesimo et sexcentesimo, designationi suae adiicit animum ae improbus illo grex et mercenaria manus, I tauquam Andronico voluntatem suam dissimulante, de Bithynica sedltione deque Isaacio Angstio et Theodoro Cantaeueten Nicaeae receptis , et de improbis Prusaensium conatibus, qui Theodorum Angelum Nicaeenses imitati reeepissent, eoncilio indicto asserit nullum fore seditionum sinem , nisi Andronicus imperaret, qui ob venerabilem senectutem prudentia stipoeet adolescentes, et in solio gemmat
musidens et imperatorio diademate redimitus pari potestate una Dissiligo by Ooste
376쪽
παναφηλικι βαΠιλεῖ καὶ διορτο, γενησομνον κα περατοῖτο πρυ- μενον μετ' ἰσχυος μειγνος καἰ ἐξουσίας ex κωτέρας, ειχον νεις τους περιεστωτας, κα μοι περ AtrotrP iri συνήδρευον διὰ γένους λαμπροτητα καἰ ἀξιωμάτων σε ινοτησα, ὁμοφωνιος ἀνακοαγοντας πάλαι αυτοῖς εἶναι τὸ προβλημεν Sδι ἐφέσεως, καἰ μηκέτι καιρον ιναι του ἀναμεσθα λα γαρ
θῶ Φιέλει καὐτῆς ευφημίας καταρχονται, καὶ ουτωσί πως διατιθέασι τὴν ἀναρρησιν, ἰπιεςίου καὶ Ανδρονίκου μεγάλων βασιλέων καὶ αυτοκρατορων Ῥωμαίων των Κομνηνων οπολλα τὰ GH, ' πλατέσι καὶ ἀνεωγοσιν δοντες στομασι καἰ ιικρου διαρρηγννμενοι ταῖς φωναῖς. διαδοθέντος δε του κα- λου τουδε πραγματος τοῖς - τῆ πολει βελτἐοοις οιτο γρχοεων τον Κωνσταντινουπολίτην δημον καλεῖν), αἱ μελισσῶν B ροιο ντων σιμβλων ἀπανασταντα τῶ πλμη συνείλεκτο ἐκ παντος is
γένους καὶ τέχνος πάσης καὶ πάσης γλικίας τῆς συνοδον γε
γενη/ιένης, τε καί τις των του Γολου κριτῶν τ ονομαἐκυον περβοσομαι εἰς το του ἐπὶ των δεησεων οφφίκιον ἀναβὰς os θεραπαγ 'Aνδρονίκου θεριιότατος, καἰ αλλος δέ τις πρωτονοταριος τιμηθεῖς γλωττογάστωρ καὶ μηδενος Φενέστε- adeo της τυραννίδος ποδρηστηρ, τῆς κατὰ τον ναρρησιν του Ἀνδρονίκου φημος πανταχῆ διατρεχουσος καλαντων δε των φαυλοκολάκων τὼ ἁτα περικτυποσάσης, ασπερ ἐν οἰ
immaturo imperatore uteretur, oculis atquo animo in rerum omium: liministrationem et executionem maioribus viribus et auctoritate intentus corona vero circumstans, et Andronici ob splendorem en ris et ilignitatum excellentiam assessores, una voce exclamarunt eam
rem sibi iam olim in votis esse, nec tergiversationi loelim relinqui quo I nisi cum gratia impetrarent, vim minitantes , acclamationem hanc Alexius et Andronicus omneni magni imperatores o pria Cipes Romanorum, multos annos vivunto hianti ore et lonis saucibus cecinerunt, ut parum abesset quin clamoribus irati perentur eum a Praeclara res ad simplicis populi aurea perveniss sic enim CPolliana plebs voeanda est , omnis generis aetatis opificii multitu- lis velut apia in examina alvearibiis ejus convenit e quidam sellii dex, cuius nomen libens praetereo, ut ol,servantissimus Andron et sanaritus suptili cum libelloruni osIicium adeptus et alius quidam pro innotarius, homo tumidae linguae et praecipuus tyranuidis minister,
377쪽
τες καλτuuin καὶ τῶν κατα νώτου κεχυμένων λευκολίνων
λοώενοι κα τὰς χεῖρας αἱ ἐς κροτον hus βάλλοντες τω nodavπεσάλευον, καὶ κατὰ μέσον ἐδίνευον,,ολπῆ τ' ἰύγιι 8 τε τὴν γῆν
Io εκρότουν πορχουμενοι g τῆς ἀναιδείας και τῆς Mικρογνωμονος φρενος κα κουφοτητος του δ' 'Aνδρονικου καταβαντος - του τυραννειον ἐς το ἐν λαχέρναις βασίλειον κα γεν-- νου κατὰ τον ἐντος τουτου φορεφῆ δοιιον ος Ιολυτιιιο λέγεται ἐφισταται καὶ ὁ βασιλευ Ἀλέβιος ἐκ τῶν ζωθεν Dis οὐ παιάνων τε καὶ στεναγιιάτων οὐ γαρ πάντες τῶ καιρ uπαρεστρησαν ευρων εστὰ τὰ νάκτορα, καὐαυτον Ἀνδρο- νικον ως βασιλέα σχεδὸν παρα πάντων καταλαβων ευφηιιοτ-V. 43Πενον. εκων τοίνυν ἀέκοντί γε θυαντοι τελουμένοις ἐπεπ- δοκήσας ἐκολάκευ κἀκεῖνος ἐν τοῖς λοιποῖς το γεροντιον, -- 0δρονικον εἰς το σταβασιλευειν ἐπεγειρων, καὶ προθυιιοΠοιων
et γεροντιον ai. εἰς ἐπι Λ. rumor qui de Andronici designatione passim vagabatur audito, improl, assentatores uno spiritu in tyrannicam domum quae Michaeliae dicitur, ubi ista tractabantur, properarunt; et senatoriis capitum tegminibus detractis, albas sindonos ex humeris dependentes in orbem convolverunt et coetibus in triviis eoactis, ut praesultores choreae, Dactum et mollo canticum auspicati exultarunt, cui plausu manuum, ad numeriam saltantes o impudentiam singularem et vaecordis animi levit item cum autem Andronicus ex tyrannieis aedibus in la-cbernium palatium descendisso ot Polytimi sublimes aedes ingressus esset, etiam Alexius imperator neclamationibus et suspiriis horninum excitus neque enim omnes ea intemperiae agitabant ubi Palati uinliominibus resertum et Andronicum ab inuibus pro imperatore elebrari vidit, tempori serviendum ratus seu cum caeteris adulatus est,
378쪽
νον το δε τῆς 'Aνδρονίκου φατριας θερρεοτερον καὶ tarito- ιανο υνδρόνικον καὶ τὸν σονεδρίαν εἰρωνευοιιενον uφοτέραις συσχοντες εἰς την χρυσοπαστον κλίνην ἐφῆκαν ἐν γ οβασιλευς ανεν. αλλοι δὲ τὴν καπνηρα καἰ πυραα ιδοερέαν τῆς κεφαλῆς ἀφελοιιενοι πυρσον αυτω περιέθεντο, κώ5 στολὴν βασιλικον ἐνέθυσαν τεροι τῆ δε στεραί ἐπὶ τῆς ιιπάλης ἐκκλησίας αρξαυένης τῆς των βασιλέων ἀναρρῆσεως γίνεsθαι Ἀνδρονικος νηγορευετο προτερον, ὁ δι χεζιος
et A. impetu serebatur ac factionis pars acrior Andronicum tergiversantem et consessum recusantem scilicet, ambabus manibus comprehensiim, in aurata solla ollocavit alii pullo et acuto Pile detracto, rubram mitrant et iis apiti imposuerunt alii stola imperatoria eum indueriint. postridie iam in magna ecclesia imperatores proclamarentur, ordine mittat Andronici nomen priore, Alexi posteriore loco est Prontine latum, ob causam nimiriam honestam et speciosam non decere infantem, immaturae elatis, levibus malis, celebrari ante Androniacum, virum canum, pruilentia venerabilem, excellenti praeditum ingenio. Postquam vero ipse Andronicus in sacram aedem Ervenit ut coronaretur, tum primum hilarior visus est truci aspectu posito; et illis supplicantibiis spem rerum meliorem secit, manifesta utique Dalido et falsa pollieitatione imposioris nam illa illius hilaritas, lenuissimam humanitatis specie in ad tempti prae so ferens, abstrusam in eo immanitatem obtegebat templiim ingressias, coronationis caeremoniis Perariis, cum sacrosancta mystoria Percipienda essent.
379쪽
γῆ εργα ἐκποδων γα θέσθαι τον βασιλέα βουληθεῖς πιέ sιον, τήν φίλιον κα πάλιν ἀθροιζε πνυκα καὶ τὴν ταιρεί-
bibendum accelleret, manibus tanquam id Poeuliam prehen lendii in extentis et vultu ad tristitiam composito, per venerari la mysteria sere omnibus illis stantibus et audientibus qui in sacro a lyto orant, iurat se non alia de causa tin perium accepisse nisi tit Alexi iam imperatorem et consobrinum iuvaret, eiusque Potentiam stabiliro , quem paucis diebus post laqueo praefocatum in maris undiam demersiti templum eum splendidissimo omitatu et Plurimis armigori egressus eam enim rationem letabat illi metus acerri inus tibi per aereatoris Christi aedem in Chalcem transiit, non pedetentim processit ne alieni, immoratus est, qui triumphantium imperatorum mos est, sed equum libero pede incedere passus es id factum in quaestione sui utrum a metu proficiseeretur, an aliam ausam haberet. postquam in magnum palatium pervenit et compluribus diebus pro imperii auspiciis rem divinam Lecit, ad alia scelera convertit animum nam cum Alexium imperatorem e medio sublaturus esset, ae-
380쪽
αν γειρε τ' ἐκείνου σονοργιάζουσαν τὰ μὴ ὁσια κα τοιν ν το -ορειον πος παντες φωνησαντες, ο διέξεισιν οτηύγαθον πολυκοιρανίη, εἷς κοίρανος στω, εἷς βασιλευς' αἰως ἀετου ορας κορυμ νεοτης, ψηφιζονται ἰδιωτευσαι toν βασιλεα μεζιον, οὐκέτι λογαον οἰκονουίας ἀδήλων τοῖς πολ- θλοῖς ε ινηιιένοι παιδοκοαίας τε καὶ διαυονῆς του κράτονς καλλίονος, ταυτα δὴ τὰ χθές τε καὶ πρώην ἐπ nολυαν ο noo συνελευσεων προβαλλουεν καὶ τοῖς ἐρωτωσι τὴν ἄδείαν των γινουίνων εἰς ἀπολογίαν προκείuενα ει τις τέως παροι- Riέέκων τεχνως ἐν τῆ λαuπροτάτη πολε του Κωνσταντίνου oxio ἐν εἰδως τῶ γινουεν καὶ τον λογον λως 1 νοηκως de γἐπεραίνοντο. Ἀλλ' uno ακριβως τυ βράβευι α τοντο τὴ n P. 1 16λιτεία γνώοιστο, κα κρίti θανάτου κατὰ του βασιλέως εσάγεται παρα τῆς φατρίας ἐκείνης τῆς πονηρας, τὸ του -
natum suum convocat et sodalitium scelerum ministrorum cogit hi vero tomerieum illud statim uno ore exclamant est mala res multos doluinarier unicus est rex dominusque item aquilae senium esse corydali iuventam ac decernunt privatam vitam agendam es, e Alexio nec iam ambagibus involvunt orationem, ni issa mentione educationis et conservationis imperii, quae non ita pridem in in axima populi frequentia iactarant, Maeque rerum illarum ignaris pro Mesensione facinorum responderi solebant vix iam tecretum erat
in re publica cognitum, cum imperator Alexius ab ini probo illo eoetu capitis damnatur, tantum non Salomonium illud elocuto vinetamus iustum quia non est nobis commodus conspectus eius nobis est gravis.' itaque Stephanus agio christophorita, Constantinus Tripsychus et Theodorus quidam ita librenus, lictorum praes eius, ortu eum adorti nervo arcus strangulant. Andronicus cada-Diyitia i Corale