Corpus scriptorum historiae byzantinae

401쪽

- το βασιλικον Μεισι α δρυφάκτων καταβληθέντων ia

mo τους ἔξ ανδρας ἀνηρηκότων, καὶτου θεατροαανους πλουμ του συιιβάντι τουτω διαθροηθέντος, ωρριησε του θωκον 2ο ἐξαναστῆναι καὶ εταχωρῆσαι προς τὰ βασίλεια, τ δει P. frάλλοιωθεῖς καὶ τους δορυφορους συνηθροικως, εἰ unis περιέκαινον ευνουν ἱκέτευσαν ἀποστῆναι ς τοπον του τοιουτον

is, quod seditiosorum sui gregis motum contra Andronicum non castigasset sed aequo et leni animo tulisset ac spectasset, talibus triumphis ornatus in palatium revertitur, relictis Prusaensitam vitibus, quae arbores amplectebantur, suspensorum cadaveribus ut uvis Gneratris ullum neque sepeliri passus est, sed a sole arefacto ut erriculamenta volucru , ne poma devorent, a ventis agitari voluiti Cpol laetis populi aeelamationibus exceptus, et ad hilatoriim laudationibus, quos semper alere solent illae, naiori superbia instatus, spectaeulia et ludis Circensibus aestivo tempore intentus fuit eunt

autem aliquando tabulata aliquot iuxta imperatoriam sedem collapsa Diyitia i Corale

402쪽

Bκυνες α θηρευτικαι, φιλοτοιουτους ποδεικνυντα τους ἐθεις

καὶ ὁ βασιλευς ανουὴλ , καἰ τουτο ἐς ἡ λίους πολλον

viros VI oppressissent, vuIgo eo casu consternato perterritu satellutes convocavit et in palatiuin abire voluit sed ab amicis exoratus mausit, quod si surrexisset, statim periturus esset, populi globo in ipsum et satellites eius impetum iacturo Paulisper igitur moratus. dum equestre et gymnicum certamen absolveretur, reliquis spectaculis Prorsus abstinuit, cuiusmodi sunt funambulorurn et venationum ἔquibus in urbe manere solita turba ut rebus novis impense capitur. et haec ita se habuerunti 4. Erat autem vir ciuidam nobiIissimus, nomino Isaacius non Isaacius Augelus , Isaaei sebastoceatoris, quem fratrem fuisse Manuelis diximus, Ex filia nepos is Armonia vicinisque locis Romanaeditionis ex Tarso a maior patruo Manuel Praepositus, Commisa cum hostibus Araiientis praelio captus , Manuel iam defuncto, in custodiana datur tu qua cum longo tempore suisset, tandem ab Isierosolyinitis , quos rorios dicunt, redein plus coinmodum in patria nreditum babuit, audronico redeuiiiliouis adiutore idque de The

403쪽

DE ANDRONICO COM NO LIB. I. 377

περ ὁ ἔν Ἀνδρονικος, ως πολλακις εἴποι εν, ἐπλησίαζεν, M 'Dαακιος ουτος ἀδελ ειυς ην ἐνῆγον δε Ἀνδρονικον εἰς το προσδίζασθαι τον 'Iσαάκιον καὶ τῆς χρονίου κατοικτεῖραι ἀποδηαίας ὁ νακρομοκας Κωνσταντῖνος τῆ προ ιιητρος 5Iσαακίου θεί' συνευναζ ενος, καὶ Ἀνδρονικος ὁ Λούκας συνηθος ων εὐπαίδων Τσαακίου καὶ κατὰ γένος αυτ 7 προ εγγίζων ουτος τοί ν ὁ σαάκιος Ἀνδρονίκεν του βασιλεῖ οὐχ πείκειν ἐθελων καὶ τὴν πατρίδα eo ἐν στρασι φαντα- uενος καὶ συγγενείας η ερατεινης oti λικίας ουδένα λογον roτin ενος , τυραννίδος δ' ἐρων καλαρχῆς φεσιν τρέφων, D

κώ--ερίθω τοῖς πεuφθεῖσιν ori ἐκ Βυζαντίου χρῆuασιν εἰς, κακοβοιλως αρχὴν εα- οῦ νηστευσασθuc τοίνυν μεταχειρος συνος καταπλευσας ἐς Κυπρον τα μεν ρωτω ον 5ε-ομον κα προς βασιλέως ἀπεσταλμένον δυνάστην πιω- - γραφει, βασιλικἀ ποδεικντων τοῖς Κυπριουις γραυρεατα, απερ αυτος συνέθετο. καὶ διαταγὰς ἀναγινωσκων αυτοκρατ ρικας ἐπιπλάστους το ποιητέον δῆθεν ποτιθεuένας ἐκείντ, καὶ Jλλα διαπραττοuενος σα ι se τέρων αρχειν M-aοχμέντες πρὸς ἀνάγκος ποιεῖν χοουσι, μετ' o πολῶν δε τὸν --

dorae sententia, cuius, ut saepe diximus, eonsuetudine utebatur. hic vero frater patruelis erat . ut autem Andronicus Isaaei curam susciperet ac diuturnae eius captivitatis misericordia tangeretur, Μ eroducae Constantini, qui materteram Isaaei in matrimonio habehat, opera ea euectum, et Andronici Ducae cognati eius et familiaris a Puero is igitur Isaacius cum Andronico cedere ac in patriam redire vovet, nec ullam cognationis aut suavia consuetudinis rationem ha-Leret, sed imperare quam imperio carere mallet, pecuniae Byzantio missas subsidiis ad improbum assectandi regni consilium abutitur, et Cypro cum magna manu occupata principio se pro legitimo praetore, qui ab imperatore missus esset, gerit, litteris imperatoriis oste ais quas ipso composuerat, et commentitiis mandatis recitatis, quao quid ipsi agendum esset scilicet praescribebant a caetera agit, qua iis necessario facienda sunt qui alienis imperiis subsunt verum non multo post se tyrannum professus, innata crudelitate retecta inaulares inhumanitia tractat ac pertinaeia saevitia tuo tantum supe

404쪽

προσκεκρουκος περηλασεν ου γαρ διέλιπεν, ε δτου περ tiσφαλῶς et δ' Dχειν ετο, uτρι αττα ἀνοσι Di τοις οἰκήτορσι τῆς Κυπρο εργαγιιενος φονοις τε α καθ' oαναναιτίοις ἐχραίνετο - δηληιιαν σωιιάτων ἀνθρωπινων ἐνί- νετο, ποινὰς ἐμάγων καὶ τωωρίας οἷ τι σνuφορων πανον, Sοποσαι κατηγον εἰς θάνατον. καὶ κοίταις δὲ ἀθωίτοις κώv i54 φθοραῖς παρθένων ὁ παναισχης κα ἐξαγιστος ηκολάσταινεν ,

της ἀπολογεῖται προς κυριον λαλῶν κριώατα. οἷα γαρ et τοτε γενεὰ ἐξέφυσε κωνεια προς ουδὲν σερον ἁδρυνθέντα γνατον τοῖς προσφερ ouένοις καὶ ἀπωλειαν των πλείστων πολεων,

ἄν τῆς αρχης παναθέσuως ἐπέβησαν ταυτα ως εἰς ἀκοῆν ἐληλυθε βασιλέως Ἀνδρονικου. υκ ἐν πωσουν καθεκτῶς,

atrocitato in hostea elebre nomen onseeuti sunt neque enim, ubi Primum tyrannidis fundamenta iecisso videbatur infinita immanitate in subditos grassari desistebat, sed et aedibus innocentum in horas Polluebatur, et humana eorpora laeerabat tormentis in exitulam mortalium excogitatis praeterea in stupris virginum et adult rils homo nesarius volutabatur; et eatas dudum familias sive ullo crimine omnibus opibus spoliabat,ut indigenae paulo ante conspieui divitiis famelici et nudi oberrarent, si quibus homo iracundus emaem abstinuerati ei, hei, cur via improborum prospera est floreutfacinorosi plantasti eos et firmasti procrearunt liberos et fructus tulerunt, ut propheta cum domino expostulat illa enim aetas velut aconita genuit, quae adulta non ad aliud nisi ad perimendos h

mirie et pluriuiarum urbium excidium valueetint, Quarui domin

405쪽

DE ANDRONICO COM NO LIB. I. 379

πως Κυπροθεν καταπλευσας καθελε τουτον της πῆς, 5ειδὼς αἶς σαεπως προσδεχθησεται παρα πάντων, τε καιτο πορρω κακον τοπι ἐν ρορσι, λυποτερον , καὶ του λίνοντος αρτι κουφοτερον το ἐλπιγuενον νιριστον ἀγαπιττως ν παρακερδαίνειν ἐοίκαιιεν ανθρωποι καὶ τὴν βραχειαν του

ἀλγουντος νεσιν.

ἐπ τους ἐγγυς τρέπει τον θυιιον, ταυτον τι δρων ο κα κυνες πολλάκις ποιειν ειωθασιή του γαρ βαλλοντος φθιστάuε-Dνοι τουτον is αννοκται λακαῖς, τω δ' ἀφεθέντι λιθω

τον Ουκαν Ἀνδρόνικον, οῖ ξυνέθεντο ἡ ἀχρεῖον Ἀνδρονίκεν τὰ ἐς πίστιν φθῆναι τον 1σαάκιον λωθέντα καὶ προς την πατριδα ἐπανάζευξαντα. ετ o πολλὰς δ' ηιειρα καἰ κα- σιώσεσιν ανδρες πάγονται, καιπερ των τῆς πίδος 20οντες νορονίκου οἱ ui ἔξοχοι πῶντα καὶ τῆς ταιριας οἰκούτιστοι, ειγε ὁ ἐν Μακρολυκας, κτος των iam φιλοφροσυνων αἷς ἐπιιιελως Ἀνδρονικον θεραπευε, καὶ δελφῆτῆς Θεοδωρα κατῶ συνάφειαν συνορντο muικον, ην δ'

a. τον αὐτο τῆς ex αδτον παραλύσον A. ἐν γαρ χρησώ δοτημένον ὁ το ἰῶτα τὴν αυτο καταλυσε βασιλειαν B. 4. ἀρχος τυραννίδος A. et και χείριστον εν A. r. γιστο A. x5. Ἱσ. ἐκείνου A. as. Dεel oJio A. nullo ohiberi modo potuit sed quia id praesto esse videbat quod olim formidarat sempe enim litteramo ut imperii sui eversionem suspectam habuerat), prineipio quaerebat qua ratione comprehendi Iosae Isaaeius, et tolli e medio is a quo exitium immineret veris.

atur enim ne Cypro advectus et alacriter susceptus ab omnibus se principatu deturbaret remota enim mala minus molesta sunt quam Propinqua et quod expectatur, etsi pessimum uerit, levius eo ducitur quod urget in praesentia. Id enim est mortalium ingenium, ut exiguum doloris levamen in lucro deputemus. 5. Sed cum hostem absentem in potestatem suam Bdigere non Posset, ira in eius propinquos conversa, canes imitatus qui hominem allat re contenti lapidem ab eo coniectum mordicus arripiunt, Macro lueam Constantinum et Ducam Andronicum in ius vocat; qui eonfirmarant Isaacium, si redemptus in patriam rediret, fidelem et utilem illi operam na-Vaturum paucis diebus post maiestatis rei fiunt, quamvis principes saetio

406쪽

γος πλειστάκις στορηκε γινωσκειν ἀθεμίτως 'πιλόνικον ὁ δ μυκας Ἀνδρονικος καταπυγων ων κα γλοιος κα et νωναιδειαν ἐπὶ το προσωπου προβεβληυένος καὶ λου δὲ Ἀνδρονι κου ἐν τοῖς πεδε Ἀνδρονικου προιιηθέστερος εἶναι ἐπλάττετο. τι ὁ ριέν τινος ἐκπερονα οφ λuoυς πεσα sνετο, ὁ δὲ λυκας ουτος Ἀνδρονικος, ως εἰ διδακτος ἐν του cis bri ἀνθρωποκτονου καὶ ταῖς των ερυπων χαιροντος στριφοραῖς, καὶ χειρων προσεφηφι το στέρησιν ανασκολο-nισιν ἐγνωμάτευε, βλαστηυων ἐν πολλοῖς Ἀνδρονικον και

προσληψριατος εἰς ουρανους ανοδος του κυριου καὶ σωτηρος

ηυῶν εορτά ται, ἀθροι Πιὸς ἐκ προσκλῆσεως γίνεται τιον περιτὴν βασιλειον πεδον απάντων αυλή κα ἐν διὰ τουτο τοι εxis B παντος γένους καλεθνους συνδρομὴ καὶ ὁρ/ι , ενθα ὁ βασιλενς

ειδοντες et ἐν τυ αλλην τρέχειν τέραν βαὁιζοντες, εἰχον τὸ

ela, quibus Andronicum observantissime olebat, Theodorae anileae elus sororem tu matrimonio habebat Androniens vero Dueas, homo depygis et sordidus ac perfrictae eontis, maiori sibi curae esse Andr Diei salutein quam ipsi simulabat quodsi Andronicus aliquem ea care volebat, Ducas iste, quasi ab improbo illo magistro, hoste humani generis, edoctus, etiam manus ei amputandas aut in crucem agendum esse decernebat, obiurgato saepe Andronte et inhuman te castigato, quod in suppliciis sumendis infra delictorum atrocit tem subsisteret igitur ad celebro estum eius diei quo memoria, ditus in caelos una cum assumpto orpor domini et dei et seritat

ris nostri celebratur, omnes aulici, ut denuntiatum erat, conVene runt, atque omnis oneris et nationis homines diversis itiveribus eo contendebant ubi imperator diversabatiar erat autem tum in ext

407쪽

ἐς τό κατάλληλον των ργων τὴν κλῆσιν μετάγοντες ἐν ruo

lo τω ἔντι ἀναιδέστατος των 'Aνδρονίκου πηρετου καὶ πάσης ἀνοσιοοργίας ἀνάμμοέ, Gον αρας χειροπληθῆ κα του-κροδουκα στοχασάuενος του καὶ προφερωτάτου κατὰ κῆδος βασιλικὰν κα τὰ γεραρον τῆς λικίας καὶ τὴν του πλου- του βαθυτητα παρκὶ νει, ιν ιος ἐς παραδειγρι αυτὀ ἀφ i5ραν, περιβλεπομενος πασαν τὴν ὁμηγυριν καὶ τὸν ' λα λβολουντα ἐρεσχελων αὐώς πιστον ἐς βασιλέα κακολπων Dκαὶ τὴν αυτην καταδίκην μετὰ ικρον ποστῆναι ἐλaοντα. ἐραν οὐ διὰ τὴν ἀπειλὴν ταυτην ὁ θρωσμος ξυι πας, μώμου, κα κατέβαλον του ἀνθρωπων, ἐλεεινὸν κα απιστον-αετὰ τὸ πάθος δέα , es αρθῆναι τους λίθους ἐς κολω ον. δει ν ἐμπνέοντας του ανδρας αραυενοί τινες, οἷς τὰ τῆς μορεσίας ταυτης ἐπετέτραπτο , κα τάποσιν ἐνειλοσαντες

ab Andronico cum frequens esset conventus eorum omnium quos adesse decebat, Macroducas et Ducas praeter omnium opinionem ex aedibus in planitie sitis producti et in vestibulo triumphati ta quam in iudicium abducendi, aut imperatorem e sirperiore coenaeu- Io Prospecturum visuri, gestu corporis ad gravitatem confirmato et manibus suppliciter compositis suspexerunt a Stentianus Hagiochristophorites, qui tum Anticliristophorites vulgo dicebatur nomine pro moribus nonnihil immutato erat enim impudentissimus omnium A deonici ministrorum et omnium scelerum sentina , lapide quantum volaeapiebat sublato, et in Macroducam destinato, qui et assinitate imperatorio et aetate et amplissimis opibus autecellebat, omnes hortabatur ut suum exemplum imitarentur, totum concilium circumspectans,

et qui lapidatione abstinebat, dieteriis et conviciis incessens ut in peraturi infidelem et paulo post idem supplicium subiturum iis minia territi omnes saxa in illos coniecerunt, ut supplicio peracto oDiyitia i Cooste

408쪽

38 I

καὶ το πραχθὲν ἀναλογιζομενοι ιιηχανι α συνείχοντο, καὶ δμπλῆν ἐπὶ τοῖς γινοαένοις δίκον φωταντο κα των vulpsero λετων γα ἐδαυαζον αυτους τὰ παθήματα, καὶ εἰς uroriosoν ου πω προσπελάζειν τον κώδυνον φανταζοuενοι χρονιωτέ-

ωποθραττον, ου ἀγαθα τῆ Ἀνδρονίκω υχονται - βου- χολειονται, αλλὰ - οἷς ἐκεῖνος προσέκειτο καὶ ἀεί τινος μετεδίδου χρηστου ' το γαρ ἐς παν ἄπιστον ηθος καὶ το τῆς γνωμης πολιμβολον φορωuενοι, ετ ει το προς κολασιν

καὶ το τὸ δ A. a. γαρ ἐυβριθες iso A. 3. παλωβωλον δυσμει πον A. miserabile et Incredibile spectaeulum lapides in tumulum exurgerent ii vero quibus id munus datuna erat, eos adhuc spirantes suta latos, et tapetibus quibus sarcinae mulorum tegi solent involutos, Ducam in Iudaeorum coemeterium, Macroducam in littus editius quod est e regione anganii monasterit, transvehunt, atque utrumque palis assigunti ae tum primum politani ea cum luctu viderunt. a quorum commemoratione prius aures abhorrebant atque id saeianus reputantes, attonitis similes, quo se verterent nesciebant, duplices poenas luentes nam et popularium calamitate movebantur; et quia idem periculiim iamiam sibi quoque inintinere Putabant, longiore cruciatu assiciebantu quam ii qui iam in mediis lorauentis orant nam hi quidem mala timere desierant, oppressi malo, quod auimus pridem augurabatur III vero, quia malum tibinde providebant, et sutura tanquam praesentia cernebant, neque ο- tu somnum capere nec interdiu quietis animis esse poterant, conscientiae quasi agellis excruciati neque vero ii solum sic

409쪽

DE ANDRONICO OMNENO LIB. r. 383

Aia γαρ μηδε τουτο παραδρα uise o λορος aliουνταί τινες Ἀνδρονικον, οἷς μετῆν αρροσιας, - τῶν κρεuα-5σθέντων καθαιρεθῆναι σωιιατα ὁ δε γῆ ἀηδῶς τον λογον δεξώuενος πρωτησεν εἰ πάλαι ἀπέθανον κα που ἐκ των

ἀναρτησάντων κακους κακως καταστρέμναι τον βίον, συμπαθειας ειπε του ανδρας καταζιουν, καὶ ἐπεδακρυσε τουτα τοι C

ρηαατι ἰσχυρπέραν φάμενος εἶναι τῆς οἰκείας ορμῆς και

io προθέσεως την των νωων α τηριαν καναυθεντιαν, καὶ τὴντων δικαστρον ἀποφασιν περκεῖσθαι τῆς αυτου προαιρέσεως.

In causa erat, quod acerbitatis implacabilitatis et saevitias hominis mari periculi aciem ne se quidem evitaturos metuehant est et hoc memoratu dignum quidam homines apud Andronicum gratiosi petebant ut suspensorum eorpora tollerentur is vero iis verbis non offensus, rogavit num pridem essent mortui ubi ex carnificibus audivit malos male periisse se dolere vicem illorum dixi ae id dictum lacrimi prosecutus , adiecit legum severitatem et auctoritatem sua voluntate et proposito plus valere, et iudicui sententias suo iudicio praepollere o lacrimae, qua et olim et a nobis in animi moerore undebamini, ex orde tanquam imber e nubibus destillantes o gravioris tristitiae signa , et eorum quae intus urgent argumenta certissima, quamvis aliquando etiam prae gaudio ex oculis veluti guttae exuberetis lolia vestra natura est apud Andronicum

410쪽

βον παρέπeuψας εἰς τὰ στατα νίπτρα παραληροὶ, ν άοχοὴ ἐπιτάφιος καλλοιβη τις λοίσθη ἐκκενωθέν s

αιονας, μάζοντας τον ριθαον, ἐς τὴν ἀντιπέραν ἀναρτατο πορθαολος κικλήσκεται Πέρααα, διὰ τὸ δῆθεν ἐπιβου- λευειν αυτου fi doli. Ἀλλ' ἐν τοιουτοις εν καὶ παραπλησίοις αλλοις καὶ χεί io P. st ροσιν υκ λιγοις ἀεὶ ἐνηυκαιρει Ἀνδρονικος r is Kωνηνων πιέξιος, ο ἐπι του κερασuατος ἐτέτακτο τεῆ D- σιλ. Μανουηλ ἐκ τῆς αιτο φυτλης γεγενηuένος ἐκ γαρ ἀδελφόπαιδος προελήλυθεν , περοριαν ἐς τους Σκυθας --

dem vel ipso nomine detestabilem demanatis osquam multorum pupillas vestrum profluvium extinxit o quam mitto in Orcum adegistis o quot domersistis o quales viros in sepulcrum conieeistis et ultimo lavacro abluistis, tanquam inseriae essusael Ad tunc modum Macroduca Constantino strauca Andronico modio sublatis, quemadmodum remunerari amicorum benevolentiam soleret Andronicus constabat non multo post II fratres Sebastianos

in altero freti littore, quod eram dicitur, suspendit, quod scilicet vita eius insidiali essent liviusmodi atque aliis deterioribus rebus et suppliciis AndronMeus subindo occupabatur. 7 At Comnentis Alexius, Manuelis im- Peratoris ex fratre nepos et pocillator, ab Andronte in Scythiam relegatus atque inde profugus, draconis volantis instar in Stelliam Pervectus, illelmo insulae tyranno quis esset aperuit atque 'Rem ipso ex Philippica provincia oriundus Malelnus, vi non illun i Diyitia i Cooste