장음표시 사용
101쪽
te latuine , mihi non facile persuadebis. At ubi de S. Scriptura loqueris, confidentiorem te ostendis, qui cui nihil reliquum facis, quam quod credas, eam tesse a Deo sed hac in parte nihil ei gratificaris, quod ipse
etiam Socinus non concedat Clamitas interim cap. 1.2. lib. q. multa in ea esse obscura, confusi, omissa, manca, mutila, diversa, aliena, turbata passim pleraque, invicem pugnantia ut pigida calidis Oiumentiasticcis lacecipse Socinus crudius estistite non potuisset quereris,stylum ejus esse luxuriantem hyperbolicum , c. quare non addis mendacem, sic uno uelbo dixisses quod in animo habebas contendis, multa in sacris literis esse apographa non autographa que variis doces exemplis; cui bono vel enim ista apographa pro
Θεοσπεύεηις agnoscis, vel no agnoscis;
si agnoscis, in quem finem corradis ista
102쪽
isti nihil enim hic novi adfers in
medium , cui a indu dum a scripturae interpretibus de vindicibus nonis erit si is fa ctu in ovorum sol utiones inspicere debuisses, vel si inspexisti, iis debebas este contentus, quia nihil habebas quo illas impugnares. Si non agnoscis, quare ergo dicis,scripturam esse a Deo liquet inde scopum tibi alium non fuisse, quam ut Divinam scripturae Autoritatem pedibu proculcares, eique deliriorum tuorum Dagonem , e fabulatoribus ethnicis compilatum saperim poneres pejor Socino Pia scripturam duntaxat cum seipsa committebat, non cum scriptis humanis, probe conscius, ejus au thoritatem nullo humano testimo
Doctrinam tuam de creatione Adanai,de conditione ejus mortali, de proclivitate materiae ad peccandum, de peccato originali,pure So- 4 cini
103쪽
92cinianam esse, tam est manitest uiri, ut illud ostendere non sit neccse. cui tuum superaddis ληρέμα de peccato praeadamiti o non existente
lege, quod non Orthodoxis,sedacissis Socinianis debet ludibrium.
Quid nunc ergo restat, quam ut dicas , te credere imputationem
peccati Adami, Justitia Cluisti,
quam non credebat Socinus. Rest. verum est, te eam credere, sed quO- modo credis3Ita nimirum credis,ut credere non credere sit perinde; nihil enim est aliud quam Iocularis lusus ista tua imputatio, ni it inquam, pnaeter nudum nomen, quo fucum facis hominibus; qui enim rem tollitde rei fundamentum,nihil praeter nudum nomen relinquit. hoc tu facis. Primo rem tollis; imputatio enim est, quando quis loco alterius habetur, haud secus ac si idem fecisset quod alter, eandemq; recipit seu poenam, seu praemium,
104쪽
qito destinatum os alteri qui fecit. Hanc rem tollis in peccato Adami lib. 3 cap.3. dicis en inra, Hoc interesse interpoenas in iecta ex imp rationibu hysicis politicis, o parvas decreta ex imputatione misi capeccati Adami quod anciliat sica
reales fuerint,secundum naturam ει
putationum suarum realem cam; hae per mulicae orstiritu intellecta, ex imputatione stiritalio in stra
noxae Adamica Peccatum certe Adaminibi addidit naturae hominum peccatrici praeter merum reaiunt, qui in sice nielligi debuit. At neque poena ex Imputatione peccati illius sa)uita, hil fruaddideru=it corruptimio serti naturali omniu)n hominuin, praeter condemna-.tionemonysiicam, qua intellectu sola concipipotuit. Talem ergo fingis imputationem, per quam non infligitur poena,sed tantum reatus poetae; ideo vocas inputationem mυι- . Gini, sed quare non potius Inagina-.
105쪽
mmi Quo sentiri est mysticum estens aliquod reale, quamvis occultum quod tamen entitatis naturam non tollit; at in tua imputatione nillil est, quod entis realis participet naturam, quicquid cadit in naturam humanam,sive corruptio& vitiositas, sive mors corporis sive aeterna, id totum dicis esse ex ipsa natura, non ex imputatione peccati Adami. Et hoc est quodica.7. eluia 'dem libri agis, ubi te tenebras in clarorem tua hypotiae si convertisse putas, docendo, peccata hominum omnia, malorum omnium pestes, qua
homines male multant, mortem eorum aeternam quae illas vita aeterna interdicis,ct suo illa piri quod ibi ipsis natu-
aliter inhaeret, non ex aliis Adam
delicto dimanavisse. rn tu hic cla rorem tibi venditas, is non tuus sed Socini est , cujus plumis te ornareno debebas .Et falleris, si existimas, tuam imputationem novi quid claroris
106쪽
roris cenerare luci Socinianae satis omin Pelagi usa S N imis te a curatiores perspiciebant, non dari lo- eum immitationi, fi haec ii docerentur frustra ergo sapis supra magistros tuos, quia nihil relinquis imputationi, ubi omnia tribuis turae siquidem reatus iste tuus nihil poniti in esse rei', neque quic-
quani infligit,s quicquid infligitur,
non est ex imputatione de reatu, sed ex natura. Atque ita in brutum furamen convertis divinam conaminationem praecepti secundi, qμoDeus se 1siraturiam ni iratur peccata parentum iri liberis; quq visitatio prae supponit imputationein sed ea se-
Eundum re nihiInisi reatus est , non eatis inflictio, id enim, quod infligitur, est ex nars ra liberorum non peccato parentuna deoque non est quod liberi L peccatis parentum sibi metuant, sed tantum a suis. Et
Vieissim inanis prunaisio erit, non
107쪽
portabit iminiquitatem Patris , nil
enim praetexi in aginariuin portati
Sed Jundamentum tollis , sine qtio imputatio nec justa est nec te gitima Requiritur enim , ut detur aliqua connexio inter utrumque imputationis subjectum, sive illa volitntaria sit,.qualis est inter reum&Id ejus rem, sive poIitica, qualis inter Regem & subditos, sive naturalis, qualis inter Patrem salium: at nillil horum est in tuis praeadanaitis neque emi a side)u exant pro Adamo, neque erant subditi Ad ini neque erant filii Adamiqiio- inodo ergo psis imputabitur peccatum Adami Quod autem tricap. 2. lib. . de connexi prae mystica ais, qua inter utrumque subjectum
nihil praeter communem naturam intercedit, id vero nugari est , communici enim naturae non potest esse
fundamentum impruptionis, alias
108쪽
Τurcartim impietas posset imputariBelgis,quia naturam habent communem quod vehementer absurdum. Nec est , quod exemphim Christi, cujus justitia nobis imputatur, nobis referas; non enim sundatur ista in communione naturae,
quam Christus nostrae similem asia sumpsit, in quo naisere falleris, sed in dejussione oliuatari , quia Christus nostro loco satisfecit Erego nec in natura, quam praeadamitqcum Adamo ex tua hypothesi ha-x uerunt communem fundari potest imputatim & sane injurius es in ipsum Deuna, quod tale imputa tionis ipsi affingis fundamentum, quod nec in Divino nec in humano jure censetur legitimum, sed quia nil nisi merum phantasma est, quod ei superstruis, aliquo modo es excusandus.
Qualis ergo est imputati pec- cati Adami, talis ex opposito tibi Q ct si est
109쪽
est imputatio iustitiae Claristi, nihil
enim amplius Claristus imputatus nobis tollere potest, quam Adamus imputatus nobis dedit atque Ada mus imputatus nihil nobis dedit, pr ater nudum Mimaginatium rea tum reliqua enim omnia, quae in naturam eadunt, nempe corruptio, Mutraque mors, non sunt ab Adamo sed ab ipsa natura. Ergo Chri stus imputatu Lnihil ab hominibus
tollit praeter eundem imag1narium reatum, reliqua enim, nempe bona opera,& vita aeterna, sunt a natura,
non a Christo. Nimirum, hoc est quod vis, id ipsum etiam vult S cinus, sed rejecta phantastica illa imputatione justitiae mmortis Christi de merito quidem, stres ita se habet, nilii enim aliud est quam
non-ens, sub nomine entis;& videris quidem Socino orthodoxior,
quod ille fidem salvificam fossat, non inaputativam, quae sibi Chrastio. justi-
110쪽
justitiam imputet, sed obedientialem duntaxat, quae praeceptis Chriasti cum fiducia in foedus gratiae
Christi morte confirmatum, exhibetur: Tu autem doceas fidem imputativam justitiae & mortis Chri-hi. Sed vicissim Socino ineptior, quod ipse doceat fidem cuivis hominum peculiarem; tu autem fingas fidem non imputativani tantum
sed Mimputatam, id est, unam nu-naero fidem, quae solius Abrahami actualis fides sit, sed omnibus hominibus imputata, sicut peccatum solius Adami peccatum est, omni bus hominibus imputatum, justitia solius Christi justitia, omnibus h minibus imputata. Sic enim loqueris cap. 9. lib. . que vero mirum videbitur, imputatione retro adlam fuiso in antecessores Adam , reputantibM quae supra plus satis inculcavi, imputationem sei Abrahamica theolo