Iani GulielmI Plautinarum quaestionum commentarius. In quo omnes ordine M. Plauti comoediae, tum multa veterum scriptorum, poetarum inprimis, & M. Tullii loca varie illustrantur, corriguntur, augentur

발행: 1583년

분량: 364페이지

출처: archive.org

분류: 문학

241쪽

IN PLAUTI MERCATOREM

s I. G. PETRI D NIELI IC. S. . Virgilij ambrosia.& nectare libenter saepe victito etenim bene libenter victito. sed pa-io a libere dici, P. Daniel: numquam illas tam delicatas lautitias regusto,quin tacito cogitationis flagitio te verberem . Scis profecto quid arti Musicae, quid nobis amatois tibusMusaru, quid tibi ipsi debeas. quo magis viso opus est, ne publice,immunis priuatim, etiam crudelis existimere: qui nobis, tantum beneficiu ; tibi,talem gloria tamdiu invideas. Quare cum dus beneuolentibus Seruium tua, io illud rei antiquariae protuarium, adorna; & in publicu,summa tua cum laude , tande emitte. atopere doctos & eos de bonos viros tibi sis obstrictur', ex eo perspice; suod solo gustu paucissimaru partiu spe omniu arrexeris, ea exspectatione comoueris, ut vel in primis te numeremus,a quo augeri & ornari bonae liti rae maxime pos sint: neque libris tantu tuis de copiosissima bibliotheca; sed etiam studio uberrima doctrina: quae utraque iacte adhibere valde velim,dum Plautina haec nistra recenseas,rogatu meo: quae ita Vt correxi rescribenda sane censeo . nisi tu dissentias.

242쪽

tis malis verbis oneratus. quod ipsum verbum ea caus a libenter hi ex sententia certe, reposuerim. Oneralsis c patre. nam sit adere videtur ipse Plautus , in quo hac eadem de res est. Hi dictis dignus oneremus usique ambo. Sequitur prologo,

mare valide coepi hic meretricem. Piso Res exidatum ad inni abibat iampatris.

Vbi malim, clam patris. & id magis probat lexio ludicra, qua liqc fabula concluditur. Siquispi ο-hibuerit,plus perdet clam, q am si praehibuerit palam. Leuiusculum crit,sed monebo tamen,ic tio ab hoc versu, Obiurgare pater haec me noctes , dies,

is potius scribi debere, me. & mendi occasio diphtongus fuit, quam pauci in eo adverbio exprimunt,aut agnoscunt.Paucis post versibus

est, - . Omnes tenerent mutuanti credere.

sed veterrima quaeque editio,mutuit inti. quod posteriores mutasse nollem. nam quid mouit eos ξan non haec huiusmodi verba praeteream, quae omnibus nota,frequentandi lignificationem, etiam cupiditatem interdum, & cona-υ tum notantὶ Certe venditare est venditionis . caussa ostentare,vendere ci ero. ita hic mutu tanti, mutuari gestienti, ut mutuetur omnia

molienti. Deinde est. Rationem pessumam esse, quae ipsus optuma, io omnes labor; inuenissetper feras oris vi ilionit ri ac deteri. Convicium tot me onos iamproceret. 'n

243쪽

Ferti haec possent ; tametsi versus postremi sententia parum arguta exit; sed serri possent, sq. mss esset,in quibus auorum iam mem ria repperit Baptista Pius, dispunditari ac dissere. Valde hoc placet ; sed ut locus totus emaculo stur,ita rescribendum existimo, muri, in dissi,nritare,ac didere ' . . Convicium tot me annos iam siposcerem.

Pessime mecum agitur,ait senex, si quae ego optima ratione Sc magnis laboribus peperi bona,ea tu adolescentum dedecus modis pes simis amorib' te postulas dilapidare ac dis perdere. Didere est dispergere, &, ut Donatus interpretatur, diffundere in multos. dc praeclare ex illo grammatico noster Patmerius is Phormione restituit,

quod nego persiri porro asse ae dididi3 tametsi ego paullo ropius ad libros Terentqcenseam posse rescribi, sit a ne ego perscri parro iis quibus dididi 'onam iocus ex inopinato est. perscribebantur pecuniae,quibus deberentur ; at hic ijsse per- scribsisse ait,quibus dididerat. C Α Ρ v T I I. Inmundus rustic-- Placide rare. Electare. Muli bufabula correct declarata. A v c i s post versibus sequitur eodem Prologo. . so adeo arte cohibitum obeat ire, Multo vere inmudo rusticue exerci ri

244쪽

' 1M MERCATOREM V EsT.' ars Neque nisi quinto anno q-que psisse tum visere

Vrbem.

Inmundum rusticum serdes agrestium vocat opinor. nam ita iam malim, quam diuiso ver- . 1 bo , in mundo rustico: Tertullianus de habitu muliebri. Cultum d --, quem muniam mulis

em vocantromatum, quem inmundum mutiebrem

conuenit dici. tametsi alterum illud recte etiam hic retineri potest, ut nuper ex Appuleio o ostendi. Deinde correxerim, Neque nisi quinto anno lisaque assuetum visere.

se uitur enim statim. rin rem silitum a patre.

Nauim netretis q- trecentas tolleret, Par sciatque easemper cis vectatum undique,

meo dum quaestum habere peperisset bona. Manifestus vitii ex his versis tertius. quid enim significet, semper cis vectatu in liquem mendat ingeniose, ut omnia, eruditissimus Scaliger, atque eapse merces vectatum undique. Paullo propius antiquam scripturam ego, Parasse, atque ea se in Persis vectatum undique. de conuenit aptissime sentetia. Solebant enim Attici ciues in Persiam, aut Asiam,aut Egypturei quaerundae caussa nauigare ; tum illic circumvehi de mercaturae operam dare, donec onusti opibus de quaestu magno faeto de redi-3o tu cogitarent. Id ex Persa,Mostellaria, Sticho, Trinumo huius nostri clarissime videre est, multis Terenth locis. Verutamen eruditorum

245쪽

iudicium sit, utra harum emendationum verior, melior. Illud sciena,Easi mis vi , non recte multi capiunt. Ioluere id. ne Ptis . CC. placide ιρ,

non enim hoc dicit semulus, velle se placide q iiescere: sed iubet berum placide singula ex quirere. sibi enim cursu defatigato quiete op

esse. itaque sic interpungo, placide: volo astu fere. lente,cum mora,paullatim, cui Cregione respondet, propere. Milite. z Urre hoc tum placide decet. Sub finem scaenae,

ea ego huctr aecucumVatis, Ne te opprimeret imprudentcn,atque electaret,

rogando & appellando blande elice- is

re, erogitare. sic in vita multo sunt, delectare, prolectare. caue audias interpretem qui rescripit ,eluctare. CApuae III. tis

Cnim linguae decem, Caecit, fabula Molitris. stimsi molis ciam' fu pluscul ad Mercatorem. sequenti lepidum sonita' nium Demipho commemorat , dc unimium praesentieuetu. scias non Sabinos solum, ut habet vetus adagio,sed etiam poetas, quod Volunt, somniare. sed librariorum, ut puto, incuria versus tras positi loco suo emigrarunt illic, D- sessendet i/properem illam ab sese abducere, me intrρ domonia inorem ducit it u meam.

246쪽

IN ME RcATOREM M 2 ij οὶ non habere cui commendarem capram: . tque oppido hercle bene velle lili visiussum, quo magu quid facerem cura cruciabar miser. Concinnior enim sententia erit,meo iudicio,1 si scribemus.. tque oppido hercle bene vecte illi visu sum,

sol non habere,cui commendarem capram,

suo magis quid facere cura cruciabar misere. Cavisas sollicitudinis duas ponit suam beni- o uolentiam in capellam, & quod eam abstru- . dere nusquam posset. Aliquanto post.

-- atque ego constitar

Nauem ex R1 οὐ qua heri αἱ aduectussius, o ibitum est illud mihi nescio quiviserta is Sincerius existimo, Collibitum est illacnotae ser- mulae , adforu in theatrum, domum visere. Non grauius est, sed non tacebo scaena proxima, Nesis re obiurga .hocnon voluntas me impulit. Hoc antique ratione scribendi esse huc. Ea quς hanc continenter subsequitur,

Ita animi decem in pectore incerti certant. Senarium non male recolligo, una voce traiecta. Ita animi inpectore incerti certant decem.

Sic Bacchidibus decem linguas dixit, αντὶ - ών. si tu si decem habe, Iiwυι mutum esse addecet. Non hinc longe.

Per mare ut vectu nunc oculi terra mirantur tia C H. Magis opinor. D E. id estprofecto. 3ο Perinae indices litteras aliter colloco, nune oculi terra mirantur tui Magis. ω.Opinor. DE.id est

.cilicet qui diu in mari v ccius erat, magis te

247쪽

ram mirabatur, quam solitus erat. Multis imteriectis versibus sequitur. Nihil opus nobis ancita is qιμ texat, q- motiri caedat,pensum fiat, aedis verra vatis . . habeat cottidianum familiae cassitam cibum, sCoquam verse postremo significat, dc quae panem faciata,non,Vt censet amicus meus, avide obstrudat: primo, ancillam molitricem: cuius nomine Caecilius fabulam docuit . nam qui eum titulam in rem obscenam trahunt, obsce- Is ni ipsi sunt. Scaena, ducam era illum. DE. Scio pol te amare , qu/m isthae praem MDMmihi

cliquem arripiamu prandium qui percoquat. 3ISane quam eleganter emendat Palmerius,

umili tu h-c bonum factum censes. sed tamen

alia omnia ut denseam, faciunt editiones a liquae,in quibus est: unumsectam. nam negarino potest probabilius haec a me correcta unius litterae mutatione,

quid si igitur unum faciam 1ου censes, quum. Et alludit ad superius a se dicta Demipho, d aliud faciam'

248쪽

IN MERCA. TOREM RE .es T. etis Non placet ubique tricari, dc hulcus quaerere non curare. Verba haec inconstantis &paene amentis exspectatione adolescentis sunt. Itaque cum videret tristem aduenire Eutychum, arget; ait hoc est,discrucior animi maxiamo angore. na in summo dolore hanc formu- in vutatam docet Cicero his poetae veteris verbis, Nunc demum mi animiω ardet. xs ovibus e contrario & tamquam e regione

spondere censet illa gestientis laetitia, Tanta latitia auctussiam,vi mihi non constem. Etiam de illo variae sententiae sunt, scaena

gite ire. . Haeccine tua est amica, quam dudum mihi

Te amare dixti, cum obse bas. LV. non taces'

C O. Satis scitum Iliam mvberis, verum heiae

amat.

Veteres libri,Virmn hercle aure. mihi quod sinplicissimum est, idem verissimum videtur,veirum hercle aueri ut designarit virosam esse, 5e sibi virum quaerere. quod maxime selensi quibus forma sua digna videtur, ut colatur& exerceatur. Sequitur. Vin me experiri' L T. nolo. C O. mercedem reis. Emendatur argute, rupedibi, sed non Vere. E perimur mercennarios , cum corum opera

249쪽

v timur. supra hac fabula Vis tute mihi esse obse

quentem, an nevis. . m. opera licet Experiri. Et hoc xogat cocus, velit ne operam suam experiri in percoquendo prandio Lysiinachus: cum abnueret ille; at tu, inquit, mercedem cedo,quae sconducto debetur.Sed nec illud mutari necessitas ulla cogit scaena, Disium ataue hominum. Non concedam, neque quisamus uam nom. n

Concedere enim est quiescendi caussa aut co- ros stedi in locum quempiam secedere. Rudc- te. Paullis er remitte restem, dum concedo coseulo. Sed ea scaena, a qua hoc caput exorsus sum, hoc versu. Certum est praeconum tulere iam quamlum est 33 conducier. malo veteres libros sequi,in inbus e contam. is gignendi casus antiquus est, etiam Ciceroni non vitatus pro P. Quinctio.Tollitur ab atri s' Iacinys atque a praecinium couseessu in Galliam Naeui- αo m. sic membranae, quarum auctoritatem nos non contemnemus. Longe hinc infra. Omnibus me ludiscatur hic me modis. ego stultior, isti credam. commoratur. chlamydem sumam

denuo. IVerius censeo, qui si credam, commoratori ce te venustius in se dixerit, qui sibi moram ob-eeret ipsi, dum Charino auscultaret. Scaena

rostremo, illud

-- . dicamussenibus leges censeo, 3 p. Triuissu ' abeamus quas leges teneant, conte

250쪽

Vulgarius mihi videtur, leges tenere, dc vix dignum Plauto. pollula certe imitatione politi Lisimam loquendi formam restituas. qua se lege. t 'eant, cimtent .sint. Sic Liicillius.

His te versibus interea contentin teneto.

n que est quod quem moueat numeri muta . tio, quam inferius item persequitur. Haec adeas, eae hacce nocte lex trimum teneatsenes. nihil in-men nimium confirmo.C A p V T V. Expetere, in euentu Crpoma. Iocin Ciceronis de Priauinnis consutiribus con litutus a coniectura ; alto indidem e libris veteribis.

consiliaribus , dc multis eloquentiet luminibus i signita. sed in primo aditu locus subobscurus & patu elegans cet ram venustatem deformat, & flumen verborum splendidissimorum turbat salebra sua .de quo te consulo, P. Daniel,ut adhibitis in comtilium libris tuis probissimae antiquitatis,pr nuncies. Verba haec sunt, Magno hoc λω cum Atire ; miserandum in moda misit ei populi adm, capti, necati, deserti, disi pati sunt incuria, fame, morbo, vastitate consumti, ut

quod est indignissimum scelus, is imperator in poenam exercitus esse videatur.

Mendosa perspicue. a quibus enim expetitusi exator Piso certe non a prouincialibus. at

SEARCH

MENU NAVIGATION