Iani GulielmI Plautinarum quaestionum commentarius. In quo omnes ordine M. Plauti comoediae, tum multa veterum scriptorum, poetarum inprimis, & M. Tullii loca varie illustrantur, corriguntur, augentur

81쪽

potuisset. spes mea processerit , an seseu Ierit, quod commodo tu ossat , a te ex specto. Mihi crede, V. C. non laude & testimonio magis tuo laetabor; quam lima & correctione, gaudebo. illud iucundius fortassis; haec grauiora ac reabse veriora erunt. mihi vero ut assensione tua ornari,prqclarum videbitur ita

censione corrigi perhonorificum, ab eo, edus non in iure ciuili tantum,sed in omnibus la iis dandis artibus acerrimum limatissimumq.1udicium omnes boni ac docti miramur M

ueremur.

82쪽

Plauti repositum suo loci.

O N incommode hoc editur proloso Aululariae, Coepi οι Mire ecquid maioremsibin

Mihi honorem haberet. quia tamen membranae cori- stanter habent qui non ecqui , credo rectius scribiscim. sequitur enim inferius paullo, ea mihi cotidis ut vino, aut ture , aut aliquisemper

svplicari pusillum hoc, sateor; sed meas ad aures etiam perpus ita elegantia iucunda & su uis accidit. Versu ultimo eiusdem prologi. , Credo aurum insticere volt 'esurreptum linpolita haec quoque, sed paucis animaduersa

tametsi ubique occurrat,anastrophe. nesurre rium dixit prosurreptum ne. Captetueis. Ego ibo adfatrem,ad alios captetuos meos Visam ine hac

Visam te hac nocte quippiam turbauerant. pro , turbauerint ne. parum considerate vir

coctus illud murauit Pseudolo. nimissam iustumisium ui induam ne ;E

83쪽

u fuere'

nam eadem figura dictum,pro leuetur: quod tamen huc inculcari non debuit. ut neque illa, mutari Andria Terentii.

o Chremeter tempuε aduenis. . usculta. CH. a ditu iam omnia. D asinetis omnia'

Sic enim disertim Donatus, & eadem meta-- thesi ne tu omnia ponitur pro tu ne omnia'Exempla quamuis plurima adduci polsint: sed operaepretium non est. nihil enim hac immutatione usitatius. Itaque ille etiam scaenae primae versus ex membranis ita scribendus est. rs Nam qua me nunc caussa extrusi i eae ae Abin' dc exstat eade ibrma sermonis cum alibi, tum apud Terentium , Nam quae haec est anmVulgarius fuisse. quanam caussa,quaenam anus.Sic Afranius extulit ahiis,quod nos ustatius q-- ad. non enim ea vox inoua est, ut Nonius putauit, sed in uersione novata. doceat quod dico exempla quae laudat. sitrepstylis, a quo te expediat loqui.

Dixisset e nobis aliquis; ut noris, quoad tibi M loquendum sit. neque in alia causs est alterum ex eodem poeta. m tantum amarem talem tam merito tinem ,

Datin essem , aqua liceret. sic corrigo,littera quam librarii perperam it D rarant extrita.dicit ho estissimus acolescens, se nisi tam benignum patrem nimio perq ama ret,irasciturum illi suisse,& uae t men temPς-

84쪽

xamentum adhibiturum. Sed ad Aululariam reuertamur, dc eius scaenam primam : in quan bene interpungitur hic versus. Istuc rex edere ab sis vide, ut

cum deberet potius hoc modo,uiu rex edere ab Onis ita sis vide,ut

Incedit.

nam quo eam retro abire velit iteratione adverbi j magis significat:& ea sentctia gestu ad- to iuuada est, ut plui imae comicorum .ps vide, ea inversione de qua modo verba fecimus positum pro videlis. Post illos versus eiusde scenae, Nunc ibo ut vi am,estne ita aurum ut condidi, quod mesellicitatplurimum erum modis. is vide ne quid desit. non eo dico, quod senten-lsa non omnibus suis partibus costare possit, vi nihil adiungas aliud: sed quia versus a No-hio ex hac fabula laudatur, qui hodie nullus legitur,huic tame loco mire covensi.is est hic. L, 'Nec noctu nec diu quietuε umquam eam inunc dormmiam,

Nam paullula mutatione apte certe cohaerebunt omnia, si scribseris. semdmes inrat plurimis miserum nisilis, 1s noctu ire diu quietus umqua eam, nec dormia. Verum hoc suspicari me leui ter tantum profiteor. nam affirmae rem tam dubiam quis at str Sequitur.' Nec nune mecastor, quid ego hera dicam με s.

Maia rei evenisse, quamur insaniam, sura ramministi

85쪽

1M A, LULAR. QE EST IGNEs si Membranq,Non enim ecastorimelius. belle enim ordiuntur sermonem Non enim, Nunc enim, Ut enim,similia. IC A p V T I 1. Qiure in aus.Mentio,Repromisiis in sponsilib-.rem definitio in Pandectis explicat in a cor leti de fense. Qul. C aris locin correctus,st id ni . sepius.

E Qv s triendo si est neque obscurum, quod legimus scena,Praesagibat mi animus.

nune hic eam rem volisio, is Mecum adire adpamonem. sed noto veterum more dictum, adire adpassi nem. nam ij praepositiones,quas Vocand, iterare in ornatu ponebant. tale est illud in nostris libris,adire ia Praetorem. quae formula in com-α5 mentarus Caesaris hactenus in modo iacet,libri primi de bello ciuili extremis verbis. e Misecumatae postea cotrouersas interse mibres habuerant, fauente ad Caesarem introduxerunt. sic vulgarulibri:scripti aliter habent,ad Caeseremistin adis Μ mnt quod testatur politi Ze elegantis ingenii homo Fulvius Vrsinus; de aducit ident ille, forta se ita melius esse. vere melius, non quo ita legi debeat,sed quod inde veritas facilius.

alluxerit;quam certe eruit diuinatio mea. nam so scribo a Caeserem in ius adtemni. neque necesset cito, in reclara Sequitur in Plauto.

86쪽

Credo Hepe ubi mentionem e fecero de fluo

M:himides ondea deriderisese a merebitur. 'De sponsalibus futuris loquitur. ideo aptis sane & illi rei appositis verbis utitur, ubi me lion fecero. nam qui poscit, mentioncm fa- scere dicitur; qui respondet, repromittere sine tantum,promittere; ut hic paullo inferius πο- mitte hocsore.Itaque stipulatus huius uxori j dii partes,me lio 8c repromissio. quas ea caussa in Sposa lium definitione ambas ponit ingenio- rose & perite,ut solet, Florentinus I C.' onfidia,

inquit,sunt mentis repremisso nuptiam ut rarum. nam peccat iuris scientissimus Hotomanus, cum haec suspicione peruertit. IIcntio,

appellatio est, &,ut Caeci iij verbo paullo duriore utariverbificatio. meminisse, loqui interdum , de , quod ab fonte defluxit,memorare. Appuleius Milesiorum VII. Recens nuptatias summ- αν u/s parentes ac maritum misi m minisse non Laitit. quoad summos illi honores pro- omitterent habitu in mihi. Porro est. auscultu mihi, O que eani dessende mihi. E V. at nihil e I Atis, quod dem. M E. ne duis.

Reppererunt in suis mss.viri docti, nihil est δε- αν iis,qui dem. quod illi pro reijculo neglexerunt, ego amplexor, ut probum &valde Plautinum. Qui enim huic nostro πσλιτω ν - πον desin Pnat,& valet hoc loco sti; dem, ut dare possim, eam tibi collocare.nam dos ea fini cst, ut ea collocentur filiae. sc infra est in praeclara illa inimes sumtuosarum matronarum,

87쪽

, tu AVLVL AR. M AESTIONE s. Enim mihi atq; e auru-ΔH. A ncillis,muAs idiones, pedissiluas, S durige spueros, μιιcuia auι vehar. hoc est, ut vehar. nam viri aoeti frustra mutant; ut iidem sine caussa aestuant Captetueis. Itidem haec mi aduenienti upupa, pia me debit, data est Ait, qM me delectet, εχεινν. etiam

Asinaria plerique libri habent, Quid ego alii deriptem ampliuσ, nisi idia cuius inopiast,

Viginti argenti commodas minas, huius dem

quos sequendos censeo, tametsi parum inter I ut,ita scribas an ut editur, quas dem Plautus tamen illo modo loqui haud dubio malit. Verum ille locus Aululariae, quem emendare coepimus, etiam aliud est beneficium quo a nobis augebitur . nam quod Megadotus re-- spondet, ne duis in mss, una Voce plus est, ne duis, ne ita honeste,ut hae tam bella iterati ne tota sic na mihi collustrari videatur, iC A p V et II L

AE p a in Plauto ordo verborum mutauit, reo raro etiam versuum; utrumque aliquammultis locis: indicauunus. posterioris exemplum, ni fallor, est scaena Posta

88쪽

μ t A N I G v v I LM I ἔ . quam obsorinuit herus. mex non allue est aridus atque his est sinex. Coc. . cu tadem ita siqvi Amy s T R. tute em linia. Suam rem perisse,seque eradicarier, ssimn diuum atque hominis clamat continu de, Desila ligillo fumius qua exit foras. Clarior prosecto sententia erit, s versum te riu collocaris quarto ordine, & sic scribseris. ἰ Iu diuum atque hominum clamat coli uide, ro am rem ter se, seq. eradicarae

Vesua ligida fumus si qua exit foras. Testari eum ait deos & homines,ad incitas se redigi, S: rem suam pessumdari, quia fumus: sibi depereat, Est ea ista seruulorum sermo- ri cinatio plena urbanissimi loci; sed nubecul 1 quadam, ut mihi videtur, obuoluta est M pbducta sententia suius verse . Censem vera adeo esse parcum in misere videre' nam odiose sane i ratur hic parcum, & frigi- ,. . do rogat censeat ne ita parcum esse, de quo dixit modo: Edepol mortalem rce parcum assica . huc accedit, quod senarias parum sanus sit. nisi amphimacru admittamquod mihi no pla- μcer. Fuit cum corrigerem C mlta viro ado es arctum. Homines arti, attenti & restricti in rei familiari; quibus opponuntur dissoluti hinc;

arte habere Asinaria. Materitam arte contentes.. babet. nunc impetisse probat se mihi se u in

89쪽

iNAVLVL- R., AESTIONE s. JIAn tu, inquit, etiam censes eum parum ederenam hoc hic valere arbitror, genium

suum defrudare 3 dc mehercule conuenit admodum; ut qui auidissimam parsimoniam ses nis audisset in fumo, aqua, praesegminibus, idem sciscit tur quas caenas estet, &qua invictu sit miseria: cuius rei insigne exemplum sibijcit alter, in pulmento . Misere vivere, est

victu arido vitam colere: contra. inuere,

io laute dc delicate aetatulam curare. M. Tullius II. de finibus,de elegantiae &lautitiae ex uisi De lurconibus.im ego, ait, istos quide viu . re, at beate dixerim, Pl utus virumque coniunxit Mostellaria, - Me in lita repiacre, in mμis nisilii.

Sequitur in Aulularia statim .

Insit ibi diastutire,pbrans, Eubins, Vαο nisi liceret miluium viatirier in Langianis,Nojwt. arbitror paullo remolitius verbum eam variςtatem inalbros inu xisse, &fuisse olim, et V m t. Glossae veteres, D eripit J Deri pere, αφα mi ται. V. H sitauit sub fine huius fabulae iterum. . c&ra aeripiam- aurum matronispatam Se indover Nonius plane docet sua aetate libros ha- biaian, deplarunnai venit, sic melius est.. Venire ad prstorem.& deploratem aut iniuriam suam venire, saepe legimus.. vi aliter si scribas, fratiam non habeat versu inquentii Ebr i, tim

90쪽

M. Varro.

Vr ego nihil intelligo, aut sente-tig nulla, idonea quae sit, subest inlis verbis scaena Tace nunc iam. s T. Stultus CrsneVatia es. Abiremfacere, quod suo uou i perit' .

nam interpres vaticinatur ille quidem, sed hon e cortin1 Ego maneo in sententia, quae puero fuit,)euiter haec immutanda,Multus, Illi redi ac M, quando quod fac sperit: Stultuse, , inquit coco Strobilus, & -ra . est beneficium in te conferre,qui id neque intelligas, neque reserre scias. uno verbo est ingratijs, nequiquam, frustra. Cui io autem fasto Matia non refertur, id frustra fit. contra hoc cistellaria di citus illiu se sthanenati M. Hoc veruis arbitrosiquamquabilientia=ενικα τε es sit futura & aliquanto

1lustrioi ,' si scribemus epana est r Iacere, pie ab sperit. quod posterius in

mente misi venit,& ut dica luod res est,us de arridet. apparet libraridiu error vulgatis simus, i illi eris ὀ fine velini ad caput seque- tis iransniendis: cui vicinus alter, clim litte- so' ram omittunt, bb eande antecedente. 3s n