장음표시 사용
131쪽
Τ Vorteornus eum nominem sibi Parem in regno conspexisset, capiti suo diadema regni imposuit, et eo- principes suos supergresSus est. Ρr ditione ejus tandem divulgata, insurrexerunt in eum comprovincialium
insularum populi, quos Picti in Albaniam conduxerant. Indignati namquo Picti, commilitones suos, qui propter Constantem intersecti fuerant, in ipsum vindicare nitebantur. Anxiabatur igitur Vortegimus quotidie, damnumque exercitus sui in praeliando patiebatur. Anxiabatur etiam ex alia parte timore Aurelii Ambrosii, Datrisquo sui Utherpendragon: qui, ut praedictum est, in minorem Britanniam propter ipsum diffugerant. Quotidianus otenim rumor aures ejus impleverat, ipsos
jam ridultos esse, maximumque navigium construxisse,
atque reditum suum in debitum regnum veste moliri.
ἔ 10. HENGIθT ET HORAUA IM BRITANNIAM PERVENIUNT.
ΝΤEREΑ applicuerunt tres celoces, quas longas naves dicimus, in partes Cantiae, plenae armatis militibus, quibus duo fratres Horsus ot Ηonistus
ducatum praestabant. Erat tunc Vor- togirnus Dor orniae, quae nune Cantuaria dicitur, ut consuetudo eum conduxerat, ciVitatem illam fmpissime visitare. Cui cum rotulissent nuncii, ignotos Viros magnaeque staturae hominos in magnis navibus applicui SSe, dedit pacem: et ipsos ad 8e conduci praecepit. Μοx ut conducti fuerunt, vortit oculos suos in duos Germanos. Nam ipsi prsa coloris et nobilitato ot locorΘ praeminebant. Cumque ooteros etiam aspectu peragrasset, quaesivit quae Patria produxerat illos, oi qum causis QOS in regnum Suum direxorat. Diuili si
132쪽
HISTORI E REG. BRIT. LIB. VI. 105
Cui Hongistus pro aliis respondere incepit: nam ipsum et maturior aetas et sapientia praeponebat. Rex ceterorum nobilissime, Saxonica tellus nos edidit, una ex Germaniae regionibus. Causa haec adventus nostri est, ut tibi sivo ultori principi obsequium nostrum
offeramus. Fueramus etenim expulsi a patria nostra, neo ob aliud, nisi quia regni consuetudo expetebat. Consuetudo namque in patria nostra est, ut cum hominum abundantia in eadem supervenerit, conVeniant ex
diversis provinciis principes, ct totius regni juvenes eorum se venire praecipiunt: deinde projecta sorte potiores atquo fortiores eligunt, qui extera regna petituri, victum sibi perquirant, et patria ex qua orti sunt a superflua multitudine liberetur. Superfluonte
igitur noviter in regno nostro hominum coPita, eonVenerunt principes. Sortemque projicientes elegerunt juvontutem istam quam in praesentia tua cernis : prs ceperuntque ut consuetudini ab antiquo Statutae parerent. Nos quoque duos Germanos, quorum ego Hengistra, iste Horsus nuncupatur, eis duceS praefecorunt. Nam ex ducum progenie progeniti fueramus. obedientes ergo decretis ab aevo sancitis, ingressi sumus maria, regnumque tuum duce Μercurio potivimus. V Ad nomen itaquΘ Μercurii erecto vultu rex,
inquirit cujusmodi religionem haberent. Cui Ilongis-tus : Deos patrios, Saturnum, JoVem, utque ceteros qui mundum gubernant, colimus: maximo autem Μercurium, quom Woden lingua nostra appellamus. Huic votoros nostri dicaVerunt quartam septimanae feriam, quae usque in hodiernum diem nomen Wodens-dai do nomine ipsius sortita est. Post illum colimus deum intor ceteras potentissimam, nomine Fream, cui etiam dedicaverunt sextam feriam, quam de nomino
ejus Fridai vocamus.'' Ad haec Vortegirnus Docredulitate Vestra, quae Potius incredulitas dici potest,
vehementer doleo. De adventu autem Vestro gaudeo, quia in congruo tempore VOS ne SSitati meae, sive Diuiti geo by Gorale
133쪽
Deus, sive alius obtulit. Opprimunt Menim moinimici mei undique, et si laborem praeliorum meorum mecum communica veritis, retinebo vos honorifico intra regnum meum, et diversis muneribus et agris ditabo. Paruerunt ilico Barbari, et foedere confirmato in curia ipsius remanserunt. Nec mora. emergentes ex Albania Picti, exercitum valde grandem fecerunt, coeperun quo Aquilonares partes insulae devastaro. Cumquoid Vorteorno nunciatum fuisset, milites suos collegit: atque trans Humbrum eis obviam perrexit. Deindo ut cominus convenerunt hinc et illinc et cives et hostes, acerrimam pugnam commiserunt: neo multum oportuit cives pugnare: nam Saxones qui aderant, tam viriliter praeliabantur, ita ut hostes, qui prius vincero solebant, sine mora in fugam propellerentur.
I 11. HENGIAT PLUREg E GERMANIA ARCESAIT : TERRITORIUM IN BRITANXIA ADIPISCITUR.
ria potitus, donaria sua eis ampliavit, atque eorum duci Hengisto agros plurimos dedit in Londosia regione, quibus sese et commilitones suos Sustentaret. Hengistus ergo cum esset vir doctus atque astutus, comperta amicitia quam adversus se rex gerebat, eum hoc sermons adivit: Domino, undique inquietant te inimici tui, et pauci sunt ex concivibua tuis qui te diligunt: omnes minantur tibi, dicuntque in conducturos Aurolium Ambrosium ex Armorim tractu, ut te deposito, ipsum in regem promoveant. Si placet tibi, mittamus in patriam nostram: et ex ea milites invitemus, ut numerus noster ad certandum augeatur. Sed unum a discretiono clementim tuae implorarem, nisi repulsam pati tim rem.' Ad haec V legimus: Μitte ergo togatos tuos ad Germaniam, et invita quos Volueris, et pote nDiuili su by Cooste
134쪽
me quod desideras, et nullam repulsam patieris. V Cui inclinato capite gratias egit Hengistus, et ait: U Dit
sti mo largis mansionibus et agris, nec tamen eo honore quo ducem decuerat, cum duces me progenuinerint. Quippo inter colora danda osset mihi civitas sive oppidum, ut dignior inter proceros tui regni
censerer. Dignitas namque consulis, sive principis adhibenda esset, ex utrorumque genere edito. Cui
Vorteirnus: U Prohibitus sum hujusmodi donaria vobis largiri, quia alienigenae estis et pagani, nee
adhuc vestros mores et consuetudines agnosco, ut vos
concivibus meis parificom: nec, si vos ut proprios cives existimassom, inciperom donare, quod proceres regni mei dissuaderent. V Cui Hengistus: Concedo, inquit, mihi servo tuo, quantum una corrigia possit ambiri intra terram quam dedisti, ut ibidem promontorium aedificem, quo me, si opus fuerit, recipiam. Fidolis otonim tibi sum, et sui et oro: ot in fidelitato tua quae agere desidero, faciam. Μotus igitur rex ipsius verbis, ejusdem petitioni acquievit: praecepitque
legatos suos in Germaniam mittere: ut milites ex in invitati festinatum auxilium darent. Nec mora, misSain Germaniam legatione, cepit Hengistus corium tauri, atque ipsum in unam corrigiam redegit. Exin saxosum locum quom maxima cautela elegerat, circuivit eum corrigia, et intra spatium metatum castellum aedificaro coepit. Quod ut aedificatum fuit, traxit nomen ex corrigia, quia cum ea fuerat metatum. Dictum namque fuit postmodum Britannice Kaercorrei: Saxonico vero Thancastro. Quod Latino sermone castrum corrigiae appellamus. Diuiti eo by Corale
135쪽
OA R. MONUMETENSIRl 12. VORTEGIRNUS ROWENAI , HENGISTI FILIAM MATRIMONIO DUCIT.
ΝΤΕΒΕΑ vero reversi sunt nuncii ex Germania, conduxeruntque decem et octo naves electis militibus plenas. Conduxerunt etiam Hengisti filiam nomine Romenam: cujus pulchritudo nulli secunda videbatur. Postquam autem Venerunt, invitavit Hengistus Vorteirnum regem in domum suam, ut et novum aedificium et milites novos qui applicuerant videret. Venit ilico rex privatim, et tam subitum opus laudavit, et milites invitatos retinuit. Ut vero regiis epulis resectus fuit, egressa est puella de thalamo, aureum scyphum vino
plenum serens: accedens deinde propius, regi flexis genibus dixit: L ord Mng wacti heil IV At ille, visa facie puellae, admiratus est tantum ejus decorem, et incaluit. Deinde interpretem suum interrogavit quid puella dixerat, et quid ei respondere deboat. Cui intorpres dixit: Vocavit te dominum regem, et vocabulo salutationis honoravit. Quod autem respondere debes, est, 'ine heril IV Respondens deindo Vortoirnus. Drine hesit jussit puellam potare: cepit- quo de manu ipsius scyphum, et osculatus QSt eam, et potavit: ab illo die usquo in hodiernum diem, mansit consuetudo illa in Britannia, quod in conviviis qui potat, ad alium dicit: mehi Mili qui vero post ipsum recipit potum, respondet: Drine Mili Vortogimus
autem diverso genere potus inebriatus, intranto Satanain cor ejus, Puellam amavit, eamque a patre ejus postulavit. Intraverat inquam Satanas in cor ejus: quia eum Christianus esset, cum Pagana coire desiderabat. Hengistus ilico, ut erat prudens, animi regis levitatoeomperta: fratrem suum Horsum, ceterosque majores natu qui secum aderant, consuluit quid de rogis petitione lacoret. Sed omnibus unum consilium fuit, ut Diuili oti by Cooste
136쪽
puella regi daretur: et ut pro ea ab illo provinciam Cantiae peterent. Nec mora: data fuit puella Vorto-glano, et provincia Cantiae Hengisto, nesciente Gor-gano Comito, qui in eadem regnabat. Nupsit itaquorex in eadem nocte Paganae: quae ei ultra modum placuit. Undo in inimicitiam procorum et filiorum suorum citissime incidit. Generaverat namque filios primitus, quibus erant nomina, Vortimer, Katigernus si Pascentius.
l 13. EPISCOPI GERMANUS ET LUPUS BRITANNOS VIRUNT: vORTI MER SAXONES PRAELIO FUNDIT.
Ν tempora illo venit Sanctus Germanus Altisiodoronsis episcopus, et Lupus Trecensis episcopus, ut verbum Dei Britonibus praedicarent. Corrupta namque fuerat Christianitas eorum, tum propter Paganos quos rex in societatem eorum Posuerat, tum propter Pelagianam haere- Rim, cujus Venenum ipsos multis diebus affecerat. Beatorum igitur virorum praedicatione, restituta est inter eos verae fidei religio, quia multis miraculis quotidie praeclarebant: multa per Eos miracula Ostendebat Deus, quae Gildas in tractatu suo luculento sermona paravit. Data autem puella regi, ut praedictum est, dixit Hengistus ad eum: Ego sum pator tuus, et consiliator tibi osse debeo: noli praeterire consilium meum: quia omnes inimicos tuos virtute gentis meae superabis. Invitemus adhuc filium meum Oetam cum Dareo suo Ebissa: Bellatores enim viri sunt. Da eis regiones, quae sunt in Aquilonaribus
partibus Britanniae juxta murum, inter Deiram et Scotiam. Detinebunt namque ibidem Barbarorum impetum: ita quod in pace citra Humbrum remanebis. Paruit Vorteirnus, praecepitque eis inritare quoscun- quo scirent in auxilium sibi valere. Missis illico legatis:
137쪽
venerunt octa et Ebissa et Cordita cum trocontis
navibus armata manu repletis, quos omnes benigne suscepit Vorteirnus: maximisque muneribus donavit. Vincebat namque inimicos suos per eos, et in Omni praelio victor Oxist M. Hengistus etiam paulatim navos invitabat, et quotidie numerum suum augebat.
Quod cum vidissent Britones, proditionem eorum timentes, regi dixerunt, ut ipsos o finibus regni sui expelleret. Non enim debebant Pagani Christianis communicare, nec intromitti, quia Christiana lex prohibebat. Insuper tanta multitudo advenerat, ita ut civibus terrori essent. Jam nosci obatur quis Paganus esset, quis Christianus: quia Pagani filias et consanguineas eorum sibi associaverant. Τalia objicientes, dissuadebant rogi illos retinere, ne in proditione aliqua cives supergrederentur. At Vortegirnus diffugi at
consilio eorum acquiescere: quia Super omnes gentes
propter conjugem suam ipsos diligebat. Quod cum vidissent Britonos, deseruerunt ilico Vorteirnum, et
unanimiter Vortimerium filium ejus in regem orexerunt : qui eis acquiescens. per omnia incepit expellere Barbaros, atque oppugnare, et diris irruptionibus afficero. Quatuor bella gessit cum eis: ot in omnibus Suporavit. Primum super fluvium Derwent. Secundum Super vadum Epissord: ubi convenerunt Horsus si Catigernus alter filius Vortogirni. Congressuque tacto ceciderunt ambo, alter alterum letaliter aggressi. Tertium bellum super littus maris: quo naves muliebriter ingressi, diffugorunt hostes: ot insulam Thanet pro refugio assiverunt. At Vortimerius illos ibidem obsedit, et navali praelio quotidie infestabat. Cumque
Britonum impotum diutius tolerare nequirent, miSerunt Vorteornum regem, qui in omnibus bellis cum ipsis aderat, ad filium suum Vortimerium, petentes licentiam abscedondi, petendique Germaniam cum Salute. Cumque inde colloquium haberent, interim ingressi sunt Celaoes suas, relictisque mulieribus et filiis, in Germaniam redierunt. Disiligod by Cooste
138쪽
l 14. VORTIMERIUA MORBO MORITUR.
ICTORI Adoinde potitus Vortimerius,
coepit reddere possessiones ereptas civibus, ipsosque diligere ac honorare, et ecclesias jubente sancto Germano
renovare. Sed bonitati ejus invidit illeo diabolus: qui in corde Romenae
novercae Suae ingressus, eam incitavit, ut neci ipsius immineret: quae ascitis universis veneficiis, dedit illi per quendam familiarem suum Venenum Potare, quem innumerabilibus donariis corruporat. Quod cum hausisset inclytus bollator ille, subita infirmitato gravatus est: ita ut nullam spem vivondi haberet. Nec mora, jussit omnes milites suos ventro ad se, et indicata morio qum superveniebat, distribuit eis aurum atque argentum suum, et quicquid atavi congesserant: flentes
quoquo et Hulantes consolabatur, d ens viam universae carnis esse quam iturus erat. Audacos autem et
bellicosos juvenes, qui ei in debellationibus suis adstaro solebant, hortabatur, ut pro patria pugnantes, eam ab hostili irruptiono tueri niterentur. Audacia autem maxima docente, jussit sibi pyramidem fieri aeream, locarique in portu quo Saxones applicare solebant. Corpus vero suum postquam dolanctum foret, sepeliri jussit dosuper, ut viso busto Barbari retortis volis in Germaniam redirent. Dicebat enim, nominem illorum audere propius accedere, si etiam bustum ipsius aspicerent. Ο maximam viri audaciam, qui eis quibus vivus terrori fuerat, post obitum etiam ut timeretur optabat. Sod illo do uncto, aliud egerunt Britones, quia in urbe Τrinovanti corpus ejus sepelierunt. Diuiti eo by COOste
139쪽
GALFR. MONUMETENSIst 15. HENGISTUA, QUI FUERAT FUGATUS, IN BRITANNIAM REDIT: PRINCIPEA REGNI FRAUDE PERIMIT, VO TEGIRNUM CAPTUM IN CUSTODIA SERVAT.OST obitum vero filii, restitutus est Vortegirnus in regnum, qui precibus conjugis suae commotus, misit nuneios suos ad Hengistum in Germaniam, mandavitque ipsi ut iterum in Britan- main rediret: attamen privatim et cum paucis : quia timebat ne si aliter supervenisset, discordia intor Barbaros et cives oriretur. Hengistus ergo, audito obitu Vortimerii, trecenta millia armatorum sibi associavit: paratoque navigio in Britanniam reversus ost. Sed eum innis multitudinis adventus Vortoglano et regni principibus nunciatus esset, valde indignati sunt: initoque consilio constituerunt cum eis praeliari, atque ipsos ex littoribus expellere. Quod cum filia sua Hengisto per internuncios indicasset, confestim cogitavit quid potius contra id agendum osset. Diversis igitur machinationibus peragratis, unum ex omnibus elegit, ut gontem regni sub speciopacis adoriretur prodere. Misit itaque legatos suos ad regem: jussitque nunciare, quod non conduxerat
tantam multitudinem virorum, ut vel secum in regno remanerent, Vel violentiam aliquam cum eis patrisa ingereret. Erat namque causa cur eam conduxisset :quia existimabat Vorti morium adhuc vivere: qui per eos assectabat resistere, si illum expugnare incepisset. Quoniam autem nom haesitabat ipsum defunctum esse, committebat sese et populum suum dispositioni Vorte- orni: ut quot optaret ex tanto numero in regno suo retinuisset: et quos refutandos conseret, concedebat ut in Germaniam sine dilationo redirent. Etsi id Vorte reo placuisset: tunc petebat ipse, ut diem et lacum nominaret Vortegirnus, quo pariter convenirent, et omnia ex voIuntato sua disponerent f Talia namque Diuiligod by Gorale
140쪽
IIIRTORI E REG. BRIT. LIB. VI.
ut regi nunciata fuerunt, ei vehementer placuerunt: quia invitus sineret Hengistum abire. Postremo jussit et civos ot Saxonos Maiis halendis, quae jam instare incipiebant, juxta Ambrii coenobium convenire, ut ibidem praedicta statuerentur. Quod cum in utraque Parte Statutum esset: Hengistus nova proditione usus, commilitonibus Suis praeeepit, ut unusquisque longum cultrum intra caligas absconditum haberent. Et cum colloquium securius tractarent Britones: ipse eis hoc daret signum, Nemet oure εω : unde quiSque paratus aStantem Britonem audacter occuparet, atquctabstractis cultris o us ipsum jugularet. Nec mora, statuta die instanto convonerunt omnes intra nominatam
urbem, et de pace habenda colloquium inceperunt. Ut igitur horam proditioni suae idoneam inspexisset Hengistus, vociferatus est, Minet Oure fama: et ilico Vorteornum accepit, et per pallium detinuit. Audito
Oeos signo, abstraxerunt Saxones cultros suos, et
astantes principes invaSerunt, ipsosque nihil tale praemoditantes jugulaverunt circiter quadringentos Sex ginta, inter barones et consules, quorum corpora beatus Eldadus postmodum sepelivit, atque Christiano more humavit, haud longe a Kaercaradane, quae nunc Salosboria dicitur, in cemeterio quod est juxta coenobium Ambrii abbatis, qui olim fundator ipsius extiterat. Omnes enim sine armis advenerant, nec aliud nisi depaco tractanda existimabant. Unde ceteri qui propter proditionem accesserant, levius ipsos inermes interficero potuerunt. Non impune tamen haec egerunt Pagani: qui multi eorum perempti fuerunt: dum neci ceterorum imminerent. Eripiebant enim Britones ex telluro lapides et fustes, atque sese defendere volentes, prodi toros illidebant.