Galfredi Monumetensis historia Britonum : Nunc primum in Anglia, novem codd. msstis collatis, edidit J.A. Giles

141쪽

GALFR. MONUMETENRIAl 16. ΠENGIATUA PRO VITA VORTEGIRNI CIVITATES ET MUNITIONES REGNI PACISCITUR.

DERAT ibi oonsul Claudiocostrim nomine Eldol, qui visa proditione,

sustulit palum quem sorte invenerat, et dolansioni vacavit. Quomcunque attingebat, confringens ot membrum quod percutiebat, dirigebat confestim ad tartara: alii caput, alii brachia, alii scapulas, compluribus etiam crura olidens, terrorem non mininum inserebat: nec prius ex loco illo Abscessit quam septuaginta viros consumpto palo inters isset. Sed tantae multitudini cum resistere nequiret, divertit Sose ab illis, atque civitatem suam petivit. Μulti hinc et

indo ceciderunt: sed victoriam habuerunt Saxones. Britones namque nihil tale praemeditati, inermos advenerant : undo minus resistore potuerunt. Ut ergo notandum inceptum peregerunt Saxones, noluerunt Vorteirnum interficere, sed mortem comminantes eum ligaverunt, petieruntque civitatos ejus atque munitiones pro vita. Quibus illico quicquid assecta- Verant, concessit, ut ViVus abscedere sineretur. Cum- quo id jurejurando confirmatum fuisset, solverunt eum a Vinculis, atque urbem Londoniae primitus adeuntes ceperunt. Ceperunt deinde Eboracum et Lindocolinum, necnon et Guintoniam, quascunque provincias devastantes. Invadobant undique cives, quemadmodum Iupi oves, quas pastores deseruerunt. Cum ergo tantam cladem inspexisset Vortegimus, secossit in partos Cambriae: inscius quid contra nefandam gentem

ageret. Disit ipso by Corale

142쪽

HISTORIAE REO. BRIT. LIB. VI. 115l 17. VORTEGI Us, MAGORUM MONITU IUVENEM QUAERIT, CUI NULLUA FUISSET PATER.OCATIS doniquo Magis suis, conSuluit illos, jussitquo dicere quid faceret. Qui direxerunt ut aedificaret sibi turrim sortissimam, quae sibi tutamen

foret, cum ceteras amisisset munitiones. Peragratis ergo quibuseunque locis, ut eam in congruo loco statueret, venit tandem ad Erir montem : ubi coadunatis ex diversis patriis omentariis turrim jussit construere. Convenientes itaque lapidarii, eam fundaro coeperunt: sed quicquid una die operabantur, absorbebat tellus in altera, ita ut

nescirent quorsum opus suum evanesceret. Cumque

id Vortogirno nunciatum fuisset, iterum magos suos consuluit, ut causam rei indicarent. Qui dixerunt, ut juvenem quaereret Sine Patre, quaesitumque interficeret: ut sanguine ipsius caementum et lapides aspergerentur. Id enim prodesse asserebant, ut turris fundamentum constaret. Nec mora, mittuntur legati per universas provincias, ut talem invenirent hominem. At cum in urbem, quae postea Kaermodin Vocata fuit, venissent: conspexerunt juvenes ante portam ludentes, et ad ludum accesserunt. Fatigati autem itinero, sederunt

in circo exploraturi quod quaerebant. Deniquo cum multum disi praeterisset, subita lis orta est inter duos juvenes, quorum erant nomina Μerlinus atque Dabutius. Certantibus orgo ipsis, dixit Dabutius ad Mortinum: Quid mecum contondis fatuo i nunquam nobis eademorat nobilitas. Ego enim ex regum origine editus sum, ex utraque parte meae generationis: do te automnescitur quis sis, cum patrem non hiscas. Ad verbum istud vultus suos erexerunt legati, atque intuentes in Merlinum, interrogaverunt circumstantes quis osset finibus illi dixerunt, quod nesciebatur quis pater eum I 2

143쪽

progenuerat: mater vero fuerat filia regis Demetim, quae in ecclesia sancti Petri in eadom urbo inter monachas degebat.

l J8. v RTEGIRXUR A MATRE MERI INI QUAERIT, QUOMODO EUM AIΝE VIRO CONCEPISSET.

runt ad praefectum urbi S, praeceperuntque ei ex parto regis, ut Mortinus cum matre sua ad regem mitteretur. Praefectus ilico cum causam legationis eorum cognovisset, Μerlinum et matrem ejus ad Vortogirnum misit, ut do eis libitum suum perficeret. Et cum in ipsius praesentiam adducti fuissent: excepit rex diligenter matrem, quia eam nobilibus sciebat natalibus ortam: doinde inquirero coepit ab illa, ex quo viro conceperat. Cui illa dixit: ' Vivit anima mea et anima tua, domine mi rex: quia neminem agnovi qui illum in me generaverit. Unum autem scio, quod cum essem inter socias meas in thalamis nostris, apparebat mihi quidam in specie pulcherrimi juvenis, et saepissimo, amplectenS me strictis brachiis, deosculabatur: et cum aliquantulum

mecum moram feciSADt, gubito evanescebat, ita ut nihil ex eo viderem: multotiens quoque me alloquebatur dum secreto sederem, nee usquam comparebat: cumque

diu me in hunc modum frequontasset, coivit mecum in specie hominis saepius, atque gravidam dereliquit. Sciat prudentia tua, domine mi, quod aliter virum non cognovi qui juvenem istum generavit. V Admirans itaque rex, jussit Μaugantium ad se vocari, ut sibi manifestaret, si id quod mulier dixerat fieri potuisset. Adductus autem Mamantius, auditis omnibus ex ordino, dixit ad Vortogirnum: In libris philosophorum nostrorum, et in plurimis historiis reperi, multos Duiliam by Cooste

144쪽

BIATORI E REG. BRIT. LIB. VI.

117 homines hujusmodi procreationem habuisse. Nam ut Apuleius do doo Socratis perhibet, inter lunam et

terram habitant spiritus, quos incubos daemones appetilamus : hi partim hominum, partim vero Angelorum naturam haboni: et cum volunt, assumunt sibi hum nas figuras, et cum mulieribus coeunt. Forsitan unus ex eis huic multori apparuit, et juvenem istum in ipsa

generavit. ς 19. MERLINUA REGEM DE TURRI EDIFICANDA MONET.UΜQUE omnia auscultasset Me sinus, accessit ad regem, et ait: Ut quid ego et mater mea in praesentiam tuam adducti sumus f V Cui Vori ornus: U Ilai mei mihi consilium dedorunt, ut hominem Sine patre P quirerem : ut opus meum ipsius sanguine irrigatum staret. Tunc est Μerlinus: VJubo tuos Magos Venire coram me, et convincam illos mendacium adinvenisse. Admirans autem rex super verbis illius, continuo jussit Magos venire, et coram Merlino sedere. Quibus ait Μerlinus: Nescitis quid sandamentum incoeptae turris impediat. Laudastis ut sanguis meus diffunderetur in caementum, quasi illico opus constaret.

Sed dicito mihi, quid sub fundamento latet' Nam aliquid sub ipso est, quod ipsum stare non permittit.

ExpaveScentes autem Μagi, conticuerunt. Tunc ait Μerlinus, qui et Ambrosius dicebatur : Domine mi rex, Voca operarios tuos, et jube fodere terram, et invenies stagnum sub ea quod turrim stare non permittit. V Quod cum factum fuisset, reportum est ilico stagnum sub terra, quod eam instabilem fecerat. Accessit iterum Ambrosius Merlinus ad Μagos, et ait: Dicito mihi mendaces adulatores, quid sub stagno est ' V Nec unum verbum respondentes obmutuerunt. Et iterum dixit rogi: Praeeipe, rex, hauriri stagnum Diuiti reo by Corale

145쪽

per rivulos, si in fundo videbis duos concavos lapides,ot in illis duos draconos dormientes. Credidit rex Verbis ejus: quia verum dixerat do stagno, et illud hauriri jussit. Et cum ita invenisset, Μorlinum super omnia admirabatur. Admirabantur etiam cuncti qui astabant tantam in eo sapientiam, existimantes numen esse in illo.

LIBER SEPTIMUS.

QUI EST DE PROPHETIIS MERLIΝI. SEC. 1.

PRAEFATIO AUcTORIS.

ΟΝDUΜ autem ad hunc locum historias perveneram, cum do Μorlino divulgato rumore, compellebant mctundique contemporanei mei, ipsius prophetias edere: minime autem Alexander Linconiensis Episcopus, Vir summae religionis et prudentiae. Non erat altor in clero sive in populo cui tot milites vel nobiles samularentur : quos mansueta pictas ipsius, et benignα largitas in obsequium Hus alliciebat: cui cum satisfacere praeelegissem, prophetias transtuli, et eidem cum hujusmodi literis direxi. Dissili su by Cooste

146쪽

HISTORIAE REG. BRIT. LIB. VII.

ἔ 2. AD ALEXANDRUM.

OGIΤ me, Alexander Linconiensis praeses, nobilitatis tuae dilectio Prophesias Μorsini do Britannico in Latinum transferre, antequam historiam PeriuraSSem, quam de gestis regum Britannorum inceperam: proposueram

enim illam prius perficere et istud opus subsequenter explicare: ne dum uterque labor ingrueret, sensus meus ad singula minus suffceret. Attamen quoniam SecuruS eram veniae, quam discretio subtilis ingenii tui donaret: agrestem calamum meum libellis apposui, et plebeio modulamino ignotum tibi interpretatus sum sermonem. Admiror autem admodum, quod id pau-pori stylo dignatus es committere, cum tot doctiores ot tot ditiores virga potestatis tum coerceat: qui sublimioris carminis delectamento aures Μinervae tuae mulcerent. Et ut omnes philosophos totius Britanniae insulae praeteream, tu solus es, quod non erubesco fateri, qui prae ceteris audaci lyra caneres: nisi toculmen honoris ad alia negocia vocaret. Quoniam ergo placuit ut Galfridus Monumetensis fistulam suam in hoc vaticinio sonaret, modulationibus ejus favere non diffugias: et si quid inordinate sivo vitioso protulerit, ferula camoenarum tuarum in rectum convertas

concentum. ἔ 3. MERLINI PROPHETIA.

num rege super ripam exhausti stagni, Ogrossi sunt duo dracones, quorum unus erat albus, et alter retibus. Cumque alter alteri appropinquasset, diram

commiserunt pugnam, et ignem anhelitu suo procreabat. Praevalebat autem albus draco, Diuitigoo by Cooste

147쪽

rubeumque usque ad extremitatem laous fugabat. At ille cum se expulsum doluisset, impetum iacit in album, ipSumque retro ire coegit. Ipsis ergo in hunc modum pugnantibus, praecepit rex Ambrosio Μorlino dicere, quid draconum praelium portondebat. Μox illo infletum erumpens, spiritum hausit prophetiae, et ait:

Vae rubeo draconi, nam ejus exterminatio festinat: cavernas ejus Occupavit albus draco, qui Saxones quos invitasti significat. Rubous vero gentem designat Britanniae, quae ab albo opprimetur. Montes itaque ejus ut valles aequabuntur,et flumina vallium sanguine manabunt. Cultus religionis dolebitur, et occlesiarum ruina patebit. Praevalebit tandem oppressa, et saevitiae exterorum rosistot. Aper etenim Cornubiae succursum praestabit,ot colla eorum sub pedibus suis conculcabit. Insulae Ocinni potestati ipsius subdentur, et Gallicanos saltus possidebit. Τimebit Romulea domus ipsius saevitiam :Et oxitus ejus dubius erit. In ore populorum celebrabitur : et actus ejus cibus orit narrantibus. Sex posteri ejus sequentur sceptrum: Sed post ipsos exsurget Germanicus vermis. Sublimabit illum aequoreus lupus: quom Africana nemora comitabuntur. Delebitur iterum religio, et transmutatio primarum Sedium erit. Dignitas Londoniae adorabit Dorobemiam: et pastor Eboraoonsis septimus in Armorico regno frequentabitur. Μonevia pallio urbis Legionum induetur: et praedicator Hiberniae propter infantem in utero creSeen tem obmutes t. Ρluet sanguineus imber: et dira fames mortales afficiot. His suprevenientibus dolebit rubeus: sed emonso labore vigebit. Tunc infortunium albi fostinabit, et edificia hortulorum ejus diruentur. Septem sceptrigeri perimentur, et unus eorum sanctificabitur. Ventres matrum truncabuntur, et infantes abortivi orunt. Erit ingens supplicium hominum: ut indigenae restituantur. Qui faciet haec, aeneum virumanduet, et per multa tempora Super aeneum equum Londoniae portas servabit. Exin in proprios mores TeVer-Diuiligod by Cooste

148쪽

HISTORIAE REG. BRIT. LIB. VII.

tetur rubeus draco: et in se ipsum saevire laborabit. Superveniet itaque ultio tonantis: quia omnes Vercolonos decipiet. Arripiet mortalitas populum : cunctasque nationes evacuabit. Residui natalo solum deSerent, et exteras culturas seminabunt. ReX benedictus parabit navigium, et in aula inter beatos duodecimus annumerabitur. Erit miseranda rogni desolatio, et areae messium in fructuosos saltus redibunt. Exurget iterum albus draco, et filiam Germaniae invitabit. Replobuntur iterum hortuli nostri alieno semine, et in extremitate stagni languebit rubous. Exin coronabitur Germanicus Vermis, et aeneus princeps humabitur. Τerminus illi positus est, quem transvolare nequibit. Centum namque et quinquaginta annis in inquietudine et subjectione manebit: trecentis vero insidebit. Tunc exsurget in illum aquilo, et flores quos zephyruS Procroavit eripies. Erit deauratio in templis, nec acumen gladiorum cessabit. Vix obtinebit cavernas suas Germanicus draco : quia ultio proditionis ejus superveniet. V obit tandem paulisper: sed decimatio Neustriae nocebit. Populus namque in signo et sorreis tunicis superveniet, qui vindictam de nequitia ipsius sumet. Restaurabit pristinis incolis mansiones: et ruina alienigenarum patebit. Gemon albi draconis ex hortulis nostris abradetur, et reliquiae generationis ejus docimabuntur. Iugum servitutis ferent: matremque suam ligonibus et aratris vulnerabunt. Succedent duo dracones, quorum alter invidiae spiculo suffocabitur: alter vero sub umbra nominis redibit. Succedet leo justitiae, ad cujus rugitum Gallicanae turres et insulani dracones tremo t. In diebus illis aurum ex silio et urtica extorquebitur, et aagentum ex ungulis mugientium manabit. Calamistrati varia vellera vestient, oi exterior habitus interiora signabit. Pedes latrantium truncabuntur. Pacem habebunt ferae: ot humanitas supplicium delebit. Findetur forma commercii: dimidium rotundum erit. Peribit miluorum rapacitas, et Diqiligeo by Corale

149쪽

Iuporum dentes hebes untur. Catuli leonis in aequor os piseos transformabuntur: et aquila ejus super montem Ararium nidificabit. Venedocia rubobit -- terno Sanguino, et domus Corinei sex fratres interficiet. Nocturnis lacrymis madebit insula: unde omnes ad omnia provocabuntur. Vae tibi Neustria, quia cerebrum leonis in te effundetur : dilaceratisque membris a patrio solo eliminabitur. Nitentur posteri transvolare Superna: sed favor novorum sublimabitur. Nocebit possidenti ex impiis pietas, donec sese genitore induerit. Apri igitur dentibus accinctus, cacumina montium et umbram galeati transcendet. Indignabitur Albania,

ot convocatis collatoralibus sanguinem effundere Vac

bit. Dabitur maxillis Hus frenum quod in Armorico sinu fabricabitur. Deaurabit illud aquila rupti foederis, et tertia nidificatione gaudebit. Evigilabunt rugientes catuli, et postpositis nemoribus intra moenia civitatum

venabuntur. Stragem non minimam ex obstantibus facient, et linguas taurorum abscindent. Colla rugientium onerabunt catenis, et strita tempora renovabunt.

Exin de primo in quartum : do quarto in tertium : dotortio in secundum rotabitur pollex in oleo. Sextus Hiberniae moenia subvertet, et nemora in planitiem mutabit: diversas portiones in unum reducet, et capito leonis coronabitur. Principium ipsius vago affectui subjacebit: sod finis ipsius ad supernos convolabit. Renovabit namque beatorum sedes per patrias, et pastores in congruis locis locabit. Duas urbes duobus palliis induet: et virginea munera virginibus donabit. Promerebitur inde favorem tonantis, et inter beatos collocabitur. Egredietur ex eo lynx penetrans omnia, quae ruinae Propriae gentis imminebit: per illam enim utramque insulam amittet Νeustria: et pristina dignitato spoliabitur. Deindo revertenturoivos in insulam : nam dissidium alienigenarum orietur. Νiveus quoque Senex in niveo sedens equo, fluvium Porironis divertet, et cum candida virga molendinum Diqitigoo by Cooste

150쪽

HISTORIAE REO. BRIT. DB. VII.

super ipsum motabitur. CadWalladrus vocabit Con num, et Albaniam in societatem accipiet. Τunc erit strages alienigenarum: tunc flumino sanguine man bunt. Tunc erumpent Armorici fontes, et Bruti diademate coronabuntur. Replebitur Cambria laetitia: otrobora Cornubiae virescent. Nomino Bruti vocabitur insula, et nuncupatio extraneorum peribit. Ex Conano procedet aper bellicosus, qui intra Gallicana nemora

acumen dentium suorum exercebit. Truncabit namque quaeque majora robora, minoribus vero tutelam praestabit. Timebunt illum Arabos et Africani: nam imp tum cursus sui in ulteriorem Hispaniam protendet. Succodet hircus Vonoroi castri aurea habens cornua, et argenteam barbam: qui ex naribus suis tantam efflabit nebulam qua tota superficies insulse obumbrabitur. Pax erit in tempore illius: et ubertate glebae multiplicabuntur segetes. Mulieres incessu serpentes fient, et omnes earum gressus Superbia replebuntur. RenO-buntur castra Veneris: nec cessabunt sagittae Cupidinis vulnerare. Fons omnis vortetur in sanguinom: et duo

reges duellum propter leaenam de vado baculi committent. omnis humus luxuriabit: et humanitas fornicari non desinet. Omnia haec tria secula videbunt: doneosopulti reges in urbs Londoniarum propalabuntur. Redibit iterum famos: rodibit mortalitas: et desolationem urbium dolebunt cives. Superveniet aper commercii, qui dispersos greges ad amissa pascua revocabit. Pectus ejus cibus orit egentibus, et lingua suus sedabit

sitientes. Ex ore ipsius procedent flumina quae arentea hominum fauces rigabunt. Exin super turrim Londoniarum procreabitur arbor, quae tribus solummodo ramis contenta, superficiem totius insulae latitudino foliorum obumbrabit. Huic adversarius Boreas superVeniet,

ainuo iniquo flatu suo tortium illi ramum eripiot: duovoro residui locum extirpati occupabunt, donec alter altorum soliorum multitudine annihil abit: deindo veroloeum duorum obtinebit ipse, et volucres exterarum Diuitig Corale