Dissertation inauguralis de pharmacologia Graecorum veterum in genere

51쪽

61 pharmacotribis differunt oὶ ρι or ὁμοι Vel δ0τα- νολογοι, qui herbas set radices medicinales colli gentes, PharmaC0P0lis elis Pro medieamentis parandis vonditabant. Licet apud Veteres, φαρμακοποιὸς ille qu0que diceretur, qui medicamenta sensu latiori parabat, ut plurimum tamen de vene fico vox haeu usuri 'bolur, qui φαρμακεῖς et φαρμακος etium Rudiebat: se φαρμακῖς, ινρεχνὰς

Ex omnibus hucusque diutis colligitur φαρμακοπωλας et μιρμακοποιοῖς antiqu0rum, ideoque xρμακοπωλεῖα eorum ut, hodIeruIS d1SCrepasse, et non nisi apud auutores Graecos infimae aetatis prima mentio fit, de pharmacopolis sub nomine πομεν ταρίων Θ latino voeabulo corrupto pigmen

tarius cum hodiernis similibus, Olympiodor0 cap.

πίζων.

A π ο θ ζ κ η hodie pharmacopolium dicitur, Graeci vero ita appellabant cellam in penetralibus aedium repositam vel horreum Pollux Onom. l. 1. C. 8. et t. 10. C. 1. vel etiam refugium Herod. 8, 109. . D0 disserentia inter officinam, apothecami tabernam, vide Vossit etymologicum latinia in V. taberna).

De Ponderibus et Mensuris medicinalibus. Utilitatem, pondera et mensuras priscis in de finienda dosi modicamentorum usi tritBS, Cogno

52쪽

ta is

scendi, iam bene comportum habunt, qui scripta eorum medica pervolvunt, qua de Caussa consultum etiam mihi visum est, hanc quoque materiam breviter attingere. Duplici modo definiebant veteres quantitatem medicamentorum, pondere nempe et mensura . ha Cfluidas substantias, aridas ut plurimum illo. De singulis nunc speciatiria pauca dicenda.

Ponderum medicinalium omnium maxima fuit η . αττικ/ὶ πινα , quo e Aegyptiacam quidem ae flucti It, ct romana vero et alexandrina disserebat;

attica onim et aegyptiaca sexdecim, romnnu Vero octodecim vel ubi alexandrina, viginti habebant uncias Gal. d. pond. et mens. p. 4 66. et Diosc. ib. p. 468. in tomo quarto ed. Bὼ sit . . Cum Vero me dici illis utantur promiscue, ponduS, de quo BUCto res sermocinantur, bene dis linguendum est et eo magis, quo scriptores inter se de valore singularum minarum memoratarum dissentiant. Ita enim Ga lonus et Dioscorides, uti dictum est, 16 unciis attia cani aequivalere minam res serunt: Cleopatra vero

op. Gol. l. c.) 12έ eam habere ait, quod cum nida et Polluce minam atticam 100 constare drachmis referentibus, ognoscit, sed paulo inferius ipsa Cloopatra duas distinguit mitias atticas, quarum primae 12, secundae vero 16 tribuit uncias; poste rior cum libra convenit , unde etiam Plinius pro mina libram ponit. Sed Galenus centum

53쪽

sicula, unde Latinorum libra ossu etymol. v. libra9. DenOt3bat et mensuram et pondus, quod ut distinguatur, aut σταθω adiiciebat. Ut plurimum tamen pro pondere sumebatur: quod duod ocim, uti hodie, Comprehendebat uncias.

Oυγγέα Io) etiam ambiguae originis vox; Galeno l. c. quidem romana, Varroni vero l. 4. d. l. l.) ab uno orta. Scaligerus, consentiente Vos sto etymol.) Latinorum unciam a Siculorum ουγ- για et hoc iterum ab ἔνὸς derivat. Erat autem pondus octo ut plurimum drachmarum, Galeno enim teste, nonnulli septem cum dimidia, alii vero solis septem drachmis eam aequalem faciebant; atta mon Gorrhaeus hos sub nomine drachmarum dena r1os Lut1uorum Intellex18Se demonstrat, id quod cum observatione Eisen schinidtii. d. mens. et ponis p. 38 sq.), quod nempe di GClima attica ψ serine gra vior denario fuerit, non Consentit.

quatuor constabat drachmis, unde etiam τετραδραχμον dicebatur. Apud Cloopa tram l. c.) et Hesychium invenitur etiam τετρα γραμμον, quod tumen erroneum eSse videtur. Au diebat praeterea 'Hμιουγγιον, dimidia enim unciae pars erat Gal. l. C. . Ἀραχμη Vel ολκη ) Octava erat unciae pars, tres Continens scriptulos; hoc tamen de altica

54쪽

Valet, qua etiam ut plurimum medici Graeci utebantur, teste Plinio. Erat alia, aegyptiaca , multo minor, Sextam tantum atticae partem efficiens Cleopatra p. 467). De italica vero seu de denario supra iam diximus. Dimidia drachmae pars P dραχμον dicebatur. Γράμμα α μ) Tertiu drachmae et vigesima quarta unciae pars, unde etiam nomen, tot Scriptulos uncia continebat, quot litterae γραμματα in alphabeto graeco sunt; duo oboli scriptulum constituebant unum, hinc Λιιυβολον quoque audiebat, quod antiquioribus Graecorum medicis magis in usu fuit. 'Oβολος -- - dimidia Scrupuli pars, unum et seniis lupinum, aut tres exaequans siliquas Gal. et Cleop. l. c. . Pars eius dimidia, 'Hμιωβολον, aut 'Mωβολιον ab nominabatur. Sex Oboli autem drachmam aequant Plin. 21, 34.).

Θερμος lupinus) duabus Constabat siliquis. Κερατιον Dioscorides quidem l. c.) δετυ

apud Galenum l. c.) invenimus, Siliquam duos habere χὐκους, Cui etiam Cleopatra consentit confiet Massar. in Biblioth. Mang. 2. T. p. 236. παλκους ergo erat dimidia siliquas fouoctava oboli pars, duo exaequans grana. AereolIduo uno nomine Aι χαλκουν dicti sunt, idem ac κερατιον, quanta igitur oboli pars. ιτα ριον minimum pondus medicinale Graecis usitatum, quod dimid1am aereoli partem exae

sunt.

55쪽

55 Ut facilius momorata pondera conspici possint, sequentem tabulam, ab illa Hosti aliquid difforon

Aραχ 38 288 24123

His praemissis, de compoSitione etiam ponde rum antiquorum Cum hodiernis aliquid dicendum est; facilis certe esset Calculus, Si unitatem, gra Dum nempe, definitum haberemus; attamen de va lore του σιταριου nihil certi dici potest. Nusquam tantas invenies contradictiones inter Viros doctos, quam in comparatione ponderum Vetustorum cum hodiornis. Nihilominus omnibus probe examinatis ac perpensis, m0gnu Cum probabilitato affirmaro POSSumuS, granum Vetus, parisino hodierno si non aequale, tamen paululum minus fuisse cons. Leon. Porcii de re pecula. antiq. l. 1. C. 2 et 1 l. in Oro nov. Thes. antiq. GraeC. - POtter ArchaeOI. T. 3. p. 198. - urm d. PDUd. num . menS. et C. Bpud Romanos et Graecos β. 9.).

De Mensuris.

Mensurae, quibus Graeci in medicina uteban tur, atticae utplurimum erant; hinc istis explana

56쪽

tis, medicinales etiam uotae erunt. Notandum est, quod mensurarum harum plures pro fluidis et siccis inserviebant ne T T ri ς, etiam Glιφορευς, καδος, κεραμον et σταφινίον maxima fuit mensurarum pro sui dis, quae tameti medicis crebro haud in usu erat. Distinguendum eSt κεραsuoν graecum a TO-mano ; hoc enim tertia parte minUS erat, Octo tantum χόας continens, duodeCim nitico eX aequante.

Xoευς idem ac χους; licet Suidas dissoren

tes esse Contendit, Clam χοεα feX, χουν Vero duos sextarios atticos capientem si Ciat: χοευς mensura erataeque fluidorum sex continens SeXt3rios aut qua tuor choenicos allicos Gal. l. c. ποῖνιξ mensurct attica SubStantiarum ari darum, tres exaequanS CotylaS atticas Dioscor. ot

Cleop. ap. Gal. l. c.), quod idem ac unus et dimi

Eεστηρ fluidis et Siccis Substantiis com munis, sextam Congii attici partem, ideo tuo duas colylas eX aequans. Romano fuit atticus mi Dor, rationem cum illo habens, uti 12 ad 16, auctore Galono. Vox est latina a sextario facta. Κοτυλη ῆμνα , mensura liquidorum, quam nonnulli γ s ἱξεστον et τρυθλιον aut τριβανον Gal. d. p. et m. p. 468. Dpud AttiCOS Sex κυαθους vel, quod idem est, quatuor ἐξυβαφα Capiebat. Secundum Galenum cotyla alexandrina et ephe sia diversae erant ab attica. Dimidia eius parshμκoτυLον η ut τέταρτον audiebat.

57쪽

57υξυβαφαν ita appellatur primo vas, quo

acetum infundebatur, pOStea Vero nomen ud menSuram transivit, Iiquidis et aridis communem, et quctriam Cotylae partem sive unum cum dimidio cyathum, continentem Diosc. p. 468.).Kυαθος attica erat mensura pro fluidis et alidis, quae duas capiebat κόγχας parVas, Galeno teste. Igitur octo drachmis aut unciae uni aequi paranduS. Kurr i I huius mensurae liquidorum atticae, duae existebant species, mHgna Una, quuntum clCe-iclbulum capiens, et parva altera dimidium cyathirieu sit στοα ParVa duo, pondere Vero drachmas quinque e aequans. Fragm. Galen. de ponder.

rum minima, liquidis et aridis substantiis communis, qUBe Seeundum Veteres unam capiebai

58쪽

58 drachmam, ad hodiernas vero mensuras relato, 0, 226641. POl. cub. paris. aequalis erat Wiarm l. c. g. 68 et 73.).

59쪽

CURRICULUM VITAE

MDCCCV in Archipelagi insula Chio, parentibus

Chiis, patre Antonio, matre Maria. Usque ad annum MDCCCXXI infelicis patriae scholam Gallis

academiae titulo ornatam frequentavi, ibique lin guam graecam antiquam me docuit Neophytus Bamba, vir in Graecia clarus, mathematicen a beato Ioanne Zelepe, professore aeque in doctrinis mathematicis insigni, accepi; praeterea Historiae, Geographiae aliisque, quibus iuvenes literarum studiosi vacare d0bent, studiis operam impendi. Anno autona MDCCCXXII, postquam insula tota vastata, ot dimidia stire incolarum pars OCCiSa erat, Cum Pa rentibus Tergestum confugi, ubi linguam italicam didici ot in acadomiam huius civitatis h Accademia reale ἐπιχωρίως appellatam) post examen coram eius directore superatum receptus, physicae, historiae naturali et linguae germanicae Studui, privatis quo scholis in lingua latina, logica et rhetorica arto usus sum. Anno . MDCCCXXV Vindobonam mocontuli et ab ordine Medicorum die XIX. mensis Νovembris eiusdem anni in numerum auditorum

60쪽

extra Ordinem acceptuS, SequenteS frequentavi praelectioneS Zoologiam et oryciologiam illustr. I. A. eq. de Scherer, Bolanicam et Chemiam ill . Ios. Fr. de Iacquin, Anatomiam cel. II eri, Physiologiam cel. I. L Germa ii, Palliologiam et Therapiam genera leni, Deo non Pharmacologiam et artem formulas medicas concinnandi Cel. Ph. C. Harim anni, Patho logiam ot Therapiam specialem ill I. nob. a NeF mann , Ophthalmicam Cel. A. Rosae, Obstetriciam col. Hornii, Chirurgiam theoreticam Cel. de Loemen-eckii et practicam Cel. I at mannii. Haec ut absolverem studia ad annum usque praesentem Vindobonae Vitam degi; dein vero ad summos in medicina honores CapeSSendOS, SeCundo mensis Iunii die huius anni Halas profectus sum.