장음표시 사용
181쪽
Da Splle TRI s. risi paroecias , collegia & monasteria an- .pes e. nuis reditibus alae auxerunt: optima orην praedia, vineas, agros, prata, vivaria, piscinas, mancipia jurisdictiones, magna dominia & ius gladii sibi compararunt. Postquam enim homines firmi ter crediderunt animas redire, plerique omnia fecerunt , quaecunque illae pollularunt. Ut autem planius intelligatur , quanti homines visiones illas, & alia hulus generis, fecerint , novos cultus instituerint, unam & alteram historiam recitabo. Martin in Polonis archiepiseopus consentinus , summi Pontificis poenitent artus, in suu chronicis scribit, Clementem IV. Viteri ii canor igasse san- , ctam Eduregiam,quandam ducis am Po- Ioniae mirae sancti ιatis viduam , quae inter alia memorabiἰ ia , quum canoni uis ejus per plures annos disserretur, ipsa
proeuratori in euria 'mana per eodem negotio, quum in tris: itia isse , per visum apparuerit, ce eum de expeditio te negotiio etiam die expeditionis certum jecfrit. Canonygatio ab ethnicis, a quibus ortum habet, apotheosis di-
182쪽
PΑχs SECuNDAb mensis vir magna authoritate, scribit in svis chronicis memoriam Omnium animarum fidelium , celebrandam institutam ex eo, quod quidam monachus Hierosolrmis rediens , apuderemitam in Sicilia circa montem. Stiram fiammas evomentem , hospitio exceptus sit, & ibi ex eo didicerit multas destinctorum animas torqueri
in flammis: sedo illis liberari per orationem sidelium , quod sibi testimonio spirituum assirmatum asserebar. Hac de re etiam Pobdoria Virgil. scribit de inventoribus rerum, libro 6. capite s. Festino omnium sanctorum, eandem habere originem , invenies apud Petrum de Natalibus libro io. eap. 1. Unde colligis ad apparentium spirituum narrationem, festa fuisse instituta. Similis fere narratio extat apud Damasce m , qui scribit de Macario, quum secundum suam consuetudinem pro defunctis preces sunderet, & cupem sciM , nunquid illis prodessent,& consolationem inde perciperest: Deus volens hoc servo suo patefacere, cranio quod exaruerat verbum veritatis inspiravit. prorupit enim cranium in haec verba. Quando pro mortuis oras, consolatiunculam sentimus. Carthuin
183쪽
Carthusianorum ordo, qui vulgo sanctissimus & severissimus habetur, ibo msimili fere de causia squa de re ipsi ino. nachi hujus familiae peculiarem librum evulgarunt in initium habuit in Academia Pari se circa annum Io So: ut testatur Post rus VirgiliW, Celeberrimus quidam Doctor propter eruditionem & vitae integritatem, e vivis excessit. Is quum sepeliendus esset in quodam templo, horribili voce clamavit. Justo Dei judicio accusatus sum pheretrum igitur in templo multis undique confluentibus ad hoc spectaculum per triduum reliquerunt. Secunda die clamavit: Justo Dei judicio judicatus sum: tertia die, Iusto Dei judicio condemnatus sitim. Quidam , ut Tincentius Bel Paeenss, addunt, fortassis de suo, quod ter in phe- retro sesie levarit. Quoniam autem c lebrem & insignem hunc virum, nemo aeternum periisse suspicatus suisset,
Brimo itaque magister Theologiae patria Colonienses, statim omnia reliquit , & sex piis viris comitatus in locum desiertum se contulit, qui Caribu- ---tm apprilatus fuit, in dioe.esi Graiiu- - unopoli gna, ubi primum monasterium talia xi
184쪽
isa PAR s Sycu NDA illius ordinis extruxit , qui postea ab hoc loco Chariusianus ordo dictus est. Alia quoque multa coenobia initi hanc ob causam, vel ob simileso fundata sunt aut locupletata.
C A P. IV. Telimonia Verbi divini , quod neqge delium neque infidelium anima, postquam sejunctafuerint a cor
ribin, in hac terra oberrent. Uod autem neque fidelium neque nfidelium animae , postquam a Corporibus abscesserunt, in his terris eiTZnt , ex sequentib*s argumentis pqtest intelligi. Certum enim est homines vel vera fide praeditos, aut fide vacuos esse, quum hinc excedendum est. Qui autem in vera fide hinc excedunt , illorum animae statim vita aetemna potiuntur: qui absque fide hinc migrant , statim aeternae damnationis
fiunt consortes. Animae non evanescunt, neque in- ltereunt cum corpore, ut Epicurei censent , neque sunt ubique ut quidam commiscuntur. De hoc negocio,
185쪽
Ds SpreTRI s.firma L multiplicia testimonia saer rum literarum audiemus , ex quibus
solis haec quaestio disceptari potest &
yoan. 3. cap. dicit ipse servator noste I f. Chrism, qui hu de re, in arcanis optime pronuntiare potest e Sie Dein dilexit mundum , ut filium suum unigenitum daret : ut omnis qui credit in eum non pereat , sed habeat vitam a ternam. enim mist De- filium suum in mundum , ut condemnet munisdum: sed ut servetur mundus per eum. nui eredit in eum non condemnatum Lui vero nou credit , jam condemna-
tu; ef : quia Mon credidiι in nomen unigeniti fili Dei. y n. s. e. Amen amen dico vobis , qui sermone m meum audit , o eredit ei qui mist me, habet vitam aeternam , s in condemnatioriem , εἰς κ.ἱmν. non veniet , sed
transuit nota Dominum propter rei certitudinem praeteritis pro futuris uti) a morte in vitam, non dicit ex pianda demum esse peccata in purgatorio. Copite sexto, Hae es volunt ei in qui misit me, ut omnu qui videt Fi- Iiu, eredit in eum , habeat vitam intemnam, s ego fui itabo eum novisimo die. Item, Amen amen dico vobis , qui cre-
186쪽
rso P a R s S a c u N O dedit in me, babet vitam aeternam, Ioam 14. dicit Chrissus Dominus , quod nos
sumpturus si ad solosum, ut ubi ipsebi di nos simus , oro. Marabaei 1ε. quum ablegaret suos discipul's ad praedicandum Euange-
Iium, dicebat ad eos: Ite in mundum universim, oe praedicate Euaugelium omni creaturae. Qui erediderit, er baptigatus fuerit salvus erit: qui vero non crediderit , condemnabitur. 2. Corint. s. cap. Scimus quod' temrenum nosrum domicilium huius tabernaculi defructum seuerit, aedificationem bH cm ν domisilium nou manu Dctum, aeternum in caelis, so. Ex his locis manifeste concluditur , animasndenum in caelestia gaudia colligi: in- Maeldum , In aeternos cruciatus, pomquam a corporibus abscesserint, d trudi
De- δε gyxRI VK ζον quod latroni inputatum cruce Ru deSteram pendenti, dixit: cozia cum Harie mecum erit in paradiso. Iu locastra H. cap. Et audivi
vocem de caeIo dicentem mihi : Scribe, Beati mortui qui in Domine moriuntur , ut vetus versio ha-
noc est, confestim , jamjam, nulla
187쪽
JD t S p s c et A I L. reila interposita mora. Stephanus jam-μm lapidibus obruendus, clamat: D mim ' fluscipe spirisum meum. Non enim dubium ei erat, quin confestim anima ipsius deferenda esset in gaudia caelestia. Paulus dieit ad Pbuippenses I. ea Cupio di sitii , vel hine soluere , π e secv in Chri lo. Nulla hic fit mentio Purgatorii' in quo animas prius purgari oporteat. Si objicias illos fuisse viros o 's nctos Sc martyres , dicimus etiam 'i' η'
latroni resipiscenti paradisum ape- Σὲὰ
. QVod vero fidelium pariter atque infidelium animae , neque eX caelis ne que ex inferis , in quos statim ab obicit hominis collectae sunt, in terras ante diem novissimi judicii rediturae sint, intelligi potest ex parabola, de Divia
te purpurato, π Lagaro, Luca' ea I A. Abrabamus enim diuui postulat ii , ut Losarum ad se mittat ad refrigerandam linguam suam : Inter nod πvos , inquit hiatus ingens firmatus e
ut isti qui volunt hinc rex sinit Abrat in transre ad vos ad interos nonposmi,
neque inde his transcendere. Quum que rogaret eum, ut Lagarinis miti xet in domum paternam, quo fratres
188쪽
In locum cruciatus venirent, dixit illi, Habent Minens Prophetas, audiant illos. Item, Si Mosen dc Prophetas non audiunt, ne si quis ex mortuis resurrexerit , credent.
C A P. V. Telimonia veterum patrum , quὸd animae a corporibus separata, in
vetusti Patres hoc negocium ia-tellexerunt. Augusti . Nam D. Augustum in libri sub d -- verbὰ Apostoli I g. sermone , dicit: Duo sunt habitacula , unum in igna aeterno, alterum in regno aeterno. PLib. 1. de Peccatorum meritis & remissione, contra Pelagia s cap. 2 g. lio mo 7. Nec e st uili ustus medius loein ut
posti esse nis cum diabοω, qui non ess cum Christo. In praeclaro illo suo opere de civit.
Dei, lib. 3. c. 8. dicit: In requie sunt animae piorum a corpore separat ae , impiorκm autem p cin s luunt , donec bl rarum I
189쪽
Dr spreΤRI sorum ad vitam aeternam, istarum vero ad aeternam mortem, quae secunda dicitur,
'Umus vetustus Pater scribit in y iam responsione ad Orιhodoxos, Animae post exitum ex corpore, statim fit justorum & injustorum discrimen: ducuntur enim ab angelis in loca se digna : videlicet justorum animae in paradisum , ubi conspectio est angelorum & archangelorum adde & conspectum servatoris Chrisi, ut est in illo,
Peregri antes a cordore, & versantes apud Dominum. Injustorum autem animae ducuntur in inferni loca quemadmodum de Nabuc. Bab)lonis rege dictum est, In se reus infra exaeexbatus U, Occurrens tibi, &c. atque ita custodiuntur in locis se dignis usque ad
diem resurrectionis & remunerationis. D. Hilarius ad 1. Psa in fine scri it. smiai . Animas hominum fatim praemiorum dilpoenarum participes esse. Quo ad animas veterum ante nativitatem Chri sancti patres, Aigis inus, Hieron=mus. Nagian enus : cI quidami alii, docent Deum omnes ii as quae in vera ir de venturi Mestae ex hac vita decesierunt,certis in locis, quae ipse de
190쪽
tos tamen fuisse conspectu Dei. Hunc Iocum vocant Sinum Abrahae & Infe- .ros. Inferi enim non semper signifi-Cant locum tormentorum , sed etiam statum animarum post hanc vitam in genere, in Illos invisisse Dominum nostrum yesum Chrsum , & liberasse:
quumque ascendit in eaelos secum duxisse. Quanquam quidam ex Patribus, ut Irenaeus, Drtulianus, Hilarius,&c. opinantur novissimo demum die ascensuras in caelos. Nostro quoque tempore non desunt, qui asserant ani- lmas dormire usque ad diem novissimi judicii , quo corporibus suis iterum conjungendae sint: sed haec opinio caret fundamento saerarum literarum. qua de re cum alii, tum magnus ille Dei servus, Ioannes calυinus, elegam tissimum librum edidit, in quo argumento contrariam sententiam debemdentium pulchre confutat.
Quoniam igitur saerae Scripturae tradunt, sicut Patres etiam eas intelligunt & exponunt, animas hominum, iquam primum a corporibus discedunt, vel in eaelos ascendere,si pii fuerint,vel ad inferos descendere, si indeles, quodque tertius locus nudus sit , in quo gaimss tanquam ex carcere liberari queanta