De spectris, lemuribus et magnis atque insolitis fragoribus, variisque praesagitionibus, quae plerunque obitum hominum, magnas clades, mutationesque imperiorum praecedunt, liber unus. In tres partes distributus. Omnibus veritatis studiosis summe util

발행: 1687년

분량: 354페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

DE SPE e T R I s as queant, quodque animae neque ex inferis revocari possint, certe non possime in terris vagari,& opem hominum petere. Animae enim beatae non indigent ope & auxilio aliorum : damnatis verbsubveniri non potest,id quod etiam D.

Oprianus martyr, in sua contra D metrianum oratione aperte testatur:

Quando istinc , dicens, excessum fuerit, nullus tam locus poenitentiae est, nullus satisfactionis essbetus. Hic vita

aut amittitur, aut tenetur, &c.

Et si vero adducta testimonia de hoc capite doctrinae, studiosis & amantibus veritatis sussiciant,tamen ut cumulus accedat, alia quoque testimonia ex Patribus proferam , qui manifeste ostendunt aliquot in locis, animas non M., redire aut vagari: ut omnibus qui veritati aures nondum obctruxerunt,ma- ' nisestum fiat, melioribus illis temporibus longe aliam de his spiritibus , quam posteris temporibus sub Papatu

doctrinam fuisse propositam. Tertustianus vetustissimus scriptor, Terra in fine libri sui de anima,scribit,animas separatas a suis corporibus, in terris non commorari: & postquam ad inferos descenderint, neque sua sponte

neque aliorum imperio ac jussu vagari,

192쪽

Dicit spiritus malos hoc dolo uir, L iς nimas mortuorum singant, Quod inferi nulli animae pateant , nempe ut exire possint in satis Dominum in argumento illo Pa stru requiescentis, & Divitis ingemiscentis, expersiona abae sanxisse, non posse relegata rea unciatorem di siposivionis Inlemi, &C. Et quanquam aliquot eius errores notati sint a veteribus, nemo tamen unquam hanc ejus sententiam reprehendit.' aisas D. Athanasus inisi de Quaesionibu , is, pura. respolidens, quare Deus non permiserit animam alicujus eorum qua e vivis decesserunt ad nos redire,& enarrare qualiseam rerum apud inferos status , dc qualis ibi sit necessitas, Iuliasti, dacit, apud nos inde errores orirentur. Multi enim daemones fornaas humanas inducere & in hominum demortuoru figuras transformari pintument, ac dicere a mortuis sele restirrexisse, atq; inde multas res ementitas, & ralia dogmata de iis quae ibi fiunt, spargere idque ad se ducendum nos & perdeiussi. Expende haec verba,quarsis.

193쪽

eundum Matthaeum : Movet illam

quaestionena,curnam daemoniaci in sepulchris versati sint nempe, ut confirmarent opinionem illam falsam, animas illorum qui violenta morte decesserunt, in daemones verti & servire maleficis atque aruspicius. Quam sententiam diabolus invexit,ut dejiceret gloriam martyrum, utque malefici interficerent homines quorum opera vel ma-Ia uterentur. Haec aliena esse dicit a vero. Spiritus enim sanctorum non esse

sub potestate diaboli , neque vagari probat Scripιuris. Deinde si liceret

eis oberrare quo vellent, reditent ad sua corpora. Ad haec, si obsequerentur

suis interfectoribus, illi pro maleficio Hercedem acciperent. Physicis quoq;

ationibus fieri non potest ut corpus hominis vertatur in aliud corpus hominis vertatur in aliud corpus: igitur

nec spiritus hominis in diabolum. Inter alia, quod proprie ad nostrum institutum pertinet, inquit: Si clamor

audiatur, Anima talis ego sum : hanc orationem a fraude atque deceptione diabolica esse , non enim animam

defuncti esse, quae ista dicit, sed daemonem, qui haec ut audientes decipiat, confingit. Mox vetularum haec verba,

194쪽

tmd desipientium ducenda sutat , x

puerorum ludibria. Nec enim potest anima separata a corpore in his regionibus ambulare. Justorum enim animae in manu Dei sunt. Peccatorum, vero post hunc exitum continuo abducuntur , quod e Lagaro oe Divite planum efficitur: sed alibi quoque Dominus dicit: Hodie animam tuam abs te repetent. Non igitur potest anima quum a corpore abscesserit, apud nos

hic errare.

Subjungit, multis e Scripturae locis comprobari posse, non errare hic post mortem justorum hominum animas. Nam Stephanu n, dixisse, Suscipe spis tum meum : . Paulum resio i vel hine solvere , cir esse cum chriso desin-rasse. . De Patriarchis quoque Serto ramulcere, ἡ ρ postus est ad patres suos, adultus in senectute bona. Quod vero

nec peccatorum animae lac commorari possint , divitem audiendum quid dicat, perpendendumque quid petat& non impetret. Quod si poss)nt anumae hominum hic con versari, venisset 8 Icupiebat, & suos de tormentis

Itiferni fecisset certiores. Quo ex loco

Θμltu ς etiam illud evidenter pateat, quod

195쪽

quod post exitum e corpore animae in locum quendam certum deducantur, unde redire sua sponte non possint, sed

terribilem illum judicii diem ibi expectent.

In conelone secunda de La aro, inter alia dicit: non solum ex his quae dicta sunt, verum etiam ex proposita. parabola liquet , quod animae corpus

.egresse , non amplius hic commorantur, sed protinus abducuntur. . ccidit enim, inquit, ut morereιur, ac de dueeretur ab angelis. Non solum auistem animae justorum, sed & illorum qui male vixerunt , illuc deducuntur, atque id rursum ex alio divite perspicuum est: illo nempe de quo Lueae m. . cui Dominus dixit: Stulte, hac nocte

repetent animam tuam abs te. concione quarta de Lagaro, aperibdocet, plus credendum sacrae Seripimi me, quam si quis ex mortuis rediret, ves angelus e caelo.Simul indicat mortuos non tant lim non apparere viventibus , sed causas reddit, ob quas non redeant, dicens : Si novisset hoc Deus, quod mortui excitati viventibus essent profuturi, ne quaquam omissilet, neque tantum lucrum praeteriisset, qui cuncta nobis utilia procurat,

196쪽

T O .PARs S et e u π . , Ad haec , si assidue erant excitandi mortui, nobisque quae illic geruntur renunciaturi, dc hoc ipsum progressia

temporis fuisset contemptum T propterea per ver se etiam dogmata diabolus in exisset, idque admodum facile. pintuisset enim frequenter ostendere simulachra, aut subornare qui simularent mortem ac sepulturam, mox rursus sese ostenderent, quasi e mortuis excitatos, ac per illos quaecunque vellet per- sindere delusis. Etenim si nunc quum ltate nihil sit, insomnia frequenter doriarii. mientibus visa, veluti eorum qui hinc decesserunt, multos deceperunt,perdiderunt, subverteruntque, mulio malPisidaccidisset, si hoc factum fuisses, atque in mentibus hominum obtinuisset, videlicet si multi defunctorum rediissent in vitam, innumerabiles scelera - tus iste daemon dolos texuisset, mul- ltamque fraudem in vitam hominum induxisset. Eoque Deus ocelusit fores, nec permit fit aliquem derunctorum huc re versu in narrare quid illic fiat ne

ille accepta occasione , technas suas omnes invehat. Nam quum essent Prophetae, pseudo prophetas excitabat:

197쪽

DE sprer Ox iri christos: quum dogmata sana inducta

fuissent, corrupta inducebat , ubique disseminans algania. Itaque etiamsi illud evenisset, hoc quoque conatus fuisset fingere per sua organa, non vero excitatis mortuis , sed maleficiis quibusdam ac fraudibus contuentium . oculis deceptis , aut quosdam etiam subornans, quemadmodum dicere coeperam, qui mortem simularent, sursumi deorsum miscuisset confudissetque omnia : sed Deus, quem nihil latet, praeclusit illi viam ad has insidias: nobis.

que parcens non permisit ut quisquam h ς unquam illinc huc reversus , de iis quae ibi sunt narraret viventibus hominibus : docens nos , ut Scripturis potius credendum existimemus, quam caeteris omnibus , propterea quod DeuS resurrectionis negotium multo diluci- dius nobis commonstravit. Orbem universum convertit, errorem abegit, veritatem induxit, per homines piscatores ac viles haec omnia peregit: denique abunde magna suae providentiardocumenta nobis ubique praebuit,

D. Cyrillas scribit lib. I r. e. 3 c. ad Euangelium Ioan. credere debemus, risum a corporibus sanZIὐrum anima

abjerint g

198쪽

erx PAR s S Ecu Nn Aabierin x, t*quam in manus ebaris mi patris , bonitati divinae commendari: nec, ut quidam infdelium cre derunt, in terris conversari sinu gesepulturae 'Orroribus assectaesur: nec ut peregi r- animae, ad immens crueiatur Iocum, id ess inferos, deferri, itinere 'buc nobis a Chrso primum praepa tu, Irae tu manus potius patriis ostiare ν

Injure Pontificia. I s. q. 2. Fatensim legimis, suod multi .credant aliquos ex mortuis ad vivos venire : sicut εcontraiio Paulum es vivis in paradisum raptum esse divina Scriptura testatur. Ad haec verba Glusa dicit: Cr dunt & male', quia sunt phantasmata , lut 26. q. s. Episcopi.

Quid illis qui his cognitis nihil

minus sentiunt animas errare in his terris, praeterea proferri debeat, non. video: tamen ut omnia magis in aperto sint, praeeipua argumenta ipsorum C A PO

199쪽

animas mortuorum apparere dicunt. Primum restondetur ad id quod quidam dicunt, Desem omnia potentem esse, ideoque contra Urtatum ordinem posse agere.

v M in 1 lege quidem communi animas piorum in caelis, impiorum in inferno manere usque ad novissimum diem, & non vagari : Deum autem dispensere posse , ut aliquando appareant , ut edoceant st commonefaciant homines. Sic Samuelem post Aetiis obitum suum apparuisse Sculi regi : ta MIορμms Mosen qui ante aliquot secula e vita texcesserat, item Heliam qui igneo cur raptus erat, Chrsoservatori nostro,

ejusque tribus discipulis ad hoe desectis

in monte Tabor: Lagarum quoque Bethaniensem e quiete sua rediisse in ter. ras multos etiam alios a Christo, ascivo 'olis & Pruriti ex mortuis rus citatos esse. io objiciunt nobis nostri ad- Adduin

200쪽

i ΡΑχs S a e u N D AAdducunt etiam hoc, quod Apψο- tii chrisi crediderunt sibi apparere spiritum vel animam si ve Chrisi, ut qui- ldam etiam ex Paιribus volunt , uve alterius cujuspiam. Ad haec proferunt veterum Patrum loca hac de re. decreta conciliorum &vulgarem famam de illis qui ex mo tuis redierint. Ad has rationes omnes

Deo auspice , ordine & breviter respondebo. mmm Quod primo loco obiicitur , Deo conti μέρ- omnia cile possibilia, hoe nequaquamp.- πὲ; dissitemur. Posset quidem Deus animas

omnipoten- ἡ caelo vel inferno deducere, earumque mare =ςm opera uti ad docendos, consolandos, ἡοestani, admonendos, obiurgandos homines:

sed quia nullus locus, nullum exemplum in Scripturis saeris extat, quod aliquae animae redierunt a mortuis, quae alios ita docuerint vel admonuerint : vel quod fideles ex mortuorum animabus aliquid didicerint aut inquisierint, hoc argumentum non posB-mus eis concedere. Ex omnipotentia Dιi non quidvis est concludendum.

In scholis dicunt a posse ad esse muva e consequotionem. Deus enim non agit contra verbum suum & Ω- ipsum. Probandum erat eum velle ut

SEARCH

MENU NAVIGATION