De spectris, lemuribus et magnis atque insolitis fragoribus, variisque praesagitionibus, quae plerunque obitum hominum, magnas clades, mutationesque imperiorum praecedunt, liber unus. In tres partes distributus. Omnibus veritatis studiosis summe util

발행: 1687년

분량: 354페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

Da s e O. 17 animae in has terras redirent. Ita sancti patres etiam de omnipotentia loquuntur. Tertulit unus dicit eontra Praxeam: Deplaiah nihil Deo difficile sensi : quid- ρε enti vis de Deo confingere poterimus quasi fecerit, quia facere potuerit. Non autem quia omnia potest facere ideo credendum est illum fecisse, sed an ceritiaquirendum,&c. D. Ambrosus scribiι ad chrom tium, Visolarum lib. s. epis. 3 . Quid ergo ei impollibile non quod virtuti arduum, sed quod naturae ejus contrarium. Impostibile, inquit, est ei mentiri. Impossibile illud non infirmitatis est , sed virtutis & majestatis : quia

veritas non recipit mendacium, nec Dei virtus levitatis errorem, lege quae sequuntur.

. D. Hieronymus ad Eufoehium de sodia virginitatis , inquit, Audenter loquar o cinim omnia posit Deus, suscitare non potin virginem pon rui

nam.

Augulinus de civitate Dei, Ibr. e. Io. Deus dicitur omnipotens faciendo quod vult, non, faciendo quod non vult. Item,Potestas Dei non minuitur, cam dicitur mori fallique non posse. Moxa

202쪽

cendum examenuis

1 6 Ρ Α R s S a c u Η Κ ΑMox , Propterea quaedam non potest, quia omnipotens est, &c. Theodoreintus quoque dicit : non indesinite enuntiandum esse, Deo omnia esse possibilia. Nam qui hoc abselute dixit, omnia & quae bona sunt, & quae contraria , simul dixit, &c. Infirmum igitur est quod dicunt , Deus potest animas mitter Dominibus , ut eos admoneant& doceant: igitur spiritus opem petentes , sunt animae quae redierunt ex caelo vel inferno. Interim non negamus ut quidam impudenter nos calumniantur Dei potentiam , quam nolumus errorum essetatibulum. Audi quid Dominus Deus noster diaeat Deut. I t. cap. Quum tu veneris in terram quam Dominus Deus dat tibi, ne affuescas facere juxta abominandos ruetus gentium sart . Non inveniatur

in te qui traducat filium suum aut filiam suam per ignem, nec divinus qui divia

nando futura praedicit, nec mathematiacus , Nec veneficVs, nec malescus, nee

incantator , nec consulens Pythonem, lnec magus , nec a mortuis suscitans. iAbominatur enim Dominus quicunque illia facit, oe ob istis abominationes ex. leindit eos Dominus Deus ante te. Sisigillir tu teger cum Domino Deo tu,

203쪽

uox promittit Prophetam magnum quem audire debeant , sc. Isaiae 8. eap. Si dixerint 'bis, Scis Maia ueitamini a 'thonteis divinis,qui musititant π diffsertant. An non quaeque gens suos deos consulit ' Num pro vivis apud meriuos ' ad legem π tesimonium decedant , quibus lux dees, an non feeun dum ij viis sermonem dicant: quam qui neglexerint, indurabi/ur oe esuriet,

Hinc intelligimus Deum exprem

vetuisse, magna poena constituta, ne quid a mortuis expiscemur & discamus. Ipse vult sufficiens noster esie doctor. In Euangelio legitur: MOsens habent T Propheias, illos audiant. His nunc accedunt Aposolicascripta. Deus non mittit animas quae nos doceant. Usitata & ordinaria via qua DevsLO-biscum agere vult , est Verbum suum rhoc contenti elie debemus, non novas revelationes expectare , aut aliquid recipere quod huic non per omnia congruit. Caeterlim hac de re infra plura sequentur suo loco.

204쪽

lis proferuntur, qui sentiunt animas mortuorum redire in terr as ad via ventes,primo loco dicam de appariti ne qua multa hodie quoque ais utantur. Firmis autem argu mentis, ut spero, probabo, verum S mucem anima & corpore non rediisse, neque corpus ipsius, quod sertassis in

terra alici consuri; ptum erat, neque ani-

νοπ Isafmbin evocatum. Ii imatur auctor libri Samuelis dieit, aulam consului se Dominum. ne veronoa respondissedi, n mepersomnia, i per Propbetas. .H tui. quem rejecerat, per pro pheta in vivis agentes,vel alias ordina-xIaS in uucataS vias respondere dedignatus est. non disi cile et, cogitare,etas alio minus pro elam vita de uinciunt, voluissa revocare ut ipsi res-

205쪽

Deut. Ig. minaciter prohibuerit, ut paulo ante diximus , ne discamus a mortuis, aut ab istis veritatem inquiramus. Neque vult ut qui quam Nereomanti aliis id genui diabolicis artibus det operam. Secundo, Si verus Samuel rediit, aut voluntate Dei, aut operatione Sceffectu artis magicae factum sit, necesse in. Deus vero non voluit ut rediret: nam non vult ut mortui consulantur, necromantiam verbo suo damnat: colu

traria Spiritum Dei egisse, aut ut sancti facerent permisisse, aut illis affuisse , qui contra id egerunt, concedi non debet. Non autem diuere possiimus quod vi & efficacia magicra artis haec facta sint. Malus enim spiritus nullum imperium aut potestatem habet in animas fidelium, quae in manu Dei sunt s& sinu Abrahae, ut eas possit educer quando ipse vult. Non habet imperium vel in immundum εc laetentem porcum. Nam cum irruere vellit in porcos , ut Mai. g. cap. legitur,oportuit eum an

te hane potesatem accipere a chriso a cur igitur impertu haberet in animam

pii alicujus hominis Negari quidem non potest: quin Deus inteulum multa diabolo ejusque servis, magis & ne-

206쪽

ito P ARs Speu No Acromanticis, certas ob causas permi tat, ut quod homines & pecora laedere 2 delumbare possunt , atque reSmirandes essicere. Mubd vero Deus satanae permittat , ut corpora suscitare, aut animas in terras praesertim e car-lis j ciere, educere vel abirere pol fit, caret exempIo Scriptur . Neque potest idonea aliqua causa afEm ob quam Deus contra usitatam & ordinariam viam , imo contra expressa mandata sua , haec diabolo voluerit aut debuerit concedere. Nam quod quidam cicunt, ut Saulem terreret, nimis leviculiani & frivolum videtur: nonne aliis viis Sc rationibus eum terrere potuit. nonne jam ante plane consternatus erat & attonitus

nrtio, aut volente aut nolente Samuele reductus esset. Quod ultro &sponte pythonaliae morem gesserit, nemo puto dicet: nam pugnat cum lege Dei , magiam suo exemplo Iabi- Irre. Si Samua cum adhuc in vivis ageret a venefica fuisset vocatus , eam nequaquam accessisset: cur igitur cre- deremus eum post obitum suum ad eam venisse Non possumus dicere

quoa cum adegerit, ut invitus accederet. DiaboluS enim nullum habet jus in

207쪽

D a s p g c TR I s. Ir In animas piorum. Magia vero ex se nullas habet vires. . Verba a Magis aut a iis peculiari modo recitata, vel characteres , Vim cari arcanam habere, est ethnica supersti--.tio. Gentiles enim crediderunt quod conceptis verbis Duem e caelo deducere , aut elicere possint, unde & Εli. taetcium nominarunt. Multi superstitiosi Mi - , homines hodie quoque certis benedictionis formulis & adjurationibus

morbos curare nituntur. Aliqui colis Io appendunt schedas quibus mirificae voces inscriptae sunt. An vero verba per se vim aliquam habeant, lege Plinium libro 28. cap. 7. Lud. calium lactionum aniiquarum lib. I c.

Quarto , I verus Samuel apparuit Iet, nolui et a Saule adorari. Nam in. vocalyps is . . et et, cap. legitur quod Ioannes angelum adorare voluerit , qui tanta mysteria ei patefecerat, sed angelus noluit hoe ei concedere. Quidam respondent , Saulem noluisse, Prophetam honore Deo debito afficere , sed externo tantam atque civili , ut honestis &bene de Republica vel Ecclesia meritis viris solamus. Hebraicam enim vocem Sebaebab idem significare

1 3 quod

208쪽

kr L PAR s S E e u N D A quod genu flectere,procidere ad pedes alicujus. De Abigaele Sc de Nathana Propheta legitur quod hoc honoris genere Davidem regem affecerint Paulus quoque docet ad 'm. I x. e . ut unus alium honore afficiat. Nomaι Aquin, iscribit de locis illis in Apocalus , yρ--nem voluisse dulia non latria angelum adorare, hoc est, noluisse Des debitum honorem illi deferre , sed civilem & externum duntaxat, eo quod angelus esset a Deo missus: angelus tamen hoc ei noluit permittere. In Novo T legimus AB. Io. Cornelium

obviam iuisse Petro procidissse ante pedes ejus , eumque adorasse , nimirum ut vel Legatum , nom ut Deum: Prarus autem erexit eum dicens , Et ego ho- imo sum. Non dixit, Rectὸ facis: non ut ejus, si diis placet, vicarius , pedem ei osculandum praebuit. De discipulis Heliae logis, quod mi aeum successerem ejus adorarint ubi etiam verbum illud ponitur quod significat genti flectere , procidereὶ an vero Propheta

hunc honorem receperit vel probarit , nec ne, non est expressium. Breviter

non est probabile Prophetam passurum tulisse, ut rex ad pedes ipsius se projγ

209쪽

Dx SyxcTRI s. I 3 imo, I verus fuisset Samuel, proin tui dubio ad poenitentium eum fuisse' adbortatur , jusisset eum praepolari divinum auxilium , ipsi eonfidere, aut aliquam saltem attulisset e solationem , confliumque ei dedisset, ut contra bosei populi Dei animosus pugnaret. Εtu enim Prophetae homines objurgent , tamen eos iterum consolantur & erigunt. Quia vero hic Samuel odiuro

Dei illi instillat, dicens, D um illi in

num esse, eumque deser Te , non cre dendum est verum P sed personarum Samuelem fuisse. Maio,veteres quoque Patres seribun3 P: m. Uerum Samuelem non consprctum ς f

Tertullianus in libro suo De sint a rerta, dicit, diabolam animam Samuelis Hinfinxussiembsit, inquit, ut animam cujuslibet sancti, Maum Prophetae a daemonio credamus extractim , edocti quod e Satan a transfiguretur in angelum lucis, nedum in hominem lucis , etiam Deum se adseveraturus,signaque portentosiora editurus,ad evertendo si fieri possit, electoS,&C.D. A Uu pinus non similiter scribit de hac apparitione. In secundo It sad Simplicianum Episcopum Medio-

210쪽

i8 PAR s S x e u N D AIan. quaesis. 3. concedit potuisse fieri, ut spiritus sancti Prophetae, ex aliqua dispensatione divinae voluntatis, non invitus nec dominante aut subjugante magica potentia , sed volens & obtem- lperans occultae dispensationi Dei,con- senserit se ostendi aspectui Regis , ex suis sedibus redierit , &loquutus sit: non tamen dissimulat expeditiorem esse solutionem , ut dicamus, spiritum

Samuelis non verh excitatum e requie

sua, sed aliquod phantasma & imagina-

tiam illusionem diaboli machinationibus factam, quam propterea Script ra nomine Samuelis appellet, quia si leat imagines rerum earum nominibus appellare , quarum imagines sunt. Quis enim est, inquit,qui hominem pictum dubi tet vocare hominem, quan- doquidem & singulorum quorumque pictura cum aspicimus, propria quiaque nomina incunctanter adhibemus,

velut cum intuentes tabulam aut parietem dicimus, Ille Cieero est, ille Sallassius, ille Achistes, ille Hector, hoc flumen Simois, illa flama, cum aliud nihil sint, quam pictae imagines. Hyc clim ita sint, dicit , non mirum este, quod scriptura dicat Samuelem visum, etiam si fort. imago Samuelis visa

SEARCH

MENU NAVIGATION