De cantv et mvsica sacra a prima ecclesiae aetate vsqve ad praesens tempus

발행: 1774년

분량: 650페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Erant vero medio aevo tria potissimum festa proxima natali Domini, in quibus ludi agebantur diaconorum, presbyterorum,o puerorum, infesto S. SaegpuΑNi,cio ANNI L an elisa, cinnocentum de quibus pluri-hus agemus in veteri Liturgia flamannica iam ab INNOCENΤ1 1l I. anno Ia Io vetiti uti legere est in Decretal. GREGORII lib. III. Tit. I. de Vita honestate Clericorum c. I a. in haec verba Interdum ludi fiunt in ec- siclesiis theatrales non solum ad ludibriorum spectacula introdu- is cuntur in eis monstra larvarum, verum etiam in aliquibus festivitatibus is diaconi, presbyteri , ac subdiaconi insaniae suae ludibria exercere praesu, muni. Ex concilio Parisiiens, duobus post annis celebrato, colligitur, etiam monachos .moniales eiusmodi ludis indulsisse. Sic vero habet .QV. cap. XVI. A festis Der foliorum , ubi acutus accipitur , in T. XI. contanino a lineatur. Idem fortius monachis S monialibus prohibemus Vi ' ' detur hic imprimis ludus indigitari, in festo Innocentum fieri solitus, puerorum cum baculo pastorali, seu pedo episcopali de quo concilium Salisbur ense an. 274. hunc habet canonem 7 Ad haec quidam ludi no ML 1 .io . se ii, quos vulgaris elocutio plus uor. q. Episcopatus puerorum apsi pellat, in quibusdam ecclesiis Xercentur adeo insolenter quod On-

, nunquam enorme culpae damna gravia subsequuntur si ipsis hos, ludos in ecclesiis personis ecclesiasticis de caetero fieri prohibemus, is nisi forte parvi sexdecim annorum, infra fuerint, qui huiusmodi lusi dos exercent , quibus alii seniores ipsis nullatenus se immisceant , aut si intersint. Inscriptio, seu titulus de episcopis puerorum manifestat, quid Verborum illa contractio innuat Habebant quippe proprium episcopum,

Chorum regebant cum proprio cantore, cui in ecclesia S. MARΤ1NL Tmronenses, teste d. MARΤEN1 , locum baculum cedebat cantor res De L col.

byterorum , cum ad illum cantici magniscat versiculum Deposuit poten a tes devenissent chori sedes occupantes, antiphonaso responsoria an bant. Nescio an alicubi etiam , quam in Anglia, magis adhuc ridiculi, indecentes, importunique ludi obtinuerint , qui prohibentur in concilio Vi 0ruiens an . 2 O. c. s. De liliis circa corpori de semctorum hac sententia: si Quod etiam idem statuit in choreis, cantileni , saecula T. XI. coste. siribus ludis aliis turpibus, fatuis declinandis, in vigiliis, quae i h P LDUnt circa corpora mortuorum praecipimus inviolabilitem observari: ' si nec ad dictas vigilias aliqui veniant, nisi causa devotionis qui ab

huiusmodi . . . Voluerint abstinere.

XIV. xcidit hic animo illud coli XXII. 6. Musca in luctu imp0 Ἀμει

tuna narratio, dum forte ludrica haec ad leniendum dolorem opportuna sicae, ac pia

et esse

152쪽

es e putabantur. Ea tamen causa fuerit, quod aliquid moderatius primunt indultum fuerit, donec nimium, ut plerumque fit in rebus humanis, Xc deretur Semper enim mirus habitus fuit musices effectus Assentior PLA-etos 1 ait CicER lib. a. de Leg. nihil tam facile in animos teneros , a que molles influere, quam varios canendi modos quorum dici non potest , quanta sit vis in utramque partem namque A incitat languentes, languefacit excitatos is cum remittit animos, tum contrahit ARI- ui ou s ΤΟΤ ELYs hic aliquem furorem divinum agnoscit, lib. VIII. Olit. c. 7. - o, diis perautem, quit, sacrorum cantuum Videmus quosdam , cum usi fuerint cantibus, qui vim habent animum deliniendi, sedatos compositos, tanquam nactos medicinam iurgationem. Ex nostris itiam attigerunt

stupendo S, quos Veteres narrant, musices effectus, veluti Assio DoRUs lib. II variarum epist. O. BogΤIUM ita Petrus ABAEI ARDU lib. I. Theo-R logiae christianae, musices vim depraedicans apud EM MARTE NIUM Ni-

,. iij,. a. ii quippe est, quod Ita oblectet, nimia sui suavitate alliciat animos, sicut melodia. Nihil est ita pronum ad eos componendos, Vel commovendos . vel pacandos iuxta illud irimi capituli foetianae musicae scirent philosophi, quod nostra tota animae corporisque compago musica coaptione coniuncta 1t: adeo quod , ut iracundias , insaniasque melodia te daret, gravissimarum infirmitatum dolores curari animadvert rent, atque efficerent. Iluribus tum rem agit Xemplis , quae passim Vid. D. Bapi circumferuntur ad nos vero nihil attinent Unum est quod ad hanc μ VH β' aetatem , neque tamen ad nostrum institutum, pertinet I Ric Dauiaemus,est T. II. regis, NXemplum, ope Citharoedi in furorem acti , ut e Saxone Grai dis . matico narrat CA UsINUM, Malii passim. Alii prorsus sunt, quos habere debet cantus musica sacra effectus. T. III. M. Gravi equidem est EVAGRII sententia apud CoΤELERIUM ma num quinum 'ci in es line disractione orare; sed maius est psallere in disructione. Ati in vi Os Deum diligunt, sunt verba Io. CLIMACI scalae gr. IS ad hilarita-PP. blou tem Ulai Diuum dilecti0nem, atque ad lacrimas , me mundanis, θ' exp- .s spiritualibus canticis a meladiis excitari solent; qui vero voluptatibus a Ldicti sunt bi coli unt uterium perditionis. Idem vero gradu 3 funesto acediae effectus enumerans, inquit, psalmodia invalida, in oratioue imbeeiliis, in mini seri ferrea, in opere manuum impira, in ob dientia improba In vitari. ΑΝsAERΤi, monachiis episcopi Rothomasen-ss, legitur, eum musicam etiam profanam ad coelestia ereXisse, cum adhuc laicus in aula regis diversa mussica instrumenta audiret; dicebat enim sibi: O bone conditor quale erit te diligentibus canticum indeficiens in is coelestibus audire angelorum quamque suave, delectabile Sanctorum is choris

153쪽

se choris concinentibus interesses si tantam mortalibus praebes industriam,

se ut peritia artis , ac sua Vitas cantilenae provocet animos audientium , ut

iste Deum creatorem omnium devote collaudenti BERNARDus de T II M. modo bene vivendi ad sororem: si Bonum est inquit semper orare Deum mente. Bonum est , etiam cum sono vocis is hymnis, psalmis, canticis spiritualibus glorificare Deum. Sicut irationibus iuvamur, cita psalmorum modulationibus delectamur Usus cantandi consolatur tristia corda. Cantus in ecclesia mentes hominum laetificat, fastidiosos oblectat, pigros sollicitato peccatores ad lamenta invitat nana quamvis dura sint corda sarcularium hominum , statim ut dulcedinem psalmorum audierint, ad amorem pietatis convertuntur Sunt multi, qui suavitate psalmorum compuncti peccata sua lugent. Oratio tantummodo in hac vita effunditur in remissionem peccatorum, psalmorum autem decantati, significat perpetuam laudem Dei in aeterna gaudia. multi, inquit S. ISIDORUS Hi 1 . ut

Dalensis reperiuntur , qui cautus suavitate commoti sua crimina plan tent. . . Ruut, atque ex ea parte Vis sectuntur ad lacrimas ex qua madentis tu sonuerit dulcedo suavit a . . . Cuius operis mini serium quicunque M liter intentaque mente exequitur, quodamm9d anPelis sciatur. Idem a 1 5. I. timen alibi propter carnales in ecclesia, non propter spiritualeS, consuetudi O .eccc cis nem esse institutam canendi vult ut qui a verbis n0 compunguntur, sua-zitate modulationis moveantur . . . omnes enim assectus nostri pro sonorum diversitate se novitate, nescio , qua occulta familiaritate excitantur magis, cum suavi θ' artifciosa voce cantantur. Iam meminimus S. Hi LARI 1 relatensis , cuius in elogio HONORATU I qnΠα

Mas iens haec inter alia habet qui cum psalmorum modulatione fumina ira ό

Iacrimarum iunxisi Sic S. ADELAR Dus abbas Corbeienses, ut in eius gestis apud BoLLANDUM legitur, cum dulciorem musicam inter divina ossi ITI. Ianuariacia audiret, a lacrimis sibi temperare non pote 'at Os AEllius in vita DUNSΤANI, archiepiscopi Cantuariens narrat, sanctum adhuc adolescentem .se malios musicis modulis a turbulentis mundi negotiis avocas , in meditationem coelestis harmoniae erexisse. Veia BED. monachi ivli Zm'. his. meminit, qui coelesti quodam afliatu Xtemporanea fundebat carmina de '' 'rebus ad religionem spectantibus , eaque ipsemet modulabatur cuius Carminibus multorum saepe animi ad contemtum saeculi, ad appetitum sunt vitae coelestis accensi. Id de S ADHELMo constat, nec non . AU-GusTINO sociis A vitae apostolis, eos sacris cantionibus usos esse ad conciliandos religioni pietatique animos quod etiam de S AD ELAE R Τ Pragensi memoravimus legitur apud BoLLANDUM 4 LADISLAus, ecor T. I. Maii g. dine Minorum , piis cantilenis delectatus, hymnos .carmina, certis lita ' '

154쪽

gata numeris, rhythmico concentu conclusa, latin & vernaculo idio male in ecclesia ante' post concionem, cin scholis canio addisci cu rasse. Quam rem auctor vitae optimam inventu, auctam succesbu eventu etiam fructuosam S utilem depraedicat. D . nam XV. Id ero praeprimis curae fuit ecclesiae praesulibus, ut ossicium Isalmodiam divinae psalmodiae in ecclesia rectes ordinate fieret quam in rem in suis 'bui. i. conventibu studiose egerunt, articulatimque , quae ad rem sunt, praesaefotum scripserunt in utraque ecclesia occidentali in orientali ubi viatim o

prppsulς currit canon LXXV. Prusianus, concilii , quod quiuisextum etiam vocari solet, eo quod coactum fuerit an 692 ad canone conciliorum generalium T. VI. Cone quintio sexti supplendos. Est vero hic ad rem canon : Eos, qui in e- φ Rh- ololis ad mullendum accedunt, volumus , nec in0rdinatis vociferationibus uti naturam ad clamore urg ere, nec aliquid e0rum , quae eccisae non conveniunt, ς' apta non funt, adficiscere, sed cum ma na attenti0ne , F compunctione psalmodius Deo , qui es occultorum inspector, Oerre. Pios enim junctos fore lios Israel, sacrum docuit oraculum Hodieque apud Graecos , quos saepe fallentes audivi, indiscriminatim maiorem

Vocis concinnitatem moderationemque audire est , quam apud nos in O cidente unde etiam magis praecavendum fuit ab inordinatis vociferatios, p. 1;11 nibus. In Concili CLUPSh0Vix in Iulia n. 747. celebrato canone a. sancitum est Ut presbyteri saecularium poetarum modo in ecclesia nonis garriant, ne tragico sono Tacrorum Verborum compossitionem et di, stinctionem corrumpant, vel confundant, sed implicem sanctamque si melodiam secundum morem ecclesiae sectentur qui vero id non aest, idoneus assequi, pronuntiantis modo simpliciter legendo, dicat atque si recitet, quidquid instantis te inporis ratio posciti, qui episcopi sunt, si non praesumant c. a X sequenti canon eo s. colligitur , in cantilena

horarum canonicarum a monasteriis normam esse assum tam iuXta ritum

praescriptum Romana Ecclesiae Ut septem canonicae orationum diei si noctis horae diligenti cura cum psalmodia' cantilena sibi conveniensiti observentur ut eamdem monasterialis psalmodi 3 parilitatem ubi-hque sectentur , nihilque quod communis usus non admittit praesu- mant cantare aut legere , fel tantum quod ex sacrarum scripturarum, auctoritate descendit quod Romanae Ecclesiae consuetudo permittit, se Calatent vel legant, quatenus unanimes uno ore laudent eum. idem apud nos dici potest de regula Canonicorum CHRO DE GANGI e qua paullo ante, quod cantores spectat, retulimus, nunc quoad psalmodiam T. - ρη reliquum prosecuturi ex eodem cap. L. Psalmi namque in ecclesia non

155쪽

cursinet, aut in excelsis, atque inordinatis, seu intemperatis vocibus, si sed planeis lucide cum compunctione cordis recitentur recitan tiui in mens illorum dulcedine pascatur audientium aures illorum se pronuntiatione demulceantur: quoniam quamvis cantilenae sonitus in a-is iis ossiciis excelsa soleat fieri voce , in recitandis tamen psalmis huiussi modi vitanda est VOX. Sequens canon quinquagesimus primus in eadem versatur materia , ut etiam canones 33. I37. concilii quigranens an 8I6. Quod vero ad monasticos coetus attinet, peculiarii decreta a sancta synodo in Francia n. O3 sunt edita, quae ad praesens argumentum T. L ore.

sic habent Psalmi ordinate , isque tisia esinatione, dissonibus in ser si ρ 37' sibiis usi,ditis, basiantur So. Iertinet huc etiam constitutio BENEDICTI ID. T XL P. XI. Quod in ecclesis, monasteriis , id locis aliis consentualibus , cum 'v' modesta, humilitate, F devote , horis nomιrnis S diurnis, ad divina hincia univer)i θ' in i ii canonici sudeant convenire , ipsaque s tran currendo , aut Incopando, sed tractim distincte psallant, F celebrent,

ac devote Iraetereo alia eiusdem sententiae pontificum conciliorum decreta etsi non frustra hodie iterum inculcentur, atque gravis etiam illa concilii Rothomaeensis querela haud abs re repetatur, mox primo capitulo sub eodem Pontifice BENEDic Τ XI. an. 33 s. facta si Primo , quia ple μ- t kβῖψ'rumque cathedralium ecclesiarum is collegiatarum saecularium, regul rium ecclesiarum personae quae in puritate conscientiae animi devotione, lacrificium laudis Altissimo , cuius, utpote peculiaris populus, sunt mancipati obsequiis, iugiter offerres deberento sacra Misi arum solemnia,

aliasque horas canonicas, transcurrendo, syncopando variaque --tiosa, inhonesta intermiscendo colloquia, multipliciter alias indevote fallere non Verentur tarde quoque ad ecclesias conveniunt is ad chorum, inde absque causa rationabili, sed currendo potius post suas voluntates illicitas, non expletis divinis ossiciis, discedendo ideo fatuit praesens concilium , quod constitutio super his edita in concilio generali Viennense, quae sic incipites Gravi nimirum Item concibum ta, bis.

praecipit inviolabiliter observetur &c Musarum. XVI. Conspirant huc omnes, qui de divinis ossiciis scripserunt meta 830'iqxistdio hoc aevo. S. I si Do Ru Hispalensem RHABANUM Maurum anaz audivimus Absit, inquit A MALARIUM, ut musica lorem Chrisiani ani-L. III. Gii. Ut in mollitiem caducum possit convertere , quod genus etiam ipsi gentiles 3 4 με vitabunt Quibus vero id incumbebat muneris, exemplo potissimum facto id agebant. Inter

156쪽

88 i. II. l. Π DE DISCIPLINA MUSICIT SAC.

S. εRNAM Inter tot scriptores, quos edemus, de re musica, promotore Sque ecclesiastici cantus, unum praecipue nominamus S. BERNARDUM, de quo alio loco Xponemus, quantum ille in Ordinando cantu sui ordinis, correctioneque antiphonarii, praestiterit, eo successu, ut ipse in vita . MALACHIAE vir tantae humilitatis nihilominus fateatur, eundem virum sanctum plurimum sese isto cantu delecturi dixisse, quem in monasterio Clareo ullens audierat. Audiamus vero, quomodo suos hortetur, ut canant, & divinis pu-Serm. 47 i re semper inrenue intersint laudibus si Strenue quidem , ut sicut re- ' severenter ita, alacriter aflistatis, non pigri, non somnolenti, non sci

tanteS, non parCente Vocibus, non pr3ecidentes verba dimidia, non timis tegra transilientes, non fractis Gremissis vocibus muliebre quiddam baLisba de nare sonantes; sed virili ut dignum est is sonitu, affectu Oisces sancti spiritus lepromentes. Idem fanctus abbas ad GUIDONEMT Le Mau abbatem, fratres Arremacenses, rogatus, ut officium de S. IcTOR com- ''U' 37 ponat, si cantus ipse inquit si fuerit, plenus sit gravitate, nec lasciviam resonet, nec rusticitatem. Sit suavis, ut non sit levis mulceat aures, ut moveat corda. Tristitiam levet, iram mitiget, sensum litterae non evacuet, sed foecundet. Non est levis iactura gratiae spiritualis, levitate cantus abduci a sensuum utilitate; plus sinuandis intendere vocibus, quam insinuandis rebus. ΑNONYMr. Auctor de interiore domo seu de conscientia edificanda, inter opera

an NI TERNARDI cap. 28 egregie etiam in eandem rem scribit: Sunt qui fidam voce dissoluti, qui vocis suae modulatione gloriantur . . . tumentes,, elatione aliud cantant, quam libri habeant tanta est levitas vocis, for- se sitanis mentis Cantant, ut placeant populo, magis quam Eo. Si,, sic cantas, ut ab alii laudem quaeras, vocem tuam vendis, facis eam, non tuam sed suam. Habentur praeterea inter opera S. BERNARDI MARILLONI edita T. V. p. 3I9. Meditationes piissimae de cognitione humanae conditionis, quae S. BERNARD in omnibus fere sic tribuuntur,

quidem saepe de interiore homine inscriptae. Xtant nihilominus apud Hugonem scaeo Ri Nu sub titulo libri quarti de anima, quamquam nec

illius esse videantur ΑΗ1LLONI ; nec BERNARDO indign33. Sic vero sec. IO. accusat ascet ille, quisquis est si Saepe ad sacrum mysterium vo-ri Cem meam fregi, ut dulcius cantarem magis delectabar iis vocis mo- sedulatione, quam in cordis compunctione Deus vero, cui non ab- ,, Conditur, quidquid illicitum perpetratur , non quaerit vocis lenitatem, , sed cordis puritatem Nam dum cantor mulcet populum vocibus, Deis in irritat pravis motibus. auctor libri de modo bene vivendi ibidem

157쪽

dem p. 867. cantus ecclesiastici divinae praesertim psalmodiae, effectus utilitatem pluribus depraedicat, deque eo rite ac devote instituendo O- dum praescribit. Sin auli aliqui ex aliis etiam sunt audiendi religiosis ordinibus. S. BER-

v 1llo familiaris erat Hus de S. Vict0rst, i prior cognomini monaste victoid. rii, quod celebre est Parisis, acriter invehitur in eos, qui sacrum deturpant cantum Quotidie tamen inquit se Obsequium praestare Deo ar non si bitrantur, verba divinae laudis ululant, aut certe sibilant, audientes cibi .m ib. Mintuentes sono vocis motu corporis scandalisant, non aedificant r. a. S. BONAvENTUR A novitios initi tuens sui ordinis . FRANCISCI : Non S. BONA- vocem inquit curialiter frangas ii cantando, quia, si quaeris Deo pla '

toribus placere, inanis est gloria tua si tibi placeas, vana levitas est e. 33. aedificationem auditorum in cantando quaeris, quanto magi Cani3ndo Vnnitatem fugis, uanto magis aedificas . . . intenti, in divino offici, debetnaagis esse ad hoc, ut e verbis sacrae scripturae elicias spiritualem intellectum, devotionis inflectum, quam ut curialitatis eX primas notas,

cantando vocem Xaltes. S. THOMA Aquism in sua summa a. a. quaest. I. art. a. utrui minii S. THOMA.

finis laudibus ut cantus sumendi Z sic respondet: Quod sicut dictum

est lari praec. laus vocalis ad hoc necessaria est, ut affectus hominis provocetur ad Deum. Et ideo , quaecunque ad hoc utilia e siue possunt, in divinas laudes congruenter assumuntur Manifestum est autem, quod se- .cundum diversas melodias sonorum , animi hominum diversimode disponuntur, ut patet per Phil ophum in VIII. Politic., per Bogae tu in prologo musicae. Et ideo salubriter fuit institutum, ut in divinas laudes cantus assumerentur ut animi infirmorum magis provocarentur ad devotionem. Ad obiectionem autem quintam respondet Quod per Cantum, quo quis studiose ad Qelectandum utitur abstrahitur animus a consideratione eorum, quae cantantur Sed si quis cantet propter devotionem, attentius considerat, quae dicuntur tum quia diutius moratur super eodem tum quia, ut AUGUsTINUS dicit in X. Confess. Omnes affectu spi cstr. 3 iuritus nostri pro sua diversitate habent proprios modos in voce atque an priης tu, quorum occulti familiaritate e XCitantur Et eadem etiam est ratio de audientibus , in quibus etsi aliqui non intelligant, quae cantantur, intelligunt tamen , propter quid cantantur, scilicet ad laudem Dei δε hoc sufficit ad devotionem AEX citandam.

158쪽

Ut be eon VII Conveniunt haec illis, quae multis retro faeculis atres concilii ς'rdς m*0β Clovesbodiensiti II. an. ψ7. scisciverunt Vigesimo septimo multa de his.

thim; qui sive sancIam Psalmorum ac piritualem cantilenam utiliter , sive de his, T. VI concoqui negligenter praesumunt agere, multa disserentes in hunc modum:

β ιμ--- sal moralia, inquiunt, opus divinum spiritu mente agentibus, magnum est ac multiplex animarum medicamentum suarum. Voce hanc sine sensu cordis canentibus, sonitum ita in editis, satis obscure ad cuivis rei facere simillimum es, unde, quamvis psallendo latina quis nesciat Verba suas tamen cordis intentiones ad ea , quae in praesenti poscenda sunt a Deo , suppliciter referre , ac pro viribus detinere debet. ampsalmi , sancto spiritu iam olim ad solatium generi humano per os prophetae prolati, cum intima intentione cordis .corporis congrua humiliatione, ad hoc canendi sunt, quatenus per divinae laudis oracula, nostrae salutis sacramenta is humillimam quoque consessionem delictorum, sive eorundem suppliciter imploratam remissionem, de quacunque re digna, divinae pietatis Xorante pulsaverunt aures, eo digniores exaudiri mereantur, quo ipsi Deo appropinquare Vel placere gestiunt, per ea, quae praedixi , tam sacrosancti ac divini specialiter famulatus officii servitium, sive dum pro se ut faciant, in illa sancta modulatione, Deum multiplici modo' laudantis orant sive etiam pro aliis c. Hic nobis psallentibus unicus semper prae culi mentis est ponendus scopus; idque solummodo per cantus suavitatem est quaerendum, ut hac contentione vocis Deus laudetur, animi vero durities emollescat, is collia Asb. I.; si quescat Dum per psalm0diam , sunt Verba S GREGORIi, compw1ctio 'frech. om. 1. funditis , Di n0bis in corde si per quam ad IESUM pervenitur Sine S interna unctione spiritus evanida est cantillatio vocis , veluti omne aliud, quod extrinsecus quaeritur , sive in humano consortio, sive etiam in sacra lectione solamenis refocillatio. Sive enim adsiint homines honi, iuxta I s. II. . , aureum de Imitatione Christi libellum , spe devoti fratres, et et amici u. . deles; is libri sancti, vel tractatus pulchri; id dulcis cantus, radimui; omnia haec m0dieum iuvant, m0dicum sapiunt quando desertus sum a gratia , cin propria paupertate relidius Observanda sunt ea, quibus

postea lib. III. c. 3 I. . . perstringitur multorum Vanita S, atque perversitas , qui inter alia peritiam canendi potius, quam christiana ac religiosa animi decora in existimatione habent, Si fuerit fortis , dives, pulcher, hasilis , se bonus scriptor, bonus cantor, bonus laborator, inde luatur quam pauper si spiritu , quam patiens , S mitis, quam devotus θ' in

ternus, a multis tacetur.

Probe

159쪽

probe haec congruunt illis, quae in brevi capitulorum CAROLI M. leguntur, quibus fideles suos episcopos abbates alloqui voluit' commonere; si Quam utilitatem conserat Ecclesiae Christi, quod is, qui alto n. γλvel magister, nec cuiuscumque venerabilis loci esse debet, magis studet huc. M. in sua conversatione habere multos, quam bonos, non tantum pro 's' bis quam multitudine hominum delectatur plus studet, ut suus clericus , vel monachus, bene cantet, quam iuste beate vivat. Quamquam non solum minime in ecclesia contemnenda sit cantandi vel legendi disciplina, sed etiam omnimodis Xercenda. Sed si utrumque cuilibet venerabili loco accedere non potest, tolerabilius tamen ferenda nobis videtur imperiectio cantandi, quam vivendi. Concilium, in quo sub LU-Dovico Pio , CAROL filio edita est forma institutionis Canonicorum monachorum , in quis raΠρπs palati ala. Is C. 32. X ponit, quomodo utrumque ossicium tori sis mentis impleatur , atque concordet cantantibus, psallentibus in praesentia angelorum Psallentium in CC-Ib. p. 39s.clesia in Domino mens concordare debet cum voce , ut impleat illud apostoli Psallam spiritu, psallam θ' mente. Quoniam quamvis ubique

Dominum per potentiam Divinitatis noverimus esseri praecipue tamen eum, cum divino acti timus ossicio, per gratiam nobis credimus adesse. De Quare BEDA venerabilis, presbyter, in X positione evangelii Luc) ita dicit: Non latet, angelos crebro electis invisibili adesse praesentia, ut eos ab hostis callidi defendant insidiis, vel maiori coelestis desiderii gratia sustollant, apostolo attestante, qui ait: Nonne omnes furit admitti stratorii spiritus, in ministerium mis propter eos, qui hereditatem capiunt su- Iutis maxime tamen angelici nobis spiritus adesse credendi sunt, cum divinis specialiter mancipamur obsequiis, id est , cum ecclesiam ingressi,

vel lectionibus sacris aurem accommodamu , Vel psalmodiae peram damus, vel orationi incumbimus; vel etiam missarum solemnia celebramus.

Unde ait propheta L; conspectu πPeloro psallam tibi. Nec dubitari licet ubi corporis, sanguinis dominici geruntur mysteria , supernorum civium adesse conventus. Unde studendum solerter est, ut cum ecclesiam vel ad divinae laudis debita solvenda, vel ad agenda missarum solemnia

intramus, semper angelicae prEesenti Ee memores, Cum timore Veneratione competenti, caeleste compleamus Officium : ne si quod absit id negligenter , aut inhoneste , vel tepide X pleverimus ad perficiendum pigri advenerimus, in sententiam , qua dicitur, maledictus homo, qui opus Dei fecerit ne lisente , miserabiliter labamur.

S. BERNARDus idem argumentum copiose tractat, quomodo Cum CCC

a lestibus

160쪽

92 i. II. P. II. ME DISCIPLINA MUSIC LIA C.

testibus civibus nos coniungere reverenter ac devote menteque .spiritu, Se in litaviter psallere debeamus. si Eapropter inquit attendite principes ve- stros angelos cum statis adorandum vel psallendum is state cum reverenti disciplina: gloriamini, quia angeli vestri quotidie vident f ciem Patris. Nimirum missi in ministerium propter nos, qui haereditatem capimus salutis, devotionem nostram in superna ferunt referunt gratiam. Usurpemus officium , quorum sortimur consortium , ut in re

infantium Hactentium perficiatur laus. Dicamus eis , Psallite Deo n0sro, sudite atque audiamus eos vicissim respondentes fallite gi 0-sr , psallite Laudem ergo cum coeli cantoribus in commune ducentes, utpote cives Sanctorum is domestici De psallite sapienter Cibus in ore, psalmus in corde sapit. Tantum illum terere non negligat fidelis prudens anima quibusdam dentibus intelligentio suae , ne si forte integrum. glutiat, non mansum, frustretur palatum sapore desiderabili, dulciori super me favum offeratur cum apostolis in coelesti convivio ,- in dominica mensa favus mellis. Mel in cera, devotio in littera est; alioquin littera occidit, si absque spiritus condimento glutieris. Si autem cum apostolo psallas spiritu, psallas mente cognosces tu de illius veritate sermonis, quem dixit IESUS: Verba, quae locutus sum vobis, spiritus X ita sunt. Et item , quem legimus , dicente sapientia : Spiritus

meus fiser me dulcis. U Breviter vero compleXus est idem Omnia in se mone XIII super Cantica , m divinis, uti condecet, concinendis laudiubus rite observanda si inmolantes hostiam laudi iungamus sensum ver- his , affectum sensui, Xultationem affectui, gravitatem e Xultationi, humilitatem gravitati, libertatem humilita ij, quo interdum liberis purgatae mentis passibus procedamu S, Non hic praeterierim penitus Petrum BAEL ARDUM , qui in epist. VIII ad HELoiss illud fulmi ros Nouiu tibiis viri beneplacitum erit ei, interpretatus, si Tibi quippe linquit sonitum emittit ad delectationem voluptatis , non ad intelligentiam mentis. Unde bene in tibiis cantare, nec ita hac Deo placere dicuntur, qui melodia sui cantus sic oblectantur, ut nulla hinc aediticentur in te ligentia ... Nihil vero de doctrina vel studio cantus admonet BENEDICTUs, cum ipse plurimum de lectione praecipiat, di ipsa legendi tempora sicutis laborandi diligenter assignet, in tantum de ipsa scribendi doctrina provideat, ut inter necessaria, quae ab abbate monachi sperare debeant, tabulas etiam & graphium non praetermit

Quia vero ad monachos S. BERNARDO. ABALLAR DO ver ad HE

LOISSAM

SEARCH

MENU NAVIGATION