장음표시 사용
311쪽
cultu, ut vel sic allecti divinis intersint. Quoad ipsa autem haec
organa, in Summa V. rLanum, eos criminis arguit, qui profana Murpia organis ludunt. Et subiungit: si Involvuntur autem eodem criminenna solum pulsantes, sed qui conducunt, consentiunt pulsantibus haec, ut impleantur scripturae: Gloriati sunt, qui derunt te, in medio solemnitatis tuae. Et in commentario citato dicit, fassarios esse omnes scpulsantes, procurantes, ac consentientes , quia cultus divinus per Osdem falsificatur. Et ideo inquit ex intentione pulsare in ecclesiasticis
officiis sive mala, sive vana, peccatum est mortale ex suo genere. Et iterum a gravissimo peccato forte mortali sacrilegii non Xcusatur, qui ex intentione inter divina instrumentorum usu immiscet talia mundana, quae si verbis X primeret ibidem, nullus Xcusaret a mortali. De orat. VARRU postquam statuisset, tolerari posse harmoniam organorum in i 'vinis officiis, infert tamen, si illicitum videri quibusdam admiscere divinis 33. officiis violas, citharas, fistulas lyras, tibias, malia non absimilia instrumenta musica, partim per supradicta in cap. 6 partim, quod ubi illa commiXtio non est consuetudine recepta, parere videtur mentium a debita attentione distractionem, licet, mea sententia, possent licite tolerari, si neque organistae, neque instrumenta, neque id, quod illis psallitur, neque modus illis fallendi. illam inducerent. mlh. LINDANUS pauon agraviter in eos invehitur, si qui Dei chorum omni honascorum synta--g. - .gmate, O cum Omnis generis discrimine, imo & tubarum clangore, coria ρ 'ς 78 nutorum stridore, alioque strepitu vario praecia re gloriantur implesse, quod cantici verba obscuret, sensumque sepeliat madobruat. De quo plus hodie Cathedrales laborant passim ecclesiae; quod sane non leviter cordatis omnibus est deflendum, quam ut habeant aut cantores psalmorum intelligentes, aut Deum vita simul, voce moderata potius, quam incondito garritu , laudantes. Acrioribus verbis iam antea usus fuerat: si Quid, quod divinos hymnos non modo theatricis, adeoque bellicis, , si dicere fas est, galli ardicis contaminant modis sed Venereis quoque conspurcantis amatoriis. Iam supra retulimus piorum pastorum contra gravissimos huiusmodi muscae abusus decreta, in quibus tamen rarius
contra usum instrumentorum musicorum habetur Xceptio, praeter . A TXV. Oono,
ROLUM B0rromaum, qui in concilio Mediolan. l. statim suae ecclesiae ac J provinciae prospeXit, decrevitque Ord uno tantwn in cessa locus sit tibia , corvisa re reliqua ficu infrumenta excludantur Sic etiam inceremoniali episcoporum , dum CaVetur , ne cum Ono organi proferan-L. I. c. m.
itu cantus, qui ad os scium, quod agitur, non spectent; ne dum profani, aut ludicri additur nec alia instrumenta mimicilia prater ipsum 1 MART GERBERT DEM Usic Ecc L. T. II. L. IV. Ue ganum
312쪽
I anum addantur. BELLAR MINUS, Oftquam de cantu musica eccle-
Lib. I. ρ ρ-siastica pluribus disputasset, sic tandem concludit Ex quibus omnibus illud 2, oitur , ut 0rd una pr0pter infirm0s in ecc iis retinenda sunt, ita non fa-o 1 r. cile alia in frumenta esse introducenda. ΑΓ, i , .. . Nihilominus Andrea CASTALDO in praxi eremoniarum sic habet:
tolaratus, ex si Cuin organis etiam Cantorum muscar in solemnitatibus arbitrio magi-Husi δ' ς' si ri capello adhiberi debent cum tibiis, tubis, corneis, X cludendo ius luciduus reliqua profana instrumenta pariter levia ac minus decentia molet , caveant, ne admisceantur in fine psalmorum. Eadem instrumenta admittit B Au DR in manuali sacrarum eremoniarum, relatus a BENEDic Τοa IV in saepe citata epistola encyclica: ibi a in consilium vocatis variis insignibus magistris musicae intra, X tra urbem admittit quidem praeter organum Barbylon, seu tetrachordum maius, minus, monaulumpneumaticum, violas, violina seu cheles tetrachordas; X cludit vero tympana, cornua Venatoria, tubas, tibias, istulas, salteria moderna, citharas,
similia Sic vero admittit alia illa, ut in serviant ad corroborandas susti
nendas magis cantantium Voces, atque adeo interiorem affectum in Deum
evehendum Tolerandum etiam symphoniarum sine ullo cantu usum, ubi est introductus, putat e sententia SUA RES II, quem citat, fisonus ipsest pravis raptus ad excitandam devotionem. Allegaverat inter alios
thea r.eritia etiana Hieron 'mum FBYo magistrum generat Ord. S. BENEDic Τ in Hispania, cui prae omnibus alii instrumentis cheles omnino minime idoneae pro ecclesia esse censentur: b admisso vero barbyto maiore seu violane, arpa, eembalo quod Manichordium, claVichordium seu spinetum vocamus, organi emulum quod Organum scilicet, recte EYO , utpote admira
rentem ente at 0ro consigito, quando ellelae hie se si introdotiora' uso degli strumenti, non ammettera coli' organo altro che violoni,
mili stromenti che non servans , he perrendere a musica eatrale. Luanto ali uso de sopra etsi permessi stro menti , altro non sappiam additare , se non che ovendo si adoprare per raVivare maggiocinente i canto la parota , evitando in questa mani era 'interiore affetio verso Dio.
b in quanto a me, diro sempre he i vio- lini sono de tutio impropri per que sacro
teatro. Le lor arcat quantulaque armoni
se , sono strilli , i quali eccitano ne nostri spiriti una viveZZa quasi puerile, e lontana molt da uella decorosa e savia attentione, che si de his6stri agri misteri pegia linente in questo tempo, in cui i maestri allamo da potagono tutiora studio in fare te compos gioni si alte, vadano i suonatori a darcolle ita ne ponte det violino. Visono eis ne degli altri romenti gravi, come ii violone , che chiam an basM , arpa , embalo c. non essendo inconveniente di rimareo, chemanchin il prani alia inusica istromentale, aquale lutosto tu scira tu maestosa, e tu seri , quale appunt conviene alia chi es arae 'organo , i quar e in compost mirabile di tuiti gli romenti, come ognun a , Duo
servire per ulti. Ibid. n. 43. q.
313쪽
hil quodam modo omnia veluti instrumenta in se complex una, omnium loco esse posse videatur. De instrumentis inflatilibus, tubis cornibus &c. ne mentionem quidem facit quae perinde ac tyin pana merito Augusta M. ΤΗΕΚΕ si in terris ustriticis atque etiam Viennae exulare e ecclesiis iustit. Testatur auctor Gallicus , in historia de Muscam eius effectibus ante in Galliae quinquaginta circiter annos scripta , si tum viginti quinque annos fuista colina se
se , ex quo tuba tympana audiri in ecclesiis Gallistrum ceperint. Tam h.
dem postea epocham instrumentis enchordis statuit in iisdem ecclesiis, hi sues, quum in instrumentorum rarior it usus, quam in Italia, ut hunc libenter ad It 'i' fςx- organa serpentes, instrumentum Gallis a miliare, reduceret in facie S. Altaris. Ut vero ex adductis hucusque synodorum decretis liquet, paullo aaltius repetenda ei epocha instrumentorum musicorum in ecclesia usus apud nos Germaus , qui nimi faciles, addam plerumque etiam infelices sumus Italorum in musica imitatores, praesertim in Vario quoque instrumentorum ac ni Odulorum musicorum genere ecclesia illatorum: quam ob rem tamen apud caeteras natione , Frzesertim hetero do Xas, tam male audiunt Itali noc immerito , ut haud diffitetur RoDΟΤ haec Roma scribens: si Qui transversis oculis innia nostra intuentur; qui odio , iraque sim uitate ab apos tolica sede disiuncti sunt; qui taliam peragrant, ut stercora colligant, quod oliria fecit Misso Ni Us An ius p auribus exhorrescerent i quam plurium ac diversorum instrumentorum strepitus, si argutas lepidasque modulationes, si modificatos sonos, per tenerum guttur mollius eliquatos modeltiae frena relaxantes, si denique mollem effeminatam illam musicam audirent , quam vel ipsi ethnicorum philosophi coetu populi eliminandam, ut surdam animorum corruptricem censuerunt lugnant haec adversus exactas disciplinae, morumque regulas. Si mala haec, atque inordinata fatemur, cur non tolluntur cur forti brachio non Yscinduntur cur falces non adhibentur Tibicines saltem circa medium saeculi praeteriti haud valde frequenter sacris concentibus adhibitos fuissi Romae testis est . L. DONIus de praestantia mus. Det Serius adhuc rusus T. I. p. iss.chelium symphoniacus ibidem a CORELLIo, de quo infra est Ordinatus.
mettons es instrumens a cordes D'yen apas vingi que nou nous permettons es ii strumens a cordes dans te hoeur Camprafut te premier, qui ut e credit 'en Direentre dans elui de Notre-Dum de Paris.
314쪽
Sed passim assim decreta Conciliorum particularium , vel constitutionum syno Npy'hJ V cialium posterioris aevi recensemus; e quibus vix ullum celebrari conti-
git , post concilia Basleense imprimi sis ridentin m , in quibus non alia
quid circa hoc argumentum occurrat, quod Vel ad ampliorem explicationem eorum faciat, quae in illis conciliis sunt sancita vel etiam quaedam superaddat, identidem successu temporis ampliata semper, a praeterito saeculo imprimis , musica figurali, a Xime autem instrumentali de qua concilium Basleense nihil, Tridentinum autem solius organi rationem habet. ViX vero generatim in conciliis, ut postea notabimus, aliquid de instrumentis musicis legitur , quum abusus hic nostra fere me- T. IX. obue moria invaluerit In decretis synodalibus dioecesi Au tisanae an Isio. Θ Q J II c. 1 M ossicio divino decernitur: si organa, tibiae, cornua reliqua musica instrumenta in nostris ecclesiis intempestive, immoderate ne adhibeantur caveaturque semper in his omnibus quaevis levis lasciva modulatio, 'uidquid pietati excitandae & fovendae non conducit. Cantores, quantum fieri potest . Clerici sint, clericalibus vestibus in super- R. p. y a. pelliceo induti. Et in decretis synodalibus dioeceseos Coloniens an.
I 66 a. it. III. c. o. g. a. si organis item is quibuscunque aliis instrumentis musicis, tam in ecclesiis, quam in procestionibus ita canatur, ut modulatione sua lascivas , impuras, militares, vel indecoras cantiones non imitentur, & ea quae voce canuntur , ne procul absint a mente. Sed huiusmodi conciliorum decreta, in quibus contra depravatum musicae in divinis ossiciis usum agitur, afferemus paullo post. Ex synodis nostri faeculi non habemus, quod proferamus, praeter concilium Γ0manum, a BENEDIcΤo XIII. an. 72 S. celebratum, in quo titulo XV. . . qu0d
musicum spectat, praeter Extrava antem octa de vita hone state Clariacorum , edictum pariter se reo ALEXANDR VI L. n. 66s innovandum statuitur prout hoc nos; o decreto innovamus .... sub poenis interea,
in praecitata xtrava ante, ' edicto infictis, cohibeant episcopi museae
mad istros , or ansas, V cantores, aliosque quoscumque a quibusdis in eoolam indepori cantus modulationibus, ne delium magis ideantur atir bus prurire, quam pios in Deum affectus excitare. Frustra decretum illud ALEYANDRI VII. quaesivi in Bullario magno, quod prae manibus est,
τ ὰβ clesiastico ut modum poneret ALEXANDER VII., in eXamen adduXisse musices disciplinam , quae in urbis ecclesiis vigebat Congregationem idcirco seu visitationem instituisse n. 66 . in qua secretarii munere sungebatur Prosper FAGNA Nus latum inde fuisse dictum die o. Iulii anni eiusdem, cuius praecipua capita recenseat ARNELLus lib. I. epist. 9.
315쪽
integrum autem transscripserit CRISΡINU Visitat pastorat . III. g. II. p. 88 . Haec ille ad BENEDIC Τ XIV. encyclicam , in qua provocatur ad ALEXANDR VII. conititutionem anni I 6ST. Narrat BENEDICTUS XIV. m. n. e. paucis abhinc annis Xaminatam fuisse quaestionem de usu organi , alio Duod diαtafrumque instrumentorum musicorum , quae aliquibus optimo gelo ductis ab ecclesiis removenda esse videbantur alii autem pro organo, caeteriSque instrumentis in ecclesiarum musica retinendis pari studio certantibus cumque fatis appareret , quam difficile futurum esset eorum usum tollere ab iis ecclesii is , in quibus iam pridem invectus erat, satius visum fuisse, mediam viam tenere nec omnia scilicet musica instrumenta in ecclesiis permittere, nec omnia prohibere sed Organo , aliisque nonnullis instrumentis retentis, ea dumtaxat ab ecclesiarum choris eliminare, quae theatralibus ludis potius, quam sacris locis lactionibus convenire visa sunt. XXII. Provocat summus ac immortalis Pontifex ad laudatam encycli- vitio uescam, in qua complura gravium etiam doctorum testimonia profert in me Doctorum dium contra labem musicae sacra illatam. Studiose autem digitum tantum in 'Rir mun-
tendit dicto cuidam Card. CAPRANICA in eius vita apud BAL UZIUM lib. stlo a ii III. Misceli. . I 8 p. 289. quod refert commentator, collegium quoddam vationem musicorum videri sibi sacculum porcellis plenum, quod clamantium strepi Vς ς' tu audiretur, sed nihil ex eo percipi posset. Subdit locum o LYDo R Vir illi de rerum inventoribus lib. VI cap. a. quod sic inscribitur :,, Qui primi instituerint horas canonicas, ac san Xerint, ut psalmi choro alternis cantarentur, a quam parum frugifer sit cantus in domo Domini mollior atque delicatior c. Ipse vero pontife inductus fuerat ac veluti provocatus gravissimis verbis Vilhelmi LINDANI ac DR EX ELII. luna paullo ante in testem ipsi compellavimus, cuius adhuc exordium de hoc argumento sermonis lib. IV. Panopita Da ei. c. 78. audire iuvat, quo in musicos istos, qui indigni locum psalmistarum in ecclesia invadunt, invehitur, vultque si Non tantum ut de choro eliciantur indignissimi, cum propter vitae inaprobitatem, qua passim nimium sunt nobiles, tum propter impudicos amorum, aut indignos bellorum modulos sacris Dei laudibus in sparsos sed
etiam propter theatricam magis sonorum confusionem, quam piorum animis passim gignere noscuntur; non enim nunc suo cantu musici auditorum antis mos tam ad pietatis cultum , coelestiaque Xcitant desideria, quam avocant, RVertunt, alienant. Scio enim aliquando divinis me interfuisse laudibus, cum vel attentissimus auscultarem, ecquid forte falleretur ne unum quidem potuisse intelligere verbum, ita erant omnia syllabarum repetitionibus commista, vocibus confusa, clamoribus potius horridulis, quam cantu
obscurata. Quamquam non me fugiat, quibusdam musicam cum organis
316쪽
222 i. IV. DISCIPLINA MUSICIT ECCLESIAST.
musicis rectius videri retinenda. Quibus equidem perlibenter assentiar, si una pro isto musices genere, quod nunc passim ecclesias occupat, aliud introducatur gravius, Crebus ipsis convenientius is si non, ut portet, pronuntiationi, quam cantu Vicinius, rebus saltem, quae canuntur, aptius atque accommodatius. Hanc a gravissim sacrorum praesule accipere catholicos Viro conditionem, par omnino est, si quidem quae ab aliis etiam religionis nostr3e irrisoribus dicta circa eandem rem, acriora existimentur Cornelii AGRIPPAE . . in libro de Tanitate scientiarum c. 17. de musica: Hodie inquit tanta in ecclesiis musicae licentia est, ut etiam unacum missae canone obscoenae quaeque cantiuncula interim in organis pares vices habeant, ipsaque divina ossicia is sacrae orationum preces, conducti magno aere lascivis musicis, non ad audientium intelligentiam, non ad spiritus elevationem sed ad fornicariam pruriginem, non humanis vocibus sed belluinis strepitibus cantillent dum hinniunt discantum pueri mugiunt alii tenorem, alii latrant contra punctum, alii frendent altum, alii O-ant assum , faciunt, ut sonorum quidem plurimum audiatur, Verborum orationis intelligatur nihil sed auribus pariter animo subtrahatur iudicii auctoritas. Videant hodierni musici, an non suis saltem moribus nonnunquam conveniant ea pCesertim, quae ERAs Mus 9tProdamus in suis ini Corinth. caput 4 commentarii annotavit, de Organis primum locutus: Non his contenti inquit operosam quandam theatricam musicam in sacras aedes indu Ximus, tumultuosum diversarum Vocum garritum, qualem, non Opinor, in Graec0rum aut Roman
rum theatris unquam auditum fuisse. Omnia tubis, lituis, fistulis ac sana-bucis perstrepunt cumque his certant hominum voces. Audiuntur amatoria foedaeque cantilenae, ad quas scorta mimique saltitant in sacram aedem velut in theatrum concurritur ad deliniendas aures. Et in hunc usum aluntur magnis salarii organorum opifices, puerorum gregeS, quorum omnis aetas in perdiscendis his consumitur, nihil interim bonae rei discentium. Alitur sordidorum, ut plerique sunt, hominum colluvies, tantis sumptibus oneratur ecclesia ob rem pestiferam etiam. Quaeso te, ut rationem in eas, quot pauperes de vita periclitantes poterant ali cantorum
salarii. Cur haec nobis sola placent, quae AUL Us ceu parvulorum infantiam parcissime vult adhiberi cimo quae nullo pacto laturus fuerat 7 Ad eos redeamus, quibus minus fellis inest , nec minus tamen facundiae , plus auctoritatis sidia musicis inquit Card. SADOLEΤus me longius a Musis abeamus, in cantu vocum atque nervorum fastidit haec aetas
317쪽
nostra , quem tamen superior quaesivit, concentum stabilem,o gravem, plenumque auctoritatis. Odulo S, nescio quos amamus .frequentamenta, quibus conciditur minutim cantus, factusque dissiliat, ac plena illa sonora vocum Viso potestas enervetur. Revocati praemissique e ii
sperato numeri , collisi durius soni, suspensa illico vox, ubi minime exspectes amputata, artis hodie medulla sunt, plausumque multitudinis consequuntur. ViXit SADoLETUS, floruitque sub LEONE X. ei pontificialiquando ab epistolis quo tempore musicae status non adeo depravatus esse visus est. Rectius Card. ΟΝΑ, ubi cap. 1 . de divina psalmodia
hanc materiam de musica versat, de sua ad nostram propius accedente aetate eadem fere dicere potuit. Certe quae ΑDoLEΤus vituperat in musifica eius temporis, tantum abest, ut subsequentibus temporibus sublata sint, ut potius ad nostram usque aetatem aucta esse videantur, in eo praecipue, quod laudatus Card. BONA ad finem para graphi secundi desiderat, tit non totum animum ad sui rapiat blactationem, sed eorum, qua cantantur, sensui, F pietatis affectui maiorem relinquat portionem. Laudato saepe Vith. IN DAN visum est, suo tempore inde contragisse ecclesiam labem, qu0d, quae cauantur passim, non tam ad populi intelligentiam erudiendum, quod priscos utique specta Oe indubitatum egi, quam ad meram Dei
optimi laudem quocunque modo celebrandam frequentantur; sed inde etiam eo usque deviatum esse videri queat, quod delectationi aurium plus en Per magis, maxime autem nostra memoria, tribueretur. Id quod pausim ac merito P. Bupt. MARTINI queritur , quocum historiam musicam amice dispartitus sum, ut ille profanam potissimum, qua late patet, ego ecclesisticam susciperem. In illa autem aurium voluptas, oblectatio imagis serenda, minime vero in sacra, spectata cum primis misera humani
generis nostri conditione quod olim saltes in populi Iudaici captivitate Bub Ionica digit Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena sese, Ad rem vero Io Bapt. AsALI Us de Ieter sacris christ ritibus abusum cantus Musicae ecclesiasticae his verbis traduxit dicti psalmi locum versans: si Quod faciunt similiter hi, qui sacros hymnos, mpsalmos ita
decantant, ut carnalem aurium Voluptatem solum, aut praecipue quTrant quique audientium carnales aures delectare variis vocum inflexionibus satagunt. Cantica enim sacra instituta sunt ad mentem erigendam in Deum, spiritum potius, quam corpus re eandum. Contra autem
nonnulli sunt, qui canticum abloniae in domum Dei sanctam Sion inducunt illi videlicet, qui verba sacra modulis profanis ita vestiunt, ut,
qui audiunt , non tam verba considerent, quam profanam modulationem attendant. Demum vero caput illud hoc concludit voto ad Dema
318쪽
Deum, ut repudiata musica theatrali, mollibus queis effeminatis canto ribus , de bene morata musica instauranda talis aliquando sanciatur lex, qualem Io ANNE XXII. sancivit gravesque civiles illi moduli, a quia bus olim . AususTNus in ecclesia Mediolanens ad fletum se adductum narrat, veluti postlimini, in patriam suam redeant. Subdit tandem si Utinam i Deus catholicis principibus talem mentem instillet ita enim
non ecclesiae tantum dedecori, non morum tantum corruptelae, sed legum etiam imperiique mutationi, quam profecto si La ΤοNI lib. IV. Politicorum credimus novi mollesque cantus inducere solent, obviam ibitur. ericulum certe hoc propinquius est, quam vulgo Xistimetur, perpendaturque apud nos Christianos dum applauditur a plerisque hodiernae musicae, ad tantam perfectionem artis scilicet perductae : Nunc Antiq. Bal. certe sunt verba MURAΤOR 1 I stuporem ingerat music0 nostrae in tantam UV V varietate vocum ac instrumentorum consonantia atque consensu S. liceat
jV. . tamen dicere, nobi non elle tantum plaudendum e huiusmodi ven-3s9. tis. hoc est , ex admirabili, ut putamus, musicae artis progressu , quin simul illius pravos effectus agnoscamus dum pro virili musica mollem ac effeminatam regnare cernimus, quam Gracio Romani omnes cordati olim aversabantur neque nos, si sapimus, umquam laudabimuS, quum inde mollities, occulta corruptela morum in populos e Xurgat. Dum in animum inducimus, quam severa olim fuerit cultissima Grae ortim gens, in statuendis, conservandisque musicae νομοι , seu legibus, merito nos Christianos pudere debeat, in sacra nostra pro lubidine quodvis modulationum genus impune inferri se Ut nec quisquam reperiatur T L n. utor ID. Bapt. DONII verbis e professio de praestantia veteris musicae tractantis qui effeminatum quemdam ac leviusculum, qui iam passim invaluit , canendi modum severa lege cohibeat, nec affectata illa, proliXaque ac saepe hiulca melismata ad certam normam redigenda existimet aut dies solemnes, aedesque sacras suam celebritatem ac frequentiam habituras putet, nisi mollioribus ac saepe parum decori cantibus, magnaque Vocum ac instrumentorum confusione certatim omnia personenti Atqui in hoCa Idem infra p. I72 de critica facultate musica, riem organaque etiam inscumque generis quam de aliter omnino accipit, quam vete sine ullo delectu in sacris, publicis privatisque res percriticam, rectae agnoscit quantus hic locis adhibita P carminaque Nilia, in vulgaria sese aperiat campus Nimirum inquit in passim ad Melodiarum opus assumpta , imita tam aes iis a dicentia, corrupteli huius fa tiones mimicas, atque affectatas, aliaque seκ- cultatis innumera paene erant, quae ad eriti centa, quae hodiernam mulargiam inficiunt, at- cum tribunal iocari merebantur Nam ut que contaminant quot quaeso, quantaque sunt omittam nimium crebra illa prolixaque melis in sacris argumentis quae censoriam ἘXigunt matari eaque qualiacunque in , ubivis ac pro virgam Utemur passim suis locis viri miscue usurpata, ut supra cinnitebam , eonis Deissimi auctoritate. Ianique illam Ili ythmiuorum temyorum conge
319쪽
a Questi se quegli, he si servano di tuti ledellicate2ge, delle quali e capace a musica, madisposte, che formano una melodia buffonesta. Tutterae irregularita che implegano colle note false, o colle note accidentali sono introdot- te con gratia , in con una gragia molto differente da uella , che S. AOLO ricercava sine ne cantico ecclesiastico serivendo a colossens: In gratia cautantes tu cordibus vestris Deo; per che quella e una gragia ed n armonia da ivoco da burtara perlochei musici medesiimi chlaman scimiate que pa-saggi tu iacevoli, che incontrano in queiasto genere di musica Se questa ara lecita per i templo Passi pur via in uon' ora alia platea vel eatro, e alla sala de ballorima ella casa di Dio morfie, passa galli , giti ochetli non emnesto uia empto abuso, chera impleghi a culto delia divinitam errore tanto hominevoles Qua esset far mai questa musica in que , che assistono a i Diviniussgi Sucinatori medesimi si anno consciament a ridere maria gesti indecenti net tem- po, che si cantari iid' facile a comprendersi, piro talauno ederio a suo talento, quel1'essetto che fameli u lieneta, tenendo la divertita conque concerti burteschi , he meglio diro cor certi, de tutio indecenti alia casa di Dio. DUO. XIV. n. I 8. p. 96.
hoe passim pars solemnitatis festivalis collocatur, Win ecclesam veluti ad
theatrum spectatum convenitur. Qilem abusum reprehendit VAN-EsPEN, non secus ac paullo ante EVE ILLO apud BENEDICTUM XIV. loquentem audivimus contra hodiernum populi concursum ad ecclesias, sive seculares, sive regulares, in quibus sciuntur divina ossicia musice, variisque instrumentis musicis solemniter decantanda : si Nunquid enim Oaddit si quis De horti a populum stantem attentiu consideret, non raro fateri cogetur, eum non ad oratorium, sed ad theatrum nec ad orandum , sed ad spectandum conveni e Quin, subinde fit, ut leves ac lascivas vocum alternationes, cinfractiones, sive musicam , non sine cachinno , risuque auscultent imo animo impuro Iascivo Xcipiant quod tunc contingere frequentius solet, si musicae, atque musicalibus instrumentis voces sonorae muliebres accedant. Quare si in monasteriis monialium musca canatur, specialiter invigilandum est earum directoribus, ne illa auditores ad lasciviam potius , quam ad pietatem, devotionem alliciat ipsaque lascivia
frequentius iuventutem, quam devotum populum , ad ecclesiam invitet. Recte vero observat Rev. M FE Yoo, compositore musicae habiliores alias, nihilominus pro musica sacra minus accommodatos esse, quod omnem in musicam, cuius capax est, distundant mollitiem a Non ideo tamen excludit a musica omnem vivacitatem , χXultationem , sed puerilem tantum iocosam Agnoscit etiam, musicam posse esse optimam , simulque nobilem , gravem magnificam , quae Xcitet in auditore reverentiam .devotionem , sicque laetificet, delectet animum , ut suavem
tranquillitatem illi insinuet, recolligendo illum in seipsum , simulque levando extra se ad divina. Id optimi quique sibi propositum animo
habuerunt compositores musici, qui musam suam rite Deo consecrarunt.
320쪽
2 26 i. IV DISCIPLINA MUSICR ECCLESIAST.
Quod faciendum omnino esset, ut scilicet compositores optimi non sol una scientia musica, sed etiam moribus multa religiosi, uni se musicae ecolesiasticae dederent , a foro theatro alieni secus enim fieri ne-lquit, quin musica X Orbitet, dum petulans quisque studiosus, qui aliquid talenti musici habere videtur, aut ii, qui theatro operam dant, etiam modulationibus sacris incumbunt. Animadvertit in saepe laudata epi-
stola encyclica ΒΕΝΕ DICTU XIV. , omneS, quotquot sunt graves auctores, qui musicam in ecclesia non damnant, theatrales tamen in musica sacra reprobare modulos. Et sane quis eos tueri possit, omnium propemodum malorum in musica sacra scaturiginem nostris temporibus , moribusque 3 si Si quis commentatur in illum summi Pontificis locum RoDo-Put . 99. A sincere in tanti momenti re secum agat, eamque attente consideret,
quam plurima statim in uno pessima vitia is vitiosam deformitatem inspiciet Theatrales moduli ad pompam, ostentationem compositi, cum se auribus insinuant, animam in fraudem inducunt, ad exitiosas cupiditates detorquent. Cantus harmonicus , qui ad inflammandos fidelium
animos ad pietatem plurimum valet, abutentium malitia eo redactus est, ut mentis virtutem Oblect3mento vocis enervet, animique vigorem solvat. Cum praemolles modulationes , ad theatralem cantum flectente , audieris, Sirenarum concentum, non hominum modulationem, esse putes. Non est hic praetereundus, quem idem postea refert, Antimi LIBE-He. 13a RΑΤ locus de ingenti instrumentorum strepitu, Vocum clamore, ac boatu,
quibus veluti classico omnia personant, praesertim in Italia es si ei cum .positori ii tempi nostri sono limati ei applauditi per i tu salaros, chefanno tu repito e tu rumore di voci V di si omenti che anno sentire vovi modi resoluti sena disturione immul inubile ne di hiesie, ne
di theatri, ne di amera Ut adeo stilus ecclesiasticus sua corruptela sese etiam supra theatralem efferat ad bellicos classicorum modulos. Iam De rqt in suo tempore AvΑRRo displicuerat misceri si spirituali gravitati divini osti- . - cli profanam quandam, levem Gastiis inventam cantilenam, iam nimis a. in Hispaniis receptam , qua fere ad vivum repraesentantur tumultus praelii cum sonitu tympanorum is tubarum toto strepitu bellico. am licet addit haec repraesentatio de se non sic inhonesta conviviis recreationique seculari sit apta inepta tamen valde est officiis divinis, quiete dicendis, Meorum fini , qui est, erigere animas spiritus ad meditandum divina in ad Deum super omnia diligibilia diligendum, peccatum mortiferum, quod nos ab eo separat, super Omnia odibilia odio habendum: ad quae parum promovet strepitus ille isticus , magis ferociens, quam