De cantv et mvsica sacra a prima ecclesiae aetate vsqve ad praesens tempus

341쪽

ris, cum reliqua anaticorum etiam Xtra Iuliam turba, quaevis canticae cultu divino proscribentibus , quorum dubitationes diluit E . M CYPR1ANI dissert de propagatione haeresum per cantilenas. II. Id genus X empla iam libro primo in prima ecclesiae aetate dedi Errores inaus Inter novatores annotante GREΤsERO in libro de iure minore φλψ Φημδ

prohibendi libros malo c. 7. Hussit etiam cantilenas sua haeresi infectaS na propag clerique rerum ecclesiasticarum detestatione resertas disi minarunt, ut in tan in circulis triviis decantarentur. Idem ex Coc ALN historia Hus re ημ' 'seri Ioannem ΗUss, libris suis ab Archiepiscopo rarensi combustis, ut iniuriam rependeret, ita modiosum contemptibilem eum suis detractionibus populo reddidissse, ut plerique partium suarum laici vulgares ironicas in optimum patrem cantiones confingerent ac decantarent; quod deinde ENCEsLAus edicto vetuit. Id etiam contra alios , ipsumque concilium Constantiens factum, palam fit e eiusdem concilii edi- et Ut Omnes Cantilenae introductae in praeiudicium sacri concilii, Se Virorum catholicorum cuiuscunque status, qui Victritis obstiterunt misitis , vel cantilenae in commendationem Ioannis HUS vel HIERONYN haereticorum condemnatorum, prohibeantur in omnibus civitatibus, oppidis,' quibuscunque mansionibus decantari sub gravissima Cena. Inter articulos HIERONYMO Pra ens obiectos XI. XII sic sonant ,, Quo latius IcLEFFI haeresim propagaret, verba canonis per cantilenas Euhemicus in vulgari fecit ut etiam rustici credant se, si verba consecrationis pronuncient, conficere posth Orpus Christi non minus, quam sacerdotes, idque singulis horis, quando libet. Effingitis alias diversas cantilenas in vulgari Lohemico, e bibliseis evangeliorum verbis sensuque conte Xtas pro confirmatione suae haereseos, ut per eas laici sui sacram scripturam melius noctis, intelligere viderentur, quam caeteri Christiani. Pro dierunt an. 766. vernacula lingua meletemata de musica ecclesiastica sacrorum cantuum , ubi describitur liber cantionum Maldensum, Fratrum Bohemorum seu uspiarum an IS 66 typi editUS, MAXIMILIANO- Pag. Ioa. que ΙΙ. Ιmp. dicatus. Qua in dedicatione ex Latino Bohemicoque sermo ος ne in Germanicum conversus dicitur in praefatione autem Ioannesius sprimus cantiones sacras lingua Bohemica induxisse perhibetur. Alium recenset huiusmodi librum, Noriberka an I 8 O. editum, ID Gil. BAUMANin Schediasmate hist theol fremae an. 1 6s de hymnopoeis Deteris recentioris celsa, sera atque Christianae rellioni promovenda ac propagandae infervientibus idemque de Hugstis .Fratribus ohemis ex CAME- Ri historica narratione de fratrum orthodoxorum ecclesis in Bohemia, Morazia,

342쪽

Moravia, & Polonia p. 8 s. addit: si Ad rem ipsam quod attinet, a cepimus hunc morem a maioribus nostris, ut non tantum de suggestu doceremus, sed cantionibus etiam comprehenderetur doctrina ecclesiae scientia sanctorum, ut cantiones nostrae essent homiliarum instar. Vid. quae e SCULTETI annal evang. ad an . Sas de cantionibus L UT HERI, ex EcRENDOR FP1 hi storia Lutheranismi lib. I. seel. 7. p. 27Ι. ω28 I. de SpERAT quadam cantilena refert p. O. I. Q in Lustea Narrat D. BURNE in diar. Itin. muf Vol. III. p. s. novae reli-r ni, gionis in Saxonia propagatores eum in finem voces etiam pueriles adhibuisse, a quibus decantari per plateas cantilenas curabant ad dogmata e clesiae Romanae convellenda compositas communemque esse persuasionem, huiusmodi pueriles cantus ad propagationem doctrinae L UT HERI multum contuli e Cuius generis cantiones aliquas adducit EcKENDOR FFlus in holoria Lucteranismi, ut ad calcem adnotat interpres Germanicus Ham-hurg en sis, huncque in censum refert cantiones EZELM GOTI sc HALΚII, Buscui &α Laudatus Ern CYPRIANI de propagatione haeresum percantilenas, catalogum dissertationi subiicit cantionum vernacula lingua decantari . LuΤHERO superstite, solitarum. LUT HERUM hac in re plurimum elaborasse, constat apud omnes si Cantilenae inquit THOMA ant Φητρή IESU, vernaculo idiomate quam plurimae ex ipsius me LUT HERI ossicinaphi. f. i. profectde, mirum est , quam promoveant rem Lutheranam. Quaedam sunt catechisticae, quaedam dogmaticae, aliae emulantur psalmos, recitant exagitantque Christianorum vitia seu vera, seu ficta. Maxime autem solemnis da illa est , quae Pontifici ac Turcae simul in serni abyssum imprecatur. Nec templa solumis scholae huiusmodi cantus resonant verum etiam aedes privatae, Officinae, Ora plateae, campi. Nam sunt in usu apud omne genus hominum , ubique locorum seu taedii solandi, seu

laboris levandi, seu temporis fallendi causa si igitum intendit 4 mosae illi strophae, Erhal uns Her bo deinem ori Vc cantionis in An Ilais Belgio etiam frequentatae, quae hactenus fuit in Imperio Ger-- manic motuum, litium, ac Xacerbationum causa' seminarium. Ob varias ab Xordio facta in religione per UT HERUM innovationis cantiones famosas in contumeliam tum saecularium , cum ecclesiasticarum personarum in fulgus sparsas, in Comitiis Aug uolauis necesse fuit hanc petulantiam coerceri hac CAROLI V. constitutione: Cum variae .leviculae plebes reperiantur , quae cantionibus .rhythmis operam dant, per quos ecclesiasticosis faeculares status contumeliis assiciunt in utramque partem iuxta apti, paratique nimirum si fuerint cum ecclesiasticis, cantillant de saecularibus, in contra, si fuerint cum saecularibus, canunt de

343쪽

ecclesiasticis, seu sacerdotibus , quae res ad discordiam, dissidia,' contumeliam vergit, tenditque. Itaque severe praecipimus, Olentes, ubicunque deprehendantur, a magistratu puniantur. 8 Fertur tamen MAROΤus ab eodem CAROL V. oblatis XXX psalmis ad cantum rhythmice compositis, accepisse ducentos dubiones, is ipse, de quo Fam STRAD de bello est. lib. X. Nec paucos alliciebant cantilen3e, quibus Avi Dis psalmi stio sine si tris alligati a MAROΤ ac BEZA , ut olim memoraVimuS, magni per a- sigros agminibus canebantur, Genevatum ritu. Haec aliaque legesis apud

x felicissimos, qui huic studio accuratius intent , illa psalmorum cantiones dederunt, quibus exinde non Gallica modo usa es eccloia sed etiam im ter Germanos Ambrosius LogwΑss E ad eandem Gallicam melodiam Berm nicos psalmos, Petrus ΑΤΗΕNUs elicus nobis dederunt. Addit

in synodo Duribacena an I 74. art. 43. Conclusum, utendo solum in ecclessia psalmos a Petro ΑΤΗΕNo composito , hymnosque adiunctos, Lque dum in generali synodo aliter fuerit determinatum. Quae deinceps in synodis eam in rem sint constituta , idem paucis refert. Juvat saltem , quae ex synodis Doribaceni de usu organorum L fert, adscribere , ac primum anni I Tq. art. SO. , Quod ad cantum Organorum in ecclesia , censemus omnino abrogandum esse, iuXta doctrinam PAULI I. Cor. XLV. I9. quamvis etiamnum in aliquibus ecclessiis dumtaxat in fine concionum, sub disces tam populi, usurpetur , tamen potissimum facit ad obliviscendum eorum , quae audita, Verendumque, quod posthac ad superstitionem abutetur, quemadmodum nunc ad levitatem spectat. an I S 78. Usum organorum in ecclesiis , a Xime ante Oncionem , non probamuS. Ideoque censemus, ministros debere allaborare, ut, quemadmodum pro tempore tolerantur, sic quam primum quam commodissime amoveantur. rovocat porro ad VogΤ1 diatri-ben de organis. Quae tamen ab eo tempore cumulata potius dici possunt ad hunc usque diem apud Batavos , memorante D. BURNE in Diar. Itin. G. Vol. III pag. 49. , ut idem Ol. I. deme Ievatibus notat, MART. LRBERT DE MUSIc Ecc L. T. II. L. IV. Di etiam

344쪽

etiam apud Hemetos Turicenses, emates , Basileenses haud scio in unquam apud Hug0notas etiam in Gasii , quamdiu tolerabantur apud a quo semper in preti, fuit ARoΤus a etiam ob hilares modos, musicos doctis musicis additos , ut auctor historiae musicae ex prae-

, .. DINUM Celebrem auctorem musicum musicaeque moderatorem sub

ΗENRIco IV. X ea secta fuisse, memorat prostat opus typis impressum Melan es de Claudin Laudatus HooRNEECRI Us porro refert quos Clemens MAROΤus is Theodorus BEZ. rhythmo Gallio incluserunt psalmos, a praestantissimis illius aetatis musicis, inter quos praecipui GOD IN EL, BOURGEors, modulationi musicae aptatos fuisse. laullatim hodie veluti in Helvetia musicae vocali instrumentalique locum in eclesia dant Calvinotae. In Anglia. V. An sium quod attinet, nominatur laudat D. BURNE prima statim Diar sui per ullium talium pagina ALLIs, qui temporeo formationis antiquis cantionibus ecclesiasticis ac antiphonis verba sng lica adaptarit. Id inde colligit, quod, quidquid in illis cantionibus melodiae deprehenditur, conveniat fere cum X terorum catholicorum cantu firmo ut p. II. Ocat Agit postea p. a. de David Rigio Turinens, qui olim melodianum pro cantionibus Scoticis auctor sit habitus quam rem disquisiturum se promittit in historia musica. Est prae manibus Lituetia sermone latino, si seu liber precum communium, Madministrationis Sacramentorum, aliorumque rituum, atque eremoniarum ecclesiae iuxta usum

ecclesiae An licanae , unacum psalteri seu salmis Avi Dis ea punctatione distinctis, qua cantari aut recitari debent in ecclesiis &c Londinian. 67O impressa. Diesque constituta natalis S IOANNis aptola eius anni, qua ab omnibus ubique susciperetur, prout legitur in statuto praevio pro uniformitate precum communium, cultusque in ecclesia, atque ad-1ninistratione Sacramenturum anno prim EDd. id est, LisABETHae reginae Sic vero ibi constitutum est, decretumque sub poena OO marcarum: Quod si quis post praedictum festum natalis sancti IOANN1 Ba ptisae proxime futurum in ullis histrionicis aliisque ludis, cantionibus, rhythmis, aut alia voce publica quidquam declaraverit, aut locutus su rit, quo liber ille corrumpatur, aut ulla res in eo contenta, aut illius

pars aliqua, aut quo ei derogetur, aut contem tu concilietur aut si opere, facto, aut interminatione publica rectorem ullum, Vicarium , aut alium ministrum coegerit, aut, quocunque modo procuraverit, ut in ulla cathedrali, aut parochiali ecclesia, aut sacello, aut ullo alio loco cantet, aut reci te ulla communes aut publicas preces c. Spectator ΛΠΤ-

345쪽

gulas . I. disic. 23. de cantu ecclesiae Ivlicana mentionem faciens, an mi Busi. toris addit, intonantis psalmum vocem mox absorberi a toto succinen si 'ς si te auditorio. Alio vero pertinent, quae ibidem de mussica Italica, apud suos obtinente, habet. Prostat insigne opus D. BoYc cum praefatione historica de musica sacra in ecclesia sng Muna : eri inciso ipso cantu seu musica sacra auctorum Au Drum usque ad hodiernum diem , imprimis celebris D GRE ENorganoedi etiam praestantissimi. D BURNE in diari Itin mus et icet. Vol. I. dum laudat musicam sacram , quam Venetiis audierat apud S. Qi Marcum in ecclesia S. Francisci vocibus solo organo iuncto , hanc musicam, ad instar opitinorum veterum Aud licorum metetematum OmpO- sitam dicit, quae collegerit D. BovCE. Vocat vero dialecto Anglica snthem , cui voci alicubi aequivocum facit vocabulum cantates , dum musicam apud Lutheranos in Saxonia diebus Dominicis festis celebrari solitam cum An lica comparat. Vol. II l. p. 26. Interpres autem Ham-hutaeniis ad calcem p. 299. quoddam utriusque Vocis notat discrimen

Sin estim mei gestetat. In ecclesiis parochialibus, eodem teste D. BuRNE p. s. obtinent solum cantiones monodicae lente productae. Ut ab iis percepi, qui in Hii ia fuerunt, audieruntque, concinna Obtinet ac elegans in sacello regio , cathedralique ecclesia S. Pauli Londini musica quatuor vel octo vocum sine aliis instrumentis musicis, X cepto organo, quae ad sustinendum, quem Ocamus, assum generalem, faciunt, Barbitonis. g. fidiculare , Violoncello, Theorba. Ita vero ab instrumentis musicis abhorrent Quacheri, musicam universim saluti hominum adversam iudicantes, ut Sal. ECCLEs celebri musicus , qui quotannis e musica proventum nongentarum librarum faciebat, omni apparatu musico divendito , sutoriam Xerceret. iaculo autem ducens, quod emtores instrumentis sui musicis abuterentur, redemta sua instrumenta, eo quo divenderat pretio, publico ea cremavit Oro, ut narrat Gerh. Ropsius in historia Isackerorum lib. I. p. 7O. apud Laur. Mi ALE in Bibl. mus a. IlI. . II p. 6 I. Musicam tuetur

346쪽

et O. p. 2SS. itemque cynssura c0 cie Ilia p. 73. I nops controv. Pi tili art. a. q. . eiu Sque supplementum ad haec: De hypocritis pietatis praetextu musicam, ut e societate humana, ita e ecclesia eliminantibus. Contra Presbyteranos autem muscam defendit celebris theologus Aulus Ioh DUREL Hot0ria rituum c. 27. Commendat porro mu-o his tibi is sic in CCtesiasticam Spectat0 ille HPlus Verba eius reser Ioach. hi

Luius κυς V. Idem in Schedias epist de eruditisne musica refert nonnulla mam I QR RUς' i u ΤΗΕR loca ita commendationem musicae ex T. VIII opp. d. Liuhhfu b. p. II. Jau IZLΕ vero in bibliotheca musica eiusdem episto T. I. P. I. clam ad Omnes amatores liberalis artis musicae e Xhibet, quam desiderari 2 SQ in omnibus editionibus putat. EXtat etiam L UT HERI ncomtum musicae cum aliis theologorum Lutheranorum testimoniis in libro sc apud lau- Ebre ipso datum M ΑΤΤΗΕso recensito, auctore Chris Scrii P chori musici directore Laubensi an 694. ed. contra Io. MVS covri Laubens senioris traci de recto F perverso usu musica ecclesiasticae dum icontra christ. Α- SE COVIUS, reg. B0rusi consiliarius consistor ac pastor in fine hos, insigni sermone an. 72 I. anno praecedente Bern de SANDEN reg. frui . concionator aulicus musicam egregie δε eodem recensente , depraedicaverint. Pag. a . . Hostem habuit musica ecclesiastica ab ineunte hoc saeculo apud Lutherans earum partium Chrisianum GERBERUM in libro de peccatis non rniatis, Don deis inerstannien iunde cui Geor . MOΤZ illiensium phonascus apologiam opposuit inscriptam de beneficiis Dei nun Vultis, aliaque scripta, duobus comprehensu O mi S. Ibid. p. 239. Narrat MATTHESON, eundem auctorem an . 72 . iam septuagenario maiorem misisse sic. librum eiusdem argumentici ou er grossen, unb

sphreiblicheu Veishei Gottes in dem Gnaden e schenoste cier ei lichen Sing nil lin huns quem ibidem per capita recenset librum veluti etiam postea tractatum God reda Alberti AUL archipresbyteri ac pastoris Salfeldensis de horis prophetarum Omphoniacis in ecclesia Dei ubi

ea contrahit, quae ad consultationem de nunquam negligenda instauratione cultus Dei rationalis, etiam in choris ecclesiae musicis, in hac the logiae regiminis ecclesiasticae parte facere videntur. Symphoniacum autem tunc chorum definiens, si quia inquit non solum quodvis sympsalma quod simul psallitur choraliter sed etiam figuralis concentus Oncordantiam rartis musicae regulis ex asse respondentem eidem attribuimus. Ubi mo prima pagina id habet assertum musices studium. Inter ali-OS ver mustae ecclesiasticae defensores patronos sui haud obliviscitur

347쪽

MAΤΤΗEsON, ipse acriter aggressus Ioachimum MEIERUM , cantorem Gotting anum qui tamen abusum potius excessumque introductae in ecclessam musicae theatralis hodiernae, instituta comparatione musicae superiorum temporum ad emendationem nostri, aggressus est oppugnare quod ipsum nos argumentum perosius tractandum suscepimus defensorem ille nactus Innocentium FRANCKENBER G, hic D GUDENUM . Agit ea de controversia L. G. HEINs IV in historia ecclesiastica, non 'mus quidam,

cinium musicae sacrae nimium in se suscepit se visus est auctori huic no 'U'' nymo, qui saltem pro musica instrumentali in arenam descendere non ausum se profitetur. VI. Musicam nihilominus apud suos nimis monotonicam, id est, las Adhibentque sana, humi serpentem ac insulsam, nostram econtra theatralem existimat. Τ' 'ς ' De musica vero instrumentali festiva singulari programmate Sie . EM INGA, rector academia G1 IphisValdensis in Pomerania sic dis erit: si Postquam U- pQ ibbique fere locorum musica instrumentalis ecclesiastica in puriori Christianorum ecclesia recepta, abusum improbantes, usum toleramuS, quatenus ad

ecclesiae aedificationem & gloriae divinar illustratio uena tendit Siquidem ipse Spiritus sanctus in sacra scriptura nos docuit, Deum non solum percantiones M psalmos Implices harmonicos sines instrumentis, sed

cum instrumentis recte laudari. Ipsa praeterea e X perientia docet, solis instrumentis musicis mentes commoveri, devotionem Xcitari, ut ore tacente corda sursum tollantur, quod ad minimum memo verus musicae aestimator in dubium vocabit. Adnotat, de musica ecclesiastica in plurimis legibus provincialibus speciales dispositiones X lare , ac Variare consuetudines locorum. si Et quamvis addit Musica ecclesiastica instrumentalis etiam in hac provincia, terris adiacentibus variet , pro more tamen in plurimis civitatibus recepto , solo organo neumatico , cantu intermixto, diebus dominicis, iunctis vero aliis instrumentis, caeteris diebus festivis, musica ecclesiastica alternis vicibus in templis maioribus firmatur in pagis vero musica illa rarior Ob defectum organorum, musicorum. ro ratione temporum musica organica Minstrumentalis etiam tempore bacchanaliorum , luctus publici, diebus poenitentiae , ac precibus in specie a principe dicatis , suspenditur, 3eterum vero Dei cultu in ecclesia remanente. Finis itaque musicae ecclesiasticae cum ii eo sit ponendus, ut devotio augeatur gloria Dei pro imoveatur , videamu , ne in alium noXium abusum illa deflectatur ne profana sacris misceatur nec

348쪽

2S L. IV. USUS CANTUS AC MUSICIE

musica choreis ac theatris apta in templis toleretur. Ut etiam nec honestam musicam instrumentalem ad solum animi oblectamentum extra templum , finitis sacris' publicis actibus ecclesiasticis, in aliis privatis, seu publicis locis, institutam , in ipsa die Dominica damnamus, cum nec choreas quidem honestas tunc temporis illicitas statuerimus studendum tamen , ne fiat fomentum libidinis actionum irreligiosarum , ne ullo modo musica illa terminos honesti ac decori egrediatur. Videatur etiam 1 Pgovius definit constitor lib. II. it. 7. d. 263. a BESOL D relatus in thes praci continuatione . musca. Ah v. RiΤ scilius Iuris ecclesiastici observat prata. XXIII. 0rgana neumatica non promiscue in templis Vanis admittenda, sic apte ad rem loquitur In multis a is ludimoderatores limii sunt or unici cum ver experientia docuerit, nunfacile inveniri homines, qui iuventutem bene informare, ac semul melodius Dii Gunis templi neumaticis Murare ivini praterea or unic0s plerumque Vis exerciti muscae artis, quum scholusio labori incumbere solere, ac in ecclesiis Vanis muscam ore unicam nou adeo nece sarium 1se: titilius visum fuit, eam n0 introduci, cumprimis, quod plerumque pro-

Uentus aerari ecclesiiusici in pagis admodum tenues 1se X vix necessariis expensis su ficere soleant.

In ecclesiis etiam maioribus musicam plenam ex vocibus instrumentis non ubique semper apud Lutheranos tolerari, seu etiam musicae indictas ferias aliquando, palam fit ex iis, quae MATTHEso de Humbur-Ehystu orte keusi, ubi is erat musicae director, dicit, nec omnia apud omnes probarip S- , instrumenta musica Quod vero idem alibi se primum dicit fuissse , qui 'V. A.' ad te institutam ampliorem plenioremque musicam ecclesiasticam ante

fchuse. Vorbe post concionem tres aut quatuor voces muliebres indu Xerit, non sine in-r h genti impendio, incommodis contradictione, laudandum sane praebet exemplum eorum , qui sese salutari Zelo huic innovationi opposuerunt.

C p. VALvo in ituali eccles T. I lib. II. feci it caput I9 de cantu Murali post evan elium sic aui picatur si Festis diebus solent cantores nostri post peractum evangelium alicubi tamenis post epistolam figurali musica demulcere aures clausulaque ut plurimum est Hallelu juymira Variegataque admodum gyratione circumductum. Et hoc ipsum ex veteri Halleluia. Quod cum demonstrasset: Enimvero subdit uti in ipso ritu latino viri graves lascivas illiusmodi non raro circulationes Ad Diaticas in prosam commutarim ita nostrates eius vice solent dictum aliquod scripturae, simileque ex sacris ad festum tempusve quadrans, musici adaptare metris Et quidem ceu tibicen apud Homanos sacrificiis praecinebat spondaeum σαονδῆ ac libaminibus dictum, quem NUN pedem

349쪽

pontificum nuncupavit, cum spondae melos, id est, cantu patrios placaret indigetes sic primis Reformationis temporibus gravis C honesta rei nabat in sacris coetibus musica Ast ubi nostratium aure quoque prurire C perunt, lasciviens Italorum Halleluia ut plurimum perstrepit templa acerbo virorum gravium cordolio, de quo pluribus infra. arte II. nimirum sect ult ubi ex professo de musica omnis generis agit rauctor. D. HERBisius de cryptis Moviensibus laudans nonnullarum ecclesiarum modestam musicam, pio Zelo fervescit in abusus excessiusque alibi

in hac re Sane inquit p. i s. c. quando psalmi atque hymni harmonici in spirituis veritate cantantur, fides piorum in amore filii Dei

usque adeo accenditur, ut unita ei fidelis anima sponsa, Xtra se rapta, vitae aeternae delicias sentiat. Cuiusmodi harmonia in glomontanis, Dantiscanis , aliisque ecclesiis augustioribus cantilen3e ac molietae sacrae antiqua fide ac religione, auctore phonasco clarissimo Τos Eo , dulcissime tam latino quam germanico idiomate ac spiritu vere devoto resonant; secus quidem, atque Itali atque Galli abiectis veterum musicorum ortam di di Asso , RAEΤo Ri , VULPII , AMMERSCFIMIDII paullo tardiore, quem vocant, tractu gradientibus ottetis, quas religiosa patrum nostrorum gravita atque spiritus vere Θεόλ ευ ο commendat, nova satis quidem levi arte numerisque celerrimis, ita in ecclesia pipiunt, aut soluto in luxuriamo concusta cachinno boantes tremunt, ut ridere eo , aut insanire voce sola canentes existimes haud iniuria. Qua vocis lascivia devotae orantium fidelium mentes non impediuntur duntaXat in religione sua , sed a vero Dei spiritu atque laudibus avocantur, ut non iam Deo,

non Christo, gloriosae ipsius gratiae, sed cantor Italo aut alio laus artis

musicae a vulgo in ecclesia attribuatur. Non odio artis musicae, cuius ego

studiosissimus cultor, inque omnibus scholis, quibus rector praesui quondam, cultor instantistimus fui; sed expertus desultoriam musicorum iri cantando devitatem in ecclesia fieri solitam damno.

Hac oratione quoscunque demum petat HERBINI Us, confitendum est, apud Lutheranos serio magis ac religiose curari , ut intra orbitam suam consistat, seseque contineat musica ecclesiastica cum tamen nos iugem in altari statuamus Christi Domini praesentiam, coram quo summa modestia, reverentia, .humilitate miseris nobis in hac lacrymarum valle standum es t. Neque etiam tam facile Lutherani ab X teris sese corrumpi siverunt, tum quoad genium, cum etiam genus musicum ludicrum illud, quod foro , vel theatro competit: etsi studiose etiam tuliam imprimis musicae causa diei in t cuiusmodi non pauca X empla recenset laudatuS

350쪽

L. IV. USUS CANTU AC MUSIC E

si, A SQUINI. CORELLI, Viv ALDI BIFPI c. Sed non licet omni bus adire Corinthum nec etiam eam naturae felicitatem habet promiscuum servumque imitatorum pecus, ut appellat HORATI Us. Ipsa teres atque rotunda talarum lingua musicae nostrae , alii saltem quam ecclesiasticae, accommodatior creditur; at magis Graeca foret, si trita esset. Sic praeterea id commode veniret, ut scriptura sacra Nov. est piaesto esset. Psalmi tamen ac cantica et Test cum reliqua scriptura sacra in lingua Latina ad gravem modestam , quae ecclesiam decet, musicam teX tum accommodatum praebent, multo magis, quam Vernacula si1ve Itala , sive Gadica, sive nostra Germanica, vulgaribus tamen cantilenis idonea.

eum δε ean VII. Eti Vero UT HERUS e re sua dia Xerat, ut liturgia precum tionum apud cantionum non Latine, sed Germanice ageretur non statim tamen id q*'ς ubique obtinuit Feci ego non parvam collectionem e Misi bibliothecae Vindobonensis eiusmodi formularum, quae facitae sunt primis iXordiis innovationis in religione saec. XVI. adolescente, in quibus pleraque haud raro adhuc Latina erant. Omnibus vero illis collectaneis, quae huic operi paraveram , cum aliis infelici monasterii mei conflagratione an. 7 8. combustis saltem hic e uno alterove libro tunc temporis pro ecclesia

fetentoratens facto X cerpta O. a Varia

ab Titulus primi libelli hic est

das Haupsuel de rus, gela dio Noohl. Sequitur ordo ime germanicae ex toto Das Introit de Anfani de Mes cum notis musicis, uti etiam Das Gloria in excelsis Deo