장음표시 사용
41쪽
Inter caeteras autem arbores quarum mentionem feeimus, etiam vitae prudentiaeque tum ortam esse arborem Iosepus ait, Per qunm quid bonum, quid malum esset, dignosceretur. verum mali bonique
cognitionem aliter Chusostomus noster accipit, uti paullo Post intelliges. Iam de proprietatibus ac diserimine arborum quam longa institui oratio possit Z quo pacto quaedam ab sole percoquantur. quaedam intra eortices abditae adolescant. quarum tener fructus est. eae foliorum tegmen quoddam crassum habent, ut ficus: quarum contra Fructus solidior, iis leviora sunt folia, quod in nucibus est videre. nimirum illi propter debilitatem suain subsidio maiori egebant: his densius crassiusque tegumentum propter umbram noxium quoque fuisset. folium vitis etiam sectum est, ut acris iniuriis obsistere racemus possit et per rimas illas solis radios largiter recipere. Praeterea merentur admirationem arbores non solum propter diversi , verumetiam eiusdem generis fructuum discrimina. etenim alias in masculis alias in feminis fruetuum notas agnoscunt ii qui arborum serendarum periti sunt. in palinis eerte alias mares alias feminas esse traduui. et quod inauditum quiddam ac uomm est, amor in eis Diuitiata d, Go le
42쪽
naturalis existit. quippe summittit se mari femina, veluti libidine quadam incitata et complexum expetens r deinde quasi sentiens evenisse sibi fruitionem eius quod expetebat, rursum ramos erigit ac priorem ad formam redit. solent et curatores arborum si eos silvestres hortensibus adiungPre. quo fruetus earum inde dulcior reddatur: nam si quid in hortensibus est acerbitatis, id obseura quadam ratione ad silvestres velut ablegatur. itidem fieos immaturos sive grossos alligau-tea frugiferis et hortensibus medentur, quo minus earum fruetus de- labantur atque pereant. atque haee fieri opifex hoc modo voluit, a horrente quadam ratione ab hominum opinione, uti et nos aliquando nostris ah adversariis ad virtutis cultum excitemur. nam viderue est Pun paucos ex legis quidem praescripto vitam agere . qui tamen in detrina suos quosdam errores habeant. quin et illa de qua diximus palma, quum dulcem fruetum ferat ac nihilominus in amaro Pieriam-De 3olo reperiatur, signifieare videtur posse nos animis incorrriptos manere, quamula inter eos degamus qui moribus a nobis dissi
Praeterea disce, sili dilecte, quasvis res fragrantes, si ad eas in propinquo allium et cepae serantur, magis etiam odoratas reddi. v na quicquid in fragranti hus nimis acris aut gravis odoris est, uam Diuitiaco by Cooste
43쪽
turali ratione quadam ad semina illa aeriora quasi defluit, quodque reliquum est, fragrantissimum ac suavissimum es sicitur. etiam ruta sub ficu si seratur, seipsa sit acrior: nam quod gravis est odoris in ficu, ad ipsam transsertur. qua ipsa causa fici meliores efficiuntur. Deque tantum lioc accidit in ruta, sed etiam certae carnes ad si eum appeusae molliores delicatioresque redduntur. nam sicus arbor, uti diximus, inter omnes alias succi plenissima est. quamobrem halitum ex se calidum, acrem, secandi penetrandique vim habentem emittit; qui quidem avium quaru udam carnes mollit ac nonnihil eoqui L. eadem ex causa fit quod etiam ferocissimi tauri ad ficum alligati quiescuut et tangi se patiuntur omnique prorsus iracundia remissa tantum noumarcescunti igitur idem halitus iste in carnes incidens eas quasi dividit ac teneriores facit. itidem ante fructus arboris huius dulces omiae ficus immaturae, quas grossos dicimus, inutilem eius humorem attrahunt , relicto succo qui melior est. propterea saeris in litteris dicitur (Canti et ia) , ficus grossos suos extrusit, ' hoc est, a uim is Per Purgationem sui quicquid est inutile tanquam grossum extrusi
Ne id qui dein omitti a nobis debet. aiunt electrum nihil aliudesae quam succum arborum in lapideam quasi quandam naturam du- Diqiliaco by Cooste
44쪽
ratum. Praeterea nonnullae sic conditae sunt arbores ut semper si reant, nonnullae soliis nudentur. itidem ex iis quae semper norent, quaedam abiiciunt folia, quaedam ea perpetuo retinent. abiiciunt verbi gratia olea et pinus: nam tacite quasi ac latenter folia pro aliis alia sic couaequuntur, ut nunquam comis suis denudari videantur palma vero perpetuis ornata foliis est, et quae semel accepit, ad Mnem usque retiuet. ac de his quidem hactenus. Nee vero mirum tibi videatur litteras sacras nunc in unam collectiouem aquam esse coactam dicere, nunc in collectiones: nam cum utrumque factum ait, nihil haec inter se pugnant. ac Theodoritu quidem ait recte aquarum et collectionem et collectiones dici: nam maria quod exteriorem superficiem attinet, a se invicem esse divisa videntur. quippe aliud est Indicum mare, aliud Ilyrcanicum, qua tamen inferius per subterraneos quosdam meatus inter se coniunguia tur. extra haec autem magnum iIIud mare situm est, quod Oceanum
dicimus et Atlanticum pelagus; quod nomen est ei ab Atlante inditum, qui mons tantae sublimitatis est ut apud poetas coeli columna vocetur. nemo verticem eius vidit propterea quod illa nive tecta siti haec Theodoriti est sententia. magnus autem Basilius noster inquit recte dictum in eollectionem unam. nam ut aqua conssueus ea loca
45쪽
non demergeret a quibus recipitur, nec semper quasi progrediendo aliaque post alia loca replendo tandem continuo tractu eontinentem universam inundaret, iecirco dixit deus (Gen. i s) hcoeant aquae unam in collectionem,' hoe est, ab hac aqua nulla se segreget, sed quod modo colligitur, in hae prima collectione persistat. sic et Solomonicus ille eonesonator (Eecies. i et) inquit isomnes torrentes in
mare pergunt, neque tamen iccirco mare completur. ' nam ipsam qnoque nuxionem suam aquae hoc ex mandato dei consecutae sunt, Ciam diceret coeant aquae. ' ab eadem lege principe Prosectum est quod intra limites suos mare circumseriptum manet. adverte animum . misti. coactae sunt, ' ait Moses (Gen. i u) , Hunam in collectionem Aquae, ac siccum apparuit. ' quia enim terra cerni non poterat, et rudis ae informis erat, dum in eius superficie fluitaret aqua, Pr 3- Pterea suas in collection's aqua coacta rerni tandem coepit terra Pri-υ inadspectabilis. quo quidem tempore mandato divino exornata est omnigenis stirpibus, uti supra indicabamus. QuDdst etiam quaeris quamobrem ita particulatim terra suum ornamentum conseeuta sit, non statim ab initio prorsus ab rimuibus rebus instrueta prodierit. equidem Plus tibi rei causam explicabo.vel potius non ego , a d Iohannses Chrysostomus. nam rum terra sit Parens et altrix hominuin, quando x ea euneti sunt octi Pti in eam
46쪽
I. an dnόλαυσιν δ, Istunt. et quando ea quemvis fruetum nobis largitur, ne illi omnia tribraerentur . eaque de causa eultus quidam accederet tanquam vi sa- exaltateque sua tot bona nobis proserenti, ieci reo deus illam primum aqua tegit et inornatam rudemque condit; deinde aquam in collectionem unam cogit , atque hoc tandem modo terram instruit. Iloc etiam a nobis inquiri pretium operae fuerit, ut, inam aqua collecta fuerit, ut siecum deinceps conspiceretur, si quidem universa terrae supersietes, quemadmodum sacrae litterae tradunt, ab aquis oecialtabatur. de hoc Iustinus ille philosophus ac testis Christi, ina-gmisque Basilius dicunt mandato divino tum concavitates quasdam esse factas. euius rei testes sint insulae, nullis certis descriptae locis, quae Passim reperiuntur. eae concavitates intra se demissam aquam receperiant. quod uisi laetum suisset, non dixisset Moses adapertum siccum apparuisse. quiuetiam (o insignem dei curam de nobis ac Providentiam) huiusmodi coneavitatibus insulas adiunxit. cur id, quaeso ni tempestatibus iaetati homines istic requiescereut, quoties longioribus itineribus sese dederunt. Nec est quod mireris aquas quidem in mare siuentes dulces ac potabiles esse, ipsum autem mare tantum amarum nee ulli ad Potum
47쪽
usui. nam propter exhalationem illam fumosam, quae in eo fit, quaeque veluti spumeum esticit et accendit mare ac qualitatem ei amaram indit, tandem aqua salsa reliquiarum quasi quarundam instar relinquitur. et fluvialas quidem aqua nihilo seeius salsa redderetur, Cum et ipsa sentiat exhalationes ac uratur: verum id motus ipsius perpetuus haud concedit. at mare concavo in Ioco restagnans, et seorsum manens ac insistens , facile salsuginis causas admittit. hane rationem nostram Iohannes Damascenus confirmat, eum inquiti Hoceanus caeleroqui potabilis ae dulcis mari aquam suppeditat. verum cum ea diu iam uno insistat loco nec moveatur, amarescit, sole scilicet perpetuo quod subtilius est exhauriente, itemque siphonibus quasi quibusdam. Unde nubes existunt et pluviae gignuntur, aqua veluti percolation quadam edulcata. ' eodem modo et Sinaites Anastasius in commentario suo de sex primorum dierum operibus hanc rem explicat. rimare, inquit, Herat initio dulce, liquoremque potabilem continebati sed deinceps a temporibus diuturnitate ae elementis ipsis eam mutationem accepit, quam modo experimur. nam sol calore suo maris exhalationes quasdam e meiens, ae partem eius dulciorem attrahens et in
48쪽
τε υδωρ , καἰ εν τινι τόπω συρρευσαν, τὴν γῆν ἐκεῖσε ρή
et erassiorem maris aquam esse Dam sint aquae fluviatiles, ipsa rea doeet. nam in fluminibus admodum onerata navigia velit nequeunt, eum ea mare leviter admodum gestet ob crassitiem videlicet suam. Praeter haec illud etiam tibi sciendum est, omnes aquas, siv fontanas sive puteales, e mari suam originem hahere. nam virinamari terra foraminosa est, multisque cuniculis abundat, qui sunt ei venarum instar, Per quas e mari receptis aquis fontium scaturigines emittit. quare pro qualitate soli etiam fontium aqua romparata est quo fit ut aquae quaedam aceti, quaedam olei, quaedam cinereum saporem aliosque tales reserant. nam eius soli qualitatem acripiunt quod permeant et de quo ebulliunt. sic aquae calidae, quemadmodum Basilius ille magnus ait, vel igneum quoddam solum penetrantes. vel in artum pressae vique collisae, servorem illum accipiunt. eadem de eausa magni fontes plerumqtie in montibus oriuntur. quod ad ipsius etiam imontis verticem attractio quaedam et exhalatio de paratibus imis sat, praessertim si mons Cavernosus forte sit et ad hanc attrae ion in idonens. deinde hac et illae demanans aqua, et quodam in Ioeo eonfluens, terram istic perrumpit ac vi exit. et perennes sunt
hi fontes, quia perpetuo fit ab imo solis attractio. verum hoc ess Diuitiata d, GO le
49쪽
montes longe maximi testantur, nimirum Caucasus, Parnassus, Pyrene, eael eri: nam ex eis amnes amplissimi promanaut, de magnis orti fontibus. et quid hac de re prolixius disseri opus est omnis amnium fluxionis, omitis reciprocationis, aliaruinque rerum in fluviis quae motus et causas naturales habent, sol auctor est, a deo efficacitatem hanc omnigenam consecutus. ille naturali quadam vi facullateque sua et caloris abundantia humores imos commovere potest. quo fit rit verno aestivoque tempore Propius ad nos accedens succum in arboribus sursum trahat, easque frugiferas reddat. eius est aestas, autumnus, hiems Nili incrementa per aestatem sunt. quippe tum nubes omnes aventis ad torridaiu usque Eonam abiguntur, ubi vehemente copiosaque pluvia delapsa turgescit dilus , nee se pro flumiue haberi vult amplius. nam ripas suas egreditur, et Aegyptum exundatione quasi marina quadam operit. et dulcis ille quidem est, tanquam a Pluviis ortus, sed tepidus, uti cuius ab aestu sit Principium. eadem de causa reliquorum amnium more nullas auras praebet. nam cum Diabes, ut antea diximus, a ventis anniversariis abigantur, vapor omnis redii-duus ab eorum Ioeorum aestu consumitur; quae ratio est sustinobrem
50쪽
roruμένα τῶν νεύρων, τά δε σφίγγει καί τυνοῖ τα λελυμενα
ii. συνιένici P. aurae a Nilo nullae proveniant. quodsi de quo indam opinione liquescentibus a nivibus augesceret, haud dubie largas eae regiones auras ex Nilo haberent. atque hoc Fili prodigium a nobis commemoratum , sicut Anastasius ille noster ait, seri vult deus , ut priscas mundi huius ereationi fides habeatur. quis enim Nilum cernens Ae-uptum inundantem ac rursus intra Pris tuas ripas suas redeuutem, non etiam de illo die eertus sit, quo coaeta in collectionem unam aqua tecum apparuit Quinetiam in finitimis Aegypto locis, nimirum aquis inaccessis, quaes uni in Pentapoli harbarica, lapidum natura sursum tetideus ac natansilios coarguit homines, qui non credunt deum terram hanc ingentipvndere gravem super aquarum naturam veluti suspendisse. itidem in montibus qui Lycii die untur, aqua et ignis simul coniuncta non dividendam in Christo duarum naturarum unionem, divinae inquam ethgmauae, nobis ostendunt. quo paeto quis opificem ob haec ex disdit te celebrare possit nam eum varii sint morbi qui nobis acet- qnt, etiam multiplices aquae calidae de terra scaturiunt, quae iis em medentur. quippe nonnullae ipsarum vervos laxant, nonnullae oastringunt et laxatos vi eissim tendunt ; aliae vim pituitae, aliae bi-