Michaelis Glycae Annales

421쪽

MICIIAELIS GLYCAE

Protulit tum Christus in ervee verbum istue vatis triaim. cit et Mini deus, mi cleus, eur me deseruisti Protulit autem vocibus Ilebrateis huiusmodi: sieli eli, lamasabaehihaniv. cur istuc Z iit Iudaei ea intelligerent. illi vero tanta surebant petulantia et procacitate. quemadmodum Clirysostomus ait, ut ipsum existimarent Eliam vocare verum ea vox et templi velum dissidit eti aperuit sepulcra ; quae tametsi cernerent homines illi stolidi, prorsus tamen intelligere nolebant. immo etiam verbis huiusmodi obganniebant (Matth. v et .iet :,,Descendat de erueeo ut ea re visa fidem ipsi habeamus . verum ipse in cruce manens, ut Clirysostomus inquit, quod ab eo Postulabatur.

in suorum servorum corporibus excitatis a morte quadam vellit ex

abundantia declarahat. quanquam enim magnum aliquid fuit Laram in toto iam quatriduo mortuum e sepulcro exire, longe tamen maius id erat quod multi iam olim vita functi subito vivi conspicerentur factum autem hoc omnino esse, licet ex hisce Matthaei (et et Sa) vera

bis cognoseas: Amulta eorpora sanctoriam, qui obdormiverant. suscitata sunt, et ipsi urbem sanctam ingressi, post resurrectionem eius a

multis sunt conspectiv. quibus verbis operae pretium su-rit te diligentius animum advertere. nam si do Iohannis Clirysostomi sententia Christo adline eruet sustixo corpora ista sunt resuscitata, qui fit uti evangelieae auctor historiae dicat ea Post Christi e mortuis resurrectio-

422쪽

ANNALIUM PARS III.

nem apparuisse vereor equidem ne pro vocabulo eius legendum siteoriam. nam illa corpora postquam a mortuis resuscitata erant, urbem sanctam ingressa sunt et multis apparuerunt. tune et illud vatis (Is. s s) oraculum sinem habuit, quod vinculis alligatos exire iubet, et in tenebris versantes lueem accipere. Fuit autem hora sexta, quemadmodum litterae sacrae significant, dominus erucifixus: nona vero spiritum suum in manus paternas deposuit. Ad oreum descendisse cum sanctam ipsius audis animam, noli obatu pescere , neque dicere fieri haud quaquam potuisse ut eadem anima migraret ad orcum et paternis in manibus deponeretur. quippe dei manus, videlicet illa continens omnia vis et potestas, tum iucoelo eat superne tum in terris deorsum . neque adeo ipsis ab orci angulis unquam abest. quo sit ut si maxime sancta Christi anima id temporis ad Oreum sit profecta, minime tamen a vi potestateque illa. eeu diximus, omnia eontinente abfuerit. immo dicendum potius Potentiam patris ipsum esse Christum, quemadmodum Paulus loquitur. deponit igitur animam suam paternas in manus . ut hoc modo cunetia iustorum animabus iter ad superna coelestiaque largiretur: DOR

423쪽

enim gratis et frustra pro nobis est mortuus. ad orciim vero descendit (i Pete. 3 is , iis etiam iis qui istic detinerentur Praedicaret. ae religiosam illam pietatem docendo commonstraret quam prius ignorassent. iidem hac in parte summo illi Peteo habeto, qui de rebus hisce in hunc modum disserit si tiain spiritibus qui erant in carcere praedicatum ivit, qui antea fidem non habuerant . quae sane verba secutus Gregorius ille theologus, in hunc modum hac de re disputat: num quaeso eonspectus in oreo salvavit omnes dominus, an eos tantum qui erediderant noli scilicet hac de re ambigere. quemadin dum enim hominibus in terra degentibus laetum pacis nuntium exposuit , et credentibus quidem salutis exstitit auctor, incredulis vero propriae incredulitatis index, ut Iohannes Damaseenus loquitur, ita eum iis etiam egit qui erant in oreo. nec mirum, dilecte fili. tibi videatur quasdam in orco detentas animas praedicationem Christi nequaquam admisisse. Sicut enim accidisse videmus ut d o Pauli causa succutiente ipsa earceris fundamenta eustos quidem ipse eameeris continuo fidem amplecteretur, at reliqui vinculis adstricti sua Persisterent in incredulitate, quanquam pedicas suas ferreas frihilo diruptas laceratasque cernerent, ita putato cum iis etiam actum fuisse qui orco detinebantur. Quod si causam quoque cupis eognoscere, qna de causa serra lor tiam iis antinabiis praedica v rit quae erant in orco. scito illam hane esse. naturam nostram servator adsumpsit anno ab orbe condito S Sob.

424쪽

ANNALIUM PARS III.

Quamobrem istuc quod eo tempore ad lucem ea perduceretur quae mysterin Christi servitura erat, ut magnus ille Basilius inquit. etenim vitiositatis morbus. eeu Nyssensis ille Gregorius loquitur, qui ab initio naturam humanam invaserat, vigorem iam suum amiserati quippe gentys nune per vocationem erediturae erant. Dii magnus etiam Paulus ille Gal. i verbis hisce significat oposteaquam plenitudo temporis adveniti silium suum deus ablegavit. ' recte igitur anno iam inclicato earnem dominus adsumit . quod esset is ad hane rem omnino a PPositus at Irie commodus. quia vero nonnulli eorum qui vitam in Pietatis ignoratione suam clauserant, tam egregiis erant animis prae cliti, ut vocati omnino accessuri fuissent et evangelium de Christo amplexuri, si quidem eum superioribus saeculis cum carne in terris degentem conspexissent, propterea non recusat etiam ad Oreum descendere ac detentis istic antinabus praedi ea re, ut hoc modo nemini ullus se purgandi locus relinqueretur . nec vel boni suam bonitatem pere prent. vel mali respondere verbis huiusmodi Possent issi vidissemus, omnino adhibuissemus fidem . haec de his dicta sunto. Caeterum Itidaei ne in cruce eorpora per sabbatum manerent, quando tum praeparationis dies erat, sabbati antem dies e lebris

atque magna. exorato Precibus Pilato Iesum de ligno dimittunt, isque Disiti pod D, Cooste

425쪽

novum in monumentum deponitur. heic quoque, dilecte fili, sapi mi iam mihi divinam intuere. quippe ne trucis benefiicio spoliaremur, neve saerosanetum illud domini corpus Iudaei vel igne vel mari peraderent, furore videlicet consueto usi, Augustum Caesarem excitat niniunduin universum ce seret. quo facto nebraeorum natio Romano rum in potestatem devenit. Propterea captum ab se dominum Pilato sistunt, qui praetoris apud ipsos munere fungebatur. ita potestas eis adempta est, quominus ex animi sui libidine cum ipso. agerent. etenim si permissum hoc eis suisset, veI lapidibus ad mortem usque Christum obruissent vel serra lignea dissecuissent, eoque Pacto nobis custos illa nostra crux periisset . quippe si Dei amicum teremiam in voraginem lutosam abiecerunt, quid non in ipsum domini corpus designassent. ni lege Romana repressi fuissent hac igitur de causa e naus institutus fuit et egregie ordinata res Publica, ut domini quoque corpus expers sepulturae non foret. Memini etiam . dilecte illi, te mecum multa de triduana domini sepultura contulisse, cum trium dierum heic spatium metiri non posses. velim te autem hac in Parte opiniones Plerorumque missas facere tanqua in humanarum ratiocinationum inventa. potius Isidoro

Pelusiotae fidem adhibeto , qui huiusmodi quaedam tradit. quod in Diuitiam by Coosle

426쪽

ANNALIUM PARS III.

iis sacer eonsuevimus qui vita decesserunt, ut quacunque tandem hora quis moriatur, modo dies alter intercedat, eum summo tertii diei mane triduo iam mortuum perhibeamus . idem de Christo cogitar nos oportet. nam is ipso praeparationis die spiritum deo tradidit i dies igitur hic unus esti sabbatum totum in sepiclero mansite en diem alterum habes. deinde cum iam dominicus dies diluxisset. e sepulcro resurgit: en diem tibi tertium. haec vera dahis . si Lucae tu vi) voles et Cleopae credere, qui ad ipsum Christum aiunt siacee-cliti ad haec omnia, quod tertius hic dies agitur . ex quo linee saeta sunt. eitius aut in aliquanto Christum e sepulcro resurrexisse, cul-Pam omnino nullam meretur: sed potius hoc nomine magis etiam ab omnibus est adorandus. quod praestita toleranter Promissione, eerti temporis spatio definita. celerius res arrectionem ex mortuis suam maturaverit. in hunc modum divinus ille vir, quem diximus, hae de re disserat iti Iohannes autem Chrysostomus ait Christumeliam valde in eo praeclare fecisse, quod ante dies tres eomplγ-tos r surrexerit. etenim si eo ipso tempore non resurrexisset, commorantibus adhuc istic militibus sepulcrumque custodientibus, aderique si milit a illinc tertio die discessissent. homines improbianimi sortasse nonnihil habuissent quo se purgarent quapropter resurgendo ipsos antavertit, quod oporteret omnino illii adhuc sepulerum Diuilip Corale .

427쪽

obsidentibus resurrectionem fieri. quod si aecidere debebat, neee sario intra diem ter tum ipsi a mortuis resurgendum erat. quippe si facta resurrectio fuisset triduo iam praeterito et illis a sepulcro digre sis, omnino res suspecta fuisset. Lac ipsa de causa Pilatum concedere voluit deus ut sigillo sepulcrum obsignaretur. quae cum ita sint, cave in divinarum litterarum verba curiosius inquiras, neve tres integros dies cum tribus noctibus in sepultura Christi ae servatoria nostri desideres, praesertim cum Isidorum plane divinum hominem habeas, qui spatium hoc tibi metitur. sexta praeparatorii diei hora dominus est crueis viis. ab hae ad nouam usque horam caligo exstilite eam tu mihi pro nocte ducito. rursus ab hora nona usque ad vesperam lux fuit: hie iterum tibi dies esto. quamobrem iam integrum diei noctisque spatium habes. secuta est diein Praeparationis nox, in te lua dies sabbati; quae duo rursum diei noctiaque spatium integrum constituunt, ut iam dies duos totidemque noctea habeas. post haec sabbati nox et dominiet diluculum noctem diemque similiter emolunt; quod iam diurnum nocturnumque spatium tertium erit, quo domitanus resurrexit, quanquam incerta suerit hora resurrectionis eius. sicut et de alterius adventus hora nemo certus esse Poterit. Memini vero , dilecte sili, te inter alia de hoc etiam quaesivisse. quamobrem scilicet domini sepultura triduana suerit, non maioris vel

minoris intervalli. nimirum pro universa hominum natura Christum Diuitiam by Coosle

428쪽

nesαnoθανόντων των τε περιόντων καί τῶν μελλόντων γενέσθαι, επειδὴ καὶ τρεῖc εισι καιροί, παρεληλυθώσ ἐνεστώσ μελ-

mori oportebat. pro iis se ilicet qui iam anto in sata eoneesserant , Pro vivis adhuc, et pro exstituris aliquando. quippe tria quoquo tempora sunt, Praeteritum, suturum, Praesens. eos qui iam decesserant, servavit ad orcum descendens; superstites autem id temporis, ut qui eredidissent in ipsum; exstituros denique aliquando, tanquam in apostolorum praedicationem credituros et baptismum Consectituros. si ergo totam naturam nostram adsumpsit, perspicuum est etiam totam naturam nostram ipsum resimisse. quamobrein domini sepultura nouabs re triduana suiLIIoc modo ex mortuis dominus rosurgit, sed non statim ad coelos subvehitur. nam de magni Allianasii sententia propterea dies in terris io commoratus est dominus, quod discipulos confirmare vellet.iccirco se conspiciendum eis interdum Praebet, amice Pacisi reque cuineis loquitur, cicatrices in corpore divino commonstrat. comedit atque bibit una, caetera denique sucit oinnia quae ad confirmandos imbecillos aliquid adserre momenti possent. Primiam omnium a duabus mulierculis conspectus psi, quo tempore pedibus illae comprehensis eum ampleriebantur. deinde soli Magdalena apparet; hine Petro Apostolorum Principi. vel ipso Paulo teste, qui ait (i Cor. IS S) -resuscitatus ex mor uis doininiis Primo a Cepha conspectus est. secundum haec conspectus est a Luca et Cleopa, conspectus a discipulis deceis, Circus. a Diuitia C

429쪽

MIcu AELIS GLYCAEI

eonspeetus ab undecim; ali iisdem conrumpertus in Galilaea, eonsimiliter ad Tib riadem; conspectus a Iaeolio Christi ilei fratre , conspectus a pluribus quam quiugentis hominibus; conspectus Postremum ab eis in olivarum monte, ubi etiam a terra sublatus est, post diem, ceu diximus, qDadragesinatim. Quodsi iam illud quoque cognoscere cupis, quamobrem Post excitationem de mortuis dies illos sio in terris egerit, non Plures vel paueiores, en magnus Epiphanius hanc tibi dubitalionem paueis dissolvet. quo pacto, inquit, Christus statim a nativitate sua reclinatus est in praesepi, fasciis involutus, Post quadragesimum diem ad i m-Plum deportatus ac secu udum Mosaicae legis Praescriptum oblatus

leo, sic etiam tum , cum Primogenitus mortuorum factus esset, dies in terris lio commoratur, atque ita deinde supPrnam Ilierosolaemani revertitur, roram vultu dei nostra causa compariturus. Persuadeat hoc. ipse tibi Paulus, eum ait (llebr. s 2 il , non in sacraria inanu lacta Christus ingressus est, quae verorum sacrariorum simulacra sunt: sed in coelum ipsum, ut modo nostra causa coram dei facie compareat. Posteaquam vero adsumptus suisset domitans, decem elapsis dimhus sanctus ille spiritus e coelo descendit. factum hoe est decimo

post die propterea, quod numerus denarius sit Persectus. quoniavi Disiti pod D, Cooste

430쪽

ANNAUUM PARS II l.

igitur spiritus sanetus iccirco demittebatur, ut imperseetos adhue disei-Pulos Perfectos essiceret, ea de eansa in Periecto quoque numero, decimo nimirum die super eos descendit. quod autem ex imperitae is discipulis petiscios essecerit, summus ille Petriis satis ostendit. nam si hune diligenter inspicere voles , videbis illum a misera territum nucillula magistrum suum ter negasse. deinceps vero confirmalus a saneto spiritu maxima cum fiducia et oris libertate medio in populo Perorabat, omnibusque persuadebat ut ad Christum citra dubitatio

nem omnem accederent.

Post diem ergo, ceu diximus, quinquagesimum a Christi de mortuis resurrectione, spiritus saneti descensus aecidit. quamobrem illud quia vetus etiam lex quinquagesimo die post dei patefactionem data suerati nam ut divinus ille vir Iohannes Chrysostomus scripsit . vel polius teste Mosis dei spectatoris historia, dies ab exitu nebraeorum ex Aegypto So elapsi erant. cum perscriptias divinitus tabulas MDsesaeeepit. quare si prisca lex illa data fuit intra diem quinquagesimum, oportebat omnino eadem die saneti etiam spiritus gratiam dari. de quo, sili dilecte, colligi potest tam in prisco 'quam novo foedere nobis ostendi. quod natura divinitatis indivisa sit, rauctusque spiritus taui id temporis quam modo legem promulget, Dis ligod D, Cooste