De verbis latinis in uo divisas desinentibus

11쪽

Quam quum autem con8tat adluo ex adiuro vel 'adloso ortum esse, eum haec re postea ab Romanis ipsis oblivioni data esset ad adluo novatum 8 adlavo ad tuo lavo cet. Quae verba adlavo circumlavo, lavo praelavo non inveniuntur nisi apud posteriore scriptores Τ. Et cum in aliis verbis forma compositorum plerumque increbre8ceret, esse pluo ploro se ut luo, in hoc verbo ita inusitatum tuo est, ut apud

unum modo Seriptorem Oecurrui.

cet.

Nec quod in sua . verbo intransitiva, in lutino transitiva notio inest, nobis haec duo verba componendi dubitationem inicere debet cum idem aliis multis verbis cognatis accidat. Iam vero si iis, qui verba fer huc trahunt, credibile

videatur lat. luo pro elevo 'eloro esse β, hanc Opinionem Ostrum vocabulum, quod est cloaca, confirmabit Cloaca sangustiae viarum vel aquae ductuss cum verbo tuo a plerisque coniungitur et pro lovae liter v eiecta esse creditur'. Nec

ficta est forma lovaea, nam legitur C. I. L. I, 178 Varro Sat. Men. 290 ubi R1Εs p. 4 4 clava ca) Ceteri Scrip-

12쪽

tores habent aut cloaca, quae Scriptura usitatior est, aut cluaca, quum Marius Victorinus iustiorem esse putati. Hic etiam Cloacina, cognomen Veneri S commemorandum est, quod cum verbo tuo cohaerere antiqui intellegebant. Scribit enim PLIN1US : ita traditur, myrtea verbena Romanos Sabino Sque, cum propter rapta Virgine dimicare voluissent, depositis armis purgatos in eo loco, qui nunc signa Veneris Cluacinae habet, cluere enim antiqui purgare dicebant s. Neque ea forma Cluacina, quum LIΝIUS affert, inusitata St. Augu8tin. de civ. de 4, 8, in. 4, 2 3, 1. 4, 23, 2. R. CD OS Q. Munatii8, K lunatiium, luvialiud. Vix potest dubitari quin suffixa aqo-, aqa ab nominibuSi st desinentibus tm' deel lat. Originem ducunt', D. Ser. bhths f. Almosen, hs scika-s Bettiers, at verbena verbe

At tu etiam horum verborum ignificati eam, quam pro-ΡOSui, X planationem commendat. Namque velut ad verbum χε ω gie88e pertinet nomen actioni8, quod Vocatur, 'frs Gus 8, ita ad verbum elevo tuo reiniges nomen actionis

nigung Orentis derivatum. Et vocabulum cloaca a principio adiectivum fuisse scilicet fossa), nihil impedit, quominus exi

13쪽

Ν0 quo e liter eiecta debet offendere; si enim comparaverimus vidua viduvium, eluacrum eluvies, boarius boufle, Clua ius Cluvius, boare bovere et . ad credendum facile ducemur iterum v ante a vocalem aepe Scriptum non esse, licet fortasse pronuntiaretur. Re vera perpauca unt eu Oeabula,

quae v uv ante a retineant exceptis iis, quae analogiae viliteram servant ut novacula iuvare cet.). Hic sunt afferenda ova Paul ex est. p. 30, 3. Placid glo88. 3, 4. Varro at Men. 29. Lucii sat se ino. 9.): boa Fe8t. . 360, 21. Plin. 8, 37. et Solin. 2. 33 34. Plin. 24 5scet. - forum bovariurn Varr. l. l. 5, 146. Od. Oth. Cic. Scaur. 23. Liv. 10, 23, 2 22, 7, ): boarium Varro l. l. 5, 14 6 M. Liv. I, 2, 2. Paul ex Fest. 30, 5 cet. - lovatius Cloatius. Item bovare Enn. ann. 57 Vahi.) boare cis Paul ex e St. 30, 3. Plaut. Amph. 232 cet.). Ex iis, quae iam attuli, exempli apparet ova et a promi8cue apud scriptores vetustiores inveniri, pud recentioreso in consuetudinem venisse. Haud aliter vocabulum cloaca intellegendum est. Antiquius erat lovaca, quod apud pri8008scriptores inveniri iam ostendi, recentius cloaca, quod paulatim ad principatum pervenit et alterum formam Ob8Olescere coegit. BERSU autem aliam explicandi viam ingressus tuo et cloaca pro 'elo-io et clo-mea, D lit salu tu saluti flagen kehrens, SSe contendit. Neque Ver cloaca neque ipsum tuo illam interpretationem permittit. Ex 'clo-m quemadmodum oluo evadere potuerit, non ideo nisi forte credere licet 'oloo per analogiam in tuo mutatum esse. At in vocabulo oloaea

derivando BERSU scripturam lovae nihili facit Quod autem

14쪽

scripturae lovae fide abrogari nequit, quippe quae et in8criptionum et Odicum auctoritate nitatur, BERSU credendum vix videtur quamvis artam inter ut cluo et it salu ju cognationem effecerit. Sed fieri facile potest, ut lat. tuo lit satiPju

etuo heisse, quod verbum ab usitatiore clueo paene Oppre88um est, invenitur non modo Saeptu apud posteriore8, sed etiam interdum apud vetustiores scriptore Sy Att. prael. 39

Ribb.): qui recte consulat, consul luat'. Pacuv. 94 Ribb.): sed hi luentur hospitum infidissimi; si quidem eluentur . .

est temporis futuri. Quamquam oluo apud vetustiore Seriptore perraro Q Urrit, non dubito elue recentius habere, qua de re infra uberius β.eluo ex elevo 'elovo Ortum puto, fr. luv-ior nobilior', gr. δεῖ - ω, in activo genere plerumque κλει- bel anni uehens, pa88. Κλέ -ομαι bel anni erden, berulim Seius, κλυ- ω horens, Ser. νύυ-a8 Rulima, et bul g. lov- heis Ses, lov-o WOrty, vel hibern clu glorias, eris uata cet.

nionem fulciendam lutea sex lauto Μ0nao olim 576 Brix)Τ' afferunt. Huic autem formae non ita multum tribuendum esse credo, quod alio legendi modo productio illa tollitur. Quoniam versus bacchiaci sunt, Optime omnia quadrant ita cum BRIXI legentibus: re mugi quaeritur, quam cluentum des

15쪽

l3 quoius modi clue lat. Si est pauper atque haud malus, ne quam habeturs Postquam igitur olueat illud sublatum est, quod quo pacto in libros grammatico irrepere potuerit, haud

scio, nihil nisi graecum κύλ ad sententiam STHΟFFII et BRUG- ΜΑΝΝ confirmandam superesse mihi videtur. r. Κλύ , autem formae principali 'olu-m nihil adminiculi praebere ostendit W. SCHULZΕΤ, cum post tempora Omeri hoc verbum abaoristo digressum in usum venerit. Nec video, cur STHOFF et BRUGMANN lat. luo eum cr. fruycite compOSuerint, cum graeca et lavica linguae propiora cognata uppeditent. Neque enim fieri potest, quin tu idem sit quod et bulg. lova et r. at re vel λε o R. In incerto equidem relinquo, utrum tuo a principio activi generis fuerit, et bulg. lovase, an medi gr. κλῖ 0 Lota, cuiu uet. OE 6, transitivum vim prae se fert. Possunt etiam loci, qui sunt Pacuv. l. l. sed hi cluentur hospitum infidissimi Plaut. Pseud. 18 stratioticus homo qui cluear Varr. ut Men. 356 Pompilius clueor, vestigia flexionis mediae Ostendere.

Nihil impedire videtur, quominus verbi luo principulis

16쪽

14 nonnulli trahunt . Neque tamen id patitur Otio, cum αληsΙrrsaliris, γ λεός, χλος verWirris ad significationem verbi αλευμ αι vermeides se vix applicent. Sed si λεομαι ad hanc radicem leu u referimus, prima significatio fit scheide voti mir, et

sych. iaspicionem licui inicere hoc verbum ad praesens quoddam 'λ0υco pertinere. Sed quia u in lingua cypria o scribi

In composito solvo, quod interdum trisyllabum est, uvocalis in consonantem abiit eis volvo: gr. ὀλυ o), remanet in ceteris compositi reluo, deluo, diluo.'

17쪽

tur. Sed distinxi, quod verba graecae linguae cognata id

videntur postulare, namque tuo wasche, - λ06 0, tuo be Sudie,

Fieri quidem potest, ut λου , lavo et ut .αι GlI.αt tu ubeadem radice leu tu originem trahant, sed veri simile mihi videtur haec verba, cum in lingua indoeur propter dissimilem flexio nem discreta 88ent, Suum quodque vim iam tum induisse, ut in singulis linguis diversa fuisse existimari possint. Ad ut luo bestidie, pertinent etiam gr. υλλυμ α 0λvυ , Vet. Sept. Uba st beat ost,'.

Vocalem non esse primariam sed per formas plurali 0ρυυ vcet in singularem inductam principali diphtongo ευ suppre88usimilitudinem rationis τίθη- τιθε-μ ε fecisse. Si tu St, 'Gλ-υ-ῖ - priu habendum est, quo fit, ut nihil impediat ut luo ex lev- ortum habere, cui formae et Sept. Uba non potest e88 impedimento, quod in linguis germanicis et flavicis studium praesentia i literae ope formandi magis magisque e

18쪽

II, 25 sq. ad id probandum afferens. His aliisque similibus

collatis THURΝΕYSΕ sententiam suam studet commendare, in incerto autem relinquit, utrum polluere in po-lluere an inpol-luere

dividendum sit. Si polluo pro 'po-slu-o 88et, potu eXSpeetn-remus, se diluo dis-luo . Sin vero THURΝΕYSE in pol- tuo dividat, ea quidem forma ab por-fluo repeti possit R. Sed haec derivatio incertissima mihi videtur, quam i probaremu8,

gr. λυ et vet. Sept. Ha ab hoc verbo Se cernere cogeremuS. Quod utem gr. λυμα, UlI.αι,ο I.αι nullum literae a vestigium OStendunt, nec Vet. Sept. Ha ad stirpem tu referri potest, cum linguae germanicae s literas incipiente Servent', in ea, quam ni ea propoSui, Sententia remanere satius duxi. Neque tamen infitiandum est vocabulum polubrum Sententiam THURΝΕYSΕΝ quodammodo sustinere, ut quod a poslubrum facillime derivari possit; sed cum pollubrum figuram verbi polluere pressius imitetur, hunc formam iustam habere voluerim, illam negligentia librariorum X Ortum.

Qu0d exicographi pollubrum polubrum ad inusitatum

quoddam verbum polluere subwas cliens pertinere contendunt β, vix videtur assentiendum. Cum enim eiusmodi verbum nusquam Oecurrat, facere non OS8um, qui pollubrum cum verbo

19쪽

polluere be8udein copulem, quum Sententiam meain graeca cognata confirmant. Nam lubrum, quia idem est ac gr. λύ- ου et ab-θρος Be8udeliing, erutaretnigungs, ex lu-dhro-t deriva

tu et ad tuo besti dies trahendum 8t, quo fit, ut pollubrum significet labellum, ubi sordes abluuntur, non labellum ad la Mandum factum. Haud aliter delubrum significat locum, ubi omnis lues deletur, non locum, ubi pericula deliramtur . Ad eundem stirpem lustrum pertinet, quod in duo verba disiungitur auctore Festo p. 20, 8): Lustra significant lacuna lutosas, quae Sunt in Silvis prorum cubilia A qua simi litudine hi, qui in locis abditis et sordidis ventri et desidiae operam dant, dicuntur in lustri vitam agere. Et quum eiusdem vocabuli prima syllaba producitur, igniscat nunc tempus

quinquennale, nunc populi lustrationem s. Fieri nullo modo potest, ut URMANNO assentiamur

lustrum e liter abiecta ad stirpem tu lat. tuo, gr. κλυζοὶ)referenti.

Lustrum Ρmiges et lustrum Reinigungs Opfer, multi Festum sequentes disiungunt illud ad verbum tuo besudies, hoc ad lavo wasches referentes. Errant autem qui lustrum a iuvere derivent significat enim lustrum praeter populi lustrationem etiam quinquennale tempus, quod Vectigalia quinto quoque anno persolvebuntur'. Itaque Varro lustrum a luendo, id est solvendo rectius derivat, cui eo libentius assentior, quod

BRUGMAN Grundaeis II, p. 201. Prorsus contra putat Corn. Front. KEIL Gramin. lat. VII, 23. 25): delubrum, in quo homines pericula sua deluunt s. m. Zeitschr. XI, 398. CD BRgΑL-BΑ1LL Dictionnaire p. 172 lustrunm dans e sens de , itaque 'eau, auge, retrait de betes feroces, It ne aut a conlandrece nio avec novire lustrum, dans loque Pu tali long par nature, et qui signisse purificationa v. luo laver γ). CORssE Aussprach II , 68b. VARRO . l. VI, 11: Lustrum n0minatum tempus quinquennale aluendo, id es 80lvendo, qu0 quinto quoque anno vectigalia et ultro tributa per cens0re perSolvebantur,. h. est. p. 120, 4: luStrati qua quid solvitur ac liberatur. Hinc et λυτρα no τῆς λύ τεως id est soluti0Do

20쪽

ruo ruisses alii aliter intellegere voluerunt. Sententias et ORSSEΝI lat. uo cum ser urcivati laust, et CURTII cumser. rdvati si essis copulantis satis est commemora8Se FICK- confert Ser. rudia, uvati ger8chlagio, gr. ρυυμ α et 8THOFF'formam principalem ' pu-io statuit allati vel bulg. Hor. grabes, et Sept. y Sehere de Scharan die ollo ab, gr. ρυω ret 8Se abs Sed neque ΙCK1V neque OSTHOFFIU Verum vidisseratus ad sententiam ALTERI me applico, qui iam pridem lat. ruo cum Scr. ndmi coniungit. Et quod Ser. nomi et r. 0ρυυ 1 quam proxime cognata Sunt, at rus et r. ρυυ I. urtiuScohaerere putandum 8t, neque id significatio prohibet CD cinerem et confusa ossa foci ruere Verg.): 0vιγὶ, Ἀρσα ποδες

Si igitur dubium non est, quin significatio non impediat