장음표시 사용
191쪽
QUA EST XII. CAPUT III. is Neque dicas. quod si ille . cum quo inita est societas.
periculum in se capitalis assumat et promittat lucrum re tum . destruitur societas, quae exposcit lucrum esse commune . Sicut et Pericula. et damna . Videtur insuper hie modus negociandi in purum mutuum resolvit proprium enim an uiuatarii est subire periculum pecuniae, quae illi traditur. Cum ipsius dominium acquirat: et quia ulterius debet restitui capitale cum luero, videtur lucrum accipi ex mutuo. in quo Propriissime consistit usura. Ηac eliam ratione dicendum est Sixtum V. damnasse societates. in quibus re- Portatur lucrum salvo capitali. Contra tamen est . quia verum est titulo societatis lucrum, et damnum debere esse communia: at nil impedit quin ex alio iusto contractu possit unus ex sociis in se assumere periculum sortis, et lucris sicut justissime posset aliquis ter ius id facere, tradendo ipsi justum pretium assecurationis. Ad eum modum quo, vi fontractus depositi. Periculum rei depositatae remanet apud deponentem. cum sub illius dominio perseveret . at nil obstat quin alio contractu depositarius . habito justo pretio, illius periculum in se suscipiat.
Patet praeterea non dari resolutionem in purum mutuum: Mam vi contractus mutui mutuatarius potest uti ad suum libilum pecunia mutuata. in nostro autem casia socissis reeipit pecuniam ad effectum dumtaxat negociationis. remanente dominio et periculo apud tradentem pecuniam, nisi assecuraretur per alium contractumi sicut in deposito rema-Met ipsius dominium apud deponentem . quamvis depositarius per contraetum assecurationis illius periculum in se su- si ipiat, ut traditur etiam c. unio. de commOd. et lag. X. p. positi. Aliqui volunt non cogendum esse socium, cum quo inita
est societas ad celebrandos alios duos contractus . MSecurationis scilicet capitalis et lucri. At non video sundamento sufficienti hoc dici: unusquisque enim potest uni contractui
postquam enumeravit argnmeDta omnia quae pro eodem contractu , quaeque contra eum afferri solent, sic eo ludit. mec eum Praec*va ratio-
ntim momenta , qtane in tigra lassi pargem iadducunttar neque Amato ea Sedea priori viniovi, etsi minus congruere Mideatur Sixtincte constitutiois ni , ratiam hiactenua cengiarcina invasit, a qua proinde etiam infligenda A. 5et Episcopus abstinere et ad tisum Mero quod citiinee, tuto poterit congraetum D intim , qMem etiam ejusdem patroni perimi iam faeenevr , Pro Mirisia impedire, siqtie ab eo ineundo sum subdim/ dehoriari.
192쪽
isi TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS
alterum unitum velle, semper eum nulla sit iniustitia. Ita Potest quis nolle vendere suam vineam . ni simul sat pactum . Sive contractus retrovenditionis et sicut potest nolle vel dere suum frumentum sibi nolenti vendere vinum . Pari ratione possum nolle dare meam pecuniam in s ocimatem . si non accedat assecuratio capitalis et lucri, data tamen justa compensatione talis assecurationis. Lugo num. c6. cum Mola et Less. Quod si Sixtus V. bulla citata damnavit societates , in quibus reportatur lucrum , salvo capi ali, dicendum est damnasse iniquas societates a classicis D D. damnatas . non vero quae ab iisdem DD. approbantur. I inc contractus societatis cum assecuratione capitalis, et tueri neque a S. Rota reprobatur. Solet etiam opponi caput mi ganti de aestir. . ubi mutua. tor mutuans certam quantitatem pecuniae eunti ad nundinas , dicitur non Posse obligare mutuatarium . Ut secum ineat contractum assecurationis, quo scilicet ipse multa alor. certo pretio constituto, in se recipiat periculum pecuniae aut meretum transferendarum ad nundinas . Hoc igitur verum est, quia ratione mutui nullum onus pretio aestimabile imponi potest mutuatario , quod onus illi imponeretur. si obligaretur ad assecurandam pecuniam . vel merces. Alii dicunt. et meo videri non sine fundamento, irrepsisse errorem in textu . et deficere partieulam non : ita ut ubi dicitur: usuriarius est censorius, legendum sit: usurarius nomest censendus. Ηac de re vide commentaria in hoc caput.' I anc supradicti capitis interpretationem afferunt Barbos in Q cv. n. I. Gibat. de liSur. I. a. cop. c. Ort. 3. in eamque inclinare videtur Fachin. lib. I. controo. c. 8. Engel in S. decret. fit. I s. g. a. n. I S. qui perpensa dictionis quoque vi , ac significatione , fuse ostendunt legendum esse : tistiriarilis non est censendus. alias Non recie sequentia cohaererent. quibus Pontifex duos alios easus subjungit, quos ab usura liberat. Sed eam reiiciunt Gongal. in Q cop. Giheri
nium eodicum fides repugnat, et in nullo negative legitur, et aliter dissicultatem solvunt: affirmant enim Gregorii IX. mentem fuisse . damnare scilicet nauticum foenus , prout illo tempore ex iure civili receptum erat, in quo cum ipso mutuo promittebantur usurae sub mentione , et praetextu perieuli subeundi. non autem improbare asseeuralionis contraclum . qui celebretur nulla mutui . sed periculi suscipiendi habita ratione, et ita auserre usuras Palliatas, quae commit-
193쪽
tebantur. Huic explicationi adhaerere videtur Laym. lib. Isracf. c. ccip. t 26. n. I S. Molin. de just. disp. 338. Potest etiam alia asserri explicatio communiter a DD. recepta . in
eo nempe capite damnatum hujusmodi esse contractum . quando pecunia tu conferens, ea conditione confert, ut obligetur recipiens assecurationis contractum celebrare, non quando
utrumque plena libertate init. Conrad. de contria clib. q. II. Caiet. in a. a. d. Tho m. q. J8. Ort. I. et alii apud Molin. i. o. Ex his expositionibus quaecumque seligatur, nihil contra supra dictam sententiam evincitur ex cit. cop. molaonii. 'Q. III. Quomodo ineunda sit societas circa animalia. R. In eontraetu societatis circa animalia attendendae sunt regulae supra explicatae pro licita societate . Primo. ergo ita contrahi potest societas, ut duo, vel plures aequaliter ain ponant animalia et industriam . seu laborem . dividendo po stea lucrum pro medietate . Quod si non aequaliter apponant animalia, et laborem . lucrum dividendum est pro rata . Secundo , ita potest contrahi. ut unus apponat animalia . alter laborem . et custodiam cum aequali divisione fructuum. qui certe modus contrahendi omnino licitus est, sern per eum periculum animalium sit apud apponentem et cum etenim illorum sit dominus . ipsi debent perire , si pereant, sicut ipsius debet esse illorum decrementum . si in valore delerio-rontur. Tertio. iniri potest societas animalium eo contractu . qui dicitur vulgo ct cvs Scisi, et est idem ac societas ad junctis aliis duobus contractibus assecurationis eapitalis et lucri , ut supra dictum est. Dantur ergo e. g. goo. oves Pastori titulo societalis . sed quia Pastor subit periculum ipsorum animalium se obligando ad restituendum in sine foete- aiis quot oves recepit. dominus illi remit lil unam partem fructuum . quam posset sperare: et ulterius quia pastor se obligat illi tradere quotannis determinatam portionem casei. dominus illi remittit aliam partem fructuum speratorum. Nigocietatis e. g. Posset Percipere Sex libras casei in singulas oves, harum duas permittit Pastori Pro assecuratione ovium. et duas alias pro assecuratione fructus. et ita dominus duas tantum libras casei percipit . Bon. d. a. q. 6. P. S., Pal. d. 8. P. S., Ani. a SP. S. d. I S. n. IIS T. Regulae in Proeti obser Oratae.. L Ne eonsessarius, ut vitet in morali theologia laxitates, incidat in extremum contrarium rigoris, advertat in praxi eum personis simplicibus et idiotis non oportere has perso-
194쪽
nas, dum tradiderunt suas pecunias mercatoribus, expressam habuisse intentionem tres contractus celebrandi eo modo,
quo supro dictum est. I uius rei multoties sunt inea pates, unde io talibus easibus sufficit ipsorum intentio implicita. tradendi scilicet mercatori pecuniam . ut ex ea lucrum reportent eo modo, quo licite fieri potesti intentio etenim implicita libera. idem operari valet ae expressa, ut habetur etiam civ. lv. tam quid mutuum T de reb. credit. si certum pelelum dieque eas inquietet semper cum tradiderunt bona fide pecuniam mercatori ad negociandum, etiamsi postea sciatur ea non usum suisse ad negociandum. Nam stetit pedi accipientem ea non usum fuisse ad negociuini et aliunde
suur esset mercator, tenebatur obsorvare contractum, eaque
uti ad negociandum, et non facere hoc damnum illi. qui tradidit pecuniam. Legotur Molin. d. . II., LeSs. I. a. c.
u. Advertat e contra mulassarius fictas omnino. et damnandas esse illas societates, quibus Pecunia non traditur
mercatori, sed alicui alteri. qui eadem pecunia utitur ad solvendum aes ahenum, vel in ludis etc. Quamvis igitur in
his occasionibus celebratus fuerit contractus Societatis cum aliis duobus contractibus, de quibus supra i revera tamen
adfuit purum mutuum palliatum celebratione illorum eonistractuum . unde nullum lucrum potest licite reportari . Sx tamen id ab aliquo praestitum fuerit bona fide. credens
revera accipientem pecuniam velle cum ea negociari, potest aliquid recipere titulo lueri cessantis, si de facto aliunddi lucrum licite percepturus fuisset, casu quo non dedisset cuniam ficio negociatori. Id in nostris regionibus crebro verificatur in societate animalium. Accedere multoties solent rustici ad aliquem expostulando pecuniam, ut emant Par boum, vel alia animalia. ei paciscuntur correspondere tribuenti Pecuniam eo luero. quod solet tribui ementi animalia . Revera tamen rustiet eaniuntur pecunia. vel ad dotandas silias, vel ad soluendum reditoribus etc. Si igitur pecunia tradatur hujusmodi personis mala side . nil ex ea percipi potest: nam est purus
contractus mutui titulo societatis palliatus, et qui hoc frienter facit. non potest habere animum eam implicandi in aliis licitis negociationibus, ut de Se patet. Qui aulem ita agerethona sile. itaut si scivisset pecuniam non implicandam inemptione boum etc. illam implicasset alteri licitae negociationi. hic potest Percipere quantum patitur de lucro cessante.
195쪽
Advertat famen confessarius non posse percipere totum luerum conventum . nam ideo totum illud lucrum perciperemuisset . quia se exposuisset periculo totum perdendi, si hoves, vituli etc. obiissent, quod periculum cessat, durii de facio boves, vituli etc. non empti fuere. III. Cautus sit consessarius quoad multa pacta, quae OP-Poni solent in societatibus animalium. Iluiusmodi ab aliquibus censetur Paetum, ut si ex grege aliquae oves Pereant, debeant suppleri ex foetibus. qui nascuntur, et interim caeteri laetus et easeus aequaliter dividi: nam cum non minus aestimetur in his societatibus industria . ac labor pastoris . quam grex ab altero ex sociis emptus, fructus, laetus nempe, et easeus: debent aequaliter dividi, si initus sit purus contractus foetelatis. Nihilominus hoc pactum ab aliis non sine fundamento sustinetur: non minus etenim resultat in gratiam ementis oves etc. quam pastoris: eo etenim ipso quod
grex in eodem numero conservetur, conservatur etiam pro Pastore eadem quantitas fructuum . Injustum autem certo
reputandum pactum quod animalia aequaliter pereant apponenti . et pastorii et si non pereant, capitale remaneat
apponenti, et fructus dividantur si . Semper eum igitur
apponens oves, vaccas etc. remanet totaliter dominus earum.
ipsius tantum periculo stare debent, et si pro medietate vult refundere periculum in pastorem, debet illud compensare relinquendo illi majorem partem fructuum .
Injustum pariter in praxi i quidquid unus, aut alter
theologis dicax reputandum est pacto m. quo socius apponens laborem, nil lucri debeat accipere, donec ex foetibus et fructibus extrahatur prius capitale restimendum appo nenti. et dein quod superest, aequaliter dividatur. Meo videri in hoc pacto manifesta habetur injustitia: nam apponens capitale habet illud salvum et integrum. qui vero MMciperet animalia non ita facile compensabitur pro suis la-horibus: antequam enim integrum restituat eapitale, heillime tanti erunt ipsius labores, ut non satis compensentur. eo quod aequirat dominium medietatis gregis. Injustum pariter iudicet confessarius partum, quo alicui traduntur animalia aestimata, ita ut si deerescant in vasore finita societate, restitui debeant iuxta aestimationem . quam
( Exeeptis tamen iis loeis in quibus industriae vaIor adeo exiguus est ut iuste ipsis animalium eonductoribus partim assumendum sit eorumdem
animalium perieulum: ita sentit s. Alph. de Lig. Innr. c. o. n. aac.
196쪽
isS TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS
habebant tempore traditionis: et interim tempore societatis apponens labores . solam medietatem fructuum habere debeat. Iniustitia autem consistit in hoc, quod socius, qui apponit labores, debet habere medietatem fructuum sine ullo gravamine: in pacto autem praelato haberet gravamen compensandi id, in quo deteriorarentur animalia, cum aliunde pro domino lantum deteriorare deberent . In universum igitur observet confessarius, quod in his animalium societatibus non minus iuris videtur habere ad lucrandum apponens pecuniam, quam apponens industriam: ac proinde quodcuinque gravamen huic imponatur. debet aliunde compensari , alias non videtur servari aequalitas
Pro his regulis videantur Molin. q. ceto. Lug. disp. 3o. Rosignol. prcienot. 26. Palaus disp. 8. p. 6. Aetor. p. a. lib. s. cv. T. Bonac. disp. 3. q. S. P. S.'
Q. I. Quando inter fratres intelligatur adesse societas.
R. Hoc quaesitum apponitur ad investigandum, quando mortuo patre intelligatur contracta societas inter fratres. adeoque commune esse debeat inter ipsos lucrurn et damnum . Si ergo expresse non convenerint de societate ineunda in aliquo negocio quod exerceant, colligendum est ex conjecturis, an tacite intelligatur inter eos societas, nec Dei nec erit in statim intelligitur inter eos contracta societas in negociis . eo
quod habeant patrimonium indivisum. Si igitur utrique fratres se exerceant in aliquo negocio , praesumi potest quoad illud contracta societas . Si unus non negocietur . et nihilo minus communicet omnia cum alio fratre negociant e. censebitur pariter adesse inter eos societas . habita tamen rati ne laboris, et expensarum illius. qui negocio incumbit. AEor. P. S. I. s. c. I s. q. X. Mol. d. cas. n. 6. Eadem societas clarius Praesumitur , si uterque conferat omnia bona in eommune , ut stipendia . dona , et omnia . quae ipsis legata suissent i nam hi sunt actus sociorum. Si pariter aliquis frater absens communi nomine, et exeommunibus bonis negocietur, quidquid aliqui in contrarium dicant, intelligitur habere societatem cum aliis fratribus. qu ad usque ab istis admoneatur se velle divisionem sacere, nec continuare in negociatione et usquedum autem ira non admo-
197쪽
QUA EST. XII. CAPUT Iv. issNeatur, adhuc negociatur commu ui nomine. et intelligitur continuare voluntas fratrum. Neque etiam facta tali monitione. intelligitur statim desinere societas. sed solum finitis negociis incoeptis: cum ea communi nomine fuerint incoepta . Giribat. tr. 3. de contr. cop. XI. h. g. n. 8X.
Q. II. Quae bona sint in commune adducenda, quando agitur de divisione iacienda inter fratres. en. Fratres omnes volentes Succedere patri, et quibus legitima debeatur. tenentur in cumulum conferre omnia, quae acquisierunt ex bonis illius, cui succedere volunt i cum etenim omnia ad haereditatem pertineant. ex omnibus debet fieri unus cumulus, et ex eis aequa portio inter successores. Id nihilominus exceptionem Patitur in casu , quo ab eo . cui succedere volunt, expresse , vel Per concludentes conjecturas ,
aliquis exemplus suisset ab obligatione conserendi in commuistie quod habuit ab eo: leg. Ut liberis C. de collat auth. Em
testiam. C. de collat. authent. de triente. et semisse g. Illud quoque colliat. I. cop. I. Ita iD commune non sunt conserenis
da . quae aliquis ex filiis a patre habuit titulo merae benevolentiae , et simplicis donationis; nam ita elargiendo filio intelligitur talia ipsi soli, et in ipsius solum commodum contulisse. ' Et patet eae iv. Illud g. vlt. C. de colliat. Secus autem dicendum videtur de donatione tacta ob causam . nempe ad ordines recipiendos, ad ingressum in religionem, ad nuptias pro dote ex I. Sumae nos ignot. Praenot. II. et alii
apud ipsum. 'Ex dictis, quamvis fratres non teneantur in commune conis ferre bona castrensia, et quasi bona caStrensia. Dec adventitia . ni quantum ad usum fructum eo modo, quo suo loco dictum est: hene lamen conserre debent in haereditatem hinna prosectitia. quae scilicet ipsis donata suerunt intuitu patris: nam omnia erant Patris et quoad Proprietatem et quoad usum fructum.
Dixi nihilominus in responsione, fratres volentes succedere patri; nam si aliquis filius contentus sit iis, quae accepita patre, vel iis quae sibi debentur ex testamento titulo legati . vel titulo promissionis. seu dolis, vel ad ossicium conis
sequendum . vel alia convenienti causa , et aliunde renuat succedere ut haeres. iste non tenetur in commune conferre. quae accepit a patre. matre. avo etc. Advertere iamen est.
quod si velit aliquid exigere titulo promissionis, haec non debuit esse inofficiosa cum detrimento legitimae aliis debitae : lv. vlt. p. de collat. At.
198쪽
.oo TRA . XIV. DE CON TRACTIBUS
Addidi, ei quibus legitimia deberatur, quales sunt omnes fratres legitimi, et etiam filii adoptivi, sicut et sorores et ne Potes , qui succedunt in bona avi. ut repraesentantes patris personam, et appellari possunt filii mediati: Ieg. Si nepotes V de collat. hon. et leg. IIIam cod. de collat. Ili omnes igitur eum ad haereditatem obtinendam concurrant. debent quis quid pertinet ad ipsam haereditatem in cumulum conferre . ut eadem haereditas aeque dividatur. Molin. d. disp. 23 p. Quae dicta sunt, verisicantur de descendentibus adire u
lentibus haereditatem ascendentium, non vero e contra . R
tio est, quia si filius det aliquid patri, seu nepos avo meis non praesumi potest datum in computum legitimae: eum ordine naturali per prius reputentur morituri ascendentes, quam descendentes . Praesumi ergo semper potest datum simplici et liberali donatione, adeoque non compulandum ais
ascendentibus in legitimam . et eo maxime quia id nullo iures
Cavetur. Bonac. d. a. q. 6. P. S. n. a. ' Molin. d. disp. 23T
et alii apud Giribald. I. c. n. 83. 'Regulae in praxi Obser Ondiae. I. Iniusta et iniqua filiorum praxis est, ut mortuo PatrE. unusquisque portionem haereditatis acquirere emetur, ni reomputando quae unus filius in vita patris prae aIiis habuit Parochus igitur . vel confessarius, ut consulat iustitiae et conscientiae sui poenitentis, sequentia prae oculis habeat Videat an quae unus filius prae aliis a patre habuit, prae sumi possint data per simplicem donationem. Seu causa exeriscendae liberalitatis, vel potius donatione ob eansam et nam quae data sunt donatione ob causam , data praesumuntur in compensationem legitimae, secus quae dantur ob exercitium purae liberalitatis . ob exereendam liberalitatem praesumuntur data. Mae talius consumpsit in studiis . nisi alias habuerit ex seipso hona castrensia etc. quibus potuisset facere impensas et quae consumpsit in ludos . et etiam meretrices, si exigua fuere : nam tunc pater potius censetur invitus quoad modum , quam quoad substantiam, secus si magnam consumpsit quantitalem equae unus prae aliis fratribus consumpsit in aliquibus existraordinariis commessationibus. et nobiliori vestitu, si non fuerunt in magna quantitate , attentra asse haereditario: quae
impendit pater pro emendis libris alleui filio . si tanta in eis
non fuerit erogata pecunia. ut exinde consurgat magna ina qualitas inter fratres: quae data sunt filio a patre vivente.
199쪽
ut peregrinaretur ad loca pia et quae pater impendit occasione delicii allevitis filii, maxime si non fuerunt in magna quantitate . et pater non expresserit velle in legitimam computa-H : nam tunc censetur ex paterna Pietate condonata.
Potest etiam dari casus, ut quamvis pecunia data uni filio prae aliis . vel quam pater impendit occasione ipsius o licti. vel ad solvendum aes alienum ab eo contractum. fuerit in magna quantitate. Faesumi adhuc possit liberalilee data . seu postea condonata, si filius non habeat ex propriis Id colligi potest ex praegrandi patris erga talem filium amore et si non adnotavit se velle in ipsius legitimam computari, vel si adnotavit, deinde obliteravit. Quae tamen dicta sunt de iis, quae collata sunt filio sim plici donatione . intelliguntur de filio non emancipato, nam filius emancipatus tenetur eonferre quidquid aecepit a parentibus in emancipalione, vel post emancipationem: Ieg. Ut liberis C. de collat. E contra intelliguntur tradita donarione ob eausam, quae pater tradidit filio, ut tradrientur nurui. dum uxorem duxit. Puta lorquem, vestes pretiosas i quae viles sunt et destinatae ad usus quotidianos intelliguntur simplieiter donatae
munera. arrhas, et alias largitiones sponsalitias, nam censentur factae causa mat monti: quae autem habet filius do natione ob causam , ut dictum est, adducenda sunt in cu-mnium haereditatis: consideranda tamen sunt juxta prelium. quod habent tempore mortis. si tunc laetenta' sit divisio . ante mortem etenim erant patris. et consequenter ipsius perieulo factae sunt deteriores. Dixi tamen, quae 'ofer dedit filio, ut nurui traderentur: nam si nomine proprio ipse pae,rens plura dedisset, eum ea non aeqvisivisset filius, sed mirus . non essent a filio in partitionem adducenda: eam solum ad hoc teneatur ex bonis, quae ipse habuit a patre. Quod dixi de rebus traditis a patre silio occasione nupti rum i valet etiam de caeleris bonis mobilibus er Immobiliis bus tunc collatis pro sustinendis oneribus matrimoniti nam est donatio facta ob causam matrimonii. II. Alteram regulam habeant prae oculis paroelius et confessarius . dum poenitentes consulunt ipsos quoad res in divisionem adducendas. Ea est. quod quando ex sufficientibus rationibus non potest satis colligi aliqua fuisse a pa- ire omnino liberaliter fil- collata. reputanda sunt dona laoh causam . adeoque in divisionem adducenda: nam ordinarie non praesumitve simplex donatio, quoties aliqua subsit eausa rei faciendae.
200쪽
III. Ultimo attendat consessarius non esse adducenda imdivisionem. quae pater tradidit filio ex obligatione orta ex justitia, sive jure naturae, qualia sunt alimenta necessaria ad ipsius sustentationem. vel etiam ipsius familiae: nam cum pater hujusmodi tradat ad satisfaciendum suae obligationi, non potest velle, ut a silio in legitimam computentur. Haec tamen vera sunt. Si filius non habeat ex propriis honis. vel arte, unde se suamque familiam Sustentet: nam si habeat propria bona sussicientia ad Sustentandum se et familiam . pater non tenetur ad praestanda ipsi alimenta . Inter alimenta debita filio rationabiliter computantur etiam impensae, quas pater feeit occasione convivii nuptialis filii, vel sacri ab eodemeelebrati etc. Ultraquamquod isti Sumptus non magis censen tur facti in gratiam silii, quam in honorem patris. Si tamen fratres mortuo Patre. adhuc in communi vivant, et post aliquod tempus velint dividere haereditatem qui plus aliis expendit, vel occasione nuptiarum , vel in alenda ampliori familia. vel in addiscenda arie, vel in dignitate acquirenda, tenetur has majores expensas in partitionem adducere. et in suam partem computare; nam caetera fratres nullo iure ad eas expensas tenebantur.' Quamvis de iure communi fratres Post mortem patris simul viventes non divisa haereditate . non teneantur in commune conferre . quod quisque proprio labore et industria' lucratus est. nisi universalem inter se societatem omnium bonorum inierint, tamen secus dicendum est iuxta Si alui. Luc. lib. a. ccp. 63. in quo decernitur. quod lucra aequisita ab uno ex fratribus propria industria et labore quando patris haereditas nondum divisa fuerat . in commune eonserantur et dividantur . si eodem tempore. communi habitatione et mensa usi fuerint. Ex hoc inseret consessarius male se gerere illos fratres, qui in dividenda patris haereditate, detrahere sibi volunt. quidquid labore, indu Stria , aut negociatione particulari lucrati sunt. '
DE κANDATO, COMPRORISSO , ARBITRIS; ET TRANSACTIONE. CAPUT I. De monsito, cONmmisSO, Grbitris, et triarisiactione.