장음표시 사용
301쪽
QUAEST. XV. CAPUT VII sos alia pia opera. Verum putarem, si ageretur de legato pinguiori . aliquam parvam quantitatem posse erogari in sublevandis pauperibus . cum possit interdum evenire et ut eleemosyna in certis casibus sit Deo gratior et utilior defunctis, ratione nempe magnae indigentiae pauperum . ut notat idemia Croix I. g. ex Sot. et Rayn. Vid. decis. Luc. an res .ccta. 2. Pro mens. Febr.
'Iuxta leges tum canonicas. tum civiles ultimae testatorum voluntates adimplendae sunt in forma specifica, quoad fieri potest, et sententia asserens puellas vere orphanas Praeferendas esse, concurrentibus orphanis improprie, et tantum
interpretative talibus, est valde probabilis et plurimorum D D. volis suffulta: hinc non facile. neque passim sine magna advertentia deducenda in praxi videtur illa opinio, quae docet posse etiam in concursu praeserri vere orphanis illae, quae parentes habent, sed inutiles. Cum enim hic agatur
de inserendo praejudicio. et de laedendo iure, quod habent
verae orphanae . non quidem in re , sed certe ad rem, ut observat Sanch. lib. c conati. cv. I. sib. XI. n. 2. in maiori et vere graviori requiritur necemitate esse constitutas. ad hoc ut consequi possint similia legata . in aequali vero nunquam crederem posse praeferri r I. Orphianotrophos C. de visc. et cler. Menoch. de orbitror. ccis. 66. in civit. Amo- Stag. de ciatis. Piis lib. c. cv. 6. n. c6. Caelerum eum probabilis sit ista opinio, et suos habeat fautores, Non esSet obliganda ad restitutionem, si qua puella interpretative orphana legatum pro vere orphanis relictum assequula. Vid. decis . Lur. Pro mens. Alig. Ora. XJ38. cras. X. 'Ex illo principio quod testatorum voluntates adimpleridae sunt in specifira forma, prout habetur cet'. Ultimα νOIuntias I 3. q. a. auth. de nuptiis S. Disponit, Clement. Ovio contingit de religios. Amth. quodque sine controversia ab omnibus admittitur, multa poterit consessarius ultra praedicta resolvere dubia. Si igitur mens testatoris clara est. debet
omnino impleri, quod si nequeat hoc fieri . minus quam seri potest ab ea est recedendum. sed iudicandum iuxta id quod fecisset, si praevidisset dissicultatem adimplendi suam
'Licet verum sit non adesse obligationem tradendi legatum relictum pro nubendis puellis. religionem ingredientibus. etiam quando non constat de mente testatoris istas exclusas volentis. tamen posse etiam istis distribui salis probabile est. et satis conveniunt inter se doctores . Cardinat. Petra som.
302쪽
ao. TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS
loquens de legato. quod dari solet ab aliquo loco pio. concludit, posse distribui etiam religionem ingredi volentibus:
quia regulariter loquendo sub nomine matrimonii venit tam carnale, quam spirituale. Card. de Luca de dote mc. ra. et disc. 16 i. Salmant. triaci. g.. cv. s. n. ESS. Lefis. I. I. cv. X8. n. I 23. Diana P. c. triaci. Ic. resol. 3S. et fundantur in celebri citata authent. Sed et hoc praesenti c. da M. epiacula, ubi Iustinianus decernit. legatum relictum foeminae sub conditione nuptiarum. si ingrediatur monasterium. non esse restituendum. Neque obstat. quod dicta authent. loquatur de legato relicto determinatae personaei nam ratio. quam adducit austinianus . quod Nitiam prostentur religiosiam. ne scilicet puella statum religiosum relinquat ut assequatur legatum, militat tam in legato facto determinatae personae. quam in eo facto in determinatae. ubi autem eadem militat
ratio, eadem militare debet iuris dispositio: I. Illud st. ad
Ieg. Aquiliam. Immo aliqui eorum non tantum posse, sed etiam tribui debere dicunt . ejusdem legis auctoritate permoti quam non in praesumpta testatoris mente fundari. sed absolute in Imperatoris determinatione pietati savere volentis autumant. Less. lac. cit. Si ergo, cui huiusmodi legata distribuendi onus incumbit. vult huiusmodi legis dispositioni se conformare, crederem Posse praestaret quia habet pro se ultra mullorum D D. supradictae legis auctoritatem . ' Ex eo aulem quod legatum relictum pro puellis nuptui tradendis possit tribui religionem ingredientibus. oriri potest dubium, an huiusmodi legatum consequi possint illae.quae sororum alicujus tertii ordinis habitum assumentes eni- legi aliter vivere in aliquo loco statuunt. Cui dubio affirmative respondendum arbitror cum Bordonio de legiat. ccp. 3. n. it. Dei Bene de immunii. cia'. 8. duo. II. feci. 23. Barbosa de 'Otrat. lacu. P. a. allegat. X a. n. ca. PiaseC. in Praxi episco'. p. a. cap. a. Ora. I. n. ii. Cherubin . in compend. hullam lom. i. constit. 22. Leonis X. schol. 2.
Cortiad . decis. iai. n. 6 a. Si in eo loco votum saltem sim.plex castitatis emittatur, et habitus religiosus deseratur. Et ratio est . quia licet inter regulares personas stricte sum-pias adnumerari nequeant. tamen sunt religiosae et cultui divino dicatae . quod sufficit ut tales dicantur: Gloss. in cap. Religiolo S. Ouomui3 de gent. eaecomm. in S. et Propterea gaudent canonis. et fori privilegio. ut videre est apud AA. cc. et tradit ipse Card. Petra tom. . . comment. ad conis
303쪽
int. 1 S. Martini V. n. ii. IIuic opinioni favent etiam leges civilest nam in supracilata authentica idem austinianus . quod superius sanc iverat de ingredientibus monasterium . post pauca decrevit de iis quae a seeleriae sierent. Porro asceteriae erant foeminae. conlineri ies . . quae in aliquibus communibus locis, asceteriis vocatis, simul liabilabant. virtutum ac disciplinae exercitio addictae . quae a monachabus disserebant . in solitudinibus domicilium habenistibus i Du Cang. gloniam M. Ascetericte, et v. Asceterium, quaeque non distare ab illo statu videntur, quem postea susceperunt heguinae, et quibus multum se similes postea redditae sunt quas nunc tertiarias vocamus. Begui-riis autem tradi debere, sicut Iustinianus si aluit de asceleriis, quidquid testatores filiabus detulerint . cum ad statum pervenerint . nisi aliud suadeant circumstantiae. tradii van-ESp. de jura eccles. tr. 23. cop. . a. num. I s. Plieus da
' Aeque obstat, quod s. Pius V. secum ecclesiasticae disciplinae non expedire repulans congregationes mulierum in ecclesia adesse habitu religioso indutarum . quae. Sine v tis substantialibus et clausurae lege una vivere ui , in sua celeberrima constit. Cirect Rctatorialia bullar. Rom. i. a. P. 183. eas omnino prohibuerit. et penitus extinguere visiverii et nam po5tea subsequentibus temporibus sedi aposio-lieae eas tolerare visum est. licet in lanii Pontificis venerationem expresse approbandas non crediderit . ut videre est apud Card. Petra loc. c. Mailhaeuc. de hs c. cur eccleS. v. sa. n. a. eZ εeq. Aeque pariter obstare mihi posse videtur. quod hujusmodi volum, utpote simplex, Sit Per Summum Pontificem dispensabile: nam similes dispensationes peti non solent nisi ad contrahendum matrimonium , et iueo casu cum legatum Pro nupturis supponatur: poterit retineri . Quod si petat dispensationem a voto, et habitum dimittat aliqua puella legalo jam percepto, non ut nuptias
contrahat. sed ut a voto a nuptiis immunis vivat, lunc legatum restituere tenebitur. quia in hoc casu deficiunt conditiones requisitae a testatore, ut supponituri et ob id hujusmodi puellis non dandum suaderem, nisi sub sussicie ille cautione restitutionis in casu dispensationis. '' Major autem esse potest ratio dubitandi de legalis relictis tantum pro puellis religionem ingredientibus, an scilicet haec consequi possint. quae inier Tertiarias recenseri volunt. Multi quidem DD. negant. et card. Petr. IO. a. commmt.
304쪽
iad constit. ia. Innocentii IV. Secf. a. R. LI. et tom. c. cidconstit. PS. Miartini H num. Et . asseri plures declarationes
s. Congregationis: sed non desunt . qui in hoc easu ob su periorem rationem distribui posse etiam istis affirment. vi deantur Bordon. et alii supra citati. et idem Petra Od eis. constit. II. Innocen. IV. n. G. ubi a summo Pontifice disia pensatum refert pro quadam puella existente in loro s. Si-xii Urbis. Sed hic multo magis cautionem antea requirendam erederem de restituendo legato, si Postea, dispensatio petatur, et habitus dimittatur.
De doniatione cotiso mortis. de codicillis et
Q. I. Quid sit donatio causa mortis, et quid requiratur ad
R. Donatio causa mortis est ea. quae sit intuitu mortis. et facta mentione eiusdem: g. g. instit. de doniat. unde etiamsi donator donet in periculo mortis. et non exprimat se intuitu ejusdem donare. donatio censetur inter vivos: civ. v. Stio ca. g. r. p. de sincit. mori. ciatis. Molin. d. 28I. Lugo d. a. . Sec t. s. n. 322. Ad valorem vero et perfectionem hujus donationis primo requiritur. ut sit acceptata: lv. Absenti go. V de donat. se habet enim sicut promissio, quae usquedum non fuerit acceptata. nullam parit obligationem. Hinc si aliquis in testamento utatur verbo donore. sed donatarius nil possit acceptare ob ignorantiam rei, vel pecuniae sibi in testamento donatae , praesumitur non donatio. sed fideicommissum, vel legatum: lv. IS. FG legor. a. et leg. II. g. 26. F eod. Secundo non perficitur donatio causa mortis, nisi ipsa morte sequula: nam et lainsit is donatio ita fieret . ut statini res donata sit accipientis. prout fieri posse dicitur: lv. a. de Aniat. mori. ciatis. adhuc tamen semper esset revocabilis, ut statim dicam . d. II. An donatio mortis causa semper sit revocabilis iet quando ipso iure intelligatur expirare.
II. I. Donationem mortis causa etiam acceptatam communiter docent DD. esse revocabilem. ita ut si donator promiserit non revocare. velint talem donationem non esse dicendam causa mortis, sed mortem solummodo fuisse causam impulsivam, non motivam : civ. Iv. Dhi ito ui. V de do-ritat. mori. calas. Menoch. lib. 3. Praes. 3S. num. a T. Ma-
305쪽
QUA EST. XV. CAPUT VIII 3odisrard. de proh. conc . S6 r. n. 6. Et revera iura volunt naturam hujus donationis esse . quod si illius poeniteat donantem. donatum revertatur: g. X. inStituet. de Gniat. et t. a. p. in donat. mori. ciatis. Item dicunt donatum causa mortis, velle donantem polius suum esse, quam donatarii. adeoque se in per censent revocabile et sicut etiam dicunt hanc donationem non perfici ante mortem: I. AOn Nidetur 32. st. da
not. mori. ccius. ac Proinde ante ipsam semper reputant revocabilem.
R. II. Si donatio mortis causa lacla sit in infirmitate, seu Periculo mortis, cessante Periculo, cessat donatio: g. g. instit. de donationia. quia donans censetur donasse hac conditione: at in hoc tormitate moriar. Si vero donatio non tacta sit in infirmitate . quamvis facta suerit moriis contemplatione. tunc non expirat nisi expressa revocetur: eo etenim ipso quod quis sanus donationem fecerit, non potest praesumi illius valorem pendere voluisse ab hoc, vel illo periculo mortis. Secundo expirat donatio per mortem donatarii ante donantem: cit. g. r. inatis. de Gniat. Tertio si donans expresse, vel taeite declaret poenituisse donationis. Ultimo si donatur poena ea pilis assceretur: Ieg. Si cliquis p. de Gniat. mori. cratis.
Q. III. In quo differat donatio mortis causa a legato et
II. I. Quamvis in iure donatio mortis causa legato aliquo
pacto aequiparetur: I. Illud Sp. de doniat. mori. ccus. nihilominus aliquod discrimen inter ea est reperire. Primo igitur ad donationem requiritur acceptatio, non vero ad legatum. Secundo, ut dictum est. donatio mortis causa expirat cessanie periculo mortis. secus legatum. Tertio perficitur legatum adita haereditate: ov. lv. Post legiat. S. p. de his quiae ut in dig. donatio vero morte donantis. R. II. Donatio mortis causa differt a donatione inter vivos. quia haec postquam fuit acceptata, non est revocabilis: secus illa. Ilem donatio inter vivos, moriente donatario ante donantem . transmittitur ad haeredes , secus donatio causa mortis. Denique donatio inter vivos excendens Soo. solidos debet apud judicem insinuari, ut suo loco dictum est. non item donatio causa mortis: Ieg. sn. cost de donias. mori. cotis. ' vid. Reiff. ia n. 688. od po6. 'Solemnitales requisitae ad hanc donationem eaedem sunt. ac quae requiruntur ad codicillum, de quo statim: civ. lv.
. C. de codieiti. Q. IV. Quid sit eodicillusi quae ad eius valorem requirantur; et ad quid deserviat clausula codicillaris.
306쪽
a OS TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS
R. I Codicillus, quem facere possunt, qui possunt testariet Ieg. Divi p. de juri codicit. eumque vel orelenus, vel in seriptis: Ieg. Fn. cossi de codicili. est ultima voluntas, qua licet directe institui non possit haeres, per eum nihilominus
fieri possunt donationes mortis causa. legata. fideicommissa. sicut et declarari potest testamentum . si antea fuerit factum etc. Id constat ex tot. fit. instit. et codic. sicut et ex fit. Fin jur. cod. In codicillis ergo directe institui non potest haeres, nec haereditas auferri, in quo maxime disseri codicillus a testamento. g. g. instit. de codicili. l. a. et Ieg. Si idem c. eod. Indi recte potest institui haeres in codicillo per fideicommissum, et tunc contingeret . quando quis sine testamento decedens faceret codicillum . in quo gravaret haeredem ab intestato, ut partem. vel totam haereditatem alteri restitueret. In hoc casu. deducta pro se trebellianica . parere deberet, et ad alium per modum fideicommissi haereditas transiret: s. a. inst. de codicili. et leg. 2. cod. eodem.
II. II. Ad valorein codicilli de iure communi requiruntur
quinque testes, sive masculi, sive foemit ae . sive rogati, sive non . dummodo eodem tempore sint simul praesentes. Molin. disp. xat. nu. 6. Ili debent se suscribere. si codicillus fiat in scriptis . secus si ore tenus. quamvis reducatur in scripturam, ne excidat memoria, ut dicitur de testamen.to nuncupativo: lv. s i. cod. de codicit. Ad codicillum vero inter liberos, sive ad pias causas sussiciunt duo testes, ut diximus de testamentis . ' Et tenet Tusch. lit. C. conclus cos. n. IX. et Molin n. 8. Potest autem quis non tantum unum sed plures codicillos facere: texi . clar. g. g. instit. eod. Deque prior Per posteriorem revocatur . nisi in iis rebus, in quibus si hi contrarii sunt: I. c. c. de codic. Neque refert, quod prius testamentum per posterius infirmetur: g.
a. tristit . quibus . mod. testiam. insim . nam ideo hoc fit in testamentis. quia testamentum est integra voluntas de omnibus bonis . codicillus autem . in legram bonorum omnium dispositionem non continet. 'R. III. Clausula eodicillaris tunc datur, quando in testamento dicitur, quod si valere non potest ut testamentum, valeat ut codicillus , vel eo meliori modo, quo valere potest . Si adsit ista clausula codicillaris. quamvis aliunde
testamentum ex aliquo defeetu sit nullum . haeres ab intestato vi talis clausulae tenetur solvere omnia fideicommissa particularia contenta in testamento, quamvis nullo: lv.
in. g. I. coae de codicili. et Ieg. Ex eo scripl. as. J. qui
307쪽
testam. Dcere etc. Molin. disp. X32. Laum. tr. s. n. s. c. g. n. c. Secundo si extet claureta codicillaris , haeredes extranei debent dare haereditatem per modum sideicommissi, haeredi institulo in testamento nullo. quia ut dixi supra.hoc modo per vim codicilli transferri potest haereditas: Ieg. S. si frater cod. de sisic. et I. as. q. qui test. Dcere eis. Observandum tamen est quod si haeredes succedentes ab intestato sunt extranei, possunt deducere solam trebellianicam , si vero necessarii, quales sunt filii iniuste praeteriti, et indebite ex haeredati . possunt deducere tre hellianicam et legitimam , iuxta dicta etiam agendo de lestamen lis . Ut tamen clausula codicillaris hos praefatos operetur effectus . oportet saltem intervenire illas solemnitates, quae necessariae sunt
ad valorem codicilli.' Alii sunt esseetus minus principales plausulae codicili ris, sed quia potius ad legistas quam ad confessarios per tinent. ideo, qui eos scire cupit, illos adeat. et praesertim
Q. N. An testamentum semper Possit revocarii et quid requiratur ad ejus revocationem, maxime si fuerit iuramento firmatum .
R. I. Cum voluntas hominis sit ambulatoria usque ad mortem, iura volunt neminem aliquo paclo, clausula, vel eonditione obligari posse ad non revocandum testamentum: Ieg. Si quia ua. r. de Iegiat. 3. R. II. Si testamentum fuerit iuramento confirmatum, et non adsit gravis causa illud revocandi, illicite revocatur. quamvis valide. Illicite, inquam . revocatur: quia iuramentum servandum est. Semper cum servari possit sine peccato: cet'. si Nem 8. de jurejurcinae In nostro autem casu suppono nullum intervenire peccatum, si non revocetur testamentum. Neque diras iuramentum sequi naturam actus principalis, adeoque in praesenti materia recedi posse a juramento adhaerente testamento semper revocabili. Iuramen tum igitur sequitur conditiones actus . cui adhaeret . quando Inon fuerint expresse exclusae ab eodem iuramento, secus si fuerint exclusae. Mullo minus dicendum cum pluribus iurisperitis tale iuramentum esse contra bonos mores . et proinde non obligatorium. Contra enim est, quia ut in foro conscientiae cesset obligatio iuramenti, ita oportet esse contra bonos mores. ut ex ejus observantia inducatur peccatum : quale autem . quaeSo. perratum est. Si non urgeat iusta causa. non revocare testamentum ' Et quidem
308쪽
sio TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS
peccatum esset . quando iuste leges obligarent ad revocandum quod non faciunt. quamvis illud velint revocabile. Dixi lamen . si non ossiit gretoia cctvsci, nam dum quis iuramento se ad aliquid obligavit. videtur hanc semper intendere iacitam conditionem, si nnn superveniat gravis Causa, quae aliter suadeat: cra . Ovemiadmodum et S. de jurejur. I inc revocari poterit testamentum iuramento confirmatum . si graves oriantur inimicitiae inter testatorem et haeredem: si testatori nascantur filii . quos antea non sperabat ElC. Molina d. t St. Lugo d. et . n. I S. etc. valide nihilominus, etiam sine causa, revocaretur. quia superadditum iuramentum non variat naturam testamenti. adeoque semper revocabile perseverat . cum talis sit eius natura . Hinc etiam Apostolus ad Ηebr. s: dixit confirmari morte testiatoris . Lugo. disp. at . num. 36. Bonac. disp. 3.
R. III. Si primum testamentum laetum sit eum elausulae derogatoria secundi, ut si in primo dixerit testatore si oliud
gis communiter docent DD. necesse esse facere mentionem talis clausulae derogatoriae, ut Primo per secundum derogatum intelligatur . videtur autem haec opinio expressum
fundamentum habere in leg. Si quia uet. J. de Iegol. 3. 'Sed hoc ita loeum habebit, si speciciliter dixerit. prioris v sinscitis se poenituisse. Et docet Fachin. Iib c. cap. dis. Menoch.
de Praesum. lib. c. Praesum. 366. n. IS. ubi plurimos alios citat. et asserit hanc esse communem et receptam. ' Quod si secundum testamentum sit iuramento confirmatum . tunc revocat primum . etsi mentio non fiat clausulae derogatoriae in eo contentaei quia per ipsum iuramentum sufficienter praesumitur derogatio prioris voluntatis. Couar. de testiam. P. a. n. Ss. Mol. d. ISI. E contra si in primo testamento ultra clausulam derogatoriam contineatur iuramentum de eo non revocando. tunc si in secundo testamento mentio non fiat praefati iuramenti . per illud non derogatur testamento priori, nam iuramentum , cum sit clausula specialissima . non intelligitur der gari per generalem derogationem . Immo si testator non faciat mentionem illius . praesumitur eiusdem oblitus. et ita semper sustinetur primum iuramentum . Lugo d. etc. n. 36.
309쪽
Regulae in proxi obseriactndiae. Solent aliquando testatores inquirere a Confessario . vel parocho, quomodo se gerere possint. optantes uni ex liberis
aliquid specialiter legare. vel aliquid disponere pro anima
sua, absque eo quod conficiant testamentum. In tali igitur casu suadeat confessarius, ut mediante codicillo faciant lates dispositionesi et cum ad ipsum etiam Meminae possint ut testes interesse. et aliunde pro dispositione, quae respicit filios. vel piam causam, duo tantum testes sufficiant, facile erit hoc modo testatori suam adimplere voluntatem. dux la ostrum Statutum ad codicillum requiruntur duo testes, si de eo detur publicum instrumentumi sine isto vero tres, sed non debent esse mulieres.' Si testator in suo testamento confiteatur coram notario.
se aliquid alicui debere, rei dare, vel restituere, vel se teneri, vel obligatum esse . in hac ditione Lucensi non poetest amplius per aliam ultimam voluntatem . vel alio modo hane confessionem revocare. sed haeredes infra decennium a die scientiae tenentur solvere . ac si Persona nominata Praesens fuisset. et obligationem quasi in contractu solemni Receptasset: ius enim municipale supplet absentiam credit, ris. et illius nomine acceptat. Excipiendus tamen caSus. quo
vel consessio illa aliis anieroribus creditoribus et liberorum legitimae praejudicium in serret, vel creditor hanc conses-Sionem sciens intra decem annos solutionem petere negligeret. Statui. Lucens. lib. a. cv. IS. Ex hoc inseret conse Sarius iuxta nostrum Statutum lib. a. cop. I. Pariter advehiendum . quod licet in ultimo testamento non essent de vehho ad verbum inserta verba contenta in clausula derogatoria . quae continerentur in priori testamento, nihilominus validum erit, si appareat quod testatorem poenituerit generaliter de quibuscumque verbis derogatoriis. Sive unum sive Plura testamenta praecesserint. '' Ηoc quoque ex eodem Statui. d. cv. I. Dolandum, quod clausula codicillaris, licet in testamento, vel alia ultima v luntate non adjecta tamen pro expressa et adiecta habetur in plenissima forma, nisi expresse de ultima testatoris voluntate constet. '
310쪽
CAPUT IT . De executoribus festamen fortim.
o. I. Quis sit executor testamenti et quItuplex.R. Ut de se patet. executor testamenti aliarumqtie ultimarum voluntatum ille est, cui vel a lege . vel a testatore. vel a iudice demandatur facultas exequendi ultimam defun-eii voluntatem . Si a lege demandetur tale munus. execumtores dicuntur legitimi: si a testamento testomentoria; si a iudice dati ie ' ov. tot. tit. r. de testam. ivleA et fit. Fin istor. et curiat. 'P. II. Quinam de iure sint executores. R. I. Dum testator nullum reliquit executorem, ipso iure
haeres institutus est universalis executor etiam quoad legata pia: Grg. cv. a. et Ieg. Nulli et S. cod. de vire. et cler. et Nov. Ego. cv. IO. Molin. disp. a. p. n. a. Laum. lib. I.
tatae novellae episcopus constituatur executor legati Pro redemptione captivorum. et pro alimentis pauperum i nihil minus monent DD. etiam quoad haec particularia legata a tendendam esse loci consuetudinem. Laum. lac. sit. Quod si haeres . vel alii executores negligant exequi v luntatem defuncti, tunc executio devolvitur ad episeopum: M. cv. Tvia nobis xi. de festomen, iuncta Glossar lv. Haereditas So. od Fn. q. de haeredit. petit. Idem dicendum. si desint executores: nam tunc pertinet ad episcopum exequi. maxime quae respiciunt causas pias et Org. cit novell. IIo, cop. gr. Molin. div. a T. Laym' I. I. triast. S. Cop. o. etc. v. IlI. Quinam possint esse executores. R. Ab hoc munere heminae non excluduntur: cap. Nos quidem 3. de testiam. non clerici : cia'. Acin. I s. ibid. noraminor, dummodo excedat annos septemdecim: Dam in tali aetate potest esse procurator ad negociar cv. Ovici gener liten S. D. sn. de procvr. in S. non religiosi. dummodn o lineant licentiam a suo locali Superiore: c. a. de fest. execratis in S. et Clem. un. eoae tit. Sanch. lib. 6. in deerat. mP. II. N. T. Porro an religiosus munus executoris exercens absque praefata licentia valide exerceat, disputant DD. Quamplures adhaerent sententiae negativae: nam eis. Cv. t. expresse diacitur quod religiosus non possit esse executor absque licentiae sui Superioris: docet autem Glossa in reg. g. jum in S. quod ubi lex dicit, non potest esse, actus in contrarium laetus il-