장음표시 사용
31쪽
dente Photio, qui in cinaua Synodo damnatus , & epistopatu Constantino. Apclitano priuatus fuit, ut insta dicemus , Graecorum Nationem schisina sic inuasit , 't aperte primatum Romani Pontificis impugnare ausiuerint . pr bandum ergo est Romanorum Episcopum esse Pastorem uniueriae Ecclesiae. Testimonium Conta Nicaeni primi. Huius Concilij patres hanc dederunt Epistolam Sylvestro Papae: & habetur ex primo Tomo Conciliorum. Beati limo Papa Vrbis Roma cum omnι νι aerentιa colendo Sylvearo, Osius Episcopus Prouincia Hi Istania, ciuitatis cordubensis , ' Macarius Oscopus Ecclesiae Hierosolimitana, ον Vrctor ον Vicentius praesbyteri Urbis Roma,Ordinati ex directi ne tua . Auoniam omnia corroborata de Diuinis Naeriis Ecelesiastica utilitatis qua ad robur pertinent Sanctae Ecclesia catholica ον Apos olua ad Sedem tuam Romanam explanata , de Greco redacta serabere confitemur . Nunc itaque ad HArs Bsidis argumentum accuννinus roborari. Itaque censeat vectra Apoctolica doctrina Dyrapos totius vestis φοHelles urbis in Tuum conuenire, marumque habere concilium, sicut docet m3 Itica veritas rvt firmrtur noctra sanctimonio, graduis. Dos. vel textus ordinationis tas f naimoma, no Ira possit habere regula ' quoniam decet
Rescriptum S infra Episcopi ad Onodum Nicaenam.
mo Urbis Romae fratribus, ην coepisi vis, qui in Nitsuum concibum conuene runt , in Domino salutem. Gaudeo promitam vos benignitatem semare. nam confirmorioque ad doctrinae HIDe reclamantes de orierio Nel isitate T. ιnιtatis,c f. matis vos secundum dicta, ἔν doctrinam Euangelicam , sanctam accepisse gratiam: de qua examinat onis probo Veritat uise , esse mansiura, qua ια vestrum n strumque manavere in teν tum, meam chsrograptam ιν discipulorum meorum os sero ιπvestro saucto concilio quicquid constituistis , una parem dare consensem, mis.
Concilium Romanum tertium. Suod S. Papa S lueser
Praesente Consantim Augino in Urbe Roma intra Thermas inomia otianas, cum ducentis septuaginta quinque Episicopis, qui in ima
SInodo conuenerant vocati E B. Diuesiro. STtu βιν Disi pus sanita Apostolica Sedis Urbis Roma, dixit. aeuicquid
32쪽
AD ROMANAM s. PATRI CATHEDRAM.
. Testimomum Concilis Generalis secundi, quod est Constantinopolitanum primum .
DE F V N CT O Constante Imperatore, successit Constantius qui
Atriana haeres scedatus erat:& post illum Gratianus, ct Valens ue quo tempore orbis terrarum haeresibus redundabat, quibus succedens Theodosius cum esset Catholicus, & Thessalonicae baptizatus, publicum dedit edictum, ut uniuersae gentes in eam fidem conuenirent, quam de Patris,& Fiiij, & Spiritus sancti una diuinitate, ab Apostolo Petro pCmanistra ditam, Damasus Pontifex praedicabat. Mox Constantinopolim prosectus, B ut generalis Concilij praesidio, damnatis haeresibus, in unam rectamque fidem consociaret Ecclesias 3 centum, di quinquaginta catholicae comm nionis Episcopos , mandato Damasi Papae , euocauit. ex Tomo p. Conc. in
Q ipd autem Conciliun hoc, decreto & auctoritate Damasi Papae, co, im & firmatum fuerit spatet ex Actione prima Concilij Chalcedonensis, in qua Pastasinus S. Leonis Papae, legatus, Diostorum Episcopum Alexandrinum damnat coram uniuersa Synodo sexcentorum Patrum: quia cum ρ Uouam iudicandi non baberet, praesumpsit, in Sγnodum ausus eis facere sine au
ctoritate Sedis ApoLDlicae , quod nunquam licuit, nunquam factum ea.
Et patet etiam ex Actione decima octaua sextae Synodi, ubi Patres aiunt C Theodosium, ac Damasum per secundam Synodum obstitisse Macedonio haereti : sicut Sylvester,& Constantinus congrega o Nicaeno Concilio, Arrio obstiterunt. verba Synodi haec sunt. Γ Arrius diuisor, atque partitor Trinitatis infingebat: & continuo Constantinus semper Augustus, & Syl- uester laudabilis, magnam atque insignem in Nicaea Synodum congregabant, per quam ipsa Trinitas, tam fiuci Symbolum dictauit, quamque aduersus Arrianam malitiam sententiam promulgauit. & iusta poena errantem Ecclesiae locis indignis, sed illi condignis , cruciauit. Macedonius Spiritusi denegabat Deitatem, & dominantem conseruum praedicabat. Sed misi. mus Imperator Theodosius, ct Damasus fidei adamas, protinus obstiterunt &c.J
D U esimonium Concilii Genera is tertii ; quod est Ephesinum. SUCCESSER AT Nectario Constantinopolitanae Vrbis Episcopo
S. Ioannes Chrisostomus: Chrisostomo, Arsacius Necta ij frater: Arsacio, Atticus, Attico . Sisinnius. post cuius obitum, Theodosius iunior Augustus , Theodosj senioris nepos, & filius Arcadij, oisensus seditione ciuium circa electionem Epistopi Constantinopolitani, ex urbe Antiochena ali ruem in Episcopum euocare decreuit. Erat autem Antiochiae quidam prinsiter. nomine Nestorius, Germaniciae natus, praeditus facultate dicendi, a forensi strepim alienus, & oris pallore ac macie, bonae disciplinae exhibebat imaginem. hic annuente Imperatore, Episcopus Constant. electus est, duxerat autem secum ab ea ciuitate Anastasium quendam praesbiterum fidissimum comitem, qui elapsis mensibus aliquot, inter concionandum, dixit
33쪽
Beatam Mariam virginem non esse Dei, sed Christi genitricem: quam semientiam Nestorius Episcopus, qui aderat, coram omni populo commendauit s amrmans quod 1icut in Christo Domino duae sunt naturae, Diuina scilicet & humana 3 sic pariter sent duae Persenae . quapropter commota est Vniuersia ciuitas, omnesique Monaclii Nestorio Epistopo contradicebant. Peruenit fama haec ad Cyrillum Alexandrinum Epistopum, virum S sanctitate& doctrina celeberrimum, qui rei veritatem nactus, illico ad Caelestinum Romanum pontificem literas misit, quibus eum de falsis nouisque dogmatibus , quibus Nestorius Constantinop. urbem multosque populos inficiebat certu reddidit: addiditque se ab ipsb expectare sententiam, an cum Nestorio Communicandum esset. Quod ut audiuit Caelestinus, ipsi Cyrillo vices siuas commisit , siuamque auctoritatem delegauit; mandans ei ut Nestorium a sede Constantinopol, tana eiiciat, nisi post dies decem, a sedis Apostolicae monitione iccitatione, suam , quam nouiter dederat doctrinam , non anathematigasset. &subdit hanc suam sententiam esse Domini nostri Iese Christi. eidemque Cyrillo praecepit, ut interim Ecclesiae Constantinopolitanae curam susciperet: Nestoriumque anathematigat:& hanc sui iuGicij Ermam, futurum Generale Concilium exequi oportere, praemonstrat . quae omnia Cyrillus exequutioni mandauit. Ex his enim luculenter constat, Romanum pontificem uniuersae Ecclesiae Christi Patrem ac Pastorem esse . nam Patriarcham Alexandrinum Legatum suum constituit ue Nestorium Constantinop. Patriarcham ab episcopatu ei jcit: eiusdemque Ecclesiae Praesiuiem Cyrillum ad tempus constituit . quae omnia in Ephesina synodo, quae immediate ab eodem Caelestino coacta fuit, rata habita fuere : quod Patres minime secissent, imo renuissent aperte,nisi tunc temporis Ecclesia Romanum Epistopum uniuersae Ecclesiae Pastorem esse , pro certo habuisset. Haec autem quae narramus, & immediate dicemus, in Achis elusitem Synodi habentur apud Latinos, Graecos,&Cuiuscumque Nationis homines.
Achione prima Ephesinae Synodi, Cyrillus legatus Papae testatur se per epistolam Caelestini Papae & per sacros canones ad deponendum Nestorium ab episcopatu, &iacerdotio coactum esse. Achione secunda legitur, ex Urbe Roma ad Synodum tres adhuc Caelestini ripae legatos peruenisset quorum prior Philippus nomine, omnibus sanctae Synodi praesentibus Patribus sic fati caepit. Quaecunque per nos seripsit sanctissimus Papa noster Caelestinus sedis Apostolicae Episcopus, iubete legi, ac inter commentarios Ecclesiasticos referri, ut cognoscatis qualem omnium Ecclesiarum curam gerat . J Et primo Latine, secundo Graece epistola lecta iit. in qua inter caetera quae stripsit, omnibus annunciat, se tres Lcgatos, ut Synodo intersint, misisses &iubet ut quae ab eo stanua fhere, exequantur. Saneta Synodus re*ondit. Hoc
tu Hum ιω uiciti m. δυLIino custodi sidei sancta S nodus gratias art.
Deinde Proiectus secundus sedis Apostolicae Legatus dixit. s Audistis quod Caelestinus sanctitarem vestram commonefacit, ut exequatur id quod antea iam ipse definire dignatus erat. J Et Firmus Cesare Cappadociae Episcopus respondit . fApostolica & cincta Sedes Caelesilini sanctissimi Epistopi, per literas quas scripsit ad Religiosissimos Episcopos, Cyrillum Alexanari
34쪽
AD ROMANAM S. PETRI CATHEDRAM . . 23
A num , Iuvenalem Hierosolimitanum, & Rufum Thessalonicensem, nec non ad Gnctas Constantinopolis N Antioclitae Ecclesias de praesenti negotio iam sententiam, S regulam praescripsit: & formam illam exequutioni mam
clauimus &c. J Postea Philippus praesbiter Legatus Caelestini Papae dixit .s Gratias agimus lanctae Synodo, quod literis sancti beatique Papae nostri r
citatis , anctos cantus, ianctis vestris vocibus, iancto vestro capiti, exhibueritis : non enim ignorat vestra beatitudo, totius fidei, & etiam Apostolorum
caput esse beatum Apostolum Petrum M. JActione tertia Synodi, depositio Nestorii, instantibus Legatis papae lecta filii, qua perlecta. Philippus prae biter Legatus dixit. f omnibus saeculis notum est, quod sanctus, ta beatissimus Petrus Apostosorum princeps &ca-B put, fideique columna, & Ecclesiae catholicae fundamentum, a Domino
nostro Ieri Christo claues Regni accepit, soluendique ac ligandi peccata potestas ipsi data est: qui ad hoc usque tempus S semper in suis si accessoribus
vivit, & iudicium exercet. Huius itaque secundum ordinem siccessor, &locum tenens sanctus & beatissimus Papa noster Caelestinus Episeopus, nos
ipsius praesentiam supplentes, ad hanc sanctam Synodum misit Sc. JTestimonium Conciliy Generalis quartio quod es Chalcedonense. FV G A T Ο Nestorio, & Imperatoris edicto in Arabiam petrosem missis, ibique relegato, Maximianus Constantinopolitanus Epistopus et C ctus sui is post quem fuit Proclus, & post Procli obitum, Flavianus . hic
triginta Epistoporum Synodum coegit , ad causam examinandam , quae inter Florentium Sardeorum Lidiae Epistopum Metropolitani, & duos ci Q. biectos Episcopos, Ioannem,& Cossinium vertebatur: aderat Synodo inter caeteros Episcopos , Eusebius Epistopus Dordei in Phrigia , vir doctrina illustris,hnaereticorum hostis acerrimus, qui Synodo libellum obtulit, quo Euthichem Archimandritam delirare caepisse monebat cum de Redemptore, redemptionisque secramento aliter sentiretiquam ab Apostolis, & Nicaenis Patribus traditum sit. Opinabatur autem Euthiches Christum Dominum non ex duabus & in duabus naturis Qbsistere : nec humanum corpus de Virgine
QQepisse nostris consubstantiale corporibus . etenim cum Nestorianam haeresim, in Christo duas personas dicentem, plus aequo vitare vellet; unar D naturam in Christo, sicut habet unam hypostasim, praedicabat: permixtionem quandam in naturis ponebat, ut ita diuinitas seb carnis non veritate, sed figura. Amem, sitim classitudinem, vigilias, crucem, mortem .perpessast, & post triduum reuixerit e sepulchro. haec vero monstra, quae ex Mani clici, Valentini, & Apollinaris cautis eduxerat, in quodam volumine ab coexarato,omnibus in monasterijs diuulgabat. Quae cum ab Episcopo Dorileno exponerentur; Flauianum, & qui assidebant Episcopos vehementer perturbarunt. vocatus fuit ad Synodum Euthiches, ibique suas aperuit liaereses: quamobrem patres eum a iacerdotio S monasteriorum gubernaculo remo,
uerunt, & inita per anathematis mucrone vulnerauerunt .
Euthiches, ut haec accepit, Leoni Papae se ipsit, ut seas partes sestiperet. at Leo de veritate certus per literas Flauiani Epistopi, eum anathematiZauit.
quamobrem Euthiches ad Impelatoris S Distori Alexandrini Epistopip
35쪽
α DE APPELLATIONI Bustrocinium confligit. Diostorus autem Flauiano inuidens ob Constantino- Apolitanae sedis amplitudinem , partes Futichetis suscepit , putans cius sentemtiam esse Cyrilli, qui auctoritate Caelestini Papae Concilio Ephesino praela rat 1 cuius Cyrilli ipse fuerat Diaconus, cumque plenus esset viciis , ut ex Achis huius Synodi constat s ad huiusmodi tuendas haereses se promptum exhibuit . itaque cum Imperatore egit s missis ad eum literis , ut generale Concilium indiceretannuit Imeerator, consentiente Leone Papa s idcirco Leo suos legatos misit. adluit Diostorus cum Euthiche: FlauianuS una cum centum triginta Epistopis. Iuvenalis Epistopus Hieroselimitanus:Domnus Antiochenutu ic Synodus Ephesi congregata suit.
At Dioscorus, nec Legatis Papae Iocum daro, nec Epistoros audire voluit: imo super Flauianum irruit, eumque atrociter sic percussit , ut post triduum Bobierit. multos Episcopos in carcerem coniecit, di a caeteris Episcopis consensiim in striptis extorsit in alba charta, nec stiebant quid in ea seribere voluisset. tandem haeresis Euthichetis , ut vera proclamata fuit, ac Leonem Pa pam temerarie anathematigauit, & sic ut victor redijt Alexandriam. Leo papa ut audiuit Flaviani necem, Epist Orum terrorem ac fugam, diuulsas Ecclesias, prostratam fidem , di exultantem haeresim: coacta Synodo Romae: quidquid Ephesi fictum fuerat damnauit ac restidit, scripsitque
Theodosio ut aliam Synodum cogi permitteret, ut Ephesina nupcr absoluta, damnaretur. renuit Imperator. imo Flauianum publico edicto damnauit, iussitque Ephesinam hanc Synodum Nicenae aequari, deceptus fabulis Euthichianorum. At neque leues, neque stras tanti facinoris i tanas dedit: C siquidem non multo post, dum equitaret, collapso equo, grauitcr elisus, exanimatus cst, nullo saerede relicto. Eius soror Pulcheria Martiano clarissimo Senatori. & Orientis Imperium& seipsam in matrimonium dedit, suffragante Senatu. Instante igitur L ne Pal a , indictum est Concilium generale in Nicaea Bithiniae congregandum,assentiente Martinno, quapropter Leo Papa suos Legatos nusit, qui cum permagni interesse existimarent ad res componendas tumultusque Euthichianomm sedandos, si Synodo Martianus interesset, obnixe illum rogarunt, ut illuc Concilium transferret, quo & ipse non incommode posset accedere. quamobrem Chalcedone translata fuit Synodus, ibique cap ta & abistula tuit, multis Comitibus in Concilio praesentibus, ut Imperatoris
auctoritate strepitus ac turbae comprimerentur. DIn huius Synodi Actione prima, Paschasinus Legariis Leonis Papae sciari caepit. Beatisisimi atque Apostolici viri Papae urbis Romae, quae est caput omnium Ecclesiarum praecepta habemus prae manibus, quibus censis itinterloquendum, ut praecipere dignatus est eius Apostolatus, ut Dioscor Alexandrinorum Epistopus non sedeat in Concilio, sed audiendus intromittatur . hoc nos Obsenaare necesse est. Si ergo praecipit vestra magnificentia, aut ille egrediatur aut nos eximus . quibus Grec C translatis, Iuoices, &Senatus dixerunt. Quid obiicitur Di storo 3 respondit Legatus: Quia cum .peisonam iudicandi non haberet , praesumpsit, di Synodum ausus est facere , sine auctoritate Sedis Apostolicae, quod nunquam licuit, nunquam factum est. Senatus Legato ait. Si Iudicis Obtines perQnam, non ut accusator debes prosequi Sc. J
36쪽
AD ROMANAM S. PET RI CATHEDRAM. dis
A Acta Conciliabuli Ephesini lecta , & examinata luerunt, conuictus fuit Dioscorus, in laac praecipue culea , quia malitioso epistolam Leonis Papae impedivit ne legeretur, in qua eius Legati aperiebantur, qui Synodo praes
dere debuerant. Actione secunda , Senatus Imperialis Synodum hortatus est , ut absque ullo timore, ullaque inimicitia rectam fidem exponeret, quia ad illos spectat cura animarum, quapropter omnes doceri volunt ab eis sanctam fidei veritatem. Sancta Synodus sexcentorum triginta Episcoporum sic respondit. Super jsforma data e re a sanctissimo Arcbiepiscopo Romanae Urbis r 2 sequimur eum: οὐ omnes Diaula eiusfubyci simus .
Et quia deinceps lecta fuit epistola Leonis Papae, quam sanctae Synodo B scripsit, quae a Flauiano collecta suerat Constantinopoli contra ruinichen.
Patres dixerunt. Petrus per Leonem Aruutus ea. Apouoli ita docuerunt. haec vera
- Actione tertia, paschasinus Legatus Apostolicae sedis, praesentibus omnibus Synodi Patribus latine,& per interpretem sic locutus est. Notum est sanctae Synodo , Beatissimum Leonem nostram paruitatem huic sancto Concilio pro se praesidere praecepisse, ideoque neces larium est haec quae in medium Proferuntur per nostram interlocutionem disceptari: quapropter recitetur libellus porrectus a Religiosiss fratre nostro S coepisse. Eusebio Sc.JEt cum multi libelli aduersus Dioscorum coram Legatis, S sancta SD nodo darentur omnium haec erat inscriptio. f Sanctissimo & Dei amati
C smo, & uniuersali Archiepiscopo, N patriarchae magnae Romae Leoni, &sanctae & uniuersali Synodo Chalcedonensi &c. JTandem damnatus cst Dioscorus , di Episcopatu, ac sacerdotio priuatus fuit,& sententia ab eodem Legato his verbis proserebatur. f Sanctissimus,&beatissimus Archiepiscopus magnae S senioris Romae Leo, per nos, &per praesentem sanctam Sunodum, una cum ter beatissimo, & omni laude digno beato Petro Apostolo, qui est petra oc crepido catholicae Ecclesiae, &rectae fidei standamentum, nudavit eum, tam Episcopatus dignitate, quam
etiam & ab omni sacerdotali alienavit ministerio. J dc subscripserunt omnes Episcopi. Et in subscriptionibus, sic primo Paschasinus Legatus Leonis ripae scripsi. Paschasinus Episcopus Ecclesiae Lilibetanae Prouinciae Siciliae, vice bea- D tissimi atque Apostolici uniuersalis Ecclesiae Papae Urbis Romae Leonis, sanctae Synouo Praesidens, in Dioscori damnatione, consensu uniuersalis Coimciiij subscripsi. Deinde duo alij Legati subscripserunt. postea Episcopus Constantinopolis
sc. Analbobus archiepsopus conctantinopolis noua Romae demiens subfripsi . &deinceps omnes Episcopi. Actione decimasexta, & vltima huius . Synodi, legitur fraus Anatolii Constantinopolitani Episcopi . nam cum Legati Papae e Synodo egressi esse sent, quidam canones patribus Concilij propositi fuerunt ad subscribendum . primus est: Quod Patres primatum decerunt Episcopo Romano, eo quod Roma sit Regina urbium, & quia Constantinopolis est noua Roma, dantur Episcopo Constantinopolitano aequales honores ,& eadem priuilegia, &quod ab Epist. Constantinop. ordinetur Metropolit. Asiae,Thraciae,& Ponti.
37쪽
Quod ut audiemni Papae Legati,Senatui denunciauerunt: post eorum di- Ascessum, Episc. quaeda decreuisse circa priuilegia Epist. Constantinop. nempe quod ipse omnes Episc. Poti Asi ,& Thraciς instituere debeat,& aequales ho nores cu Rom. ntis habeat.& quia ipsis absentibus iniuste sancitu fuerat Iu dices h c acta relegi iusserui & relecta suLQuapropter Legati Papae mandata in scriptis a Leone acceptu in mediu protulerunt, quod sic dicebat. Danctoruquoque Patru costitutionem prolata, nulla patiamini temeritate violari,vel imminui, seruantes omnimodis persbnae nostrae in vobis,quos vice nostra transmisimus, dignitatem. ac si qui Hrte, ciuitatum suarum splendore confisi aliquid sibi tentaverint usiurpare, hoc qua dignum est constantia retundatis. JAt quia Senatus, & Episcopi aequii ac decomm esse dicebant,ut Constant. Epis opus illos habeat honores. Legati sic dixerunt. Sedes Apoctolica,quae no- Bbis praecepit ,prtientibus humiliars non debet. ω ideo quaecunq. in preiudicium ean num vel retularum hesserna δie gesta sunt nobis absintibus , subhmitatem De Lyram petimus ut circumducι iubeatis: sin alias contradictio noLyra bis Iems inbereat, ut nouerimus quid Apostob eo viro uniuersalis Ecclesia Pape referre debeamus,ut ipsi aut defus I dis iniuria, aut de canonum euersione possitferre sentent am .
Deinde epistola uniuersae Synodi Chalcedon .ad Leonem Papam habetur, qua Actorum confirmatione petitur: ubi etiam de Rom. Cathedrae primam,sc disseritur. Tu quidem uobis sicut membris eastur praeras, in ias quι tuas νIces gerebant beneuolentiam preferens de Dioscori iniquitate ratiocinantes,aiut. Et posI hac omnia insuper stu contra ipsum, cui vines cuctoria a Saruatore commissa eL extenssit insaniam, idea contra tuam Apostili a sanctitatem, ἔν excommunicationem Cmeditatus est contra te qui corpus Ecclesia Tnire festinas c. &postea xam conseve-tudinem que longo tempore pernansiit, quam habuit S. constantinop. Ecclesia ad ordinandos MGropotit. Prouinciarum Ponti, Asiae, ον Thracis , , nunc Sonodali decreto firmauimus, non tam Sedi constantinop. aliquid praestantes, quam Metrop. Vrbibus qu/ rem congruam proludentes : eo quod frequenter Disopis vitam si mentibus multae turbs nasuntur Me quiua vobis sapius importuni fuerunt ete. confirmauimus autem et centum quinquaginta sanctorum Patrum regulam,qui tu constantinop.Urbe congregati sunt Iab piae memoria Theodosio, quae prscepit post Nesii amsanctis mam , et AZ nolicam sedem, bonorem habere consantinopolitanam .
Tandem rogant ripam ut hanc ordinationem dignetur complecti, cui
eius Legati restiterant. Rogamus igitur οἶν tuas decretis no Irrum honora iudicsum, stes sicut nos capita in bonis adiecimus consonantiam, Ac Ium ras tua filiis quod D
Habetur etiam epistola responsalis ad S.Synodu, in qua omnia Cocliij Acta a Leone Papa rata habentur,sed canones quibus Legati restiterunt, ab eo irritantur, & cassantur. & in eiusdem Leonis ad Anatolium Episcopu Constantinop. epistola,Anatolium superbum,elatum,ambitiosum, & contemptorem canonum esse latetur: S subdit, volo ut ab hisprorsus absZineas
Demum eiusde Leonis Papae epistola ad Martianum Augustu conspicitur: qua de optimo fine S. Synodi in fide fir da congratulatur. at de Anatolio Episc. Constantinop. sic iubdit. Cum secundum suae consecrationis auctores eius initia titubarent, henigniores circa ipsum quam iustiores esse voluimus, quo perturbationes omnes, quae operate diabolo Herat excitat , adhibitis r med. j, leniremus,quq diu modestu magis qua immoderatu facere debuerat.
38쪽
A D RO MANA M S. PETRI CATHEDRAM. 17.
A Qui etiam si praecipuis meritis , optimoque iudicio legitime fuisset ac 2-
lemniter ordinatus, contra reuerentiam tamen canonum paternorum, con
tra Sancti Spiritus instituta , contra antiquitatis exempla , nullis posset Hism-gijs adiuuari. Apud Christianum , & vere religiosum Principem loquor: multum Anatolius Episcopus proprio detrahit merito, si illicito crescere optat augmento. Habeat sicut optiamus Constantinopolitana ciuitas gloriam ctam, ac protegente dextera Dei, diuturno clementiae vestrae fiuatur imperio : alia tamen est ratio rerum faecularium, alia Diuinarum . nec praeter iblam petram, quam Dominus in fundamento posuit, stabilis erit ulla constructio. propria perdit qui indebita concupistit. satis sit praedicto, quod vestrae pietatis auxilio, &mei fauoris assensu, Episcopatum tantae Urbis obti-B nuit ue nec dedignetur ciuitatem, quam Apostolicam non potest facere sedem: nec ullo speret modo, quod per aliorum possit Ossensiones augeri. Neque sibi aestimet licuisse, quod Antiochenae Ecclesiae, sine ullo exemplo, contra statuta canonum , Episcopum ordinare praesumpsit: quod nos amore reparandae fidei, & pacis studio retractare cessauimus. Abstineat ergo ab Ecclesiasticarum iniuria resularum, & illicitos declinet excessus, ne se, ab uniuersali Ecclesia , dum inimica paci tentat, abscindae &c. JEt in epistola eiusdem Leonis ad Pulchetiam Augustam, in eadem Ana
tolis causa inquit s tales canones in irritum mittimus , ut per auctoritatem Beat
Petra Apoctob generali prosus definitione casamus . c. Perpendat ergo prudens
lector,eximiam super cunctas Christi Ecclesias,his quae praemittimus, Roma-C nae Cathedrae potestatem.
Testimonium Concilii generalis quinsi, quod dicitur Constantinopolitanum secundum. POST Martiani Imperatoris obitum, magni per omncm Ecclesiam facti sunt motus per Eulichianos, Nestorianos,& Origenistas haereticos qui vivente Martiano, metu poenae, in multis partibus latuerant. Prior autem qui turbines immisit Timotheus Aelums extitit,qui statim Proteriunt . Episcopum Alexandrinum occidit, ac combussit, & Episcopatum inuasit. Eodemque tempore Seuerus quidam, similiter haereticus , sedem Antiochenam arripuit, Flavianum pium catholicumque Eeiscopum eiecit, trecem
D tosque monachos stabiles in fide catholica trucidauit. Itaque multis decuseis facinoribus , tandem anno Domini s 1 3. & Iustiniani Imperatoris et . Constantinopolitana quinta Synodus indicitur. adfuere Euthichius Comstantinop. Episcopus, qui Menae demortuo successierat, Apollinaris Alexamdtinus, Domnius Antiochenus, tres qui Eustocliij Epi opi Hiemsalem vices gerebant. Omnesque fuerunt Episcopi centum sexaginta quinque. Vigilius Romanus Pontifex per id tempus Constantinopoli versabatur: qui ut Synodo interesset, etiam atque etiam rNatus est . primum quidem altibus Patriarchis, & septemdecim Episcopis , id nomine totius Concilii se' pliciter orantibus: deinde a tribus Patriciis cum Episcopis , ab Imperatoremisiis: nullis tamen praecibus adduci potuit, ut ad Synodum accederet quippe qui absque Occidentis Episcopi' ex Italia , non aci Synodum faciendam , , sed ad Imperatorem prosectus fuerat. tame suam voluntatem,Sc assensu pol,
39쪽
,s DE APPELLATIONIBUS . ilicitus est rebus omnibus, quae sacro approbante Concilio legitime definitae Afuissent, At quia nec Papa,nec eius Legati huic Synodo adfuerunt , apud occidentales nullius erat roboris . tamen ut omnibus esset accepta, Romani Pontifices grauissimis stntentiis illam approbauerunt. primum Vigilius Papa, cuius authoritate coacta fuit: deinde Pelagius, qui insignem epistolam in eius defensionem dedit, tum Gregorius Magnus: Nicolaus primus: Leo nonus: Synodi quoque generales sexta & septima, & reliquae. Hinc patet Romani Pontificis auc ritas: nam absque illius consensu, nec ipsa Concilia olim erant accepta. haec autem quae narrauimus ex historia &actis praefatae Synodi sunt manifesta, ibique exarata cernuntur.
Tesimonium Concilij generali extir quod dicitur Constantinopolitanum tertium.
DAMNATA iam Euthichiam & Acephalorum haeresi: adhuc fides
Catholica fluctuabat: nam cum multi Chalcedonensem Synodum oppugnassent, ex eadem Euthichetis impietate, varia stetera nata fuerant . etenim cum Euthichianistae palam duas in Christo naturas negare tunc temporis non auderent, duas in eo voluntates & operationes negabant, ut saltem occulte homines ad errores Euthichetis reuocarent. quorum dux fuit The
dorus Pharanita Epistopus, a quo manavit error in Sergium Constantinopolitanum Praesulem, hominem Syrum, in Iacobitarum consestio ac dist, Cplina educatum ;&in Attianasium Patriarcham Iacobitarum Syrum, gen re & animo a Chalcedonensi Concilio alienissimum, qui ad Heraclium Augustum tunc Persarum spoliis exultantem, Hieropolim accessit. quem dum Imperator ab haeresi studet extrahere, in haeresin ipse praeceps descendit. hortatur Imperator eundem Athanasium ad Chalcedonensem fidem tenemdam , & spondet respiscenti Patriarchatum Antiochenum . simulat Athanasius eue se eum quem cupiebat Heraclius, duasque Christinaturas confessus, vicissim rNat Imperatorem, unam ne an duas esse Christi voluntates, &actiones existimet. qua de re nihil statuendum putauit Heraclius, sed Sergium Episcopum Constantinopolitanum absentem de proposita quaestione consuluit: qui Heraclio unam esse Christi voluntatem respondit: quapropter eam sententiam publico peruulgauit edicto. Quidam autem Cyrus eadem Dhaeresi faedatus, interea ad Epistopatum Alexandrinum assumptus fuit, qui
una cum Theodoro Pharanita hanc haeresim acerrime tuebatur. Sergius etiam Epistopus Constantinopolitanus coacta Synodo Epistoporum, eamdem haeresim solemniter peruulgauit. augebatur itaque malum hoc per Comstantinopolitanam, & Alexandrinam Diaeceses . Hos sacrilegos motus non parum repressit Sophronius optimus monachus s qui deinde ad sedem Hierosolymitanam euectus Concilium coegit,quo praelatam haeresim damnauit. Id vero Sergius moleste serens, ad Honorium Romanum Pontificem nomen Sophronii detulit,quod nouis duarum voluntatum actionumque noeminibus totum misteret Orientem. Sergio, Cyro, & Sophronio , ita restripsit Honorius, ut nihil aliud tunc spectasse videretur, quam ut nouas quaestiones, distordiae ac seditionis plenas resecaret. Quam Pontificis pro
40쪽
Α uidentiam, sui erroris approbationem esse, interpraetati Mon inelitae, in suarum partium patrocinium, Romani Pontificis nomine abutebantur. Sed cum Honorio, Seuerinus: Seuerino, Ioannes Quartus successissent. Hic per literas ab Heraclio de Monothelitarum secta certior factus, indicta Romano Synodo, illorum decreta rescidit , & ut Imperatorem ab eorum communione deduceret, sedulo laborauit. His permotus Heraclius, ut S. MDximus assirmat, edicto se liberauit omni Ecclesiastica censium, & haec scripsit. Eobesis mea non ess, nec ego dictaui, aut fieri iussi : sed ru rint me Sergius
Patriarcha , quι eam coniussit, ut nomιue nrao pro stareιur : nunc autem quia impugnatur, declaro ad omnes, meam non esse.
Successerunt autem & Heraclio caeteri Imperatores eiusdem erroris, &B Episcopo Constantinopolitano, caeteri Episcopi eiusdem haeresis, quousque Martinus Primus Papa, coacto Concilio in Laterano, centum re quinque Episcoporum, Monothelitae anathematizati sunt. duae Christi Domini voluntates , duae item Actiones sancitae fuerunt . iniecti quoque stat in haereticorum numerum, Theodorus Pharan ita, Cyrus Alexandrinus ue Selgius, Ptorus, & Paulus Constantinopolitani Episcopi, ac pariter Heraclij Ecteiis damnata fuit. Tantum ac tam excelsiam Pontificis animum aegre serens Constans tunc temporis nequissimus Imperator , non Qtum Maximum religiosissimum di docti stimum Monachum, &fortissimum Martini in eo certamine adiutorem ac Bcium, verum etiam Martinum Pontificem, primo per OlymC pium Exarcum, deinde per Theodorum Calliopam capi iussit, S. Constantinopolim perduci: eundemque deinceps in Chersonesum relegauit, ubi variis incommodis vitam finiuit . at non multis decursis mensibus,Imperator Eluit sui sceleris dignissimas poenas: nam in balneo occisus fuit. Constanti successit Constantinus filius, cognomento Pogonatus, Orth doxae religionis amantissimus: qui ut domesticam ac veluti haereditariam maculam deleret , egit primum cum Dono silmmo Pontifice, deinde cum Agathone eius successore de generali Concilio Constantinopoli cogendo, praesidentibus Apostolicis Legatis. annuit Agatho, sitamque adhibuit auth ritatem. habita igitur Romae Synodo centum & viginti Episcoporum, qu tuor ad Concilium generale citatum misit Legatos, Theodorum & Gregorium presbyteros,Ioannem Diaconum,& Constantium hypodiaconum,da D tis & ad Imperatorem & Synodum egregijs eruditissimisque literis. Conu nerunt ad Synodum Ioannes Portuensis, Abundantius Paternensis, & Ioannes Regiensis, Episcopi, nomine Romanae Synodi sub Agathone, Romae coacta: & cum iis Theodorus presbyter, loco Theodori Rauennatis Episcopi. adfuerunt tres Orientis Patriarchaes Georgius Constantinop. Macarius Antiochenus, Petrus Alexandrinus, & quamplurimi Episcopi . in Actis Synodi, Graece & Latine exaratis, semper Legati Romanae Sed is primi loquuntur, primi sedent, & iudicant. at dicent Graeci huius temporis. concedimus Romanam Sedem primum habere locum: esse autem caput, &Principem patriarcharum non concedimin.
At si hoc, quod a Graecis recentioribus dicitur,verum esset s Patres tertiae, di quartae Synodi,in his quae dixerunt, & nos citauimus mentiti essent. Et PMeres huius Synodi de qua nunc agimus similiter mentirentur, dum Actione