장음표시 사용
41쪽
go DE APPELLATIONI Rus octava dicunt. Surge Inones directas a Patre noctro Agasione sanctissimo Arehie- Apiseopo Apostolica st V principalis Sedis antiqua Roma, ad a Deo cormatiam,-mania seuetissimum nostrum dominam Imperatorem, tamquam ex Spiritu sancto dictatas
per os sancti ae beatissimi principis Apostolorum Petrapraedico, stes duito ter beatis mi Papa Agathonis scriptas se pio amplector c. Et cum Actione ultima in sermone prosphonetico seu acclamatorio ad Imperatorem aiunt. Proinde in
θι ratione sancti Spiritus conspirantes, ἔν ad intiscem omnes conse nantes atque consentientes, os Agathonis sanctissimi Patris nostri des summi Papa dogmaticis lite ris ad vectram fortitudinem missis, conminentes , c. & infra . Summus autem nobiscum concertabat Apostilorum Princeps: illius enim imitatorem, , Sedis siue eqserem habuimus fautorem , disini sacramenti mysteraxm illuctrantem perti teras, eonfessionem tibιὸ Deo inscriptam, illa Romana antiqua ciuitas obtulit, di Bdogmatum diem a vespertinis partibus extistit. charta ον atramentum Nidebatur, styper Agathonem Petrus loquebatur dici & postea.
In epistola Synodali totius Concilij sic habetur. Itaque tibi, ut prima sedis
Antistiti uniuersatis Ecclesia, quid gerendum sit permittimus, nanti super firmam fidei petram, acquiesientes verae confessionis literis, a vectra Paterna beatitudine ad piissimum Imperatorem missis: quas ut asummo Apostilorum vertice diuisitus peris ρεiptas agnosi mus: per quas exortam nuper multiplicis erroris bareticam sectam
depubmus me. & deinceps uniuersa Synodus in eadem epistola petens Aetorum Concilij confirmationem , ait. Oriboriu autem fidei splendidam lucem
vobiseum clare petricavimus: quam etiam Tt per bonorabitia 'Mara reseripta consim metιs, ve Aram oramus Paternam sanctitatam, me. Non est ergo Romanus CPontifex tantum primus, ordinis primitate: sed iuri dictione & potestate: quemadmodum Rex in regno primus dicitur in ordine ad Barones & mites sibi si lectos, ut excitatis Patrum consessionibus constat. nam uniuersiae Ecclesiae Antistes dicitur, & pater Concili j generalis, itaut sua confirmatione N assensu,tpsa Acta Concilii robur accipiant. sicut ergo particul iis Epistopus plenam habet in sua dioecesi iuris lichionem, nec tantum Ord, ne & honore est sibi subiectis prior . sic dum Romanus pontifex uniuersalis Ecclesii ae dicitur Epistopus vel Antistes, uniuersa Ecclesia pari modo eius siupremae potestati&iurisdietioni subiacet: nec Blum ordine est in Ecclesia
T esimonium Concilijs generalis septimi: quod dicitur D
EZidum Ambum Regem Iudaeus quidam decepit, ut sacras e Templis
detraheret imagines quia Imperium diuturnum a Deo obtineret . quo ab eo patrato facinore oppositum accidit, nam Rex, sex elapsis annis, ex ha vita migrauit: quamobrem a filio Regis Iudaeus ille occiditur. Leo tamen Isauricus Orientis Imperator hunc amplexus errorem , annuente Theophilo isto ro Nacoliae, detestabile bellum sacris indixit Imaginibus. at quia Imperatori Germanus Episcoeus Constantinop. vir doctrina, & sanctitate conspicuus sortiter obstitit, ipsum Imperator a Regia Vrbe eiecit. Nec pepercit Ioanni Damasteno humanam Diuinarumq. rerum eruditione floremtissimo: etenim ei, quia dc religiose imaginum cultu non minus pie quam docte
42쪽
AD ROMANAM S. PETRI CATHEDRAM. 3i
A docte scripserat, manus dextera eiusdem Leonis opere ev fraude, a Sarac no Principe praecise fuit: quam tamen eidem diuinitus restituit Clementissima Dei Mater, ad cuius imaginem piis fletibus & stupplici fide confugerat. Gregorius Secundus Romanus Ponti sex, cum ea quae Constantinopoli gerebantur, acerbissime ferret, coacta Romae Synodo, per literas Imper, torem commonefacit, ut Ecclesiam persequi desinat s nec esse Imperatoris partes de diuinis sicrisque rebus iudicare. quibus omnibus restitit Leo: Germanum Episcopum Constant. paenitus cilcit, & Anastasium hominem scelestissimum , Epistopum intrudit. Quapropter Gregorius papa Leonem anathematigat , dc Romano Imperio spoliat: interceptisque Italorum annuis vectigalibus, quae ad id tempus principibus Constantino litanis soluebaim B tur. Leo autem ingentem clatsem, qua & Gregorium Papam, & Italiam diuexaret, instruxit: sed ultor tot facinorum Dcus, classem magnis iactatam procellis , ad litus Adriatici maris obtriuit. Gregorio Secundo tertius succedit, qui Imperatorem ciam sequacibus ab
Ecclesiae communione separauit. tandem Imperator, multis a Deo acceptis tribulationibus,iniquam exhalavit animam.Leoni praefato successit Coimi uantinus filius, quem Copronymum nominarunt, eo quod cum infans baptigaretur Sacrum lauachiu inquinaueri quo portento perterritus Germanus
Patriarcha Remp. N Ecclesam huius aliquando flagitijs polluendam, praedixit, ut euenit. nam haereticus fuit contra sanctorum venerationem & imaginum, conciliabulum adunavit 338. Episcoporum, absque consensu Ap
. C stolicae Sedis N caeterorum Patriarcharum, utque ei placita crant statueret. tandem immensis cruciatus doloribus, vitam finiuit. successit Leo Quartus sui ex Irene coniuge Constantinum suscepit, at nec diu imperauit cum esset a pictate alienus & Sacrarum Imaginum hostis, breui itaque functus Im- perio, infeliciter obiit. Tunc igitur Irene pia mulier ac religiosa una cum
filio Constantino imperandi onus suscepit, statimque Catholicam Religionem , quam dilapsam S extinctam nouerat, excitare parabatur, Ut Regiam Vrbem multiplici ictam anathemate, & a c teris seiunctam Ecclesjs ad reliqui corporis concordiam reuocaret. interim Paulus adulter Patriarcha episcopatum Constantinopolitanum reliquit, ad monasteriumque accessit pota
nitentiam facturus ό & Tarasius legitime electus cst . qui statim Adriano P, paeliteras dedit, ut Generale Concilium indiceret . quod etiam secit Con- D stantinus Imperator, nam in Diuali epistola, quam ad Adrianum Papam inbsit, sic ait. ut ante huius Concilij Acta cernitur. Qui a Domino nostro Iesu Christo vero Deo nostro suscipiunt sive Impe-
iij dignitatem, siue principalis sacerdotii honorem, debent quae illis placitas t&cogitare S. curare,& creditos sibi ab illo populos, secundum eius voluntatem regere ,& gubernare. Ergo debitum Nobis N Vobis, o Sanctissimum Caput, hoc est, ut irrepraehensibiliter quae eius sunt sapiamus, &in suis versemur. utpote ab ipso Nos quidem imperium, Vos vero principalis Sacerdotii dignitatem suscipientes. Incipimus ergo hinc sermonem. Scit vestra beatitudo quae pridem facta sunt in hac nostra regia ciuitate proptervenerabiles imagines, qualiter qui ante nos regnauerunt eas destruXerunt, 'S in dehonestatem atque iniuriam posuerunt, unde nunc constanter cum mundo corde, Si vero cultu, quae ad Deum pertinent, una cum Omnibus
43쪽
nibus sit itis nostris & his sacerdotibus doctistimis locuti sumus, & cum Aconsilio decrevimus, ut fieret uniuersale Concilium. Et rogamus vestram paternam beatitudinem, imo vero Dominus rogat, qui vult omnes saluos heri & ad agnitionem veritatis venire ut det se ipsum, nec tarditatem faciat, &c. Et tamquam Verus primus Sacerdos & is qui in loco sede sancti& superlaudabilis Apostoli Petri praesidet , ascendat simul , & cum omnibus sacerdotibus qui hic sunt inueniatur,&c. JQuperopter Romanus Pontifex qui eo tempore caput Ecclesiae militamus habebatur, ut ex dictis patet , Legatos misit qui Synodo praesiderent, recelebrata est Synodus trecentorum quinquaginta Episcoporum, & fides Catholica apud orientales instaurata fuit. Actione secunda Synodi lecta fuit epistola Adriani Papae ad Tharasium BConstantinopolitanum Episcopum directas in qua sic ait Adrianus. pastoralibus curis S subtilissima consideratione animaduertentes, &C. In primis autem sanctitas vestra piissimis S triumphatoribus nostris Imper,
toribus sine trepidatione inducat in animum , ut falsam congregationem illam sine consensu ac praesentia Apostolicae sedis , contra omnem Patrum venerabilium traditionem, contra venerandas imagines, sine ordine S debita couocatione factam execretur,& anathematiZatam praesentibus apocrisariis nostris cognoscat: quo omne Zizanium ab Ecclesia eradicetur, & Iesu Christi Domini nostri verbum impleamsi cum ait. Et portae inferorum non prae ualebunt aduersus eam. & alibi. Tu es Pctrus, S super hanc petram aedificabo Ecclosiam meam, & dabo tibi claues Regni caelorum, & quaecunque Cin terra Iigaueris , ligata erunt in caelis: & quaecunque solueris in terra,Qlutaemni in Caelis. cuius etiam sedes per totum terrarum Oibem primatum obtinens, lucet somniumque Eccletiam m Dei caput existit. Unde S ipse iamtus Petrus Apostolus, Dei iussu Ecclesiam pastens, nihil omnino praetermisit, sed ubique principatum obtinuit, & obtinci: cui etiam S nostrae beatae ScApostolicae siedi, quae est omnium Ecclesiarum Dei caput, velim, ut beata
vestra sanctitas exsinccramente, oc toto corde aggli tineIur, utpote Suae reuera si recte sentiens , & pietatis incorrupta conservatrix . hoc sacrificium primum omnipotenti Deo extat beatur, &c. Js Petrus & Petrus piissimi presbyteri,& locum tenentes sanctissimi Papae veteris Romae Adriani, dixerunt: Dicat nobis beatissimus Patriarcha regiae urbis Tharasius,cosentit ne literis sanctissimi Papae veteris Romae an minus 3 J DLTharasius sanctissimus Patriarcha respondit: Cui Christi lumen circumfulsit , quique nos per Euangelium generauit Paulus vere diuinus Apostolus,p manis scribens, & studium sincerae fidei eorum erga verum Deum nostmmexosculatus, sic inquit. Fides vestra praedicatur in uniuersb Oibe hoc. hoc
testimonium & nos insequi par est, temerariumque repugnare arbitramur. Quamobrem Adrianus veteris Romae primas & testatorum principum sis
cessor, clare ,& vere, tum ad Imperatores nostros, tum ad nostram mediocritatem , mihi scripsisse videtur, constabiliusque & rectam esse declarauit Catholicae Ecclesiae antiquam traditioncm , occi J Petrus & Petrus Legati Apostolicae Cathedrae dixemni. Dicat nobis sacra Synodus, num recipiat sanctissimi ripae veteris Romae literas an minus 3 JίS.incta Synodus respondit: sequimur, recipimus, ic probamus . J
44쪽
AD ROMANAM S. PETRI CATHEDRAM. 33A Quis ergo ex his quae in hac Synodo dicta sunt , non videt,quomodo sinprema Papae, di Romanae Cathedrae potestas splendet, & lucet 3 nam eam contestantibus Romanis Legatis: Tharasius Patriarcha, & uniuersia Synodus solemniter venerantur & probant. Oh utinam huius temporis Graeci vel, men ab oculis eorum auferre vellent, flagella iracundiae proculdubio etiam Deus eriperet . quia scriptum est EccIi. a. duoniam pius , misericors est Deus,
m remittet in die tribulationis peccata: ω protector ea omnibus exquiremibasse in
veritate. eos autem seruare ac meminisse oportet quae striptura diuina test,
tur cli. . Non contradicas verba veritaιis ullo modo, , de mendacio sueruditi nis tua confundere.
B U esimonium Conribueneralis octauio quod dieisur Constantinopolitanum quartum.
SUCCESSIT Methodio Constantinopolitano Patriarchae natius,
qui cum esset Michaelis Imperatoris filius, inuidiae detestandae caua Eunuchus violenter sectus est . quamobrem monachorum institutum aD sumpsit: cumque esset doctrina & moribus egregius, electus est Patriarcha Erat autem runc temporis in eadem urbe Senator quidam nomine Photius. a secretis Imperatoris: hic Patriarchatum exoptans, Ignatio insidias parare coepit eumque falsi criminis accusauit, quasi vitam & acta Methodij latriar-- chae redargueret . quod quam talium esset, inde constat, quia inter senetos Patriarchas eum numerabat. & insuper apud Imperatorem laesae maiestatis criminis eundem accusauit 3 eo quod illum vita & Imperio spoliare tentaret, ut alium eligeret Imperatorem,matri vel serori illius nubendum . Huic leui rumori credulus Imperator,matrem cum Eroribus tonsam palatio pepulitide Ignatium schismaticorum suggestione a regimine Patriarchatus remouit,
Photium subrogauit, & loco ignatij Episcopum substituiti prohibentibus Ω-ctis canonibus & venerandis legibus, aliquem ex laicali militia subito admcerdotium promoueri. Ignatius vero dum pelleretur, Ecclesiam ligauit, ne quisquam absque se, in ea, secra celebrare tentaret officia. quo audito Bardas patritius Photij familiaris, adeo eum in Insula, in qua erat relegatus, diuersis tormentis assecit, ut dentes illius fregerit, & continuis lacerarit colaphis, usquequo se resutare seae Ecclesiae regimen profiteretur, qua videlicet iniuste V priuatus fuerat,inaudita paIte. Photius vero Synodum congregauit aliquorum Episcoporum, & Un tium anathematiZauit. at populus iratus super huiusimodi rem, priorem, &proprium Pastorem quaerebat & exoptabat . quare motius timore perterritus nuncios ad Apostolicam sedem mist, mi tunc Nicolaus praesidebat: ut Papa approbante quae iactia fuerant,fleret populus,& quiesceret, cuius legationem Nicolaus Pontifex siustipiens, de retroactis iam certus, non natium, sed ipsum photium repulit . quamobrem misit Constantinop. Disc. Portuensem,
& Anagninum, ut concertationem examinarent . at congregato Constantinopoli Concilio, Graeci qui Photij partes tuebantur, epistolas Legatorum sustipientes, quidquid in illis erat, pro Ignatio, vel contra photium inuerterunt, subtraxerunt, & in Concilio legi minime permiserunt. Romani autem
45쪽
ac timore iam defecerant. quapropter Ignatius in medium trahitur iam senio Aconfectus coram Apostolicae s dis Legatis:&denuo damnationi submittimniun & sacerdotalibus infulis expoliatur, quasi validior esset depositio , ubiis Apostolicae per Vicarios suos auctoritas adfuisset: cum in his nec illius
interfuerit auctoritas, nec missi, vicariorum more, ut epistolae monent, tumrint destinati. At summus Pontifex certior iactus, Photio comminatus est, illumque velle anathemate serire pronunciauit. verum ille nihilo melior sectus , contra omnes insultare coepit, totamque ciuitatem minis vel muneribus corrupit, ut sibi assentiri non desisteret. Interim Bardas quia Imperium affectabat, ab Imperatore occisius fuit . at quia deinceps Michael Imperator occidituraemansit singularis in Imperio Basilius ι qui a sede Apostolica seper rei veritatem edoceri voluit ad eamque nuncios misit, ut cum ea de adu- Η nando Concilio tractarent, ut factum est anno tertio Imperij eiusdem. Actione prima Synodi conuenerunt omnes in Templo S. Sophiae, stilicet Donatus, cic Stephanus EpisPopi ,& Marinus venerabilis diaconus, Legati Adriani ripae: Ignatius Arcisiepistop Constantinop. Vicarii Patriarcharum Orientis, caeterique Epistopi: nec non multi senatores & olliciales Imperatoris & libellus ab Adriano papa ad Synodum missus coram Paltibus lectustat, in quo suprema Mathoritas Romanae Cathedrae expenditur, Omnesquo Ecclesias & etiam Constantinopolitanam esse illi subiectas promulgatur. Actione secunda habetur, quosdam Episcopos, qui Ignatio Patriarchae fuerant rebellex ad Synodum accessisse, quos Legati Roma sedis interrogauerunt, a quo ordinati essent Epistori, S an poeniteret erroris: di an podi Cnitentiam quam voce proserebant, etiam in Kriptis tuli sient illis autet affirmantibus libellus in quo venia petebatur, lectus fuit. Legati Pape dixe
ct mi exalty . Tunc Legati: Susivimus vos secundum, praceptionem sanssis
ais, Papa m ars Adrianι, propter confessianem obelb stan tenna vesse . Reuerendissimi Episeopi dixerunt . dii nos odoramus πω , 5 ipimus vos Iudices , miniudicium veHrum tanquam ex Persona Fili' Dei habemus. Legati Papa Axerunt. aeus esis nia mero e re ἶonderunt, ne seramns. tuac Legati. Sancta Romana FG
Achione tertia epistola Basilii Imperatoris ad Nicolaum ripam directa legitur, in qua illum Capuι,-Fummum Pamνιm Ecclesia appellat, eum- Dque rogat ut sanitatem Ecclesiae Orientis tribuat. secundo epistola Ignati j Patriarchae ad Nicolaum Papam lecti fuit, in qua summum Pontificatum Petri Apostolorum princi is , di successorum eius super omnes Ecclesias e posuit. tertio epistola Adriani papae ad Ignatium Patriarcliam, in qua de Romanae Cathedrae suprema potestate multa dicuntur. Achione quarta, Legati Papae, auctoritate Romani Pontificis, sedenta natio restituerunt, di Photium contra secros Canones electrum , deposuerunt.
Actione sexta adsuit Synodo I mperator, ic coram omnibus sic latus est .s Cum Nicolaus Papa anathema dederit contra impedientes sedem Costantinop. Ignatio, tale anathema pertimesto. J Deinde Photio ,&sthisinaticis Disc.ut poenitentiam agerentin oc Veniam coram omnibus peterent suasit:eo
46쪽
AE ROMANAM s. PETRI CATHEDRAM. 33Α quia nisi poenitentiam agerent , sententiam Synodi exequi paratus erat. Achione septima, Photius, mandante Imperatore, S. SInodo adfuit, &quia baculu tenebat, quod est signum Pastoris seu Episcopi, iubente Legato
Papae Marino diacono, a motio ablatus fisit. dicebat autem Legatus, 1'hoetium lupum esse, non autem Pastorem. Lecta fuit deinceps Nicolai Papae epistola ad clerum Constantinop. dir Ela, qua eum monet & hortatur ad obedientiam omni tempore Romanae Cathedrae exhibendam, eo quod praeceptam Domini sit, ut Petro omnis
Actione octaua. iubente sancta SInodo ac Imperatore consentiente, omnia scripta Photij, conciliabulum ab eo coactiam, & quaecunque ad DB fiis Nicolaum Pontificem stripserat, cremata sunt. Achione nona. Vicarij Patriarchae Alexandrini recipiuntur, qui tunc ex Alexandrina urbe Constantinopolim peruenerant,& in Acta consenserunt.
Actione decima interfiterunt Apocrisarij Ludovici Imperatoris Italiae SFranciae, quorum prior fuit Anastasius Romae bibliothecarius ι oc canones viginti septem conditi fuere. Tandem habetur epistola totius Synodi ad
Romanum Pontificem directa, in qua eum uniuersalem Papam vocant illumque ut acta Synodi confirmet, enixe rogant.
In calce huius Octauae Synodi duae adhuc habentur epistolae ad Romanum Pontificem missae,quaru altera Imperatoris est & Ignatij Patriarchς altera quibus illum rogant,ut super quosdam Photij sequaces eo quod essent vab C de utiles leges Bluere dignaretur. Quibus, se id nolle, Respondit Pontifex. hae tamen duae epistolae, non Graece, sed Latine tantum ibi leguntur. Notat autem Anastasius bibliothecarius, qui huic Synodo,ut diximus, adfuit: Graecos, cum quae narrauimus exequebantur, primatum Romanae Cathedrae non libenter sustinere,& carnali aemulatione exardescere aduersius eam. Hoc autem,quam verum sit, ipsa Synodorum series exponit & aperit . nam in secunda Synodo primum locum super Alexandrinam Ecclesiam obtinuerunt, & in quarta Synodo aequales honores cum Romano pontifice furtim tentaverunt adipisti.& quod peius est primatum Cathedrae Petri ad ius gentium redigere minime dubitant: cum dicant Romanam Sedem obtinuisse primatum quia Roma erat Regina Vrbium, quod dictum sine haeresis nota esse non potest. nam praecipuum Christianae fidei dogma D est , Petrum esse totius Catholicae Ecclesiae caput, Principem, & Pastorem: qui semper in suis successoribus vivit usq. ad conflammationem saeculi, quousque permanebit Ecclesia, ut Euangelium apertissime docet. Perpendat ergo amicus Lector quam dire cor hominis excaecat ambitio. de qua legitur
Loeli. Io. Initium omnis peccati superbia ea, qui tenuerit ιllam, assimpleb Iur ma- ιι dictis, , subuerteteum in finem: propterea exhonorauit Dominus conum tus ma
lorum , , dearuxit eos usque in sum. Oh utinam Graecorum Nationis exitium & exterminium non adesset: quia nec culpa praecessisset : illud autem quam vemm sit, quod citatus sermo diuinus testatur, satis aperit. Dicebat Graecus Demostenes aduersus Philippum Macedonum Regem , qui ab Atheniensum Rep. centum petierat Oratores , ut orandi artem facile appraehenderet,ut stribit Isidoms lib. 1. Ethym. Lupi ovium Pastores otii adierunt, ut pacem ab eis perpetuam obtinerent: spoponderunt autem sta
47쪽
nunquam oves amplius rapturos, si canes sibi valde molestos, ac odiostis a Agregibus tollerent. Pastores incauti annuerunt. verum cum Lupi greges
cognouerunt sine canibus esse, super armenta sic irruerunt, ut oves omnes
occiderint S comederint. Philippus Rex, aiebat Demostenes, huius Reip. hostis occultus sic operari paratus est: ex Oratoribus non Vnum,ut orandi a tem percipiat, sed Onano expostulat, quia his ablatis qui Atheniensum populum de patriae libertate monent & instruunt, nullo negotio, nec ullo labore Reipublicae potietur & dominabitur. Hoc Demostenis documentum quod Athenienses liberos reddidit Graecorum Natio non animaduertit. Etγnim Satanas humani generis hostis acerrimus, Graecis ut a Petri ciuili se iam gerentur sensim persuasit , tamquam illis magni honoris pondus allaturus: quod ut incauti Graeci exequuntur in Lupum tartareum praecipites se dede- Brunt qui eos sic dilacerauit, ut fidem, mores, temporalia bona , bonarum asetium disciplinam, & libertatem poenitus amiserint. De , qui errantes oues in unum ouile cogit , ec dispersiones Istaelis congregat illi Nationi praesto sit,
ut ad pristinam reuocetur felicitatem. At ne ab eo quod propositum est, longius aberret oratio: quae supra diximus memorare oportet, principio propositae Conclusionis probandum suscepimus, Romanum Episcopum esse uniuersae Ecclesiae supremum Past rem S unde ex necessario consequenti, ad eum cunctarum Ecclesiarum fimri debere Appellationes deducitur. quod sic aperte citatis Synodis, quas ctiam huius temporis Graecos venerari necesse est , patefactum fuit, ut nemo sanae
mentis, subterfugere valeat: ut legenti patet. sequitur ergo a primo ad ulti- Cmum omnium Ecclesiarum appellationes, Romanae Cathedrae sancti Petri iure diuino obtingere. Secundo sic eadem Concluso probatur. Si per canones concilij Sardicensis, quod dicitur Appendix Concilii Nicaeni, omnium Ecclesiarum appellationes Romanae Cathedrae conuenirent, sequeretur ius Romani Pontificis non esse aliud 'uam potestatem lites,& ciuiles controuersias Episcoporum decidendi & dirimendi , ut per illos canones constat, qui nillil aliud ei concedunt . at oppositum patet,ergo tale ius Romanae Cathedrae non per Nicaenos canones conuenit, sed alio iure, diuino sciliceis cum in praesenti materia aliud Ius ad rem non faciat. Minor probatur,nempe quod constet oppositum, B omana Cathedra Imperatore Clcrum, caeterosque laicos Orientales , excommunicavit cisque D plures censi aras comminabatur & inserebat: ergo tunc alio iure utebatur. ctenim laici Episcopo Romano ut Patriarchae Occidentis sibiecti, si non adunato Generali Concilio a Patriarchis orientis excommunicati Missent. censura non tenuisset, quia tunc posuissent falcem in alienam messem, re oves pascerent,quae non fiunt sibi subicctae, ut patet . at e cotra Romana sedes Imperatores clerum,caeterosque Orientales laicos, Patriarchis immodiale siti-biectis,cxtra Concilia generalia censurabanuvi ex his quae sit pra narrauimus luculenter constat di ipsinet Patriarchae ad id faciendum Romanam Cath dram prouocabant, ergo etiam in sententia ipQrum, Romanam Cathedram iure diuino esse iudicem uniueis ae Ecclesiae, liquido constat. Praeterea in robus fidei decidendis, pro Synodis adunandis 3 ut dictum est, & infra clarius patebit, Orientalium Nationes Romanam Cathedram appellabant, quod
48쪽
A per Sardicenses canones ci datum non fuit , ut ex illorum textu constat: ergo alio iure , nempe diuino, hoc Romana: Cathedrae conuenire, veteres Patres
Tertio probatur conclusio. Priusquam Concilia generalia celebrarentur, hoc ius omnium Ecclesiarum appellationes suscipiendi habuit Romana C thedra, tempore scilicet Ethnicorum Principum, ergo non ecclesiastico, sed diuino iure hoc illi competit. conseq. tenet. nam non per sacros canones squia tunc non erant: non per Imperatorum statum,quia Ecclesiam persequebantur: quae etiam si adfuissent, nullius roboris citent , quia Imperator ovis est, non pastor, filius est, non Princeps Ecclesiae . idcirco Athanasius contra Constantium Imperatorem Arrianum in epis . ad solitariam vitam agentes,
B inquit. 4uando a condιto aeuo auditum eia, quod iudicium Ecclesia auctoritatem Fuam ab Imperatore accepit e & Gregorius NagianZ. Orat. II. ad populum t
more perculsum. ait. f Quid autem vos Principes & Praefecti 3 ad vos enim nostra se conuertit oratio: an me libere loquentern aequo animo seretisy nam vos quoque lex Christi Imperio meo ac throno subiicit: Imperium enim nos quoque gerimus, addo etiam praestantius ac perfectius: niti vero aequum est spiritum carni fasces submittere,& caelestia terrenis caedere λ J N Ambrosius
orat. I. contra Auxentium ait. Imperator bonus intra Maesiam, non supνa Ecclesiam e R. bonus emm Imperator quaerat auxilium Ecclesia, non refutat. Hac inbu--liter dicimus, ita constanter exponιmus.
Antecedens autem, Ubi vis est argumenti, scilicet ante omnia Concilia, C hoc ius appellationum quod habet Romana Cathedra, manifestum, & usu receptum fuisse, sic probatur. Anactetus natione Graecus, R omanae Cathedrae Episcopus, anno Domi ni io . ut ex libro pontificali Damasi ripae habetur , in priori sua epistola ad omnes Episcopos directa inquit Quod si difficiliores ortae fuerint quin stiones, aut Episcol rarum aut maiorum iudicia, aut maiores causae fuerint , ad sedem Apostolicam si appellatum fuerit referantur quoniam Apostoli hoc statuerunt iussione Saluatoris , ut maiores, & difficiliores quaestiones semper ad sedem deferantur Apostolicam, superquam Christus uniuersam construxit Ecclesiam, dicente ipsbad beatum Principem Apostolorum Petrum, Tu es Petrus & super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam Sc.
Hoc idem habetur in epistola secunda decretali Sixti Papae primi, qui E D clesiae clauum tenuit anno Domini t 3 α. estq.in libro pontificali Damasi Ρ, . & in Epistola decretali Pij papae primi ex eodem loco anno Domini Is 8. Et in epistola prima decretali Victoris ripae anno Domini iv ad The tellum Alexandriae Episcopum sic habetur. f Victor Romanae ac uniuers s Ecclesiae Archiepiscopus Theophilo Episcopo , & cunctis fratribus in Alexandria Domino famulantibus, in Domino salutem , &c. Similiter ea vos iudicare ad Apostolicam delatum est sedem, quae praeter nostram vobis definire non licet auctoritatem , idest Episcoporum causas. Vnde ita constitu tum liquet a tempore Apostolorum, & deinceps placuit ut accusatus vel lindicatus a comprouincialibus in aliqua causa Episcopus, licenter appellet, &adeat Apostolicae sedis Pontificem, qui aut per se, aut per vicarios suos eius r tractari negotium procuret . & dum iterato iudicio, Pontifex causam suantis agit, nullus alius in eius loco ponatur aut ordinetur Episcopus: quoniantia
49쪽
quanquam a comprouincialibus Episcopis accusati,causam pontificis sc- Atari liceatinon tamen dissiniri inconsulto Romano Portifice permissum est, cum beato Petro Apostolo,non ab alio quam ab ipso dictum sit Domino, quodcunq; ligaueris &c. Et alibi in institutis legitur Apostolicis. Si quis poetauerit se a proprio Metropolitanograuari apud Patriarcham vel primatem discesto aut penes uniuersalis Arestolicae Ecclesiae iudicetur sedem. Nihil aliud est fratres talis praesumptio, nisi Apostolorum suorumque successorum terminos transgredi, eorumque decreta violare Sc. JEt ne Lectorem verborum longitudine grauemus, omittimus sequem tum Pontificum consimilia decreta ad cunctas Orbis Ecclesias directa. Vm de constar haec iura Romanae sedi ab initio a Domino tradita fitille. Verum si quispiam affrinare voluerit, huiusmodi primorum Pontificin Bepistolas decretales ficticias esse; et cum Apostolo I. Cor. ii .dicemus. si quis
videtur inter mos contentiosus esse,nos hane conseuetudinem non habemus, neque Eccle
sia Dei. Enimuero Romana Cathedra, nunquam fuit in hoc compraehensa vitio . utinam orientis Ecclesiae hanc etiam veritatis viam tenuissent. Qui vero circa Conciliorum lectionem versatus est, quae dicimus non ignorat. Hanc vltimam rationem, qua nostram conclusionem probamus, si quis assumere noluerit, priores accipiat; & quae loquimur vera esse percipiet: dummodo voluntate nobiscum disceptare non si paratus: cum huiusmodi enim hominibus disserere non licet,nec decet. quia scriptum est. nov. 9. αγι erudit derisorem, ipse iniuriam sibi arit, qui arguit impriιm sibi maculam generat. noli arguere depforem, ne oderit te . argue sapientem-diliget te. CContra hanc nostram praemissam conclusionem arguunt Graeci huius temporis, eos tamen excipimus qui fidem catholicam retinent,) N praecipue Nilus Episcopus Thessalonicensis Graecus schismaticus in libello quenta contra primatum ripae dedit. Romanus Episcopus dicitur primus, quia secundus ab ipsis est Constantinopolitanus, tertius Alexandrinus, quartus Antiochenus, quintus Hieroselymitanus: at non dicitur primus S secundus de superiore & inseriore, sed de his tantum qui stant eiusdem ordinis, & dignitatis . non enim Romanus Episcopus dicitur primus ratione Tusculani,
aut Tiburtini, qui ei subiecti simi. J Ex hoc Nili argumento duae sequelae
contra nostram praemissam conclusonem oriuntur. prima est, ergo Papa
non est Iudex & ristor uniuersae Ecclesiae. ergo nullus Patriarcha debet Ρωpam appellare, nec licet Pari suscidere illorum appellationes,nec eorum DEpiscoporum vel laicorum qui Patriarchis stat subiecti . Haec est tota vis
Respondeo, assumptum Nili esse falsissimum: nam nunquam Romanus Episcopus dictas est primus, quia secundus ab ipsb est Constantinopolitanus, sed abistute primus. Constantinopolitanus autem dictus est primus inter Ρ, triarchas: patet hoc ex canone tertio Concilij Constantinopolitani primi
ubi sic dicitur. Conctantinopolitans rivitatis Disopum habere oportet primatus honorempoR Romanum episcopum,propterea quodsit noua Roma. quod factum est ,
quia post Romanam sedem, Ecclesia Alexandrina caeteras antecedebat. Heres in praefato Concilio decreuerunt, ut Episcopus Constantinop. post Romanum Pontificem primum locum haberet,nempe stiper Patriarcham Alexandrinum. nulla ergo erat comparatio cum Romano Pontifice,ut ex verbis
50쪽
AD ROM AN A M S. PETRI CA THEDRAM.
A illius canonis constat. aliter dixissent Patres: Constantinopolitanum DR pum secundum locum obtinere debuisse: hoc autem non assemerunt, sed primum locum nominarunt , quia in re huismodi , nemo Romano Pontifici comparari potest . quamobrem ab initio quatuor dicti sunt Patriarchae, stili. cet Constantinopolitanus, Alexandrinus, Antiochenus, & Hierosolymi
Cum autem in quinta Synodo, quae solius Graecς nationis fuit,Romanum Pontificem Patriarcham nominarunt, tunc illum , ut curam habet immediatam super Occidentis Prouincias, considerabant. Nam Romanus Pontifex tripliciter sumi potest : ut Romanus Epistopus: ut Patriarcha Occidentalium Prouinciam m: & ut silmmus Pontifex, uniuersalis Ecclesiae caput, ' vinea B csHOdia commissa eri a Saluatore. ut Patres quartae Synodi generalis fatentur. Vt Episcopus& Patriarcha, iurisdictionem aliquam in diaecesibus Orientis, quatuor praedictis Patriarchis immediate subiectis, non exercet: bene autem ut Ecclesiae uniuersalis Pastor, & caput. Canon igitur secundi Concili j generalis nuper citati s de cuius veritate i& valore siuo loco disseremus.) falsum Nili suppositum deiicit & refellit. quamobrem sequartae quae ab hostibus fidei elici possunt, nullius sunt roboris, cum mendacissimo supposito innitantur: inia igitur caeteri Patriarchae Romano Pontifici non comparantur 3 sequitur illorum caput di Pastorem existere . cui ex necessario consequenti, tanquam 2premo Iudici, fieri debere Appellationes, fatendum est.
C Secunda obiectio . Sexta Sanodus cau. 36. renouat eoussituriones secunda. et quarta is nodι , qua Episcopo constantinopolitano par1a tribuerunt primigia cum Romano Episcopo. non ea ergo Romanus Ucopus maior auctoritate, et di gnitate Episcopo constantinopolitano. ex quo sequitur orientalium appellationes Rom.EPistopo fieri non debere,cum non sit supremus illoru Iudex. Resp. praemissam obiectionem tria mendacia includere. primum est, canonem tertium primae Synodi Constantinopolitanae eadem priuilegia d disse Epistopo Constantinopolitano, quae Romana sedes habebat. hoc qua falsum sit, ex eodem canone supra citato, patet . nulla quippe ibi resertur similitudo S aequalitas inter utrumque: sed tantum ab Alexandrino Epistopo. aufertur primatus, & Constantinopolitano Epistopo tribuitur: eo quod, im quiunt Patres, Constantinop.facta sit noua Roma.sic enim a Patribus dictum
D atque sancitum fuit . con tantinopolitana ciuitatu scopum babere oportet primatus bonorem ton Romanum Episcopiam , propterea quod sit vova Roma . quis ergo
non videt, nullam hic fieri comparationem inter Constantinopolitanum Epistopum & R omanam cathedramyfalsissimum est ergo hoc,quod primumaci sthisi na tuendum Nilus assumit. Secundum mendacium est 3 quartam Synodum Constantinopolit. Epistopo,aequalia priuilegia cum Romano Epistopo tribuisse. quod quam falsum sit, qui quartam Sunodum euoluit, edicat . nam quarta Synodus primo constabat ex Legatis Romanae sedis oui Concilio ut Iudices praesidebant, &Occidentalem Ecclesiam repraesentanant. qui autem talem canonem sip rium fecerant, Anatolius Constantinop. Epistopus fuit consentientibus non uniuersis Concilij patribus qui sexcenti erant, sed tantum circiter ducentis inec talis canon sancitus suit inter legitimas Concilij sessiones, sed in conuemticulo