장음표시 사용
101쪽
runt. Ait enim in I adv. Lycum, C. 2. GALE US: Febrium ipsarum nonnulla plane iCCae Sunt, quemadmo dum ardentes incerae ἀκριβως καυσοι), aliae ero a
ximopore vimidae, uti quae typhodes et Hlodos
vocantur τινἐς di ἐσχατως γροὶ, καθάπερ οἱ του udεις ri ἐλωδεις νομα sιενοι ). Quod si quis, pergit auctor, hiscΘvocabulis non oblectetur, aut ad aliam rem dic tu Cogno mina adferre consueVerit, explicabo, quas febres humi das ess dicam: Quum a primo quidem die aegri su dant, ipsisque sudoribus aut parum aut nihil omnino 1 vantur , has ego febres humida appello, Si CCa Vero, in quibus vehemens urgo sitis et lingua arida, et cutis tamquam dura et ingens in toto corpore qualor St. Has illo. Nobis vero perscrutandum est, quomodo haeo cum iis conveniant, quaeras febre typhod iam disse ruimus tamquam pituitos a. Profecto sudores effusi, a quibus nihilominus lova me aegro non accedat, largum indicant humorem eum que vel maxime pituitam. Simul iidom, si circa ini ita morbi apparent, quo tempore visis bona fori non dum potest, longitudin0m febris praenuntiant Hie P. Progia. 1, 26.), quum edundδn materie , prae ceteris Digida, sero demum et dimouiter subigi a natura et Con coqui possit, nisi ipsa haec a multitudine obruta, potius exStinguatur. α κρωιμα, ait HIPPOCRATES Epid. 2, 1, T.
νομενα, ἐν μως κριθῆ, ποστροφαὶ, ὴν 3μὴ ἀκρισίαι, γενοιτο ὁ α καὶ λέθρια τί ux σφακρα. Eiusmodi obrose egregia copia humorum CraSSOrum et Pudorum pro Vocatas idem H1PPocii ΛΥΕ observavit de quibus cf. Epid. l. 1. . . t. 25 - T. ibid. S. I. t. 10 et 11.), in qui
Huic sudatorias labri similis describitur δρωδης P. HΙΡΡ. Epid. I. 6. s. . t. 1 et 2, Cuius curandae methodus insuper docetur FQ-hris ipsa haec modiocris, pro Ionga, dissicilis iudicatu, sitis non
102쪽
bus non QVamen sudores, Sed noxam potius inserve via devolatur, quare GALENUS pSOS in commentariis inter maligna reser Symptomata. In his igitur typhodos o bris , quae humida modo Vocabatur, cum in dolo illius convenit, quam Supra ut pituitosam oscripsimus. Dira fert autem tempore, qU prodeant isti sudores eos enim a primo statim die exortos habet in illa oro Gal. diss sobr. . . . Id de visib. 2. . . primis diobus sudor minime adesse dicitur, propter segnitiem febris. Duas contradictio , nisi in levitate ΛLEs explicationem hab0t, qui estinante calamo negligentius libros ita con scribet si, ut multis OUis sententiae ibi repugnent, sic
forsan nonnihil avsertitur ut statuamus, sebrem in I. Adv. LyCum C. 2. Commemoratam, liquando diversam fuisse a
typhod illa, quae cum pituitosa, quotidiana Conveniret, ita ut has logitima, in Cera, illa vero pro Spuria habonda sit, in qua praeter pituitam alius humor, isque acrior bilis admixtus tantopere morbum festinaverit,
ut citius, quam in Sincera pituita humorum excretio perageretur, etiamSi propter multitudinem morbo tot Isndo non susioseret. Sic etiam II1PPOcii ΛΤΕ Epid. 1.2, 26. T. Sudore illo Copiosos, Verum inutiles, in se mitortiana sebro maligna observavit biliosis symploma libus stipatOS.
Sod quum adv. Lycum . . typhod sobri holo
dis mentio adiecta sit, quaesiverunt nonnulli dubitan
teS, num Unum eundemque morbum duplex nom0n s
sigiast, an discrimen inter utramque hanc febrem iniser codat Ambigua omnino et mihi res esse Videtur, quactin utramque partem possit diiudicari. Divsersas quid0m fuisso dix0rim, si typhodem hoc loco dictam erui di mintelligamus cum ea, quae A L. in . Aphor. , 42. et in Epid. 6, 1, 29. commemoratur dum modo ἐυαν-δης, ut ibi legitur, et ελκωδης eadem Sit, qua ἔλωδης , namque his locis, in quibus pscies sebrium di
103쪽
dos, quarum has ab interpretibus redditur palustris, illa vero succensa. Itaque disserentia aliqua iis non interesses non potuit. Sed si febros typhodos humidas ab iis diffsrunt, quae in commentarii ad HIPPOCRA l ΕΜ commemorantur, id quod magis mihi orosimilo est possit forsan cum helo de obre iuxta haberi, siqui
do a Vulgari usu ScribΘndi aliquantum recedamus. Scilico hoc dico: Nonne suspicandum foret, Γ Συψω δεις illic primitus scriptum fuisse τι Mi ις Tigouonim idsm denotat, quod λ0ς ΡAlias, Stagnum , undo τέφη, planta aquatili et τιφωδης i. q. λωμ)ς Forsan ita ius por similitudinem Voci fieri poterat, ut, evicthoc loco, nomen τιφωλυς πυρετου in et go δ; abiret, ut
poto quas dicendi ratio alioquin magis usitata fuerit.
Cuiusmodi conversiones praeterea Complures a Ctae sunt a GALEs , vel emendandi studio Vel negligontiae culpa, quas enumerandi ocu hic non datur. Si sero nomi Dis primitivam vim intueri animus est febris λωδνης s. τιφωδης, vel a Similitudine aquae Stagnantis dicta, notam prasbobat tarditatis et impuritatis, quar sic otiam facillis erat Verbi τιφωδης in τυφωδης transmutatio ; vel ab origine e lasmate paludum, quo ex fonte vel ea ibu 3 morbi maligni saepius nasci Videbantur, et ipsi hunio rum, praesertim ad caput tendentium, multitudin con
spicui, itaque a pituitoso fomite non adeo alieni ).
Non inopis febris has typhodes comparabitur Cum pathemate Supra dicto typho de Causa quidem siciens utrique Vitio, certe incero, adscribsebatur frigida et u mida, pituita, cui in febres quidsem nonnihil caloris a pu-
104쪽
putredin accederet, eaquΘ causa ut in venis repo sita, illi vero, Pathemati, cerebrum obtinens. Eadem materia morbi in Spuriis etiam hisce malis agnoscebatur, hoc autem posito discrimine, ut in s brs illa pituitas, siquidem coniecturae locus est, hilis nonnihil esset ad mixtum, in Athemate vero resfrigorati cerebri ex iis flava derivaretur, Vel Sanguine CopioSO, Propter AeStum Iobris in melancholicum succum indole sua frigidum, inspissato , Vel ex calore innato et facultat vitali sulsentorem Copiamve sanguinis bilisv et aestum sobris
praeternaturalem Consumto Vel Astincto Indo communis utrique malo erat nota segnitiei, tum in anima
libus, tum in vitalibus, tum otiam in naturalibus functionibus, quam propter assinitatem Iubesntissim in e gris sibi associabantur, ut assectio partis sobri, univer sali morbo symptomati Vice adiungeretur, adeoque privaosso eidem. Et uti typhodes haec ardenti sobri opponebatur, ratione materiae efficientis, decursus , caloris, Oxcretionum et reliquorum Symplomatum, anni temporis, Corpori naturae, Vitae generiS, aetatis etα, quibus
amica esset, si assecti typhodes, lethargus, carus etc.)circa eadem fere momenta contraria dicebatur phrseni iidi intor hanc Vero et ardentem febrem plane eadem ratio intorcessit, quae inter assectum et febrem typho dom s. pituitosam. Nec tamen huic in rebus consensui,
quo utrumque hoc malum ConiunCtum erat, nominis de hebatur conCentus. Hoc enim divorsa o ration indi
tum diversam habet Virtutem, et in assectu typhode, uti vidimus, notionem reddit fumi vel vaporis cerebri a
cultatem xstinguentis in sobr autem calorem innuit Vapor Sum ex Superficie corporis accedentem et cum Iargo fumo materiam morbi tardius depascentem.
105쪽
Ecrocentioribus medicis, qui τυφωει πυρετον inter protantur. plurimi AETIU auctorem Sunt de uti; non nulli huius sententiam cum . ii . Commi Seuerunt, quae GALENUS circa hanc rem tradiderat, lauci plano ab illorscsessorunt Nihilominus vix luculentius apud Ag 11υ v
dam et extornix medicaminibus eiusdem virtutis opus esse, Lail quem rusum commendantur lactucae humidae et dulces, portulaca plantago , tripleX, et extrinSecus
adhibondum oleum OSRCEUm. Assectionibus partium, oliamsi sobre Stipata essent, Vetere pro ratione a Varietate laesi instrumenti nomina tribuere Con Sueverunt, . . Phrenitides, pleuritides, e
patitidos , et febrem ipsam, quamVi ad naturam illorumpathematum necessaria accederet, adeoque indolem ipso rum dirigeret, pro symptomate, non pro morbo ipso
constituere GAL in Hipp. Aph. VII, 2.), pauci solum
modo febres ex laborante quadam parte accensas ab hac cognominabant lienariam , pleuriticam , hepatiCain etα, vocantes. Id in eius i. Epid. L. VI. S. . t. 29. . Hisce partibus laesis suam cui lus diversam et singularem se brem oboriri, GALE Us aucto est, iv inflammatione Sive erysipelate laboroni; et aliam osse formam sobris phreniticae et peripneumonicae et pleuriticae et spati
106쪽
cae, nec non aliarum febrium, quae ex partibus quibus cunqus inflammati Concitentum; et iterum diversas esses SpeCies Marum, Uam ex erysipelatibus accidant, et se bros quidem ardentes maligna S κακο= θεις καυσοΓς)supervenire si pulmonem, Vel Jhepar vel Ventriculum orysipelata totierint ). In quibus omnibus externus quidem calor mitis ost GAL. d. orisib. 3, 4.), minor in terdum naturali, ut in lipyria, sed ab intoria assections graVia prodeunt Symptomata: febris nunquam intermit tens, mel omnes uritaeophyae. tertianae naturam typo reserentes Lenitor HippocΗΛΥΕ eas Observabat incipere, in totum serpetuo novoscors. diebus iudicatoriis atro cius Oxa orbari, in sterius magis magisque procedere,
Parum remittere et quam primum rursu eri remissioneVehementius invadero Hipp. Epid. 1, 2, 25, ibid. I, 3, 25 et 33. c. comm Galen. Erysipelas in Ilisos malignis sobribus ardontibus modo in sexternis partibus liae rebat H. Epid 3, 3, t. 11. 22.30. C. Comm. Gal.), modo in profundum socedebat ad principes partes GAL ibid. t. 25.6 33. b. Flori autem orysipelata di cobantur multa flavabit ad partem aliquam decumbente Vel pura, Vel San guine permixta, Vel sanguino simplici quid om sed sor
quam eiusdem humoris morbi fici participes, 4ipsae lustiam ardentes tun maxime Igni dicebantur, riuum iniecinoris et seniriculi, ni bilis abundorat G L. in II. Epid. 1, 2, 20. I. 3, 3, 11. Et ii auctoros ex recentio xibus, qui typhod in febrem poci se esse aiunt ardentis, ut sopith s. silo finit med. V. τυψωδης). MERCURIALIS Prael. Pisanas in hist. Epid. p. 273 et I procul di
107쪽
bi Agetet solum hoc indicium intustatur. Cui opinionido bilios mali somite respondet etiam CVPR, URE COIa tra humorsem siccum et calidum humectantia et res rigo Pantia in usum VOCat contraria enim contrariis impia
gnari iubent Hir Pocn ΑΥ sis et GALExus miliis in locis s. g. Comm. in Hipp. Epid. 6, 2 9. ceteroquin oleo
rosaceo sepellendus et di Scutiendus iunio est, qui ad hvpochondrium decubuit, ut deinceps, primari malo sublato, febris, quae Symptomatica Vel Secundaria ostisponi discedat. Haec ipsa vero num a mediocri calore typhodos
dicta sit, quemadmodum GALENU Videtur Verbum ευ- io θης reCepisse, an ob erebri assectionem, quae QCun daria Via ex hopatis malo a Sceretur, posset sorsan dubitari. Qua in causa equidem posteriorem explicandi rationem praetulerim namque Si τυψωda pariter hic ac- CipiamuM a πυρειυς Dira ὀς, χυαρος, qualis in ualignis febribus animadvortitur GAL de Crisib. 3, 4.), non intelligamus, cur ceterae febris ardentis malignae Species quotquot ex erysipelatibus Viscerum oriuntuP, non eodem Domine insigniantur, nam eandem caloris prae Se ferunt mediocritatem. Praeleve necessario acuta St et cito decurre s febris nostra, qualis non bene Convenit cum illa Virtute Verbi τυνι, δνης, quippe quae tarda in subindi cat materiae consumtionem. Sed potissimum se mo-Vent teStimonia auctorum de consensu hepatis laesi cum Cerebro, ut febrem, de qua disputatur, stupidam ha bendam esse Censeam, . e. hebetudine et oppreSSione facultatis animalis conspicuam. Inter illo AR TAEUS reruit enuntiat, ut Eae ius eum quasi presS pede rideatur
Secutus esse. Scilicet ubi do aculis iocinoris sis libus ille reserens signa spatitidis exponit M. AuS. et Sign.
108쪽
Quo X fragmonto similitudo tali iluost cum lethargo, si assectu typhod , secundario, qui modum lava phrenitidis per consensum cum Viscere aliquo remotiore subnasci perhib0batui Scilico si in hoc si in omnibus similibus cerebri vitiis, quae se conSenSum fiunt, ' non ab initio mali symptomata urgon animalis virtutis dae sae, sed in fastigio vel summo incremento morbi oriun
ως. Intelligitur autem sex his, non solum in ery Sipe late, sed ' in aliis otiam assoctibus iocinoris illum con neXUm Cum ePebro Veteres modicos non latuisso. Morbi hepatis ab AR ΕΥΛΕ in univorsum poriculosissimi habe bantur et Iethales quo maiori enim dignitas huiu par tis erat in nutriendo corpor o tuenda Valetudine, nam facultas inlisa atrix uotorse GALEso Loc, AsseCt. 5. 8.), et Sedes anima appotitricis του ἐπιθυ/ιητικ0 τῆς ψυχῆς )e doctrina LΛΥo 1 in a ponebantu GAL. d. IOC BD ΙΘCt. 3, 5. -- ARE1 CRUS. Cui 2 T.), Rnt malu periculum inducero Vid0batur morbus illam infestans, in primi Violontus, ut inflammatio et erysipelas sed non acquiescamus in Angae ΛΕ auctoritate, quamvis eum ob diligontiam obsservationis magni facimus et alterum H P EO CRATEM ' merito irae lipamus, me ipse Mi PPOCRATEA, Vel quicunque auctori est libri do int assecl. 11. he
patit idem oscribit paulo ant typhi historiam), quae
nascatur ex ille cum lituita est sanguine permitata, et cui febrem adducenti acutam symptomata cito CCedant cerebri in consensum tracti. Etiam morbi rassi ut tera Species, quae in eodem libro descripta St, et an
109쪽
dem fere, quam hepalitis illa, causam habet, corobri in societatem pathematis adiuncti praebet exemplum. Nec tamen crodiderim, sobrem typhodem, qualem AETIUS agnoscit, omni in erysipelate vel simili vitio
hepatis veteribus esse Visam namque GALENUS, qui magno Verborum apparatu loc affect 5, C. 7 et 8 ery sipelas et cetera hepatis vitia spingit, non meminit cerebri secundaria Vios assi, seque altu Cuiusdam si
gni, quod cum febre typhod congrueret; sic alii etiam
auctore Veterum, quos hac se re comparar mihi li cuit, illum consensum sitsentio praetereunt. Orsan ita que, nam in tanta rei obscuritates pro certo quidquam affirmare non ausim ), non qualemcunque febrem ery sipolati hepatis adiunctam Agae ius Vocabat τυφω , Sic enim haec cum I gitima sobre avdsente plane conveniSSet Sed eam tantum, quae cerebri facultatis excelleret e cundaria aestono, et calor0m inde exicti num quidem minutum, Sed intus eo gravius turbando malignitatis no tam Proderet, et qua propteream4LEx hac conditione
κακοηθης καυσος Cum Similibus morbis vocata sit. Ouod
si ratum abore licst, similitudo tuo bit intor typho dem hanc febrem et paraphronitidom utraque enim
naScebatur tamquam symptoma visceris alicuius prima rio loco laborantis, secundari autom vice cerebri a
cultatem laedentis, illa quidem obtundontis, Vel debilitantis', haec sero cum alisnation sexcitantis singulcte Singulis respondebant protopathicis corobri Vitiis, quo rum ipsae imaginem reservent, has phrenitidi illa anfectioni typhodi vel serae si sincerae , Vel Spuria B, b sanguinis bilios spissitudinom vel opiam gonitae. Quin otiam ipsa febris haec typhodes cum secundaria asse ctione typhode, de qua supra diximus, convenerit Iis dem porro paraphrenitis et febris typhodes humoribus peccantibus nasci dicebantur, in hoc autom Sic certe di
110쪽
Vorsae, ut in illa primaria visceris laesio gravioris mali inflammationis formam, in febr typhod minus co spicuam speciem erysipelatis induere Viderotur, undepulandum St, inflammationis signa in paraphrenitidsmagis fuisse manifesta. Etenim quod erysipelaS, non inflammationem hepatis, causam febris typhodis resertAEΤIUS, innuere Videtur, specificam indolo huius an sectionis eam esse , in qua non emineant signa inflam mali vis suis , sed cerebri potius male habsentis ac ner Vosa, quae nos dicimus, Symplomata. Denique utra luctassectio comparata conVenit inter se tamquam speCies se bris ardentis perniciosae, et uvam propterea OStulabat tumori occanti et primari malo accommodatam.
Atque ita Agaeius maxime a 41 Eso discodit, quod hic causum scribit contrarium febri typhodi, illo autem, ut
e Ceteris praeCepti Veterum persuasum nobis si hanc
illi tamquam specisem Vel varietatem Subiungit. Exempla siusmodi pathsmatis in libris HippocRhaeis do popularibus morbis haud rara inveniuntur. 1sonim diliguntius hypochondrii prascipue dextri con
ditionem, eamque quotidie explorabat et notabat scri piis, unde factum est, ut in multis serniciosa febris ardentis et phronitidis historiis tensa, retracta, dolentia etc. legamus fuissct hypochondria, in quibus omnibus erysipelas, vel phlogosin hepatis adfuisse, credendum non
est, sed obstructionem potius humorum crudorum eo congestorum e g. in Sileno, Herophonte, Erasino, muliere, quae in littor decumbebat; quorum morbi in Epid. l. 1. . . describuntur. In his corobri ass0otio sere praecessit hepatis tumorem. Verumtamen Apollo ni historiam, quae Epid. 3, . . t. 13. narratur, febriStyphodis exemplum referre existimaverim, quod iiS, quae de natura huius mali modo disputavimus, illustrandis possit inservire. Haud scio deniquo an sando febrem in ilis agnoscor licsat, qui in Coac Praenot. 2, 2 6.