장음표시 사용
111쪽
hac observatione stiam Dungaeus ad h. l. dicit per con tagionem Viscerum Cum cerebro 38Ci, et crudo humor vel vapor ad caput translato. cf. ibid. 2, 2, 2.). Ouod vero rationem attinet mutuam , qua interce doro into febrem typhodem hancce et ceteras causiporniciosi species, lipyriam, febrem Sodem to , has Omnes conVenire Videbantur in causa, quae in instam malis et erysipelate prehensis Visceribus ponebatur, di ferre autem specie Symplomatum minentiorum. Eis
4 nim haud ilitor iniquo animalis facultatis laesio in dii phodo obro super etsi is morbi indiciis excellerset, sic
in i pyria ardorem internum corpore ad cutem friges cent , in obro sodes inquietudinem et iactationem otcuiusvis oblatae rei fastidium velut in CHARTADE, Epid. I. VII. prae ceteris atrociter institisse probabile st. Omnes quum malignae habesrentur, a phrenitide, hepatitido etc. simplicibus distinguebantur poterant Vero, quia disse rentia sp cifica nonnisi in symptomate laraeValente Pationem hab0bat, intor sese commiSCeri HIPP. Vict. Cui I. IV. , si quando plura eiusmodi symptomata ConSociata appa rebant. Unde factum est, ut in Coacis rasenotionibus e g. I, 36, - ΙΙ, 2 6.), in libris rorrholicorum staliis complures species in unam bServationem Comprehensae communem Saepe habere dicantur circa praesagium di nitalom et lanificationsem. Prastorsa has dis
crimina, solummodo id specierum diagnosin pertinen ii non Vidon tu in iurandis hisce morbis multum a luisse, omnibus enim eadem cura, qualis malignaes stiri ardonti in universum, EΓΘbRtUP.
In A 111 modo illustrata obris typhodis os initions aequieverunt igitur plurimi qui inde ab ipso ad supe
112쪽
rius 8D seculum exstiterunt rei medicas scriptoros stveterum interpretes. Inter quo ii recensendi sunt omnos, qui sando febrem ardenti SpeCiem Cribunt, e g. MER
cun 1ΛLis Prael. Pisan, in Hipp. hist epid. p. 273. Foe sius oeconomia Hipp.), GORRAEUs definit med. V. τυ ψωδης etc. deinde, qui erysipela hepatis causam et o mitem, sebrem autem ipsum bymptomaticam dicunt, utSκxsgnius de febrib L. II. c. 16 p. 208. d. rcst ;similito FORE saeus, qui obf. med. L. II. o. 3T histo viam spatitidis Vulgaris in abscessum desinontis sub ti tuto febris typhodis enarrat, quamvis alias ibid. L.
VII, Obs. T. GALExu Secutus, eodem nomine febrem appellat, in qua ex humorum copia sudor continuu Pro
doat. A quibus alii nonnihil octidunt in illis AsBR1υs dominentur tu . 1 u. 3. 25. v. ipp. Jpido L . Min
p. 375. febrem ita Vocat Ontinuam, malignam, quaΘin opate non solum, Sed in liene ollam et renibus se dom o fomitem habeat et suppurationem et gangrae nam adducere amet; AGI IvUM, qui in ram medio L. I. p. 5T. d. Lugd. 171 4 typhum vocat ardsentis sobris speciem, quae totum CCupet Ventriculum, eamque de scribit volui astritidem Praeterea vero idem morbum
aliquom typhodem in cach exiis habet, duosem professus HippocuΑΥΕΜ de init assecl. qui ad scorbutiam Vol in
votet ascentem hypochondriaCam proxime accedat, ubi sanguis nimia salsedine omnino Corruptu Sit, a sero
stionem proponens nuIn ex Causa Calida hydrops oriri possit: itaxem exponit, , Si Parum quid Θ hepatis ΘmΡeratur a Praeternaturali calor corrumpatur, veluti quia sens est, ravos quidem gignet et hiIiosos humoros, hi enim clim ex ulteriorem coctiouem gignantur, et concoquens n1or iun to extrane intensior reddatur, fit, ut piosa Vadat sanguificatio. Si vero Iurtinum iecur vitietur humidiim tu a tum vertet, at tuo pro sanguinctis humore a tu in re bit, t ex eo tympaniam, - nam tympanitici et scilici saepe IehricuΙnin patiuntur, quam uti cari Arabes, Graeci typhouem OCaut, etC.
113쪽
doni sus, latioros sine dicta febri assignantes, magis et
iam discropant ab Auet 1 et reliqui Veteriana, e g. CAEL. RHODIGINUs, e t. antiq. L. V. c. 14. typhod ni et malignam iuxta labet, quae re quidem magna sit ac dira sicilis , nso crisin iubeat certam, tametsi facilitatis spe Ciem pra se erat Cuius sententia Ru Ctorem ille testa tu GALExu do ofin medio. Pnose L ALPIsus dPraesag. Vitae et mori L. 1. C. 10.) sebrses exterius mi tes intus conturbantes Graeci typhodes appellant ac tantopere inter Variorum explicationes pristina nota et ratio illius sobris segonoravit, ut iisdem verbis FRAc4ST OBIUS de moῬb. Contagios L. II. . . d. 1unt. 1584. febres pestilentos oneratim describeret. 'uae sententiarum varietas sufficienti documento est, quam divorsa monto sobris typhodes sit intellecta. Haud quaquam vero exquisitas ex illis et principes et maxime disci spatiis studiose collegimus, Sed Pomiscue apprehendi uius, quae forte ad manum erant, quia Rictio gum Satis plenu ui et bene compositum reddores Vel hi Storiam quasi Variarum iro hanc rem pinionum Scri bere animus non erat, sed corollarii loco unam solummodo alteramus adiicere, ut intelligeretur, quomodo Veterum
illa disssensio ad postfros transierit. Ceteroquin in Pae
CiS , nominis auctoribus, consistere propositum nobis suit. Et quomodo in sup0rioribus binas auctorum relatio Ne8 Seorsum antea disquisitas, passim contulimus et alterna perlustration accuratius discernere Studuimus, ita nunc ma inae exspectari possit, ut in unum omne Con SpeCtiam Collectas simus comparaturi. Sod quia in hunc sinem non potuissemus non multa repetere, e parte ali quoties iamiam commomorata, lectoribus hoc relinqui mus, ut coniunctim sententias intueantur et invicem per pendant. Ostrum solummodo hoc esso iudicamus, ut
GA LENI et Aeaei diversas sobros typhodos sigillatim sibi Opponamus. Diversam igitur uterque orbi significatio nem tenuit, illo quidem, si tantum tribuere licet Om-
114쪽
parationi, quam saepius instituit cum flamma sumosa, modiocritor ardente, nardius itaque fomitem opascente, febrei dixit τυφωδη non ob stuporem, qui profecto huic
ac sedit frequenter, attamen Ortuito Verum propte C loris specificam rationem, quam Verbo norDψεσθαι Com
pluribus docis Hoscribit Hic autem obvom sic vocavit
omnino quidem Caloris externi mediocris in qua fomes internu exaeStuaret, nec tamen pituitam P CauSRhabuit, qua febris mitior provocata sit, ut GhLExus, id docet curatio, quae bilsi flavam impugnat sed stupo
rem ex muccenso domite interno, hepat scilicet me rebrum in aegritudinis societatem contrahonto Quod Confirmatua Observationibus Vetevum d utriusque huius partis consensu. Itaque bilem Asiae ius, AL Exus pituitam tamquam Causam. ille acutam . hic tardam sobrem in toll0xit, illius morbus malignus erat et lethalis, huiusἰ hris typhodes terrificis quidem Symplomatibus, in qui bus soporosae AsseCtiones, Stipatur, sed non adeo etha Iis dicitur illic lethargus coma etc. Spuria sparebδnt,ox consensu conflata, hic id iopathica et vera sa dompathemata, ex pituita nasci dicta. Duae Symptomata ad naturam debris ΕΥ Ii quidem pertinui SSe ut necessario accedontia sobri autem GhLExi fortuito, nec insepara bilia adiuncta fuisse videntur; quar in illa assectio par ticularis Irin Cep momentum morbi erat, inCCessorium vero febris. Velut symlitomatica, in hac aut semcishris principatum tenebat Cui partium megritudines acoedo ron symptomati Cae, et in his praecipue animalium lan clionum hebetudo ac torpor AE 3 1us denique arctioribus snibus motionem typhodi febris circumscripsit, quam GΛLvx Us ERO11 ANUS. H1PPocii ΛΥΕΜ sequi professus;
illo enim rapeciem . hi genus debrium ita nuncupabant, ipsi vero hoc discrimino, ut prior charactere in o istatueret ex humoris ieccantis matura. Ex typo febris et Symplomatum ratione . posterior vero ex ' decuPSUS in aeuualitat et exitu irincipiis mota ros pondente. Sic
115쪽
etiam veterum sectatores alii ampliores habobant, alii an gustiors limitos ebris dictae, utpot a prioribus haud
quaquam unanimi consenSu descriptos. In hoc Vero omne Conveniunt, quod nemo hanc brsm memorat populariter graSSari, et Vel ex mi asinals aliquo oriri, Vel contagio Circumstantes ad pestis o dum inficere, Vel Xanthemate Cola Spicuam ESSe, se sta
dia docurrore a modicis discreta, nisi EROI 14sus in do finition sua hoc forte innuebat. Quod eorum gratia monemus, qui typhum, quem nostra aetas si dicors consusvit, hisc indiciis tamquam ccessariis et peculia ribus volunt dignosci.
Et sic quidem propositam hanc disquisitionem ab
solusero licuisset; sed non super 3Caneum nobis videtur, sub nom adiicer nonnulla de causa si sonis illius dis sensionis, quae inter auCtore obtinet circa assectus est bris typhodis rationem. Par causa quaerenda esse vidstur in varietate significationis, quam in Verbo τυφος ot iis, quae huic cognata Sunt, demonstravimus alio Onim sensu, ut vidimus, HLPPocRATES Verbum τυφωδεὴς accspit, aliter GALExus et quod illi stupefactum do notat, apud hunc Succensum redditur Indo varia vocis virtute ad Varias res Significanda in morbis uis bantur; in illo pathemate ad cerebri laesionem, in hoc ad sobris calorem respiciebant. Alteram causam posuerim in Sus raritate. Nam satis vetusta quidsm illa vox esse Videtur, Verumtamen ad morbum aliquom nuncupandum haudquaquam multum et pridem Solomnis, quar non nisi apud Scriptore mediCO si usitata reps ritur, apud reliquo et populares inaudita. At oro, quomadmodum animadvertimus, etiam medicis usus a tis rarus erat, quare EROTIANO et GALEN O tamquam mi
116쪽
nus cognitum, nequ TeCt ab Omnibus iniselloctum bum intorprotatione indigere videbatur. Scimus autem,oiusmodi interpretum studiis, siquidem, ut hic, minus
consentiunt, Veritatem et Cognitionem neutiquam iuvari, confusionem potius, dubitationem et obsCuritatem augeri. Sod circa illam Verbi raritatem, CauSae eruenda gra tia, singulos auctore intueamur; et ut ab HIPPOcn Algincipiamus illud Vitium, quod in libr. Epidem. τυφωεις dicitur, cuiusque tam rara mentio fit, etiamsi causas mali tam frequenter quam nunc etiam illis temporibus occurrisse, Suspicari licet), compluribus nomini bus ab eodem auctore PromiSCue nuncupatur, quum dia gnosis mali nondum ita decuseta esset, ut diversis nona nibus divorsa et rite distinctas segritudines significa rsentur. Nonnulla eiu8modi Synonyma serbi τυφωδης supra xhibuimu8 3. 22.). Causa Vero, Cur eadem Vox,
quantumvi rara, solummodo in Epidomicorum libris scribatur, nequo in aliis quibusquam dispors sit, mihi
videtur esse consuetudo auctorum arin, quo Complures scimus QSSe eorum librorum, qui H1PPOCRATIS O
mino veniunt. Nimirum, ut in synonymis diotis consi StamuS SiCut V. λή θα ργος inauditum os in libris Prorrho ticorum, Par tantum Commemoratur in Coacis Praenot., sic nostrum τυφωθης auctori illorum librorum de popularibus Orbis privum est, ceteri idem aliter dicunt. Indo ab HippocRΛΥ SenSim SenSimque, quemadmodum a nobis expositum est, nomen illud generis ex sermo nibus modicorum disparuit, in cuius locum specie Com
plures Succedebant, SeCundum auSarum et Symptomatum varistatem distinctae ne amplius aeger VOCAbRtu τυμφωδης Sed febrium quaedam species hoc nomen tulit. Vo rum etiam hanc Consuetudinem Vocandi parum Vulga rem fuisso sexistimarim, non quidem proptereΘ, quoniam ab AugΥΑΕ et CAEL 1 AUREL14so cuius liber, primi tu Graece scriptus, hanc Oosem habere poterat non Commemoratur, nam uterque parum opseras dedit sobri-
117쪽
bus oscribsndis, ne apud priorem nisi ardens accura tius . exposita est. Sed GALEM Us etiam, Muippo cui tam
multa Mohomus d sobribus disputata, quique tam multi
sermonis est, ut non facile quidquam, quod ampla erudition sua complecteretur, omisisse Videatur, paucis o
cis mentionem ciecit typhodis febris, meque fusius us quam descripsit morbum hoc nomin insignitum. Cuius sustitii ratio sic forsan reddi poterit paucissimis primum, quod loquacitatem attinet huius auctoris, illa non adso
Conspicua est in nominibus enumerandis, lotius in re bus issinion lis it clargo verborum apparatu docendis. Ιmo non ideo multum tribuebat nominibus colligendis.lvoL40dulo distinguondis et definiendis, ' quod ex Supse rioribus cognovissse licst, ibi typhodi mistractionis spes
cies partim secundum eius auctoritatem describsebantur Vid. 23. Itaque mirum non est Si 'υψώδης, quod familiars si non erat, et cuius usu dorsan non ipsum, Sed alium auctorem habebat, qui pristinum modico Tum Sum, ut Bin Parurn negligeret, non nisi aliquotios apud tum occurrit Scilicet ab altera parte mandom febrem aliter etiam, et sic frequentius, Compellabat, non ex caloris peculiari indois, nam Sic fere in ardontis febris societate, et ei quasi opposita. Scribitur. 40d ex in Vol humoris officientis ratione, modo quotidianam continuam, modo pituitosam φυγγωτικη ), quarum 40
brium descriptio ad typhodem igitum potest transferri, quemadmodum fecimus supra Deniquc illa Jobris ix
pituita genita, sicut trabitaris, teste eodem GALExo, in rarioribus morbis erat, quum pleraque par febrium ut garium , ille derivarentur uam ob rem non adeo frequens locus dabatur, hunc morbum describendi, molexempli causa commemorandi, et ob eandem Causam, qui post GALENUM scripserunt medici, fere rasectatorses illi addictissimi, partim uar, ipsum morbum memoPR-bant, lartim aliis inscriptum, forsan Ο magiS, AUO niam in usu verbi τυ non ille ab HippocRΛae discede
118쪽
rst, s ambigua et salSa fieret eius norminis percoptio, ipsum hoc omittere malebant. AeHUs autern Vol quisquis febrem cum erysipelat hepatis primus typho dom vocaverit, reSPuit Sum GALS XI, quippe quo auge
rotur confusio et ObSCuritaS, Sed scrutations et om menta cauSarum, quibuS Unc maxime Occupabantur,
cum notione Hippocratica Sic coniunxit, ut se ullaP0msodom assectioni iam pridem cognitae excogitarot o ita quasi ad pristinum loquendi usum redii est, verumtamen
morbi fines aliquantum contrAheret Nirin Vero GALE Idictio cum Agaei I S Simul deinceps existeret, an at torutra modicis illius aetatis reiiceretur, ex scriptis au otorum deCernere non ausim, nobis certe mansit hascsentsentiarum varietaS, cuius rationi reddendae operam dodimu8.
119쪽
120쪽
Ego liberam medicinam prosit eor, nec in antiquis sum, me a no- vis utrosquo, ibi Veritatem Molἐitit Soquor, et instar metalli Coruin exscoriis tum novas tum VP lexis inedicinae murum et urgentum irae ΘPtorum colligo. BA LIV. d. risu e Sicantiu in Praes.