장음표시 사용
81쪽
DE AESTIMATIONE RE Ru M. TIQui restituere iussus iudici non Nec obstat quod,ut manu mili- paret contendens non posse resti- tari alicui res auferatut , id citra tuere siquidem habet rem, manu vim &impressionem, quam sem- militari, ossicio iudicis, ab eo per exosam habet legislator, fieri possessio transfertur. nequeat. Respondeo : Etsi enim Equidem non ignoro Anto- vim exosam habeant leges : Idnium Fabrum Ib. coniect. I p. istam tamen non de ea vi, qua ad iuris legc in by. totam, ut spuriam, & a executionem utitur magistratus Triboniano sub nomine Ulpiani sed de ea quam privatus privato in- suppositam,teiicere: Verum quamistentat, intelligi debet. Hoc sane inepte &absurde, quilibet iudica. innumeris legibus confirmatur. re potest. Quod enim negat manu Et quid obsecro ius sine executo- militari posse rem possessori con- re 3 At exequi sententiam suam tu maci auferri, id sane pluribus le- vix possit magistratus, si tali vio-gibus repugnat. lenta impressione ipsi interdictum
Sic enim Vlpian. in is pris. Ale essent. viis stat Si quo missis fuerit in possese Rursu; non impedit quod lem,obem Deicommi servandi css- gibus apelle sit cautum ne unu
sa, non admittatur, potestate et u quam omnino in privatis negotii3 istaceo dis est iu possessionem, qui ptiva totum vel tuitio militaris, vel eum misit. aut fi quid nolet uti inter' exectulo itibuatur l. g. C. de osc- dicto,consequens erit dicere Uterdiu mihi iudic.ctum locum habere. Sed melim erit - - ω - - -
dicere extra ordinem ipso, iure se, Respondeo: manum potestatu exequi oportere decretuis milita ei insegi upra ama
C. 3 lenta, quae fiat per milites lea ea
si dentus nom.idem Ulpian. Neces ' Prio prator adiecit: ut qui per dolum Ff e P Usst, venit in posse onem cogatur decede- Non res agatur praeterea quod
re: Coget a eum decedere non pra- ab executione non sit incipientoria potestate vel manu ministro- dum, nec executio praecedere derum: sed melius o civitum faciet, beat condemnationem I. I. C. si eum per interdictum ad imordi- Execution. rei iudicat.VAt praece-naraum remiserit. Et Papinianus plum illud iudicis, rem restituere in Lyb. deliberali causa. CDominis iubentis, non sit condemnatio, qui obtinuit, hi velit sertium sevum sed arbitrium, quod praecedere adducere litis aestimationem pro eo debeat condemnationem. Igiaccipere non cogetffrtur manus ista militatis, arbitrium
82쪽
inse ens,condemnationem prae- sit ei, iudice quantitatem taxante.Et cederet atque sic ab executione Marcianus in l. s. s. n.j.eod. Sed iu- initium fieret. dex potest prasinire certam sum-Resp. Quod enim dicitur ini- mam mque ad quam iuretur, licuittium non debere fieri ab executio- enon es a primo nec deferre. Utvnne, nec executionem debere prae- tur scilicet JCti argumento a ma- cedere condemnationem, id de ex- iori ad minus: Cur enim concedi-ecutione sententiae accipiendum: tur id quod plus est, ei non de ne At manus militaris non est execu- gatur quod minus est: Atqui iudi- tio sententiae, sed arbitrii, ci conceditur ab initio non deser--V ESTIO IV. re iusiurandum, quod plus est . Er-- Fudex iuriiurando post taxatio . go taxationem eidem adicer mulnem adiicere ' to magis concedendum erit. Quin Porro sicut in arbitrio iudicis & Paulus in L ιδ. is de dolo malo est iusiurandum deferre vel idem confirmari eo autem inqui- non; ita quoque in eiusdem pote- ens es h c ct in metua causa actione, state est, ne fortassis a chor immo- certa quantitas non adiicitur, ut posderate atque in immensum iuret, sit per contumaciam suam tanti rem - iuriiurando certam taxationem condemnari quanei actor tu litem adiicere, ac summam cetiam prae- iuraverit: Sed osticio iudicis debet tu finire ad quam usque iuretur. Id utraque actione taxatione iudiuran quod textibus statis dilucidis con- dum refrenari. firmat Ulpianus in L isdem Caeterum Antonius Faber lex lit. iur. in qua Iurare autem in in tibus hisce minimc motus , serio nitum licet. Sed an iudex modum contendit, iudici fas non esse abi- iuriiurando statuere possit ut intra nitio taxationem adicere lutitu certam quantitatem iuretur ne aris rando. repta occasione in immecum iure. I. Quia innumeris in textibus tur, quaero I es quidem in arbitrio, dicitur reum tanti damnandum esse iudici3 deferre iusiurandum e sti, quanti advetiarius in litem iu- necne, constat. e si igitur qui possit raverit L J.f. de dolo l. as. s. i f.=imiurandum non deferre o taxa- lat. matrim t. S. s. IJrer.amot.tJ.f. tionem iuriiurando adiicere, quart- de in M. iuri cum similibu3. v nde
tur rbitrio tamen bonaesidet tu. sequitur taxationem non po sse ad dico etiam hoc congruit. Idemque lici iuriiurando Ulpianus in L p. g. a Ffad exhib. prae. T. Quia in L R. s. a.Jde in lit.iura terea ait in hac actione notaudum dicitur in infinitum iurari posse. rct, quod reus contumax per in litem At in infinitum non iuraretur, si tu iurandum petitoris damnari post taxatio ab intio adderetur. i. Quia .
83쪽
s. Quia in l. by.ssis R. Vindicat. gumentum ex d. l. . s. a. detim- Ulpianus diserte scribit: Si is, qui prum, parum sententiae nostrae ob rem domino restituere iussus ect, non stat: Nam & ibi,quod dicitur in in
possit restituere, si quidem dolo fece- finitum iurari posse, sic intelligen-rit, quominus possit, damnandum dum, si nulla taxatio fuerit a iudice eum es, quantum auersarius in o. adiectar Id quod ex verbis statim tem sine ulla taxatione in infinitum & in continenti sequentibus plus
iuraverit. satis relucet, subiicit n.sed an mo-
g. Quia intrs de inlit.,r. Mah dum iuriiurando statuerepolsitIudex cellus lcribit, aequum e sse arbitrio quaritur ' Ad quam quaestionem domini precium statui. At non aesti- respondet JCtus Id per omnia
maretur res arbitrio domini, si iu- congruere bonae fidei iudiciis.dex posset taxationem adiicere. Pari modo nihil detrahit opi-Sed haec tamen fundamenta, nioni nostrae, l. 68. g. de R. Vindic. quantumvis ab initio speciosa ap- Nam, ut bene Donellus monet,
pareant, non tanti sunt momenti, verba illa, sine ulla non ad ut quenquari, a priori sententia di- iudicem damnantem, sed ad acto- movere debeanti. Quod enim hinc rem iurantem referri debent, ut
inde legit ur in jure, reum tanti esse hoc velintiquod cum actor sine ulli damnandum,quanti adversarius in la taxatione iudicis, hoc est, nulla litem iurarit. Id sic accipiendum, taxatione a iudice adiecta, iuraverat tunc procedat, cum sine iudicissiit in litem, tanti reus sit damnan taxatione iuratum est ; tum enim dus quanti in litem iuratum est. tanti damnandus est reus quantum Postremo ad rem non facit d. l. iuraverit actor. Quod si autem tu, F g. de iis sit. iur. Mandoquidem dex taxationem, ut potest, adiece, arbitrium illud , cuius meminit,cerit, tum siquidem iuxta illam ta. non est arbitrium immoderatum, xationem ad summam praefinitam sed arbitrium boni viri, quod iusti iuraverit actor, condemnandus et- iudicis iustum & aequum modera- iam est reus quanti iuratum est: At men minime excludit. d. l. . O d.Lsi laxationem istam & summam s. de in litiuum praescriptam ac praefinitam excesse- Hanc potio laxationem iudicis rit iureiurendo,tum non quanti iu- existimant Udallicus Zasius in l. s. ratum est, sed' ad summam solum T. detulit.& Andri Alciatus in tr. de praescriptam condemnari debes eo quod interemn. a . Duplum v ereus. Haec vero sententia haut ob- rae aestimationis excedere non posse
scure colligitur ex legibus ante ad- propter novam Justiniani consti- ductis. tutionem in I. unic. C. de sent. qua Sic etiam Secundum Fabii ar- pro eo quod int. a quo tamen pleriq,
84쪽
TRACTAT Us neotericorum recedunt. Et recte:
Quoniam ista Justiniani constitutio solum de taxatione & moderamine eius quod interest loquitur, quod certe cum aestimatione iurisiurandi in litem vel nihil , vel parum habet commune:Siquidem in iureiurando in litem non spectatur quanti intersit actoris, sed quan. ti iuratum sit l. b. f. delud te. l. a. f. a. L p f. de in sit. iuraud.L3J.F.de R. Vinium
cti deferatur iusiurandum in litem 'DEfertur hoc iusiurandum in
litem soli actori: Non tamen invito illi, sed volenti: si quidem omne iusiurandum in litem pertinet ad favorem actoris; Maxime vero
illud, quod affectionis dicitur quo ipsi permittitur pro suo arbitriorem suam ultra verum etiam precium aestimare, LI.LF F. de in At. iur.
I p Trer.am lat. quare delatum licite atque impune recusare poterit actor, cu m & alias cuivis licitum sit favori pro se introducto renuncia-retpeu. C. depact. Unde quod in l. . S. I.ss de in sit. iur. scriptum est, adolescentem, si velit iurare in litem posse, non ita accipiendum est
quasi conditio illa si velit fit condi-eio illius adolescentis, sed quod sit conditio iurisiurandi: Ut nempe adolescens iurate possit, si velit; di on quia adolescens fit: sed quia
haec est natura tutis iurandi in litem
ut suseipiatur, si quis velit: prout
haec recte dc late D Odellus explicat in tulistide in lit. tur. Non adversatur huic quod in L .F. d.en. dicitur in litem ex iuris necessitate iurari. Primo enim loquitur illa l. . de jurejurando in
litem veritatis, quod quoniam tum demum defertur,erem res,quae post moram amplius non extat, a Judice aestimati nequiti. I. F.fv.f. de iussi. r. ex necessitate quodammodo praestatur. Non quidem ex necessitate juris publici; quoniam id
juramentum praestandi necessitatem ius publicum actori minime imponit, sed solum ex necessitate iuris privati , hoc est, ea quam non jus Civile, sed ratio privati tutis sui tuendi actori adfert, eo quod aliterius suum salvum habere non polis sit. At in iuramento affectionis, nec ius publicum, nec privatum ullam necessitatem imponit actori rem suam per iusiurandum in litem ex adfectione aestimare. Alia cette ratio est iurisiurandi quod non est in litem sed ab adver- latio defertur, quod, nisi referatur, sine iusta causa reculari nequit, Imabifesta J. de iureiurand. quoniam etiam ad commodum pertinet deferentis, cuius interest maxime id tu scipi ut citius &fine molestia atque sumptu a lite discedatur. Sed & necessirium iusiurandum, quodJudex parti defert, suscipi & iudicis Ac partis interest. Judicis quidem, ut in dubia caula habeat quod sequatur: Adversarii ve
85쪽
ns aes TIMATIONE R E R u ut praro, ne quid in dubia causa temere adversus eum a Judice sine iureiurando statuatur. Quare ex his relinquitur iusiurandum in litem affectionis, non nisi volenti,domino deferri. sed tamen nec cuivis domino illud deserti ius permittit; sed illi duntaxat, qui dominus est litis, hoc est qui iudicio egerit & litem sit contestatus, Orocuratorib. l. Nulla et de procur. Quin etiam nec omni, qui dominus sit litis, verum qui suo nomine litem sit contestatust meo T.jdein lit.iuris Hinc igitur procurator, etsi litis contestatione Dominus litis, evadat d. l.procurator ibiti O d. l. Nulla, quia tamen non suo, sed Domini sui nomine litem contestatur, ad iusiurandum in litem non admittitur. Huius autem porro ratio haec
est, quod si procurator iuraret in litem, deberet de domini sui affectione iurare, L Jj. de inlit.tur. At hareno ipsi, sed soli domino potest esse cognita, Donetl. in d. l. . pr. f.
Quod si tamen procurator speciale a Domino mandatum haberet de in litem iurando simulque a Domino, quae nam eius di quanta esset in rem illam,de qua iurandum est, affectio intellexisset, ratio profecto nulla esset, quae talem procum ratorem iurare impediret.Is n. si tu.raret, intelligeretur ipse Dominus iurare, arg. lis si de iureiur. iuncta l.
'ued quusf. de R iur. Jurare et a dc affectione domini,quae non minus atq; Domitio ipsi, explorata foret. Idem quod de procuratore dictu
est,de matre quoq;,quae tutrix non est asserendu videtur. Quod nempe liberorum nomine iurare nori
possit,nisi speciale ad hoc mandatu habeat & ipsi simul de affectione
liberorum, quam in rem suam habeat exacte constet, quanta & qualis illa sit ob eam rationem, quam modo in persona procuratoris idem efficere diximus. Diversa est ratio tutoris & curatoris. Hi enim,quoniam in reb. minorum administrandis dominorutant loco l. , ult. l. tutor qui tutelam s. dea in tut i quisundum s. si tutoris pro emptore L Interdum quj tutelam F.de furt. idcirco, si voluerint, ipsis de reb. minorum iurare in litem permittitur L .inpr T. de in lit.tur. Inviti tamen iurare non compelluntur ex ratione ab Ulpia.no ibidem a gignata; quod nempe grave & iniquum videatur invitos cogi, sub alieni compendii emoluismento,periarium anceps subire. Permittit vero Ulpianus tutoribus & curatoribus iurare in causa tutelari in f . pr. ubi per tutelarem causam vulgo Interpp. Accursium secuti,intelligunt causam,in qua de
tutela agitur, sine qua pupillus adversus tutorem agit tutelae.
Sed male uti his argumentis sa ne evidentissimis evincit Donellusi. Quod constante tutela non poc
86쪽
so T R. A csed demum tuteli finita l. Is A. a. f. de tutela O rat. distr. 2. Quia
in ea actione tutor non est actor, cui deferatur iusiurandum in ii. tem, sed est reus, adversus quem in litem tutari solet. Proinde rectius ipse Donellus tutelarem causam hoc loco interpretatur illam quae quidem exercitione fututoris, ad tutelam tamen, seu ad rationem &administrationem tutelarem pertineat, ut si causa pupilli quidem sit
emolumento, sed quam tutor, ut tutor,id est pro ratione ossicii & tu . telae, exerceat iuxta Is Mah Inst. de admin. tui. Sed quomodo tutori 3c curatori de affectione siti pupilli, aut adulti constare potest, ut de illa tutari possint f Equidem certi quid de
affectione illorum vix poterunt habere exploratum; Maxime tutores , cum ut nunc subiiciemus, vel
idcirco ipsi impuberes iurare impediantur, quod vel nulla fit illo rum in rem petitam certa affectio, aut illa sit immoderata. Et quidem Idallicus Zasius in L .n. b.F. dein fit. iur. existimat tutores & curatores nomine sitorum pupillorum vel adultorum in litem iurantes,ium rare debere rem illam, quae petita est, talem, vel talem utilitatem potuisse afferre pupillo, si esset oportune restitutar Id quod possit tutor salva conscientia iurare, ut cui probe cognita sit conditio rerum pupillarium eiusdemque ossicium sit utilitatem pupilli catare.
T A T u Quae sententia Zasii propterea recipienda non videtur, quia tale iuramentum non esset affectionis, nec ex affectione, sed ex veritate veraque utilitate,quam ex re petita pupillus percepturus fuisset rem aestimaret. Glossa putat tutores dicuratores pupillum in hae vel illa summa nolle carere hac re, quae non restituitur: sed reiicit Zasius in praecitato loco istam iurandi formam; quod eo modo iurare nil foret aliud, quam ex affectione pupilli rem eius aestimare et Cum tamen pupilli nulla sit affectio, aut
certe non moderata affectio, L pu-
picus j de Acquir. Bariolus hanc tutoribus iuraridi formam praescribit, ut videlicet tutent, si ipsi essent eius conditionis cuius pupilli & si essent loco pupilli, nolle se pro tanto, vel tanto carere ista re.
Quae & ipse tamen iuramenti formula displicet Zasio: T am quia si essent tutores in loco pupilli, carum rerent affectione. Tum etiam quod textus d. l. . significet omnia esse aestimanda ad utilitatem pupilli,ergo non ad udilitatem tutoris. Sed tamen his rationibus Zasii nihil obstantibus videtur mihi haec ipsa formula omnium commodi sima omninoque retinenda, si modo recte & ita, ut Bartolus eam in tellexi sset,accipiatur. Hoc autem proculdubio voluitae sensit Bart. quod tutores nomine pupilli de re pupillati ex affectione iurantea debeant affectio in
87쪽
ret, aut habiturus esset in rem suam si qua eius foret affectio, metiti & aestimare ex affectione sua; sic, ut iurent tantam se putare pupillum habere debere aut habiturum esse in rem istam affectionem, quantam ipsi met tutores in eandem rem haberent, si essent loco pupilli hoc est si essent Domini rei illius sibique res ea ex affectione aemstimanda foret: Non vero, ut Tasius verba ista Barioli male accepit, si tutores essent in aetate pupillari constituti. Atque hoc modo si iuret tutor , palam est iuramenti istius omnia ad solius pupilli utilitatem & commodum referri non vero ad tutoris, vel ullius al
suo nomine litem contestatus est, de affectione sua iurare possit in litem , amplius requiritur ut is eo sit praeditus iudicio. quod satis sit ad rem ex affectione moderata aesti
Quapropter furiosis mente captis & prodigis, quoniam omni iudicio & animi intellectu destituuntur, hoc maxime iuramentum affectionis non committi, expeditum est. Itemque de impuberibus,
qui & ipsi iudicii inopia & imbecillitate laborant asserit Ulpianus in d. l. . pr. Est quippe hoc iuramentum, de quo loquimur de re aestimanda, quam impuberes pro aetate recte q stimare ignorant, quo niam nec veram aestimationem re- tum suarum satis norunti Et si de affectione illorum quaeritur, aut illorum nulla est affectio in tempetitam,aut immoderata nec sensu utilitatis aut commoditatis, quae inde percipi potest, regitur Doneli. in d. l. .num s. Addit tamen Ulp. in d. l. o. expresse hanc conditionem, si impuberes te Quae non ita intelligenda est, quasi Ulpianus velit quosdam pupillos esse , qui impuberes sint, quosdam vero qui puberes; atque illis iuramentum in litem denegari: His vero concedi: Omnes si quidem pupilli impuberes sunt l. pupidus dem ign. Quare id videtur sensisse JCtus quod cum non solum pupillus dicatur qui revera est pupillus , sed
etiam interdum revoc*ουκωc is qui
fuit pupullus sed pubertate desiit pupillus esse l. si tutor. post l. cum pupissub J. de tui. O rat. distri non huic, sed illi, qui adhuc est impubes in litem iusiurandum aenegetur. Donellus in d. l. .Sunt etiam
qui particulam (sil hoc loco idem
quod (quia) denotare & non conditionem sed rationem significare existiment, quare pupillus iurare in litem nequeat, qui scilicet im
pubes sit: uti haec particula s si injure nostro pro ( quia ) interdum
poni satis probati qui Roma , . 2- gerim s. de V. O. Diversum in adoleste me receptum esse Ulpianus dicit in d. l. o. pr. Hunc enim si velit in litem iura-M re,posse
88쪽
ix T R A c Tre ,posse dicit Idq; propterea quod
plus iudieii sit in adolescente,quam in impubere tantumque iudicii is habete intelligatur, ut de re sua aestimanda iecte statuere possit,
. v de lata culpa in litem iuretur I
deferatur, dictam fuit proxima quaestione; Sequitur nunc ut videamus adversus quosnam in litem iuretur I Qua in re haec tenenda est tegula: adversus eos in litem iurari,qui rem,quam detinent,iussi Domino suo restituere, vel exhibere, iudici non parenti; a. b. t Isis im
t. iur. Sed hoc ita, si dolo malo id faciant; Non etiam si culpat s. 3 3 eod tin ubi Marcianus edem in his omnibu/ ob dolum solum in litem
iuratur, non etiam ob culpam: Haec enim iudex aestimat. Caeterum do
lus est duplex , praesens & praeteritus: Ille tum committitur, quando is, qui possidet, habetque rei restituendae facultatem iussus a iudice restituere, non tamen restituit rQui dolus proprie contumacia ap pellatur l. . a. b. t.LF j de in sit tur. Praeteritus velo dolus committi- trir, cum reus tunc quidem, cum iubetur restituere, rem non possidet; adeoque dolo non facit,quod
. n restituit , ut qui restituere nequeat; sed tamen prius dolo fecit,
quo minus iam restituere possit: Hic dolus,etsi proprie non sit con A T u stumacia: Tamen pro contumaciae. habetur: Quamvis enim reverae
non possideat, qui possidere desiit.
iuris tamen interpretatione possidere censetur, i qui dolo l. Parem gde R jur.Quare & hic dolus, perin
de ut vera contumacia, tui eiurando affectionis punitur & coerce- , s de pignor l. 6 P. . de R. Vindicat. bas. , S. f de petit. hereddob culpam, ait Marcianus, in litem non iuratur d. l. s. Id quod intelli gendum de levi &levissima culpa. De lata enim culpa, non m iussis in litem iuretur atque de dolo. i. Quoniam lata culpa etiam in delictis doli appellatione vetiit, Mest dolus praelum pius,atque ut do ius vindicat nil. I. S .iuxSI. l. quod Z ovast . deposit. l. t. F. . si mensor.
not. infam. Atqui ob dolum in litem iuratur d.hssa. Quia Imperator Severus cia. Te atque perspicue testatur de lata etiam culpa in litem iurati,i. a. Vis in sit. iurand. Is qui rationem tutem lae, seu curae reposcit invitus in litem iurate compelli non potest,sed volens ita demum audiendus est, si heres per longam haccessionem tutoris instrumenta tutelaria dolo,
vel circumveniendi pupilli gratia
exhibere non vult. Sin vero Demque dolus neque lata culpa neque fraus heredis convincitur, omissa iurisiurandi facultate iudex de veistitate cognoscet, quae etiam argummentin
89쪽
Uentis liquidis investigari potest:
Ex hoc Imperatoris rescripto plus' satis liquet adversus heredes tuto eis in litem iurati, si vel dolus eorum vel lata culpa eorum convincatur. Nec audiendus hic est Iulius Pacius, qui cent. i. q 'o .asserit
in favorem pupilli hoc specialiter
receptum in actione tutelae quae adversus tutorem intentatur ut adversius heredes tutorum in litem iure tui: Alias regulariter in litem non iurari ob solam culpam Prae- erquam enim quod assertionis suae fundamentum penitus nullum adducat adversantur ipsi textus superiores quibus tam in delictis quam in contractibus latam culpam pro dolo accipi & vindicati admodum evidentet docetur.
Verum graviter huic adversatur l. o. s. sin. f. de in sit, iurand. in qua Ulpianus ex culpa autem non esse iusiurandum deferendum .coostat, sed aestimationem a iudice faciendam. Atqui culpa lata etia est
culpa: Proinde quod illic de culpa in genere asseritur, idem quoque de lata culpa accipiendum
est. ir. Eodem quoque facit quod
Marcianus in ue. s. f. p s.cte in sit. iurandscitibit: In bonae fidei iudi, ciis ob solum dolum in litem iura,ri non etiam ob culpam. Dum enim particula solum exclusiva utitur & insuper expresse addit non .etigm ob culpam in litem iurari latis Io NE RE Ru M. 83 aperte significat ob latam culpam in litem iurari. 3. Accedit his quoa Paulus in La. Teod tit. scribit : Cum dolo aut
contumacia non restituatur res
possessa solete in litem iurari: Unde colligitur in litem non iurari quando non dolus nec contumacia, sed culpa solum in re non reis stituenda aut non exhibenda punitur. Solutio contrariorum.' Sed his non obstantibus, verior est contraria opinio, quod scilicet etiam ob latam culpam non minus atque ob dolum in. litem iuretur, quae sene luculenter fundamentis supra adductis confirmatur. Nec contrarium probant argumenta modo adducta e Quod enim in d. t . . , . . dicitur ex culpa iustu, randum in litem non deferri, id non de lata, sed de levi levissima culpa accipiendum est: Tum quia culpae nomine absolute posito, levis culpa significatur,arg. l. S. T. Commodati Se communis est interpp. opinio: Tum etiam quia &alias quoties in iure culpa opponitur dolo, prout tu praesenti quoque materia accidit, L .pr . de in lit.iurand. toties verbo culpae , quantumvis generaliter posito non lata, sed levis solum &levisti, a culpa significatur; quandoquidem tunc lata culpa appellatione doli, non autem latae culpae comprehenditur per textus paulo supra adductos.
90쪽
Pari modo non adversatur d.LI. f. s. Quamvis enim particula taxati vasolita addatur dolo, peream tamen culpam latam non excludi satis comprobat l. I. S.'.iunct.l.32.
f. deposit. l. t. b. I Js mensor falsum
moe dix. Idem plane ad tertium ex d. l. a. S. I. desumptum respondendum est. Et haec quidem ita de culpa lata; De letii & levissima constans de consentiens est Interpp. nostrorum opinio, de illis in litem
non iurari. Excipiunt quidem non nulli tutorem, adversus quem in actione tutelae,etiam ob levem culpam in litem iurari soleat, a . l. s. C. de in At. iurane Sed male profecto & perquam imperire; quoniam contumaciam & dolum tutoris coerceri in litem iureiurando docet lex. F. F.de in lit iurand. At qui flustia dc otiose lex mentionem faceret contumaciae & doli,ac perperam levis culpae mentionem
supprimeret , si de levi culpa aeque, atque de dolo adversus tutorem
Nec contra quicquam facit d. l. - .ubiGordianus Imperator sit c alio iure vult esse tutorem & alio tutoris haeredes non ut adversus hos obdolum & latam culpam in litem iuretur; adversus illum vero etiam ob levem culpam; sed ne adversus tutorem iuretur si non proferat inventarium caeteraque instrumenta,
quoniam hoc ipsum dolo malo facere praesumitur: Adversus heredes
vero ipsius, si aperte dolo malo in
In quibu3 actioniblia locum babeati jurandum in litem S inspeeiade actionibu3 in rem FVI deamus nunc quibus in arectionib. locum habeat iusiurandum in litem Et ait Marcianus: in actionibus in rem & ad exhi- . bendum & in bonae fidei iudiciis in litem iuratur. Et Vlpianus hano sententiam dicit generalem e sse &ad omnia sive interdicta sive actiones in rem, sive in personam sint ex quibus arbitratu iudicis quid restituitur locum habet. l. 5S F. de Rei vindicat. De his nunc singulis ordine dicemus,& primo quidem de in rem actionibus. Et quidem quod ad Rei Vindicationem attinet, dubium de ea nullum est quia iusiurandum hoc in litem admittat non solunt propter rextus expressos modo adductos, quibus id clare signi ficatur;sed etiam quia hac actio. ne non agit nisi dominus rei, qui rem suam ab alio possesiam sibi restitui petit, s. t. Adeact.L as. J. de R.
vindicat iunct. l.36. eoae tit. Cui si non permitteretur iureiurando in litem rei suae pro suo arbitrio precium statuere, cogeretur invitus ret sua carere aut iusto plecto illam vendere contra quam aequitas suadet i r. f.de in lit. iur. I ' Frer.amot. De Publiciana actione idem admittit Antonius Faber, quia etsi is qui illam exercet, non sit dominus tamen fingatur rem,quam pec