Flavii Iosephi opera omnia

201쪽

ΤΡΙΤΗ 169 159 γ καὶ ἰποία μεν εστιν - πολλονιερεων στολὴ δεδηλώκαμεν ὁ δε ἀρχιερευς κοσμεῖται με καὶ

σάμενος δ' εὐυακίνθου πεποιημενον χιτονα ποδήρης δ' στὶ και υτος ' μεειρ καλεῖται κατὰ τὴν μετερανγλοτταν ζώνη περισφίγγεται βάμμασιν οις πρύτερον ηνθει διαπεποικιλμενs, χρυσο συνυφασμενου. 160 , κατὰ πεζαν δ αυτ προσερραμμένοι θύσανοι ρ0ον τρύπον εὐ βαφὴς μεμιμημενοι ἀπήρτηνται, και 10 κώδωνες χρυσοῖ κατὰ πολλὴν ἐπιτήδευσιν της εὐπρεπείας, στε μεσον ἀπολαμβάνεσθαι δυοῖν τε κωδώνοιν ροιωκον καὶ ροον κωδώνιον. 161 γ εστι δ' ὁ χιτδεν

Ofτος ου εκ δυοῖν περιτμημάτων, στε ραπτος πιτον μων ειναι καὶ τον παρὰ πλευράν, φάρσος δ' Di επίμηκες φασμένον σχιστον χει βρογχωτῆρα ου πλάγιον, αλλὰ κατὰ μῆκος ἐρρωγότα πρύς τε το στερνον καὶ μεσον το μετάφρενον πεζα δ αυτ προσερραπται υπερ του μη διελέγχεσθαι της τομῆς την δυσπρέπειαν. 0μοίως δε και θεν αἱ χεῖρες διείργονται σχιστος εστιν. 20 16 γ επι δε τούτοις τρίτον ενδύεται τον λεγόμενον μεν φούδην, χλληνικὴ χ' επωμίδι προσεοικότα.γίνεται γὰρ τουτον τον τρόπον. φανθεὶς επι βάθος πηχυαῖον ε τε χρωμάτων παντοίων καὶ χρυσου συμ- πεποικιλμενος. ἀπερίπτυκτον 'Osi στερνου πω μεσον

25 καταλιμπάνει χειρῖσί τ ησκημένος καὶ τω παντι σχήμματι χιτον εἰναι πεποιημένος. 163 , τ δε διακένωτουτου του ἐνδύματος συ εισι περίτμημα σπιθαμῆς τομέγεθος, χρυσω τε καὶ τοις αυτοῖς τω φούδn βάμμασι διηνεισμένον. ἐσσὴν μεν καλεῖται, σημαίνει ὁ τουτοr κατα την Ελλήνων γλοτταν λύγιον. 164 , πληροῖ δ'ο 159 Exod XXVIII 33 XXXI 24 cf. Beli. Iud V 5 7.

202쪽

166 εγγεγραπται χε τούτοις των Ιακώβου παίδων τὰ νύματα γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώττuos μετέρα, καθ' p των λίθων κατέρωθεν οἱ πρεσβύτεροι δ' εἰσι

κατ' os ον τ0 δεξιόν. ἐπίασι δε και τ0 εσσην λίθοι δώδεκα μεγέθει και κάλλει διαφέροντες, Ου κτητος αν 15

ofτοι μέντοι κατὰ στίχον τρεις επὶ τεττάρων κείμενοι γραμμον Ἀνήσκηνται - φει δρυσις δ' αυτοὐς Ἀκ- περιέρχεται τὰς Ἀλικας ἐντιθεὶς τω φει, προς το μηδιαρρεῖν isτω πεποιημένος. 168 και μεν πρώτη 20

τριὰς ἐστὶ σαρδόνυξ τύπαζος σμάραγδος, ἡ δευτέρα δ'

ανθρακα παρέχεται καὶ ἴασπιν καὶ σάπφειρομ της δετρίτης λίγυρος με αρχει, ιτα δ' ἀμέθυστος, αχάτης δετρίτος, νατος ων τοῖς πασι τετάρτου δε στίχου χρυ- σύλιθος μεν πρόκειται, μετὰ δ' αυτον νυξ, ἐτα βή- 25ρυλλος, τελευταῖος Bτος. 169 , γράμματα δ' πετέτμητο πῆσι αῖ- Ἱακώβου υιον, ους και φυλάρχους νομίζομεν, χκάστου τον λίθων ονύματι τετιμημένου, κατὰ τάξιν ην Ἀκαστον αὐτον γενεσθαι συμβέβηκε. 170 , τῖν οὐν κρίκων' ἀσθενον ὁντων καθ' αὐτ00 30 164 - Exod XXVIII i XXXI 3.

203쪽

TPITH 171ενεγκεῖν τ βάρος των λίθων, τερους δύο κρίκους μείζονας τε πίω του εσσηνος, περ ἀνήκει πρ0 τον τράχηλον εμβεβηκύτας τῶ φάσματι ποιοOσι, δεξομένους

ἁλύσεις ειργασμένας, α συνησαν κατ' ακρον των μων σειραῖς γε χρυσο πεπλεγμέναις συνάπτουσαι ' ων τοακρ0ν ἀνεστραμμένον ενέβαινε κρίκω προύχοντι της νωτιαίας πέζης του ἐφούδου lil , καὶ τουτ ην ἀσφάλεια τω εσσηνι πρ0 τ μη περιρρεῖν ζώνη δε τω ἐσσην προσέρραπται βάμμασιν οἱ προεῖπον μετὰ χρυ-i σο προσφερής, η περιοδεύσασα δεῖται πάλιν ἐπὶ τηραφὴ καὶ κατακρίμναται τους δε θυσάνους χρυσαι σύριγγες καθ ἐκατέραν ἄκραν κλαβουσω πάντας εμ-

περιέχουσιν αυται.

172 πῖλο δ' ην με ὁ καὶ πρότερον αὐτω, παρα-i πλησίως εἰργασμένος τοι πῆσιν ιερεοσιν, περ αὐτινδε συνερραμμένος τερος ἐξ ακίνθου πεποικιλμένος περιέρχεται ὁ στέφανος χρυσο0ς επὶ τριστιχίαν κεχαλκευμένος θάλλει δ' ἐπ αὐτω κάλυξ χρυσοος τη σακχάρω βοτάνη παρ' μῖν λεγομένn ἀπ0μεμιμημένος υ0ς

20 δε κύαμον Ἐλλήνων οἱ περὶ τομὰς ριζον εμπείρως εχοντες προσαγορεύουσιν. 73 , ει δέ τις η θεασάμενος την βοτάνην ἀμαθία τούτου γνοεῖ την φύσιν αὐτῆς, την κλῆσιν πιστάμενος οὐκ αν ὁδεν γνωρίσειε, τοι οἴτω δη χουσι σημανο 0 τρόπον. 174 α βοτάνη μέν ἐστιν περ ρει σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη το φος, την δε ρίζαν ἐμφερὴς βουνιάδι ταύτηγαρ οὐκ αν μαρτω τις εικάζων αὐτήν), τα δε φύλλα τοῖς εὐζώμων ε μέντοι των κλάδων ἀνίησι κάλυκα προσεχὴ τω κλωνί περίεισι δ' αὐτὴν λυτρον οπερ

204쪽

172 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣῆργμένης. ὁ δε κάλυξ μεγέθους εστι σκυταλίδος του μικρου δακτύλου, κρατηρ δ' εμφερὴς τὴν περιγραφήν. 175 σημανο χει καὶ τουτω τοις Ῥυ μεμαθηκόσι. σφαιρίδος εἰς δύο μερη τετμημένης, περὶ τω πυθμένι τὴν τέραν τομὴν χει φυύμενος ἀπο ρίζης περιφερής'

της ποχωρήσεως, ἀνευρύνεται πάλιν ρεμα κατὰ χε λος, ομοίως μφαλω ρύας τετμημένος. l76 γ ἐπίθεμαδ αυτὸ ἡμισφαίριον προσπέφυκε κἀκριβος αν εἴποι

ας εἰπον τη ρύα παραπλησίως βλαστάνειν, κανθώδεις καὶ ις οξυ παντελος αποληγουσας το κρον lii φυλάττει χ' επὶ τ επιθέματι τ0ν καρπον δια παντος του κάλυκος, Ῥντα βοτάνης σπερματι της σιδηρίτιδοrομοιον, ἀφίησι δ' Ἀνθος τω της μήκωνος πλαταγων ra δυνάμενον δοκεῖν ἐμφερες ἐναι l78 εκ τούτου μεν στέφανος εκκεχάλκευται, σον ἀπο ου νίου προς κά τερον των κροτάφων τ, δε μετωπον ὴ μεν - ἐφιελὶHου επεισι λεγέσθω γαρ υτως ὁ κάλυξο, τελαμ δε δ'εστι χρυσ0fς ος ἱεροῖς γράμμασι του θεου την προσ- 20ηγορίαν ἐπιτετμημένος εστ

κόσμος θαυμάσειε M αν τις των ανθρώπων την προς ημῆς ἀπέχθειαν, ν ως εκφαυλιζόντων μον το θειον οπερ αυτοὶ σέβειν προ ρηνται, διατετελέκασιν σχηκύ- 25τες. 180 εἰ γάρ 'ις της σκηνῆς κατανοήσειε πην πηξιν καὶ του ιερέως ἴδοι την στολήν, τά τε σκεύη οις περι την ἱερουργίαν χρώμεθα, τύν τε νομοθέτηνευρήσει θεῖον ανδρα καὶ ματαίως μὰς πο τον αλλων τὰς βλασφημίας πικούοντας Ἀκαστα γὰρ 'Oύτων χις 0

205쪽

ἀπομίμησιν καὶ διατύπωσιν τον λων, ει τις ἀφθόνως ἐθέλοι καὶ μετὰ συνέσεως σκοπεῖν, εὐρήσει γεγονύτα. 181 , την τε γαρ σκηνήν, τριάκοντα πήχεων οὐσαν, νείμας εἰς τρία, καὶ δυο μερη πῆσιν ἀνεὶς τοις ερεο- σιν σπερ βέβηλόν τινα καὶ κοιν0ν τύπον, την γῆν καὶ την θάλατταν ἀποσημαίνει καὶ γαρ ταυτα πῆσίνεστιν ἐπιβατά την δε τρίτην ιοῖραν μόνω περιεγραψε τω θεω δια το καὶ τον οὐρανον ἀνεπίβατον εἰναι ἀνθρώποις l82 πί τε τη τραπέω τους δώδεκα θεὶς 10 ἄρτους ἀποσημαίνει τον ἐνιαυτον τοσούτους μηνας διΓρημενον την δε λυχνίαν ἐξ εβδομήκοντα μορίων ποιήσας συγκειμένην, τὰς των πλανητον δεκαμοιρίας Γνίξατο, και λύχνους περ αυτης επτά, των πλανητον την φοράν τοσοOτοι γάρ εἰσι τον ἀριθμόν. 183 , τά i5 τε φάρση κ τεττάρων φανθέντα την τον στοιχείων φύσιν δηλοῖ τε γὰρ βύσσος την 'i ἀποσημαίνειν εοικε διὰ το ξ αυτῆς ἀνεῖσθαι το λίνον η τε πορφέρα την θάλατταν τω πεφοινῖχθαι τον ἰχθύων τ αῖματι 'τον δ' Ἀ- βούλεται δηλοον ὁ ψάκινθος, και ὁ φοῖ- 20 νιξ δ αν εἴη τεκμήριον του πυρός. 184 , ἀποσημαίνει δε καὶ ὁ του ἀρχιερεως χιτAν την γῆν λινους ων, ὁ δ' υάκινθος τ0ν πόλον, ἀστραπαῖς με κατὰ τους ρ0ῖσκους ἀπεικασμένος, βρονταῖς δε κατὰ τον τον κωδώνων ψόφον. καὶ την ἐφαπτρίδα του παντος την 25 φύσιν εὐτεττάρων γενέσθαι δοχθεῖσαν τω θεω, χρυσῶ συνυφασμένην κα ἐπίνοιαν ἐμαι τῆς προσούσης ἄπα- σι αυγῆς. 185 καὶ τιν ἐσσῆνα μέσον οντα τῆς ἐφαπτρίδος εν τρόπω γῆς ἔταξε και γὰρ αυτ τον

206쪽

174 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣωκεανον ἀποσημαίνει καὶ γαρ fτος ἐμπεριείληφε ταπάντα. δηλοῖ δε καὶ τον λιον καὶ τὴν σελήνην των σαρδονύχων ἐκάτερος, Ῥὶς ἐνεπόρπωσε 0ν αρχιερέα 186 την δε δωδεκάδα των λίθων εἴτε του μηνας

ἀστέρων, οὐ ζωδιακον κύκλον Ἐλληνες καλοῖσι, της κατ' 4κεῖνον γνώμης Ῥυα αν ἁμάρτοι 187, καὶ πῖλος δε μοι δοκεῖ τον οὐρανιν τεκμηριουν υακίνθινος πεποιημένος ου γαρ α αλλως περανετίθετο αυτωτουνομα του θεου τη τε στεφάνu γλαῖσμενος, καὶ 10 ταύτη χρυση, διὰ την αυγην η μάλιστα χαίρει το θεῖον. καὶ ταῖτα μεν ἐπι τοσουτύν μοι δεδηλώσθω, πολλάκις καὶ ε πολλοῖς την ἀρετην του νομοθέτου παρ- εξύντων μῖν διελθεῖν των πραγμάτων 188 ως δετο προειρημένον πέρας - ἐχε, των αναθημάτων μήπω 15 καθιερωμένων, ἐπιστὰς ὁ θεος Μωυσεῖ την ἱερωσύνην Ῥαρῖνι 'ἀθελφῶ προσέταξε io υναι ἐς πιπάντων ὁι

ταῖς θυσίαις καὶ ταῖς περ Ἀμον ευχαῖς. l 90 , και ἔγωγε ταύτης ἐμοὶ της σκέψεως ἐπιτραπείσης, ἐμαυτ0ναν της τιμῆς ἰξιον ἔκρινα διά τε το φύσει πάντας

207쪽

σωτηρίας τῆς μετερας σύνοιδα νυν δ' ,τb ὁ θε0ς χαρον τῆς τιμῆς ταύτης ἁ ιον κρινε καὶ OOτον Γρη- ται ιερέα, O δικαιότερον μὰλλον μον εἰδώς l 91 ως οὐτος Ἀνδύσεται στολην τω θεω καθωσιωμένην, καὶ βωμον ἐπιμέλειαν ξει καὶ πρόνοιαν ἱερείων, καὶ τὰς περ υμῖν εὐχὰς ποιήσεται προς το θεον δέως ἀκουσόμενον, τι τε κήδεται γένους το et μετέρου, καὶ

παρ' ανδρ0ς ν αὐτος ἐξελέξατο γινομένας προσδέξεται ταύτας 192 , ' ραῖοι δ' ρέσκοντο τοῖς λεγο

10 μένοις καὶ συνἴνου τη το θεο χειροτονία. ην γα9 Ἀαρων διά τε το γένος καὶ την προφητείαν και τηνἀρετὴν τἀδελφο πρ0ς την τιμην πάντων ἀξιολογώτερος. σαν δ' αὐτω καὶ παῖδες κατ ἐκεῖνον τον χρύ-

νον τέτταρες, Νάβαδος Ἀβιοῖς Ἐλεάζαρος θάμαρος

15 193 ὁσα δε τον πρ0 την της σκηνῆς κατασκευην παρεσκευασμένων ν περιττά, ταῖ 'κέλευσεν ει φάρση σκεπαστήρια της τε σκηνῆς αυτῆς καὶ τῆς λυχνίας καιτον θυμιατηρίου και τον πιλλων σκευον έναλῖσαι,οπως κατὰ την ὁδοιπορίαν ταOτα μητ αξ ετο μηδεν20 μή εκ κονιορτο βλάπτηται 94 5 , τό τε πλῆθος ἀθροίσας πάλιν, εἰσφορὰν αὐτω προσέταξεν εἰσφέρειν σίκλου μισυ καθ 4καστον ra δε σίκλος νόμισμα ραῖων ων Ἀττικὰς δέχεται δραχμὰς τέτταρας 196 o δ' ἐτοίμως πηκουον οι. ἐκέλευε Μωυσῆς, και τοῖ πλῆθος πῖν εἰσφερύντων AC εξήκοντα μυριάδες καὶ πεντακισχίλιοι και πεντακόσιοι καὶ πεντήκοντα. εἰσέφερον δε τἀργύριον ον ελευθέρων ο απι εἴκοσι καὶ ἄνω ετον ἄχρι πεντήκοντα γεγονότες. ' δε συγκομισθεν εις τὰς περὶ την σκηνὴν χρείας ἀνηλοοτο. 191 - Exod XXVIII1. g 194 - Exod XXX 11. I 196- Exod XXXVIII 6.

208쪽

τρόπω τοιούτω ποιούμενος αυτον την κάθαρσιν σμύρνης πιλεκτου σίκλους πεντακοOmυς καὶ ἴρεως ἴσους,

κιναμώμου δε καὶ καλαμου εστ δε καὶ τοῖτο ἐδος θυμιάματος) μίσειαν των προτέρων ὁλκήν, κεκομμενα δεύειν ἐκέλευσεν, λαίου τ' ἐλαῖ νου εῖν μέτρον δ' ἐστι τοῖτο επιχώριον δύο χόας Ἀττικοὐ δεχύμενον)ἀναμίξαντας καὶ καθεψήσαντα σκευάσαι τέχνη μυρεψον

χρῖσμα εὐωδέστατον. l98 , κὰπειτα τοῖτο λαβων αυ- τούς τε του ιερέας καὶ πῆσαν την σκηνην χρίων κε 20

κάθαρκε, τά τε θυμιώμενα πολλὰ δ' εστ ταοτα καὶ ποικίλα κατὰ την σκηνήν επὶ το χρυσο θυμιατηρίου μεγάλης πάνυ τιμης οντα συνεφέρετο ' ων παραλείπω την φύσιν ἐκδιηγεῖσθαι, μη δι χλου γένηται τοις εντυγχάνουσι. 199 , δὶς δε της μέρας, πρίν τ ἀνα- 15 σχεῖν τ0 ηλιον καὶ πρ0ς δυσμαῖς, θυμιῆν ἐχρῆν, ἔλαιόν θ' ἁγνίσαντας φυλάττειν εις τους λύχνους, ντους μεν τρεις ἐπὶ τη ιερ λυχνία φέγγειν δει τωθε κατὰ πῆσαν μέραν, τους δε λοιποὐ περὶ την

ἐσπέραν πτοντας. 204 200 , πάντων δ' ηδη πέρας εἰληφότων, δοξαν ἄριστο των δημιουργον Βεηελέηλος και λωβος τον γὰρ ἐξευρημένων τοι προτέροις αὐτοι προυθυμηθησαν ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι, λαβεῖν τ ἐπίνοιαν νπρύτερον γνόουν την κατασκευην κανώτατοι του 25των μοι Βεσελέηλον συνέβη κριθηναι τον κράτιστον. 201 , ὁ δε πῆς χρόνος ει τοὐργον διῆλθε

μηνον πτά, και μετὰ τοῖτο α Ου την Αἴγυπτον ἐξέλιπον, ἐνιαυτος αὐτοῖς προτος τελειOBTO. αρχομένου δε το δευτέρου τους, μην Σανθικω κατὰ Μακε- 09197 Exod. XXX 22. I 200 - Exod. XXXI 2 XXXV 30.

209쪽

TPIT 177δόνας Νισὰν δε καθ Ἐβραίους, νουμηνία τὴν σκηνὴν ἀφιεροοσι καὶ πάνθ ήσα περ αυτὴν σκεύη μοι δεδήλωται. 202 Ἀπόδε ε δ αυτον ὁ θε0ς σθέντα τω εργω

των Ἐβραίων και μὴ μάτην αυτοὐ πονήσαντας περ- ηφανία της χρήσεως, αλλ' ἐπεξενώθη καὶ κατεσκήνωσετ να τούτω την δε παρουσίαν ουτως ἐποίησεν. 203 μεν οὐρει b καθαρ0 ην, περ δε την σκηνην μύνην χλυσεν, υτ βαθεῖ πάνυ νέφει καὶ πυκνωπεριλαβδεν αυτην, στ εἰναι δόξαι χειμέριον, υτε μηνὶ λεπτ0ν ουτως στε την ὁ ψιν ἰσχοσαί τι δι' αὐτου κατανοῆσαι ' δεῖ δ' π αυτοῖ δρόσος ερρει και θεοΘ λουσα παρουσίαν τοις τοῖτο καὶ βουλομένοις και

πεπιστευκόσι.

1 δωρεαῖς τους τοιαυτ εἰργασμένους τιμήσας, εθυε εντ της σκηνῆς αἰθρίω κατὰ προσταγὴν του θεου ταῖρον καὶ κριον και ριφον περ ἁμαρτάδων 205 , καὶ δη λεγειν ν τοις περι θυσιον μέλλω τὰ πραττόμενα περὶ τὰς ιερουργίας, εν ἐκείνοις δηλώσων περί θ' ων 20 ὁλοκαυτουν κελεύει καὶ ων μεταλαμβάνειν της βρώσεως ἐφίησιν ὁ νόμος κἀκ του αῖματος των τεθυμενων τηντε στολὴν 'o Ῥαρῖνος καὶ αυτον συν τοις παισιν

ἐρραινεν ἀφαγνίσας πηγαίοις τε δασι καὶ μύρω, νατο θεου γωοιντο 206 ἐπὶ μεν ου ημέρας πτὰ

25 τουτον τ0ν τρόπον αὐτούς τε καὶ τὰς στολὰς θεράπευε, την τε σκηνὴν καὶ τὰ περ αυτὴν σκεύη ἐλαίω τε προθυμιωμένω καθδες εἰπον καὶ τω Hμ- των

210쪽

178 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ λα καὶ θύειν προσέταξε κατὰ δύναμιν. 207 , o δ' ἀλλήλοις ἁμιλλώμενοι καὶ περβάλλειν φιλοτιμουμενοι τὰς θυσίας ς καστος ἐπιφέροι, τοι λεγομένοις πή

διον ξ αυτον πορ ἀνήφθη υτύματον, καὶ μοιον ἀστραπῆς λαμπηδόνι ὁρώμενον τη φλογι πάν ἐδαπάνατα ἐπι του βωμOB. 7 208 συνέβη δε καὶ Ἀαρον συμφορά τις εκ τούτου, λογιζομέν ως ἐπ' ἀνθρώπω καὶ πατρί, γενναίως

ὁ αυτου καρτερηθεῖσα, τι και τημ ψυχὴν προς 'τα συμπίπτοντα στερρ0 ην, καὶ κατὰ βούλησιν του θεοῖ γεῖτο 0 πάθος γεγονέναι. 209 των γὰρ et ιωναυτου τεττάρων ντων, ως προεῖπον δέ οι πρεσβύτεροι Νάβαδος καὶ Ἀβιους, κομίσαντες επὶ τον βωμ0νουνων προεῖπε Μωυσῆς θυωμάτων αλλ' ἐς χροντο 15

πρότερον, κατεκαύθησαν του πυρος επι αὐτου την

σης δε κελεύει τον πατερα αυτον καὶ τους δελφο0 20 βαστάσαντας τὰ σώματα καὶ κομίσαντας της παρεμβο-

λης ἔξα θάψαι μεγαλοπρεπος. πενθεῖ δ' αὐτοψς τοπληθος, χαλεπος ἐπι α; θανάτω παρὰ δόξαν Ῥυτω γεγενημένω διατεθέν η 211 , μόνους δε Μωυσῆς τους αδελφοὐς αυτῖν καὶ τ0ν πατέρα μη φροντίζειν της ἐπ' 25αυτοῖς λύπης ξίωσε, προκρίναντας την εις τον θεον τιμὴν τον περὶ αυτους σκυθρωποO ῆδη γὰρ Ῥαρδεν καὶ την στολην την ἱερὰν μφίεστο s 212 , Μωυσης ἰη πῆσαν τιμὴν παγιτησαμενος, ην ἐώρα το πλῆθος αυτ παρέχειν τοιμον, πρ0 μύν δ'