장음표시 사용
211쪽
τη του θεο θεραπεία διετελει. καὶ τον μεν εις το ναῖον νύδων ἀπείχετο, εἰς δε την σκηνὴν εἰσιδεν εχρηματίζετο περι ν ἐδεῖτο παρὰ του θεοῖ ἰδιωτευων καὶ τὶν στολη καὶ πῆσι τοῖς αλλοις γων εαυ-5 0ν δημοτικώτερον, καὶ μηδεν βουλόμενος των πολλον διαφέρειν δοκεῖν η μύν τω προνοουμενος αυτον βλεπεσθαι. 213 , ετ δε την πολιτείαν και τους νόμους εγραφε, καθ' ους κεχαρισμενως τω θε βιώσονται, μηδεν ἀλλήλοις ἐγκαλεῖν Ἀχοντες. ταυτα μεντοι κατὰ 10 την παγόρευσιν του θεο συνετάττετο. 214 , διεξειμι μεν Θ περὶ της πολιτείας καὶ των νύμων δ μεντοι περ της του ἀρχιερεως στολης παρε- Ῥλιπον, διελθεῖν βούλομαι οὐδαμόθεν γαρ συκοφαντον κακουργίαις κατέλιπεν ἀφορμην , ει τινες τοιουτοι γε- 15νοιντο, οἷοι παρεγχε ιρεῖν τω του θεο ἀξιώματι
αυτοκράτορα γαρ ἐναι τον θεον παρατυγχάνειν τοις ιεοοῖς κατελιπεν, πότε θελήσειε, καὶ, παρεῖναι καιτου οὐχ Ἐβραίοις δηλον εἰναι μόνον θέλησεν, ἀλλακαὶ τον ξενων τοις παρατυγχάνουσι. 215 γ τον γὰρ
20 λίθων ους επὶ τον μων φερειν τον αρχιερέα προεῖπον σαρδόνυχες δ' ησαν , και σημαίνειν αυτον την φύσιν γοοιμαι περιττύν, πασιν εις γνοο ιν ἀφιγμένην)συνέβαινε λάμπειν, πότε ταῖς ἱερουργίαις ὁ θεος παρείη τον Ἀτερον τον επὶ τω δεξιω ον μων πεπορ- β πημένον αυγης ἀποπηδώσης καὶ τοι πορρωτάτω φαι- νομενης , ου πρότερον ταέτης παρχούσης τω λίθω. 216 , θαυμαστον μεν οὐ και OOτο τοι μὴ τὴν σοφίαν ἐπ' κφαυλισμω τῖν θείων σκηκόσιν δ εστι τουτου θαυμασιώτερον ερο. διὰ γὰρ τον δώδεκα λίθων, δ 0υς κατὰ στερνον ὁ ἀρχιερεἰς νερραμμενους τ ἐσ-σηνι πορεῖ νίκην μελλουσι πολεμεῖν προυμηνυεν G
212쪽
μήπω της στρατιας κεκινημένης, ως τω πλήθει παντὶ γνώριμον εἰναι το παρεῖναι τον θεον εἰς την ἐπικουρίαν. Oθεν Ἐλληνες ι τα μετερα τιμοντες θη διατω μηδεν ἀντιλέγειν δύνασθαι 'ούτοις, τ0- ἐσσῆνα 'λύγιον καλουσιν 218 , ἐπαύσατο μεν ου τε ἐσσὴν και ὁ σαρδόνυξ του λάμπειν τεσι διακοσίοις πρύτερον η ταυτην με συνθεῖναι την γραφήν, του θεου δυσχεράναντος ἐπὶ τη παραβάσει των νόμων περὶ εροῖμεν ευκαιρότερον τρέψομαι δε νον επὶ τ0 εξης λόγον. 1010 219 καθιερωμενης γαρ δη της σκηνης και διακεκοσμημενων 'ων περὶ 40υς ἱερεας, τύ τε Ἀληθος ὁμόσκηνον αυτ τον θε0ν κρινεν εἶναι, καὶ τρέπεται πρbς θυσίας τε καὶ ἀνέσεις ως ἄπασαν δ κακου προσδοκίαν ἀπεωσμένον, καὶ περὶ των μελλόντων ως ἀμει 15νύνων ευθυμοῖντες δωρεάς τε τω θεῶ, τὰς μεν κοινητὰ δε καὶ κατ ἰδίαν, ἀνετίθεσαν κατὰ φυλάς. 220 οῖ τε γαρ φύλαρχοι κατὰ δύο συνελθόντες αμααν καὶ δέ βους προσκομίζουσιν ῖ μεν ου ησαν αὐται καὶ
τούτοις - αστος φιάλην τε κομίζει καὶ τρύβλιον καὶ δυωκην την με δαρεικους δεκα δυναμένην καὶ πλήρη θυμιαμάτων. 221 , τ δε τρύβλιον καὶ ἡ φιάλη αργυρα δ' ην σίκλους μεν δη αἱ δύο διακοσίους εἱλκον,εις δε τὴν φιάλην Ἀβδομήκοντα μόνοι δεδαπάνηντο, 25 πλήρεις δ' ησαν λεύρων λαίω πεφυραμένων, οἷς ἐπὶ τ βωμω χρονται προς τὰς ιερουργίας. μόσχον τε καὶ κριον συν ἀρνὶ των Ἀτησίων, ὁλομελ καυθησόμενα, καὶ συ αυτοῖς χίμαρον ἐπὶ παραιτήσει μαρτημάτων. 222 προσῆγε δε των ἀρχόντων καστος καὶ τέρας δ0
213쪽
TPIT 181 θυσίας χωτηρίους λεγομένας, καν κάστην μέραν
δύο τε βους και πέντε κριοψ συν ἀρνάσιν ἐτειοις
καὶ ἐρίφοις. Ουτοι με- δη θύουσιν Ἀφ' ημέρας δώδεκα κατὰ
πῆσαν μέραν εις Μωυσης δ' υκει ἀναβαίνων ἐπιτο Σιναῖον ρος, αλλ' εἰς την σκηνην εἰσιών, ἀνεμάνθανε παρὰ του θεου περί τε των πρακτέων καὶ των νόμων της συντάξεως, s 223 ους κρείττονας η κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην ἰνταν εἰς τον απαντα βεβαίως 10 αἰονα συνέβη φυλαχθῆναι, δωρεὰν εἰναι δόξαντας του θε00, ως η εν εἰρην si πο τρυφη μη εν πολέμωκα ανάγκην Ἐβραίους παραβῆναι τινα των νόμων.
αλλὰ περὶ μεν τοίτων παύομαι λέγων γραφην ἐτέρανήξιωκδε συνθεῖναι περὶ των Ῥύμων 224 , νυν δ'
ab ολίγων τινον ἐπιμνησθήσομαι των εφ' ἁγνείαις καιtερουργίαις κειμένων και γὰρ O λύγον ιιοι περιθυσιον ἐνεστάναι συμβέβηκε δύο μεν γάρ εἰσιν ιερουργίαι τούτων δ' η μεν πο τον διωτον, τέρα δ' ποτου δήμου συντελούμεναι κατὰ δύο γίνονται τρόπους. 225 , της μεν ὁλοκαυτοῖται πὰν τ θυόμενον, καὶ διὰ τοῖτο καὶ την προσηγορίαν τοιαύτην ἔλαβεν δεχαριστήριος τ εστι καὶ κατ ευωχίαν δρὰται τον τεθυκότων. ρ δε περ της προτέρας. 226 , ἀνὴρ διώτης ὁλοκαυτον θύει με βουν και ἀρνίον και ἔριφον,2 ταυτα μεν ἐπέτεια , τους δε βους ἐφεῖται θύειν καὶ προηκοντας ἄρρενα δ' ὁλοκαυτοOται τὰ πάντα. 227 σφαγέντων δε τούτων τον κύκλον τω αῖματι δεύουσι τ0 βωμοῖ ο ιερεῖς, ἐτα καθαρὰ ποιήσαντες διαμελί- ζου γι, καὶ πάσαντες ἁλσὶν επι 0 βωμον ἀνατιθέασι, ' σχιζον δη πεπληρωμένον καὶ πυρ0ς φλεγομένου. τους
214쪽
182 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ δε πόδας των ιερείων καὶ τὰ κατὰ νηδὐν ἐκκαθήραν τε ακριβος τοῖς αλλοις καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι, τὰς δορὰς των ιερέων λαμβανόντων. καὶ ὁ με της ὁλοκαυτώσεως τρόπος ἐστιν fτος, 228 , τὰς δε χαριστηρίους θυσίας ἐπιτελ00ντες ταὐτὰ μεν ζῶα
θύουσιν, ὁλόκληρα δε ταυτα καὶ των πετείων πρεσβύτερα, αρρενα μέντοι θήλεσι συνδυαζόμενα θυσαντες δε ταῖτα φοινίσσουσι μεν α ατι τ0ν βωμόν, τους δε νεφρους καὶ τον επίπλουν καὶ πάντα τὰ πιμελη συντ λοβω του πατος καὶ συν αὐτοῖς την υρὰν του 10
ἀρν0ς ἐπιφέρουσι τ βωμω 22F τ δε στῆθος καὶ την κνήμην την δεξιὰν τοις ερεοσι παρασχόντες ἐπὶ
δή μέρας ευωχουνται τοῖς καταλειπομένοις των κρεον. δ' ἰυ περιττεύm, κατακαίουσι.
230 , θύουσι δε καὶ περ ἁμαρτάδων, καὶ ὁμοίως 5τω περι των χαριστηρίων της ιερουργίας τρόπω γίνεται. οἱ δ' ἀδύνατοι πορίζειν τὰ τελεια θύματα περιστερὰς η τρυγόνας δύο, ων το μεν ὁλοκαυτOOτα τωδεω, τ δε τοις ερεοσιν εις ροσιν διδόασιν ἀκριβέστερον δε περὶ της θυσίας τονδε των ζώων ε τοι 20 περι θυσιον ἐροομεν. 231 μεν γὰρ κατ αγνοιαν
τοετον προσφέρει, καὶ τω μεν α ατι δεύει τον βωμιν ιερεύς, οὐχ ς τ προτον, ἀλλὰ τον γωνιῖν τὰς ἐξοχάς καὶ τούς τε νεφροὐ καὶ την ἄλλην πιμελὴν 25 συν τω λοβω του οπατος πιφέρουσι τ βωμω οι δ' ιερεῖς τάς τε δορὰς ἀποφέρονται καὶ τὰ κρέα, ἐπ κείμνης δαπανήσοντες της μέρας εν ω ιερω ὁ γὰρ νόμος εις την s9ιον ἀπολιπειν Ῥυ ἐα 232 , ὁ δ' ἁμαρ-
215쪽
των μεν , αυτ δε συνειδδες καὶ μηδεν εχων τ0νεξελέγχοντα, κριον θέει, του νύμου τοOτο κελεύοντος 'ου τὰ κρέα κατὰ τ ιερον ὁμοίως ο ιερεῖς αυθημερ0ν σιτουνται. O δ αρχοντες εφ' οἱς μάρτανον ἐκθυό- μενοι ταυτὰ μεν κομίζουσι τοῖς ἰδιώταις, διαλλάττουσι δε τω προσάγειν θύματα ταυρον καὶ ριφον ἄρρενας.
233 , νόμος δε ταῖς ἰδιωτικαις και ταῖς δημοσίαις θυσίαις καὶ ἰλευρον επιφέρεσθαι καθαρώτατον, ἀρνιμε- ἀσσάρωνον μέτρον, Ἀρια ὰλ δυοῖν, Λαυρω χεὶ τριον τοῖτο καθαγίζουσιν ἐπι τω βωμω μεμαγμένον ἐλαίω. 234 , κομίζεται γαρ δη καὶ ἰλαιον ,π των τεθυκότων ἐπι με βοῖ ἱν0ς μισυ, επὶ δε κρι με ρος τουτου τρίτον του μετρου καὶ τετάρτη μερις ἐπαρνί. 4 δε εῖν μετρον ἀρχαῖον ' ραίων. δύναται δεὶ δύο χόας Ἀττικούς. ' δ' αυτ μετρον τω ἐλαίω καὶ
οἴνου παρηγον σπένδουσι δε περι τον βωμον τον ινον.
235 , ει δέ τις θυσίαν ου ἐπιτελον ἐπήνεγκε κατευχην σεμίδαλιν, ταύτης ἀπαρχην ρίαν ἐπιβάλλει τω βωμω δράκα τη- ὰλ λοιπὴν οι ιερεῖς προς τροφὴν ' λαμβάνουσιν ἐψηθεῖσαν ἐλαίω γαρ συμπεφύραται)η γενομένων ἄρτων. ιερέως δε κομίσαντος καὶ ὁποσονουν ὁλοκαυτοον ἀναγκαῖον. 236 , κωλύει δ' ὁ νόμος θύειν ζωον αυθημεριν0ν μετὰ του γεγεννηκότος Dia ταυτό, ουδ' ἁλλως δε πριν ὀγδόην μέραν γεννη- θέντι διελθεῖν γίνονται δ' ἁλλαι θυσίαι περ του τὰς νόσους διαφυγεῖν η κα ἄλλας αιτίας, ει α πέμματα συν ιερείοις αναλίσκεται ' ν εις την στέραν
Ουδεν πολιπεῖν ἐστι νόμιμον, τον ιερέων μέρος διον λαβόντων.
237 , ἐκ δε του δημοσίου ἀναλώματος νόμος ἐστὶ 10
216쪽
ἀρχομενης θ' ημερας καὶ ληγούσης κατὰ δ' βδόμηνήμεραν, τις σάββατα καλεῖται, δυο σφάττουσι, τον αυτον τρόπον ἱερουργοοντες. 238 , di δε νουμηνία τάς τε καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελοῖσι καὶ δυο βοος συν ἀρνάσιν ἐνιαυσιαίοις επτὰ καὶ κριόν, ριφον δ' ἐπὶ παραιτήσεσιν ἁμαρτάδων, χῖ τι κατὰ λήθην γε- νοιτο. 239 τω δ' ἐβδύμω μηνί, ν Μακεδόνες Υπερβερεταῖον καλο0σι, πρυσθέντες τοι εἰρημενοι ταυρον
καὶ κριιν καὶ ὀρνας Ἀπτὰ θύουσι καὶ 4ριφον ,περ 10 ὁμαρτάδων. 240 , δεκάτη δ το αυτου μηνις κατὰ σελήνην διανηστεύοντες εως ἐσπερα θέουσιν ν ταύτη τη μεραταῖρόν τε καὶ κριοὐ δύο καὶ ἄρνας επτὰ καὶ περὰμαρτάδων ριφον. 241 προσάγουσι δε δύο προ i5
τουτος ερίφους, ων ο μεν ον εις την περόριον ρημίαν πεμπεται, ποτροπιασμος καὶ παραίτησις το πλη- θους παντος περ αμαρτημάτων ἐσόμενος, τον δ' εντοις προαστείοις εἰς καθαρώτατον γοντες χωμίον αυ-
τύλ συν αὐτη καίουσι τη δορὰ μηδεν λως καθή 20ραντες. 242 συγκατακαίεται δε ταῖρος ουχ π τοῖδήμου προσαχθείς, αλλ' εκ των ἰδίων ἀναλωμάτων το ἀρχιερεως παρασχοντος ου η σφαγέντος, εἰσκομίσας ει τον ναι τ0 αῖματος ἄμα καὶ το ερίφου, ραίνει τω δακτύλω ον ρυφον πτάκις, το δ αυ- 25το καὶ τουδαφος, καὶ τοσαυτάκις εἰς τ0 ναι καὶ περὶ τ0ν χρυσοον βωμον, καὶ τ λοιπb περι τω μείζονι, κομίσας ει το αἴθριον. 243 γ προς τούτοις τὰς ἐξοχὰς καὶ τους νεφροὐ και την πιμελὴν συν τω λοβω
217쪽
πομένου ', λοιπ0ν του κωρου προς την χειμερινὴν δεραν, σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει κατ οἰκίαν καστον,το κρύος φορωμένους ἐπὶ φυλακη του τους, τε τε πατρίδων πιτύχοιεν 245 γ παραγινομένους εις κείνην την πόλιν ν δια τ0 ναον μητρόπολιν ξουσιν,εφ' 4μέρας 0κτω ἐορτην πιγοντας ὁλοκαυτοῖν τε και 10 θύειν τω θεω τότε χαριστήρια, φέροντας εν ταῖς χερροσὶν εἰρεσιώνην μυρσίνης καὶ ἰτέας συν κράδη φοίνικος πεποιημένην του μήλου του της περσέας προσόντος. 246 εἰναι δε τη πρώτΓ των μερον την της ὁλοκαυτώσεως θυσίαν ac τριον καὶ δέκα soον και 15 ἀρνον ἐν πλειόνων και κριῖν δύο, κατὰ παραίτησιν
ἱμαρυον ἐρίφου προστιθεμένου ταῖς δ' ἐξης μέραις
μεν τ0ς ρωμις τον ἀρνον και τον κριον συντ ερὴ θύεται, φαιρουντες δ' κάστης μέρας νατον βοῖν χις απτὰ καταντῖσιν 247 , ἀνίενται δ' 20 ἀπ παντ0ς ἔργου κατὰ την ὀγδόην μέραν, κα τωθεω, καθὰ προειρήκαμεν, μόσχον τε θέου και κρῆνκαι ρνας επτὰ και περ αμαρτημάτων παραιτήσεως ἐριφον. 248 γ καὶ ταυτα μεν Ἐβραίοις τὰς σκηνὰς πηγνυ 525 σιν ἐπιτελεῖν ἐστὶ πάτριοπι τ δε μηνι τω Σανθικω,ος Νισὰν παρ' μιν καλειται καὶ του ἔτους ἐστὶν αρχή, τετταρεσκαιδεκάτη κατὰ σελήνην, ε κρι τουὴλίου καθεστοτος τούτω γὰρ τω μην της π ἰγυπτίοις δουλείας Ἀλευθερώθημεν) καὶ την θυσίαν ν
244 - Lovit. XXIII 34. 246 - Num XXI 13. 248 - Levit. XXIII 5.
218쪽
186 ΑΡ ΙΟΛΟΓΙΑΣ τότ εξιόντας ιγύπτου Θσαι προειπον ημῆς, Πάσχα λεγομένην, δι τους κάστου θύειν ἐνύμισε καὶ δὴ τελοομεν αυτὴν κατὰ φρατρίας, μηδενος των τεθυμένων εἰς την ἐπιο0σαν τηρουμενου 249 πέμπτη δεκα δεκάτn διαδέχεται την του Πάσχα των ἀζύμων ε0ρτη, πτὰ μέρας οὐσα, καθ' ην ἀζύμοις τρέφονται
και καθ' ἐκάστην μέραν ταυροι σφάττονται δύο και κριος μεν εις, πτὰ δε ἄρνες. και ταῖτα μεν ὁλοκαυ-τOBται, προστιθεμένου τοι πῆσι καὶ ἐρίφου περ ἱμαρτάδων εις εὐωχίαν καθ' μέραν κάστην τοις ερεοσι 10
250 , τῆ δε δευτέρα των ἀζύμων μέρα εκτη δ' ἐστιν
αυτη καὶ δεκάτη των καρπον ους ἐθέρισαν ου γὰρ ηψαντο πρότερον αυτον μεταλαμβάνουσι, και τον θεινηγούμενοι τιμὰν δίκαιον εἰναι προτον, παρ' υ της εὐπορίας τούτων τυχον, τὰς ἀπαρχὰς αὐτω της κριθῆς io ἐπιφέρουσι τον τρύπον τουτον. 251 γ φρύξαντες τον σταχύων τ δράγμα καὶ πτίσαντες, καὶ καθαρὰς προς ἀλεσμιν τὰς κριθὰς ποιήσαντες τω βωμω ἀσσάρωνα προσφέρουσι τω θεῶ, και μίαν ἐξ αὐτο δράκα ἐπιβαλόντες τω βωμω τ λοιπ0 ἀφιῆσιν εις χρῆσιν τοι 20ιερεοσι καὶ τότε λοιπον δημοσία ἔξεστι πῆσι καὶ ἰδία θερίζειν θύουσι δ' πὶ ταῖς ἀπαρχαῖς τον καρπον ἀρνίον εις ὁλοκάρπωσιν τω θεο.
252 , βδύμη δ εβδομάδος διαγεγενημένης μετὰ
ταύτην τὴν θυσίαν αὐται δ' εἰσιν αἱ τον βδομάδων 25 ὴμέραι τετταράκοντα καὶ ννέα τη πεντηκοστὴ , νἘβραῖοι σαρθὰ καλοBσι σημαίνει δε τοῖτο πεντη-κ0στήν , προσδε υσι τ δε ἄρτον, ἀλφίτων με πυρι- νων ἀσσάρωνας δύο μετὰ ζύμης γεγονότων, θυμάτων δ' ὀρνας iso. 253 , ταυτα μεν γὰρ τω θεῶ προσ- 0
219쪽
άγειν νόμιμον μόνον εις δεῖπνον τοῖς ἱερεῖσι σκευάζεται, καὶ καταλιαε, υδέν ἐστιν ξ αυτον εις τηνεπιοοσαν συγκεχωρημένον. ὁλοκαυτωθησομένους δε μύ- σχους θέουσι τρεις καὶ κριου δύο καὶ βρυας τετταρεσ-
καιδεκα, ἐρίφους δε δύο περ αμαρτημάτων. 254
εστι δ' οὐδεμία των εορτον καθ' ην οὐχ ὁλοκαυτοO- σιν, Ουδε των πόνων ων επὶ τοις εργοις νεσιν υδιδόασιν, αλλ' εν πάσαις νύόμιμον τό τε της θυσίας εἰδος καὶ το της αργίας ταλαίπωρον, καὶ προς ευω- 10 χίαις εἰ, τεθυκότες. 255 , ε μέντοι του κοινο σι
τετταρες ει τουτο ἀναλοονται Ἀπτῖνται δ' ἐν δύο διαιρεθέντες μεν η πρ του σαββάτου, τ δε σαββάτωπρὰ κομισθέντες επὶ τη ιερῆς τραπέζης τίθενται, καθ15 4 εἰς αλλήλους τετραμμένοι. 256 δύο δε χρυσονυπερκειμενων πινάκων λιβανωτο γεμόντων, διαμένουσιν εως του τέρου σαββάτου καὶ τότε με ἀντ εκείμνων ἄλλοι κομίζονται, o δε τοῖς ἱερεῖσι πρ0ς τροφὴν δίδονται, καὶ του λιβανωτο θυμιωμένου επὶ τ ιερω20 πυρί, εφ' se καὶ ὁλοκαυτοοσι τα πάντα λιβανωτ0ς δ' υπερ κείνου ἄλλος περ των ρτων προστίθεται. 257 θύει δ' ὁ ερεἰς κ των δίων ἀναλωμάτων, καὶ δὶς κάστης μέρας τουτο ποιεῖ, ἄλευρον λαίω μεμαγμένον καὶ πεπηγb ὀπτήσει βραχεία καὶ ι μέν 25 ἐστιν ἀσσάρων του λεύρου, τούτου δε το μεν μισυπρὰ το δ' τερον δείλης επιφέρει τω πυρί. τον μεν οὐ περὶ τούτων λόγον ἀκριβέστερον αὐθις δηλωσο μεμ ικανὰ δέ μοι δοκεῖ καὶ νυν περι αυτον προειρησθαι. o 258 , Μωυσῆς ἰω τη- Λευῖτιν φυλὴν της πρ0ς 11 255 - Levit. XXIV .
220쪽
188 AP ΙΟΛΟΓΙΑΣ τον λαον κοινωνιας πεξελόμενος ἱερὰν ἐσομένην, γνιζε πηγαίοις δασι καὶ ἀενάοις καὶ θυσίως ας ἐπι τοῖς τοιου-
τοις νομίμους παρεχοντα τω θεω την τε σκηνην αυ-
τοῖς καὶ τα σκεύη τα ιερά, καὶ τὰλλα οσα πρ0ς σκέπηντης σκηνης ἐπεποίητο, παρέδωκεν, πως φηγουμένων των ιερέων πηρετήσωσιν δη γαρ τω θεω καθιέρωτο. 259 , καὶ περι των ζωων δε διέκρινεν καστον τε τρέφοιντο καὶ ου πάλιν ἀπεχόμενοι διατελοῖεν, περιων, εν οἷς αν μῖν φορμη της γραφης μητω διε λευσόμεθα, τὰς αιτίας προστιθέντες ὐφ' ων κινηθεὶς 10τα μεν αυτον βρωτὰ μῖν ἐκέλευσεν εἰναι, των δε
προσέταξεν ἀπέχεσθαι. 260 αῖματος μοι παντος ει τροφην ἀπηγόρευσε τὴν χρησιν, ψυχὴν αυτο καὶ
πνευμα νομίζων καὶ κρέως του τεθνηκότος αυτομάτως ζωου την ροσιν διεκώλυσεν, πίπλου τε και στέατος 15 αἰγείου και προβατείου καὶ του των βοον ἀπέχεσθαι προειπών. 261 , ἀπήλασε δε της πόλεως και του λέπρα τα σώματα κακωθέντας καὶ τους περιττην γονην ρεομένους. καὶ τὰς γυναῖκας δ' αἱ των κατὰ φύσιν κ 20κριοις πίοι, μετέστησε πρ0ς ὴμέραν βδύμην, μεθ' ηνως ηδη καθαραῖς ἐνδημεῖν φίησιν , 262 , ὁμοίως δεκα τοι κηδεύσασι νεκρον μετὰ τοσαύτας μέρας νύ μιμον ἐνδημεῖν. 0 δ' περ τον ἀριθμ0 τούτων τον μερον ἐνεχόμενον εν ω μιάσματι θύειν νόμι 25μον ἀμνάδας δύο, ων την με ἐτέραν καθαγίζειν δεῖν, την δ' ἐτέραν οἱ ιερεῖς λαμβάνουσιν. 263 μοίως