Flavii Iosephi opera omnia

221쪽

αν κατὰ τους πνους ἀποκρίνη γονήν, καθεὶς εαυτινεις δωρ ψυχρον μοιως τοι κατὰ νύμον γυναικι πλησιάζουσιν ἐξουσίαν εχει. 264 γ τους δε λε οὐ εις τοπαντελ ἐξήλασε της πόλεως, μηδεν συνδιαιτωμένους καὶ νεκρο μηδεν διαφέροντας α δε τις ἐξικετεύσας τον θειν ἀπολυθη της νόσου καὶ την ρρωμένην κομίσηται χρόαν, ὁ δη τοιο0τος ποικίλαις ἀμείβεται θυσίαις τ0ν θεόν, περὶ ν στερον ἐροfμεν. 265 θεν καν καταγελάσειέν τις των λεγύντων

10 Μωυσῆν λέπρα κεκακωμένον αυτύν τ ὰπ ιγύπτου φυγεῖν , κα των ἐκπεσόντων διὰ ταύτην την αιτίαν ἐγησάμενον εις την αναναιαν ἀγαγεῖν αὐτούς. 266 ει γὰρ of ην ἀληθές, οὐκ αν επὶ τη υτοῖ τιμία Μωυσῆς τοιαυτα ἐνομοθέτησεν, οἷς εἴλογον ν αυτον 15 καὶ τέρων εισηγουμένων ἀντειρηκέναι, και ταΘτα παρὰ πολλοῖς θνεσιν των λεπρον καὶ τιμης πολαυόντων,

οὐ μόνον βρεως και φυγῆς ἀπηλλαγμένων, αλλὰ καὶ

τὰς ἐπι σημοτάτας στρατείας στρατευομένων καὶ τὰς πολιτικὰς αρχὰς πιστευομένων καὶ ις ιερὰ και ναοὐς 20 ἐξουσίαν εχόντων εἰσιέναι. 267 , στ οὐδεν ἐκώλυε καὶ Μωυσην ει τοιούτω τινὶ συμπτώματι περ την χρύαν η υτις η τ συν αὐτω πληθος λάττωτο, νομοθετῆσαι περ αυτον τὰ κάλλιστα καὶ μηδεμίαν τοιαύτην ὁρίσαι ζημίαν. 268 , αλλὰ δηλον δε ταυτα μενα περὶ μον λέγουσιν π βασκανίας προαγύμενοι μυ- σὴς δε τούτων κα ρις δεν εν καθαροῖς τοις μοφύλοις περι τον νενοσηκότων ἐνομοθέτει, κατὰ τιμην του

ο δοκεῖ σκοπείτω τὰς δε γυναῖκας, ἐπειδὰν τέκωσιν εις 263 - Levit. XV 16 g 264 - Levit. XIII 1.

222쪽

το ερον εἰσιέναι κεκώλυκε και θυσιον ἄπτεσθαι μέχρι τετταράκονε μερων, αν αρρεν το τεχθεν ' διπλασίονας γαρ εἰναι τὰς μερας επὶ θηλυτοκίαις συμβέβηκεν. εἰσιοῖσαι μέντοι μετὰ την προειρημένην προθεσμίαν θυσίαι ἐπιτελοῖσιν ας ise ιερεῖς προ τον

θεον διανεμονται.

s 270 , αν δ' υπονοήση μεμοιχεοσθαί τις αὐτω την γυναῖκα, κομίζει κριθῆς ἀληλεσμένης ἀσσάρωνα καιμίαν αὐτης δράκα ἐπιβαλόντες τω θεω το λοιπον τοις ἱερευσι διδύασιν εἰς τροφήν 271 , τὴν δε γυναικα 10 στήσας τις των ιερεων κατὰ τὰς πύλας α δ' εἰσὶ τε τραμμεναι προ τον νεῶν καὶ της κεφαλης το ἱμάτιοναφελών, Ἀπιγράφει φεν που θεου την Ἀροσηγορίαν διφθέρα κελεύει δε ομνυειν μηδεν ήδικηκεναι περὶ τον ἄνδρα, παραβῆσαν δ το σοφρον ου δεξιο σκέ- 15λους ξαοθρον γενέσθαι καὶ την γαστέρα πρησθεῖσανουτως ἀποθανεῖν χν δ' υπ0 πολλο του ἔρωτος καὶ της δια τουτο ζηλοτυπίας προπετος ἁνὴρ διὰ την πύμνοιαν εἴη κεκινημένος, μηνὶ δεκάτω γενέσθαι παιδίον ἄρρεν αὐτη 272 των δ' Oρκων τελειωθέντων της 20 διφθέρας ἀπαλείψας τουνομα εις φιάλην ἐκπιέζει προκομίσας τ ε του ἱερου γης εἴ τι προστυχοι, και καταπάσαι ἐκπιεῖ- δίδωσιν. 273 se μεν αδίκως ἐνεκλήθη, ἐγκύμων τε γίνεται καὶ τελεσφορειται κατὰ την γαστέρα, ψευσαμενη δε τ0ν ἄνδρα ἐπι τοῖς γάμοις 25

καὶ τ0ν θε0ν επι τοις ορκοις μεν αἰσχύνης καταστρεφε τον βίον του τε σκέλους ἐκπεσόντος αὐτη καὶ την κοιλίαν δέρου καταλαβόντος.

274, καὶ περι μεν των θυσιον καὶ της ἁγνείας

της επ' αὐταῖς ταῖτα Μωυσης τοῖς ὁμοφύλοις πρου δ'

223쪽

νόησε νόμους δε αὐτοῖς τοιούτους ἔθετο μοιχείαν 12μεν εἰς το παντελες ἀπεῖπε, νομίσας εἴδαιμον το περὶ τοὐς γάμους γιαίνειν του ανδρας, καὶ ταῖς τε πόλεσι

καὶ τοις οἴκοις συμφέρειν το τοὐς παῖδας εἰναι νη-

σίους. καὶ τ μίσγεσθαι δε μητράσιν κακι μέγιστον ὁ νόμος ἀπεῖπεν. μοίως δε καὶ πατρις συνεῖναι γαμετT και τηθίσι καὶ ἀδελφαῖς καὶ παίδων γυναιξίν, ς εκφυλον εχον την ἀδικίαν, μεμίσηκεν. 275 , κώλυσε δε καὶ γυναικι μεμιασμένr τοῖς κατὰ φύσιν πλησιάζειν, μηδε κτήνεσιν εις συνουσίαν φοιτῆν, μηδε την πρ0 τα ἄρρενα μῖξιν τιμῆν, δια την επ' αὐτοῖς ραν δονη 'ηρωμένους παράνομον κατὰ

δε των εις ταυτ ξυβρισάντων θάνατον ρισε την τιμωρίαν.

276 , των δ' ιερεων και διπλασίονα την ἁγνείαν ἐποίησε τούτων τε γαρ αυτοὐς διμοιως τοι ὰλλοις εῖρ- γει και προσετι γαμεῖν τὰς ταιρηκυίας ἐκώλυσε μητε δούλην μην αἰχμάλωτον γαμεῖν αυτοὐς κεκώλυκε καὶ

τὰς Ἀπι καπηλείας και του πανδοκεύειν πεπορι- ς' 0ν βίον, μηδε τὰς των προτερων ἀνδρον φ αισδηποτο- αἰτίαις ἀπηλλαγμενας. 277 0ν δ' ἀρχιερεα μεντοι οὐδε τεθνηκότος ανδρις ξίωσε γαμεῖν γυναῖκα, το0το τοῖς αλλοις ἱερεοσι συγχωρον, μόνην δ' αὐτω δεδωκε γαμεῖν παρθένον, καὶ ταύτην φυλάττειν ὁθεν

οὐδε νεκρω πρόσεισιν ἀρχιερεύς, των λοιπον ου κεκωλυμένων ἀδελφοῖς και γονεοσι καὶ παισι τοῖς αυ- τον προσιεναι μεταστῆσιν 278 , φελεῖς δ' εἶναι πασαν ἀφελειαν τον δε μ' ὁλόκληρον του ιερεων νέμεσθαι πρ0ς τοὐς Ἱερεῖς κέλευσε τὰ γέρα, αναβαί- νειν δ' ἐπι τον βωμιν καὶ εἰσιέναι ει τον ναιν ἐκώ-

274 - Levit. XX 10.

224쪽

192 APXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ λυσε μη μόνον δε περὶ τὰς ιερουργίας καθαρ00ς εἶ ναι, σπουδάζειν δε καὶ περι την αυτον δίαιταν, σταυτὴν ἄμεμπτον αἰναι. 279 καὶ δια ταύτην την αἰτίαν οι την ἱερατικὴν στολὴν φοροοντες ἄμωμοι τέεισι καὶ περι πάντα καθαροι καὶ νηφάλιοι, πίνειν ι- νον χως πιν πην πιτολὴν ἔχωσι κεκωλυμένοι. ετ δε

και τα ιερεια θύουσιν λύκληρα καὶ κατὰ μηδεν λελωβημενα. 3 28 , ταυτα μεν οὐν δη καὶ κατὰ τ0ν της ζωης χρόνον πη αυτου γενόμενα Μωυσῆς παρέδωκε των ἡ δ' αὐθις καίπερ ἐπὶ της ρημια διαιτώμενος προυνόησεν, πως ἐπειδὰν την χαναναίαν λάβωσι τάδε ποιῖσι.

281 , δι Ἀβδύμου του ἄνεσιν δίδωσι τη γη πύ ταρύτρου καὶ φυτείας. δεσπερ καὶ αὐτοῖς ὁ Ἀβδόμης

ημερας την πω των ργων προεῖπεν ἀνάπαυσιν καὶ των αυτομάτως ἀναδοθέντων π της γης κοινὴν ειναι τοις θέλουσι την χρῆσιν των, ομοφύλων καὶ των ἀλλοτριοχώρων, μηδε ε αυτον φυλάττοντας ποιξιν

ταῖτα πεντήκοντα μεν εστιν ετ τα πάντα, καλεῖται δε

δε σημαίνει τ0sνομα συνερχονται ὁ Η ἀποδύμενος τοχωρίον καὶ ὁ πριάμενος, 284 , καὶ λογισάμενοι τους καρποὐ καὶ τὰς εἰς χωρίον δαπάνας γεγενημένας,

225쪽

τον μεν καρπον πλεονάζειν ευρεθεντων προσδέχεται τ0 ἀγρ0 ὁ ἀποδόμενος του δ' ἀναλώματος περβάλλοντος, περ του λείποντος καταβαλδεν ο ικνούμενονεξίσταται της κτήσεως ἴσων δε συναριθμου μενων των τε καρπον καὶ τον ἀναλωμάτων, ἀποδίδωσι τοι καὶ πρότερον νεμηθεῖσι. 285 , ταυτ δε καὶ επὶ ταῖς οἰκίαις νόμιμον ἰσχύειν θέλησε ταῖς κατὰ κώμας πεπραμέναις περὶ γὰρ τον εν τη πόλει πεπραμένων γνωκεν Ἀτέρως. ει φεν γὰρ Ἀρω του τελειωθῆναι 'ον ενιαυτον καταβάλοι τἀργύριον, αναγκάζει τ0ν πριάμενον ἀποδοῖναι ει δε πληρες γενοιτο τ ετος, βεβαιοῖ την κτῆσιν τω πριαμένω. 286 , ταύτην Μωυσῆς τὴν διάταξιν τον νόμων, θ' π τ Σιναῖον καθιδρύκει την στρατιάν, ξέμαθε παρὰ του θεοΘ, καὶ τοῖς Ἐβραί in γεγραμμένην παραδίδωσιν. 287 επειδη δε καλος αὐτω τὰ περ την νομοθεσίαν χειν ἐδόκει, πρ0 εξέτασιν του στοατο τ λοιπον Ἀτράπη om πολεμικον βδη κατὰ ,ουν Ἀχωνῆπτεσθαι. προστάττει χε τοις φυλάρχοις, πλην 'ης Λευίτιδος φυλῆς. ἀκριβος τ0 αριθμ0 εκμαθεῖν τον στρατεύεσθαι δυναμενων ' ἱεροὶ γὰρ ησαν οἱ Λευῖται και πάντων ατελεις. 288 γενομένης δε της αετάσεως χὐρέθησαν φυριάδες Ἀζηκοντα τῖ- ὁπλιτεύειν δυναμένων, 'O- ὰπ εικοσιν Ἀτῖν χω in πεντήκοντα,2 καὶ τρισχίλιοι πρ0 εξακοσι λις καὶ πεντήκοντα ἀντὶ

ὁ Λευὶ κατέλεξεν εις τους φυλάρχους Μανασσῆν τ0ν σήπου παῖδα καὶ φραῖμην ἀντὶ του γωσήπου δέησις δ' ην αυτη 'Iακώβου πρ0ς ώσηπον ποιητους

αὐτω παρασχεῖν του παῖδας, ως και προεῖπον.

289 πηγνύντες δε την σκηνὴν μέσην ἀπελάμβα

226쪽

194 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ νον τριον φυλον κατὰ πλευρὰν ἐκάστην παρασκηνουμένων, δοι τε διὰ μέσων τέτμηντο καὶ κοσμος ναγορῆς, καὶ τον πωλουμενων καστον εν τὰ ξει διέκειτο,

καὶ δημιουργοὶ τεχνης πάσης ν τοι ἐργαστηρίοις

ησαν, οὐδενί τ αλλω η πύλει μετανισταμένη καὶ μεθιδρυμενὶ ἐωκει. 29 γ τα δε περ την σκηνὴν προ- τοι μεν οι ἱερεῖς κατεῖχον, ἔπειτα δ' o Λευῖται, πάντες οντες τ πληθος ἐξητάσθησαν γαρ καὶ αὐτοί, τουμεν αρρενος σον τριακοστὴν εἰχεν μεραν γενόμενον δισμέριοι και τρισχίλιοι προς τοις κτακοσίοις ὀγδοη 10κοντα. καὶ φ' σον μεν περ την σκηνην συνεβαινεν εστάναι την νεφέλην, μενειν αὐτοις ς ἐπιδη-μ0οντος ἐδόκει του θε0Θ, τρεπομένης δε ταύτης

μετανίστασθαι.

ποιησάμενος ἔστι δε τοιαύτη μῆκος μεν εχει χχυαῖον ὐλθω λεῖπον, στενη δ εστ σοριγξ αὐλο βραχε παχυτερα, παρέχουσα δ' εὐρος αρκοον ἐπι τω στύματι προς t)ποδο αν πνεύματος, εις κώδωνα ταῖς σάλπιγξι παραπλησίως τελ0Ow ἀσωσρὰ καλειται κατὰ την Ἐβραίων 20 γλοτταν. 292 , γίνονται δε δύο, και η με ἐτερα πρ0 παρακέλευσιν καὶ συλλογὴν χροντο του πλήθους ει τὰς ἐκκλησίας. καὶ μια μεν ἀποσημήναντος δειτὰς αρχὰς συνελθεῖν σκεψομένας περι τον ικειων, ἀμφοτέραις δε συνῆγε το πλῆθος. 293 , της δε σκη- 25νης μετακινουμενης ταο εγίνετο. ἀποσημήναντος γὰρ τ προτον, οι παρὰ ταῖς ἀνατολαῖς ἐσκηνωκότες ἀνίσταντο, καὶ πρ0ς την δευτέραν οι πρ0 τον νότον αὐτὴ καθεστοτες εἰν η σκηνὴ λυομένη μέση τον πρ0Γ0υσῖν ξ φυλον ἐκομίζετο καὶ τον ἐπομένων α 30

227쪽

τον δε σημήναντος το κατὰ λίβα, τετραμμένον των ἐσκηνωκότων μερος ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον το κατὰ

βορρὰν ταῖς ὁ βυκάναις χροντο καὶ ἐπὶ ταῖς ἱερουρ- ν γίαις, πρ0ς αἷς προσάγοντες τὰς θυσίας, καὶ τοῖς σαββάτοις καὶ ταῖς λοιπαῖς μέραις θύει ὁ τότε προ- τον μετὰ την ἀναχώρησιν την ξ ιγύπτου την Πάσχα

λεγομένην ἐπὶ της ἐρημου. 295 , καὶ βραχωδιαλιπδεν ἀπανίσταται του Σιναίου 1310 6ρους, καὶ τύπους τινὰς ἀμείψας, περι ων δηλώσομεν, εἴς τι χωρίον Ἐσερμωθ λεγόμενον παρῆν κἀκεῖ τοπληθος πάλιν στασιάζειν ἄρχεται καὶ τον Μωυσην αἰτιῶσθαι των τε κατὰ τὴν ἀποδημίαν αὐτω πεπειραμέ νων, η 296 , καὶ τι γης αυτοὐς ἀγαθης πείσαντος ἀπ- 15 αναστηνα την με ἀπολέσειαν , αντὶ δ' ης πέσχετο παρέξειν εὐδαιμονίας, ἐν ταύταις ἀλονται ταῖς ταλαιπωρίαις, δατος μεν σπανίζοντες, ε δε καὶ την μάνναν ἐπιλιπεῖν συμβαίη, τέλεον ἀπολούμενοι , 297 πολλὰ δ' εές τον νδρα καὶ δεινὰ λεγόντων , ει δη τις αὐ- 20 τοι παρΓνει μήτε Μωυσέος καὶ των πεπονημένων αὐτω περὶ της κοινης σωτηρίας ἀμνημονεῖν, μὴ ἀπογινῶ σκειν της ἐκ του θεο βοηθείας. τ δε πληθος προς τουτο μὰλλον ἐκεκίνητο, καὶ θορυβησαν ἔτι μῆλλον πρ0 τον Μωυσην ἐπετείνετο 298 , Μωυσης δε παρα- 25 θαρρένων αυτοὐς οἱ τως ἀπεγνωκότας, πέσχετο, καί περ ισχρος π αὐτον περιυβρισμένος, πλῆθος αὐτοῖς παρέξειν κρεον, οὐκ εις μίαν μέρα αλλ' εἰς πλείονας ἀπιστούντων δ' ἐπὶ τούτω, καί τινος ἐρομένου πόθεν αν τοσαύταις εὐπορήσειε μυριάσι τον προειρη- 30 μένων, ' θεύς' ἐπε ' κἀγώ, καίτοι κακος ἀκούοντες

228쪽

196 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ πρ0ς μῖν, ου αν ἀποσταίημεν κάμνοντες περ μον, καὶ του ουπι εἰς μακρὰν ἔσται. 299 γ έμα ταυτελεγε καὶ πίμπλαται το στρατόπεδον ὀρτυγων απαν, καὶ θροιζον αυτους περιστάντες. ὁ μέντοι θεος ουκεις φακρὰν μετέρχεται τους Ἐβραίους της εἰς αυτ0ν θρασυτητος καὶ δοιδορίας ἀπέθανε γὰρ Ῥυ Vλίγον πλῆθος αυτον. καὶ νυν ἔτι κατ ἐπωνυμίαν ὁ χορος ονομάζεται Καβρωθαβά ἐπιθυμίας αν μνημεῖα λέγοιτο.

την καλουμένην Φάραγγα, πλησίον ουσαν τοι Σανα- 10 ναίων ὁρίοις και χαλεπὴν ἐνδιαιτῆσθαι, εις ἐκκλησίαναθροίζει το πλῆθος, καὶ καταστας δυο φησί κρίναν- τος μῖν του θεου παρασχεῖν γαθά, ἐλευθερίαν καὶ γης κτῆσιν ευδαίμονος, την μεν δη δύντος ἔχετε, τηνδ' δη λήψεσθε 30l , αναναίων γὰρ ἐπὶ τοις ροις io καθήμεθα, καὶ κωλυσει το λοιπον ἐπιόντας υ μόνονου βασιλευς ου πόλις μὰς, αλλ' ουδε το πῆν ἀθροι- σθεν αυτον ἔθνος. παρασκευαζώμεθα ουν προς Ουρ- γον' ij γὰρ πιμαχητὶ παραχωρήσουσιν μῖν της γης, αλλὰ μεγάλοις αυτην ἀγοσιν φαιρεθέντες. 302 , πέμ- 20 ψωμεν δε κατασκόπους, ο της τε γης την ἀρετην κατανοήσουσι καὶ πόση δυναμις αυτοῖς. προ δε πάντων ὁμονοομεν, καὶ τ0ν θεόν, ἐστιν an πῆσιν μῖν βοηθ0ς καὶ συμμαχος, διὰ τιμῆς ἔχωμεν. 'T 303 , Μωυσέος δε αυτ εἰπόντος το πλῆθος αυ- 25τον τιμαῖς μείβεται, καὶ κατασκόπους αιρεῖται δώδεκατον γνωριμωτάτων, ἐξ εκάστης φυλῆς ἔνα διεξελθόντες ἀπο τον πρ0ς Αἰγυπτω την χαναναίαν πα- σαν πί τ' Ἀμάθην πόλιν καὶ Λίβανον ἀφικνουνται τοορος, καὶ την τε τῆς γῆς φυσιν καὶ την τον ἐνοικουν 30

229쪽

TPIT 197των ἀνθρώπων ξιστορήσαντες παρῆσαν, τετταράκονFὴμέραις εἰς πῆν καταχρησάμενοι τοὐργον, τι δε καὶ καρπους ν ἔφερεν ἡ γη κομίζοντες, s 304 , τῆ τε τούτων ευπρεπεία καὶ τω πλήθει των ἀγαθον, α την γῆν εχειν διηγο0ντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες το πλῆθος, φοβοῖντες δε πάλιν in τι τω της κτησεως ἀπύρω, ποτα-

μους τε διαβῆναι λέγοντες διαβάτους π μεγέθους ἄμα καὶ βάθους, καὶ ρη μήχανα τοῖς ὁδεύουσι, καὶ πόλεις καρτερὰ τείχεσι καὶ περιβύλων οχυρότητι. 305

ad ἐν δε εβρον καὶ των γιγάντων φασκον τους πο- γύνους καταλαβεῖν. καὶ οι με κατάσκοποι τεθεαμένοι πάντων, οις μετὰ την ξodo την, Αἰγύπτου νετυχον, μείζω τα κατὰ την λαναναίαν, αυτοί τε κατεπεπλήγεσαν καὶ τ πλῆθος ἴτω εχειν πειροντο 306 15 οῖ δ' πορον - ῶν κροάσαντο την κτῆσιν της γης ὐπελάμβανον καὶ διαλυθέντες ε της Ἀκκλησία σὐν γυναιξὶ ,αι παισὶν χλοφυρόμενοι διηγον ως οὐδενεργω το θεο βοηθοοντος, λύγω δε μύνον ὐπισχνουμένου 307 και '0ν Μωυσῆν πάλιν ήτιοντο ,αι 20 κατεβόων αυτο καὶ τἀδελφο Ῥαρῖνος του ἀρχιερέως. καὶ πονηρὰν με και μετὰ των εις τους ἄνδρας βλασφημιον διάγουσι την νέκτα, πρω δ' εις την ἔκκλησίαν

συντρέχουσι, δι εννοίας εχοντες καταλεύσαντες τον

Ναυήνου παις, φυλῆς φραὶ μίτιδος, καὶ Xάλεβος τῆς 'I0ύδα φυλὴς, φοβηθέντες χωρ0Θσιν εις μέσους καὶ

τ πλῆθος κατειχον, θαρρεῖν δεύsμενοι και μήτε ψευδολογίαν κατακρίνειν os θεο μήτε πιστεύειν τοις κδ το μὴ τἀληθῆ περὶ των χαναναίων εἰρηκέναι κατα-

230쪽

198 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣπληξαμένοις, αλλὰ τοι ἐπὶ την ευδαιμονίαν καὶ την κτησιν αυτους των ἀγαθον παρορμοσιν 309 υτε γὰρ των ρον το μέγεθος ουτε των ποταμο τ βάθος τοι ἀρετην σκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι προς τὰργα,

καὶ τ τα του θεο συμπροθυμουμένου και περμαχουντος αυτον. Γωμεν ουν ' φασαν επὶ τους πολεμμίους, μηδεν εχοντες δι' ὁποφίας, γεμόνι τε τω θεωπεπιστευκότες καὶ ὁδηγουσιν μῖν πύμενοι. 3l γ καὶ ο μεν ταῖτα λεγοντες ἐπεχείρουν την ργην καταπραυ- νειν του πλήθους, Μωυσῆς δε καὶ Ἀαρών, πεσόντες 'ἐπὶ την γῆν, τ0ν θε0 ἱκέτευον οὐχ περ της εαυτον σωτηρίας, αλλ' πως της ἀμαθίας παυσli 0 πλῆθος καὶ καταστήσn τὴν διάνοιαν αυτον, υπ0 της αμηχανίας του παραστάντος αυτοῖς πάθους τεταραγμένην παρηνδ' ἡ νεφελη καὶ στῆσα περ την σκηνην σήμαινε την β15 ἐπιφάνειαν του θε00. 311 , Μωυσῆς δε θαρρήσας

πάρεισιν ει το πλῆθος, καὶ τ0ν θε0ν δήλου κινηθένταυπ0 της βρεως αυτον λήψεσθα τιμωρίαν, ου ἀξίαν με τον ἐξημαρτημένων, οῖα δ' ι πατέρες ἐπὶ νουθεσία τοι τέκνοις ἐπιφέρουσι. 312 γ παρελθόντι γὰρ 'εις την σκηνην αυτ καὶ περὶ της μελλουσης π αυ- τον πωλεια ἀποκλαιομένω τ0 θεον πομνησαι μενοσα παθόντες ε αὐτου καὶ πηλίκων ευεργεσιον μεταλαβόντες χάριστοι πρ0ς αυτ0ν γένοιντο, τι τε νον τη τον κατασκόπων παχθέντες δειλία τους κείνων 25

λύγους ἀληθεστέρους της υπ0σχέσεως γησαιντο της αυτου 313 , καὶ διὰ ταυτην την αἰτίαν Ου ἀπολεῖμεν παντας ουδ' ἐξαφανίσει το γένος αυτον, O πάντων μῆλλον ἀνθρώπων σχε διὰ τιμης την μέντοι λα- ναναίαν υ παρέξειν γῆν αυτοῖς λαβεῖν, ουδε την π 30 309 - Num. XIV .