Flavii Iosephi opera omnia

241쪽

ωστ ουδε φθονήσεις μοι της ληθείας, την τουτων ἀχαριστίαν ἐπίπροσθεν θεμενος. τα μεν ουν πρεσβύτερα της ἐμης γενέσεως αυτος ισθ' ἀκριβέστερον, ουκὰκ0s μαθών, ψε δε τύ αυτ0 παρδεν γινομένοις α δ' ἐπὶ τούτοις, καίπερ επιστάμενοι σαφος, αδίκως πο-NOOOσι , τουτων Ῥοι γενου φάρτυς. 42 γb βίον

ἀπράγμονα καταστησάμενος ἀνδραγαθία με ἐμη σὴ

β0υλη, καὶ τουτον Γαγουήλου μοι του πενθερου καταλιπόντος, ἀφεὶς την Ἀκείνων ἀπόλαυσιν των γαθον 10 μαυτ0ν ἐπέδωκα ταῖς περ τουτων ταλαιπωρίαις, καὶ πρύτερον μεν περ της λευθερίας αυτον νυν δ' περτης σωτηρίας μεγάλους πέστην πόνους, καὶ παντὶ δειν τουμb ἀντιτάξας πρόθυμον 43 γ νυν ουν ἐπεὶ κακουργεῖν ποπτεύομαι παρ ένδράσιν ἐς εκ τωνι ἐμον καμάτων πάρχει το περιεῖναι, εἰκότως αυτος το Θρ κεῖν μοι φηνας κατὰ τ Σιναῖον καὶ της σαυτοῖ φωνης ἀκροατην τότε στήσας, καὶ θεατην τεράτων σα μοι παρέσχεν ἰδεῖν κεῖνος ὁ τύπος ποιήσας,

κελευσας ἐπ Αἰγύπτου σταληναι καὶ την σὴν γνώ- γ μην τούτοις εμφανίσαι 44 , ὁ τὴν Αἰγυπτίων ευδαιμιμονια σείσας, καὶ της π αυτοῖς δουλείας δρασμ0νημῖν παρασχών, καὶ μικροτέραν μου την Φαραώθουπ0ιήσας γεμονίαν, ὁ γῆν μῖν ἀμαθος χουσι τωνοδον ποιησας τω πέλαγος καὶ τη- ἀνακεκομμένην 25 θάλατταν τοῖς Αἰγυπτίων ἐπικυμηνας λέθροις, ὁ γυμνοῖς ουσι την ξ πλων ἀσφάλειαν χαρισάμενος, 45 o 0τίμους μῖν διεφθαρμένας πηγὰς ε0σαι παρασκευάσας καὶ τελέως ἀποροῖσιν εὐπετρον λθεῖν μῖν ποτιν μηχανησάμενος, ὁ των γῆθεν ἀπορουμένους εις δὴ τρ0φην διασώσας τοῖς ἀπο θαλάττης, ὁ καὶ π ουρα-ν00 τροφην καταπέμψας ου πρότερ0 ἱστορηθεῖσαν,

242쪽

2l APXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ νύμων ἐπίνοιαν μῖν ποθέμενος καὶ διάταξιν πολιτείας , , 46 , ἐλθέ, δέσποτα των λων, δικαστής μου καὶ μάρτυς ἀδωροδόκητος, ως υτε δωρεὰν γ παρ'

Ἐβραίων τιν0ς κατὰ του δικαίου προσηκάμην, ουτε πλουτω κατέκρινα πενίαν νικῆν δυναμένην, ου ἐπὶ βλάβη του κοινοῖ πολιτευσάμενος εις ἀλλοτριωτάτας των μῖν ἐπιτηδευμάτων ἐπινοίας πάρειμι, ως ουχὶ σου κελευσαντος Ἀαρῖνι δους την ιερωσυνην, ἀλλὰ κατ εμην χάριν 47 γ παράστησον η καὶ νον τι πάντα τη σὴ προνοι διοικεῖται καὶ μηδεν αυτομάτως 10

αλλὰ κατὰ βουλησιν βραβευύμενον την σην εἰς τέλος

ερχεται ' τι δε φροντίζεις των Ἐβραίους νησύντων, μέτελθε Ἀβίραμον και ,αθάμνην, o σου καταδικάζουσιν ἀναισθησίαν ς π μης τέχνης νικωμένου. 48 , ποιήσεις δε φανερὰν την ἐπ αυτοῖς δίκην, υτ i5 μεμηνύτων κατὰ της σης δύξης, μη κοινος εκ ου ζηναυτοis μεταστήσας, μηδ' ς ἀποθανόντας κατ ἀνθρώπινον ἐξεληλυθότας του βίου φανέντας νόμον, αλλὰ χάνοι περ αυτους ἄμα τη γενεα καὶ τοις πάρχουσινην πατοfσι γην. 49 0Bτο γὰρ σὴ ἐπίδειξις αν 20 ἰσχυος ἄπασι γένοιτο και διδασκαλία σωφροσυνης δέει του ταυτὰ πείσεσθαι περὶ o δοξάζοντας ου ὁσια ευρεθείην γὰρ ν ουτως ἀγαθ0ς πηρίτης ν συ προσμτάττεις. 50 ει δ' ἀληθεῖς πεποίηνται τὰς κατ εμοοδιαβολάς, τους μεν ἀπαθεῖς π παντ0ς φυλάξειας 5 κακου, ν δ' ἐπηρασάμην λεθρον αυτοῖς, OOτον ποιήσειας ἐμόν καὶ δίκην εἰσπραξάμενος παρὰ του ονσ0ν ἀδικῆσαι θελήσαντος λαόν, του λοιπο βραβευων ὁμόνοιαν και εἰρήνην, σῖζε την πληθυν ἐπομένην τοις σοῖς προστάγμασιν , ἀπαθῆ τηρο αυτὴν καὶ ἀκοινώ 30

243쪽

TETAPTII 211νητον της των μαρτηκότων κολάσεως συ γὰρ υτις οἶσθα ς ου δίκαιον περ τῆς κείνων κακίας κοινη πάντας Ἱσραηλίτας τιμωρίαν κτινύναι. ' 51 ταο εἰπόντος καὶ δακρέοντος σείεται μεν

αἰφνίδιον ὴ γῆ, σάλου δ' ἐπ αυτῆς κινηθέντος, ῶσπερεξ ἀνεμου βίας σαλευομένου κέματος, πῆ με ἐδεισεν ὁ λαός, πατάγου δε καὶ σκληρο ραγέντος χου κατὰ τὰς κείνων σκηνὰς συνίζησεν ἡ γῆ, καὶ πάνω σαφίλα τούτοις ην ὐπήνεγκεν εις αυτήν. 52 φανι- σμένων δ' οἱ τως ως μηδε φθῆναί τινας νοναι, συνίει τε πάλιν της γης τ περὶ κείνοις κεχηνος καὶ καθίστατο, ως μηδ' εἰ πάθοι τι των προειρημένων φανερον εἰναι τοις ροσι. καὶ ο μεν sτως ἀπώλοντο, ἐπίδειξις της ἰσχέος του θεο γενόμενοι 53 , δέραιτο δ αν τις υ μόνον της συμφορὰς αυτούς. και κα αυτὴν ἴσης ἀξίας ικτου, ἀλλ' ὁτι καὶ τοιαυτα παθόν των φησθησαν οι συγγενεῖς. των γὰρ συντεταγμένων

ἐκλαθόμενοι πρ0ς τὴν ὁψιν του συμβεβηκότος ἐβεβαίουν τὴν κρίσιν, καὶ νομίζοντες, ἀλιτηρίους ἀπολωλέναι τους περὶ Λαθάμνην οὐδ' Ἀλυπ0οντο. 54 , Μωυσῆς δε καλεῖ τους περ της ἱερωσύνης ἁμιλλωμένους διὰ τὴν των ιερέων δοκιμασίαν, , ουποοσδέξετια τὴν θυσίαν ὁ θεις διον, κεῖνος si κεχειροτονημένος. συνελθόντων δε πεντήκοντα και διακομ' σίων ανδρον, οῖ καὶ διὰ πατέρων ἀρετὴν ἐτιμοντο παρὰ τω λα καὶ διὰ τὴν αυτον ὴ κἀκείνους περεβάλλοντο, προηλ ν καὶ Ἀαρων και ορῆς, καὶ προτης σκηνῆς πάντες καθήγiζον επὶ τοι θυμιατηρίοις ὁπόσα κομίζοντες ἔτυχον 55 , ἐξέλαμψε δε πυρ το - σουτον ὁσον ἴτε χειροποίητον ἱστορησέ τις ἴτε γῆθεν

244쪽

212 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ἀναδοθεν καν ποδρ0μὴν καύματος, ἴτε κατὰ βίαν πνευμάτων λης πρ0 αυτὴν παρατριβείσης αὐτομάτως ἐξεκρούσθη, αλλ' ποῖον αν θεοῖ κελεύσαντος

ἀφθείη, λαμπρ0ν καὶ φλογωδέστατον η 56 ὐφ' υπάντες, ι τε διακόσιοι καὶ πεντήκοντα καὶ Κορῆς, αξαντος π αυτοὐς ἐφθάρησαν, ως καὶ τα σωματα αὐτον ἀφανῆ γεγονέναι περισώζεται δε μόνος 'A UT, μηδεν π του πυρ0 βλαβείς, ω τον θεον εἰναι τονους δει, καίειν ἀπεσταλκύτα. 57 Μωυσῆς ὁ τούτων ἀπολομένων βουλόμενος τὴν τιμωρίαν αυτον 10 μνήμη παραδοθῆναι καὶ τους αὐθις ἐσομένους αυτὴν μαθεῖν, ἐκέλευσεν Ἐλεάζαρον τον αρονος υἱον ταθυμιατήρια αυτον παρὰ τ0ν χαλκοῖν καταθέσθαι βωμόν, 58 - αν ὐπόμνησις εἴη τοις αὐθις ον παθον, οτι τὴν σχ0ν του θεο νομίσειαν ἀπατασθαι δύνασθαι 15 καὶ Ἀαρδεν με οὐκετι τη Μωυσεος χάριτι τὴν ἀρχιερωσύνην χειν δοκον, ἀλλὰ τη του θεο κρίσει φανεραγενομένη, μετὰ τον υιον ηδη βεβαίως ἀπέλαυε της τιμῆς.

59 , τὴν μέντοι στάσιν οὐδ' ἴτω συνέβη παύσασθαι, πολλω δε μὰλλον ἴξειν καὶ φεισ- χαλε- 20πωτέραν ' λάμβανε δε της επι το χεῖρον προκοπῆς

αἰτίαν, φ ς ουδέποτε λήξειν το δειν0ν εἰκος ην ἀλλ ει χρύνον παραμενεῖν , 60 , οἱ γὰρ ἄνθρωποι πεπιστευκότες δη μηδεν γίνεσθαι δίχα της του θεοῖ προνοίας, ου ἐβούλοντο ταοτα χωρις της εις Μωυσῆν 25 χάριτος του θεο πεπρῆχθαι, κατηγορουν ὁ αὐτο τὴν οργὴν του θεο γενέσθαι τοσαύτην οὐχ οἱ τω διὰ τὴν

τῖν κολασθέντων ἀδικίαν ς Μωυσέος πραγματευσα

μένου, 6l γ καὶ οὐ μεν διεφθάρθαι μηδεν ἐξαμαρτόντας τι περὶ τὴν os θεο θρησκείαν ἐσπουδά- θ

245쪽

ΤΕΤΑΡΤΗ 213κεσαν, τ0 δε τοιούτων ἀνδρῖν ὀλέθρω και πάντων ἀρίστων ἐζημιωκότα τον λαόν, προ τω μηδεμίαν πο- σχεῖν δίκην, τι καὶ την ιερωσύνην ἀναμφίλεκτον τἀδελφω παρασχεῖν 62 , οὐδένα γαρ ετ πιυτης αλλον

ἀντιποιήσεσθαι, καὶ τους πρώτους δοῖντα κακος ἀπ- ολωλότας ετ γε μην καὶ παρὰ τον οἰκείων τοῖς διεφθαρμένοις δέησις γένετο πολλὴ του πλήθους, μειο- σαί τι της Μωυσέος μεγαλαυχίας ἀσφαλε γὰρ αὐτοῖς

0 63 Μωυσῆς δε καὶ γὰρ ε πολλο συνιστάμενον ῆκρ0ατο 0 θόρυβον δείσας μη τι νεωτερίσωσι πάλιν καὶ γένηταί τι μέγα καὶ χαλεπόν, συνήγαγε το πλῆθος εις ἐκκλησίαν. καὶ περ Ῥεν ων κροῆτο, χις ἀπολογίαν ου καθιστάμενος, να μη παροξένη τ πλῆθος, αυτ, δε μόνον τοις φυλάρχοις προειπ&ν κομίζειν τατον φυλον νύματα ψακτηρίαις ἐπιγεγραμμένα 64 λήψεσθαι γὰρ κεινον την ιερωσύνην ο0περ αν ὁ θεος

ἐπισημήνn τη βακτηρία χύξαν οὐν κομίζουσιν τἄλλοι καὶ Ἀαρών, επιγράψας Λευίτην ν η βακτηρία

ro καὶ ταύτας Μωυσῆς εν τη σκηνη του θεο κατατίθησι.

τη δ' ἐπιούση προυκόμισε τὰς βακτηρίας γνώριμοι δ' ησαν, κατασημηναμένων αὐτὰς το τ ανδρον οἴπερ ἐκόμιζον, και του πλήθους. 65 καὶ τὰς μεν ἄλλας εφ' Ἀψπεε αὐτὰ σχήματος Μωυσῆς παρέλαβεν, Ἀπὶ τουτου μεμενηκυίας βλεπον ε δε της Ῥαρῖνος λαστούς τε καὶ κλάδους ἀναφέντας ἐώρων καὶ καρπον Δραῖον αμύγδαλα δ' ην, ε τοιούτου ξύλου τῆς βακτηρίας κατεσκευασμένης. 66 , ἐκπλαγέντες δ' πὶ τω παραδόξω τῆς θέας, ει καί τισι διὰ μίσους ην ὁ μυδ σῆς και Ῥαρών, ἀφέντες τουτο θαυμάζειν ρξαντο την

246쪽

214 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ του θεο περ αυτον κρίσιν, καὶ το λοιπόν, πευφη-μουντες τοι δεδογμένοις τω θεω συνεχώρουν Ῥαρονι καλος ἔχειν την ἀρχιερωσυνην. καὶ δ με τρὶς αυτοντο θεου χειροτονήσαντος βεβαίως εἰχε την τιμήν, ὁ τῖν Eβραίων στάσις πολυν ἀκμάσασα χρόνον του 5τον παυσθη τον τρόπον.

7 Μωυσῆς δ' ἐπεὶ πολέμου καὶ στρατείας -ον

Λευιτον ἀφεῖτο φυλὴ θεραπευσουσα τ0ν θεόν, ναμ δι ἀπορίαν μηδε ζήτησιν τον εις τον βίον αναγκαίων ἀμελοῖεν του ἱερου, κατὰ βουλησιν του θεου 10την δαναναίαν κτησαμένους τους Eβραίους κελευε κατανεῖμαι τοις Λευίταις κτ καὶ τετταράκοντα πύλεις ἀγαθὰς καὶ καλάς, της τε πρ αυτον γης περιγράψαν τα ει δισχιλίους πήχεις π τον τειχον αυτοῖς ἀνεῖναι. 68 , πρ0 τούτοις δε καὶ τ0 λαον διεταξε i5τον πετείων καρπον δεκάτην αυτοῖς τε τοις Λευίταις

καὶ ιερεῖσι τελεῖν. καὶ α με ἡ φυλὴ παρὰ του πλήθους λαμβάνει, ταυτ Ἀστω ἀναγκαῖον δ' 4γησάμηνα τοῖς ἱερεῖσιν δια παρὰ πάντων γίνεται δηλῖσαι. 69 γ τον με τετταράκοντα καὶ κτ πόλεων τρισ- 20καίδεκα παραχωρῆσαι τους Λευίτας αυτ0ῖς προοεταξε,

καὶ της δεκάτης ης παρὰ του λαου κατ ετο λαμβάμνουσι δεκάτην αυτοῖ ἀπομερίζειν. 70 , τι δ' ἀπαρχὰς τ0 λαb δίκαιον τω θεω πάντων το εκ της γης φυομενων καρπον ἐπιφερειν και τον τετραπύδων δε 25τον εις τὰς θυσίας νενομισμενων το γεννηθεν προ- τον , αν ἄρρεν Γ, καταθυσαι παρασχεῖν τοις ερευσιν, δεστ αυτους πανοικὶ σιτεῖσθαι ν τη ιερ πύλει Tl τῖ- δ' Ἀw νενομισμενων Ἀσθίειν παρ' Ἀυτοῖς κατὰ 67 - Nuin XVIII 1. XXXV g 68 - Num XVIII 21. g 70 - Num XVIII 8.

247쪽

τοὐς πατρίους νόμους οὐ δεσπότας των τικτομένων σίκλον καὶ μισυ αὐτοῖς ἀναφέρειν, ἀνθρώπου ὁ πρωτοτόκου πέντε σίκλους. ἐναι δ' ἀπαρχὰς αὐτοῖς καὶ

της των προβάτων κουρας, τους τε πέττοντας τον σῖ- τον καὶ ρτοποιουμενους των πεμμάτων αὐτοῖς τινα

χορηγειν. 72 σοι ὁ α αυτ00ς καθιερῖσιν εὐχην πεποιημένοι Ναζιραῖοι δ' οὐτοι καλουνται, κομοντες καὶ οινον οὐ προσφερόμενοι , τούτους δε δταν τὰς τρίχας ἀφιεροσιν επὶ θυσία τε παρῖσι , τὰς κουρὰς 10 νέμεσθαι πρ0ς τους ερεας. 73 , καὶ ι κορβὰν αὐ- τοὐς ὀνομάσαντες τω θεω δορον δε τοῖτο σημαίνει

καθ Ἐλλήνων γλοτταν), βουλομένους ἀφίεσθαι της

λειτουργίας τοις ερευσι καταβάλλειν ἀργύρι0ν, γυναῖκαμεν τριάκοντα σίκλους, ἄνδρα δε πεντηκοντα ' σοι δ' i54 ενδεεστερα των εἰρημένων χωσι χρήματα, τοις ἱερεοσιν ξεῖναι περὶ τούτων ως βούλονται δοκιμάσαι. 74 , ινια δε καὶ τοις κατ οικον θέουσιν ευωχίας ἔνεκα της αυτον, αλλὰ μη θρησκείας, νάγκην κομίζειν τοις Ἀερεοσιν νυστρόν τε καὶ χελύνιον κω τον

' δεξι0ν βραχίονα του θύματος. καὶ τοις με ἱερεοσι Μωυσῆς τ0σαύτην, πάρεξ ν περ αμαρτημάτων θύων λαις δίδωσιν αὐτοις, ως εν η πρ ταύτης βίβλωδεδηλώκαμεν, εὐπορίαν πενόησε 75 , πάντων δε των τοῖς ἱερεοσι τελ0υμένων κοινωνεῖν διέταξε και τοὐς οἰ- κέτας καὶ θυγατέρας καὶ γυναῖκας, ἔξω των περ αμαρτημάτων ἐπιφερομένων θυσιον ταύτας γαρ et τω ερῶ μόνοι δαπανῖσιν οι ἄρρενες των ιερέων αυθημερόν.

248쪽

216 APXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ γδουμαίας δρους λθε, καὶ πρέσβεις πρ0ς 0ν βασιλέα των δουμαίων πέμψας ξίου duo δον αυτ παρασχεῖν,

πίστεις ας αυτις ἐθέλοι λαβεῖν υπερ του μηδεν δι-κησεσθαι. δώσειν ομολογων. ἀγοράν τε Λή στρατωχ0ρηγῆσαι, ει καὶ τιμην του δατος αυτοὐς κελεύσειε καταβαλεῖν. ii Q δ' ἐς πρεσβεύσατο Μωυσῆς υκ ἀρεσκύμενος, ουδε συγχωρον την διοδον, νοπλον την στρατιὰν ἀγαγων προαπήντα τω Μωυσεῖ, κωλυσων αὐ-του - τολμήσειαν ψία περαιουσθαι. καὶ Μωυσῆς

αρχειν γα μάχης ου συνεβουλευσεν ὁ θεις χρωμένω 10την δυναμιν πανηγε, διὰ της ἐρημου ἐκπεριιών. T8 τύτε η καὶ Ἀην ἀδελφὴν αυτου Μαριάμμην

τελευτὴ τον βίου καταλαμβάνει τετταρακοστον ἔτος πεπληρωκυῖαν αφ' ου την Αἴγυπτον κατέλιπε, ρην0ς δε α θικοὶ, νουμηνία κατὰ χελήνην. θάπτουσι δ' 5αυτην δημοσία πολυτελος πέρ τινος ρους δ καλουσι Σίν καὶ πενθησαντα ἐπὶ τριάκονF ημερας τ0 λαονεκάθηρε Μωυσῆς τούτω τω τρόπω I9 , μόσχον θη- λειαν, ἀρότρου με καὶ γεωργίας ἄπειρον, ὁλόκληρονδε, ξανθὴν πῆσαν, Ῥικριν πωθεν του στρατοπεδου 20 προαγαγδεν εις χωρίον καθαρώτατον ὁ ἀρχιερεἰς ἔθυσε

τε καὶ του ii ματος πτάκις ερρανε τω δακτύλω αντι- κρ της σκηνῆς του θεου 80 , επειτα καιομένης ως εἶχεν λης της δαμάλεως οὐ τη δορὰ καὶ τοις εντός, ξύλον κεδρινον χις μεσον ἐμβάλλουσι τ πο καὶ σ- 25σωπον καὶ φοινικτον εριον συναγαγδεν δ' αὐτῆς παμσαν την 'εφραν αγνις ἀνὴρ κατατίθησιν εις χωρίον καθαρώτατον. 81 τοἰς ουν απω νεκροῖ μεμιασμένους της τέφρας λίγον ει πηγην ἐνιέντες καὶ υσσω

249쪽

TΕΤΑΡΤΗ 217πον βαπτίσαντες, ἔρρωνον τρίτἴ τε και βδύμη τωνημερον, καὶ καθαροὶ το λοι σαν. OOτο δε καὶ κατελθοοσιν εις τὰς κληρουχίας προσέταξε ποιεῖν. 82 μετὰ δε την επὶ τω πένθει της δελφῆς του 5 στρατο κάθαρσιν τοιαύτην γενομένην ἀπῆγε την δυναμιν δια της ρήμου καὶ της Ἀραβίας. ελθδεν δ' εἰς χωρίον ο μητρόπολιν αυτον Αραβες νενομίκασι , πρύτερον μεν Ἀρκην λεγομένην Πέτραν δε νυν ὀνομαζομένην, 83 4νταοθα, ψηλου περιεχοντος ρους αὐτo,10 ἀναβὰς Ααρων π αυτ Μωυσεος αὐτω δεδηλωκότος

τος κάταντες γαρ ν το χωρίον ἀποδύεται την ἀρχιερατικὴν στολήν, καὶ παραδους αὐτην Ἐλεαζάρω τω παιδί, πρ0 0 δια την λικίαν ἡ ἀρχιερωσύνη παρα-

15 γίνεται, θνήσκει το πλήθους ει αὐτον ἀφοροντος,τω με αὐτω τελευτήσας τει καὶ την ἀδελφὴν ἀπέβαλε, βι ' τη τα πάντα τρία πρ0 τοις Γλοσι και κατύν. 84 , ἀποθνήσκει δε κατὰ σελήνην νουμηνία, μηνος ὁντος το παρὰ μεν Ἀθηναίοις ματοι - 20 βαιονος καλουμένου Λωου δε παρὰ Μακεδόσιν Ἀββὰ δε παρ' Ἐβραίοις. 85 πένθος δ' ἐπ αὐτω ον λαο τριακονθήμε- 5ρον ἄγοντος, πει τοῖς Ἀλώφησεν, αναλαβδεν ἐκειθεν

Μωυσῆς τον στρατον παρην επὶ ποταμιν Ἀρνονα, ς25 ε τον τῆς Ἀραβίας ορο ορμώμενος και διὰ μέσης ερημου ρέων εἰς την Ἀσφαλτῖτιν λίμνην κδίδωσιν,ορίζων τήν τε Μωαβιτιν και Ἀμωρῖτιν. γη δ' αἴτηκαρποφόρος καὶ πλῆθος ανθρώπων τοις παρ' υτὴς ἀγαθοῖς Ἀκανὴ τρέφειν. 86 , προς οὐν Σιχῖνα τον

250쪽

218 APXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ βασιλεύοντα της χώρας ταύτης ἀπεστειλε Μωυσης, ω στρατω ὁ δον ωτον εφ' ἐς θελήσειε πίστεσιν, στεμηδεν ἀδικηθῆναι μήτε την γην μητε του ἐνοικουν- τας ν Σιχδεν κράτει, τοῖς τε κατὰ την ἀγορὰν χρη-

σθαι προς το κείνων λυσιτελες, ει καὶ το δωρ αυ-

τοις πιπράσκειν ἐθέλοιεν Σιχδεν ὁ αρνούμενος ὁπλίζει τον ικεῖον στρατόν, καὶ τους ' ραίους διαβαίνειν τον Ἀρνῖνα κωλύειν τοιμότατος ν. 87 , Μωυσης δ' Ορον πολεμίως αυτοῖς τον Ἀμορραῖον διακείμενον, ουτε περιφρονούμενος ἀνέχεσθαι δεῖν γνω, καὶ Ους 0Ἐβραίους της πραξίας καὶ της δι αυτην πορίας, υφ' ης στασιάσαι τε πρότερον αυτοῖς συνέπεσε καὶ τότε δυσκόλως εἰχον , ἀπαλλάξαι διαγνους ρετο τονθεον ει πολεμεῖν αυτ δίδωσι. 88 , του δε εὐοκαὶ νίκην ἀποσημήναντος, αυτις θαρραλέως εἰχε πρ0ς βτον γονα και τους στρατιώτας παρώρμα, νυν αυτους

ἀξιον της του πολεμεῖν δονης ἀπολαύειν, O αὐτη συγχωρεῖ χρησασθαι το θεῖον. o δ' ς ἐπύθουν ἐξ- ουMας λαβόμενοι, καὶ τὰς πανοπλίας ἀναλαβύντες, ευθέως χώρουν εις τουργον. 89 , ὁ δ' Ἀμορραῖος 20

πλάγη τους Ἐβραίους, καὶ η δύναμις αὐτου παρέχουσα

θαττον αυτην ευψυχον εἰναι δοκεῖν, τοτ ἀπηλέγχθη πεφοβημενη την πρώτην ουν σύνοδον υ υπομείναντες ἀντιστηνα και δέξασθαι τους Eβραίους τρέ- 25πονται, τουτ αυτοῖς σωτηρίαν πολαβόντες μῆλλον τ μάχεσθαι παρέξειν. 90 , θάρρουν γαρ ταῖς πόλεσιν υσαις χυραῖς, παρ' o ουδεν αυτοῖς φελος νεις ταύτας συνδιωχθεῖσιν ' ραῖοι γαρ δε ενδύντας

αυτους εἰδον ευθυς νέκειντο, καὶ παραλύσαντες αυ- 0 8 - Num XXI 22.