Flavii Iosephi opera omnia

51쪽

κοντα προς τοις ἐνακοσίοις. 87 Λάμεχος δε ἄρξας

επτὰ καὶ βδομήκοντα εφ' επτακοσίοις τεσι Νώεοντων πραγμάτων ποδεικνυσι προστάτην τον υἱόν, ς Λαμέχω γενόμενος γδοον καὶ ὀγδοηκοστ0ν καὶ κα- τοστον τος νυκότι πεντηκοντα καὶ ἐνακοσίοις τεσινῆρξε των πραγμάτων. 88 , ταυτα συναγόμενα τα ἔτητον προαναγεγραμμένον συμπληροῖ χρύνον. εξεταζέτω δε μηδεις τὰς τελευτὰς των ανδρον τοῖς γαρ αυτον παισὶ καὶ τοῖς κείνων πογύνοις συμπαρεξέτεινον τον io βων , αλλὰ τὰς γενέσεις αυτον μόνον ὁράτω. 89 γ επισημήναντος δε του θεο και υει- ἀρξα- μενου τ0 δωρ μέραις τετταράκοντα λαις κατεφέρετο, ως ἐπὶ πήχεις πεντεκαίδεκα την γῆν περσχεῖν. καὶ τουτο ν το αἴτιον του μὴ διασωθῆναι πλείονας φυγῆς ab ἀφορμὴν ου εχοντας. 9s, παυσαμένου δε του υετοὐμύλις οξατο ποβαίνει το δωρ φ' μέραις κατον καὶ πεντήκοντα, δε μηνι βδύμω ισταμένου δ' υεβδόμη κατ' λιγον πονοστεῖν ἀπολήγοντος ἔπειτα της λάρνακος περι ἄκραν τινὰ ἰρους σταθείσης κατὰ ad τὴν Ἀρμενίαν συνεὶς ὁ Νῶεος ανοίγει τ' αὐτὴν καιθεασάμενος γῆν βραχεῖαν περ αυτην επι χρηστοτερας δη γεγονος ελπίδος ρεμει. 91 λίγαις δ' υστερον ὴμέραις μαλλον ποχωρουντος του δατος μεθίησικύρακα. βουλύμενος Ῥαθεῖν εὐ τι καὶ ἄλλο της - γης ab ἐκλελειμμένον π του δατος ἀσφαλές ἐστιν ὁ πρ0ς ἔκβασιν δ δε πὰσαν ευρδεν τι λιμναζομενην προς εον ἐπανῆλθε μετὰ δ' μέρας πτὰ περιστερὰν ἐπὶτ γνῖναι τὰ περι τὴν γὴν προέπεμψεW 92 ς επανελθούσης πρ0ς αυτιν πεπηλωμένης ἄμα καὶ θαλ- . λ0ν ἐλαίας κομιζούσης, καὶ μαθων τὴν γῆν ἀπηλλαγμέ-

52쪽

20 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ νην τοῖ κατακλυσμοB, μείνας αλλα επτὰ μερας ταζῶα της λάρνακος ἐξαφίησιν, αυτύς τε μετὰ της γενεῆς

προελθδεν καὶ θύσας τω θεω συνευωχεῖτο τοῖς οἰκείοις. ἀποβατήρων μέντοι τον τύπον τουτον Ἀρμενιοι καλουμ ' κε γαρ ἀνασωθείσης της λάρνακος ἔτι νυν οι ἐπιχώριοι τα λειψανα ἐπιδεικνύουσι.

93 , του δε κατακλυσμο τούτου καὶ της λάρνακος μέμνηνται πάντες ο τὰς βαρβαρικὰς ἱστορίας ἀναγεγραφότες ων ἐστὶ και Βηρωσ0ς ὁ Ἀαλδαῖος. διηγούμενος γὰρ 'ὶ περὶ τον κατακλυσμιν Ῥυτή που 10 διέξεισι λέγεται δε καὶ του πλοίου si Ἀρμενία πρ0 τω ρει των Κορδυαίων ἔτι μέρος τι ειναι, καὶ κομίζειν τινὰς της ἀσφάλτου ἀφαιροῖντας χοῖντω δε μάλιστα οἱ ἄνθρωποι τω κομιζομένω προς τους ἀποτροπιασμούς. 94 γ μέμνηται δε τούτων καὶ Ιερώνυ 15μος ὁ Αιγέπτιος, ὁ την ἀρχαιολογίαν την Φοινικικὴν συγγραψάμενος, καν Μνασέας δε καὶ ἰλλοι πλείους. καὶ Νικόλαος δε ὁ αμασκηνος εν τη ἐνενηκοστὶ καιεκτη βίβλω Ἱστορει περὶ αυτον, λέγων osτως 95 εστιν περ την Μιλυάδα μέγα ορος κατὰ την Ἀρμε- 0νίαν, Βῆρι λεγόμενον, χις G πολλ00 συμφυγόντας ἐπὶ το κατακλυσμο λ ος εχει περισωθῆναι, καί τινα

ἐπι λάρνακος ὀχούμενον ἐπὶ την ἀκρώρειαν Ἀκεῖλαι,

καὶ τὰ λείψανα τον ξύλων ἐπι πολ σωθῆναι. γένοιτο δ' ν οὐτος οντινα και Μωυσης ἀνέγραψεν Ιουδαίων 25 νομοθέτης.'

96 Νώεο δε φοβούμενος μὴ καθ ἔκαστον ἔτος ἐπικλώζη την γην ὁ θεός, φθορὰν ἀνθρώπων καταψηφισάμενος, ιερει καύσας ἐδεῖτο το λοιπο τον θεον ἐπι της πρώτης μένειν εὐταξίας, καὶ μηδεν ἔτι τοσos 30 92 - Gen. IlI 13.

53쪽

τον ἐπενεγκεῖν πάθος φ ου κινδυνεύσει πὰν ἀπολεσθαι το των ζώων γένος, αλλὰ τετιμωρημένον τους πονηρους φειδω ποιεῖ-α των διὰ χρηστότητα περιλειφθέντων καὶ το δεινον διαφυγεῖν κεκριμένων 97 5 κακοδαιμονεστέρους γαρ τούτους σεσθω κείνων καὶ χείρω κακίαν καταδικασθέντας ει μη προς το παντελες εἰεν σεσωσμένοι, τηρηθεῖεν δ' τέρω κατακλυσμω, τουμεν πρώτου τ0 φύβον καὶ την ἱστορίαν μαθόντες του δευτέρου ὁ τη- ἀπώλειαν. 98 εὐμενω Oυνὶ αυτ0ν προσδέχεσθαι τὴν θυσίαν παρεκάλει, καὶ μηδεμίαν ργὴν επὶ την γην ὁμοίαν βαλεῖν. πως εργοις τε τοῖς ταύτης προσλιπαρουντες καὶ πόλεις ἀναστήσαντες ευδαιμόνως ην ἔχοιεν, και μηδεν0ς ων καὶ προτης πομβρίας ἀπέλαυον στερήσειαν ἀγαθον εις μαὶ κρύν τε το γηρας και βίου μηκος ομοιον τοι τάχιον επερχύμενοι. 99 , Νωέου δε ταύτας ποιησαμένου τὰς ἱκετείας. ὁ θεος επὶ δικαιοσύνη 'oν ανδρα ἀγαπονεπένευσεν αυτω τὰς ευχὰς in τέλος ἄξειν , Ῥυτε τους διεφθαρμένους αὐτις λέγων ἀπολέσαι, κακία δε si οἰ- 20 κεία ταυτην αὐτοψ υποσχεῖν την δίκην, υτ α ει

γενομένους ἀνθρώπους ἀφανίσαι διεγνώκει, παραγα- γειν αυτοὐς ει τον βίον 100 σοφώτερον γὰρ εἶναι την ἀρχην αυτοις μηδε χαρισασθαι το ζην η δύντα τουτο διαφθείρειν. ἀλλ' οἱς ἐξυβριζον εἰς την μην β υσέβειαν καὶ ἀρετην, τούτοις ἐξεβιάσαντό με ταύτην αυτοις ἐπιθεῖναι την δίκην. 101 , παύσομαι δε του λοιπου μετὰ τοσαέτης οργης τὰς τιμωρίας ἐπὶ τοῖς ἀδικημασιν εισπραττόμενος, καὶ πολυ μὰλλον σου παρακαλουντος. εἰ δ' επὶ πλέον ποτε χειμάσαιμι, μὴ δεί- ' σητε των ὁμβρων το μέγεθος 102 ου γὰρ τι την

54쪽

22 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ γῆν ἐπικλύσει το δωρ. παραιν μέντοι σφαγὴς ανθρωπινης ἀπέχεσθαι καὶ καθαρευειν φόνου του δράσαντάς τι τοιουτον κολάζοντας, χρῆσθαι δε τοῖς αλλοις ζωοις πασι προ α βουλεσθε καὶ τὰς ρέξεις εχετε.

δεσποτα γαρ πάντων et μὰς εἰναι πεποίηκα των τε

χερσαίων καὶ νηκτον καὶ σα την μετάρσιον αἰώραν ἔχει καὶ φοράν, χωρὶς αῖματος εν τούτω γάρ ἐστιν ψυχή. 103 σημανο δε υμῖν πουλα εσομένην τοξείατη ει si την ριν ἀποσημαίνων τόξον γὰρ εἰναι του

θεο παρ' αὐτοῖς κεῖνο νενόμισται. 10

πεντήκοντα καὶ τριακόσι ἔτη καὶ πάντα τον χρόνον τουτον εὐδαιμόνως διαγαγών, τελευτα ζήσας τον ἀριθμον ἐνακοσίων καὶ πεντήκοντα. 105 , μηδεὶς δε i5 προς τον νυν βίον και την βραχύτητα των τῖν ζομεν συμβαλδεν τ0ν τον παλαιον ψευδῆ νομιζέτω ταπερὶ κείνων λεγύμενα, τω μηδένα νυν τοσοOτον εντω βίω παρατείνειν χρόνον τεκμαιρόμενος μηδ' κεὐνους εις κεῖνο τ μῆκος της ζωῆς ἀφιχθαι η 106 ad μεν γὰρ θεοφιλει ὁντες καὶ π αὐτο του θεοῖ γε νύμενοι, καὶ διὰ τὰς τροφὰς ἐπιτηδειοτέρας πρ0 πλείονα χρονον ουσας, εἰκότως ἔζων πληθος τοσοOτον τον. ἔπειτα καὶ δι ἀρετὴν καὶ την εὐχρηστίαν ων πενόουν, ἀστρονομίας καὶ γεωμετρίας, πλέον ζῆν τον θε0ν αὐ- 25τοις παρασχεῖν ἄπερ υκ ην ἀσφαλος αὐτοῖς προειπεῖν μη ζήσασιν ἐξακοσίους ἐνιαυτούς διὰ τοσούτων γὰρ ὁ μέγας ἐνιαυτος πληρουται 107 γ μαρτυροΘσι δέ μου λύγω πάντες ι παρ' Eλλησι και παρὰ βαρβάρ0ις συγγραψάμενοι τὰς αρχαιολογίας. καὶ γὰρ καὶ 3

55쪽

ΠΡΩΤ 23 Μανεθδεν ὁ την τον ιγυπτίων ποιησάμενος ἀναγραφήν, καὶ Βηρωσ0 ὁ τὰ λαλδαῖκὰ συναγαγών, καὶ Μοχύς τε καὶ Ἐκαταῖος καὶ πρις τουτοις ὁ Λιγύπτιος Ἱερώνυμος,οι τὰ Φοινικικὰ συνταξάμενοι, συμφωνοοσι τοις π ἐμου λεγομένοις 108 Hσίοδύς τε και Eκαταῖος καὶ Ελλάνικος καὶ Ἀκουσίλαος, και πρ0 τούτοις 'Eφορος καὶ Νικόλαος ἱστοροBσι τους ἀρχαίους ζήσαντα ετη χίλια. περι μεν ουν τούτων, ως αν κάστοις φίλον, οἴτω σκοπείτωσαw 109 , οι δε Νωεου παῖδες τρεις 10 5ντες Σημα καὶ Tαφέθας καὶ λάμας, κατον τεσινεμπρ0σθεν της επομβρίας γεγονύτες, προτοι κατελθόν

τε απ των ρῖν εις τὰ πεδία την εν τούτοις οἴκησιν

εποιήσαντο, καὶ τους αλλους, σφόδρα δεδιύτας διὰ τ0ν κατακλυσμ0ν τὰ πεδία καὶ ὀκνηρος ἐχοντας προς την 1 απ τον ψηλον τύπων κατάβασιν, πεισαν θαρρήσαντας μιμητὰς αυτον γενέσθαι. 110 γ καὶ το μεν πεδίον

εἰς O προτον αυτοὐς κατωκισαν, καλεῖται Σενναάρ'

του δε εο κελεύσαντος αὐτοῖς, ει πολυανθρωπήσειαν, στελλειν ποικίας, Γνα μη στασιάζοιεν πρ0 αλλήλους 20 αλλὰ γην πολλὴν γεωργοῖντες φθονίας ἀπολαύοιεντον καρπον, υπ' ἀμαθίας παρήκουσαν του θεοO. καὶ διὰ τουτο συμφοραῖς περιπεσόντες λὶ σθοντο της μαρτίας. 111 πει γὰρ ηνθουν νεότητος πλήθει, πάλιν ὁ θεb αὐτοῖς συνεβούλευσε ποιεῖσθαι την ἀποικtigiu25 0 δ' ου κατὰ την εὐμενειαν την κείνου νομίζοντες ἔχειν τἀγαθά, την δ' ἰσχὐν αὐτοῖς την οἰκείαν αἰτίαν της εὐπορίας πολαμβάνοντες, Ουκ πείθοντο. 112 προσετίθεσαν δε τω παρακούειν της του θεο γνώμης καὶ τ κατ ἐπιβουλὴν πονοεῖν εἰς ἀποικίαν αυτοὐς δ παρορμῆν, να διαιρεθέντες εὐεπιχειρητότεροι γενοιντο.

56쪽

24 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ2 13 , ξηρε δ αυτους πρύς θ' υβριν του θεου καὶ καταφρονησιν Νεβρώδης, υιωνις μεν ων λάμου του Νωεου, τολμηρος δε καὶ κατὰ χεῖρα γενναῖος δ επειθεν αυτους μη τω θε διδόναι τ δι κεῖνον ευδαιμονεῖν, ἀλλὰ την ἰδίαν ἀρετην ταῖτα παρεχειν αυτοῖς γεῖσθαι θ 114 , καὶ περιίστη δε κατ λθον εις τυραννίδα τὰ πράγματα, μύνως υτ νομίζων ἀποστήσειν τους ἀνθρώπους του φόβου του παρὰ του θεοO, εἰ χρώμενοι τη-υτos δυνάμει διατελοῖεν ἀμυνεῖσθαί τε τ0 θειν πείλει, πάλιν την γῆν πικλυσαι θελησαντα πυργον 10 γαρ οἰκοδομήσειν ψηλότερον η 0 δωρ ἀναβῆναι δυνηθείη, φετελευσεσθαι χει καὶ Ἀης των προγόνων 3 πωλειας 115 , τ δε πλῆθος πρόθυμον ὴν τοῖς Νεβρώδου δόγμασιν πεσθαι, δουλείαν γουμενον τοεἴκειν τω θεω καὶ τον πυργον κοδύμουν ουδεν ἀπο- 15 λείποντες σπουδῆς, ουδε πρ0 τουργον κνηρος εχοντες. λάμβανε δε αττον ψος η προσεδόκησεν αν τις

νεν 117 , τι μηδ' π των πρώτων ἀπολωλότων σωφρονισθειεν εις στάσιν δ' αὐτοψ ενέβαλεν, ἀλλο γλώσσους ἀπεργασάμενος καὶ πb πολυφωνίας ποιήσας 25

ωκοδόμησαν, νον αβυλδεν καλειται δια την συγχυσιν του περὶ την διάλεκτον προτον ναργους Ἐβραιοι γαρτην συγχυσιν βαβελ καλουσι. 118 γ περ δε του πυργου τουτου καὶ τῆς ἀλλοφωνίας τῖν ἀνθρώπων μεμηται καὶ 30

57쪽

ΠPΩTH 25 Σίβυλλα λέγουσα ουτως ' πάντων ὁμοφώνων οντων ων ανθρώπων, πύργον ωκοδύμησάν τινες ψηλύτατον, επὶτ0ν υρανδ ἀναβησόμενοι δι αὐτου. o δε θεοὶ νε- μους ἐπιπέμψαντες ἀνέτρεψαν τ0ν πύργον, καὶ ἰδίαν

έβη κληθηναι την πόλιν η 119 , περὶ δε του πεδίου

του λεγομένου Σενναὰρ ν η Βαβυλωνία χώρα μνημονεύει ματαιος, λέγων ἴτως, τον δ' ιερέων τους διασωθέντας, τα του ἐνυαλίου Λιος ἱερώματα λαβόντας,10 ει Σενναὰρ της Βαβυλωνίας ἐλθεῖν. 5 120 , σκίδνανται ὁ η τ λοιπ0 ἐντεῖθεν, πο της

ἀλλογλωσσίας τὰς ποικίας ποιησο ενοι πανταχου και γῆν καστοι κω ελαμβαι ν την εντυχοῖσαν και ει ην

15 ηπειρον, μεσόγειον τε και παράλιον εἰσι δ' o καιπεραιωσάμενοι ναυri τὰς νήσους κατωκισαν. 121 και τον ἐθνον ενια μεν διασώζει τὰς π τον κτισάντων κειμένα ποοσηγοοιας ενια δε καὶ μετέβαλεν, τὰ δε καὶ προς το σαφέστερον εἰναι δοκουν τοῖς παροι- 20 κουσι τροπην λαβεν. πιληνες δ' ἰοὰν οι τούτου καταστάντες αἴτιοι ἰσχύσαντες γὰρ ν τοις στερον ἰδίαν ἐποιήσαντο κω την παλία δόξαν, καλλωπίσαντες τὰ θνη τοῖς νόμασι προς το συνετον αὐτοῖς, και

κόσμον θέμενοι πολιτείας ς αφ' αυτον γεγονόσιν i25 122 ησαν δε τον Νωέου παίδων υιοί, ν επὶ τιμη τοῖς θνεσι τὰ νόματα ἐπετίθεσαν οι γην τινὰ καταλαμβάνοντες. αφέθου μεν οὐ του Νωέου παιδος ησαν πτὰ υἱοί. κατοικοῖσι δε ofτοι πb αύρου καὶ Ἀμάνου τῖν ορον ἀρξάμενοι, Ἀαι ποοῆλθον επὶ

58쪽

26 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ρώπης εως Γαδείρων, γῆν ην τυχον καταλαμβάνοντες, και μηδενις προκατωκηκότος α θνη τοῖς αυτον

γωυάνου γωνία και πάντες Ἐλληνες γεγόνασι κατοι 10κίζει δε και Θύβηλος Θοβήλους, i τινες ε τοι νυν Ιβηρες καλοῖνται 125 , και Μοσοχηνοι δ' π Moσύχου κτισθέντες αππάδοκες με αρτι κέκληνται, της δ' αρχαίας αυτον προσηγορίας σημεῖον δείκνυται πόλις γαρ ἔστι παρ' αὐτοῖς ἔτι και νυν Μάζακα, δηλοοσα 5τοις συνιεναι δυναμενοις υτ ποτε προσαγορευθεν

πὰν τ εθνος Θείρας δε ειρας με ἐκάλεσεν νηρξεν Ἐλληνες δε Θρακας αυτοὐς μετωνόμασαν. 126 καὶ τοσαοτα με ἔθνη πο τῖν αφέθου παίδων κατοικεῖται, Γαμάρου δε τριον ιον γενομένων Ἀσχάναζος 20μεν Ἀσχανάζους κισεν, οῖ νυν 'γγες π τον Ἐλ- λήνων καλ0ονται, νιφάθης δε Γιφαθαίους οὐ Παφλα

1 αφέθου τριον καὶ αυτο παίδων γενομένων, Ἐλισὰς 25μεν Ἐλισαίους κάλεσεν ναρχεν, ιολεῖς δε νυν ισί, Θαρσις δε Θαρσεῖς' ἴτω γαρ καλεῖτο 0 παλωον Κιλικία σημεῖον δέ' αρσος γαρ παρ' αὐτοῖς τον πόλεων Ἀξιολογωτάτη καλεῖται, μητρόπολις Ofσα, τοτα πρ0ς την κλῆσιν αντὶ το θῆτα μεταβαλλόντων. 30

123 - Gen. X 2.

59쪽

αἴτη νον καλεῖται , καὶ α αυτῆς νησοί τε πῆσαι καὶ τα πλείω των παρὰ θάλατταν εθιμ ὐφ' Ἐβραίων ονομάζεται. μάρτυς ὰλ μου του λόγου Ῥία των Ἀν Κύπρω πύλεων ἰσχύσασα την προσηγορίαν φυλάξαι ' Κίτιον γαρ π των ε ξελληνισάντων αυτὴν καλεῖται, μηδ' ουτω διαφυγοοσα του εθίμου οἴνομα. 1 αφέθου με- δη παῖδες καὶ 41-o P τοσαῖτα ἔσχον ἔθνη 129 Q δ' ἴσως φ Ἐλλήνων γνοεῖται,10 τουτο προειπδεν τρέψομαι πρ0 την ἀφήγησιν ων κατέλιπον τα γαρ μοι MTτα διὰ τ της γραφῆς ευπρεπες ὴλλήνισται πρ0ς δονὴν των ἐντευξομένω C ου γαρεπιχώριος μῖν ὁ τοι0Oτος αυτον τύπος, αλλ' εν τε αυτον σχῆμα καὶ τελευτὴ μία Νώεύς γε τοι - καλεῖ

Ἀμάν0υ και Λιβάνου τον πιρον γῆν κατέσχον σαπρ0 θάλατταν αυτης ἐτέτραπτο καταλαβόντες, καὶ ταμ εχρι το ωκεανο εξιδιωσάμενοι. αἱ μέντοι προσηγο- 2 ρίαι τον με και παντελος ε ξίτηλοι γεγόνασιν, νίων δε μεταβαλοῖσαι καὶ μεταρρυθμισθεῖσαι πρ0ς τέρας δύσγνωστοι τυγχάνουσιν, λίγοι δε οι φυλάξαντες κεραίους τὰς προσηγορίας πάρχουσι. 131 , τεττάρων γα λάμου παίδων γενομένων, λοοσον μεν οὐδεν ἔβλα- 25 ψεν ὁ χρόνος Αἰθίοπες γάρ, ων ρξεν, ἔτι καὶ νυν ὐφ' αυτον τε καὶ τον ν η Ἀσία πάντων λουσαιοι καλοονται 132 , ἐτηρήθη δε καὶ μεστραίοις κατὰ τὴν προσηγορίαν μνήμη τὴν γὰρ ιγυπτον Μέστρην καὶ πιεστραίους 'ους ιγυπτίους ἄπαντες Ῥι ταύτus καλοῖμεν ἔκτισε δε καὶ Φούτης τὴν Λιβύην, Φούτους

60쪽

κα ποταμ0 ε τη Μαίρων χώρα τουτ εχων τουνομα 'οθεν καὶ τους πλείστους των Ἐλληνικον στοριογράφωνεστιν ἰδεῖν μεμνημένους του ποταμο καὶ της παρακειμενης αυτ χώρας Φούτης λεγομενης μετεβαλε δ' δ νυν εστιν αυτη νομα ἀπο των μεστρα ου ιωνενύς, Λίβυος λεγομένου με ου πολυ δ' ἐρουμεν την αἰτίαν δι ν αυτην καὶ Ἀφρικην προσαγορεύεουθαι

συμβέβηκεν. 134 ανάανο δε τέταρτος ων δάμου

παῖς την νυν Ιουδαίαν καλουμένην οἰκίσας, α αυ- 0του αναναίαν προσηγόρευσε. γίνονται δε παῖδες ξαὐτον, δούσου μεν ξ, ων Σάβας με Σαβαίους, μίλας δε υιλαίους ἔκτισεν, οῖ νυν Γαιτουλοι λέγονται, Σαβάθας δε Σαβαθηνούς ονομάζονται δε Ἀστάβαροι παρ' Ἐλλησιν οἰκίζει δε καὶ Σαβακύθας Σαβακαθη- ονούς. 13b , μγμος δε Ῥεγμαίους κισε, και δύο παῖδας ἔσχεν, ων γουδάδας μεν ουδαδαίους, Αἰθιοπικον ἔθνος το ἐσπερίων, οἰκίσας ἐπώνυμον αυτου κατέλιπε, Σαβαιους δε Σάβας Νεβρώδης δε λούσου quo υπομείνας παρὰ Βαβυλωνίοις ἐτυράννησεν ως και πρύτε 20ρόν μοι δεδηλωται. 136 τον δε εστραε μου παίδωνοκτ γενομένων, οι πάντες την ἀπ Γάζης εως AD γέπτου γην κατέσχον, μόνου δε Φυλιστίνου την ἐπωνυμίαν η χώρα διεφύλαξε Παλαιστίνην γαρ ι πιλημνες αυτου την μοῖραν καλουσι. 137 , τον δ' ἁλλων,25 Λουδιείμου καὶ Ἐνεμετιείμου καὶ Λαβιείμου του μόνου κατοικησαντος εν Λιβsu καὶ την χώραν ἀφ αυτου καλέσαντος, Νεδέμου τε καὶ Φεθρωσίμου και εσλοίμου και εφθορίμου, πέρα τῖν νομάτων ουδεν ἴσμεν ὁ γαρ Αἰθιοπικ0 πύλεμος, περι υ δηλώσομεν στερον δ'