Flavii Iosephi opera omnia

71쪽

τούτοις εἰναι τοῖς κακοῖς. 190 , παρακούσασαν μενου του θεου καὶ προσωτέρω χωροοσαν ἔλεγεν ἀπολεῖσθαι, νοστήσασαν δ αυτὴν ὀπίσω γενήσεσθαι μητερα παιδος της γη 'κείνης βασιλεύσοντος. τούτοις πείθεται, καὶ ἐπανελθουσα προς τους δεσπότας συγγνώμμης τυχε τίκτει δε με ου πολυ σμάηλον θεόκλυτον

191 Ἀβράμω μεν ουν κτον δη καὶ ὀγδοηκοστον

ετος γεγονύτι ὁ προειρημένος ἐγεννήθη εις νατον δ' 10 αυτω καὶ νενηκοστον παρελθόντι πιφανεις ὁ θεος ἀπηγγειλεν δε παις αυτ και εκ Σάρρας σοιτο κε λεύει δ' υτον καλέσαι Ισακον, δηλον ἐσύμενα θνημεγάλα α αυτου καὶ βασιλεῖς, καὶ τι πολεμήσαντες καθέξουσι τὴν λαναναίαν πασαν ἀπ Σιδονος μεχρι 15 Αἰγύπτου l92 προσέταξε δε β0υλόμενος το απαυτου γενος μενειν τοι αλλοις μὴ συμφυρώμενον, περιτέμνεσθαι rem αιδοια, και τοΘτω ποιεῖν γdon μερα μετὰ Ἀω γεννηθῆναι. τὴν αἰτίαμ δε της περιτομῆς

ῆμον εν ἄλλοις δηλώσω. 193 πυθομένω δε βράμω

ρ καὶ περὶ του 'σμαήλου ML ζήσεται πολυχρόνιόν τἀπεσήμαινεν ὁ θεος καὶ μεγάλων ἐθνον πατέοα καὶ

Ἀβραμος μεν επὶ τοέτοις ευχαριστήσας τω θεω περιτέμνεται παραυτίκα, και πάντες ι παρ' αυτω, καὶ παῖς σμάηλος, ου κατ' εκείνην τὴν μεραν τρισκαι- 25 δέκατον ἔτος ἔχοντος αυτος νενηκοστον προς τοῖς εννέα διῆγεν. 194 π, δὶ τοOτον τον καιρον οἱ Σοδομῖται, 11 πλούτω καὶ μεγέθει χρημάτων περφρονουντες, εις τ' ἀνθρώπους σαν βρισται καὶ προς το θεῖον ἀσεβεῖς, δ' o μηκέτι μεμνῆσθαι τον παρ' υτοῖ γενομένων φε- 191 - Gen. XV 18. XVII 8.

72쪽

40 ΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ λειῖν, ἐναι τε μισόξενοι, καὶ τὰς πρ0 αλλ0υς μιλίας ἐκτρέπεσθαι. 195 χαλεπήνας υν επὶ τούτοις ὁ θε0ς ἔγνω τιμωρήσασθαι της περηφανίας αυτούς, καὶ τήν τε πόλιν αυτον καταστρέψασθαι, καὶ την χώραν οἱ τως ἀφανίσαι - μήτε φυτον ἔτι μήτε καρπον τερον o αυτῆς ἀναδοθῆναι. l96 , ταῖτα του θεοῖ κρίναντος περὶ του Σοδομιτον, υβραμος θεασάμενος τρεις αγ-

γελους ἐκαθέζετο δε πρ0 τη δρυ τη Μαμβρῆ παρὰ

τῆ θύρα τῆς αυτο αυλὴς καὶ νομίσας εἰναι ξένους, σπάσατύ τ αναστὰς καὶ παρ' αὐτω καταχθέντας παρε 10 κάλει ξενίων μεταλαβεῖν η 197 , ἐπινευσάντων δ' αρτους τε προσέταξεν ευθ0 ε σεμιδάλεως γενέσθαι, καὶ μόσχον θύσας και ὀπτήσας κόμισεν αὐτοῖς ποτθ ρυ κατακειμένοις. o δε δόξαν αὐτω παρέσχον ἐσθιόντων, τι τε καὶ περι τῆς γυναικ0 ἐπυνθάνοντο 15πο ποτ ει τυγχάνουσα ἡ Σάρρα του δ' εἰπόντος ἐνδο ειναι, ξειν φασαν ι τ μέλλον ἔτος καιεὐρήσειν αυτὴν δ' μητέρα γεγενημένην. I98 της

δε γυναικος επὶ τούτω μειδιασάσης και ἀδύνατον ἐναιτην τεκνοποιίαν εἰπούσης, αυτῆς μεν ἐνενήκον ἔτη 20 εχούσης του δ' ἀνδρις κατύν, οὐκέτι κατέσχον λανθάνοντες, αλλ' ἐμήνυσαν αυτοὐς οντας αγγέλους του θεοῖ καὶ τι πεμφθείημεν ὁ μεν εις σημανον περιτο παιδός, οι δύο δε Σοδομίτας καταστρεψόμενοι.

δομίταις, και τον θεον ἀναστὰς κέτευσε παρακαλον μὴ τους δικαίους καὶ αγαθοὐ συναπολλύναι τοι πονηροῖς το δε εο φήσαντος μηδέν ἐναι τον Σοδο- μιτον αγαθύν ει γὰρ ν αὐτοῖς δέκα εἰεν, συγχωρεῖν

ἄπασι τὴν ἐπὶ τοις ἁμαρτήμασι τιμωρίαν), ὁ μεν Ἀβρα- 0

73쪽

ΠΡΩΤΗ 41μ0ς σύχαζεν , 20 in ι δε αγγελοι παρεγένοντο εἰς τὴν των Σοδομιτον πύλιν, και ὁ Λοτος αυτους ἐπιξένια παρεκάλει λίαν γαρ ν περὶ τους ξένους φιλάνθρωπ0ς καὶ μιμητο της Ἀβράμου χρηστότητος. οι δε

Σοδομῖται θεασάμενοι τους νεανίσκους ευπρεπεία της

οφεως διαφεροντας καὶ παρὰ Λώτω καταχθέντας επὶ βίαν καὶ βριν αυτον της ρας ἐτράπησαν. 201 του δε Λώτ0υ παραινοοντος σωφρονειν καὶ μη χωρεῖν ἐπ αἰσχύν 'ω- ξένων, πιλλ ἔχειν πιιδω τη παρ' 10 αὐτω καταγωγης, εἰ δ' ἔχουσιν κρατος, τὰς θυγατέρας αὐτου περ κείνων ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτον λέγον τος παρέξειν, οὐδ' υτως ηδέσθησαν. 202 , ὁ δε θε0 4 ἀγανακτήσας αὐτον ἐπὶ τοι τολμήμασι, τους μεν μαί-

ρωσεν ως η δυνηθῆναι την εἴσοδον την εἰς την οἰ- 15 κίαν εὐρειν, Σοδομιτον δε κατέκρινε πάνδημον ὁλεθρον. Λῖτ0ς δέ του θεο την μέλλουσαν των Σοδομιτον ἀπώλειαν αὐτω φράσαντος, ἀπηλλάττετο, την τε γυναῖκα καὶ τὰς θυγατέρας δύο δ' ησαν ἔτι σταοθώοι)ἀναλαβών οι γὰρ μνηστηρες περεφρόνησαν της ἐξύ-

20 δου, εὐήθειαν ἐπικαλοοντες τοις π του Λώτου λεγομμε,οις. 203 καὶ ὁ θε0ς ἐνσκήπτει βέλος εις την πόλιν, καὶ συν τοις οἰκήτορσι κατεπίμπρη, την γην ὁμοία πυρώσει ἀφανίζων, ως μοι κω πρότερον λέλεκται τον Ουδαῖκον ἀναγράφοντι πόλεμον. δε Λώτου 5 γυνη παρὰ την ἀναχώρησιν εις την πύλιν συνεχος ἀναστρεφομένη καὶ πολυπραγμονοοσα τὰ περι αὐτήν, ἀπηγορευκότος του θεο τουτο μη ποιειν , εις στήλην

ἁλον μετέβαλεν ἱστύρησα δ' αὐτὴν ἔτι γὰρ καὶ νυνδιαμένει 204 , διαφεύγει δ' αὐτος μετὰ τον θυγα- β τέρων εις βραχέ τι χωρίον κατασχAν περιγραφεν πο

74쪽

Ἀμμανον δ' ri νεωτέρα ποιεῖται ' γένους ἱδ ἀποσημαίνει τουνομα. 206 , καὶ κτίζει ὰ αυτον μεν 10 Μωαβίτας, μέγιστον ὁντας ἔτι και νον ἔθνος, Ἀμμανί- τας δ' ὁ τερος. Συρίας της Κοίλης ἐστὶν αμφότερα. καὶ Λώτω με τοιαυτην συνέβη την κ Σοδομιτον 12 ἀναχώρησιν γενέσθαι, - 207 Aβραμος δε μετωκησεν εις Γέραρα της Παλαιστίνης, εν αδελφῆς Ἀπαγόμενος 15 σχήματι την Σάρραν, ομοια τοῖς πρὶν ποκρινάμενος δια τον φόβον ἐδεδίει γαρ Ἀβιμέλεχον τον βασιλέα τω- ἐπιχωρίων, i και αυτ0ς ερασθεις τῆς Σάρρας φθείρειν ιύς τ' ην. 208 γ ει ργεται δε της ἐπιθυμίας

των 1 ατρον αυτον ἀπεγνωκότων, υπνώσας ναρ ὁρα, μηδεν υβρίζειν την του ξένου γυναῖκα. καὶ ραον διαμτεθεὶς φράζει προς τους φίλους ως ὁ θεις αυτ ταυτην ἐπαγάγοι την νόσον περ ἐκδικίας του ξένου, φυλάττων ἀνυβριστον αυτω τημ γυναῖκα μη γαρ ἀδελφὴν βουσαν ἐπάγεσθαι, νόμω δ' αυτω συνοικοῖσαν Ἀπαγγέλλεται τε παρέξειν εαυτιν εὐμεν το λοιπόν, ἀδεοος

75쪽

πεισομένης τι των αἰσχρον ἐκέλευσε δεδιεναι θειν γὰρ αυτοεκήδεσθαι, καὶ κατὰ την συμμαχίαν την κεὐνου μεμενηκυῖαν ἀνέβριστον κομίζεσθαι του δε εοομάρτυρος οντος καὶ του της γυναικος συνειδότος ελεγε μηδ' αὐδοεχθῆναι την αρχήν ει γαμετὴν ουσαν πιστατο ως δ' ἀδελφὴν γύμενος σὴν ου ηδίκουν. '

210 , παρακαλει τε πράως χειν προς αυτον καὶ τονθεον εὐμενῆ ποιεῖν παρ αυτ τε μενειν βουλομένωπὰσαν ἀφθονίαν υπάρξειν, ἀπιέναι τε προαιρούμενον 10 τευξεσθαι π0μπης καὶ πάντων σων καὶ χρΓζων πρ0ς αυτον ἀφίκοιτο. 211 , ταο εἰπόντος Ἀβραμος υτετην συγγενειαν τῆς γυναικος ψευσθαι λεγεν αδελ- φο γὰρ αυτὴν ειναι παῖδα και δίχα τοιαύτης πο- κρίσεως Ῥυὶ ἀσφαλ την επιδημίαν πολαβεῖν. Oσα15 τ ἐπὶ τ μηδεν αἴτιος τῆς νόσου γεγονέναι, προθυμηθῆναι δ αυτου περὶ την σωτηρίαν ἐτοίμως φασκεν ἔχειν παρ αυτ μενειν. 212 και Ἀβιμέλεχος την τε γῆν πρ0ς αυτ0ν διανέμεται καὶ τὰ χρήματα, καὶ συντίθενται ἀδόλως πολιτεύσεσθαι, πέρ τινος φρεατος 20 ποιούμενοι τ0ν ρκον δ Βηρσουβαὶ καλοῖσιν ορκου δεφρέαρ λεγοιτ αν. υτ δ' τι καὶ νυν π των ἐπι χωρίων νόμασται.

213 , γίνεται δ' Ἀβράμω με ου πολυ καὶ παις

76쪽

44 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣημέραν περιτέμνουσι. κἀξ κείνου μετὰ τοσαύτας μέ- ρας ἔθος ἔχουσιν οι Ιουδαῖοι ποιεισθαι τὰς περιτομάς, Ἀραβες δε με τος τρισκαιδέκατον ' σμάηλος γαρ ὁ κτιστὴς αυτον του ἔθνους, Ἀβράμω γενόμενος κ της παλλακῆς, εν τούτω περιτέμνεται τω χρύνω περὶ Ου

τ0ν πάντα λύγον ἐκθήσομαι μετὰ πολλῆς ἀκριβείας. 3 215 Σάρρα δε γεννηθέντα τον σμάηλον ε της

δούλης αυτῆς Ἀγάρης το μεν προτον στεργεν, ουδεν ἀπολείπουσα της ως προς ἴδιον υἱ0 ε οιας ἐτρέφετο γὰρ ἐπὶ τη της γεμονίας διαδοχη τεκουσα δ' αυτ 10τον Ισακον ου ηξίου παρατρέφεσθαι τούτω ον σμάηλον οντα πρεσβίτερον καὶ κακουργεῖν αὐτb δυνάμενον του πατρος αυτοῖς ποθανόντος. 216 , ἔπειθεν ουν τ0ν Ἀβραμον εις ἀποικίαν ἐκπέμπειν αυτιν μετὰ της μητρύς. δε κατὰ μεν αρχὰς Ου προσετίθετο την 15αυτου γνώμην οἷς η Σάρρα ἐσπουδάκει, πάντων μύτατον γούμενος εἰναι παιδὰ νήπιον καὶ γυναῖκα πο-

παρακειμένην, και κελεύει προνοεῖν της ανατροφῆς του rcas, et ' μεγάλα γὰρ πιυτὴν αγαθὰ περιμένειν ἐκ τῆς σμαήλου σωτηρίας. δ' ἐθάρρησε τοι προκατηγγελ- 30 215 - Gen. XXI 10.

77쪽

ΠΡΩTH 45μενοις, καὶ συμβαλοῖσα ποιμέσι διὰ την ἐξ αυτον ἐπιμελειαν διαφεέγει τὰς ταλαιπωρίας. 22 in ἀνδρωθέντι δη τω παιδὶ γύναιον αγεται, το γενος ιγύπτιον ενθεν

πασαν την α Εὐφράτου καθήκουσαν πρ0ς την ρυθρὰν ψάλατταν κατοικο0σι. Ναβατηνην 'ην χώραν 10 δ μασέι τες. εἰσι δ' οὐτοι οῖ- των Ἀράβων θνος κατα φυλὰς φ αυτον καλοῖσι διά τε την ἀρετην αὐ- τον κω διὰ το Ἀβράμου αξίωμα.

μονογενη ντα καὶ επὶ γήρως οὐδ κατὰ δωρεὰν αὐτω15 το θεο γενόμενον προυκαλεῖτο δ' εις εἴνοιαν καὶ το φιλεισ- μαλλον υπ0 τον γονεων και αὐτος πως, πιτηδεύων πῆσαν ἀρετην, και της τε του πατερων θεραπείας χύμενος καὶ περι την os θεοῖ θρησκείαν σπουδακώς. 223 Ἀβραμος δε την 'ειαν εὐ- 20 δαιμονια εν μόνω τω ον υἱον ἀπαθῆ καταλιπὼνεξελθεῖν τοῖ ζην τίθετο τοιούτου μέντοι κατὰ τηντο θεο βούλησιν τυχεν ο διάπειραν αὐτο βουλόμενος λαβεῖν της περὶ αὐτον θρησκείας, εμφανισθεὶς αὐτω και πάνθ' ίσα εἴη παρεσχημένος καταριθμησάμε- 2 νος, 224 , ως πολεμίων τε κρείττονα ποιήσειε καὶ την

78쪽

46 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ γὰρ ἐμφανίσειν την περ αυτον θρησκείαν, ε καὶ της

του τέκνου σωτηρίας προτιμήσειε α τω θεω κεχαρι-

σμένον. 225 υβραμος δ' πὶ μηδενὶ κρίνων παρακούειν του θεο δίκαιον, παντα δ' υπουργεῖν, ως κτης κείνου προνοίας πάντων ζώντων οἷς αν εὐμενὴς Γ, ἐπικρυψάμενος πρ0ς την γυναῖκα την τε του θεουπρορρησιν καὶ ην ἐχεν αυτος γνώμην περὶ της του παιδος σφαγης, αλλὰ μηδε των οἰκετον τινὶ δηλώσας εκωλυετω γὰρ αν ,πηρετησαι τω θεω). λαβδεν τυν Ισακον μετὰ δύο οἰκετον, καὶ τὰ προς την ἱερουργίαν 10 επισάξας iνω. ἀπηει πρ0 τω ὁρος. 226 καὶ Θέομεν αυτ ημέρας συνώδευσαν οἱ οἰκέται, τη τρίτη δέ,

ως κατοπτον ν αυτ τ ορος, καταλιπδε ε τω πεδίωτους συνύντας μετὰ μόνου του παιδος παραγίνεται ις

τ ὁρος, εν ο τ ιερον αυίδης ὁ βασιλευς στερον 15ιδρύεται. 227 γ ἔφερον δε συν αυτοῖς ὁσα λοιπὰ προς την θυσίαν ην, πλη- ἱερείου μόνου του δε σάκου πέμπτον καὶ εἰκοστbse iseo. ἔχοντος, τύν τε Ῥωμυνκατασκευάζοντος, και πυθομένου τί και μέλλοι θύειν ιερείου μη παρύντος, δ δε τ0ν θειν αὐτοῖς παρεξειν 20 ἔλεγεν, 5ντα κανιν καὶ των υκ ντων ευπορίαν ἀνθρώποις παραγαγεῖν καὶ τὰ ντα των ἐπι αυτοῖς θαρ ρούντων ἀφελέσθαι δώσειν υν κἀκείνω ἱερεῖον, εἴπερευμενὴς μέλλει τη θυσία παρατυγχάνειν αυτου 228 3 ως δ' ὁ βωμις παρεσκεύαστο καὶ τὰς σχίζας ἐπενηνύ- 25χει καὶ ην πάντα ευτρεπη, λέγει πρ0ς ιν υἱόν o παῖ, μυρίαις ευχαῖς αἰτησάμενος σε γενέσθαι μοι παρὰ του θεου, ἐπει παρῆλθες ει τι βίον, ου ἔστιν ὁ τι μηπερὶ την σην ἀνατροφὴν ἐφιλοτιμησάμην, ουδ εφ'

79쪽

ΠΡΩΤΗ 47 μένον καὶ τελευτον διάδοχον της ἀρχῆς της ἐμαυτου καταλίποιμι. 229 , ἀλλ' πει θεου τε βουλομένου σ0ς πατηρ γενύμην καὶ πάλιν τούτω δοκοον ἀποτίθεμαί

σε φερει γενναίως την καθιέρωσιν ' τα θεω γαρ σε παραχωρο, ταύτης ἀξιωσαντι παρ ημον της τιμης, ἀνε ν ευμενης γεγον μοι παραστάτης καὶ σύμμαχος,

νυν ἐπιτυχεῖν. 230 , ἐπεὶ δ' ἐγεννήθης, ἄπιθι νυνου του κοινον ε του αν ρύπον, αλλ' π πατρ0ς ἰδίου θεω in πάντων πατρὶ νόμω θυσίας προπεμποὶ μενος, αβιον ἐμαί σε κρίναντος αυτου μήτε νύσω μήτε πολεμω μήτε ἄλλω τινι τον παθον, α συμπίπτειν πεφυκεν ἀνθρώποις, ἀπαλλαγηναι του βίου, μετ υχονδε καὶ ἱερουργίας, κείνου την ψυχὴν τὴν σην προσδεξομένου καὶ παρ' αυτω καθέξοντος. 231 σει τε λ μ λ εις κηδεμόνα καὶ γηροκύμον δι καί σε μάλιστα ἀνετρεφόμην, '0m θειν αντὶ χαυτου παρεσχημένος.' 232 Ἱσακος δε πατρος γαρ ην ιοχυ τετυχηκότα γενναῖον δει το φρόνημα εἰναι δεχεται πρ0ς δονὴν τους λύγους, καὶ φήσας , Ῥυδε γεγονέναι τὴν ἀρχὴν ν20 δίκαιος, ε θεου και πατρb μελλε κρίσιν ἀπωθεῖσθαι καὶ μὴ παρέχειν αυτον τοις αμφοτέρων βουλήμασινετοίμως, τε και μόνου του πατρις ταυτα προαιρουμ

25 στάντος εμποδων του θεοῖ βοα γαρ νομαστὶ τονυβραμον είργων της του παιδος σφαγῆς. υ γαρ επιθυμήσας αῖματος ἀνθρωπίνου τὴν σφαγὴν αυτ προσταξαι του παιδος ἔλεγεν, ουδ ου πατέρα ποίησεν

23 - Gen. XXII 10.

80쪽

48 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ νω- ει καὶ τοιαυτα προσταττύμενος πακ0υ0ι. 234 μ αδδεν δ' υτου πρόθυμον κα την περβολην της θρησκείας, δεσθαι μεν οἷς αυτ παρέσχεν, υ υστερήσειν δ' υτον αεὶ πάσης πιμελείας καὶ τ γενος ἀξιουντα, σεσθαί τε τον υἱον αυτ πολυχρονιώτατον, και βιώσαντα ευδαιμόνως παισὶν ἀγαθοῖς καὶ γνησίοις

παραδώσειν μεγάλην γεμονίαν. 235 προυδήλου τετο γενος αυτον εις θνη πολλὰ και πλουτον επιδώσειν, καὶ μνήμην αἰώνιον αυτον σεσειαι τοις γενάρχαις, τηντε αναναίαν πλοις κατακτησαμένους ζηλωτους σεσθαι 10πασιν ἀνθρώποις. 236 , ταυρ ὁ θεος ιπδεν κρῆνε τἀφανοῖς παρήγαγεν αὐτοῖς εις την ἱερουργίαν. οῖδε παρ' ελπίδας εαυτους κεκομισμένοι, καὶ τοιούτων

ἀγαθον παγγελίας τετυχηκότες, σπάζον ἀλλήλους,

και θύσαντες ἀπενόστησαν πρ0 την Σάρραν, καὶ διη i5γον ευδαιμόνως, φ απασιν ἐς θελήσειαν του θεουσυλλαμβάνοντος αυτοῖς. 14 , 237 , καὶ Σάρρα μεν ου πολυ στερον ἀποθνήσκει, βιώσασα ετη πτὰ καὶ εἴκοσι πρ0 τοῖς κατύν θάπτουσι δε αυτην εν εβρονι, συγχωρουντων μεν των χαναναίων 20

καὶ δημοσία χοον αυτης τ0ν τάφον Ἀβράμου δ' νη- ω μώου et χωρίον σίκλων τετρακοσίων παρ' Ἐφραῖ- μου τινις εκ της εβρῖνος. καὶ τὰ μνημεῖα Ἀβραμος

τε καὶ λ απύγονοι αυτου ταύτd κατεσκευάσαντο.

αυτω παιδες ῖ γίνονται, πρός τε πόνους καρτεροὶ καὶ δεινοὶ συνιεναι Ζαμβράνης γαζάρης Μαδάνης Μαδιάνης Tωσ0έβακος Σουος φύονται δε καὶ τούτοις παιδες, καὶ Σούου με Σαβαθάνης γίνεται καὶ Ααδάνης,