Flavii Iosephi opera omnia

발행: 1888년

분량: 803페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

ΟΓΔΟΗ 191 Μωυσεῖ λαληθέντας ἐν Σιναίω ρει εγγεγραμ μενους

αυταῖς ἔσωζον την δε λυχνίαν καὶ την τράπεζαν καὶτ0 βωμον τον χρυσοῖν ἔστησαν ἐν τω να προ το ἀδυτου, κατὰ τους αὐτους τύπους ους καὶ τότε ἐν τη σκηνη κείμενοι κατεῖχον, καὶ τὰς καθημερινὰς θυσίας ἀνέφερον , 10, τ δε θυσιαστήριον το χαλκουνῖστησι προ του ναοῖ ἀντικρυ της θύρας, ως ἀνοιχθείσης αυτ κατὰ πρόσωπον εἰναι, καὶ βλέπε-αι τὰς ιερουργίας και την των θυσιῖν πολυτέλειαν. τὰ δε λοιπὰ 10 σκεύη πάντα συναλίσας ἔνδον εις τον ναον κατέθετο.

106 , ἐπε δε πάντα διακοσμήσαντες ι ιερεῖς τὰ περὶ την κιβωτον ἐξῆλθον, ἄφνω πίλημα νεφέλης ου

σκληριν οὐδ' io δερα χειμονος ετο γέμον σταται, κεχυμένον δε και κεκραμένον εις τον ναον εἰσερρύη,1 καὶ ταῖς μεν ψεσι των ιερέων, ως μηδε καθυρὰν αλληλους, ἐπεσκότει, ταῖς δε διανοίαις ταῖς πάντων φαντασίαν καὶ δόξαν παρεῖχεν ως του θεο κατεληλυθότος ει το εριν και κατεσκηνωκότος δέως ἐν αυτω.

107 , καὶ ο μεν ἐπι ταέτης εἰχον αυτοὐς της ἐννοίας,

iura δε βασιλεὐ Σολομδεν ἐξεγερθείς ἔτυχε γὰρ καθεζύ

μενος ἐποιήσατο λόγους πρ0 τον θεόν, υς τη θεία φύσει πρέποντας πελάμβανε καὶ καλος εῖχεν αυτωλέγειν. συ γὰρ ἐπεν οικον μεν αἰώνιον ἔχεις, δέσποτα, κἀξ ων σαυτω εἰργάσω γεγονότα, ον Ουοανιν 2omi δαμεν καὶ ἀέρα και η καὶ θάλατταν, δι ων πάντων ουδε τουτοις ἀρκούμενος κεχώρηκας. 108 τουτον δε - κατεσκεύακα τον ναι ἐπώνυμον, ως ανὰ αὐτου σοι τὰς εὐχὰς θύοντες καὶ καλλιεροοντες ἀναπέμπωμεν εις τον ἀέρα, καὶ πεπεισμένοι διατελοιη-ὴ μεν τι πάρει και μακρὰν οὐκ ἀφέστηκας. ' μεν γὰρ 104 - Reg. VIII 9 2 arat V 10.

612쪽

192 APXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ πάντα τ' ἐφορὰν καὶ πάν ἀκούειν, οὐδε νυν που

σοι θέμις οἰκων πολείπεις του πῆσιν εγγιστα εἶναι,

μὰλλον δ' κάστω καὶ βουλευομένω καὶ διὰ νυκτος καὶημερας συμπάρει. 109 ταο επιθειάσας πρ0ς τυνθεύν, ἀπέστρεψεν ει το πληθος τους λύγους, εμφανί- ζων του θεοῖ την δύναμιν αυτοῖς καὶ τὴν πρόνοιαν, ὁτι αυίδη τω πατρὶ περὶ των μελλόντων παντα, καθως ἀποβεβηκεν δ' τα πολλὰ καὶ γενησεται τα λείποντα, δηλωσειε, καὶ ως υτις ἐπιθείη Ουνομα τω μήπω γεγενημένω, και τίς μελλοι καλεῖσθαι προείποι 10 110 , καὶ τι τον αδ ο0τος οικοδομήσει αὐτω βασι- λεὐ μετὰ την το πατρος τελευτὴν γενόμενος α βλεποντας κατὰ την κείνου προφητείαν ἐπιτελῆ τον θειν εὐλογεῖν ξίου, και περ μηδενις ἀπογινώσκειν ων

τας εκ των ὁ βλεπομενων.

ἀφορα πάλιν εις τον ναόν, καὶ την δεξιὰν εις τον Οὐρανb ἀνασχών εογγοις μεν' ἐπεν οὐ δυνατιν ἀνθρώποις ἀποδο0ναι θεω χάριν περ ων εὐ πεπόνθασιν 20 ἀπροσδεες γὰρ το θεῖον απάντων καὶ κρεῖττον τοιαύτης αμοιβῆς ' ω δε των ἄλλων ζώων π σου, δεσποτα, κρείττονες γεγόναμεν, τούτω την σην εὐλογεῖν μεγαλειότητα και περὶ των πηργμενων εις τ0ν μετερονοικον και τον Ἐβραίων λαbν εὐχαριστεῖν,νάγκη 112 , 5 τίνι γὰρ ἄλλω μαλλον ἱλάσασθαί τε μηνίοντα καὶ δυσμεναίνοντα εὐμενῆ δεξιοΘσθαι ἀξιώτερόν ἐστιν μῖν φωνὴ, ην ἐξ ἀερ0 τ εχομεν και δι' αὐτο πάλιν

613쪽

ΟΓΔΟΗ 193

τοσαυτην νήγαγες δόξαν, 113 πειν περ μαυτου πάντα μέχρι της παρούσης μέρας α προεῖπας πεποιηκότι, δέομαί τε του λοιπου χορηγεῖν σα θε δύναμις ἀνθρώποις π σου τετιμημένοις, καὶ τον ικον τον ὴμέτερον αυξειν εἰς παν, ως καθωμολόγησας Λαυίδητω πατρί μου καὶ ζοντι καὶ παρὰ την τελευτήν, τι παρ' μῖν ὴ βασιλεία μενεῖ καὶ το κείνου γένος αυτὴν διαδοχαῖς ἀμείψει μυρίαις ταυτ υν μῖν ἐπάρκεσον, καὶ στωσὶ τοις ἐμοῖς ἀρετὴν τ συ χαίρεις παρασχου.

1 114 , πρ0 δε τούτοις κετεύω καὶ μοῖράν τινα τουσο πνεύματος ι τον ναον ποικίσαι, ως αν καὶ επὶ γης μῖν ινια δοκης σοὶ μεν γα μικρον οικητήριον και τ πὰν οὐρανοῖ καὶ των κατὰ τοῖτον οντων κύτος, ουχ ὁτι γε ο0τος ὁ τυχὼν ναύς αλλὰ φυλάττειν 1 απόρθητον εὐπολεμίων ως ἴδιον εις ἄπαν καὶ προν0εῖνως οἰκείου κτήματος παρακαλO. 115 γ καν ἁμαρτών ποτε ὁ λαις τύχη, πειτα πληγη τινὶ κακω διὰ την ἁμαρτια ε σου γης ἀκαρπία καὶ 90ρα 0ιμικη

τινι τούτων των παθημάτων οἱ συ του παραβάντας 20 τι των ὁσίων μετέρχει, και καταφεύγu πῆς ἀθροισθεις επὶ τ0 ναον ικετεύων σε καὶ σωθῆναι δεύμενος, πη- κοος αυτOB γενόμενος ως ενδον ν λεήσεις καὶ των

συμφορον παλλάξεις. 116 γ ταύτην δ' υ Ἐβραίοις

μόνον δέομαι παρὰ σου την βοήθειαν ιναι σφαλεῖσιν 2 αλλὰ καν π περάτων της οικουμένης τινες ἀφίκων ται, καν ποθενδηποτουν προστρεπόμενοι καὶ τυχεῖν τι b ἀγαθο λιπαροοντες, δος αὐτοῖς πήκοος γενύμενος. 117 , υτ γὰρ αν μάθοιεν πάντες τι συμεν αυτος βουλήθης παρ' μῖν κατασκευασθῆναί σοιδ τ0υ ἐκον, μεῖς δ' ου ἀπάνθρωποι την φύσιν ἐσμέν, 113 - Reg. VIII 4 2 Paral. VI 15.

IOSEPHUs. m. 13

614쪽

πῆσι κοινὴν την π σου βοήθειαν και η των ἀγα- θων νησιν υπάρχειν ἐθελήσαμεν. l 18 γ ιπῖ, ταυτα καὶ ρίψας αυτον ἐπὶ την γῆν καὶ ἐπὶ πολλην δεραν προσκυνήσας, ἀναστὰς θυσία τω θεω προσηνεγκε, καὶ γεμίσας των λοκληρων ιερειων, ἐναργέστατα τον θεον δέως ἔγνω πασαν την θυσίαν πρ0σδεχύμενον πυρ γαρ εὐαέρος διαδραμ0ν κα πάντων ρώντων ἐπὶ τον βωμον ξαν πασαν την θυσίαν ἀνήρπασε καὶ κατεδαίσατο. 119 , ταύτης δε της ἐπιφανείας γενομένης ὁ μεν λαύς. δήλωσιν εινία ταυτεικάσας της εν - να του θεου διατριβης σομένης και σθείς, προσεκύνει πεσδεν ἐπι τουδαφος, ὁ δ βασιλεὐ ευλογεῖν w ῆρξατο καὶ τ πλῆθος ταυτο ποιεῖν παρώρμα. δείγματα μεν εχοντας δη 'ης 'Odi θεου προ αυτους ευμενείας, s 120 ευχομέν0υς δε τοιαυτἀποβαίνειν ἀεὶ τα παρ' κείνου καὶ την διάνοιαν αυ- τοῖς καθαρὰν ἀπο πάσης φυλάττεσθαι κακως εν δικαιο- συννὶ καὶ θρησκεία καὶ τω τὰς εντολὰς τηρεῖν, ας δια Μωυσέος αυτοῖς δωκεν ὁ θεύς, διαμένουσιν ἔσεσθαι

θρώπων γένους φακαριώτερον. 121 , παρεκάλει τε μνημονεύειν δε οἱ ἐκτησαντο α παρόντ' ἀγαθά, 0s

τοις αυτὰ καὶ βέβαια εξουσι και μείζω καὶ πλείω καταστησουσι. i γαρ λαβειν αυτ μόνον δι' ευσέβειαν καὶ δικαιοσύνην, ἀλλα καὶ καθεξειν δια ταυτα προσήκειν υπολαμβάνειν εἰναι δε τοι ἀνθρώποις υνουτως μέγατο κτήσασθαί τι των υ ὐπαρχόντων - το σῖσαι ταπορισθέντα και μηδεν ὁμαρτεῖν εις βλάβην αυτον. 11 - 2 arat VII 1 3 Reg. VIII 54 g 120 - 3 Reg. vIII 55.

615쪽

τ πλῆθος διαλύει την ἐκκλησίαν, τελέσας θυσίας πέρτε αυτοῖ καὶ πάντων Ἐβραίων, δε μύσχους μεν κατα- θοσαι μυριου καὶ δισχιλίους, προβάτων δε μυριάδας δώδεκα. 123 γ τον γα ναι τότε προτον γευσεν ἱερ0υργημάτων, καὶ κατευωχήθησαν εν αὐτω πάντες συν γυναι καὶ τέκνοις Ἐβραῖοι ἔτι δε καὶ την σκηνοπηγίαν καλουμένην ἐορτην πρ το ναοῖ λαμπρος καὶ μεγαλοπρεπος ἐπι δι επτὰ μερας γαγεν ὁ βασι-

1 λεὐ σὐν παντι τω λα κατευωχOέμενος. 124 , πει δ' εἶχεν αὐτοῖς ἀποχρώντως ταυτα καὶ μηδεν ἐνέδει τη περι τον θεον εὐσεβεία, προ αυτοὐς εκαστοι το βασιλεως ἀπολέσαντος ἀψὶσαν, εὐχαριστὴ σαντες τω βασιλεῖ της τε περι αυτΟὐ ποOνοια καὶ i5ῖν ἐπεδείξατο εργων, καὶ εὐξάμενοι τω θεω παρασχεῖν αὐτοῖς ις πολ0ν χρόνον Σολομον βασιλέα την τε πορείαν ἐποιο0ντο μετὰ χαρας και παιδιὰς, μνους εις τον θε0ν αδοντες, δες π της δονης ἀπόνως την δοντην ἐπὶ τ οικεῖα πάντας ἀνύσαι 125 , καὶ - μεν 20 την κιβωτον εις τον ναον εἰσαγαγόντες καὶ τ μέγεθος καὶ 40 κάλλος ἱστορησαντες αὐτου καὶ Ῥυσιον Ἀπαὐτω μεγάλων καὶ εὐρτον μεταλαβόντες ει τὰς αυτονεκαστοι πόλεις πέστρεψαν χνα δ' τιφανεν τω βασιλεῖ κατὰ τοὐς ἀπνου. ἐσήμηνεν αυτον της χυχὴς ra πήκοον τ0 θεον γεγονέναι, s 126 , καὶ τι φυλάξει

νων αυτοῖ καὶ της ὰπάσης πληθύος τα δίκαια ποιούσης. αὐτον δε προτον εμμένοντα ταῖς το πατρις ποθη- καις ελεγεν εἰς ψος και μέγεθος εὐδαιμονίας ἀνοίσειν ' ἄπειρον, καὶ βασιλεύσειν ἀεὶ της χώρας τοὐς εκ 00 122 - Reg. VIII 3 2 arat VII 5.

13 φ

616쪽

196 A XΑΙΟΛΟΓΙΑΣ γένους αυτο καὶ τῆς γούδα φυλῆς 127 γ ποοδύντα μέντοι τὰ πιτηδεύματα καὶ λήθην αυτον ποιησάμενον καὶ ξενικοὐ θεοὐ θρησκεύειν μεταβαλομενον πρόρριζον ἐκκόψειν, καὶ μήτε του γένους τι λείψανον αυτιν ἐάσειν μήτε τ0ν των Ἱσραηλιτον --παθὴ παρόψεσθαι, πολέμοις δ αυτ00 καὶ κακοῖς ξαφανίσειν μυ- ρωις, κἀκ τῆς γῆς, ν 0ῖς πατράσιν αυτον ἔδωκεν, ἐκβαλων ἐπήλυδας αλλοτρίας καταοτήσειν, cl28 γ τονδε ναι τον νυν O odo θε,τα καταπρησθησόμενον τοῖς ἐχθροῖς παραδῶ γε, καὶ διαρπαγησύμενον, κατα- 10 σκάψειν δε καὶ την πόλιν χεραὶ τον πολεμίων, καὶ ποιήσειν μύθων αξια τα παρ' αὐτοῖς κακὰ καὶ πολλῆς

δι' ὐπερβολὴν μεγέθους ἀπιστίας 129 ἰς τοὐς προσοικους ἀκούοντας την συμφορὰν θαυμάζειν καὶ την αἰτίαν πολυπραγμονεῖν, δι ην οὐτως ἐμισήθησαν Ἐβραῖοι 15τω θεω πρότερον εις δόξαν και πλοῖτον υπ' αὐτοῖπροαχθέντες, καὶ παρὰ τον πολειπομένων κούειν ἐξομολογουμένων τὰς μαρτίας αυτον καὶ τὰ τον πατρίων νομίμων παραβάσεις. 13s, ταῖτα μεν οὐν αὐτω 0ν θε0 ειπεῖν κατὰ 205 τοὐς Τπνου. ἀναγέγραπται μετὰ ἰω την 'ου ῬαOs κατασκευήν, ν τεσιν πτά, καθὼς προειρήκαμεν, γενομένην την τον βασιλείων οἰκοδομίαν κατεβάλετο, ἐνετεσι τρισὶ καὶ δέκα μόλις ἀπήρτισεν. O γὰρ του αυ- τον σπουδάζετο τρόπον ονπερ το ερύν, αλλὰ τ μέν, 5 καίπερ ν μέγα καὶ θαυμαστῆς εργαοέας καὶ παραδόξου τετυχηκός, τι και το θεοῖ συνεργοῖντο εις ν γίνετο, τοῖς προειρημένοις τεσιν λαβε πέρας 131 , τὰ δε βασίλεια πολ- τη αξίας nodi ναο καταδεέστερατυγχάνοντα τω μήτε την λην κ τοσούτου χρόνου καὶ 30 127 - Reg. IX 7 2 arat. VI 20.

617쪽

καὶ αυτ μεν οὐν ξια λύγου και κατὰ την εὐδαιμο νίαν της Tβραίων χώρας καὶ του βασιλεως κοδομήθη 5 την δ' λην αυτον διάταξιν και την διάθεσιν εἰπειν ἀναγκαῖον ta υτως εκ τουτου στοχάζεσθαι και συνορὰν ἔχωσι τ μέγεθος οἱ τη γραφὴ μέλλοντες εντυγχάνειν. 133 , οἰκος ην μέγας και καλός, πολλοῖς στύλοις ἐρηρεισμένος, ο εις τὰς κρίσεις καὶ την των πραγμά 1 των διάγνωσιν πλῆθος ποδέξασθαι καὶ ωοῆσαι συνοδον ἀνθρώπων επὶ δίκας συνεληλυθότων κατεσκεύασεν,εκατον μεν πήχεων το μῆκος, εὐρος δε πεντήκοντα,τ δ υψος τριάκοντα, πιοσι μεν τετραγώνοις ἀνειλημμένον - κέδρου πὰσιν, Ἀστεγασμένον δε ορινθίως,1 ἰσομέτροις δε φιλιαῖς και θυρώμασι τριγλύφοις ἀσφαλὴθ' ὁμοῖ και κεκαλλωπισμένον. 134 , τερος δ' ἐκος η εν μέσω καν ὁλου του πλάτους τεταγμένος, τετράγωνος, Θρος πήχεων τριάκοντα, ἄντικρυς ἔχων ναόν, παχέσι στύλοις ἀνατεταμένον. se δ' εν αὐτή εξέδρα

20 διαπρεπής, ε ι καθεζύμενος ὁ βασιλε0ς ἔκρινεν

παρέζευκτο κατεσκευασμένος ἄλλος οικος τη βασιλίσσύ, καὶ τα λοιπὰ τα προς την δίαιταν και τὰς ἀναπαύσεις οικήματα μετὰ την των πραγμάτων ἀπόλυσιν, ἐστρωμμένα πάντα σανίσι τετμημέναις εκ κέδρου 135 , καὶ 25 τὰ μεν κοδομήσατο λίθοις δεκαπήχεσιν, τέρω δεπριστω τοὐς τοιχους και πολυτελει κατημφίεσεν, ν εις

κοσμον ερον καὶ βασιλείων οἴκων θεωρίων γη μεταλλεύεται, τοῖς φέρουσιν αὐτον τύποις ἐπαινουμένη. 136 και το μεν π αυτον κάλλος ἐπι τριστοιχίαν ην ενδ υφασμένον, τετάρτη δε μοῖρα γλυφέων παρεῖχε θαυμά- 13 - Reg. VII 1.

618쪽

198 ΑΡΚΑΙΟΛΟΓΙΑΣζειν ἐπιστήμην. ὐφ' ἐν ἐπεπ0-τω δενδρα καὶ φυτὰ

παντοῖα, σύσκια τοῖς κλάδοις καὶ τ0ῖς εκκρεμαμένοις αυτον πετάλοις, ως υπ0νοεῖν αὐτὰ καὶ σαλεύεσθαι διὐπερβολὴν λεπτότητος καλύπτοντα τ0ν ,π' αὐτοῖς λίθον 137 , τω δ' ἰλλο μέχρι της στέγης χριστον βὴν καὶ καταπεποικιλμέν0ν χρίμα; καὶ βαφαῖς. πρ0σ- κατεσκεύασε ἰς προς τούτοις πιλλα τε Ἀρ0ς τρυφὴν οἰκήματα καὶ δη καὶ στοὰς μηκίστας καὶ ε καλ των βασιλείων κειμένας, Ἀν αἱς λαμπρότατον Ῥικον χις εστιάσεις καὶ συμπόσια, χρυσο περιπλεων. καὶ τὰλλα 10

ὐπηρεσίαν, σκεύη πάντ εκ χρυσολκατεσκεύαστο 138 δύσκολον δ' στὶ καταριθμήσασθαι καὶ διηγήσασθαι τ0 μέγεθος καὶ την π0ικιλίαν των βασιλειων, σα με ην αὐτοῖς τα μέγιστα ικηματα, πόσα δε τα τούτων π0 15δεέστερα και πόσα ,πόγεια καὶ φανῆ, τύ ὰμ των ἀνειμένων εις - κάλλος καὶ τα αλση προς θεωρίαν ἐπιτερπεστάτην καὶ θέρους π0φυγὴν καὶ σκέπην εἰναι τοι σώμασιν 139 , εν κεφαλια δ' ειπεῖν, την λην οἰκ0δ0μίαν αὶ λίθου λευκ0 καὶ κέδρου καὶ χρυσοῖ 20 καὶ ργύρου πῆσαν ποιήσατο, τους ορύφους και τους τοίχους τοῖς ἐγκλειομένοις χρυσω λίθοις διανθίσας τ0ν

ηγλάισεν. 140 , εἰργάσατο δ' 4ξ ἐλέφαντος θρόνον

παμμεγεθέστατον εν κατασκευη βήματος, Ἀχοντα μεν οεξ αναβαθμούς, κάστω δε τούτων ε ἐκατέρου μέρ0υς δέω λέοντες εφειστήκεσαν τοσούτων πινωθεν πιλλων παρεστώτων. ' δ' ἐνήλατον το θρόνου χειρες σανδεχόμεναι τον βασιλέα ἀνεκέκλιτο δ' εις μόσχου προ-

619쪽

ΟΓΔΟΗ 199 τομὴν τα κατόπιν αὐτ0 βλέποντος, χρυσω δ' ἄπας νδεδεμένος. 141 , ταυθ' ὁ Σολομδεν εἰκοσετία κατασκευάσας, ἐπει πολὐν με αὐτω χρυσ0ν πλείω δ' ἄργυρον των Τυριων βασιλε0ς ἰραμος εις την οἰκοδομίαν συνήνεγκεν, ἔτι δε καὶ ξύλα κέδρ0υ καὶ πίτυ0ς, ἀντεδωρήσατο καὶ αὐτος μεγάλαις δωρεως τ0 Ei ραμον, σῖτόν

λεις αὐτω της Γαλιλαίας εἰ κοσι μεν ον ἀριθμόν, υπύρρω δε της Τύρου κειμένας, ἐχαρίσατο α ἐπελθων καὶ κατανοήσας ψαμος, καὶ δυσαρεστήσας η δωρεὰ, πέμψας πρ0ς Σολομονα μη δεῖσθαι των πόλεων ἔλεγεν,1 κἄκτοτε προσηγορεύθησαν λαβαλδεν η' μεθερμηνευόμενον γαρ τ χαβαλδεν κατὰ Φοινίκων γλοτταν ουκἀρέσκον σημαίνει. 143 , καὶ σοφίσματα δε καὶ λόγους αἰνιγιματώδεις διεπέμψατο προς τ0ν Σολομον των Τυριων βασιλεύς, παρακαλον πως αὐτω τούτους σα- 20 φηνω καὶ της ἀπορία των ε αὐτοῖς ζητουμένων ἀπαλλάξη. 0 δε ὁ νιν ὁντα καὶ συνετον οὐδεν τούτων παρηλθεν, ἀλλα πάντα νικησας τω λογισμω και μαθων αυτον την διάνοιαν ἐφώτισε 144 μέμνηται δε τούτων τον δύο βαε ιλεων και Μένανδρος ὁ μετα 25 φράσας π της Φοινίκων διαλέκτου τα Τυρίων ἀρχεῖα εις την Ελληνικην φωνήν, λέγων ἴτως τελευτήσαντος

ὁ Ἀβιβάλου διεδέξατο την βασιλείαν ὁ υιb αὐτουEψαμος, o βιώσας ἔτη πεντήκοντα τρία ἐβασίλευσε

620쪽

200 APXAIΟΛΟΓΙΑΣ. νεθηκεν, ἔτι τε λην ξύλων ἀπελθδεν ἔκοψεν ἀπο ου δρους του λεγομένου Λιβάνου εἰς τὰς των ιερον στέγας η 146 καθελών τε τὰ αρχαῖα ερὰ καὶ ναον κοδύμησε τοῖ Ηρακλέους καὶ τ0ν της Ἀστάρτης, προτος τε του ιρακλέους ἔγερσιν επ0ιήσατο ε τω Περιτίω μηνί. τοις τε τυκαίοις πεστρατεύσατο μη ἀποδιδοοσι τους φύρους καὶ ἰποτάξας πάλιν αυτω ἀνέστρεψεν. επὶ τούτου ην Ἀβδήμονος παῖς νεώτερος, ο αεὶ νίκα λέων τὰ προβλήματα, α πέτασσε Σολομων ὁ Τεροσολύμων βασιλεύς. 147 , μνημονεύει δε και Βιος λέ- 0γων Ῥυτως Ἀβιβάλου τελευτήσαντος tuo αυτDO EDραμος βασίλευσεν Oντος τὰ πρ0 ανατολὰς μερη της πόλεως προσέχωσε, και μεῖζον το αστυ ποίησε, καὶ του λυμπίου Λιος το ἱερ0ν καθ' εαυτ ον εν νήσω εγχώσας τον μεταξ τύπον συνῆψε τη πόλει καὶ χρυσοῖ i5

υλοτόμησε προς την των ιερον κατασκευὴν 148 , τονδε τυρα ουντα Ἱεροσολύμων Σολομονα πέμψαι φασι πρ0 0ν Ei ραμον αινίγματα, καὶ λύσιν παρ' αυτου λαβεῖν ἀξιο0ν, 0 δε μη δυνηθέντα διακρῖναι τω λέ- 20σαντι χρήματ' ἀποτίνειν. 149 , ὁμολογήσαντα δε τ0ν Ei ραμον καὶ μη δυνηθέντα Oσαι τὰ αἰνίγματα πολλὰ τον χρημάτων ει το επιζήμιον αναλωUM εἰτω δι' Ἀβδήμονά τινα Τύριον ανδρα τὰ προτεθέντα λυσαι καιαυτον ἄλλα προβαλεῖν, α μη λυσαντα τον Σολομονα 25 πολλὰ τω ιράμω προσαποτῖσαι χρήματα.

6 καὶ Aῖος μεν ουτως εἴρηκεν 150 πει δ' εὐρατὰ τον Ἱεροσολύμων τείχη ὁ βαει, εἰς πύργων προς ἀσφάλειαν δεύμενα και της ἰλλης χχυρύτητος πρ0ς γὰρ τἀξίωμα της πόλεως γεῖτο δειν καὶ τους περι- 30

SEARCH

MENU NAVIGATION