장음표시 사용
421쪽
eum. Et die a pro hae celebri dissicultate dens ad nutum a tellus, quod de per se morsint satis, ut ad alia transeat nus. vetur , ut cum homo vehitur navi, quae pere se movetur impulsa a ventis, vel equo, aur
. tum corporis movetur. Impulso est mo
Et tinta de principio activo inatus Hoc tus, quo quis movet aliquod corpus illud Iemigravium, O levium. violentando, pr diluendo, ut quando homo supposita manu levat grave, sive pom
amquam ex dictis n. iis c. s. secvn-ldus. Exissio quando quis v. g. projiciedb est notandum, quod omnis motusllapidem Deu sagittam, sive per virtutem ex- violentus sit a principio effectivo extrinse-lpulsivam, sed ere, aut excrementa remaco non conserente vim pata, nihilominusilit. Vertigo, sive revolutio est motus, quo in praesentiarum venit nobis investigan-lcorpus movetur in gyrum, ut videre licet indum, quodnam sit hoc extrinsecum prin-lfiguli rota. Projex o est motus, quo cor cipium, a quo tamquam a principio inam spus projectum movetur, ut quando quis ladiato nascitur talis violentus motus gra-lpidem, aut sagittam projicit. Et repercu vium,& levium: quapropter sit so est motus, quo movetur corpus, quaeia soccurrit aliud corpus, a quo retrocedit. E ARTICULUS UNICUS,sautem omnes divisiones motus, non sum essentialiter diversae , cum aliquando una Ubi dirisio motus violenti gravium, ct cum altera coincidat, sed solam penes ex- Ieriam in sua inferiora traditur, trinseca datur diversificatio eorum.
O quod sit ejus principium es iis v. In quatuor primis speciebus a
fectivum ostendituri gnatis non in dubium, quin talium motus fiat a virtute moventis; patet quia eorum iss . Q EX communiter assignarim motus commensuratur in tarditate, seu veaospecies invius violenti, quamvis allocitate cum virtute. trahentis , vehentis, Scoto quatuor solum numerantur ut videre impellentis , seu expellentis, & circinti
licet in hoc T. q. 3. notandum , n. sed gentis, sive serentis: Ergo ab illa potentia postea duas illarum subdividit, und8 ex ejus motiva provenit talium motus, ves aqualm mente sex apparent, quae tales sunt e tra- tate impressa a movente in ipso corpore,ctio , vectio, impia', sive expuisto, vertigo,iquod movetur. msive revolutio, projectio, ct repercu o. is so. Solum stat dissicultas in assistia is s8. Tractio est motus, quo quis quasldo principium immessitatum motus proje manu trahit aliquod corpus mse, vel ad a- ctorum, d repercutarum, nam vide Ilud, ut quando quis fune a portu trahit na-lqubdquiescente agente, quod lapidem, Mevum, vel ex puteo itiddam aquae educit. V lhittam projecit, immo ipso destructo, sictio est motus,quo quismovetur de per acci- statim postpmectionem moriatur, adhue
422쪽
perseverat motus lapidis, sive sagittae projectae: Ergo A illo non provenit lininiat
te, quia motus, 'uies , nexluit causari ab illo, quod non eri: aliam causat nillitas motus debemus assignare, & quamvis
de his in speciali quaeramus in praesenti , quidquid de his dixeiimus, de aliis propo
tione servata dictum intelligatur. 136 I. Prima sententia circa hanc dissicultatem affrmat, quod motus project rum causatur ab acre, qui a tergo projectiun insequitur, & impellit. Quod sic explicatur , Ar declaratur ; Primo potentia motiva hominis movet manum v. g. deinde manus movet aerem proximiorem, qui ru sus movet alias aeris partes, & sic per partes aeris sibi succedentis lapis projectus m vetur. Hanc patrocinatur sententiaen Pe-
retra lib. I . suae Physicae cap. i. & ex Thomistis plures.is 6 r. Sed haec sententia sic impugnatur : quia sagitta proiecta v. g. si moveretur ab aere facile cum ad hanc, vel illain partem flectatur aer, sagitta etiam facile flect retur, & in scopum non recte duceretur, sed experimcnto constat, quod etiam si aer contrarius si, & versus locum oppositus, quo sagitta movetur , moveatur , sagitta, sive lapis proiectus fertur per rectam lineam in scopum: signum emo est quod talis ni tus non fit ab acte. Rursus si talis motus proiecti fieret ab aere: Ergo quo velocius foret proiectum, eo levius, sive velocius
moveretur; sed periincnto constat, quod calamus v. g. proiectus non ita velociter
movetur, ac corpus grave moderatae prinportionis , sive gravitatis: Ergo talis in tus non fit ab aere. Ulterius: eadem vis da-
tur in aere in principio motus, ac in medio, de fine; sed experientia patet quod motus non est ita volox . fine, ac est: in medio, &principio: Ergo&c. I 363. Secunda foetentia assinnat,quod me is projectorum sit immediate a quadam qualitate motiva, quae imprimitur cor
pori projecto a projiciente, quae quidem
qualitas communiter appellatur impulsus, fixe impetus. Ita Scottu In hoc'. q. s. prope finem , sub n. 6. s. ad 3. dico, cujus haec sunt verba: ad tertium dico quod in motu projecti nis acquiritur impetus oec. Ubi adiecit in ejus textus explicatione n. T. s. aliquid movens&c. in fine. Et in hoc octavo dicit Philosophus
quod projiciens Uisimul cum projecto propter
virtutem , quam imprimit proiectu, quorum motus durat, quousque talis virtus impressa durat. Scotum sequuntur omnes ejus Discipuli, & ex opposita familia plures, ut Suhroe t. a. sua: Metaph. disp. 33. scet. q. Palii. Is s . Probatur concluso ratione e nones assignaialis alia causa immediata, aqua immediate motus projectorum provolat, nisi impulsus, sta impetus, seu qualitas in riva corpori proiecto impressa a virtute loco motiva projicientis: Ergo motus project rum immediate sit a praedicto impulsu, sive impetu ; antecedens probatur e nam talis motus nequit immediate provenire a prinjiciente, cum projiciens possit non esse, &motus perseverare, vel esse valde distans de nihil vens in motum; neque ab acre, quia si per possibile, vel impossibile iste aer replens spatium inter coelum, & terram d strueretur posset Angelus, vel homo projicere sagittam vel lapidem per tale spatium s
423쪽
tium , aer enim potius impedit, quain juvat ad motum , ut patet de illo quo contra ventum moveturi Ergo&c. Uem dico dem, tu repercussorum , quando enim pila v. g pariete interposito retrocedit, movetur aqualitate intrinseca ipsi pilae causata a pariete. Alias probationes omitto apud authores videndas.ar umenta contradicta.136s. qua, tamen dicitur calor violentus aquae, Ac ipsi extrinsecum, quia non ab intrinseco p
136 p. Secunc arguitur: ex 2. de caelo text. 3 3 .& communi consensu experientia ficinator motus projeistorum v
locior est in medio, quam in principio, rein fine: Ergo motus projectoriam non fit a virtute, illa qualitate, sive impulsu der licto a proiiciente in projeisto; patet comPRimo a itur: motus project sequentia: quia si ab illo impulsi geret: Eorum est violentus, ut ex se patri: go a principio quando fit talis tinpulses pro- Ergo fit a principio extrinseco, patet con- ductus aeque ves iter moveret mobile, ac sequentia: quia violentum est, cujus pri i in medio , immo velocius in principio , et pium est extra non conseriente vim pata: quam in medio; sed hoc noninita: ENErgo talis motus non fit a qualitate intrim D &c. seea ipsi mobili, sive projecto, probo com Is 68. Respondeo concedendo antec sequentiam: quia qualitas intrinseca proj dens, & negando consequentiam; ad ejus est non est principium extrinsecum ipsi probationem respondeo, quod ratio quare passo: Ergo talis motus non violentus, sed corpora projecta velocius moventur in m naturalis erit; hoc implicat: Ergo &c. s dio, quam in principio est, quia impulsus,r366. Respondeo concedendo antech sive qualitas illa, aqua moventur non est dens, & primam ejus consequentiam; ad ita intensa in principio, quam in medio, probationem distinguo consequens: Ergo nam cum qualitas activa sit si in principio, talis motus non fit a qualitate intrinseca ipsi est remissa, postea in medio se intendit per
mobili, hoc est a qualitate connaturali, con- -a V cedo consequentiam: non fit a qualitate,
quae intrinsece incit inhaesive ipsum mobile, nego consequentiam. Unde nego quod illa qualitas mobili impressa a projiciente non sit extrinseca, hoc est intra id quod ab intrinseco petit mobile,cum sit illi violenta; nam licet c or sit intrinsece inhaesive in novos gradus a se ipsa productos; at vero in fine iam remissa est illa qualitas, quae ex eo quod sacilis mobilis a subjecti, sit, ficiliter remittitur, & sic in fine sere nullius est viagoris , & sic decidit, vel desinit esse motus. Et dicta pro hae distinctione & libro sine satis, qui plura desideraverit victores comsdat.
424쪽
IN hvm octavo libro agit Philosophus
teste Scoto de infinitate motus, quantum ad eius durationem ; quapropter
ipsim insequentes in his, quae principiis Fidei consona sunt, illam librum unica distinctione , de quaestione comprehemdam , in qua de duratione mundi tractabo, quae ad nostrum praesens institutum exspectant , quapropter sit
De duratione mundi dissertans.
Utrum mundus potuerit ese ab aeterno etam quoad res puc vas, quam
ARTICU LuS PRIMUS, . Ubi a liquibus praemissu ad quasi tum, satu, Qupponimus in praesentiarum
Icontra Aristotclcm , qui circa praesentem dissicultatem aberravit, mundum non esse ab aeterno, sed in temporcal Deo creatum Lisse, quod tam Scotus,quam omnes Catholici caepositores fatentur ; itaue est firmum& s de tenendum, ut op tum aflhrere Fidei principiis adversetur,& haereticum sit. Suadetur ergo haec veristas a Catholicis authoribus his testimoniis . quorum primum est ex i. Geness, ubi h betur: in principio crearit Deus caelum. Oterram: quod omnes interpretes Sacri sic intelligunt in principio temporis, vel dura tionis; sed quod habuit principium duriti nis non fuit ab aetemo et Ergo&c. Secundum iu ex S. Proverbiorum, ubi sic fatur Sapientia: Dominus possedit me in initio vi rum suarum antequam qmdquam faceret a principio: Tertiuin ex T. Joannis, ubi sic
Christias alloquitur Patre clarisca me Pa- ter claritate quam habid antequam mundis Feret: Ergo mundus non fuit ab aetemo,scd in tempore a Deo creatus.16Io. Hac igitur veritate de fide supposita, quamquam ut ait Scotus non possit ratione naturali demonstrari,quaerit titulus: utrum Deus sua absoluta potentia attenta potuerit ab aeterno mundum creare, tam quoad res successivas, quam quoad res manentes quod est idem ac peterer utrum aliquam secum involvat repugnantiam squod Deus ab aetemo coelum v. s. crea e-
425쪽
to quod coelum esset ab aetemo , coelum post et ab aeterno moveri, & sic dari ens successivum, motum coellii delicet, quod ab aeterno seret. Sed quia res pcrmanentes
ut coelum, de terra , tomo, vel Aniatus habent ex sua natura modum existendio' post , , ac habet vos successivae, Ut in
tus , & tempus, 'a de illis, 3: postea de istis, quid tenendum sit adapcriam
Is II. Prima igitur sententia assimat, quod nulIum cns perrhancns creatum p tuit esse ab aeterno. Huic patrocinatur set tentiae Seraphicus Doctor Noster Diu Bonaventura inr. dist. I. q. E. Ricardus a Media villa in eodem a. dis . & quaest. e dem et Henricus de Gandavo , Albertus .Magnus , de alii quam plures ex antiquis, &ex mo&rnis, Murcia in hoc S. & alii - . I 6 2. Soeunda vero sententia assinnat, quod nestam secum lavdivit repugnantiam, quod entia permanentia fuerint ab aetemo causata a Deo, ut Angelus, homo, terra, aqua&c. Istam problematice defendit Semristo. dist. I. sis. tenentes autem pruniam opinionem , n. 16. de sequentibus, ubi
argumcntis in oppositum ibi adduios facit satis; sed quia inaues Scotus se inclinat in
affrmativam partem, quod mundus vid licet potuit esse ab aetemo, ut expresse ait ibidem ejus commentator s. respondet Doctor, n. I. cujus haec sunt verba et D clor maga videtur inclinari ad opinionem Samdi Thonia , ideo partem affrmativam de possibilitate mundi ab aeterno statuo proconc Iusione. Hanc sequitur sentcntiam Divus Thomas I .pt. q. qc. m. 1 &S.&2. contra gentes cap. 28. & in Z. q. a. estaque maxime recepta sententia tam inter
Scotistas, quam Thomitas.1 6ys, Proba in ratione et quidquid nullam secum contradictionem involvit potes fieri a Deo; sed creaturam esse ab aeterno nullam secum involvit cotvradictionem: Ergo creatura ab aeterno potuit fieri a Deo: major est per se nota, minor vero proba tur et non involvit contradictionem neque ex parte Des, neque ex parte creaturat, D que ex parte actionis Des ad creaturam: E D ex nullo capite repugnat. Quo d non ex parte Des patet, quia Deus ab aetemo e dem modo fuit omnipotens, & eadem gaudens causativa vimite, ac inodo, Deus
iam immutabilis essentialitis est, modo potest, ab aeterno pincit quoad imtrinsecum potentiae, sed modo Deus pomtest causare aliquas creaturas et Ergo de abiare o d non repugnet ex parte cre
turae patet, a haec propositio est Mnpiternae veritatis: hexistere posibile est: Ergo ab aeterno potuit homo existere; patet . consequentiar quia quae non sunt inter se se repugnantia, immo com sibilia, semper possibilia fuerunt 3, huius modi fuerunt, homo v.g. & ejus existetitiar Ergo &e. Quod ex parte actionis patet: quia quotiescumque non repugnat terminus actionis , & daatur principium suffciens salis actionis, siabilis Q actio: Ergo &c.
I sis q. . Secundo pmbatur ex reo in etiacit. F hi dichur, n. s. v. & ET Augustino s. de Trinitate, cap. I. ubi ait:
426쪽
bus se sonito A cui se n. Ideo in tali sup politione Mod ignis esset ab aeterno, splendor ejus sibi coaetermis foret, quia spleiadorignis potest provenire 3:gne, pro illosi-gito, in quo ignis est, de habet tale, sed e tiana q iaelibet creatura permanens potes provenire a Deo pro illo signo, in quo Deus est, & potens illi dare cite: Ergo si
ab aeterno est Deus, & potens, potest creatura ab ce temo sibi coaeterna elle. i 6 s. Tertio probatur ex eodem s. n. a . . v. praeterea: quidquid non repugnat limitationi,non repugnat creaturae; sed qttantacumque dulatio non repugnat limitationi,
quia non est persectius quod durat per decem annos , quam quod durat per unam diem: Ergo infinita sive aetema duratio non repugnat limitationi creaturae; major ex se patet, minor probatur: quia infinitas dAationis a parte Post non repugnat limitati ni creaturae: Ergo nec infinitas durationis a parte ante; antecedens patet, quia anima , & Angelus ut fides docet in infinitum sint duraturi; consequentia probatur: quia non est major ratio unius, quam alterius:
is 6. Dico secundam conclusionem: nullum ens se essivum creatum potuit esse ab aetemo. Ita Scottu in r. cit. i. tenentes autem , r. ad sub n. i . ubi ait in fine:
quidquid est inter opposita, Osibi succedentia
non potes essesempiternum. Scotum sequuntur Des mus in r. dist. I. q. r. art. 3. S tus 8. Physc. q. s. Conimbri conses ibidem , & communiter sere omnes moderni tam ex nostris, quam ex Jesuitis.1 cII. Probatur conclusio ratione: suc- qQ acessivum ut tale estentialiter, &ab intrinseco petit habere partes priores, ac posteriores sibi succilentes secundum durati
nem; sed prioritas, & posterioritas pugnat
cum aeternitate: Ergo etiam pugnat cumaei nitate quod successiva sunt ab aeterno; major est cert a, &minor probatur: nulla pars, quae est alia posteriores ab aeterno; haec propositio de se patet, quia aeternum est quod non habet pallem durationis, &quo aliud prius non est excogitabile, sed nulla pars e et in illo motu, qua non e set atra prior: Ergo nulla esset ab aeterno ;minor probatur: quia si aliqua pars esset a signabilis, quae ita e et prima, ut nulla alia et illa prior: Ergo talis illa pars esset tialius motus initium: Elgo talis motus nonesta aetemus, quia aeternum est quod caret initio, seu principio. Alias rationes omitto
apud authores videndas. Argumenta contradicta.isIS. DRimo arguitur contra primam a nostram concluso in n. I cIr. appositam, in qua docuimus non involvere contradictionetn creaturam esse ab aeterno,
ex Sanctis Patribus Augustino lib. I r. de
civitate Dei, cap. 13. Basilio lib. 2. exa- meron, cap. s. lib. I. de fide cap. 8. Atlanasio oratione r. contra Arianos, Hugone Victorino lib. de sacramentis cap. 1 o. qui omnes hoc utuntur argumento ad probandum contra Arium, quod Verbum Divianum est Deus, ver omnia aequalii Patri. Si verbum Divinum esset creatura coepisset in tempore, cum creatura MAI esse coate Ece et ' na
427쪽
ria suo cre N; Verbum Dirinum est coaeternam Patri, vi consi it expresse exscristiteris: Erga est Deus aquam Pari, re non creatura ; D l hoc arginiaetitiun nullius esset ponderis, si cieatiira poliuet cilc ab aetem cu: r P se. t responctere Ariani, quod renex m q:io 8 vci inam sit ao aeterno, Ilaesertur quod sit Deus, cuna possit creauira ab aeremotae : Ergo sentiunt Patres Sancti, quod repugnat , quod creatura sit ab ae-
Ty. Respondco quod Sancti Patres
loquuntur contra Arium, & Macedonium supposta veritate Fidei, & Scripturarum, quod nulla creatura fuit ab aeremo, sed om- nis in tempore acci pit esse, & hoc supposito sc arguunt: omnis creatura est in tempore; ted Verbum non in tempore, sed ab aeterno et Ergo non est creatura; quae coim sequentia est evidens majori, & minori admissa; caeterum non arguunt ex possibilitate essendi creaturarum ab aeterno, quian stram argumentum concluderet, sed suae
posito facio, quod omnis in tempore sit. Quo is adhuc velint protervire, quod ar- Bumentum tenet loquendo tam dc facto, quam de possibilir dico, quod Arius concedebat quod Verbum Divinum erat comtemum & tantae necessitatis, ac est Pater, Sancti Patres arguunt, quod nulla creatum est necessario ab aetemo, cum omnis Ibere a Deo creata str Ergo si Verbum est
coaeternuin Patri, & necessarium ut est Pa- ter, Verbum non est creatura. Unde vim sumit argumentum ex secessitate, non v ro ex coaetemitate. quo nihil con
168m secundo arguitur: omnis cre
tura essentialites eo quod talis ex libita est tErgo nulla potest cile ab aeremo, antecedens patri r quia omnis creatura habri aediper actionem creativam, qua transit de non es le ad esse; sed creatio est totalis productio ta ex nihilo: Ergo omnis creatura ex nihilo in , consequentia probatur et quod essentialiter ex nihilo est, tamquam ex te mino a quo, essentialit, supponit nihil sui, tamquam terminus a quo , ad suum esse existentiale, tamquam terinisuim ad quem ;sed quod prius non erat, & postea est, non cst aeternum , quod est: Ergo nulla cre tura potest esse ab artemo , minor probatur et quia quod habet prius non est aete num , quia in aeternitate nequit dari plus: Et in si creatura antequam a Deo produce retur non erat, & postea est , non erat aeterna. Et confirmatur: omne quod creatur , prius essentialites erat creabile, patet quia si creabile non esset non crearetur , sed ab aetemo fuit creatura creabilis et Ergo non creata ab aetemo, quia cuin creatum rup-nat creabile , creatum nequit esse ab aeterno: Ergo&c. 168 I. Respondeo ex Scoto in E. cit Vtenentes autem , v. huc iaco ,s n. i'. quod verum est quod creatura transit de non esse
ad esse, sed non est sic intes figendum, quod non esse creaturae praecedat essenti iter tonporcipiuinesse, sed sat est quod praec dat naturae prioritate, sue origine, quae prioritas, & posterioritas cono bilis est cum aeternitate ; nam Verbiit vinum est posterius Patre, posteriorita viginis ,& tamen est coaeternus Patri Unde eo cedo antecedens, & nego cons uentiam
rid eius Probationem distinguo majorem Equod
428쪽
quod esImitaliter est ex nihilo supponit in aliquo priori naturae ipsuin nihil ad suum esse , concedo majorem et supponit prioritate temporis , vel durati re nego majorem,& eadem distinctione ad resiquum argumenti respondeo. Unde concedo, quod omne creatum saltein prioritate naturae suit
possibile creari,sive creabile, sed mo quod ex hoc inseratur, quod effectus si absolute stat creabilis ab aeterno,non possit esse creatus;ex quo nihil contra nos,nam etiam si laxsit causabilis a sole, si sol esita aeternus,ab Hiemo etiam esset hin, ut mi Atigustinus 2681. Tertio arguitur: implicat contradictionein Deum non libere operari id extra circa creaturas; sed implicat Deum ab aeterno libere operiar Et implicat, quod ab aeterno libere producat creaturam; major ab omnibus admittitur tamquam sudet principium ; minor probatur, quia si
Deus ab aetemo liberδ produceret creat ram , vel produceret illam libere postquam semel producta est , & hoc non, quia ad praeteritum non est libertas, neque potentia, vel quando illam area iter producit,&hoc etiam repugnat, omne quod est, necessee est esse , ex Philosopho I. perlarem. cap. ultimo: Ergo dicendum cst quod antequam Deus illam producat, libere illam producit , vel potis producere et Ergo prius Deus erat ditens libere producere, Fram illam produceret: Ergo non ab aeterno potest produci , quia in aeternitate non datur prius Respondeo quod Deus Iibere
produceret creaturam, tam in actuali procinctione, quam ante illam, prioritate na-
iturae, non temporis, quia pisa prioritas compatibilis est cum aeternitate, non a tem secunda, Mie &c. i 68 . Quirito Mintur et Deus ab H .
temo non 'test anni Dare creaturam: E go b aetemo non potest creare creaturam ;antecedens probo et anni hilatio creaturae es.
sentialiter supponit prioritate temporis , seu
durationis ante ipsain creaturam existentem, annihilatio enim non est aliud , quam se stractio concursus, quo conserva r cre
tura in suo existentiali esse persevcrante, sed quod posterius duratione est alio , nequit esse illi coaetemum et Ergo &c. cor uentia probatur: quod inus potest creare, potest anni hilare, de e contra; sed Deus ab
aetemo non potest annihilare creaturam et Ergo neque illam creare. Et confirmaturet
ideo Deus non potest ab aetemo annihilare creaturam , quia annihilario eius supponit essentialiter Ae ejus sini simvliter erraro creaturam supponit est,itialiter non esse , seu nihilum me creat aer Elgo &c. Erurgeo argumentum: de interrimo ves Deus in instanti immediato post creationem crc turae, vel in altero die potuit illam anni hilare , ves non si hoc secundu ii r Ergo non est in Deo libera potentia destiuendi, quod vel effecit , neque in creatura perima
subjieibilitas in escdo suo creatori, quod est impium, & temerariinia. Si primum et
demus casum, quod Angelim v. g. quem supponimus Deum ab aeremo creasse, vel
let Deus pro suo libito instant post immediate anni hilare& quod de ficto inunta nihilam redegerit Tune interimo et via Anmustat ab aetemo annihilatus , &hoc non; quia creatum essu ab aeremo, & ab Lee s aeter
429쪽
aeterno milhilatum includit contradictoria. Vel ii tempore; sed neque istud, quia ex illo instanti ad aeternitatevision mediat, nisi finita, & paucissima duratior Ergoneutrum liorum est dicendum: Ergo&c. . 168s. Respondeo ex Scoto in h. cit s. tenentes autem primam opimonem, P. re deo , sub n. II. concedendo quod bene verum est, quod Deus non posset ab aeterno annihilare creaturam, quam ab aetemo crearet , quia creaturam creatam esse ab aeterno, di dimiliter esse ab aeterno anni hi latam, m
nis tam involvit contradictionem ; sicut hominem v. g. creari in instanti A, & pro eodem instanti I annihilarit tamen quod ex hoc aliqua Deo irrogetur injuria, quia haec impotentia ad annihilandam creat ram , non est impotentia simpliciter orta ex defectu virtutis , vel ex inobedientia creaturae; immo ex persectiori Dci providentia, qua semel decrevit Angelum v. g. ab aeterno creare , & sic talis impotentia non absoluta, sed conditionata diceretur, di secundum quid. Quod patet evidenter: nam ex suppositione, quod Deus v. g. d
creverit Petrum salvare, vel mundum redimere, nou potuit Petrum non salvate, vel mundum non redimere in communi
Theologorum consensu, sine eo quod ulla iniuria Deo tirogetur, in eo maxime ejus decreti infallibilitas, & ejus voluntatis Divinae immittabilitas commendatur; & ex hoe facilis extat solutio in sorina ad avamentum. Unde Gemitum erit , quod ex suppositione, quod Deus Angesum ab aetemo crearet, non potat illum per tempus infinitum an hilare , sed necessario post infinitam ejus durationem innim ann hilare. ii vestri. Et haec pro prima nostra conci
sione sint satis, ut ad alia transeamus 1686. Quinto arguitur: ex nullo capite includit contracictionem motum v. g. sive aliu d succcssivum fieri ab aeterno 'i patet et quia nulla datur ratio efficax ad hanc impliacationem demonstrandain: Ergo&c. a tecedens probo: quia si coelum esset ab aeterno, riuiam naturae esset, ac modo: EDgo eodem modo posset moveri, ac movetur modo. Et itan dico de homine, qui
eodem modo posset alium generare hominem , ac generat modo: Ergo &c. 168 . Respondeo ad argumentum cum Scoto in cit. s. v. respondeo, sub n. r. Maliud de tranfitu, sub n. to . negando antecedens, &ad ejus probationem nego tamiliter antecedens ob rationem dictamnum. 16 o. Unde concedo , quod si coelum esset ab aeterno, ejusdem esset naturae sac modo , & nego quod posset moveri, aci modo movetur, & idem dico de hominis
neratione et ex eo quod motus concomitans generationem implicet ab aetemo fieri. Ex quo patet, quod si Deus coelum crearet, ab aeterno deberet quiescere per infinitum tempus, quasi imaginarium et nam sicut adversarii negantes Deum posse aliquam creaturam creare ab aeterno, concedunt quod Deus per tempus infinitum necessario qui vit, antequam quidquam crearet, & hoc
nullum judicant inconvctiens ; ita & nos
qui fatemur creaturam pemanentem p tuisse esse ab aetemo, concedimus, quod talis creatura coaeterna nullum posset habrio motum, sed necessario quicuisset pertem
pus, quasi imaginarium infinitum.
1688. Et dicta pro ius nostris Cometi
430쪽
menta iis sint ad laudem , & storiani omnia secilc Principis decus, de omnium Sancto ponentis Dei, Patris, Si Filii , & Spiritus nim exaltationem ; omni, igitur quae his Sancti , nec non &Bratissimae Virginis inostris Comm tariis, ut potui, notavi, &Mariae absque lata ori asis culpae concei ptae, Soeaphici Nostri Stigmatirati Parentis , in Joannis Dum Scoti Theologorum docui, Sanctae Romanae Ecclesiae correctioni subjicio libentes , nec non & judici, petitorio submitto
OMnia,&simula, quae in hisce opusculis asseveranter dico, aut opinabiliter asser . . vel alacritate propugno , pedum Sanctae Romanae Ecclesiae appono , ejusque correctioni libenter subjicio
REGI SACULORUM IMMORTALI, ET INVISIBULI SOLI DEO HONOR, ET GLORIA