장음표시 사용
401쪽
visibilibus, tanimam ex unionibus, sive continuativis, mediis quibus putri conti
thoritate Philasophi qm in G. cap. I. text. 2.. est: at ver. neque conse-mer erit praum ad punctim, aut ipsi nanc, ad mm ipsum, ut ex his sit longitudo, assit te vi , consequentis erum sunt i inseca qua min sint e- Ius emgeneris, imer auuem micta semper est linea, ct inter ipsum nunc est te m. Quod late ibidem prose pastur & presin Scotus ut videre liuet in ejus textus expositione, &q. I. f. tunc ponituris cunctis, sub n. s. c jus haec sunt verba: nullum continuum est compositum ex indivisibilibis; Quod late prodat ibidem, & idem docet explesia int. dist. 2.* v. s. ad a. m. s. estque sententia expressa Divi Auges ini lib. de quantitate animae, lib. II. in fine, & cap. 12. in principio, & II. de Trinitate cap. II.
Philotaphia statuit Sacrum Concilium
Constitntiensesin. tr. contra Joannm his verbis, ejus volens annotare errores, quos adversiis Philostiqvam tenuit, hune retulit inter alios, nempe commmmcomponimindivisibilibus et verba accipite Concilii.
. Linea autem Mathematis emimia componis
tur ex duobus, tribus, vel qualsior pius , simpliciter tu, vel te in est, sin, vel erit compostum ex in redis immediatur item Mnest pagibile, quin tempis, o lineas taliter componantur ; & statim his verbis Concilium debitam reddens censuram addit : rima pars est error in Plalafinia, sed inima errat circa iurinam potentiam: Ergo ex Sacro Concilio constat esse in Philos, phia errorem asserere, quod linea v. g. sicut& quodcumque aliud continuum ex indivisibilibus cinnponitur.
eam probat Scotus in hoc s. q. I. F. appositimis pn. s. qm ex illic non comemtur is
quid (supple extensum in imgnitudine quantitativa, de qua hic loquimur j qmbinistis non resultis aliqvid missur: sed indiuvisibilibus additis non resultat aliquid maius: Ergo ex indivisibilibus solis tum com
ponitur aliqvid extensum cinitimum , ni
jor est nota, quia illa quae com munt m gnitudinem aliquam extensi rem facere necesse est, & quod ficit extensum, rate sum dicto esse; nun pria atur,&sun no, quod linea v. g. ilicini iam extrib indivisibilibus, A. B. & C. interrogo tunc C. tangit B. semidum ilhid idem, secum dum quod tangit A. B. vel semitidum liud=sii secundum aliud, quia B. ex una par te attingitur ab A. & exmalia 1 C. iginum est diuisibile, siquidem habet partes, & s cundum unam ab uno puncto, & serundum aliam ab alio tangitur, quod est contra positum, de contra naturam indivisibilis. Si secundis Moen tangse a secundum quodeuigit C. igirur ista puni non faciunt extra se invicem extensionem , di habetur imtentum, ita consequentia probatur et illa quae secundum latina se tangunt, hamnia hil unius sit extri aliud taliter in mitra tur, quod bearerestunt, nequc seciunt majus, quia si essent duocorpora sic se ha--ma quod simiamam utilibet aliquid uterina, & mles unius esset extra n
liquum, inimaginatale est quod illa duoc Priaticiant major extensi viem, vel
402쪽
occupenr majus spatiuin, quam alterum illorum tantum si per se esset: Ergo intelligibile est quod duo puncta fiamdum set
ea se tangant, de quod .uent majorem extensionemr Ergo&c.
I 83. Et mature indivisibila ad ditum indivisibili t plus , non Mitem majus et Erso punetiun additum puncto
non fuit majus in extensione, antecedens probatur r illud quod non est extensum, immo omni carens extensione additum alteri inextenta nequit sacere extensionem, sed indivisibile ex sua natura non est cxtensiim, immo omni carens extisione: Ergo
indivisibile additum indisti sibili non secit
majus in extensione; maior ex se patet,quia quod non est album neviit fimnaliter comstituere album, & quod non est calidum n quit fiam iter calidum constituere: Ergo quod non est cxtensum non ficit extensi nem formaliter. Et urgeo ulterita rati Jnem: illud non tali majus, quo ablato non
secit minus, sed abluo indivisibili uno ab una linea, bipedali v. g. linea i is non
citur minor, immo ejusdem extensionis quanisativae manete Ergo addito non secit maius; major ex se patet, minor probaturigna ablato uno inclivisibili a tali linea non rescitur ab illa aliquid extensionis i Ergo eiusdem manci quantitativae extensionis, ac retea erat r Ergo neque addito secit maius, quia quo posito non ponitur aliquid, nequemlato aesertur. Quod ulterius declaro fianta, & exmiplo confirmo, & pono casum quod e R duae lineae una ex decem constans moes, & altera undecim, tunc inquiro istae lineae essent aequales, nec ne pdicunt adverserit quod non; tunc sic illa ib
nea major solum excederet mimon in puncto, sive indivisibili: Ergo non aliqua quantitativa extensione: Ergo in Extensi ne quantitativa aequales serent: Ergo A e. I 8 . Secundo 'obatur conclusio ab incoirenienti, ratione qua utitur Scotvi sub n. q. s. t. nam si continuum ex indivisit, libus componeretur, sequeretur quod i
diuisibile esset divisibile; hoc implicat: E
M&c. Probatur sequela et posito quod si, Mam sectam ex tribus indivisi,ilibus transeat mobile vincius in aliquo tempore,& p rem quod in eodem temptae supra.eamdem lineam nudiveatur aliud mobile in duplum velocius: imur tala mobile quod in duplum Mocius moveretur duplex sp tium pertransibit, & consistenter ctum cum dimidior Ergo tale punctum
rit divisibile in duas messiemes, quodH- surdissimum est. 1 8s. Tertio probatur A codem ibidem s. s. tiam illa indivisibilia, quae componerent continuum, ves essent continua, ves contigua sed neque unum, neque in rum et Ergo neutro modo postait illam componere. Qisd non continua probatur, quia muta sunt quorum ultima sunt, unum, sed indivisibile non habre ultimum: Ergo non potest componere continuum; .inime probatur e quia ultimum dicitur ratione alicujus partis prioris , quae non estiatima r Ergo si indivisibile haberet ini-inum, habreri aliam partem priorem, quae tinni ciscet ultima, & consequenter in has duas partes esta divisibile indivisibila,quod est implicatorium s idem secto argumentum de contiguis, quia contigua sunt quorum ultima sunt senes; sed indivisibilibus Bbb et repu-
403쪽
repugnat liabere ultima: Ergo &esse contigua. Praeterquam quod ex contiguis nequit resultare continuum: Ergo Ex partibus , sive indivisibilibus contiguis repugnat quod continuum componatur. I 86. Probo nunc conclusi moen sp cialiter de continuo successivor perinauem continumn non est compostum ex indivisibilibus, sed ex partibus divisibilibus: Ergo & continuum successivum; antecedens patri ex dictis, cons uentia probatur; sicut se habet continuum ad suas partes, ita successivum ad suas, sed continuum permanens ex partibus divisibilibus, & non india visibilibus componitur: Ergo & successivum, minorem probo: quia partes succes sivi motus v. g. simuntur a partibus permanentis , exemplum et sit a transit spatium
pedale non dicimus, quod in motu sit prius, S posterius, nisi per i pectum prioris, &posterioris in spatio. Et roboratur: quias iecit indivisibileiaditum indivisibili non
cit maius in continuo permanenti, ita & in successivo , & propter easdem rationes. Ergo &c. 1 8 . Ex dictis huc usque habemus, quod nullum continuunm vel pennanens, vel successivum sit, componitur ex solis im. divisibilibus, sta ex partibus divisibilibus ,
quae uniuntur, & copulantur modiis india visibilibus; ita ut inter unum indivisibile,& aliud necessario mediet aliqua pars divisibilis, minter punctum, de punctum lima, & inter nunc, & nunc tempus, ut ait Philosophus. Alias rationes in probati nem nostrae concIusionis omitto apud a flores videnda; Argumenta contradictat.1 88. DRimo arguitur contra nostrandia conclisenem et sic se habet pumctum ad lineam, sicut unitas ad numerum , ex I. topic. cap. I . sed numerus ex solis indivisibilibus unitatibus componitur , &coalescit et Elgo S linea ex solis punctis et Ergo &c. Ret pondeo paritatem stare in hoc, quod sicut unitas es primum num .ri, ita punctum initium lineae, non autem quod sicut numerus ex unitatibus coalescit, ita linea ex punctis, tamquam ex partibus essentialites illam componentibus, & idem dico de aliis continuis, & haec est communis responsio. Sed contra non implicat in
indivisibilibus unitatibus aliquid reici majus
in quantitatc disci eta, in innuero, exempli gratiar Ergo non implicat indivitabilibus punctis aliquid effici majus in quantitate continua; antecedens est certum,consequentia probatur et non implicat in indivisibili quatenus .ale aliquod majus inc re, quia si quatenus indivisbile est sibi r pugnaret maius. incere , nulli indivisibili posset convenire; & sic neque unitati, n que indivisibili, quatenus tale indivisibile, pura quantitatis continuae et Ergo ex nullo capite I epugnat.1 8s. R pondeo dupliciter et prim .n ando suppositum, quod unitas secit majus in numero, licet siciat plus, nam improprie unus numerus dicitur major alter . licet bene dicatur plus altero. . Unde concedo quod indivisibili in sua communissi
ma ratione conveniat non facere majus..
Secundo respondeo, & melius, quod i . divisibili tui quantitatis continuae videlicet, repta Diniti=od by Cooste
404쪽
IN OCTO ARISTOTELIS LIBRO S. etsi
iv 'at sacere majus, non autem indivisibili quantitatis discretae, qualis est numerus; de ratio disparitatis ab unius , & ait rius natura intrinseca desemitur, nam cum talia indivisibilia quantitatis continuae non possint ossicere lineam v. g. nisi uniantur,& Physice tangantur , & non possint se Physice tangere nisi sectuidum se totae, meo quod habeant latitudincin partium . ne- restiuo inimmitterentur , & pcnetrare tur, & ex cis non posset aliquid majus uno resultare, vide quae dixi n. I 82. at vero indivisibilia quantitatis discretae , numeri v. g. quae sunt unitates, cum non petant uniri, immo separatae , & discretae esse,
I m. Secundo arguitur e si corpus persecte sphaericum moveretur super co pus persine planum continue tangeret illud in puncto, sed nulla pars est assinabialis in plano, quae non possit attingi ab illo
corpore sphaerico et Ergo totum planum constat ex punetis. Et confimatur: gl bus, sive sphaericum potia moveri in plano de extremo ad extremum et Ergo tota illa linea componitur ex punctis; patet consequentia et quia pinsecte sphaericum non tangit nisi in puncto; sed tangit planum succemve de extremo ad extremum r Ergo
continuo successive tangeret punctum diu punctum: Ergo linea per quam fieret mintus ex solis punctis esset composita; quod fi semel admittitur continuum ex talis induvisibilibus componi: Ergo & omne , cum non sit major ratio unius , quam alterius. Idem argumentum potest fieri de puncto separato , quod super planum moveretur
faecessive continue, quia quidem punctum talum tangeret in puncto et lago in illo
corpore quanto continuo unum punctum
post aliud immediate sequeretur , & ex eis
componeretur , & resultaret. I vi. Respondeo ex Scoto in hocs' q.
I. ad quintum. Ab n. s. quod si corpus perfecte sphaerictim (& idem dico de piri
cto moveretur super planum,non tangeret
immediate punctum post punctum, immo post punctum tangeret lineam sive partem divisibilem non adaequate, sed inadaequa te, ita ut illud partis tactum a puncto, sive sphaerico esset Modammodo indivisibile.
Ex quo nullurn mitur inconveniens, nam
te potest illud quod divisibile est tanei ab illo, quod indivisibile est , ut patet de Ahelo indivisibili tangente divisibile spa
i y2. Tertio arguitur: datur aliquod continuum, quod non ex partibus componatur, immo ex indivisibilibus: Ergo non omne continuum ex partibus componitur; antecedens probo: tempus nullas habet pa tra ex quibus possit componi: Ergo dcc Probo antecedens et quia si aliquas haberet Partes maxime praeteritum , praesens, &hiturum; sed nulla pars priuens temporis datur , sed talum indivisibile instans, quod
nunc temporis vocatur et Ergo&c. Probo minorem: &suppono quod successivum ut tale nequit secutam omnes suas partes simul extitere, sed necessario petit quod una desinat esse ad hoc ut alia sit. Qim supposito sermo discursum: eo successiviun n quit existere simul secundum omnes suas partes, quia successivum est; sed quaelibet pars temporis est successivar Ergo cuilibet parti successivae repugnat iuri existcntia;
405쪽
major ex se patet , minor probatur et quia ideo succcsivum est tale , quia partibus tarinaliter in se successivis conflatur, sive ccisD- ponitur : Ergo nulla pars successivi datur, quae non sit successiva. Et roboratur, quia
sicut se habent partes plani ad planui, &sphaetici ad sphaericum, ita se habent partes
successivi ad successivum ; sed milia pars d tur in plano, quae non sit plana, neque in sphaerico, quae non sit sphaerica, sive curvarErgo neque in successivo, quae non sit successiva; sed successivo ut tali repugnat tota simul existentia: Ergo cuilibet parti temporis sinul existere repugi
i ys. Respondeo ad argumentum nE-gando antecedens, & ad ejus probationem Diniliter nego antecedens, ad primtionem concedo majorem, & nego min rem,nam non talum in tempore datur minc,
sive indivisibile instans actualiter existens, sed etiam pars temporis divisibilis; & ad
ejus probationem respondeo concedendo majorem & minorem, de distinguendo consequens: Ergo cuilibet parti successivi repugnat existentia simul secundum totam suam extensionem & latitudinem, concedo consequentiam: secundum aliquid siti in- adaequatun nego consequentiam. Unde ibcet una pars temporis non possit tota simul
existere, eo quod successiva sit, potest i men existere secundum aliquid sui inadaequate, quod ciun desinat esse aliud inadaequatum ejusdem partis in existentia sequitur. Ex quo nulla sequitur implicatio, nam post instans praesens, sive nunc, aliqua pars temporis sequitur immediate, & non aliud, quae quidem pars licra non possit tota simul existere, eo quod successiva, potest
tamen inadaequate , & secundum aliquid sui existere.
Utrum partes ex quibus compomtur comtimam fluet actualiter distincta
inter sese, ct an inseveta,rri sinita et 8 . DRO hujus quaesiti intelligena tia praemitto primo quod pa tes ex quibus coalescit continuum sunt in duplici disserentia, aliae enim sunt aliquotae, aliae proportionales ; partes aliquotae sum
partes determinatae magnitudinis, ut paramus v. g. qui determinatus est, & in alios palmos invivisibilis. Partes proportionales , inaequales , indeterininatae, & communicantes communiter appellantur, quia palmus v. g. sive ulna, servata proportione minoris, & minoris quantitatis secatur in plures partes, ut in duos semipalmos, Min quatuor medietates semipalmorum, re ideo inaequales vocantur, quia nulla est assia
abilis certa magnitudo, sed quaelibet in
minores , & minores partes indere in
tas, & incestas est divisibilis. Dicuntur
communicantes,quia una Mnper accipit alia quid ab alia, ut semipalmiis accipit medici tem palmi; &indeterminatae appellantur, quia carent termino suae parvitatis, sed seni- per divisibiles sunt sine temtino. si. De partibus aurem aliquotis nulli est dubium quin partes , quae sunt actualiter in continuo sunt finitae, nam ex idens est, quod in ulna v. g. solima quatuor quantit tes palmares teperiuntur, & octo seinipa
inares, & sic de aliis partibus, quae determ
406쪽
nata gaudent extensione; de partibus tatur pmportionalibus , quae non habent dinterminatam a nobis extensionem, & m
gnitudinem est difficuliosis an sint actu uter in continuo, vel solum inpotentia, &an finitae, vel potius infinitae
r 's. Omissa ergo nutiva sentcntia, quae ab aliquibus recentioribus sectatur, quae docet nullas partes actuales proporti nates esse in continuo, vera, & a nobis i nenda scntentia a Fat in continuo dari veras partes proportionales realiter,& inter se diversas , habentesque aetii, veram, &formalem rationem partium, & vera, &realia indivisibilia mediis quibus tales partes uniuntur. Ita Scotus expresse in et . due. a. q. 8. s. si ,- n. ra. Osequemibus, ct s. Metaph. q. 8. n. 16. in De , ct lib. II. in Metaph. s. ubi Philosophus v. I os. Probatur
Tatione r omne continuum est compositum
actuale: Ego labet partes a les ex quiabus componatur ; pmbatur consequentia: quia ex partibus in potentia nequit totum actuale constaui, sive causari, nam illud quod existens actitae non est nequit causare, sive Physich componere illud, quod est ;sed continuum quid coen Mum actuale ex civiale est: Ergo dic
t y T. Secundo probatur: nam contianum teste Philis. Metaph. cap. I 2.
quantum est diu sibile in ea, quae ii sum ;sed est divisibile in partes et Ergo partes cia alites insunt i Ergo in continuo sunt partes actu es, & tartara veia,& reales.
Quod tales partes fini actualiter diaetinctae realiter, inde patri, quod possint separ ii, nam una pari vini ab alia separabilis est; sed illa inter quae datur sepai stilitas,
datur a mi is distinistior Ergo&e. Igy8. Tertio probatur in Concito Tridentinoscis Is . cap. s. ubi loquens da
Christo Domino in Eucharistia existerile ait et oris enim est integer Christissubpanias me. Os quavigibi, Gei parte; totis item sub pini specie, Ssul his partibus exisset: Ergo supponit Concilium quod in quantitate panis, & vini dantur actualites partes
distinctae, sub quibus esse civis iam desinit
de fide: Ergo&c. I yy. Ad secundam partem quaesiti deveniendo dico quod partes proportionales ex quibus coalescit continuum stat infinitae talum in potentia, sive syncat ore
malice, non autem categorematice infinitae, (vide quae diximus dis . 1. de infinito n. 2236, & Iasy, & Ir8 . & inita: Procum intelligentia praemitto, quod partes
continui aliae sunt communicarites, ut sunt
illae quarum una sciver accipit aliquid absia, ut si , qaantitate dumim palmorum accipias medioerem posteriorem prioris palmi, & medietatem priorem palmi pollertatis efficies tertium palmum, & a m dietate hujus , & altervis alium quartum palmum ectes , & sic in infinirem. Aliae sunt non e Dunicantes sed distinctae, ut si ampum primam paetem lineae, & postea semidam ,- mediate sequitur post primam, & rursum tertiam , post s eundam hiatur. isoo. His praeiactis dico primam conclusionem et partes 'portionales non tammunicantes, sed imp tatae, & sco sim acceptae, ex quibus componitur continuum sunt finitae , & non infinitae cum
407쪽
rtanatice ita Scottis exprelle in hoc C. q. t. s. verum est tamen in Fne, sub n. cujus haec
sunt verba: prima concluso nulla partes comtinui sunt infesta, sumendo hanc dictionem
in itam categorematic , patet quia omnes partes continui sunt terminata , nec a uasant extensa sne terminor igitur omnes sum smae Isor. Probo igitur hanc conclusionem contra aliquos Scotistas ratione mea videri efficacissitna: cvidens est quod unum conitinuum est majus alio, nullus enim tam insanae mentis est, qui possit negate coelum esse majus in quantitativa extensione grano satrapis et Ergo evidens etiam est, quod u- nuin continuum habet plures partes alio: Ergo in illo minori, in quo minus partes dantur non sunt partes infinitae; probo com sequentiam: quia infinitum non potest excedi , nam ut ait Scotus in E. Ap. I. q. s. t
nentes autem , v. ad ultimum, n. Zo. t aquam
la majus, ct tantis non conveniunt quantitatim is, rufi finita, de ratione emm quantitatis majoris est excedere, O minoris excedi, Saqualis commensuratri , qua Omma videntur
concludere Finarem. Vide quae dixi dist.2, ex s. n. 128 .l si in infinitum non exced retur jam non infinitum, sed festum evaderet; tune sic in isto minori quanto, in grano sinapis v. g. non sunt tot partes, quot in coe- Io : Ergo non sunt partes infinitae: Ergo in nullo, quia qua ratione in uno continuo non infinitae reperiuntur partes neque in
isor. Huie sive simili argumento r spondent aliqui Scotistae nigredo quod in grano sinapis non sint tot partes, quot in coelo. nam ex eo quod tam hujus , quia
illius sint infinitae, non possunt plures esse in uno , quam in alio. Sed quis non videt
hoc esse chimaericum, & sine fundamento dictum p sedoires censura, quam mereritur , ostendo in primis hoc esse expresidcontra Scotinnoppositum asserentem, ipse enim Doct. Abi. inet. dist. 2. q. P. F. s. ad a. v. istud etiam de succesilao, sus. n. I o. in sine probat, quod in circulo majori a sortiori debent esse plures partes, sive plura pun- quam in circumferentia circuli min ris, in exemplo ibi ad isto de duobus cim culis idem centrum habentibus his verbis: Ergo tot uncta erunt in minori circulo, Aut in majori. Hanc insere illationem ab inconvenienti arguendo, & statim addit: sed imp bile est duo inaequalia componi ex partibus aqualibus in maginudine, O multitudine Sc. Ergo ex mente Scoti aperte habemus,quod in minori quantitate non sunt tot puncta , quot in nrajori: Ergo non sunt infinitae. Isos. Secundo probo conclusionem ex verbis Scoti desiimpto fundamentorideo unum continuum est majus alio, quia
habet plurta partes, quam illud aliud; sed partes, quas habri illud continuum, quod exceditur repugnat esse infinitas: E A-cendum a siniori est, quod sunt imitae;
maiorem probo: ideo continuum est ex tensum, quia habet extensionem, & latit
dinem partium et Ergo quo plures fuerint
partes, eo majus est continuum: Ergo ideo unum est majus alio, quia habet &c. Iso . Et roboratur: quia si tot partes proportionales sibi invicem non emi municantes essent in uno continuo, ac in alio, quare unum esset majus alio e Rursus si e sent partes trinitae. Actuales in continuo
408쪽
IN OCTO ARISTOTELIS LIBRO S. 38 s
alsis ter distinctae: Ergo sacerent exten - tibus, de non ex indivisibilibus: Ergo com- sionem infinitam: probo consequentiam: ponitur ex partibus divisibilibus; tunc se quaelibet pars proportionalis hisci pro- illae parita sunt etiam continuum: Ergo ex priam extensionem disti. 2 ab extensi, partibus aliis divisibilibus componitur; dc ne alterius partis: Ergo pare infinitae ia- idtia facit argumentum de illis aliis patricerent extensionem infinitam actualem et bus, & idem de aliis, di sic in infinitum: Ergo si in grano sinapis darentur panes in- & isne omnes partes sunt actualiter inconfinitae ae uales, granum sinapiscitet infini- tinuo realiter intcr sese distinctae ex dictis nitum in sua quantitativa cXtentione, quod j a nobis n. I s6. & sequentibus hujus aris- quid ridiculum cst: Ergo S c.
culi: Ergo in continuo sunt astitaliter par-Isos. Dico secundam conclusionem: tes infinitae, patet consequentia quia si e in continuo infinitae partes syncatcgorema- sent finitae continuum non divideretur intic sunt. Ira Scinus in hoc G. q. r. s. r. sib sempta divisibilia; patet, nam si essenis n. s. cujus haec verba: secunda conclusio, ac-llum decem partes continui v. g. postquam cipiendo ham dactionem insimium sulcategore- semel tale continuum esset in decem illasmatice, haec est vera, insinita partes sunt in partes clivisum non citet ulterius divisibile ;continuo et probatur iatione ejusdem: quia non possumus tot assignare in continuo minutissimas partes, quin alias, & alius min res assignare possimus, & his minores alias, at sic iis infinitum syncategoronatice, sumpta infinitate non solum lecundum part , quas habet actualiter continuum, sed etiam
sccundum quas potest habere. Et dicta pro hac celebri difficultate sint satis, &c.
isos. 'missis argumentis, quae contra . Aprunam partinia quaesiti citarinari possunt, quae sere nullius sunt ponduris sic arguitur contra secundam partena, de
piaecipue contra nostram primam conclusionem, quae habetur num. Isto. in qua asserimus in continuo non esic pariet actua-
litis infinitas: primo ex Philosopho in laic 6.iex. s. & ex a nobis dictis n. i Ty. liuius dist.& libri: continuum componitur ex Pu- sed esse continuum & non esse divisibiale arguit contradictionem, saltein a posteriori, sicut esse hominem, de non esse risibilem: Ergo&c. ISO J. Et roboraturi quia si continuum
non citet diuisibile ih semper divisibilia rErgo cilci divisibile in indivisibilia: Ergo
ex indivisibilibus componeretur, cujus oppositum jam ubi supra docuimus ; probo
consequentiam et quia unumquodque com
ponitur ex eis in quae reselvitur; sed si resolveretur continuum , suo divideretur in
eas partes finitas, in quas divisibile est, dc tales illae partes non citent ulterius divisibi ita , utique in indivisibilia resolveretur et Ergo ex indivisibilibus compon tur: Ergo necessario dicendum cst quod continuum
est diuisibile in sempor divisibilia, de sic stat
409쪽
majori intestigent a Scoticae veritatis appono casum, quod una linea esset coinposita ex tribus partibus proportionalibus, nam scut admittitur ab his, qui continuum ex
indivisibilibus componi assirinant , quod potest dari linea ex tribus indivisibilibus
constans, ita a nobis admittendus est Asus, quod una linea ex tribus, & non ex pluribus partibus constare possit, nam alias omnia argumenta, quae in contrariae sententiae impugnationem aisere Scotus tam in hoc s. quam in E. m. Hi . r. q. v. nullius essent
vigoris; dissicultas igitur mitin hoc an istae rein partes, puta A. B. & C. ex quibus talis linea constaret client in alias partes divisibiles, quia si nonr Ergo indivisibiles et Ergo eum ex illis, & non aliis componatur talis linea ex indivisibilibus componeretunsi sunt divisibiles tales partes et Ergo illae aliae partes , in quas divideretur pars a. v. g. etiam essiuat divisibiles: Ergo iam non ex illis solis tribus partibus illa componeretur linea, quod est contra sippositionem, & casum. is op. Suppono etiam quod partes omnes quantumcumque minutissimae situ, quae continuum componunt sua gaudent pec
tiari extensone, in qua salvatur quid litas,& essentia quantitatis ; sicut enim omnes gradus caloris habent formam specificam caloris , & hi quolibet gradu tota ratios cilica caloris salvatur et ita in qualibet parie quantitatis tota ratio specifica quantitatis salvarer, &perseverat. At cum divisibilitas sit passio quantitati conveniens in quacumque minutissima parte quantitatis bet reperiri divisibilitas, siquidem in illa reperitur estentia quantitatis, quae radix est, a qua talis divisibilitas , tamquam passio propria dimanat.
isto. Rursus suppono quod esse diuisibile, siue posse dividi est proprietas, sive
passio quantitatis, sive continui, caeteruincise divisum massi passio, immo accidens quantitatis continui destructivum; nam continuum esse dicit continuationem pamtium componentium ; csse divisum autem dicit separationem talium partium, & est
implicatio quod continuum sit , & quod divisum sit; nam si ad hoc quod digitus v g.
sit continuus cum manu requiritur , quod
digitus sit unitus cum manu: Ergo si Oitus sit a manu divisus, & non unitus , ma-plicat quod sit cum illa continuus. Unde haec erit vera propositio et linea ex tribus composita partibus in tres partes cst divis-bilis; at ista divisone posita in re, neque manebit talis linea ex tribus partibus, ncque erit vera ista propositio: continuum ex tribus partibus compositum est in tres partes
divisum, quia si divisum et Ergo i in non
continuum , nam sicut ad hoc quod angu-gulus sit requiritur, quod quatuor partes anguli sint unitae, ita ad hoc quod non sinita aliud requiritur, quam Pod non sint
Is II. Ex quibus apparet quod si linea , quae ex tribus solis partibus constam, & in eas esset divisa, jam non linea trium partium continua taret, linino talis tripartibilis linea sicut per sui tripartitam divisionem diam retur; ita si illae parita, quae constituunt lineam , dividerentur, iam non essent partes, immodestruerentur ; hac tamen disserentia servata, quod Enra talis dividi posset in illas tres partes A. D. & C. quas supponimus habere, quarum quaelibet esset veth, & se maliter quantitas , sive continua , saltem
410쪽
partialiar; at vero si una ex his tribus . . v. g. divideretur , partes in quas fieret illa divisio partis, non essent quantitates, nec divisibiles, neque indivisibiles, imino in nihilum redigerentur, quia talum in illa parto , quae lineam talem componeret piset salvari, & existere quantitatis essentia, non vero in illis semipartibus illius partis, quia supponimus, quod pars illa est minutissimum quod sic in quantitate continua potest Istr. Haec doctrina, ni salior expresse habetur a Scora in hoc C. q. t. s. ct secundum hoc n. q. ubi ait: ct secundum hoc restandetur ad dubitationem, primo quia hac estDDD, in infinitas partes potest dividi contimum ;in semper esisFbilia potest dividi continuum: di reddit rationem et causa brim est, quias
raues propestiones ponerentur in esse oporteret
praedicarum salvare so propria forma m. Et semper ista es farsae in aliqua partes est Ariasum continuunt, quias Fudivisum, jam non
est continuum.1 sis. Ex his patri responsio ad argumentum. Respmdeo ergo concedendo quod continuum commitur ex partibvi,
Se non ex indivisitalia , & cum dicis,
quod illis partes sunt etiam commum diastinguo & loquor de partibus cpiae sunt inimcdiate in linea v. g. & inter quas alia para non mediati fiant corvinum Vitialia thr concedo; totaliter, & adaequale negor Ergo sunt compostae em aliis partibus, dias inguo consequens e sunt compositae ex seliis partibus,in quas si tales partes dividamvir potia salvari ratio quantitatis Rego; nam mes partes sunt minimum quod sic inquanto pinum repetiti di sunt lvisibiles in i
t partes, in quas si dividantur, ratio Tianti tis destruitur concedo. Vide quae dixi n. isto. Ergo jam continuum ex decem s lis partibus cons Ium in illas decem parita potest dividi, &non ins perdivia
sibilu,concedo consequentiam, intensu explicato. isi . Ad confirmationem argumentinum. Iso T. positarn distinguoc sequetur si continuum non esset divisibile in semper
divisibilia: Ego esset divisibile in indivisibilia positiva, quibus cmnis repugnat divivisio, qualia sunt puncta negoc me entiam; in indivisibilia, id est non divisibilia in alias partes, in quibus salvari posset ratio ocontinui concedo consepientiam; & eadem distinctione ad reliquum argumenti respondetur. Ad aliquas authoritates, quas pocsunt adducere contra nos ex Scotosacilis
erit solutio stando in hoc, quodJovinia
Scotus de infinitate symat orematica, non autem cat rematica, & actuali. Ex ductis ad alia quam plura argumenta secillime respondeiatis; & dii pro hac celeberrima dissicustate suit satis, ut ad alia transeamus.
De inceptione, O defitisne rerum. Cu M ,omnis res creata ab intrinscto petat incipere esse , & co Risia omnia desinere esse , licet aliqua de Lusto non desinant; & omnia quae incipiunt esse, in poeminentia sint, ves successiva, disputandum nobis erit, tam de unis, quam de alteris, quomodo incipiant esse, &desia