장음표시 사용
571쪽
406 De Superbiae gradibus. Cap. II.
ιιne tis font/- , tam s uidum istebus , ct non bιhalin , tam feruidum nonibus , vitnon tangatur . In Epiro atium fontem , in quo Dees, ct in caeteris extinguuntur aera a ; sed non vi in trieris extinguuntia extincta. A,MBon Arcadiae Isidem propterea se oseari, quod aerenses semes , iam no. possit emingui. Ligntim eώitisam seus Aegyptia non τι tigna eatera in aquIs natare; . sed mergi,et quod mi aliatus,eum In imo antiquamdati fuerit,inde ad aqvi stipe seu ναν
jus emergere,quando mala aestim d/btiis hia Imoris podere praegratiari. Poma in terris S
.ldomorum gigni qua ,-ad maturitatis faciem peruanire; sd morsu, presseratia ratata in fumum,aesistituam eisio fatisenti evaneseera, cte. De his atque alijs innumerabilibus historijs reddant rationem, si possunt,curios illi quod si non possunt,eum tamen ii cnaturalia sint,3c quomodo tanto, tamq. temerario ausu conantur earum rerum rati ne inquirere,quae totam naturae humanae capacitatem superant Sane quomodo si brutuanimal, humanarum actionum rationem inquireret,ut temerarium reiiceretur ; ita cusit homo in comparatione Dei vilitatiu animal, ex quo David: Vι iumentum,inquit aesti, fiam apud te rerum diuinarum natura sua incapacusmus, merito ut temerarius reiiciendus. ubi rerum, quae omnem captu excedunt,rationem se attingere posse putat. Et si fatuus diceretur,qui grammaticam,a
tequam prima didicerit elementa,scire vel le tentaret icur non stultissimus dicetur ille, qui diuina inuestigare presentit antequa infama,ct humana didicerit Cum visparuam ιιιII frmonis eius avidierimias, inquit Iob, i quis poterat tonitrvium ma nittidinis eitis inati νιλ Unde merito Abbatem Nilum cuida, '.quem spiritu diuino adulterum nouerat, aliquando a se percunctanti, An saluus esset admirabilis ille Salomon,neene,respondisse illarunt. Et ego scire etiam de te vellem,an i saluus sis, nec ne . Quae enim utilitas mihi, vel tibi, ex sa ute, vel damnatione Salomonis λ non enim illi, sed nobis praeceptum fuit illud. Lui siderit mutierem is concia-pueendiam eam , iam moechatus es eam in eorde suo. De Salomone autem nihil usquareperimus in sacra Seriptura, talibus docens non curiose de aliena , sed de propria inuestigandum e se salute. Sane quemadmodum , inquit Plutarchus, lue fores non sinunt eanem aberrare , ct quemtibet odorim prosequi; fad Ioris r/ιν Biant , reuocantque, o,actum eiusferuantes purum, Θ inivria ostio pectitiam,ve aeritiasMaγυι vestras te oporterio curios atem ad gaidai. 0.esandum, daediamus excurrentem , atque aber antem rehibere , atqtie retralem, quo fretiuων ad initia . Etenim fleui Mnas, ct aqvilia dcim ambutim, Ungues vertunt resis um, ne aciem id rum, ct eu piam arierant . se exis ismantes curiostatem ad multariam rerum cognitiois, aciem qtiandam,staeumen habere. ne conomismias Hud, nee heletemtis in rebus rit.'imis r feeundo cero loco eon meamus , quandopraeterimus f es alienas non inιν spicere , nee in ea, quasent initis o I s irrumpamias, Utentes curiositate visa manus
Sed itivid Iemeratis in promptiast, qui negauit 3uisquam referre virum pedes an octius infras in aedes. Et paulo inferius. Hoeetiam almonendiam ne redditam episolam mox soluamus, qu/madmodiam seiunιρυ-riquo, quis mania snt ta-ioris, dantibus esisolis Cineuia diticerant. Cum ergo quondam Roma dissererim , Ranteus iuri quempori Meidit Domitiantis, gloria itiitis inuidus , me loquentem audiehat, atque interim
fatenes aeredens, C faris opsoiam iui Feddidis , atqtio ortassentio, meque fermonem interrumpente , quo posse opsolam Iegere , notiit, nee prius re nauit,quam ego nissem orassonem. e dimisi em auditorium s . siaua qώidem in re omnes Gisi aerauitatem admIrae iant. Me ex Plutarcno, ut vel sal tem confundantur philosophum talia docuisse,quae nos veri Dei cultores si taceremus, maximum quid secere crederemus .
Sed iam de alijs superbia gradibus a Ber-l nardo enumeratis disseramus.
De imitare animi secundo, stre inepta latitia sertio superbiae
rositatis primum luperbiae gradum peruenerit, tu que ipsius oblitus ad actionum
lium contemplationem sodederit , secundum iam superbiae gradum ascendit, qui est leuitas animi: nam dum quosdam in multis sibi suspicit superiores , quosdain vero inseriores despicit, inde leuι-
gatus animus, inquit Bernardus, nunc peririν. Me ac
inuidiam nequiter tabescit, nune per excellentia puerstiter bitaresiti in altero ne tis, o in altero vanus, in utroque superbus, quia
ct quod'p.rari se dolet, di quod superare
se gaudet amor propria Meeuenssa facit. At quia proprium est superborum laeta semper appetere duxta illud i Cor fluitorum obi Iritima , ad tertIum indet gradum , qui est in pt.laetitia, se transfert: nam cum gaudium, quod semper appetit, frequeti videat inter potari tristitia, quam de bonis alterius contrahiti impatians suis humitiationis, inquit a Bernardus , ibi sua vitilas,er aliena exuia
572쪽
lentia mon Iratiar, refringit curiossatem is ilissimulans , in quo aiser praecetiit, tanti in quo ipse variarur praeceuere cur Iosus notatus . Inepta haec laetitia dicitur , quod intra se ipsam contineri vix queat, sed hominem semper ad inania,scurrilia ,de ludicra prouocet,unde qui illam habent,teste Augustino. . Vt θώid,dicunt,animi gaudium intus asseo- disyingredere inpubheia I Itis, die ali tildfra unde Vel tu, Oe proximi videant. Et quidem, ut extrinseca illa,& tumultuosa laetitia, costiehtiae morsum, qui animu de culpis dolentem reddit, non sentiat.Sic enim sacrificuli idoli Moloch, ut Ieremias docet, variis S tumultuosis instrumentis eis ciebar, ne parentes gemitus filiorum, quos sacrificabant, lperciperent. sed quantum haec latitia homine Christianum dedeceat Chrysostomus his uerbis declarat. Non es, is quietas,nos A af suae ridere, restat euehinnis, motibi deI 60Med eora potius,et earum, qua spectantur in theat is, qtiae in lupanari,s inquinantur ,
duulorum: non es I,inqua,hoc eortim, qui ad aeternum re niam Cocationi. Quare Caieta
. nus 2 stus, inquit,raro trib istir sapisnsi, fastidiis nihiI GPQj pariunt. Nam fatuus, uti inquit Ecclesiastes, m risia exultat Coresua: 'loir utilem sapias ciae tacite ridebit. Fatuus,
cuius cor timore vacuu est, cachinnos edit, Sapiens vero, qui vallem lacrymaru se incolere videt,lacrymatur,& vix tacitu ridet, etenim gaudere,ct ridera in Meleetiti, nsneri
homini, fenfati,sed phrenetiei, inquit Augustinus . Et quis unquam sapiens in carcera tus ad satum, fabamque mortis risi λ paucis sane quadrat illud Salviani Sarriniet, quodammodo herbis omnem Tomanum popiatam putes saturatum , moritur, edi r/det:
nam rarus, qui rid cndo mortem vitimum
terribilium toleret. Sapientes timent iudicis sententiam, timent se luituros post
mortem poenam eorum , quae viventes peccarunt , illudque Sapientis dicunt: Risenti reputatis errorem, gatidio dixi, quid Dia fra deeiperis risus, inquam,leuitatis, non sortitudinis: etenim multos iam torum r titer, constanterq. risisse non dubium: quod si morti adiudicatum leuiter,& inaniter ridentem fatuum dicimus,cur non homines stultos dicemus, qui morbi ob patrata scelerata. adiudicati,& ni respiscat aeternae, semper rident , & in tripudijs versantur / Sane si in spatiosissimo quodam campo maxima hominum adesset multitudo, quibus ab Angelo
reuelatum esset casurum e caelo fulmen, perempturumque ex eis unum, vel plures,
quisque sibi timens, ni sugere inde posset,
illacrymans preces ad Deum iundevi , ne sibi tantum malum contingeret, maiorique nisu tremerent uniustitiusque membra, cor palpitaret, sanguis congelaretur, non cibu, non potum, non somnum esset qui caperet
si ex illa multitudine quispiam adesset, qui
tali nuntio non modo non commoueretur;
sed sicut prius rideret, comessationibus , Nebrietatibus indulgeret, phrenes lahorare, vel fatuitare diceretur; ita cum multo maius periculum certa reuelatione sbi imminere homo sciat, fulmenque , ac sagittam summe laethalem, S extimescendana diuinae iustitiae , qua peccatores aeterna morte puniuntur , casuram, ni eos suorum peccatorupoeniteat ; quomodo qui graui contaminatus est culpa non saluus est censendus, si lircsciens rideat λ Quomodo nos omnes ridere possumus audientes Dominum dicentem: utii Znim fiant Cosati, panei vero et t.
cti. Et, Angusa porta , ct arcta Cia eH,siqua diaeit ad Citam , ct pauei sunt, qui imueniunt eam. Et Chrysostomum, dum in i insigni ciuitate Antiochiae, Syriae metropolii concionaretur. hoonquientem, putatis in hae nos a civitate, qui Iur antis esum quidem es, qxod dicturassem, dieam
tamen non pomunt in tot mi Fbtis estnia inti
niri, quifritii sunt, quin or de his dialito . Quod an vir sanctus amplificandi gratia, an
alia ratione dixerit,modo no est animus disquirere. Heu fulmen e caelo lapsurum , noni timemus,& ignem aeternu ab aeterna proceis
dente iustitia non pertimescimus 3 O infelices t & νnde quaeso tanta vecordia unde ii cextrema satuitas Merito itaq; inepta hre istitia superborum dicitur, qui vanitate tantummodo huius mundi pascuntur.
De iactantia quarto superbiae gradu.
si biae gradus , quem Bernar duSη dicit iactantiam . Aristoteli
l . ζύν.i , quae proprie vitiumra est in sermone contra veritatem , cum quis maiora d
se praedicat, quani sibi in sint: cidem Aristoteli is si , , idest iactator, quod si fiat de malo quod quis secit, non est pwprie iactantia, quia deest mendacium; sed est vana gloriatio similis iactantiae,eo peior, quo res, de qua gloriatur, peior est; si autem fiat de malo,quod non secit,cst peccatu iactantiae, quia est mendacium, quo de re maiora praedicat, quam in sint. Nec obstat malum id e
se, quod de se dicit, quia accipit illud instar boni. & laudabilis, & ita in opinione ipsius
bonum est. hoc vitium licet de se peccatusit veniale, quando tamen vel est contra gloriam Dei vel in notabile damnum proximi, vel de graui culpa,graue etiam peccatum est . Assimilat iactabundos Plutarchus cupresso, quae licet alta sit arbor nullum
tamen serustuctum. LMEIenes, inquit, cum
573쪽
De Superbiae gradibus. Cap. III.
pientiam, di prudentiam stipat . putaων.
linquam ce . hibere non potest .
Athenienses aes inferendum reliqua Graeciae ιὸuum sis is Imntitis es nestaret, ac de se multa,cariag. ractaret, Phorion ait: Cu
enim magnae sunt, nec tamen ullos ferunt Ductus, nisi ridiculos. Quare Salomonis:
exesas. Etenim vites, quae soliis multis luxuriantur , vini haud multum proserunt; ita qui multa de se ipsis garriunt,& iactant, raro multi consentaneas actiones edunt: nimis enim magnum videtur , & non nisi Heroum , quod Liuius de Romulo prodidit: Dictis, factisque perinde quam esse magnificum . Nam iactantia, sapientiam, & prudentiam in primis expectorat, nec seri potest, ut vel sapiens fiat iactabundus,vel f iactabundus quis esse incipiat, sapiens perseueret. Verissimum enim illud Plutarchi Vasa mania maxime tinniunt, ita quibus minimum est mentis, quam loquacissimi sunt, de iactabundi. Quare sccic fasticus i Siem sagitta, ait i in i more carnis, se Coritim in ore stitit. Vacui enim cum sint sapit n-tiae , conceptum sermoncm minime retinere
possunt; sed sicut sagitta se mori infixa grauiter, nisi euellatur , cxcruciat; sic conceptus sermo in ore iactabundi non sinit eum quiescere, donec extra perseratur. Hlne Bernardus. Toγit, O tu Desultin , audi ores, quihtis stias De Iet Canitates, qui-btis omne, quod sentit, esstindar, quilus qualis, O quantus sit innotesat. Miseri
sane, di miserabiles f Auceps reuocabilem accipitrem non emittit manu, nis cernat ardeam, nec venator item reuocabilem earnem soluit, nisi visa praeda: nos miseri irrevocabile verbum , ex quo quales simus innotescit, in acrem mittimus , nulla nobis proposita animae utilitate. Qui moenia quatiunt milites , sulphureas machinas non nisi ad ruina ictu collibrato etiplodunt,& christianorum verba incassum volabunt, R in proprium ea proferentis exitium Z petrus Damianus iactabundos comparat aui,quam vocant turdelam quae stam sibi necem cibi concoctione parat, seu tex enim ex eius fimo nascitur, qui viscus appellatur, cuius tenacitate ab aucupe ipsemet deinde capitur ,& igne assa comeditu mi ita iaci abundi, verba vana dum proserunt, laqueos nectunt, quibus vafri daemoties eos vinciunt , di ignibus aetern s cremandos deinde tradunt. Quod cxemplo Sanctus Cregorius compro
ona tuitis igne eremabatur, ct pars ahera inlaesa remanebat, eumque ho ruetens mane fratritus narrasset, ct Deum οἱ tenderet, in quo fuerat igne consumpta, imasummaeomhMilo ita ante aItare in marmorrhus appartiit, aes itile earim femina igne eoπο- reo Disset concremata. Qua poena,quod dicebamus, indicatur, nempe morti a ternae, atque ignibus aeternis addictos,cibum q. daemonum fieri, quos iactantia, S vaniloquia capiunt. Huc alludebat ille, quem R. Iehu daper vicos, ct compita clamare consueuisso narrat sibi pharmacum vita domi esse . quem adiens filia Rab. Iodai,patri q. renuntians, a circum soraneo ille quaesiuit, ubi nam calix ille pharmaci vitalis estet : nam sibi eo empto opus, cui ille: quem ego vendo calicem, tu quoque vendis.Scriptum est enim in psallinis: aetiis es homo qui vitio Oitam , diligit j dies Ciu ra honosy nobile Iinsuam tuam amasi. Indicans linguae custodia esse vitae callicem,eiusque vana iactatione mortis. Quare David; misi, inquit, etis ossium Cias meas, ut non detingviam in lingua mea. Dixi non exicrna tantum, aut vocali voce; sed di mentali verbo apud me ipsum statui parcere ori meo, ne lingua peccem; est enim custodir vias suas in sacris literis idem aliquando , quod custodire os: Sic, qui eMyodit ossuum, inquit Salomon, e uit animum suam. qua sententiam alibi repetens ait: custos animaestiis fruat Ciam suam. Et vertunt LXX.Cώ- flos animae Dis partit oristio . Sic Iob vias suas custodiuit, de quo sacra Scriptura: In omnibus his non precatiit Iol in Ialys suis ,mq; Π Irtim ahqtiid contra Deti Ioeutus es.
Utinam h re nobis sempcr obuersarentur Ob oculos i utinam ea iugiter lingua, ac corde pronuntiaremus 'pambus Aegyptius ex illis priscis poenitenti laudibus claris patribus, teste Socrate, ad quendam ex doctoribus monachus literatum ipse ignarus accedcns, ut psalmos edoceretur, auditis primum allatis uerbis psalmi ,recusauit ulterius discedendo progrudi, quia, aiebat, pauca illa verba, si opere impleret, ei ad persectione suis ectura . Abiit nee semestri toto magistru adluit, equo tum obiurgatus, quod ad reliqua discenda no redi set, se excusauit dicens, non dum primu versiculure ipsa tenere. Postea multis annis elapsis ab alio interrogatus nu versum illum iam probe calleret: quadraginta, di nouem annis respondit se illum vix adimplere valuisse. quo exemplo quanta sernandae linguae sit dissicultas coniicere possumus, quaque merito impossibilem viribus naturae di-Yerit B. Iacobus eius custodiam, in sua canonica, ubi ait:Omnis quidem nartio hesi γλsetaerom, O serpentium , ct caeterorem domantur , ct domita sunt a natura humana r Iin etiam atit m nullus domari pote II ,rnquiettim mestim , p ena venena mortis Et
574쪽
Et L om nus dati t tibi gratiam, ut non delinquas in lingua tua, etenim cum, praeue niente diuina gratia, tibi adiaceat villo qui dedit velle, dabat de perficere. Mi mus, itaque, ut ait Ambrosius , neminem
luctares debere , nam,i Petrus Iapsas , qua dixi , is somnes sandali istierint in te, sed non ego: quis atius iure de se prae
mat Deniqtie , ct Dan id, quia d xeras. ras dixi in abundantia mea non mouebor in Hernum,eam, i ιauantiam os isse eon sitetur dicensia uertisti faciem ttiam a me, γfaestissum contiarbastia Neg rieris in erasiniam ait Salomon; na Iaudes te, habes He- ιγ tis, de his , quae facturus es an use θυι-no , Iati it te Hienum os. Et hoc illud est, quod praecipue noster Tobias filium suum docet, dum ait: Superliam nianquam in tuo Cerbo dominari permittas. Etenim sicut Αugustinus ait; non ιιι υitium Iutilis' ' htimana : seu virium anim eruersa amanti, htimanam Iaudem. B
Peccatorum consortium,itandum .
De Singularisate V. sup rbis gradu.
quam amplexari dicat eos , qui nouitates in opinionibus, in verbis, in vestimentis, vel in alijs rebus, etiam spiritualibus inquirunt , quique in tractatonibus. & nego-t ijs gerendis ab aliorum discrepant modo , S sententia, ut prae caeteris doctiores, subtiliores, ingeniosiores, di prudeliores videantur . Est etiam altera singularitas , qua scilicet iussus a consortio, & imitatione iniquorum , di imperfectorum , se ipsum segregat , ut diuinam legem persectius observet, di disciplinam sanciorum cautius, 3: diligentius custodiat ; haec tamen, ut patientiae filia, seruoris ac virtutum mater charissima, amplectenda, scuti eam omnes sancti di electi viri, vidi lectissimam sociam sunt amplexati. Dicat proinde virtutis cupidus , quod in persona Dauidis dicium est: adin in retiaculo eius peceatores , guiariter tum ego, donee transeam. nam si peccatores in diaboli retiacula incidunt, optimum est se Orsum ab illis disiunctumque eite, ne simul in ea ipsa diaboli retia incidamus . Hanc amplexatus est singniaritatem noster Tobias,ut
iam vidimus: quare eum ιrent omnes ad Ci- tuus aureos , qtias Ieroboam feerat rex IIra I, ipse solus fugiebat eonfortia omnium.
Cumqtie omnes ederent ex cibis gentitium ,
ipse eu Iodiuit animam suam , ct nunquam
eontaminatus es in esis eortim. Vnde cum David vicere poterat: qtionsum tu Domine Ps. . singuiariteν in spe restituisi me . Vitandat an cn prima, ue qua pracipue nosser est tarmo , utpote superbiae filia, R multorum vitiorum mater, di animae omnimoda deua-ltatio, quod innuit, teste Bernardo, David, ubi ait: Exterminatiit ea aper de sua, vi -ΤP s. I aris fertis deparius es ea n. Aper, ut Augu-lstino placet, singularis serus dicitur , quodlisos in is ob singularem suam seritatem solitudine in amet, S aliorum esse comes dedignetur.Tal is est singularatas, quae animam totam hominis de uallat, ipsumque hominem strinum efficit, dum eum ab aliorum opinione, &conuersatione disgregati etenim cum h mo, ut homo, non singulare animal st, sed sociale , dum unionem , & cons ,rmitatem morum cum reliquis hominibus non habet , nec socialis esse potest , & conseque ter nec homo e Σὸ his ει id dieam , ait Beria Reru Ira. s
nardus , nis mantis eortim centra omnes,
manus omnium contra ipsos, animatis spiritum non habentes , qtioniam nemo in spiritu mei Ioqtiens disit anath/ma Iesi Hoc vitium Luciferum a suprema, quam habebat inter Angelos felicitate deiecit, quia aliis stantibus ipse sedere , S aequalitatem habe- Luciferi su. re ad Deum concupivit. Angeli quidem viri- m-luersicoram suo stabant Conditore; nam ali scriptum est: Seraphimsabant super iuua, Isaiae s. is hoc est super templum, ubi noria Domini se lostendebat. & rursus e Martia mittitim m/- Dumnto. nisolant ei, O Meles mitates cent/na mu-ltia QMqὸhans et . Et B. Paulus : Nonne 'Heb. I. Iq. omnes grant adminiTiratoγu siγittis i Solusi Lucifer stantibus cateris sedere voluit, dicens in corde suo; S/ibo in monte te Lia- Isaia r . menti, unitis ero artissmo. Vnde propterii a superbam singularitatem suam, & singula rem superbiam, e mansionibus calestibus deturbatus est, N pulcherrimus Angelorum monstruosus daemon essectus. hxterminauit eum Aper, 3 c. Quid itaque mirum, si eadem in homine singularitas laciat, quod in supremo effecit Angelo, N ipsius etiam devastet animam , D exterminet, a coepta eudeiiciendo iussitia λ Heu quot reperiuntur, qui religiosorum, S communem piorum vitam plus a quo remissam iudicates. dum sin-rularia quaedam exercitia sacere incipiunt, ni sere in huius singularis apri de uastatione incurrunt 3 sic enam multoties contingit, ut qui singulariter voluerunt super capita suorum statrum ambulare, postea corporeis in-eommodis illigati cupiant, nec possint eorundem pedibus adhaererer idest qui per superbam singularitatem voluerunt maiora Ndifficiliora praesumere, deinde non valeant communem fidelium vitam seruare; sed necesse habeant mille indulgent ijs, di praeceptorum Ecclesiasticorii relaxationibus sus- fulciri, quique sangulares esse voluerunt,
575쪽
1 oo De Superbiae gradibus. Cap. IV.
senaph r singulares este cogantur : ita ut quibus prius communis piorum vita delicata ,
ct mollis apparebat, post modum singulares tepidi, di pusillanimes evadant, eorundemq. piorum fidelium vitam discretissimam , sibi existiment intolerabilem. Qualium virorum Ionas figura fuit, qui Niniuem ciuitatem iam conuersam ad Dominuiti poenitentiam agentem ingredi detrectans, ad orientem potius ei uitatis solus sedere voluit, ibique noua aduersus ardore solis umbracula requirere, quae miraculo adinventa dum minus putabat, submota sunt, ipse que usque ad mortis desiderium solis ardore combustus. Sic inquam singularis , dum communem conuersationem
iustorum recusans , nouam , & inusitatam vivendi rationem induere tentat, aut aestu superbia concitatur , aut si prae corporis infirmitate perlicuerare non possit, verme iracundiae , atque indignationis affigente corrodi tur. Nola se prudentes viri, qui socialem vitam non deserentes sit per iussorum vias ias. cognitas, protritasque pascuntur: ct in omi nibus itanti pascua eortim.
Et li te causa est, quare diabolus quasi alter Coliath ad singulare eertamen semper tu . nos homines prouocat, quos congregatos Si coniunctos, se superare non posse cognoseit etenim licet non sit potestis super terra, quae Iob ηε. 1 .l comparetur ei; iustorum tam En cotigrega
omuli itas tio, S cuius inimirum Ecclesia, eidem rem Dimoni ser hira ensetis ea I Dortim acies crisnata . quan uia in 'ire sicut pyrata haud temere nauem aggredi
praesumit, qua copiosae eoniugatur claui: itat diabolus haud virum illum aggredi praesumit, i qui sanctorum doeirinae , vitaeque communieat. Quando aquae erant congregatae , ut sacrae n. Irant litcrae, Spiritus Sanctus ter a.
ur super eas, quot tamen non dicitur sectile ; pos quam ab inuicem sunt separatae, uti ostendatur eos a Spiritu Sancto de seri, qui singulares sunt , seque a communi iussorum vita superbe nimis segregant. Sane Petrus collegio apostolorum alibi latus Chrisu confitetur duetis. Tti es Chri Itib ius Des C i. ab Apostolis dein e separatus ait, quia nesso ho
Mati. is. Jangura non retieratiis tibi ; sed pater m tib qtit in eaetis e ri segregatus, ne in maledicti ne , qua Oppressias est, pereatia Don rno benign) respici debet, & ut salvet se ipsum adgregem reduci. Thomas extra cretum Apostolorum visione Christi resurgentis priuatur, tantaque cordis duritie tangitur, ut dicat: Nisi dos in manibtis eicis statiram etatio. rum, Θ mittam digilum metim in Ioram cti. tioriam, O mi Iam mantis meas in Iartis eitis, non eretam . Faureis, Thoma, DKreis, inquit Bernardus si sidere Dominu preas ab Apollo rum GHegioseparatus; non amat O Hras Mutitis , non es diuersoria putent, in medio EDι, ιδε I di Utina commian ι, e mmia
lus deceptus es, qui aliis deinde aggregatus ad mentem rediit beneseijs' quibus priuatus fuerat, abunde potitus. Sed quod peculiae rater singulares confundit est Heronis exemplum,de quo etiam supra, Cassiano tesse,quinquaginta annis in Thebaidis deserto commoratus, dum ibi singularem continentiae rigorem tenere vellet, illusione diaboli miserea luminis ad ima deiectus est: siquidem, ut ille ait, tanto rigore inimitabilem retunks Gn- sinensium exeretiis, O DAttidinis, cetiisque ila init νὴ erelasEAatus es, vi ab eo participalionem Ineuntia cum fraternitate eonuiuij, nee veneratis di/i Pothatis ahquantis portieris obliner/ , in qua fratristis etinctu pro anu uersνIasotiremtate, in Ecelsa r. tentatis stas non postili aggregari,ne quan tamen n-que perceptione Ieguminis partis cistis Oider/tor propo ira ν Iaxasse. Quam singularitatem,& solitudinem, cum perspexerit versipellis bestia, transfigurans se in Augclum lueis ad lingulare certamen accessit, di dum eum tanti ir eriti apud Deum isse diceret, ut si ex arduo aliquo loco ad imum rueret, corpus suu
assigi, la diue non posset, in selix immemor scriptum esse: Non tentabis Dominum D timititim: sed potius in perniciem suam illud imprudenter am stactens e Angesti stiti T/tis
tudinis praecipitem se militi neque in de miser semivirimis extractus indu i potuit, ut se illusum eonfiteretur, sed obstinate-in sua opi-hione animam exhalavit. Proh dolori tot tantosqtia viri labores singularis terus depasuscit,3 itaque dicam cum IOA,Sanctificate leam
quit , δε ιν media Iesus, ditieriistiti semper, ct νυ ina orsa res olus si tis hominas, eos fa- ne des ens , μι perbe ab a*ι sin Iarito Ie tis riganι. Sanctam itaque diligamus societatem, superbam vitemus singularitatem, ut Deus sit pio nobis, nec praualeat inimicus
576쪽
esIeptimo superbia μου. ρεμ arrogantiam Mys se raesse putat, quo
primus respondet , nora vocatus aecedit, non
bet, caseris profant orνInom promoueatur ad demtaras ,superiorem P μιαν mar. dum enim, ut Ber inuidam itidieat, auι dereptum: O mans nardus explicat, ex his quae Laeetprens indignatur arbitrans, se non esse in singulariter, sed inaniter agit iuperem apud imi-ribus Oeevandiamquνδε ad mala se simplieiores, qui opera,& non unde prode tuuι idoneum. cernunt , suam nouerit excreuisse opinionem, Est enim praesemptio nimia si arum via η
ab illis dum miser laudatur, in errorem indu-urium eonfidentia, qua fit, ut quis aggredia. 4 Id i 'eitur ; nam suam obliuisicens vanam inten tur aliquid, vel paratus sit a gredi, quod est 'tionem , eorum amplectitur Opinionem in supra suas vires. Supponit hoe vitium in CNῶι, inquit, quod audit , laudat quod intelIectu falsam de suis viribus opinione , ex Qu. qtiique do amos alia re plut Abi cre euIpabili ignorantia, uel opinione: nam si indis, quam alijs, de fias tantum ipsiuι laudi Meulpabiliter ignoraret , vel existimaret aliis bus plus Mys eriau, quam Ibr. Sic notiauquid. quod est supra luas uires , se posse ag- iam , ut iactabundus verbo tenus tantum gredi, haud perearet illud aggrediendo. In modo alijs se praestantiorem dieit, sed de in- uoluntate etiam requirit, uel assectum abso- timo medis anctu, dum talem eum praedi- llutum exequendi tale opus, uel condicionaeant, talem se ess) existimat. Hine fit ple-ritum, uidelicet si ad me pertineret, si locus,&beium diuitiis, uel a patre usurari ,latrone, itempus poseeret,&c.hoe modo praesumptu impio vesaerumnoso quaesitis suae eonditionisus censendi haeretaei, qui scriptura audent ex- oblitum, tanta arrogantia aliquando duci,ut ponere, non praeuio longo studioaut SS. Paassentationibus eredens, nobiliu titulos quae-utrum lectione: Qui ignari scripturaru, di a rat, ambiat, a prineipibus mercetur , nobilis gumentorum eum haereticis d lpurationem haberi velit, eiusque antiqv e nobilitatis,qua aggrediuntur. Vnde de quida religiOIus prae- Fnullo pacto retinuit, successorem. Nobilesusumptuosus, teste Antonitio, dum ignarus Am- ἐν vero, ex progenie scilicet nobili procreat , errores staticilloruuesset refellere, tuito Uei 'qui viiij s. & impudelisis non paucis a verat iudicio in eandem haeresim lapius est . Qui
nobilitate degenerant, inanibus maiorum, leum seipios in uictu, di neces arus iuuar nominibus sibi personas induere,fingere titu-upossint, eibum de eaelo rapectant: seut du Ios , di prineipes haberi velle. Principes ea ubus eremitis invitis Patrum contigisse legi re. Pridem arrogantia reges, reges imperatores, Imus, qui dum presumptuose nimis lociorum Ios ,& phineipes haberi velle. Principes eadem arrogantia reges, reges imperatores. imperatores tandem Deos. Sed quidὶ ea est leontubernium dereliquissent, ut divinae se larrogantis hominis dementia, quemadmodum Bernardus ait . Ut quisqvita Iauda prouidentiae omnino committerent, itinerantes eum iam mepissent esurire, & prae debilitum agnouerit, non ignorantia, aut beneuo state deficere, obuiauerunt,ut ibi dieitur,quν-
Dotia lati toris sedisti 1 forum meritu ad-ubusdam barbaris, m ditima infigatrone rem seribat. Asno certe illi mrsimiles, de quos moti prau Iotitum Olmierunt eu ad eom est Gabriae apologus τ
ν fama myttiui ei sua homicida. Uult enim Deus ordinarie ordinem naturalem seruari,& causas naturales tam institutas quantum ifieri potest adhibet, neque hunc ordinura ne necessitate praetermittit. Quare eum nulla est neeessitas,& nullum nobis suppetit indio BuIti nonra tu Deus,sed sera Deum .ucium voluntatis Dei aliter praeeipientis,prae Sie sane misero arroganti diei potesti O ltui sumptuose agimus,extraordinariam opem ille eur seper bis non tu Deus, sed imaginemuDeo, vel expectando.
gerens Dei: non virtute praeditus , sed virtu Praesiimptuosi etiam sunt, qui abis, de eatis formam ostentas, quare non est, eur tibi peritia suseipiunt officium mediet, aduoeati,i.
lipsi laudes, quas recipis, adseribas parochi, confessarii, de similia,& mortiferet Praesumunt semper arrogantes, plus de stat peccant, utpote rem aggredientes, quam i
577쪽
De duperbiae gradibus. Cap. V.
non nisi cum graui sui, & aliorum detrimento exercere valent. Hi enim omnes ex illis sunt, quibus Dominus per Ieremiam male-
si mrieae in deserto. Maledictus scilicet ho.
mo ille u Deo, qui de alio homine, e cidam habet Hebraeus, qui cx ea parte, qua ex terraeonditus est, filius est Adamaesi terrae ruis,
praesumit,qui scilicet confidit in carne imbecilli,& infirma nam is infelix, quasi myricae erit. Symmacus: qtias Is num in vi- estissim,stista fre , quod in solitudine nascitur. solus enim est,qui de se ipso μα- sumit,quia non habet subleontem se, cum
homines eum subleuare nequeant, & eli infructuosus: nam licet aliquando aliquam ,
sibi uitae emendationem proponat, N abstinentiam 4 peccatis;quia tamen talia desideria non diuinae liberalitati accepta refert ;sed suae ipsus diligentiae, qua etiam ea adimplere se posse praesumiti tanquam narricae in deserto infructuosus euadit,& non solum opus, sed & bonum desiderium preturui utit. Huius rei non obscurum praebuit documen itum Beatus Petrus in nocte supremae coena, quando de Christi pallione, di reliquorum ii candalo monitus, Us omnes, inquat Ucandarieati Derint in te, ego nianssciam Danaal itietas, i quia dum nimis de se ipso prasu-imens, se alijs praetulit, iusto Dei iudicio e ldem nocte ad ancillae vocem sui propositis oblitus, ter Christu in negare per nullus cit. lSed singulari modo id nobis significatu Iulii
apud iudices in iustissimo illo bello , quod
habuerunt undecim Tribus Istael cum Iri j'lbu Mniamin, quod licet iustii Dei tui cep. tum sit, qui etiam illis Iudam belli ducem Olconstituit, ad improbitatem, ne landamque lsalacitatem virorum Cabaensium punienda, liquam punire viri Beniamitae , detri:ctar uini; tamen antequam siciores euaserint, semel, lil&ixerum adeo infeliciter pugnauerunt, ut prcelii utriusque caedes ad bellatorum quadragintainitIium ascenderit, duplo fere maior, quam liostium omnium est et numcrus ,
& quidem, vi saera docet historia, quia in primo, di secundo praelio, non in Deo; sed in
fortitudine, di numero bellatorum confiderant. Haec enim causa est, cur tota es, S notaruquod habemus spirituale bellam cum daemone, naudo,& carne, licet iustitiinati,di Dei ausi su intentatum, adeo infeliciter cedit.Contra . uero renessitatis, ait teremias, υιν,qtii cons-dit in Domino,erit quWiIgnum, quod transplanta γsupra aqvias,eris festam eius Gi-mde in temporiscellatis, non eritioinertiam, nee aliquando desnetfaceresetigium, ut pa- lituit in Amasia rege Iuda, qui Frcellaturu5 u Idumaeis cum praeter trecenta mi lia in ilitusui regni, mercede quoq; de Israele eunduxit
set centum millia robustoru centum talentis sargenti, venit homo Dei ad illu,s ait: O rex
ne egrediastir tretim exerci tis Isis L no HI .nim Dominus in I ais, cum q. ix deret eutascin exercitum, tantamq nummoru summa
amittere, ait illi iterum seruus Dei.Siptitasta. P : OZ in robore exereitus heuis eon ere, stiperari 3. a. s. Detes Detis ab hiatibus credidit rex prophetae,& dimisit exercitum Israel accedesq. confidenter ad pugnam,1du meos,& qui cum illis erant,deuicit . sic: Omnis, inquit Chri-lLucis. 4 Eus, qui Uenit ad me, et a tidusermones meos 148.4s. lct faeis eos, endam Gobis etii uisit: Si -Idmati. 7.
in aham,=m is fundamenta super petra. Inunciatione atiu DED, H fiam Histam/n Ni domui im, Θ non potuit eam motieis,fundata enim erat supra petram, qui autem audit,l 9 non favit, mitis es homini aedisianei δε-l Uti nam ver terram e fundamento,an qua iusti, Vis utitus, ct continus ereidit, et factis of rtiina domus uritis munia. Fodit enim profunde, S domum firmam aedificat quicunque suam emedationem, & bonarum operationum discium supra srmam petra, iqui Christus est, aedificat,eaq. pro standamen. I.Cor. I Oto sui aedificis ponit,qui nimirum diuitias in q. spirationes ita recipit,vi solius Dei memores se illi Mespondere posse confidit. Discamus itaque nunquam de nostri xviribus praesumere,quod, ut iaciamus semper,ue Benedi lcius ait, nos ipsos ad omnia inutiles,& indi- M. δα mgnos iudicemus; nam facile de se ipso distidit, qui se ad nihilum valere iudicat.
biae gradum praesumptionis, om-uum numerat Bernardus, quem
i vocat defensionem peccatorum etnam , qui praesessume ad omnia se eon e- . Otiit ingerere, i sibile est, inquit,iasqnanis non errare , a praetitis arard pretinet erratatem aravere. Sed quomodo eispa sua consubistir,qui nec ese putat, nee rari eti*ab inspissiliam Is varias excusationes in peccatis affert,aut enim dicit,non seci, aut seci quidem,sed hune feci,aut si male , non multum male ut si multum male, non mala in- tentione, si autem de illa se ut Adam , &i Eua conuincitur, aliena suasone excusa re se nititur dicens : Mulier , quam Gen. 3. a.d i ii mihi foet in , dedis mihi da tigno,
eo-άi. Ac si dicat i nisi Luam, seul fragilem mihi dedisses cunem sociam νι haud peccassem, sc obLqui cum Adam 'To- h. minum tangens , inquit Gregorius,aes ecuti eius avictis extirarit, qui Euia aeu carne a
578쪽
D mon peccatum suadere non cogere potest .
feiam d/dit. Erras o miser: nam ut Iac bus ait: Detis intensator malorum es, ipse autem neminem tentat, unusquisque tensa
tuγ a renetipis nita Da abfragius , O iLIe iri r neque enim ille patitur, nos tentari supra id, quod possumus . Defendut propriam culpam alii, alios incusantes, & auctores propriae culpae facientes: scandalum, inquiunt, amicus ille mihi fuit, suis coactus precibus id peregi, eam q. mihi vim intulit, quam euitare honoratus non valui, atque adeo miseri se ipsos de sendentes incusant, dum amicitiam hominum pluris secisse ostendunt, quam Dei. Αlij diabolum habuisse impulsorem sui sceleris dicunt . sic Eua: Serpens, inquit,decepit me,
nec animaduertunt, nullam esse potestatem, quae nos ad peccatum coarctet Gatimas non
eogit, inquit Augustinus, in tua potesate is consentire, aut non consentire tentare quidem potest, at ni velimus , super Olnon potet . Hinc adolescentula quaedam , ut pius quidam testatur, ad impugua tam castitatem seruandam , consulto patrem , patriamq. relinquens pagum petiat, in quo tutam se vivere posse fidebat. Cui iter facienti sub veneranda viri forma obuius diabolus factus , quo tenderet, ct cur patriam relinqueret ab illa quaesiuit ; eiusque venerando intuitu,uerbisque blandis illa permota,causam fidenter expressit. qua diabolus audita , caue tibi, ait, o filia e nam S ubi pergis multos habebis tuae honestatis limites,alsoq. se profecturum smulans, abiit. Ad pagum cum peruenis et puella, non multo post grauiter tentata virginitate amisit Quare patriam repetendam putauit, ut occasionem iterum cadendi vitaret, dum q. iter saceret, iterum sub priori forma obuium
diabolum habuit, Cui quomodo in pago illo se habuerit interroganti, diaboli imput. su se cecidisse respodit. Tunc puellae daemonimentiris,ait: nam ego diabolus cum sim, ne illuc pergeres suasi, iisque dictis alapam illi impingens,euanuit. Quo sane exemplo ostendit Deus, nullam aliam nostri sceleris nos habere potiorem causam, quam ipsa stperuersa nostra voluntas: nam s Satanas non euot suadere matim , inquit Augustinus, nee Deus cessat admonere honiam, modo aures tuae postae r inter mon/ntem Teum,
ct fragarentem ferpentem, quare hue se-eiunt tir, hine averruntur malitia tua es, seudis, non diaboli. Hinc Dauid orabat: P bdin declines eor motim in versa maritia ad exewandas me asiones in pereatis; sed unde tanta in homine procliuitas si ad sua culpam excusandam docuit Ambrosius, qui eum de Adam verba secisset ait: iatiletinque
praeti aricatur mandatum Dei,spotiatur,a
operiendam confrientium nae mentis , Ai- qtie Cetamen peceator intexit, ut odendastia contegat. Facit enim foras fotia is, qui eu*am velare deserans , aut diasatam ΔΙ est memorat ati Abrem , atit earnis praetendit itideolos , aut aritim qtiemquam
per afre prodit erroris, ct de scripturisciitimis festienter prodit exempta, quibus
fuit enim si quaedam exempla depropheti-
earum ferie Icripturarum Irtinum earum non putat requirendum. Quicunque igitur hunc gradum deuitare exoptat, sicut Benedictus ait,prauas cogitationes, & malati se in occulto commissa humiliter eonfiteatur, nec excusationes in peccatis alias requirat, quam peruersam
De simulata confessione, nono superbiae gradu.C A Ρ V T VII. ONVICTUS itaque de suo ex
cessit superbus, cum nullum sexcusationas locum supereste
cognoscit, culpa fatetur sua, signaque magnae humilitatis,& emendationis ollendens , Otihus dimittit,ait Bere arcus pyoste is eorpus, aliquas i Leomas extorquet,voce suspirijs,verba gemitibus interrumpit,nee folia obiecta non ex scit sed i pn qtioque eulpa
scredere posis, ct ex eo, quod fusum esse
que patri eius diabolo pers misis ad poenitentiam simulandam Irans exrat δε in cingetam lucis, seu , ut habet Dauid , in arcum prauum conuertatur, qui sicut a scopo toto caelo aberrat, nec illud vel aliquando serit; ita ille dum propriam querit, 2 Dei
gloriae scopo desediit, que opera nostra Cmnia serire debent. Huiusmodi genus hominu Gabaonitis persimiles dixerim, de qua b. apud Iosue legitur, quod reos veteres asinis imponetes, et induti veteribus veHimensis,υenerunt ati Io e, ct dixerant ei,atqtie ui omni Israel de te ra tingsnqua venimus para obiseum fue/re eupientes.& infra: Post dies autem tres stidiertint, quod in ULeino habitarent: ita prosecto simulatores ,
Hupoctastae opera qua lia sitit declarantur
579쪽
so De buperbiae gradibus. Cap. VII.
vi se ipsos a peccati conti: tione liberent, sinitentiae. sacrificatim Deo spiritus contribu-Ps.1 o. I p.
mulate, ta mendaciter, saceos veteres piniatus,eor conre tia, cte. smulate osterentes,nulnatentiae , vetera lite mortificationis vestilum re vera dolorem, nullam contritionem menta induunt, ut nomen, atque honori m, Shabent. Locriqtie Balaam misera mercede
gloriam ab hominibus accipiant, ac si vere pases tint, dum sicut ille rerum temporalium cis fudera evin Iesu, di populo eius imissent.
mercede ducti, sanctitatem simulant , hon 'mor. N. 3, De his recte dixit Gregorius, ound qias reti risque Dei zelum .cum re vera aurum tantum
Balac, honores sei licet, & mundi gloriam nis algumunt, di honorum Cisum fias despecti,
usibus iniquis moribus premunt, immundi Core, qui eum diuinum sacerdotium reprae-
lentaret, superbia, proterviaque turgidus,mInes Venere M tiar offendunt, atque eis, quιliuso Dei iudicio horribili terrae motu sub peceri semetipsos deotestini, non mente ineddibus eius dehiscentis absorptus descendit Cese copti auru : qtira enim praesentem gArtia in infernum vivens. Sic isti miseri, dum ii amante asseqtis non possens, quas despicien-norem veris Dei seruis debitum simulato zelo tessequiantur . Ogloriosa humstitas , inquit efflagitant, iusto Dei iudicro in peccatorum
Bernardus, qua ipsa quoquesuperbia Nilia
infernu viventes deseedunt, nunquam quieti, ras apperit, ne Cici Ieal: quod apologo quo nunquam saturi. Sunt hi an epuIustiis mattidam satisfacete c abri is de elarat, dum vulia , dum omnia, quae faciunt bona, peruersa
pem quandam statuarii ossicinam ingressami intentione commaculant. Contistiantes sine Inter caetera humani capitis estigiem obseri timore, 9smet σοι pasentes: m licet ti. ualse dicit: S δ pti chram exclamasse, eastit, i morem Dei ostendant, & alios piornm elee fel ι νεθrtim non habet. Sunt enim simulat
mosynis se alituros praedicenti re ipsa nihil res sinulachris illis per similes, de quibus horum prastante sed impuri gurgites omnia Psi 3, 3.
psaltesi Os habens, nou Io ultir, octi Ios, Orant, absumunt, At ventrem intrepide far hab ns , ct non υι debuias ; quare licut insaniciunt. Nubes sine aqua, hoc est exhalationes ,
seminatores illi dicerentur , qui sem2n iacere& sumi sursuin elati, di e sublimioris aeris Dnollent, niti vento uehementi ilimo i ante, qui parte descendentes, quae aliquando sitienti semen in propinquam terram, non cultam, ubi terrae, di aridae videntur pluuias polliceri, germinare nequit abriperet, ita fatui omni-s eum ipsae tamen siceae sint. α fallaces, terramno censendi sunt, qui bona opera nequeunti nec irrigantes nec fiscundantes, sed tantum- sena inare. nisi aura populari ii ante, qua fiunt modo caliginem rebus humanis offundentes. Opera ipsorum , dum in terra non bona semi- tandemque hinc inde dasi , atae evanescentes P .is 8. 6.nantur , omnino infructui, a re vadunt seu tin auras. Ita simulatores issimulta exterius H
foenum I cIorram , ut David loquatur, pollicentur, quorum nihil omnino praestant,
Aνlores a tittimnales Imoestio ,scilicit, quae pretiri maniam Juam qua m/t: , Λ: scut telae extremo autumni tempore , prater Omnem aranearum . ex quo bus nullum libi vestimen temporis rationem florent, Di ctusque agri tu missici re queunt. Si e Isaias de similibus eoias repromatiant; sed ii tempestiue, atquO
inquit: tetis aranea textierunι , tria eortim mendaciter : nam mox aeris intemperie u non erunt tri Uesumensum , neque spersenturlia, floresque evanescunt, moriuntur , deci- peribi Utiisnpera eortim opera antirstia. Hinc
dunt, illaque deiiduae . & steriles radicitus B. Iudas de haereticis simulatoribus verba fae velluntur, ne terram ulterius occupent. Ad ciens. V a, inquit. itiis, quι ιn cra Cain abi hune modum simulatores speciosa verborum tint , ct errore Balaam mere/de Usus stin folia proferunt, multa de humilitate, de virct in contrairet One Coνa persertiκιr ει stini tutibus, de decalogi obicruatione, vi Iucu ιn eptitis sis maetiti conuitiantes sine rimodos nores ostentant, sed nu .los tandem veros,
ae solidos fructus edunt. Parturiunt quippe quae a Mentis erretinfertinIur, arbores aratum. n. Ontes , & nascitur ridiculus mus. ficus sunt
feriunt: isdem ereantra.densi sititiis errorum simulatores rudicatim, edi taliariam in ter a. Etenim in via tenebris inuoluti, omnino instabiles, S uarii, hypochra Cain vadunt simulatores icti , dum simulata fulgores ostentantes Stellarum . iaci rhus proin via Cain
eo fessione saetiscium, sicut Cain Deocta. retia tenebrarum seruata est an at reum.Pro runt,nam sicut offerebat ille ee fructibus terphetauit autem de his septimus ab Adam rae , fingens se ea testis numinis studio teneri: Enoth dicens: Eece veniet Dcwιntis, Ac. qua& illud lacrifici)s externis pie colere, cum n murum iusto suo iudicio omnes horum ptamen animo nullam pietatem, nullam re- iniquitates propalabit, di confiisionem pro ligionem praeleferret, si e tui sacrificium poe- gloria dabit, eorum detegendo simulati Ouc S,
580쪽
mi d loris stat aliquando signum. Iob I. 2 .
ut quodam ωrmidabili exeplo nobis ostendit Gregorius in suis dialogis.
sit itaque nostra confessio non simulata sed eo modo, quo Dominus per Michean , nos docuit, dicens : Deca ara, ct tondere isuperstios desietarum tuarum, dilata caLuitium tuum, Acus aquila ἔ ad cuius loci, intelligentiam iciendum est, tonsionem c -linarum . di capitis abrasionem signum maximi doloris oli in fuisse. Sic apud Iob: Tu uel
tonso capite corruens in terram adorauit, A
lper lilios deliciarum sanctas meditationes, ieiunia, eleemosynas , humilitatis, de craritatis actiones moraliter sgni ficari de qui
ibus dictum est in Osee. Inou ct Agenuestit intersieιam amant Issima uteri eorum . . Itaque super hos amistos filios per pecco tum vehementer dolendum osse Dominus docet. Vel derauare, ct tondera, M. quia in decalvatione, di tonsione amouetur id , quod n9s extrinsecus Ornabat, di appareta quod interius laeduui est: Quare decalvari animam , quid est aliud, quam dolendo de amissis filiis amouere id, quod. noS e X trin-lecus ornabat, ut appareat quod interius haedum est Quod cum per Dei mi Iericordiam accipimus, fit illud, quod irati videtur , de minantis , sed est ad animam eran-yis latinia propitii, di miserentis . De Dabit Dominus Uerticem Atiarum Sion, Dominus erinem earum nudabit. Sed quale iuturum est caluitium 3 Dilata, inquit, caluitium tuum fleui aquila aquila senio consecta veteres plumas apijcit, & nouis sumptis iuuenescit, sicut ait David: Renovabi- itur, ut aquiia iuuentus tua : quod, testo . Magistro de proprietatibus rerum, efficit cisnte scaturi cntis aquae .rssim per directus aeris auolando, donec ex motu , & aere se ψ calefactam sentiens in frigidae aquae sentem se praecipitem mergat, ex qua immersione, i vi caloris resistentis frigori aquae, plumae dis lautitur , dilabunturque: quod spiritualiter in poenitentiae decalvatione peccator sacere debet, nimirum per mentis etcuatlonem erga Deum astendendo, ut igne diuini lamoris mente succenses, se facilius in opera poenitentiae praecipitem dare possit, in il lisq. a praeteritis culpis decalvari . A
De rebellione, decimo superbia gradu.
C A P V T VIII. ST rebellio inobedientia, &contemptus mandatorum superioris. Vbi enim, ut Ber- nardus docet, simulatio Poenitentiae retecta suerit, videns superbus se hac ratione non posse honorem suu ui tueri, ad impudentiam se conuertit, de tanto deterius, quanto desperatius in declinuam gradum rebellionem corruit. qui q. prius latenter arrogans fratres cotempserat, iam paten er inobediens etia magistrum contemnit. Is nisi actutum resipiscat,& modestiae si iideat, ad uerius ipsum Devin- lescere incipitabique, si quid praec lare,dilaude dignia fecerit, non Deo adscribere. Cuius rei in igne Doroth xus narrat Exemplum cuiusdam sibi optime noti, qui ad hunc miserabilem statum deuenerat. Hic: inquiens, primo quadem cum de fratre qnopiam aliqui quisquam depraedicaret, satim respuebat eum dicens,quis es iura Non es qui momentist ali uius ni Z mus, ct qui esim sunt. Pos coepit, o bunc contemnere sae nulli pendere dicens: Nemo e Lqui quie- quam valeat prater Ditium Maebarium. 9
non multo pos ait, quid es Maebarin, Nu lui quicquam est praeter Bastatim , O Gregor Ium , atque etiam paulo pos evit Miterrunci rere dicens, quid et i Baseritis' quides I Gregorius ' nemo quiequam valet nisPetrus, ct Paulus . Cui ego dixi: eerte fratre O bos etiam eontemnes..credite mihi non mentior: nam paulo pos dicere ores it Laides Petrus quid es Paulus λ nemo es alius ,
ni Ua Trinitas: pomodum vero, contra Deum i um superbire coepit, insolescere. Denique ad eum modum aeta tis es in perditionis baratbrum. Ad hoc enim miser homo rebellis deuenit, ut cum Pharaone tandem dicat: Quis est Dominus , ut ara viam vocem eius, ct dimittam Uraest Nesio Do. minum , ct Israel non dimittam: Etenim impius eum in profundum deuenerit peeca, torum contemnIt. Quare si decimum hunc seperbia gradu deuitare cupimus,& praeceptis superiorum nostrorum recto animo pa- 4rere, superiores nostros obseruare quam ma-
lxime debemus, ea stilicet obseruantia, quae non solum cultus externi est actio: sed quae ldex voluntate proscisti tur,bonaque affectio ne cina illos: quam sacrae literae, non solum terga superiores bonos, & Christianos praecipiunt; sed etiam erga infideles, & discolos : quia non est potestas, nisi a Deo:& precipue sacerdotes, di praelatos Ecclesiae, quΟS Deus populo suo, tanquam principes, te sic David constituit. ubi Mi Constities eos principes, c. Nec principes modo, sed reges :lmHebisAeb rex Salem Deredos Dei altis imi: Nec reges solum, sed Angelos: Angelus enim Domini exerenuia es, nec Angelos tantum, sed Deos. ConHitui te Deum Pha raonis. Deus L et it in Synagoga Deorum. Idcirco vult Deus ipsos audiri a nobis, e lirumque dictis praesto esse non secus ac Bis, dicens : Lui Gos audit, me audit, qui vos spernit me pernit. Vnde,& eos contemnen. tes seuerissime punit, ut i in Maria soror