Commentarium de jurepatronatus Caroli Gagliardi 1

11쪽

merularentur, eos excitandi gratia ad largitiones prosoquendas. Quare sic Innoconlius Papa ad Decentium Episcopum Eugubii siὶ: e Prius ergo oblationes sunt commendandae, ae lune PinB rum nomiina, quorum sunt Oblationes, edicenda, ut inter sa- η cra mysteria nomiiuentur, non inter alia, ouae ante praemiba simus, ut ipsis mIsteriis viam futuris precibus aperiamus. Ida explicatius apud Rigali set . Quin Divus Chrysostomus magnales, virosque opulcnim Ita lari, el excitare ad Oratoria, et Capellas landandum in domibus, villisquo suis studuit mullis quidem argumentis, ol hoc speciatim quod nomen sundatoris inter Missarum sol omnia o dii lychis Sacris recitaretur. e Oro, ei supplico s ait Cbrysostomus s3)ὶ hv et gratiam pelo, immo et legem pono, ut nullus qui habet vila lam, appareat carere Ecclesia... Educa magistrum, educas diaconum, et sacerdotalem ordinem: quasi ducta uxoro dina levi adseribo. Quid non eril illic bonorum 8 Parumne est, oro, a torcular benedici Deum ex omnibus frugibus partem, et pria milias accipere Τ Simul prudentem habeto Sacordolom, simula habere conversantem Τ parumne est in sanctis oblationibus no-2 men tuum Semper referri

IX IJxindo post pacem Ecclesiae rodditam mos inolevit num cui nudi saeras Basiliens nodum de Sanctorum , verum etiam landalorum nominibus, litulumque Ecclesiarum inseribendi ad placitum ipsorum. Quandoquidem Constantinus Magnus Basiliscam Costantinianam, et gradatim alii conditores titulum , seu Ecelesiam Damasi, litulum Equilii, titulum Pastoris, titulum Vestinae, litulum Eudoxino, litulum Lucinae, et Fasciolae denominariuii inter Romanas Basilicas, titulosque de suo ipsorum sundatorum uomino. Et S. Augustinus ad rem hanc nil ij. a uos norastis Episcopum vestrum Florentium , ut hanc hasilicam a Florentiam voearo velitis. Primitivi ergo sidoles honorem istum

suo nomine halitulandi uovas Ecclesias maximi faciebant, cuinque solum tuue temporis indultum fundatoribus mulli opinantur, arguendo o paucis illius antiquissimi aevi monimentis recem lem fuisse usum, et concessionem aliarum Patronatus praeroga

livarum. Ut enim seribit Eminamiel Cougaleg 5ὶ primis Leetin

12쪽

siae sacculis, quibus Ecclesiae, Basilicaequi primum constructae sunt, ea erat episcopalis gradus nuctoritas, eaque Episcoporum prudensa, ut in commune saepius de rebus Ecclesiis et ordinationibus clericorum consulorent: ea totius populi chri. stiani piolas et humilitas, ut nemo aliquid in Ecclesia vel tot limbero peculiare, nemo specialem ullam, nisi eminentioris virtulis praerogativam quaereret. Ideoque nec patronorum Ecclesiarum , nec landalorum ambitio privilegia extorquebat, nec ad Ecclesiaiam constructionem, dolationemve privalis honoribus necesse orat excitare sideles. Num vero isthaeo opinio Gonpalmsii vera undequaque sit, nec ne, ex hactenus diciis facili nomito colligi potest.

ot Episeopis intuitu landalionis tribulium nyoscimus cum V lesio, qui Constantinum Magnum ideo in Basilica Apostolorum so- pullii in osse dicii, quod eam extruxisset si). sebitri tostatur sq)Constantinum Impuratorem juxta Apostolos sepeliri voluisse: pinruinque memoriam, Ecclesiam nominibus corum nppellatam nodificando , honorasse. Ei Chrysostomus s*: a Constantino:

a poli inquit Reges nostri magnam gratiam putant, non sis propo Apostolos, sed si vel extra eorum vestibula corpora sua a sepeliantur, fiuntque piscatorum ossarii Reges.Circa saeculum V1 nodum Regibus, ei Episcopis , sed privatis cliam E closiarum conditoribus, eorumque familiae per leges quasdam

concessus intra Ecclesiam locus sepulturae. Et Soetomenus rosori uxorem cujusdam Caesarii repullam in Ecclesia per virum addiscala circa ambonem, quod ost suggestum lectorum 4).

di natos doligendi ad ministorium Ecclesiarum cilius in orioni, libus, quam occidentalibus Ecclesiis introductum fuisse videturox usu extruendi Capellas in praediis divitum, et alendi sacor- dolos inibi, quom tantopere sal gil involistro chrysostomus, olfundore, ut supra dictum est ni . Gu duo sensu a Theodoroloetore dicta est Pulcheria Theodosii II. soror possedi e or torias domos multas, scilicet Blacheranensium, Chalcopralioruiu, II dogorum, et S. Laurentii martyris , quia res omnes

13쪽

suas legavit Eeclosiis. Et Elidoxia diisdem Imperatoris conii ix quum plii ros Basilicas in Palaestina construxisset, earum nil-mistralio iis commissa esl, quos ipsa praelegit si). Praetere

que Sozomeniis 2ὶ refert, quod Rufinus Toranius patria Aquileiensis exeunte saeculo quarto Basilicam iregio astre construxi

sol in suburbio Chalcedoniac sub invocalione Ss. Petri ol Pauli, et mona Mos in rucino collocasset, qui elerum Ecclesiae δυ-plerent. Unde conjicere licet iam capsellanos a magnalibus Oratoria suntlantibus, quam monachos a Rufino delectos, et nominatos Episcopo loci suisso ad oblinenda ui facultatem sacra mistoria obeundi. B. Euthymius quum amplissimo dolasset Ecet stam S. Stephani, diis curam contulit Gabrieli monacho, quem Sacordolio ante in iliari curaverat, ut testatur Cyrillus eius vilao auctor 3j. Similiter nobilis, et pia matrona Bassa Anuream Pastorem olfecit, et Praesectum monasterii, quod ab ea suerat aediscatum, siculi rosert idem Baronius si).dus nominandi ol praesentandi clericos saeculo quinto Episcopis landaloribus primum ex gratia, privilegioque videtur suisse concessum in Coucilio Arausicano I. anno MI conclοὶ can. IO. 3 Episcopus verba sunt Concilii , qui in alienae Civilalis lora ritorio Ecclesiam aedificaro disponit, permissa licentia aedisis candi, quia prolithero hoc volnm nefas . non praesumat d a dicationem, quae illi omnimodo reservatur, in cujus terris I rio Ecclesia assurgit, roservata aedis ea lori Episcopo hac gra- I lia, ut quos desideral clericos in re sua videre, ipsos ordinet 3 is, cujus territorium est, vel si ordinali jam sini ipsi, haberos acquiescat. Et omnis Ecclesiae ipsius gubernalio ad eum . ina, cujus civitalis territorio Ecclesia surrexerit, pertinebit. Consonat Concilium Aurelianense I l. hasilum anno 452, can. 36. XII. ExempIum hoc Episcopi landaloris paulatim usurpatum fuit, extensumque ad reliquos omnes landalores tam clerieos, quam laicos, qualenus suadente legum, et a uitalis ratione, primum offerrent Episcopo Diuessano clericos ordinandos in titulum clesiarum per ipsos extructarum, quoadusque simul lauea fuit collatio 0rdinum, et Ecclesiarum collatio: deindeque beneficiarios nominorent, et praesentareul, postquam ordines ecclesi

14쪽

Igalici reparatim a collations bensesciorum conferri coeperunt: ciquidquid sibi placitorii XlII. praescriborent fundatores etiam in limino landalionis. Eodem saeculo quinto Zeno Imperator Orio lis soloclus anno 4753 eonsiliuit eos. qui aliquid donaverint pro aediscando oratorio Martyris, aut Prophetae, aut Angoli, vel

xenodochiis, et nos0eomiis, et plochiis, cogendos lare ad pors-ciendnm opus atque implendam donationem. I llis vero adim-s pletis, ait Zeno si j, administralio secundum ea, quae his, quis hiberalitalom exercuerunt, visa suerint, et secundum prae, scriptos sines fiat. LXIV.Interea divites, et magnales Oratoria in castris, landis, mibusque suis construendo ad familiae commoditatem propter dissilas, remotasque Parochias, ab Episcopis facultatem laetio oblinebant presbIteros, seu capellanos oligendi, timul et alom di , qui sacra laceroni in eisdem Ecclesiis ruralibus, dummodo sol omni oribus anni sestivitatibus ad paraecialem Ecclesiam convenirent. Cumque mos ille invaluimst, canones idcirco eadem de re prodire coeperunt saeculo VI, ot sequentibus Saopus. In Concilio Onim Agathonsi I. anni so6 ean. 2I sic legitur confli-lulum: Si quas etiam extra Paroelias , in qurtas legitimuSeδι, Ordinarisyque conventus, Oratoritim in astro halere m-

Itieris reliquisses initatibus, tit ibi mi G teneat Propter sinligationem familiae Data ordinatione permittimus. Pascha Doro, Natiae Domini. Desphania, Agoen3sone, Pentre te, et Natale S. Ioan. Baptiistae, et si qui maximi dies infestisr- latibus habentur, nonnisi in civitatibus, aut in Parotatis Imneant. Cleriei rem si qui in festinitatibus, quaa supra dissmus , in Oratorii a s nisi jubente, aut permittente Episeopo jmis3as facere aut tenere τoluerit,a e nnunione pellantur 23. In Gallia lamon videntur sexto saeculo jus deligendi presbyteros in oratoriis ministraturos jam sibi arrogasse domini laudorum,

non modo dioecemnos,et concives, verum etiam peregrinos, dummodo assensus Episcopi accederet. In Concilio Onim Aurelianensi IV. ann. 54i in can. 7 decretum fuit, tit in Oratorias domini praediorem misime eontra votum Episcopi, ad quemurritorii ipsius privilegium maestur pertinere, perectri sa

1 In l. si quis donareris is cod. de sacros. Eccles. 2ὶ Hunc canonem refert Graiianus in Gu. si quis etiam dist. I,

de condecr.

15쪽

Gerseos intromittans, nisiJorsitan quos Probatos ibidem EA . strictio Ponlisistis observari praecepit. Et ean. 35 Husdem Concilii saeullas generali in laicis praediorum dominis itala d putandi clericos in Ecclesiis oliam Parochialibus, quas in agro suo landarent: Si quis yn agro aut habet . aut postulat habere moest in pula Parochiam allonia illius novi loquendisorma in primum et terras ei depulet m senter. eι elerisori qui ibidem auum osscium Meleant, ut gaerato locis rex renua eondigna tribuatur. Eos puta clericos, qui suissent a proprio Episcopo vel ordinali in litulum novao parochialis Ε elogiao, vel de illa Ecclesia, cui fuerant in ipsorum ordinatione addicti, ad istam missi novam Parochiam. duod declarasse vi- dolust Synodus Cabilononsis I. sanno 65ojean.4. . ubi constituit. tis in potestate sit Episcopi et de ordinatino oleri eomum. es do saeuuato ibidem collata, qualiter ad Φεa Oratoria, et obsiesum dioinum possit impleri, et aacra Iesbamina com

At voro summi Pontifices Romani largis ojusmodi facultatibus

advorsabantiar, luendi studio liberiorom, amplioremquo Episcinporum potestalem in depulatione presbyterorum, qui sacra mysteria peragerent in. clesiis, et 0ratoriis magnatum, aliorumque laicorum. Namque Pipino Bogi a Zacharia PP.circa modi talem saeculi octavi sciscitanti de jure administrandi Oratoria, et Ecclesias in privatorum domibus, et agris aediscalas, Pontifex inter alia roseripsit: Si minas facere volueris dominus landi, ab Episcopo noverit preδbyterum postia dum si). Quandoquidem secundum Nicaenos canones I 5, et I 6 sq), sine licentia Episcopi sui nullus omnino clericorum, Scia presbyterorum SeSen nexu Ecclesiae, cui inserviendo incardinatus fuerat in ordinatione sua, solvere poterat, ne triansire ad Serviendum cuivis al- leti Ecclesino, vel Oratorio, ut dixi in trael. de benesio. cap.

I. Num. I 5.

Procedentibus autem temporibus Dratoria privata pro c0mmoditato nobilium, carumquo familiarum miructa formam necoporunt beneficiorum iam simplicium, quam parochialium, ulluculenter probat mullis testimoniis Thomasinus s3j. Ex indequo

iὶ Pari. II. lib. I. cap. 3 r. n. I 2.- 23 Gratianus illos resert incan. Non op tet, Et can. Si qui vero II Caus. IX. quosl. 1. - 3, Thoi nassinus cit. par. II, lib. I. p. 33.

16쪽

Iaclum Ogl. ut aedis calores Ecelesiarum consontientibus Episcopis sibi ni udiearoni j iis depilla iidi beneficiarios, et presbyteros servientes, et pia opera in si indatione praescribendi: sic lite ii dolos allicerentur magis ad loca pia construenda, et dolanda. XV. At vero Gelasius I. qui ab anno 492. Sedit annos qua litor . Sonee ioni Episcopo rescripsit si): a ut praeter processionis ad ijs lum fgui omni Christiano debetur . nihil sibi sun daturos Julius, et Frigentius a vindicarent. nihilque ibidem proprii iuris haborent in Ecclesia S. Vili, et Basilien SS. Michaelis, et alarii ni, per eosdem standalis, quas Episcopus Senecio solemni be- nodieti uno dedicaro deberet. Idemque Pontifex set in dolosiatur

pravum abusum . qui irrepserat, in quocumque nomine desun-clorum, et quandoque non omnino fidelium, Lonstructiones addi sientas sacris progessionibus audacter instituendi

XVI. dus autem processionis nihil aliud signi sicat, quam saeullatem conveniendi publice, et communicandi in Eoclesia compo-ionlom euilibet Christiano in solemnibus populi conventibus, olingrodiondi Ecclesiam religioso aditu au participalionem Oration una, Sacrorumque Inb Sleriorum. Procession os paritor orant

supplientiones solemnes cum hymnis, et canticis apud S. Grc-gor. 3J; b0noreim p0tius proe Sioniis, Seu prastro livae in pro- codendo. et sedendo, quam proceSolonis indilitum patronis postoloricos in religiosis consentibus agnoscit. Cuiusmodi opinio ro-

contiori disciplinac congruit, et decretali C mentis III. M) ubi

inter alias praerogativas honor proce3gionis fundatori εορηasur. hi vero verba opistolarum Gelasii, quemadmodum ol divi Gregorii Magni aperte ostendunt commune, et APqnatoc o- nutibus fidelibilis obtinuisse fundatores ius processi otiis in votustioribus Ecclesiae saeculis. Et quoniam roligiosus proe0ssionum aditus. et convin tu nonnisi in Εeelesiis rite consecratis ei dedicatis sistri per millo balur,ot maximo in Paroelii is, in quibus liabetur legitimus, ct ordinarius conventus fidelium , ut ait Concit. Agathenso 5 , canones missas publicos in Caenobiis, et Oratoriis pri- Iisseri prohibebant: ne in aereorum Dei recrassitis, et iu

1 In can. piae mentis 26; et e n. Frictentius 27 , eatis. Isi,

17쪽

eoilum recepta lis ulla popularis eonventus praeberetur o cario, ill loquitur Toxius si). Id maxime liquot ollam Ox olla I 23. cap. III, ubi diistin inmis omnibus laseis interdisu

itanias sanere sine sanolis Discopis, et qui 3ub eiis avns, reverendusimis cleri , a. Qualis enim mi ait) Istonior su

esunt ' Sod es ipsas honorandas Cruo eum quibus et in Litan a ingrediuntur) non alibi, nisi in venerabilibus Deis

reponte eι si quan o vis vocaveris ad Luansas celebrandas , tum astum imas Crustra aecipere Eos , qui consuetoea' portare golent, et cum Episeopo, et elericis X fansas ee- Iebrare e hoe custodiantibus 8anotissimis lodorum Diaevis, aut etiam eorum elerisis, et per mea judicibus . Gelasius ideo gralia processionis tantum concedere voluit hindaloribus, quamlibet aliam auctoritalem in electione clericorum in dispensatione, et perceptione' reddituum generaliter reservando soli Episcopo dioecesano ad normam sacrorum canonum 2j. Isino Apostolica Sedes Romana minimo probasse videtur praelai id tam lego ni Zenon anam, nec canones localium Synodorum co

XVII Potngins I. qui sodore coepit anno5oo, rescribens Mellito subdiacono s3λ Datem in monaεterio illum volvit ordinari, quem ribi de Sua congregatione et mo chorum electo,eι possessionis d mmua poposcerit ordinari. Idemque Pontifex i) praecepit conditiones tempore, quo dedicatum est M naslotium, inter landatricem, et Episcopum convenias lare se vandas, quac mater erat Eleutherii Episcopi , et 0ratorium construxerat in castello, ibidemque monachos constituerat. . XVIII. Canonibus istis consouant leges a Iustiniano promulgatas eodela aesis, ut landalionum logos, ei placita sacris canonibus non adversa vim suam oblinerent. Et in primis 5 usqtio

modo eavetur de aedificationibus EcclesJarum, monasteriorvia , xenotrophiorum, aliorumqtie piorum locorum . qualemu fratrifores Zi certas perronas praeposuerint administrationi, sitas proeul dubio sese opus permittere debeat adminiurationem,

18쪽

alsons aetus obaerratori. Si nominatim testatores Rua et herodum ' rbitrio reliquerset praeponendoδ administratore8 ea jura pertinere ad heredes, eum hae tamen caution , ut

si negligentius rerxentur i, Diaeoptra admonere eo3 p. sit; Bel si is deafria permane mi, alios idoneoae praemio ro. Praeteroa idem imperator fr) declaravit personi' idonoas vol n tundatori luis Ecclesiarum, vel expendentibus niimpnia Clinriennim in illis ministrantium nominari delisere, stasque Episcopi iudicio, ol examino solo ad probnndas. Et alibi sa) sic praecopii : Si quis Oratorii domum fabricaverit et voluerit in ea irierseos ordinare. aut ipse, aus ejus heredes; si expensas ipsis oleristis ministrant, es dignos denominant, denominatos ordinari. Si fero qui ab eis elisutntur, tanquam indignoqprohibent δareae res De ordinari; fune sanetissimus npiscopus quoreumque putaverit molores, Orrinari procureI XIX. rum excunia seculo VII divus Crogorius III. Soeundino Episcopo Tauromilano in Sicilia scribens praecepit in Leelesiis vol monasteriis eonditiones, logos tuo landaloribus Placitas soro obsorvandas, dummotio ordinarino Episcoporum surisdietioni, ne polosiali non derogaretur, ut patet ox isagmonio opisto

nasterium Omm, ei marime comisa voluntatem fundatorum

ab eorum dispositione ad arbis sum suum praesertim lasea persona gubduoad , aut ali quod sibi im id jux debeat τί Leare. Idonrque Pontifex ad Neapoli lanitin Episcopum reserubens s in probavit fundationem monasterii monialium in line civitate Noa politana, fn quo landatrix Gratiosam Abbatissampstae sae dispomerat: mand ivitque ut Ecclesiamu seu orat rium monialium Episcopus dedicaret , sed nequaquam instituebrol inibi presbyteros, quos yol sundatrix, vel Abbali in praesentasse l. Insuper Ariminensi Episcopo praecepit ep. 5) ut Uratorium a quadam matrona 'aedificatum dedicaret, sino ulla sa-1non institutione presbyteri titularis, soli beneficiarii perphini. in quo missas celebraro deberol Saeordos ad libi inin ipsius Episcopi depulandus. Nec presbyterum sita in constimas cardiu si Nov. LVII. - ain Nov. CXXIII. eap, x8. - 3ὶ Gratianus

illiid refert in cati. rationis XVI. vi. 9. - i, Epist. 39. lib. l. - 5ὶ Epist. IX. lib. 2.

19쪽

. tiam . et ea masa foris malueιέι sieri sibi, a clibetione sinpiasDumm no erit morulandum. Lutuet exinde proprios, si fixos clericos, Re prest loros caliellarum et Diniari omni in Italia sera non suisso aevo divi Gregorii: sed eos arbitrio Episcopi, nin neoossilas postularet, e elem Ecel lao Oithedralis depulatos. missosquo litisse ad sacra inibi perstenda.' XX. Maoloreantie scripsit Gregorius Fpiscopo Manterlinas in Sicilia, ut fundationi Leelesiae Ss. martyrum a quodam subdiacono illius urbis incoeptae nssensum suum accommodaret . entinosamma eae more nihil iliae eo Doris juri tiuersia jam deberi, nor proe aionis gratiam, quae christrinis mmutatis sn eommune de rure quemadmodum jandiu rescripserat Gelasius.

XXL Verumtamen'Rogibus, es Principibus idem Gregorius L indulgentior minime deuestavit jus nominandi sit praesentam di S elatim porro indulsit Regi Galliae nominationem Ab

iis monasterii Augustodunensis in quo xenodochium Regina Brundelitidos fundaverat, assentionis Sthgrio Episeopo Augmviodunensi. canatistisentis, inquit Greg. si) M obeunte Abbm te, atque Preab ero συνηπιωφιί aeriodoeLii, a m monasterii, non alius sit ordinetur . nisi quem Reae emadem Amianesiae eum comenati monachorum 8emn m ιίmorem Dei felleris. ae provideris ordinandum. XX lla At sequenti saeculo septimo jus praesentationis usque adeo invaluit, praeseriim inter Hispanos, ut irrita haberetur ordinatio olericorum, quam alientasseat Episcopi invitis, spe lisve landaloribus, ae patronis in titulum Ecclosiarum, quas istinodisicassisl, ae dolassent. Nam Coneilium Toletanum lx ann.655, deeravii set): ut quandiu fundatores Melesiarum in hae estu amerasilea eatisθλι, pro iisdem Deis euram pem mst amor habere aollieitam. sique re ores idoneos λ α - dem Basiliata sidem ipsi inerant Episeopia ordinandos. Quod si talea forsitan non inveniantur σι eis, tune quos Diae pus lora probaveris Deo plaeuoa, gaeris miliatia instituat cum eorum conniventis gerrimma. Ouod si spretis eis msiandatoribus rectorea sis praeo seris Episeopua OMAnare , et ordinationem auam seritam noveris rare, M ad -- εὶ Epist. X. lib. it. -- φὶ Relatum ia ean. decernimul XVI-

20쪽

fores eo adignos elegerint, ordinari. XXII l. diis praeterea ali nidulorii in fundatoribus, portimquosiliis ad inopiam vergentibus compellare declarariant Patres uispani anno 934. in Concilio Toletano iv I : Quieumque fide. Hum al0uid do faeullatiariis suo Molestia contuleris, aifo te ipsi, aut eorum Uisi ad suopiam redacti fuerinι, Meadem Beelesia an ragium vitae aec Ant. Si enim etersicis, Seu monachia, vel perestrinis quam Zet necessitalematistῆnentibus, pro solo religionis futuitu in Natim res e - ele3sasticae larysuntur: quanto mastis consulendum e8t, qui lus retributio justa debetur, quibus reδtituenda est retribuID; el nisissitudo. XXIV Fundatoribus ilem, eorum pio suecessoribus Diu doni Concilii Tolaiani Patres sa j attribulam agnovere laculi lem, curamque prospiciendi, anus invigilandi, utrum ab institutis eleeicis rite secundum eanones , ob funditoris voluntatem mera peragantur mysteria e neve quid sto trimonii, Ecclesia intomporalibus, et spiritualibus palia lur: Filias,vel nepotibus. res

honestiortibua propinquis ejus, puteonstruast, vel dilaeis M.

etessam . Hestum sit hane bonae intentisma solertiam hibere , ut at gacerdotem, vel ministrum aliquia ea eollatia rebus praeviderine defraudare. aut eommonitionis honos ueconventione eo eae t. σαι Diseopo, reljudici eo r0 - de nolent. Quod gi talia Diseopus vere tenue. Metrapositam ejus haec insinuare proeurem Si autem Merrosio, A mutis talsa aqal l X v) Regia ha eo auribus istam ct non vi festam 3ὶ moverint autemconritores Silieammin rebus, quas eisdem Ecclesias conferunt nullam potestatem habere,aed Daem eanonum instilum sicut Melessum, sta et domin

ad ord nationem Episcopi pertinera ivi.

cula octavo, et sinuetilibus ecclesiasticam disciplinnm labosae vero nimis , licredes sundatorum , ac defensores Ecclesiarum suis praerogativis, ac juribus abutentes linia Eeclesia&. quum Ecelesiarum horia sibi vindicabant, dividebant quo, perinde aestin In can. quicumquo dict. elitis. XVI. q. T. a) Can. I. et II. - 3, C: . sitis a I. ead. stet quaesti Idem coue tui. IV. tu talia noverint X. 1 -