Examen decretorum Concilii Tridentini. In quo ex Sacrae Scripturae norma, collatis etiam orthodoxis uerae et purioris antiquitatis testimonijs ostenditur, qualia sint illa decreta, & quo artificio sint composita autore Martino Kemnicio autore Martino

1261쪽

fornicationis uiri intelligeret: non mulieri, utparti innocenti, sied uiro ut parti offendenti iniungeret reconciliationem. incia uero dicit, Mulier reconciliet se uiro: ergo inteyigit separationem, propter alius causis fit, excepto casu fornicationis. Salua igitur mallet exceptio cbripti . Tertio. Ipse Paulus mox fideli parti deseris, tum proponit praeceptum, Maneat innupta: sed liberum eam pronunciat. Ergo Paulus irae ostendit, priorem istam sententiam non esse intelligetidam sine exceptione.

Quarto. Graeci interpretes exceptionem cause fornicationis,exprese addunt in explicatione hκius Pausine sententiae. c bosostomus dicit, uxorem a uiro non discedere sine firmcasione rer addit, Pauli sententiam esse: quia propter a lies causus, excepta fornicatione, contingit fieri diuortia: melius esse ut a principio non fui, quod si sit,uel maneat sine coniugio,uel recocilientur . Eandem explicationem repetit Theophila ME. Oecumentim ita inquit: Lex Domini est, ne excepta fornicatione ut diuortium. item: uir uxore non dimittat,nisi ratione fornicationis duatarat. haec enim lex christi est.

Ambrositis etiam inquit Si discesserit propter

1llatim conuersationem uir iam innupta manenti

corinthiorum igitur quaestio non fuit de legiti

1262쪽

CONCILII TRIDENT IN Lmo diuortio, quod propter causam fornicationust : sed de illis diuortijs,quae Graecorum leuitate,

ex quibus uis causis in illis locis usitata erant. Ais: ita dijudicatio huius quaesti,nis,quantum ad Scripturaesententiam attinet, plana est. Et bonae mentes acquiescere debent, quando habent ipsius diui. nae voluntatis implicem σgenuinum sentetiam, in Scri tura patefactam. Apud Ecclesiasticos uero scriptores, quaestio in non eodem modo definita lust. Omnino elum quantum salua conficientia feri potest, opera danda est, ut diuortia etiam legitima caueantur, . nexus coniugalisue indissolubiliter feruetur, uel si interruptus fueri redintegretur. Serio imtur viros monebat Cr hortabatur ueteres,ut ad ititerus,si poenitentiam agerent,oestem emendationis praeberent,paterentur ibi reconciliari cu praesertim nobis christianis cogitandum sit,foedus spiritualis coniugij inter christum er Ecclesia,sepe a nobis 8 irituali fornicatione uiolari. Nollemia autem Deum tum duriter nobis Am agere,utpro pterea sine sye reconciliationis in aeternu nos a se repudiet. Sed celebramus icut aequum est,ita Deimsericordiam que pulcherrime descripta est Ieo' rem. 3. Eandem igitur humanitatem erniseri eordiam, lapse etiam parti nos praestare aequμm est,ne Wcidamim in istud iudicium: ma men sera

m si Aeritis,erc.cum prorim christus adulta

1263쪽

ram resipificenm clementer receperit, Ioam QNd capμLAMininus narrat κcerbos uiros tanto odio Decutos,ut ex suo loco istud expunxerint. Accedit,qu)d secunda matrimonia, ud haben incommoda,propter liberos ex priori coniugio susceptos. Et pars lapsi,quodo sine Ommspe receptionis repudiatundi cilius adpoenitentia r

esst,sed ex desinatione, alijs atrocioribws flagitin seprostituet. Hieroumus estut quidem sen

tentiam Solomonu ex capas.Proverbiorum,quatame in Hebraico textu Solomonis no extat: Qui tenet adulteram,stultus est er impius si quaesti. citatur ex cho sost. Fatuus est,er iniustusquire, tinet meretricem Patronus enim turpitudinis est, qui celat crimen uxoris. Non tamen pugnat cduersus pietatem,aduherm resipsentem recipere. Ita Dauid coni

gem suam Michol,que asteri copulata fuerat arsus adserecepit. Piscinalia argument quibus per uaderi σmolliri posit uiri animus,extant apud Augustinii. Elpijs omnibus probatur,ut non stiam ad diuor ' tu prosiliatur,sed ius tententur omnia, quae rei conciliationi er redintegrationi seruire possistition nia enim inibillam sed non omnia expedita eraedificini inquit Paulas.

Veteres igitur,ut animos maritorum effraci inent,do erunt,uditas,praestantius er per

1264쪽

co N cILPI TRIDENT IN L ctias essὸ ,si etiam ille quidb adultera separatuse'uel maneat ne coniugio, uel reconciliatum xorem rursus recipiat,Et fecun nuptias post diuortiam, aliqua etiam publica reprehensione nomiarunt: ut eo Acilius animos ad reconciliationem secterent . Non autem adeo fuerunt asperi, duri. horridi ex immanes,ut maluerint conscientias se purularum,huiusmodi traditionibus aqueis ut dom a fornicationis,in aeternum exitium praecipis taure, quam alterim matrimoniuem concedere. Ita origenes is 18. cupiatthaeicit quidem talia dotrimonia esse extra scriptura, G adu με ea qua scriptusunt Roman. . ta Matthas. addit tamen: Scio quosdam qui praefiunt Ecclesiij extra Scripturum permisissee aliqua nubere viro priori uiuenti. Et contra Scripturam quidem sicerunt, Rom. 7.tion tame omnino ine causa hoc permiserunt forasan enim propter huiusimodi infirmitatem hiconistisentim hominum, peiorstra comparatione quae mala sunt,permisierunt. Et illam permisionem docti non ebbe iuxta exuetum ius yciam,sid siecundum duritiem homium carnalium . comparat aulaim, quod diligenter notandum est, hunc permisionε illi quae extat 1. cor. 7. Bonum est inulierem non tangere sed propter 'micatione,πα item: rasu conueniant,ne tentet uos albuns hoc uero dico secundwm indulgentiam, non fecundaem imprarium. Non igitur intelligit penniflonem crimi ΚΚ mortalis,

1265쪽

mori uis,ua lantis conficiensiim,et effundentis itiam.Et si nihil aliud, talem certe perinsioneseu indulgentium,aliquando in concilio suturam lye rarurit Caietanus,Erasinus er citharinus:sed fustra sicut iam apparet. Ita docti 7. Canone Neocasariensim debuiusa modifecudis nuptijs intelligut: π imeo quide iudicio,recte. statuit enim pres terutro debere lateresse couiti s siecudaru ni priamine coaluio illis nuptis conbentire videatur. Et ratis additur: quis preceptu si securis nupti' poeniterii imponere.

Notatae igitur sverut fecundae illae post diuortium nuptiae, publica aliqua Ecclis ira reprehensio. lne: non tamen prorsus vel damnatae, uel prohibi/ itquel rescisse tuerunt. Ita Hicyonγmris Fniola,quae post legitimu A,

Mortire,uiuente priori marito,alteri nupserat nam

i quide sublica egissee poenitentii,de qua scilicet

loquitur canon I. Neocaesarietis,eo quod esset cotra rigore Euagelij,qui uniuersam causatione nu/bendi,uiuetibus uiris foemim a pistat. lamedia dit,illum hoc no ut peccata mortale comisisse: neerantu Papiniani Ieges secuta ,sed βcise hoe iuxta

dicta Pauli: Melis; est nubere quam uri iter Vola iuniores viduus nubere, ne couertantur post fathana. Nec publica Fabiola poenitetia escit,peccata esst simpliciter mortale er damnabile. num-tialis qWi adultera sine diuortis retinebant, Dorum

1266쪽

trium etia annom poenitetia tunc imponebo tun cap. 32. quis.1. Et duriores omnino ut ue.

teres faethinis,ne illis post diuortia, altem cocederetur coniugia sicut Ambrosim 1 cor. 7. inqrit: No permittitur uxori ut nubat uirusiuem causa βrnicationis dimiserit.De uiro aut exit Imat, Pastu ideo no addere,1Maneat Quia liquit, uiro licet ducere alias dimi rit uxore peccante. Et reliqua qaide diuortis Ambrosim ex arguit, et 'damna in I 6. cap. IAE . Sed posὶ diuortiu ex causafrnicationis, exprese dicit licere, ut uir alunt ducit uxorem: idq; non ex legu ciuili cui Lurinianus lingit,sed ex dixti sentetitia pro iunciat. Et . ex illo Ambro h loco codigitAr, publicis i lit rein prehensiones,quae extant apud Origeirem Cr Hieronym ni, pothytam contra sceminarum secun/da matrimonia constititis si . Viris enim illud si Ne, Ambrosius aperte 4 irmat. Circa Augustini uero tempora,qu, go hec horridius coepit dilutari: sinpliciter scilicet adulterina esse conisigia, quae poli legitimu etiam diuortium,propter causem forniciatonis legitime siue a uiris iue a foem contraherent&r. Non rame catholicum fati se hoc dogma, inde apparet, quod fuerunt tunc qui Augustini siententiae conatradixerunt: ut Pollensius. Sed Augustini duritoritate effictum est, quod in concilio Meleuit no 17. Canon, hac de resti positus est: Placuit ΚΚ a vi,

1267쪽

rito,dlteri coiugatur sed ita maneant, auisibimet reconcilientur. Quod si contemnerin ad poenia tentiam redigaturi sed nec ille canon dicit de parte innocente , quae propter causam fornicationis,

partem peccantem dimittit sed sequitur de dimisess, hoc est, de parte rea. Illud uero notabile est, quod addit canon is petendum esse legem Imporialem in illa causa. Ergo usq; ad illa tempora, eritiam sub Christianis Imperatoribus, non fuit lex seu constStutio,probibens talia matrimonia. Nesuero possea etiam a chrisIdnis imperatoribus tuis Iem legem impetrarunt, jsicut ex codice Iustinianimanilestum est. In Ecclesta etiam post illud temis pustulia matrimonia non simpliciter ut damnabi Ita rescissa fuerunt. Leo enim epist.8 s. loquitur de sacerdote quodam,qui post diuortium uxori alia

duxerat. Illam uero tantum a mim krio remouet, 'tion autem rescindit alterum illud coniugium nee ex communione Ecclesiae istum ejcit.

Et licet post illa tempora, duriores semper haede relictae fuerunt collitutiones:tamen Cr consti tutiones er exempla quaeda retinuerunt ueteris Ecclesiae humanitatem. Vt cap. 32. qght. 7.i tur canon cuiusdam concilij. Quaedam cum ratistre uiri fui dormiuit decretum est, ut adulteri numq*a coniugio copulentur:iri uero cuius uxor stu- ι prata

1268쪽

cONCILII TRIDENTINI. ra πprata est,sicita coniugia non negetur. Item ex deflcreto Zacharia : neubui hcum forare uxoris

tuae: si fecisti, neutram habeas: er si illa quae uxor tua fuerit, conficia sceleris non filii, si sie continere

non vult,nubat in Domino tu autem et adultera,

sine spe coniugij permaneatis.Ex concilio Tributariensi: Si quis cum nouerca sua dormierit, neuter ad colu, peruenire potest: sed uir eius potest, si vult aliam accipere ,1ibe continere non pote Et Gregorivi scribit Bonscio: Quod proposivias si mulier infirmitate correpta,non ualuerit uiara debitum reddere,quid eius aciat coiugalis Bonum esset ,si sic permaneret, ut abstinentiae uilc retined quia hoc magnorum est, iste qui non pote

riise continere, nubat magis. Haec ideo recitaui, ut rectius exfendi posit, qualesit Tridentimum anathema in m hoc canoαne. Praecipsse uero ut consideretur,ex quibus caum H er rationibusueteris Ecclesiae humanitas,post diuortium aliquando concesserit coniugis. Si Magistratus exequeretur iudicium adulterita uduia

quises ne illa turbatrice conficientiarum. Sed quia Magistratus cesset,consulendum igitur est conficia eniijs,ex uerbo Dei: sicut Paultu personae deserta consilit ex illa regula: In pace nos uocassit DellLitem: Ne laquei conficiei iijs injciuntur.

1269쪽

Si is dixerit Ecclesiam errare, cum ou multas causasseparatione i ter muges,quo ad thorustu quo assco habitatune, ad certu incertumve tem

pulseriposse decernit anathema sit.

EXAMEN.Η.ecmnoua illa definitio diuorti, quod scilis Qeet sit tant siparatio inter coniuges,quo ad storum Er quoad cohabitationem, manente interim etiam intersieparatos uinculo m/trimoni . Et taui s quidem sieparatio seu piabuit primum ex dicto Paul I. cor. 7. Si discedi maneat innupta,aut uiro reconcilietur. quando scilicet non aderat ueraraus legitimi diuortj. Incidebunt uero quaedam

WLegrauiores dissensiones. lbi cis diuorti feri non posset, febat quaeiam secesso, postqurriper reconciliatione cohabitatio redintegrabatur

Ex ita sic ione posta ficta est definitio diuortip

eu digitis exprese cote'turse non loqui de uero sortio 'oc est, se dimisione et separatione,quae praecepto Domini concediturisquit enim: Conrigatis praecipio,non ego ed Dominusuxore auia ro hostparari,nec uiris dimittere uxore. Quod igitur Paulus attexit Si discedit,cut maneat innuis et Ut uiro reconuisvnnon pervinci ad verum er

1270쪽

coN cILII TRIDENT INL retiiser legitimum diuortiti, de quo christus loquitur. Et tamen ex illo loco,Pontifcq Abricant definitionem ueri et legitimi diuorti .secsido. christus ipsam dimisione coniugis nissat propter causam si nicationis pronunciat esse illicita cir illegitimi Matib. s. Didius antiqui rsi quis dimiberit uxore siuam,det ei libellum repu/dij.Ego uero dico uobis, quia omnis qui dimisierit uxorem suam, excepta fornicationis causa, facit eum moechari Contra hune uero chrij fiententia. Pontifcq decernunt, praeter fornicationem, inurutas aliaue esse causas, propter quas licita legitis

mή separatio coniugum fieri posit.

Tertio. Separationem sim dimistionem, quae corin. 7.extra causum ymicationis describitur, Paulus nec uadet nec decernit, sied docet eam pungnare cu praecepto Domini, qui praecipit non dias cedere. Quando uero coniuges contra istum Apostoli doctrinam Gradmonitionem,priuata contu/mactast siparant, tunc Paulus suadet reconcilia/tio*em:aut si hoc nolint, pronunciat ipsos deberesne coniugio manere. Sed 8. hie canon dicit, φαsum Ecessam ob multas causas,praeter fornicationem,decernere posse separationem. Quarto .christus Matthaei s. dimisionem fies separationem coniugum, quae 'praetcr causam fmicationis,ideo improbat qui objcit periculis ionis Ornicationis G dulterij. Fucit, inquit,